En dan gaan we weer verder...

Hoi lieve mensen,



zo dat is nog eens geweldig het nieuwe jaar ingaan!

Ben eruit gezet.. Uit huis ja..

Sta nog steeds heel onbegrijpelijk terug te kijken naar de laatste dagen, hoe snel het is gegaan, hoe koud en kil, zo zonder gevoel.

Het was kerstavond.

De zoon van mijn vriend was ziek.

Hij is daar wel een paar uur geweest. Dacht ach, dat mannetje is ziek, zo sneu, hij wilde er natuurlijk voor hem zijn!

Geen probleem, al vond ik achterin mijn gedachte 4 uur wel erg lang om bij je ex te zitten die je zo haat! Maar ja, ik heb geen kind, dus kan dat gevoel ook niet volledig begrijpen.

We woonde inmiddels dik een jaar samen, en hadden nu 2 jaar wat samen. Snel? Weet niet. Het voelde super!

We hadden het ook super samen, genoten volop van alles!

Zijn zoontje was ook helemaal weg van me. Zo'n schatje!

Nou ja, na kerstavond begon ik dus te merken, dat hij afstand nam van me... Vreemd, maar dacht dat hij met zijn kleine mannetje zat. Dus, had begrip en liet hem lekker even..

Kerstdagen waren leuk, al maakte hij wel veel opmerkingen, het was fijn samen er voor je kind te kunnen zijn.. Zocht daar niets achter. Kan dat wel begrijpen. Alleen niet als je weet wat zij heeft gedaan bij hem.

Ze ging al vreemd toen ze zwanger was, mijn, nu ex, wilde er alles aan doen! Maar zij is toch bij hem weg gegaan, na 2 maanden ong. en bij haar nieuwe partner ingetrokken...

Vreselijk maar waar. Dat is nu dus inmiddels ook over...



Maar ja, verder..

Ja de laatste dagen waren anders, oud & nieuw was gezellig, maar hij was afwezig ergens..

Vorig weekend dus een super leuk weekend met hem en zijn zoontje samen gehad! Tot een zondag avond.

Eten gehaald, mijn ex zette het op tafel, en het viel..

Kan gebeuren, opruimen en klaar.

Hij werd helemaal gek! Begon me uit te schelden..

Ik was een ****wijf, en moest maar oprotten en hij hield al even niet meer van me..



Stilte...

Beduusd..



Toen kwam het verdriet, hij meende het niet.

Ik heb mijn spullen gehaald en ben weg gegaan.

De dagen daarop veel gesproken met elkaar, emotioneel natuurlijk, maar ook boos.

Hij wilde me terug, alles rustig aan opbouwen, wilde nog samen op vakantie met die kleine man.. Alles wilde hij weer!

En nog geen 3 uur later letterlijk, is het uit.

Hij hield niet meer van mij, en hij had goed nagedacht....



Poeh, dat is hard!

Tuurlijk waren er wel eens dingen, maar dit .. Nee niet verwacht.

Ik wilde wel graag een toekomst met hem opbouwen, maar rustig aan, het kwam allemaal wel! Wist dat hij moeilijk kon omgaan met de situatie van zijn zoontje, maar ja, we zijn nu ook al 3 jaar verder... Dus kom op!

Geniet eens!



Nou ja, uit emotie, hem afgelopen zondag opgebeld, ik miste dat kleine mannetje en had het even niet meer..

Probeerde sterk te zijn, maar bezweek in mijn verdriet na dat ventje.. Zou hij me missen, etc?

Ik belde, werd helemaal emotioneel dat mannetje te horen, en ja, toen sprak ik mn ex nog even..

Hoe gaat het? Super! Voel me geweldig zei hij.... Mis je me?

NEE.

Pak je zorgeloze leventje op zei hij.. Laat het los.

Duidelijker kan je het niet krijgen denk ik zo?!



Wow..



Nu als klap op de vuurpijl, hoor ik dus via via, dat ze elkaar gevonden hebben.. Mijn ex en zijn ex.

Dus de ouders van het kind.

Hoorde dat ze nu als gezin weer dingen konden doen, zoals dagjes weg met de kleine...



Ik snap er geen bal meer van!

Wil antwoorden, maar denk het liever niet te willen weten.

Ik heb hem niet meer gesproken na zondag.

Voel me ergens belazerd, aan het lijntje gehouden.

Want die 2 konden elkaar niet uitstaan, zij mij ook niet, want haar zoontje riep alsmaar om mij.

Ze had een gruwelijke hekel aan me, dat zag je aan alles.

Gunde ons niets.



En nu dit!

De grootste rivalen.. Ooit gevraagd, ofdat hij daar wel eens aan dacht, hij zei tuurlijk, doe alles voor mijn zoon, maar het is geen optie.



Hoe kan iemand in 2 weken tijd, niet meer van je houden, terwijl we een maand daarvoor nog een optie op een huis hadden...?!

Hij mist me niet meer. Niets...



Ik snap het gewoon niet.

Dankjewel alvast voor al jullie reactie's!

Heb mijn verhaal gedaan, en zal de steun super vinden!

Hoi dreamglasses.

