Relaties
alle pijlers
en dan opeens..........
vrijdag 5 december 2008 om 00:27
is hij er weer...........
de man waar ik zo verliefd op was........die me op een klotemanier dumpte......waar ik wekenlang mijn kussen om nat gehuild heb...
opeens meldt hij me een paar dagen geleden dat hij me mist en komt vanavond bij me.. en we vallen elkaar in de armen en kunnen elkaar alleen maar vasthouden. We kijken elkaar aan en ik verdrink weer in zijn ogen.. ik heb hem zo gemist!
we drinken samen champagne.. praten.. knuffelen maar gaan niet te ver.. en ik vraag hem hoe nu verder. En hij zegt.......heel rustig, heel voorzichtig... en we zien wel wat er gebeurt.......
Ik hou nog steeds van hem, hoe boos ik ook op hem was.. ik wil bij hem zijn, voor altijd... en ik voel me zo onzeker
stom hè
de man waar ik zo verliefd op was........die me op een klotemanier dumpte......waar ik wekenlang mijn kussen om nat gehuild heb...
opeens meldt hij me een paar dagen geleden dat hij me mist en komt vanavond bij me.. en we vallen elkaar in de armen en kunnen elkaar alleen maar vasthouden. We kijken elkaar aan en ik verdrink weer in zijn ogen.. ik heb hem zo gemist!
we drinken samen champagne.. praten.. knuffelen maar gaan niet te ver.. en ik vraag hem hoe nu verder. En hij zegt.......heel rustig, heel voorzichtig... en we zien wel wat er gebeurt.......
Ik hou nog steeds van hem, hoe boos ik ook op hem was.. ik wil bij hem zijn, voor altijd... en ik voel me zo onzeker
stom hè
vrijdag 5 december 2008 om 17:36
quote:domnaiefmutsje schreef op 05 december 2008 @ 17:05:
Klopt MM
Verder hebben deze heren ook een hoop ongelukkige relaties meegemaakt. Zijn erg gekwetst door vorige (behoorlijk veel) exen. (altijd buiten zijn schuld om uiteraard) Check.
Je bent de eerste waarbij hij zich zo vrij voelt, zo fijn voelt en geliefd. Hij vindt je de mooiste, de meest bijzondere. Check.
Oftewel, hij speelt heel erg in op je eigen ego (en daarmee onzekerheden) Bovendien doet hij zichzelf voorkomen als zijnde erg betrouwbaar. Fouten dekt hij zichzelf bijvoorbaat al in, zodat als je ermee te maken krijgt het al van hem zelf gehoord hebt. (maar dan zijn versie) Check.
Je ego wordt enorm bevredigd door een 'betrouwbaar', mooi en 'lief' exemplaar. Dat heeft meteen een verslavende factor waardoor je hem niet meteen loslaat. Je gaat dromen en er een eigen verhaal van maken zodat hij je ongelimiteerd kan kwetsen en jij al genoegen neemt met een kruimel en dan denkt... zie je nou wel, hij houdt wel van me... Check.
MM nog aanvullingen?
Wow, allemaal in de roos!
Ja, inderdaad, zo'n man heeft vaak een spoor van gebroken harten achter zich, een dubieus verleden, of wellicht allebei. MAAR, dat is niet omdat híj zo'n rotzak is, nee, de wereld heeft hem dit-en-dat aangedaan, of hij heeft een jeugdtrauma, of ... (blablabla, plemp hier een mooi verhaal neer). Gelukkig ben jíj nu in zijn leven gekomen. Want jíj bent anders dan al die anderen, die hem niet begrijpen en meteen maar veroordelen, nee bij jóu kan hij zichzelf zijn, dat zag hij direct! Nog nooit heeft hij zo'n geweldige vrouw ontmoet, blablabla zeur zever zwijmel, en voor je het weet zit je in een allerverslindende achtbaan, de toppen van de hemel zie je met hem.. totdat de eerste barstjes komen. En ja natúúrlijk heeft hij er spijt van, de eerste keer dat 'ie tegen je loog/vreemd ging/je sloeg/drie weken niets van zich liet horen/een hele nacht wegbleef en uiteindelijk zo dronken als een tor op je stoep lag... Maar het is het verleden dat hem zo gemaakt heeft, dat begrijp je toch zeker wel prinsesje, tuurlijk begrijpt prinsesje dat, want jij was tenslotte de enige die hem zo goed begreep en je wil hem (en jezelf) nu niet teleurstellen, dus je vergeeft... Maar de twijfel is gezaaid. En oh, wat neem jij jezelf dat kwalijk! Hij zei toch SOWWIE.. en ieder mens verdient toch een nieuwe kans, enne ja hij hééft natuurlijk wel dit-en-dat meegemaakt en (blablabla)
En leef een paar jaar zo verder, dan weet je uiteindelijk van de voorkant niet meer dat je van de achterkant nog leeft, krijg jíj de schuld van zíjn tekortkomingen (en die is ráák, want hell je voelt je nog schuldig ook!), stoppen je vriendinnen als voorzorgsmaatregel watjes in hun oren als je komt want het gesprek gaat toch alleen maar over wat Híj nou weer gedaan heeft en dat je maar niet begrijpt waarom het zo gaat en (zucht), je familie sluit zo'n beetje weddenschappen af op de datum dat die schellen nou eens van je ogen gaan vallen, en zelf lééf je op sigaretten/koffie/drank/kalmeringstabletten als voor de 1001e keer achter elkaar de rauwe werkelijkheid iets te veel barstjes trapt in je oh zo gekoesterde illusie.
