Relaties
alle pijlers
Enorme verwarring in mijn hoofd
zondag 16 augustus 2009 om 11:36
Ja een psycholoog lijkt me een goed plan.
Ik krijg het er al benauwd van als ik je post lees.
De relatie is over, zoals ik het lees, maar je ex geeft nog wel om je en haalt er nog wel wat uit om met je om te gaan.
Jullie kunnen elkaar niet zo goed loslaten, dit geld voor beide kanten. Allebei nemen jullie geen beslissing en blijven 'doormodderen' , niet gezond voor langere termijn. Hoewel ik wel denk dat jouw ex een beslissing genomen heeft .
Maar ze zelf jou niet helemaal los kan laten. Neem jij steeds het initiatief om af te spreken? Als je dit niet doet, neemt zij dan het initiatief of hoor en zie je haar dan niet meer?
Dat ze aangeeft dat zij het goed vind gaan zoals het gaat geeft m.i. aan dat jij hele andere verwachtingen hebt van jullie contact dan zij heeft. Jij wil duidelijk meer, zij niet.
Daarbij lijkt het me belangrijk dat je je eigen leven gaat leiden, los van haar maar dat zie je zelf ook geloof ik wel in, maar het nu nog gaan doen.
Je stelt je te afhankelijk van haar op.
Ik krijg het er al benauwd van als ik je post lees.
De relatie is over, zoals ik het lees, maar je ex geeft nog wel om je en haalt er nog wel wat uit om met je om te gaan.
Jullie kunnen elkaar niet zo goed loslaten, dit geld voor beide kanten. Allebei nemen jullie geen beslissing en blijven 'doormodderen' , niet gezond voor langere termijn. Hoewel ik wel denk dat jouw ex een beslissing genomen heeft .
Maar ze zelf jou niet helemaal los kan laten. Neem jij steeds het initiatief om af te spreken? Als je dit niet doet, neemt zij dan het initiatief of hoor en zie je haar dan niet meer?
Dat ze aangeeft dat zij het goed vind gaan zoals het gaat geeft m.i. aan dat jij hele andere verwachtingen hebt van jullie contact dan zij heeft. Jij wil duidelijk meer, zij niet.
Daarbij lijkt het me belangrijk dat je je eigen leven gaat leiden, los van haar maar dat zie je zelf ook geloof ik wel in, maar het nu nog gaan doen.
Je stelt je te afhankelijk van haar op.
zondag 16 augustus 2009 om 11:46
quote:Stoeptegel schreef op 16 augustus 2009 @ 11:36:
Ja een psycholoog lijkt me een goed plan.
Ik krijg het er al benauwd van als ik je post lees.
De relatie is over, zoals ik het lees, maar je ex geeft nog wel om je en haalt er nog wel wat uit om met je om te gaan.
Jullie kunnen elkaar niet zo goed loslaten, dit geld voor beide kanten. Allebei nemen jullie geen beslissing en blijven 'doormodderen' , niet gezond voor langere termijn. Hoewel ik wel denk dat jouw ex een beslissing genomen heeft .
Maar ze zelf jou niet helemaal los kan laten. Neem jij steeds het initiatief om af te spreken? Als je dit niet doet, neemt zij dan het initiatief of hoor en zie je haar dan niet meer?
Dat ze aangeeft dat zij het goed vind gaan zoals het gaat geeft m.i. aan dat jij hele andere verwachtingen hebt van jullie contact dan zij heeft. Jij wil duidelijk meer, zij niet.
Daarbij lijkt het me belangrijk dat je je eigen leven gaat leiden, los van haar maar dat zie je zelf ook geloof ik wel in, maar het nu nog gaan doen.
Je stelt je te afhankelijk van haar op.
Zo komt het voor mij alleen niet over van haar kant, zij vindt het goed gaan en denkt er zelfs over om het weer opnieuw te proberen wanneer we een paar weken school hebben gehad. Zo kunnen we kijken hoe het onder die omstandigheden loopt.
Zij zoekt genoeg contact en het komt voornamelijk van beide kanten, ik stem wel meer op haar af, aangezien ik altijd tijd heb en zij werkt. Wanneer ik niks stuur mist ze me na een aantal dagen al en wil me graag zien. Ik kan dit natuurlijk ook ontkrachten door te zeggen dat ze dat doet omdat ze zich dan verveeld en mij als toevlucht heeft. Dit is natuurlijk wel extreem gedacht, maar het zou kunnen. (zegt ook wel iets over mijn manier van denken ) Dus in dat opzicht is er niks te klagen en zien we elkaar vaak zat. Alleen op bepaalde momenten is zij erg aanhankelijk zoals ik gewend ben, maar andere dagen kan ze opeens best neutraal overkomen. Die neutrale houding beangstigd mij juist, omdat ik van haar wil aflezen dat het goed gaat... en wanneer ik dat niet kan ga ik twijfelen en haar allemaal vragen stellen m.b.t. de relatie.
