Relaties
alle pijlers
en dan nu uit elkaar en zo in de war...:(
dinsdag 9 juni 2009 om 11:31
Hallo allemaal,
Vorige week opende ik het topic "8 jaar samen en verliefd op een ander". Ik heb daar al een laatste "update" geplaatst en ik kreeg een reactie waar ik erg blij mee was. Misschien dat mensen mijn topic niet meer lezen, of dat niemand de behoefte heeft om te reageren. Maar ik zit er zo doorheen, ik zo zou blij zijn als mensen iets aan me willen laten horen....
Mijn hele verhaal staat dus in het andere topic beschreven, maar het komt er op neer dat ik en mijn ex onze relatie na 8 jaar verbroken hebben. De eerste aanleiding komt door een fout van mij, ik ben vreemdgegaan. Hier ben ik absoluut niet trots op, en het is jammer dat het zo heeft moeten gaan, maar het was voor ons allebei een eye-opener dat er al langer dingen niet helemaal lekker liepen in onze relatie. Al was mijn ex nog wel optimistisch dat dat goed zou kunnen komen en dat we samen oud zouden worden. Eigenlijk is hij dat nog steeds wel, hij zegt dat hij het me denkt te kunnen vergeven, maar daar heeft hij eerst wat afstand voor nodig.
Ik ben op zich blij dat de kogel door de kerk is. Ik voel me alleen zo naar dat zo'n lange relatie op deze manier verbroken is. Ik kan het maar niet verkroppen. Het is waarschijnlijk ook maar goed dat ik me nu schuldig voel. Hoewel mijn ex zegt dat ik me meer moet richten op de vraag of ik denk dat het nog goed kan komen. Hij zei zelf volgens mij ben jij meer bang om mij pijn te doen nu, dan dat ik ben om de pijn te voelen....
Maar ik kom er maar niet uit wat ik wil. Mijn ex is zo'n lieverd, ergens denk ik nog steeds wij horen gewoon bij elkaar. We hebben zoveel moois samen gehad, zoveel dingen gedeeld etc. Ook hoe die nu weer op mijn vreemdgaan reageert, ik vind het zo bewonderenswaardig. Hoe hij in het leven staat, waardeer ik gewoon zo erg, eigenlijk zijn die eigenschappen fantastisch in een relatie.
Waarom voel ik me toch niet meer zo verliefd, en hoe kan ik nu opeens ook iets voelen voor een ander?? Ergens wil ik helemaal niet dat dat zo is. Hoewel ik nauwelijks contact heb met die ander (we zien elkaar sowieso niet want hij woont in het buitenland), als we elkaar spreken, al is het maar over koetjes en kalfjes, voel ik me zo verliefd op hem. En dan denk ik weer aan mijn vriend, hoe goed we het samen hebben gehad en hoeveel pijn ik hem nu heb gedaan, en dan breekt mijn hart.
Tja, misschien bleven reacties uit omdat ik niet met een heel concrete vraag kom. Ik voel alleen sterk de behoefte om het aan mensen kwijt te kunnen en misschien wat feedback te krijgen. Ik praat ook wel wat met vrienden/vriendinnen, maar ik krijg het hele verhaal nauwelijks mijn strot uit, vanwege schuldgevoel, niet duidelijk weten wat ik wil etc...
Liefs Guzelcim
Vorige week opende ik het topic "8 jaar samen en verliefd op een ander". Ik heb daar al een laatste "update" geplaatst en ik kreeg een reactie waar ik erg blij mee was. Misschien dat mensen mijn topic niet meer lezen, of dat niemand de behoefte heeft om te reageren. Maar ik zit er zo doorheen, ik zo zou blij zijn als mensen iets aan me willen laten horen....
Mijn hele verhaal staat dus in het andere topic beschreven, maar het komt er op neer dat ik en mijn ex onze relatie na 8 jaar verbroken hebben. De eerste aanleiding komt door een fout van mij, ik ben vreemdgegaan. Hier ben ik absoluut niet trots op, en het is jammer dat het zo heeft moeten gaan, maar het was voor ons allebei een eye-opener dat er al langer dingen niet helemaal lekker liepen in onze relatie. Al was mijn ex nog wel optimistisch dat dat goed zou kunnen komen en dat we samen oud zouden worden. Eigenlijk is hij dat nog steeds wel, hij zegt dat hij het me denkt te kunnen vergeven, maar daar heeft hij eerst wat afstand voor nodig.
Ik ben op zich blij dat de kogel door de kerk is. Ik voel me alleen zo naar dat zo'n lange relatie op deze manier verbroken is. Ik kan het maar niet verkroppen. Het is waarschijnlijk ook maar goed dat ik me nu schuldig voel. Hoewel mijn ex zegt dat ik me meer moet richten op de vraag of ik denk dat het nog goed kan komen. Hij zei zelf volgens mij ben jij meer bang om mij pijn te doen nu, dan dat ik ben om de pijn te voelen....