Ja klopt, we woonde samen, maar na wat hij zei, dat ik moest oprotten en dat hij niet meer van me hield, ben ik weg gegaan.

Heb mijn spullen gepakt en ben naar een vriendin gegaan..



Ja bizar is het juiste woord.

Een maand terug was ik zijn alles, en wilde hij me nooit meer missen in zijn leven..

Ik snap er echt niets van! En dat kan ik nog wel 100x zeggen..



Heb ook geen gevoel.

Geen verdriet, ja even gehad..

Maar nu alleen maar vraagtekens..



Zo raar, het is toch niet menselijk dat iemand, een maand terug nog met alles met je wilde delen..

Heel zijn leven! En nu dit..

Hij wil opeens niets meer van me weten.

@emmenn, zo is mijn stelling nu ook.

En daar kan ik niet boos op zijn.

Maar je hebt toch je eigenwaarde, dan na iemand terug te gaan en daar maar mee te proberen leven, omdat hij dan bij zijn kindje kan zijn...

Terwijl zij hem zo bedrogen heeft.

Letterlijk heeft ze een kind uit hem getrokken toen der tijd, is ze zwanger geworden en lag ze na 3 maanden tijdens haar zwangerschap met een ander in bed...?

Dit kan je toch niet vergeten en vergeven, ook al is de liefde voor een kindje zo sterk, en doe je er alles voor...

Ik kan daar niet bij!



Klopt dreamglasses dankjewel.



@yayaatje

Heb geen gevoel niets, alleen ongeloof, dat iemand zo kan omslaan.... Hij is nog niet definitief terug na zijn ex, maar 1+1=2 he!?

Ik mis dat mannetje zo erg..

heb hem 2 jaar opgevoed, met alle liefde, dat breekt mn hart nu wel. Zo vreselijk!



Ja volgens mij is het echt uit.. Al zijn vrienden zeggen dat hij dit vaker heeft de stemmingswisselingen, en dat het best zo kan zijn, dat hij me volgende week weer opbelt, en het wilt proberen.. Maar geen normaal mens, kan zo'n wisseling hebben, lijkt mij.

Iedereen kent zijn liefde toch voor iemand?!



Ik ben zo beduusd..

Begrijp het niet maal 100000!



Als hij op dit alles terug komt, denk ik niet dat ik hem terug wil.

Dat is mijn gedachte nu.. Ik weet het gewoon niet.

Hou zielsveel van hem, zoveel meegemaakt, met die kleine, ons, alles opgebouwd samen! Alles ging altijd zo geweldig..

Dat je dat kan weg gooien...

@fame, nee niet zover dat ik weet...

Daar is hij altijd anti tegen geweest!

@ yayaatje,



dankjewel voor je lieve bericht.

Ja heb vaker stemmingswisselingen mee gemaakt met hem.

Voornamelijk met zijn baan en zijn hobby, was hij altijd mee bezig en erg wispelturig in.

Nooit eigenlijk over zijn liefde voor mij.

tuurlijk hadden we wel eens een ruzie, en zei je uit woede, ik ben klaar met je! Is denk 3x gebeurt, maar 10 min. later zaten we dan allebei van, pff, het is eruit en meen er niets van.



Ja heb eigenlijk veel voor hem klaar gestaan, het is vaak zo, dat als er een nieuwe partner komt in een relatie van gescheiden ouders, dat er jaloezie speelt van de andere kant.

We hebben zoveel mee gemaakt, zover dat zijn ex zelfs dat kleine mannetje niet meer wilde brengen..

En nog veeel meeer!

Maar we hebben altijd op elkaar kunnen steunen.

Altijd met elkaar overal over kunnen praten..

En dan krijg je dit.



Nee, zijn gedrag is op geen manier goed te praten.

Weet gewoon niet meer wat te zeggen..



Elke keer als de vraag komt hoe kan dit?!



Ben ik stil............

@ alisha,



jawel de laatste 2 weken deed hij wat meer afstand nemen van mij, maar dacht dat dat kwam omdat zijn zoontje ziek was, en hij hem miste enzo..

Als het wat slechter ging met die kleine, zakte hij soms even in, en kon hij goed op zichzelf zijn, dat is zijn manier van verwerken.. Maar dan een uur later was het ook weer helemaal super, praatte we erover, en kon hij weer relativeren.

Dit was wel anders ja....

Maar zocht er niets achter.

Want alles zat goed.

@ yayaatje,



klopt, je hebt hem best goed beschreven..

Ja zijn zoontje was een tijdje terug ook al eens ziek, en toen ging het ook minder met hem..

Maar dan was dat na een gesprek tussen ons ook gelijk weer goed, en was hij weer vrolijk en ging het goed.

iedereen van zijn vrienden groep zeht ook dat hij wel weer een x aan zal kloppen en hier op terug komt..

En dat wil ik juist niet..

Ergens wel maar hoe kan je met zo iemand een toekomst opbouwen?

Zo zie ik dat nu, neem nu ook de ruimte en rust en praat veel met mijn lieve vrienden erover. Maar denk niet dat ik zo iemand ooit terug wil.

Hij heeft me zo vernederd, zo laten vallen als een baksteen..