Ja een psycholoog lijkt me een goed plan.
Ik krijg het er al benauwd van als ik je post lees.
De relatie is over, zoals ik het lees, maar je ex geeft nog wel om je en haalt er nog wel wat uit om met je om te gaan.
Jullie kunnen elkaar niet zo goed loslaten, dit geld voor beide kanten. Allebei nemen jullie geen beslissing en blijven 'doormodderen' , niet gezond voor langere termijn. Hoewel ik wel denk dat jouw ex een beslissing genomen heeft .
Maar ze zelf jou niet helemaal los kan laten. Neem jij steeds het initiatief om af te spreken? Als je dit niet doet, neemt zij dan het initiatief of hoor en zie je haar dan niet meer?
Dat ze aangeeft dat zij het goed vind gaan zoals het gaat geeft m.i. aan dat jij hele andere verwachtingen hebt van jullie contact dan zij heeft. Jij wil duidelijk meer, zij niet.
Daarbij lijkt het me belangrijk dat je je eigen leven gaat leiden, los van haar maar dat zie je zelf ook geloof ik wel in, maar het nu nog gaan doen.
Je stelt je te afhankelijk van haar op.
Zo komt het voor mij alleen niet over van haar kant, zij vindt het goed gaan en denkt er zelfs over om het weer opnieuw te proberen wanneer we een paar weken school hebben gehad. Zo kunnen we kijken hoe het onder die omstandigheden loopt.
Zij zoekt genoeg contact en het komt voornamelijk van beide kanten, ik stem wel meer op haar af, aangezien ik altijd tijd heb en zij werkt. Wanneer ik niks stuur mist ze me na een aantal dagen al en wil me graag zien. Ik kan dit natuurlijk ook ontkrachten door te zeggen dat ze dat doet omdat ze zich dan verveeld en mij als toevlucht heeft. Dit is natuurlijk wel extreem gedacht, maar het zou kunnen. (zegt ook wel iets over mijn manier van denken ) Dus in dat opzicht is er niks te klagen en zien we elkaar vaak zat. Alleen op bepaalde momenten is zij erg aanhankelijk zoals ik gewend ben, maar andere dagen kan ze opeens best neutraal overkomen. Die neutrale houding beangstigd mij juist, omdat ik van haar wil aflezen dat het goed gaat... en wanneer ik dat niet kan ga ik twijfelen en haar allemaal vragen stellen m.b.t. de relatie.
zondag 16 augustus 2009 om 11:47
quote:Rookgordijn schreef op 16 augustus 2009 @ 11:24:
Ik heb nu ongeveer 2,5 jaar een relatie met mijn huidige vriendin. In het begin van deze relatie ging alles enorm goed. Natuurlijk waren er wel conflictjes, maar deze kwamen meestal voort uit het feit dat wij enorm veel op elkaar lijken. Qua leefstijl, grote van vriendengroep en karaktereigenschappen. (denk hierbij aan koppig, eigen gelijk willen behalen en onzeker)
Na een jaar besloot ik in de buurt te komen wonen en dan op kamers te gaan. Het leek ons dan ook een prima plan om samen te gaan wonen in een klein appartementje. Niet zozeer als een volgende stap in het leven, maar meer een besparing op de kosten van de huurt en omdat we beide nieuw waren. Ook zagen wij elkaar hiervoor enorm vaak, wat ons zekerheid gaf dat dit plan zou slagen. Dit hielden we niet lang vol en na 5 maanden gingen we dan ook uit elkaar qua samenwonen. Dit kwam puur doordat wij niet tegen de dagelijkse verplichtingen konden van het koken, opruimen, afwassen, stofzuigen etc. + we wouden meer vrij zijn en daardoor ontstonden wederom conflicten.
Hierna gingen wij beide apart opzoek naar een eigen kamer. Dit lukte mij een stuk sneller dan haar, wat haar de nodige frustraties opleverde. Ze was maanden lang enorm verdrietig doordat het maar niet wou lukken.Wij kregen toen wederom een twijfel moment met elkaar maar die werd al snel weer bijgelegd.
Toen ze uiteindelijk een kamer kreeg was dit ook geen ideale kamer, vanwege de huisbaas. Dit bracht natuurlijk een hoop verdriet mee. Hier heeft ze dan ook een tijd ingezeten, maar de relatie bleef gewoon niet lekker lopen. Ik voelde bij haar vaak niet de oude persoon die ze was die enorm gelukkig overkwam als ze met mij was.
