Relaties
alle pijlers
En nu??
dinsdag 27 mei 2008 om 12:12
Hallo,
Ik heb een tijdje geleden ook een onderwerp begonnen. Deze ging over mijn toenmalige vriend, die mij emotioneel chanteerde. En mij respectloos behandelde. Na een lange aanloop periode heb ik hem er eindelijk uitgezet. Dit ging niet zonder slag of stoot. Was er ook achter gekomen dat hij gedurende onze relatie alleen maar gelogen had, en ook was vreemdgegaan. Ook was hij van plan mijn vader om te brengen voor het geld. Maar goed hij is dus nu weg. En ik zou dit als een opluchting moeten voelen, dat is het ook aan de ene kant. Wil hem echt nooit meer zien.
Maar wat mij veel pijn doet nu, is dat ik helemaal allen sta nu. Vrienden die zeiden dat ze er voor me zouden zijn, hebben geen tijd meer voor me. Ik voel me hel erg in de steek gelaten.
Ik moet as donderdag naar slachtofferhulp. Ik kan nu ook geen werk aan, en ikleef op volautomatische piloot. Heb diarre, ik slaap heel erg slecht. Ik voel me leeg.
Ik vraag me af wat ik nu moet doen, ik ben heel depresief. Ik heb al wel medicatie van de dokter, maar dat helpt niet.
Ik heb ene zelfmoordneigingen, dit natuurlijk door de antidepresiva.
Als ik die niet had weet niet wat ik zou doen.
Het leven is nu heel erg zwaar voor me, ik wil niet klagen, maar ik dacht dat mijn leven beter zou vergaan als hij uit mijn leven zou zijn.
Weet iemand wat ik nu nog kan doen??
Liefs Kweenie
Ik heb een tijdje geleden ook een onderwerp begonnen. Deze ging over mijn toenmalige vriend, die mij emotioneel chanteerde. En mij respectloos behandelde. Na een lange aanloop periode heb ik hem er eindelijk uitgezet. Dit ging niet zonder slag of stoot. Was er ook achter gekomen dat hij gedurende onze relatie alleen maar gelogen had, en ook was vreemdgegaan. Ook was hij van plan mijn vader om te brengen voor het geld. Maar goed hij is dus nu weg. En ik zou dit als een opluchting moeten voelen, dat is het ook aan de ene kant. Wil hem echt nooit meer zien.
Maar wat mij veel pijn doet nu, is dat ik helemaal allen sta nu. Vrienden die zeiden dat ze er voor me zouden zijn, hebben geen tijd meer voor me. Ik voel me hel erg in de steek gelaten.
Ik moet as donderdag naar slachtofferhulp. Ik kan nu ook geen werk aan, en ikleef op volautomatische piloot. Heb diarre, ik slaap heel erg slecht. Ik voel me leeg.
Ik vraag me af wat ik nu moet doen, ik ben heel depresief. Ik heb al wel medicatie van de dokter, maar dat helpt niet.
Ik heb ene zelfmoordneigingen, dit natuurlijk door de antidepresiva.
Als ik die niet had weet niet wat ik zou doen.
Het leven is nu heel erg zwaar voor me, ik wil niet klagen, maar ik dacht dat mijn leven beter zou vergaan als hij uit mijn leven zou zijn.
Weet iemand wat ik nu nog kan doen??
Liefs Kweenie
dinsdag 27 mei 2008 om 12:22
Ik zou beginnen met proberen uit die slachtofferrol te komen! Hoe moeillijk het ook is, de meeste problemen die je hebt zijn ontstaan door je eigen (verkeerde) keuzes. Dat betekent dus dat je er nu voor kunt kiezen om het anders te doen. Kijk niet je 'vrienden' aan als je je ellendig voelt, maar hou het bij jezelf. Het is niet hun verantwoordelijkheid om je gelukkig te maken, dit ligt bij jezelf.
dinsdag 27 mei 2008 om 12:27
Vraag een verwijzing bij je huisarts voor prof.hulp. Ik heb zelf ervaring met slachtofferhulp maar dat zijn vrijwillegers (goede mensen dat wel) maar die vaak niet opgeleid zijn om je verder te helpen op psychisch gebied. Wel voor steun en het regelen en afhandelen van bepaalde zaken of tijdelijk je ei kwijt te kunnen maar vraag bijv. hulp van een psycholoog of hulp bij het ggz.