Ik snap er niets van..



Ja ben aan het werk nu, dus dat is ook wel goede afleiding.

Ik denk ergens, dat hij gewoon erg in de knoop zit, met het feit, dat hij alles wil doen voor zijn kindje.

Dat snap ik heel erg goed.

Maar om dan alles gelijk aan de kant te zetten en voor zichzelf te kiezen en mij zo laat vallen, ik kan er niet bij..



Het is 1x eerder gebeurt, toen zijn ex met kind bij haar toenmalige vriend uit huis werd gezet, want dat werkte ook niet meer.. Wat we dan van haar hoorde, dat mijn vriend/ex toen ook even niets meer wist,

Hij had zijn ex gesmst, van, was dit het nu waard ?

Je staat nu weer bij af, dat mannetje?

En vaker dat hij zei niet voor deze situatie had gekozen...

Gescheiden zonder zijn kind dagelijks om hem heen..



Ik dacht altijd hij heeft het niet helemaal een plekje kunnen geven, maar dan ga je toch niet verder met iemand?

Dan ga je toch niet een optie op een huis nemen?



Pfff.. Zo moeilijk dit..

Yayaatje, je hebt helemaal gelijk.

Meerdere mensen hebben mij dit al vaker verteld.

Ik weet ook dt ik niet met zo iemand wil samen leven.

Maar hij is ten opzichte van hoe hij was, en nu met mij is geworden al 180gr. gedraaid.

Hij was zo lief, deed echt zoveel voor me, en elke week deden we leuke dingen. Gingen samen lekker stappen weekendjes weg alles deden we.



Ruzie's zijn eerder voor gekomen, maar zoiets als dit heeft hij nog noooit gezegd...



Klopt, heb je helemaal gelijk in. Heb ook gezegd tegen hem, dat hij echt goed moet weten waar hij mee bezig is.

Heb gezegd: Weet het heel zeker dat je ermee wil stoppen, want dat kleine mannetje, waar je het dus allemaal voor doet, gaat mij missen.. Heb vernomen van andere dat die kleine man, mijn naam bleef roepen! Afgelopen weekend was hij dus ziek, spugen zo uit het niets.. Hij wilde naar mij toe, dat riep hij al even.. Heb zitten huilen als een idioot. Zo van slag...

Die kleine lieverd, weet niet wat hem overkomt.



Maar ja, uit belang van het kind ja, ouders die niet met elkaar kunnen communiceren, nooit hebben gekunt, en nu dus maar weer omwille van die kleine, het willen proberen...

Ik zei nog, doe hem dat niet aan, want dat is even geweldig, maar je kan het nooit blijven opbrengen om voor die kleine een 'goede' relatie te houden.....



Hij is heel labiel ja.. Maar aan de andere kant, was dat niet zo zeer met zijn gevoel in een relatie, maar meer wat ik al zei, met werk en zijn hobby's..

Dankjewel voor al je lieve advies!

Je ebnt echt niet de enige die dit zegt.



Dankjewel

@ naski,



daar heb je helemaal gelijk in, en daarin respecteer ik de keuze wel van beide ouders.

Geen twijfel aan mogelijk..

Maar net wat reiger zegt, hoe lang gaat dat dan goed?



Klopt, ik ben zeker de moeder niet, maar als dat kleine mannetje zo gewend is aan de situatie op een gegeven moment, kan je toch logisch nadenken...

Ze kunnen niet met elkaar communiceren.

Heb me er nooit mee bemoeit, maar er zijn genoeg avonden geweest dat we met zn alle zaten, de ouders + partners en dat we goed hebben gepraat over alles..

Want dan ging het niet meer...



Het meest rare van alles is, dat mijn toenmalige vriend, mij heel duidelijk heeft gezegd, toen wij net wat begonnen, dat als het niet ging werken voor mij, ik daar accuut een punt dan achter moest zetten. Want hij wilde niet dat dat mannetje aan iemand moest wennen en die dan weer weg was..



Alles ging gewoon super tussen ons..

De situatie was geweldig te noemen, geen ruzie meer om die kleine, geen verkeerde gezichten na elkaar.

iedereen accepteerde het..



Het is gewoon zo raar,dat iemand je zo kan laten vallen, als een baksteen...

Je geeft alles. En dan dit.

Het is niet zo dat ik contact zoek met de kleine, hij is bijna 3. Dat kan ik hem niet aandoen.

Ik heb ook, waar ik erg trots op ben, al een aantal dagen niets laten horen.. Dus heb de rust nu zelf, om erachter te komen, hoe en waarom?



@ wuiles,

we moesten alleen nog bij de notaris een afspraak maken voor een samenlevingscontract, die over 2 weken staat...

De woning waar we in woonden was van mijn ex.

Niet van mij.



@Enneaaa

nee ik weet het, heb het van meerdere gehoord ja..

officieel is hij nog niet terug bij zijn ex.

Het is zo moeilijk om dit zomaar allemaal te laten vallen.

We hadden vorige maand nog een optie op een huis!

Een huis van weet ik veel hoeveel!

ik weet het...Zie een kant die ik niet ken.