TO, als je hier ook maar íets van herkent: maak dat je wegkomt, want dit is geen fluffy wereld! Hij ziet er misschien fluffy uit, maar onder al die fluffyness zitten angstaanjagende stekels, slagtanden en andere pijnlijke rottigheid.
Klopt MM
Verder hebben deze heren ook een hoop ongelukkige relaties meegemaakt. Zijn erg gekwetst door vorige (behoorlijk veel) exen. (altijd buiten zijn schuld om uiteraard) Check.
Je bent de eerste waarbij hij zich zo vrij voelt, zo fijn voelt en geliefd. Hij vindt je de mooiste, de meest bijzondere. Check.
Oftewel, hij speelt heel erg in op je eigen ego (en daarmee onzekerheden) Bovendien doet hij zichzelf voorkomen als zijnde erg betrouwbaar. Fouten dekt hij zichzelf bijvoorbaat al in, zodat als je ermee te maken krijgt het al van hem zelf gehoord hebt. (maar dan zijn versie) Check.
Je ego wordt enorm bevredigd door een 'betrouwbaar', mooi en 'lief' exemplaar. Dat heeft meteen een verslavende factor waardoor je hem niet meteen loslaat. Je gaat dromen en er een eigen verhaal van maken zodat hij je ongelimiteerd kan kwetsen en jij al genoegen neemt met een kruimel en dan denkt... zie je nou wel, hij houdt wel van me... Check.
MM nog aanvullingen?
Wow, allemaal in de roos!
Ja, inderdaad, zo'n man heeft vaak een spoor van gebroken harten achter zich, een dubieus verleden, of wellicht allebei. MAAR, dat is niet omdat híj zo'n rotzak is, nee, de wereld heeft hem dit-en-dat aangedaan, of hij heeft een jeugdtrauma, of ... (blablabla, plemp hier een mooi verhaal neer). Gelukkig ben jíj nu in zijn leven gekomen. Want jíj bent anders dan al die anderen, die hem niet begrijpen en meteen maar veroordelen, nee bij jóu kan hij zichzelf zijn, dat zag hij direct! Nog nooit heeft hij zo'n geweldige vrouw ontmoet, blablabla zeur zever zwijmel, en voor je het weet zit je in een allerverslindende achtbaan, de toppen van de hemel zie je met hem.. totdat de eerste barstjes komen. En ja natúúrlijk heeft hij er spijt van, de eerste keer dat 'ie tegen je loog/vreemd ging/je sloeg/drie weken niets van zich liet horen/een hele nacht wegbleef en uiteindelijk zo dronken als een tor op je stoep lag... Maar het is het verleden dat hem zo gemaakt heeft, dat begrijp je toch zeker wel prinsesje, tuurlijk begrijpt prinsesje dat, want jij was tenslotte de enige die hem zo goed begreep en je wil hem (en jezelf) nu niet teleurstellen, dus je vergeeft... Maar de twijfel is gezaaid. En oh, wat neem jij jezelf dat kwalijk! Hij zei toch SOWWIE.. en ieder mens verdient toch een nieuwe kans, enne ja hij hééft natuurlijk wel dit-en-dat meegemaakt en (blablabla)
En leef een paar jaar zo verder, dan weet je uiteindelijk van de voorkant niet meer dat je van de achterkant nog leeft, krijg jíj de schuld van zíjn tekortkomingen (en die is ráák, want hell je voelt je nog schuldig ook!), stoppen je vriendinnen als voorzorgsmaatregel watjes in hun oren als je komt want het gesprek gaat toch alleen maar over wat Híj nou weer gedaan heeft en dat je maar niet begrijpt waarom het zo gaat en (zucht), je familie sluit zo'n beetje weddenschappen af op de datum dat die schellen nou eens van je ogen gaan vallen, en zelf lééf je op sigaretten/koffie/drank/kalmeringstabletten als voor de 1001e keer achter elkaar de rauwe werkelijkheid iets te veel barstjes trapt in je oh zo gekoesterde illusie.