Verder geef aan bij je vrienden dat je graag wat meer steun wilt. Misschien denken ze in hun onwetendheid, och ze is nu van hem af dus er is niets meer aan de hand. Geef aan dat je je zo naar voelt en ze nodig hebt.
Verder geef aan bij je vrienden dat je graag wat meer steun wilt. Misschien denken ze in hun onwetendheid, och ze is nu van hem af dus er is niets meer aan de hand. Geef aan dat je je zo naar voelt en ze nodig hebt.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 27 mei 2008 om 12:29
dinsdag 27 mei 2008 om 12:36
Hij was van plan je vader om te brengen voor het geld?
Damn, dat is niet niks. Hoe kwam je daar achter dan? En is je vader nu veilig voor hem?
En waarom ga je naar slachtofferhulp? Wat is er gebeurd? Want slachtofferhulp is er bij mijn weten niet voor verbroken relaties.
Wat je moet doen? Hulp zoeken. Ik begrijp niet goed waarom je in de ene zin zegt dat de medicatie niet helpt en in de volgende zin zegt dat je niet zou weten wat je zonder de antidepressiva zou moeten. Of misschien begrijp ik het verkeerd. Mocht je het idee hebben dat de medicatie niet werkt dan moet je terug gaan naar die arts die het voorgeschreven heeft.
En ik denk dat het een goede stap is geweest om je vriend er uit te bonjouren, maar daarmee los je ál je problemen niet op denk ik. Zo'n relatie gaat je niet in de koude kleren zitten natuurlijk. Geef het tijd. En wat betreft je vrienden? Verwacht er niet te veel van. Kies één goede vriend of vriendin uit en vraag of hij/zij er voor je wil zijn.
Vertrouw op jezelf. Je hebt de eerste stap al genomen en nu moet je gewoon de volgende zetten. Dat is een heel proces.
Succes.
Damn, dat is niet niks. Hoe kwam je daar achter dan? En is je vader nu veilig voor hem?
En waarom ga je naar slachtofferhulp? Wat is er gebeurd? Want slachtofferhulp is er bij mijn weten niet voor verbroken relaties.
Wat je moet doen? Hulp zoeken. Ik begrijp niet goed waarom je in de ene zin zegt dat de medicatie niet helpt en in de volgende zin zegt dat je niet zou weten wat je zonder de antidepressiva zou moeten. Of misschien begrijp ik het verkeerd. Mocht je het idee hebben dat de medicatie niet werkt dan moet je terug gaan naar die arts die het voorgeschreven heeft.
En ik denk dat het een goede stap is geweest om je vriend er uit te bonjouren, maar daarmee los je ál je problemen niet op denk ik. Zo'n relatie gaat je niet in de koude kleren zitten natuurlijk. Geef het tijd. En wat betreft je vrienden? Verwacht er niet te veel van. Kies één goede vriend of vriendin uit en vraag of hij/zij er voor je wil zijn.
Vertrouw op jezelf. Je hebt de eerste stap al genomen en nu moet je gewoon de volgende zetten. Dat is een heel proces.
Succes.
dinsdag 27 mei 2008 om 13:08
Kweenie,
Het is niet niks wat je gebeurd is.
Het zou eigenlijk raar zijn als je je op dit moment niet zo beroerd zou voelen. Het klinkt misschien raar, maar gun jezelf de tijd om je beroerd te voelen. Ik weet niet welke medicatie je van je huisarts hebt voorgeschreven gekregen, en of dat is puur om deze rottijd door te komen, of dat je misschien al onder behandeling was, maar zie het als een hulpmiddel voor je verwerking, en niet als de opruimer van je narigheid.
Hebben je vrienden je als een blok laten vallen of hebben ze het 'gewoon' druk met andere dingen?
Iedereen leidt nou eenmaal zijn eigen gevulde leven, dat deed jij vast ook toen je nog in je relatie zat.
Dit is het dal waar je doorheen moet, en het werkt het beste als je je zelf bij elkaar raapt en gewoon gáát.