Sinds de breuk bij het samenwonen is het voor ons gevoel nooit meer echt het oude geworden. Zij had best vaak twijfels en wist niet precies waardoor het kwam... en ik liep vervolgens ook continue met twijfels rond, aangezien ik niet wist wat ik kon verwachten.
Uiteindelijk na het 3e twijfelmoment hebben wij besloten om uit elkaar te gaan. We hadden afgesproken dat we met elkaar blijven omgaan en wanneer het dan weer lekker liep voor een goede tijd en zij alles op een rijtje had met haar gevoelens voor mij, dan konden we het weer opnieuw proberen.
Nu is er nooit echt afstand genomen aangezien we totaal niet zonder elkaar kunnen. Zij had in het begin wel een opluchting dat het nu ff over was en zij niet meer hoefde te twijfelen wat ze nou precies wou. Alleen 2 weken later gingen we alweer leuke dingen doen die enorm bevielen aan beide kanten. We zijn ondertussen nu 2 maanden verder en ik zit met het enorme twijfel gevoel dat ik gewoon niet weet waar ik aan toe ben. Als ik haar er naar vraag vind ze het goed gaan zoals het nu gaat, alleen ervaar ik niet de oude persoon. Dit maakt mij vervolgens onzeker, omdat ik graag vol overtuiging van haar wil merken dat ze weer helemaal gek op mij is. En dat merk ik niet!
Na ongeveer een 9 maanden zoeken heeft ze nu eindelijk een goeie kamer met leuke huisgenoten. Zij krijgt steeds meer een "leven" en ik blijf hangen in het niets. Alle activiteiten die ik wil ondernemen vind ik alleen het leukst met haar. Als ik bijvoorbeeld een afspraak heb, zet is die ook gerust af wanneer zij tijd heeft voor mij. Ik weet diep van binnen wel dat dat niet goed is, maar anders loop ik toch met een krom gevoel rond dat ik heel graag naar haar toe wil.
Nu is mijn vraag na dit enorme verhaal dat ik niet precies weet wat ik moet doen. Ik snap dat ik meer een eigen leven moet gaan opbouwen zonder haar, maar daar komt bij dat ik dat niet leuk vind. Ik wil alles met haar doen.Ik snap ook dat door mijn continue onzekerheid en het vaak vragen van bevestiging dat het goed zit voor haar, zij ook gek wordt en meer gaat twijfelen. Aan de ene kant verlang ik misschien teveel naar het oude meisje dat stapel op mij was, maar zulke dingen gaan over na verloop van tijd. Of zij kan niet echt goed zonder mij, waardoor ze onbewust meer omgaat als vriend dan als partner. Althans zo voelt het voor mij.
In ieder geval ik kom er totaal niet meer uit, wordt echt gek in mijn hoofd en kan totaal niet zonder haar verder leven. Zo gek ben ik op haar. Maar op deze manier komt er niet uit de relatie wat ik hoopte dat het zou zijn als het voor haar goed zit. En dat frustreert mij enorm!
Misschien moet ik maar overwegen om contact op te nemen met een psycholoog?Het is nu toch uit tussen jullie? Dan wordt het inderdaad tijd om je eigen leven weer op te pakken. Als je dat alleen niet voor elkaar krijgt kan een psycholoog helpen. Al is het maar om te leren hoe het volwassen leven in elkaar steekt. Apart gaan wonen omdat je niet opgewassen bent tegen het huishouden getuigt in mijn beleving niet echt van gezond verstand.
Ik heb nu ongeveer 2,5 jaar een relatie met mijn huidige vriendin. In het begin van deze relatie ging alles enorm goed. Natuurlijk waren er wel conflictjes, maar deze kwamen meestal voort uit het feit dat wij enorm veel op elkaar lijken. Qua leefstijl, grote van vriendengroep en karaktereigenschappen. (denk hierbij aan koppig, eigen gelijk willen behalen en onzeker)
Na een jaar besloot ik in de buurt te komen wonen en dan op kamers te gaan. Het leek ons dan ook een prima plan om samen te gaan wonen in een klein appartementje. Niet zozeer als een volgende stap in het leven, maar meer een besparing op de kosten van de huurt en omdat we beide nieuw waren. Ook zagen wij elkaar hiervoor enorm vaak, wat ons zekerheid gaf dat dit plan zou slagen. Dit hielden we niet lang vol en na 5 maanden gingen we dan ook uit elkaar qua samenwonen. Dit kwam puur doordat wij niet tegen de dagelijkse verplichtingen konden van het koken, opruimen, afwassen, stofzuigen etc. + we wouden meer vrij zijn en daardoor ontstonden wederom conflicten.