TO, als je hier ook maar íets van herkent: maak dat je wegkomt, want dit is geen fluffy wereld! Hij ziet er misschien fluffy uit, maar onder al die fluffyness zitten angstaanjagende stekels, slagtanden en andere pijnlijke rottigheid.
vrijdag 5 december 2008 om 17:42
quote:mastermind schreef op 05 december 2008 @ 17:36:
[...]
Wow, allemaal in de roos!
Ja, inderdaad, zo'n man heeft vaak een spoor van gebroken harten achter zich, een dubieus verleden, of wellicht allebei. MAAR, dat is niet omdat híj zo'n rotzak is, nee, de wereld heeft hem dit-en-dat aangedaan, of hij heeft een jeugdtrauma, of ... (blablabla, plemp hier een mooi verhaal neer). Gelukkig ben jíj nu in zijn leven gekomen. Want jíj bent anders dan al die anderen, die hem niet begrijpen en meteen maar veroordelen, nee bij jóu kan hij zichzelf zijn, dat zag hij direct! Nog nooit heeft hij zo'n geweldige vrouw ontmoet, blablabla zeur zever zwijmel, en voor je het weet zit je in een allerverslindende achtbaan, de toppen van de hemel zie je met hem.. totdat de eerste barstjes komen. En ja natúúrlijk heeft hij er spijt van, de eerste keer dat 'ie tegen je loog/vreemd ging/je sloeg/drie weken niets van zich liet horen/een hele nacht wegbleef en uiteindelijk zo dronken als een tor op je stoep lag... Maar het is het verleden dat hem zo gemaakt heeft, dat begrijp je toch zeker wel prinsesje, tuurlijk begrijpt prinsesje dat, want jij was tenslotte de enige die hem zo goed begreep en je wil hem (en jezelf) nu niet teleurstellen, dus je vergeeft... Maar de twijfel is gezaaid. En oh, wat neem jij jezelf dat kwalijk! Hij zei toch SOWWIE.. en ieder mens verdient toch een nieuwe kans, enne ja hij hééft natuurlijk wel dit-en-dat meegemaakt en (blablabla)
En leef een paar jaar zo verder, dan weet je uiteindelijk van de voorkant niet meer dat je van de achterkant nog leeft, krijg jíj de schuld van zíjn tekortkomingen (en die is ráák, want hell je voelt je nog schuldig ook!), stoppen je vriendinnen als voorzorgsmaatregel watjes in hun oren als je komt want het gesprek gaat toch alleen maar over wat Híj nou weer gedaan heeft en dat je maar niet begrijpt waarom het zo gaat en (zucht), je familie sluit zo'n beetje weddenschappen af op de datum dat die schellen nou eens van je ogen gaan vallen, en zelf lééf je op sigaretten/koffie/drank/kalmeringstabletten als voor de 1001e keer achter elkaar de rauwe werkelijkheid iets te veel barstjes trapt in je oh zo gekoesterde illusie.
TO, als je hier ook maar íets van herkent: maak dat je wegkomt, want dit is geen fluffy wereld! Hij ziet er misschien fluffy uit, maar onder al die fluffyness zitten angstaanjagende stekels, slagtanden en andere pijnlijke rottigheid.
Je weet het helemaal correct te verwoorden, wat heb ik me vaak ongelukkig gevoeld...
En ruik het van een kilometer afstand inmiddels
[...]
Wow, allemaal in de roos!