Maar ik kom er maar niet uit wat ik wil. Mijn ex is zo'n lieverd, ergens denk ik nog steeds wij horen gewoon bij elkaar. We hebben zoveel moois samen gehad, zoveel dingen gedeeld etc. Ook hoe die nu weer op mijn vreemdgaan reageert, ik vind het zo bewonderenswaardig. Hoe hij in het leven staat, waardeer ik gewoon zo erg, eigenlijk zijn die eigenschappen fantastisch in een relatie.
Waarom voel ik me toch niet meer zo verliefd, en hoe kan ik nu opeens ook iets voelen voor een ander?? Ergens wil ik helemaal niet dat dat zo is. Hoewel ik nauwelijks contact heb met die ander (we zien elkaar sowieso niet want hij woont in het buitenland), als we elkaar spreken, al is het maar over koetjes en kalfjes, voel ik me zo verliefd op hem. En dan denk ik weer aan mijn vriend, hoe goed we het samen hebben gehad en hoeveel pijn ik hem nu heb gedaan, en dan breekt mijn hart.
Tja, misschien bleven reacties uit omdat ik niet met een heel concrete vraag kom. Ik voel alleen sterk de behoefte om het aan mensen kwijt te kunnen en misschien wat feedback te krijgen. Ik praat ook wel wat met vrienden/vriendinnen, maar ik krijg het hele verhaal nauwelijks mijn strot uit, vanwege schuldgevoel, niet duidelijk weten wat ik wil etc...
Liefs Guzelcim
dinsdag 9 juni 2009 om 12:02
Ik heb veen je topic opgezocht....
Nou meid, wel ontzettend goed dat je hem hebt verteld en goed dat je eerlijk hierover bent geweest. maar nu.....
Dat je verliefd bent op een ander kan de beste overkomen. Dat werd ook al geschreven in je andere topic. Alleen wat ga je nu met het gevoel doen? Hij heeft een gezin en al wetende dat hij niet zijn gezin gaat verlaten voor jou moet al een duidelijke indicatie zijn.
Je geeft aan last te hebben van schuldgevoelens waar ik ook in kan komen maar eaarom vind je het moeilijk om dit aan je vriend(innen) te vertellen? (alleen diegene die je echt vettrouwd denk ik) De schaamte dat je vreemd bent gegaan? Of dat je verliefd bent geworden op een ander dan je (ex) vriend? Dat je niet weet wat je met die gevoelens aan moet of gewoon omdat je niet weet of je een veilige haven wil die je (ex) vriend bied maar niet de verliefde gevoelens en dito gedachten hebt.....
Wat wil je eigenlijk van jezelf?
Nou meid, wel ontzettend goed dat je hem hebt verteld en goed dat je eerlijk hierover bent geweest. maar nu.....
Dat je verliefd bent op een ander kan de beste overkomen. Dat werd ook al geschreven in je andere topic. Alleen wat ga je nu met het gevoel doen? Hij heeft een gezin en al wetende dat hij niet zijn gezin gaat verlaten voor jou moet al een duidelijke indicatie zijn.
Je geeft aan last te hebben van schuldgevoelens waar ik ook in kan komen maar eaarom vind je het moeilijk om dit aan je vriend(innen) te vertellen? (alleen diegene die je echt vettrouwd denk ik) De schaamte dat je vreemd bent gegaan? Of dat je verliefd bent geworden op een ander dan je (ex) vriend? Dat je niet weet wat je met die gevoelens aan moet of gewoon omdat je niet weet of je een veilige haven wil die je (ex) vriend bied maar niet de verliefde gevoelens en dito gedachten hebt.....
Wat wil je eigenlijk van jezelf?
Nee echt?
dinsdag 9 juni 2009 om 12:12
Ik geloof dat verliefd worden op een ander meestal betekent dat je iets mist in je relatie. Soms is dat alleen spanning, mischien was je in een sleur terechtgekomen.... vreemdgaan is zelden de oorzaak van een relatieprobleem, maar eerder het gevolg.
Allemaal geen excuus voor je vreemdgaan, maar puur het feit dat je er voor openstond geeft wel aan dat er iets niet helemaal goed zat in de communicatie tussen jou en je partner, anders had je ervoor gekozen om je onvrede en vlinders voor ander te bespreken ipv er iets mee te doen en zelfs je relatie ervoor op te geven.
De vraag die jij nu jezelf moet stellen i"s wat je nu echt wilt. Mis je echt je Ex en heb je je gerealiseerd dat hij de persoon is waar je mee oud wil worden. Of heb je gegokt en verloren en baal je er vooral van dat de man waar je zo verliefd op bent onbereikbaar is, en wil je je ex alleen omdat je niet alleen wilt zijn? .
Het antwoord op die vrag bepaalt je verdere actie. Je ex geeft aan dat ie jou nog een kans wil geven. Als jij dat ook wil, bespreek dan met hem de optie van therapie. Ga je weer samen met het idee dat hij slachtoffer is en jij dader en dat jij voor hem diep door het stof moet vanwege je misstap, dan is een herstart gedoenmt te mislukken. al was het alleen maar omdat je onderliggend probleem vroeg of laat weer de kop opsteekt en jouw drempel om dan weer vreemd te gaan alleen maar lager is. Ben je bereid allebei hand in eigen boezem te steken om te ontdekken waar het mis is gegaan en hoe het zover heeft kunnen komen, dan kan een therapeut je daar heel goed bij helpen. Je ex moet dat dan ook willen. maar alles begint met de keuze die jij maakt.