Wat niet wegneemt dat het behoorlijk zwaar kan zijn.
Je moet niet de fout maken dat dingen en mensen buiten jouzelf de oplossing zijn: medicijnen, slachtofferhulp en je vrienden. Het kan je helpen, maar je moet het zelf doen.
Sterkte, Perel.
O ja, Kweenie: je nick verraadt wel dat je momenteel niet al te sterk in je schoenen staat, als jij het niet weet, weet een ander het wel voor je, dat is lang niet altijd het beste. Als je de tijd neemt om er over na te denken, weet je wel hoe je het verder wilt.
Echt waar.
Het is niet niks wat je gebeurd is.
Het zou eigenlijk raar zijn als je je op dit moment niet zo beroerd zou voelen. Het klinkt misschien raar, maar gun jezelf de tijd om je beroerd te voelen. Ik weet niet welke medicatie je van je huisarts hebt voorgeschreven gekregen, en of dat is puur om deze rottijd door te komen, of dat je misschien al onder behandeling was, maar zie het als een hulpmiddel voor je verwerking, en niet als de opruimer van je narigheid.
Hebben je vrienden je als een blok laten vallen of hebben ze het 'gewoon' druk met andere dingen?
Iedereen leidt nou eenmaal zijn eigen gevulde leven, dat deed jij vast ook toen je nog in je relatie zat.
Dit is het dal waar je doorheen moet, en het werkt het beste als je je zelf bij elkaar raapt en gewoon gáát.
Wat niet wegneemt dat het behoorlijk zwaar kan zijn.
Je moet niet de fout maken dat dingen en mensen buiten jouzelf de oplossing zijn: medicijnen, slachtofferhulp en je vrienden. Het kan je helpen, maar je moet het zelf doen.
Sterkte, Perel.
O ja, Kweenie: je nick verraadt wel dat je momenteel niet al te sterk in je schoenen staat, als jij het niet weet, weet een ander het wel voor je, dat is lang niet altijd het beste. Als je de tijd neemt om er over na te denken, weet je wel hoe je het verder wilt.
Echt waar.
dinsdag 27 mei 2008 om 22:22
Hoi lieve mensen,
Er is in die relatie idd veel gebeurd. Seksueel misbruik, en liegen en bedriegen. Mijn vader is veilig. Ik heb hem ook dit nooit verteld, lijkt me niet iets om dat te melden aan die man. Hij ziet al genoeg af. Ik ben idd aan de antidepresiva. Maar dit is al een langere tijd.
En idd marieke1981 je hebt gelijk, ik moet uit die slachtofferrol. Al veel te lang ingezeten tijdens de relatie. Maar tis wel heel moeilijk, het lijkt wel of al die dingen die in het verleden zijn gebeurt met hem, nu pas het besef en de pijn komt. Maar ik ga eraan werken, het zal een hele lange weg gaan worden. Met veel verdriet en pijn. Mijn belangrijkste doel is weer van mezelf te gaan houden. En te gaan voor mijn eigen geluk.
Bedankt lieve mensen voor deze schop onder mijn KONT!!!!!
Liefs kweenie( die naam ga ik ook veranderen!!)
Er is in die relatie idd veel gebeurd. Seksueel misbruik, en liegen en bedriegen. Mijn vader is veilig. Ik heb hem ook dit nooit verteld, lijkt me niet iets om dat te melden aan die man. Hij ziet al genoeg af. Ik ben idd aan de antidepresiva. Maar dit is al een langere tijd.
En idd marieke1981 je hebt gelijk, ik moet uit die slachtofferrol. Al veel te lang ingezeten tijdens de relatie. Maar tis wel heel moeilijk, het lijkt wel of al die dingen die in het verleden zijn gebeurt met hem, nu pas het besef en de pijn komt. Maar ik ga eraan werken, het zal een hele lange weg gaan worden. Met veel verdriet en pijn. Mijn belangrijkste doel is weer van mezelf te gaan houden. En te gaan voor mijn eigen geluk.
Bedankt lieve mensen voor deze schop onder mijn KONT!!!!!
Liefs kweenie( die naam ga ik ook veranderen!!)