Ja, inderdaad, zo'n man heeft vaak een spoor van gebroken harten achter zich, een dubieus verleden, of wellicht allebei. MAAR, dat is niet omdat híj zo'n rotzak is, nee, de wereld heeft hem dit-en-dat aangedaan, of hij heeft een jeugdtrauma, of ... (blablabla, plemp hier een mooi verhaal neer). Gelukkig ben jíj nu in zijn leven gekomen. Want jíj bent anders dan al die anderen, die hem niet begrijpen en meteen maar veroordelen, nee bij jóu kan hij zichzelf zijn, dat zag hij direct! Nog nooit heeft hij zo'n geweldige vrouw ontmoet, blablabla zeur zever zwijmel, en voor je het weet zit je in een allerverslindende achtbaan, de toppen van de hemel zie je met hem.. totdat de eerste barstjes komen. En ja natúúrlijk heeft hij er spijt van, de eerste keer dat 'ie tegen je loog/vreemd ging/je sloeg/drie weken niets van zich liet horen/een hele nacht wegbleef en uiteindelijk zo dronken als een tor op je stoep lag... Maar het is het verleden dat hem zo gemaakt heeft, dat begrijp je toch zeker wel prinsesje, tuurlijk begrijpt prinsesje dat, want jij was tenslotte de enige die hem zo goed begreep en je wil hem (en jezelf) nu niet teleurstellen, dus je vergeeft... Maar de twijfel is gezaaid. En oh, wat neem jij jezelf dat kwalijk! Hij zei toch SOWWIE.. en ieder mens verdient toch een nieuwe kans, enne ja hij hééft natuurlijk wel dit-en-dat meegemaakt en (blablabla)
En leef een paar jaar zo verder, dan weet je uiteindelijk van de voorkant niet meer dat je van de achterkant nog leeft, krijg jíj de schuld van zíjn tekortkomingen (en die is ráák, want hell je voelt je nog schuldig ook!), stoppen je vriendinnen als voorzorgsmaatregel watjes in hun oren als je komt want het gesprek gaat toch alleen maar over wat Híj nou weer gedaan heeft en dat je maar niet begrijpt waarom het zo gaat en (zucht), je familie sluit zo'n beetje weddenschappen af op de datum dat die schellen nou eens van je ogen gaan vallen, en zelf lééf je op sigaretten/koffie/drank/kalmeringstabletten als voor de 1001e keer achter elkaar de rauwe werkelijkheid iets te veel barstjes trapt in je oh zo gekoesterde illusie.
TO, als je hier ook maar íets van herkent: maak dat je wegkomt, want dit is geen fluffy wereld! Hij ziet er misschien fluffy uit, maar onder al die fluffyness zitten angstaanjagende stekels, slagtanden en andere pijnlijke rottigheid.
Je weet het helemaal correct te verwoorden, wat heb ik me vaak ongelukkig gevoeld...
En ruik het van een kilometer afstand inmiddels
vrijdag 5 december 2008 om 17:53
DNM, hoe ben jij uiteindelijk weggegaan? Volgens mij kunnen we elkaar wel een handje geven, namelijk... (We zouden samen een boek moeten schrijven, "Foute man, hoe kom je d'r an (En nog belangrijker: hoe kom je er vanaf?)" )
Ik heb thuis een soort boekje, daar teken en schrijf ik in, maar ik zet er ook mooie citaten en gedichten in die ik een keer gelezen heb en wil onthouden. Uit het boek "De Nachtmerrie" van Dean R. Koontz komt de volgende:
"Af en toe neemt het hart een besluit waar het brein niet toe kan komen. En hoewel we weten dat het hart in de eerste plaats bedrieglijk is, weten we ook dat het in zeldzame momenten van stress of na een groot verlies door intens lijden gezuiverd kan worden."
Zó was het voor mij, toen ik uiteindelijk besloot dat ik bij hem wegging. Want ook die beslissing kwam uiteindelijk vanuit m'n hart.
Ik heb thuis een soort boekje, daar teken en schrijf ik in, maar ik zet er ook mooie citaten en gedichten in die ik een keer gelezen heb en wil onthouden. Uit het boek "De Nachtmerrie" van Dean R. Koontz komt de volgende:
"Af en toe neemt het hart een besluit waar het brein niet toe kan komen. En hoewel we weten dat het hart in de eerste plaats bedrieglijk is, weten we ook dat het in zeldzame momenten van stress of na een groot verlies door intens lijden gezuiverd kan worden."
