En dan gaan we weer verder...

Hoi lieve mensen,



zo dat is nog eens geweldig het nieuwe jaar ingaan!

Ben eruit gezet.. Uit huis ja..

Sta nog steeds heel onbegrijpelijk terug te kijken naar de laatste dagen, hoe snel het is gegaan, hoe koud en kil, zo zonder gevoel.

Het was kerstavond.

De zoon van mijn vriend was ziek.

Hij is daar wel een paar uur geweest. Dacht ach, dat mannetje is ziek, zo sneu, hij wilde er natuurlijk voor hem zijn!

Geen probleem, al vond ik achterin mijn gedachte 4 uur wel erg lang om bij je ex te zitten die je zo haat! Maar ja, ik heb geen kind, dus kan dat gevoel ook niet volledig begrijpen.

We woonde inmiddels dik een jaar samen, en hadden nu 2 jaar wat samen. Snel? Weet niet. Het voelde super!

We hadden het ook super samen, genoten volop van alles!

Zijn zoontje was ook helemaal weg van me. Zo'n schatje!

Nou ja, na kerstavond begon ik dus te merken, dat hij afstand nam van me... Vreemd, maar dacht dat hij met zijn kleine mannetje zat. Dus, had begrip en liet hem lekker even..

Kerstdagen waren leuk, al maakte hij wel veel opmerkingen, het was fijn samen er voor je kind te kunnen zijn.. Zocht daar niets achter. Kan dat wel begrijpen. Alleen niet als je weet wat zij heeft gedaan bij hem.

Ze ging al vreemd toen ze zwanger was, mijn, nu ex, wilde er alles aan doen! Maar zij is toch bij hem weg gegaan, na 2 maanden ong. en bij haar nieuwe partner ingetrokken...

Vreselijk maar waar. Dat is nu dus inmiddels ook over...



Maar ja, verder..

Ja de laatste dagen waren anders, oud & nieuw was gezellig, maar hij was afwezig ergens..

Vorig weekend dus een super leuk weekend met hem en zijn zoontje samen gehad! Tot een zondag avond.

Eten gehaald, mijn ex zette het op tafel, en het viel..

Kan gebeuren, opruimen en klaar.

Hij werd helemaal gek! Begon me uit te schelden..

Ik was een ****wijf, en moest maar oprotten en hij hield al even niet meer van me..



Stilte...

Beduusd..



Toen kwam het verdriet, hij meende het niet.

Ik heb mijn spullen gehaald en ben weg gegaan.

De dagen daarop veel gesproken met elkaar, emotioneel natuurlijk, maar ook boos.

Hij wilde me terug, alles rustig aan opbouwen, wilde nog samen op vakantie met die kleine man.. Alles wilde hij weer!

En nog geen 3 uur later letterlijk, is het uit.

Hij hield niet meer van mij, en hij had goed nagedacht....



Poeh, dat is hard!

Tuurlijk waren er wel eens dingen, maar dit .. Nee niet verwacht.

Ik wilde wel graag een toekomst met hem opbouwen, maar rustig aan, het kwam allemaal wel! Wist dat hij moeilijk kon omgaan met de situatie van zijn zoontje, maar ja, we zijn nu ook al 3 jaar verder... Dus kom op!

Geniet eens!



Nou ja, uit emotie, hem afgelopen zondag opgebeld, ik miste dat kleine mannetje en had het even niet meer..

Probeerde sterk te zijn, maar bezweek in mijn verdriet na dat ventje.. Zou hij me missen, etc?

Ik belde, werd helemaal emotioneel dat mannetje te horen, en ja, toen sprak ik mn ex nog even..

Hoe gaat het? Super! Voel me geweldig zei hij.... Mis je me?

NEE.

Pak je zorgeloze leventje op zei hij.. Laat het los.

Duidelijker kan je het niet krijgen denk ik zo?!



Wow..



Nu als klap op de vuurpijl, hoor ik dus via via, dat ze elkaar gevonden hebben.. Mijn ex en zijn ex.

Dus de ouders van het kind.

Hoorde dat ze nu als gezin weer dingen konden doen, zoals dagjes weg met de kleine...



Ik snap er geen bal meer van!

Wil antwoorden, maar denk het liever niet te willen weten.

Ik heb hem niet meer gesproken na zondag.

Voel me ergens belazerd, aan het lijntje gehouden.

Want die 2 konden elkaar niet uitstaan, zij mij ook niet, want haar zoontje riep alsmaar om mij.

Ze had een gruwelijke hekel aan me, dat zag je aan alles.

Gunde ons niets.



En nu dit!

De grootste rivalen.. Ooit gevraagd, ofdat hij daar wel eens aan dacht, hij zei tuurlijk, doe alles voor mijn zoon, maar het is geen optie.



Hoe kan iemand in 2 weken tijd, niet meer van je houden, terwijl we een maand daarvoor nog een optie op een huis hadden...?!

Hij mist me niet meer. Niets...



Ik snap het gewoon niet.

Dankjewel alvast voor al jullie reactie's!

Heb mijn verhaal gedaan, en zal de steun super vinden!

Weet het niet Wuiles, hij wilde het juist graag niet ik!

Ik was juist huiverig, van joh, dat doen we wel....