Allemaal geen excuus voor je vreemdgaan, maar puur het feit dat je er voor openstond geeft wel aan dat er iets niet helemaal goed zat in de communicatie tussen jou en je partner, anders had je ervoor gekozen om je onvrede en vlinders voor ander te bespreken ipv er iets mee te doen en zelfs je relatie ervoor op te geven.
De vraag die jij nu jezelf moet stellen i"s wat je nu echt wilt. Mis je echt je Ex en heb je je gerealiseerd dat hij de persoon is waar je mee oud wil worden. Of heb je gegokt en verloren en baal je er vooral van dat de man waar je zo verliefd op bent onbereikbaar is, en wil je je ex alleen omdat je niet alleen wilt zijn? .
Het antwoord op die vrag bepaalt je verdere actie. Je ex geeft aan dat ie jou nog een kans wil geven. Als jij dat ook wil, bespreek dan met hem de optie van therapie. Ga je weer samen met het idee dat hij slachtoffer is en jij dader en dat jij voor hem diep door het stof moet vanwege je misstap, dan is een herstart gedoenmt te mislukken. al was het alleen maar omdat je onderliggend probleem vroeg of laat weer de kop opsteekt en jouw drempel om dan weer vreemd te gaan alleen maar lager is. Ben je bereid allebei hand in eigen boezem te steken om te ontdekken waar het mis is gegaan en hoe het zover heeft kunnen komen, dan kan een therapeut je daar heel goed bij helpen. Je ex moet dat dan ook willen. maar alles begint met de keuze die jij maakt.
dinsdag 9 juni 2009 om 12:18
Ik denk dat je eerst maar eens op moet houden met je schuldig voelen. Probeer je leven weer leuk te maken en op te bouwen zonder je vriend. Als jullie echt nog steeds van elkaar houden dan komt het wel weer goed.
Maar ik denk eigenlijk dat je niet voor niets zo hoteldebotel verliefd bent geworden op iemand anders. Je kan van iemand houden, maar niet op de juiste manier om een relatie mee te hebben.
Ik heb lang geleden ook ongeveer hetzelfde meegemaakt. Ik woonde al een jaar of 8 samen met mijn toenmalige vriend toen ik tot over mijn oren verliefd werd op iemand anders. Nadat ik dit opgebiecht had reageerde mijn vriend niet eens heel erg geschokt. Dat had eigenlijk al een teken voor mij moeten zijn dat het allemaal niet zo goed zat tussen ons. We bleven bij elkaar, maar nog geen jaar later werd hij zelf verliefd op iemand anders. Om een lang verhaal kort te maken, we zijn uit elkaar gegaan na nog een half jaar zo aangemodderd te hebben. We hielden nog steeds best wel van elkaar, maar we waren meer goede vrienden dan partners geworden in de loop van de tijd.
Ik weet natuurlijk niet of bovenstaande ook voor jullie opgaat, maar de tijd zal dat wel leren.
Maar ik denk eigenlijk dat je niet voor niets zo hoteldebotel verliefd bent geworden op iemand anders. Je kan van iemand houden, maar niet op de juiste manier om een relatie mee te hebben.
Ik heb lang geleden ook ongeveer hetzelfde meegemaakt. Ik woonde al een jaar of 8 samen met mijn toenmalige vriend toen ik tot over mijn oren verliefd werd op iemand anders. Nadat ik dit opgebiecht had reageerde mijn vriend niet eens heel erg geschokt. Dat had eigenlijk al een teken voor mij moeten zijn dat het allemaal niet zo goed zat tussen ons. We bleven bij elkaar, maar nog geen jaar later werd hij zelf verliefd op iemand anders. Om een lang verhaal kort te maken, we zijn uit elkaar gegaan na nog een half jaar zo aangemodderd te hebben. We hielden nog steeds best wel van elkaar, maar we waren meer goede vrienden dan partners geworden in de loop van de tijd.
Ik weet natuurlijk niet of bovenstaande ook voor jullie opgaat, maar de tijd zal dat wel leren.
woensdag 10 juni 2009 om 22:28
Geef het vooral inderdaad de tijd zoals hier wordt gezegd. Neem even afstand van elkaar. Moet het zo zijn dan moet het zo zijn. Ik ben ook vreemd gegaan in een relatie van jaren en ja toen ik na ging denken bleek er echt veel mis in onze aan de buitenkant voorbeeldige relatie.......Ik heb ook afstand genomen, alleen vindt mijn ex het waardeloos dat ik weggelopen ben, maar ik kon echt niet anders. Soms moet je je even richten op jezelf om weer tot elkaar te komen of te beseffen dat het toch niks meer wordt! Ik zit er ook doorheen hoor, we kunnen elkaar een hand geven......
voer eendjes geen oorlog!