Zó was het voor mij, toen ik uiteindelijk besloot dat ik bij hem wegging. Want ook die beslissing kwam uiteindelijk vanuit m'n hart.
vrijdag 5 december 2008 om 17:56
quote:mastermind schreef op 05 december 2008 @ 17:53:
DNM, hoe ben jij uiteindelijk weggegaan? Volgens mij kunnen we elkaar wel een handje geven, namelijk... (We zouden samen een boek moeten schrijven, "Foute man, hoe kom je d'r an (En nog belangrijker: hoe kom je er vanaf?)" )
Ik heb thuis een soort boekje, daar teken en schrijf ik in, maar ik zet er ook mooie citaten en gedichten in die ik een keer gelezen heb en wil onthouden. Uit het boek "De Nachtmerrie" van Dean R. Koontz komt de volgende:
"Af en toe neemt het hart een besluit waar het brein niet toe kan komen. En hoewel we weten dat het hart in de eerste plaats bedrieglijk is, weten we ook dat het in zeldzame momenten van stress of na een groot verlies door intens lijden gezuiverd kan worden."
Zó was het voor mij, toen ik uiteindelijk besloot dat ik bij hem wegging. Want ook die beslissing kwam uiteindelijk vanuit m'n hart.Het hart spreekt uiteindelijk altijd de waarheid. Er ging bij mij iets dood... het werd te duidelijk voor me en je kunt jezelf lang voor de gek houden, maar niet onbeperkt.
DNM, hoe ben jij uiteindelijk weggegaan? Volgens mij kunnen we elkaar wel een handje geven, namelijk... (We zouden samen een boek moeten schrijven, "Foute man, hoe kom je d'r an (En nog belangrijker: hoe kom je er vanaf?)" )
Ik heb thuis een soort boekje, daar teken en schrijf ik in, maar ik zet er ook mooie citaten en gedichten in die ik een keer gelezen heb en wil onthouden. Uit het boek "De Nachtmerrie" van Dean R. Koontz komt de volgende:
"Af en toe neemt het hart een besluit waar het brein niet toe kan komen. En hoewel we weten dat het hart in de eerste plaats bedrieglijk is, weten we ook dat het in zeldzame momenten van stress of na een groot verlies door intens lijden gezuiverd kan worden."
Zó was het voor mij, toen ik uiteindelijk besloot dat ik bij hem wegging. Want ook die beslissing kwam uiteindelijk vanuit m'n hart.Het hart spreekt uiteindelijk altijd de waarheid. Er ging bij mij iets dood... het werd te duidelijk voor me en je kunt jezelf lang voor de gek houden, maar niet onbeperkt.
vrijdag 5 december 2008 om 18:54
Off-topic terug: Zeer zeker, Sensy! Ik wil jou ook nog gaan terugmailen, maar m'n hoofd is niet helder genoeg om een mooie mail in elkaar te flansen
Gisteren geprob te werken, was beetje over the top, dus sindsdien überhangerig (woensdagoch was ik bij Feliciaatje, 's midd kwam m'n broer op ziekenbezoek, dus vandaar. Sorry!)
Gisteren geprob te werken, was beetje over the top, dus sindsdien überhangerig (woensdagoch was ik bij Feliciaatje, 's midd kwam m'n broer op ziekenbezoek, dus vandaar. Sorry!)
vrijdag 5 december 2008 om 20:16
vrijdag 5 december 2008 om 20:39
quote:mastermind schreef op 05 december 2008 @ 20:16:
[...]
Je N-ex??? Oh, gruwel! Het zou toch niet waar zijn hè, OMG...
Ik hoop uit de grond van mijn hart dat het niet zo is voor Goia.
Loop nog steeds met de gedachte rond om een campagne tegen deze ***** voeren. Het liefst start ik een website over hem om alle vrouwen te waarschuwen uit zijn buurt te blijven.
[...]
Je N-ex??? Oh, gruwel! Het zou toch niet waar zijn hè, OMG...
Ik hoop uit de grond van mijn hart dat het niet zo is voor Goia.
Loop nog steeds met de gedachte rond om een campagne tegen deze ***** voeren. Het liefst start ik een website over hem om alle vrouwen te waarschuwen uit zijn buurt te blijven.
vrijdag 5 december 2008 om 23:46
quote:Sensy12 schreef op 05 december 2008 @ 21:10:
Wat is een Flickr-account?
En inderdaad MM, die gedachte kreeg ik meteen na mijn post: they all talk alike, behave alike and look alike Flickr is een fotosite. Je kan er lid van worden en dan kan je foto's posten. Ze hebben free accounts, maar ook betaalde accounts (kan je er méér opzetten, en heb je geen maandelijkse postlimiet) Ik heb een pro-account, een betaalde dus. Je weet mijn irl-naam toch? (zie mail) Als je mijn irlnaam door Google trekt en er "Flickr" achter zet, kom je op m'n fotosite als het goed is. Weet je meteen hoe ik er uitzie
Wat is een Flickr-account?
En inderdaad MM, die gedachte kreeg ik meteen na mijn post: they all talk alike, behave alike and look alike Flickr is een fotosite. Je kan er lid van worden en dan kan je foto's posten. Ze hebben free accounts, maar ook betaalde accounts (kan je er méér opzetten, en heb je geen maandelijkse postlimiet) Ik heb een pro-account, een betaalde dus. Je weet mijn irl-naam toch? (zie mail) Als je mijn irlnaam door Google trekt en er "Flickr" achter zet, kom je op m'n fotosite als het goed is. Weet je meteen hoe ik er uitzie
zaterdag 6 december 2008 om 00:11
zaterdag 6 december 2008 om 10:15
zaterdag 6 december 2008 om 10:30
DNM en MM zeggen het zo duidelijk en volgens mij ook helemaal zoals het is!
het is voor mij ook zo herkenbaar.
Het echte leven is helaas niet zoals in de films... dat romantische beeld dat ,omdat hij niet zonder je zegt te kunnen, alles dus goed komt omdat jullie van elkaar houden.
Daar ben ik dus net pas achter gekomen door erg hard op mijn bek te gaan. en dan niet één keertje, nee te vaak. te vaak zag hij het toch niet zitten, en liet hij mij achter.. en te vaak heb ik hierom ook mijn kussen om nat gehuild...dus volgens mij zijn de reacties hier gewoon zoals de situatie zou worden bij jou/jullie..
pfffff mannen..... hihihi
het is voor mij ook zo herkenbaar.
Het echte leven is helaas niet zoals in de films... dat romantische beeld dat ,omdat hij niet zonder je zegt te kunnen, alles dus goed komt omdat jullie van elkaar houden.
Daar ben ik dus net pas achter gekomen door erg hard op mijn bek te gaan. en dan niet één keertje, nee te vaak. te vaak zag hij het toch niet zitten, en liet hij mij achter.. en te vaak heb ik hierom ook mijn kussen om nat gehuild...dus volgens mij zijn de reacties hier gewoon zoals de situatie zou worden bij jou/jullie..
pfffff mannen..... hihihi
zaterdag 6 december 2008 om 12:13
quote:Sensy12 schreef op 06 december 2008 @ 10:15:
Ah wat leuk!! Ik heb je flickr-account bekeken. MOOIE FOTO'S!
Gek om in 't leven van een forummer een kijkje te mogen nemen. Thanks.
Hoe gaat het trouwens met het afkicken van ML? Nog iets gehoord? Of is hij voorgoed met de noorderzon vertrokken?Dankjewel voor je lieve reactie op m'n fotosite Ik heb er niet bij stilgestaan, maar het is miss inderdaad apart om ineens niet alleen een naam, maar zelfs een heel leven (zeg maar) bij een forummer te weten... Zoals m'n foto-mensen het waarschijnlijk apart zouden vinden om mij hier te lezen. Het is trouwens wel een heel leuke manier om ook weer mensen te leren kennen, dus als je van fotograferen houdt...
Afkicken van ML is goed gegaan. Details mail ik je nog, maar kort door de bocht kan ik zeggen dat m'n "point of no return" blijkbaar bereikt was. M'n hart wist het eerder dan m'n verstand, want 'rationeel' hield ik nog een deurtje open (ken mijzelf), maar.. de behoefte was er gewoon niet meer. En wat dat betreft, heeft hij me zaterdag zelfs nog verder geholpen door me dat pak rammel te verkopen. Heb geen behoefte om hem te zien, het zal me worst wezn of hij in mijn woonplaats rondrijdt of in z'n eigen land verblijft. Ik kwam gister zijn zoon tegen en zelfs die kan ik los van hem zien! (Deed me normaal altijd pijn.) Praatje met het kind gemaakt en gezegd dat 'ie sowieso welkom blijft in me casa. En op mijn site staan zelfs een paar vakantiefoto's (die op het strand bijv), dat was dus van de vakantie met hem. Zelfs die doen me nu geen pijn. Anti-depressiva is goed spul, wat dat betreft.
TO, hebben wij je weggejaagd met al ons off-topic geklets? Of doen onze woorden je pijn? In geval van dat laatste, ik kan het me heel goed voorstellen.. Maar niemand is er hier op uit om je pijn te doen, we proberen je juist te behoeden voor pijn. De mensen die hier reageren, zijn 'ervaringsdeskundigen' op dat gebied... en liever zouden we voorkomen dat jij er ook een wordt
Ah wat leuk!! Ik heb je flickr-account bekeken. MOOIE FOTO'S!
Gek om in 't leven van een forummer een kijkje te mogen nemen. Thanks.
Hoe gaat het trouwens met het afkicken van ML? Nog iets gehoord? Of is hij voorgoed met de noorderzon vertrokken?Dankjewel voor je lieve reactie op m'n fotosite Ik heb er niet bij stilgestaan, maar het is miss inderdaad apart om ineens niet alleen een naam, maar zelfs een heel leven (zeg maar) bij een forummer te weten... Zoals m'n foto-mensen het waarschijnlijk apart zouden vinden om mij hier te lezen. Het is trouwens wel een heel leuke manier om ook weer mensen te leren kennen, dus als je van fotograferen houdt...
Afkicken van ML is goed gegaan. Details mail ik je nog, maar kort door de bocht kan ik zeggen dat m'n "point of no return" blijkbaar bereikt was. M'n hart wist het eerder dan m'n verstand, want 'rationeel' hield ik nog een deurtje open (ken mijzelf), maar.. de behoefte was er gewoon niet meer. En wat dat betreft, heeft hij me zaterdag zelfs nog verder geholpen door me dat pak rammel te verkopen. Heb geen behoefte om hem te zien, het zal me worst wezn of hij in mijn woonplaats rondrijdt of in z'n eigen land verblijft. Ik kwam gister zijn zoon tegen en zelfs die kan ik los van hem zien! (Deed me normaal altijd pijn.) Praatje met het kind gemaakt en gezegd dat 'ie sowieso welkom blijft in me casa. En op mijn site staan zelfs een paar vakantiefoto's (die op het strand bijv), dat was dus van de vakantie met hem. Zelfs die doen me nu geen pijn. Anti-depressiva is goed spul, wat dat betreft.
TO, hebben wij je weggejaagd met al ons off-topic geklets? Of doen onze woorden je pijn? In geval van dat laatste, ik kan het me heel goed voorstellen.. Maar niemand is er hier op uit om je pijn te doen, we proberen je juist te behoeden voor pijn. De mensen die hier reageren, zijn 'ervaringsdeskundigen' op dat gebied... en liever zouden we voorkomen dat jij er ook een wordt
anoniem_10333 wijzigde dit bericht op 06-12-2008 12:14
Reden: grrr tikvaut
Reden: grrr tikvaut
% gewijzigd
zaterdag 6 december 2008 om 12:15
quote:Crazyinlovee schreef op 06 december 2008 @ 10:30:
DNM en MM zeggen het zo duidelijk en volgens mij ook helemaal zoals het is!
het is voor mij ook zo herkenbaar.
Het echte leven is helaas niet zoals in de films... dat romantische beeld dat ,omdat hij niet zonder je zegt te kunnen, alles dus goed komt omdat jullie van elkaar houden.
Daar ben ik dus net pas achter gekomen door erg hard op mijn bek te gaan. en dan niet één keertje, nee te vaak. te vaak zag hij het toch niet zitten, en liet hij mij achter.. en te vaak heb ik hierom ook mijn kussen om nat gehuild...dus volgens mij zijn de reacties hier gewoon zoals de situatie zou worden bij jou/jullie..
pfffff mannen..... hihihiP'cies... in films volgt niet voor niets de aftiteling zodra ze weer bij mekaar zijn... Dat is omdat 'ie toch weer in herhaling valt, en niemand heeft zin in een film met eindeloze 'loops' erin.
DNM en MM zeggen het zo duidelijk en volgens mij ook helemaal zoals het is!
het is voor mij ook zo herkenbaar.
Het echte leven is helaas niet zoals in de films... dat romantische beeld dat ,omdat hij niet zonder je zegt te kunnen, alles dus goed komt omdat jullie van elkaar houden.
Daar ben ik dus net pas achter gekomen door erg hard op mijn bek te gaan. en dan niet één keertje, nee te vaak. te vaak zag hij het toch niet zitten, en liet hij mij achter.. en te vaak heb ik hierom ook mijn kussen om nat gehuild...dus volgens mij zijn de reacties hier gewoon zoals de situatie zou worden bij jou/jullie..
pfffff mannen..... hihihiP'cies... in films volgt niet voor niets de aftiteling zodra ze weer bij mekaar zijn... Dat is omdat 'ie toch weer in herhaling valt, en niemand heeft zin in een film met eindeloze 'loops' erin.
zaterdag 6 december 2008 om 12:21
hmmm.........ik heb inderdaad alleen nog maar meegelezen, mede omdat ik gisteravond gek werd van de koppijn en van mijn eigen gepieker. Behalve 2 mailtjes niks meer van hem gehoord. Het soort man wat jullie hierboven beschrijven is hij in ieder geval niet, ik ben wat dat betreft niet verblind hoor, maar ken hem inmiddels wel.
Hoe dan ook, moet proberen het vandaag even los te laten hoe moeilijk dat ook is, ga vandaag afscheid nemen van een dierbaar familielid en ik wil mijn emotie puur houden.
Vrees dat het niet lukt.......
liefs, Gioia
Hoe dan ook, moet proberen het vandaag even los te laten hoe moeilijk dat ook is, ga vandaag afscheid nemen van een dierbaar familielid en ik wil mijn emotie puur houden.
Vrees dat het niet lukt.......
liefs, Gioia
zaterdag 6 december 2008 om 19:09
quote:mastermind schreef op 05 december 2008 @ 16:58:
Mag ik een poging wagen? Om het verschil uit te leggen tussen van iemand houden om het beeld, of van iemand houden om die persoon zelf? Niet dat het de lading geheel zal dekken, want ik schrijf natuurlijk ook vanuit mijn eigen ervaring, maar misschien kan DNM een beetje aanvullen...
Als je van iemand houdt vanwege het beeld dat je van iemand hebt, dan zijn je redenen heel erg ik-gekleurd. Oftewel hoe hij naar mij kijkt, hoe hij mij het gevoel geeft dat ik, hoe ik mijzelf durf te zijn bij hem...
Als je van iemand houdt om wie diegene werkelijk is, zijn je redenen veel "wereldser", oftewel breder dan het hij/ik vlak. Dan zie je dat hij zo goed kan tuinieren/lief is voor zijn oma/attent is richting zijn vrienden/zo mooi zijn gedachten onder woorden kan brengen/zo veel houdt van huiselijkheid/etc.
Dus het laatste gaat sec om zijn karakter, om wie híj is. En houden van een idee-fixe gaat in feite niet om wie hij is, maar om het gevoel dat hij jou geeft. Vertaling: om het beeld wat jij van hem hebt dus, terwijl je daar sec misschien geen 'ratio'-argumenten voor weet.
Iemand zei mij eens een keer: je moet eens kijken of je, als je niet verliefd op hem was, graag vrienden met hem zou willen zijn. Dan waardeer je nml bepaalde karaktereigenschappen, los van de persoon die nou eenmaal die vlinders bij je teweegbrengt.
Ik begin te begrijpen wat diegene bedoeld heeft Dankjewel voor je uitleg mastermind
Mag ik een poging wagen? Om het verschil uit te leggen tussen van iemand houden om het beeld, of van iemand houden om die persoon zelf? Niet dat het de lading geheel zal dekken, want ik schrijf natuurlijk ook vanuit mijn eigen ervaring, maar misschien kan DNM een beetje aanvullen...
Als je van iemand houdt vanwege het beeld dat je van iemand hebt, dan zijn je redenen heel erg ik-gekleurd. Oftewel hoe hij naar mij kijkt, hoe hij mij het gevoel geeft dat ik, hoe ik mijzelf durf te zijn bij hem...
Als je van iemand houdt om wie diegene werkelijk is, zijn je redenen veel "wereldser", oftewel breder dan het hij/ik vlak. Dan zie je dat hij zo goed kan tuinieren/lief is voor zijn oma/attent is richting zijn vrienden/zo mooi zijn gedachten onder woorden kan brengen/zo veel houdt van huiselijkheid/etc.
Dus het laatste gaat sec om zijn karakter, om wie híj is. En houden van een idee-fixe gaat in feite niet om wie hij is, maar om het gevoel dat hij jou geeft. Vertaling: om het beeld wat jij van hem hebt dus, terwijl je daar sec misschien geen 'ratio'-argumenten voor weet.
Iemand zei mij eens een keer: je moet eens kijken of je, als je niet verliefd op hem was, graag vrienden met hem zou willen zijn. Dan waardeer je nml bepaalde karaktereigenschappen, los van de persoon die nou eenmaal die vlinders bij je teweegbrengt.
Ik begin te begrijpen wat diegene bedoeld heeft Dankjewel voor je uitleg mastermind