Hierna gingen wij beide apart opzoek naar een eigen kamer. Dit lukte mij een stuk sneller dan haar, wat haar de nodige frustraties opleverde. Ze was maanden lang enorm verdrietig doordat het maar niet wou lukken.Wij kregen toen wederom een twijfel moment met elkaar maar die werd al snel weer bijgelegd.
Toen ze uiteindelijk een kamer kreeg was dit ook geen ideale kamer, vanwege de huisbaas. Dit bracht natuurlijk een hoop verdriet mee. Hier heeft ze dan ook een tijd ingezeten, maar de relatie bleef gewoon niet lekker lopen. Ik voelde bij haar vaak niet de oude persoon die ze was die enorm gelukkig overkwam als ze met mij was.
Sinds de breuk bij het samenwonen is het voor ons gevoel nooit meer echt het oude geworden. Zij had best vaak twijfels en wist niet precies waardoor het kwam... en ik liep vervolgens ook continue met twijfels rond, aangezien ik niet wist wat ik kon verwachten.
Uiteindelijk na het 3e twijfelmoment hebben wij besloten om uit elkaar te gaan. We hadden afgesproken dat we met elkaar blijven omgaan en wanneer het dan weer lekker liep voor een goede tijd en zij alles op een rijtje had met haar gevoelens voor mij, dan konden we het weer opnieuw proberen.
Nu is er nooit echt afstand genomen aangezien we totaal niet zonder elkaar kunnen. Zij had in het begin wel een opluchting dat het nu ff over was en zij niet meer hoefde te twijfelen wat ze nou precies wou. Alleen 2 weken later gingen we alweer leuke dingen doen die enorm bevielen aan beide kanten. We zijn ondertussen nu 2 maanden verder en ik zit met het enorme twijfel gevoel dat ik gewoon niet weet waar ik aan toe ben. Als ik haar er naar vraag vind ze het goed gaan zoals het nu gaat, alleen ervaar ik niet de oude persoon. Dit maakt mij vervolgens onzeker, omdat ik graag vol overtuiging van haar wil merken dat ze weer helemaal gek op mij is. En dat merk ik niet!
Na ongeveer een 9 maanden zoeken heeft ze nu eindelijk een goeie kamer met leuke huisgenoten. Zij krijgt steeds meer een "leven" en ik blijf hangen in het niets. Alle activiteiten die ik wil ondernemen vind ik alleen het leukst met haar. Als ik bijvoorbeeld een afspraak heb, zet is die ook gerust af wanneer zij tijd heeft voor mij. Ik weet diep van binnen wel dat dat niet goed is, maar anders loop ik toch met een krom gevoel rond dat ik heel graag naar haar toe wil.
Nu is mijn vraag na dit enorme verhaal dat ik niet precies weet wat ik moet doen. Ik snap dat ik meer een eigen leven moet gaan opbouwen zonder haar, maar daar komt bij dat ik dat niet leuk vind. Ik wil alles met haar doen.Ik snap ook dat door mijn continue onzekerheid en het vaak vragen van bevestiging dat het goed zit voor haar, zij ook gek wordt en meer gaat twijfelen. Aan de ene kant verlang ik misschien teveel naar het oude meisje dat stapel op mij was, maar zulke dingen gaan over na verloop van tijd. Of zij kan niet echt goed zonder mij, waardoor ze onbewust meer omgaat als vriend dan als partner. Althans zo voelt het voor mij.
In ieder geval ik kom er totaal niet meer uit, wordt echt gek in mijn hoofd en kan totaal niet zonder haar verder leven. Zo gek ben ik op haar. Maar op deze manier komt er niet uit de relatie wat ik hoopte dat het zou zijn als het voor haar goed zit. En dat frustreert mij enorm!
Misschien moet ik maar overwegen om contact op te nemen met een psycholoog?Het is nu toch uit tussen jullie? Dan wordt het inderdaad tijd om je eigen leven weer op te pakken. Als je dat alleen niet voor elkaar krijgt kan een psycholoog helpen. Al is het maar om te leren hoe het volwassen leven in elkaar steekt. Apart gaan wonen omdat je niet opgewassen bent tegen het huishouden getuigt in mijn beleving niet echt van gezond verstand.
zondag 16 augustus 2009 om 11:50
Pfffff, ik krijg het al benauwd alleen na het lezen van je OP.
Je wilt alles met haar doen want zonder haar is het niet leuk???
Hoe heb je je leven geleefd voor je haar leerde kennen dan?
Zat je 7 dagen in de week binnen?
Nee toch?
Je kan dus best dingen doen zonder haar want dat deed je in het verleden ook.
Je vind het niet leuk?
hard gezegd, maar jammer voor je
Dan moet je zorgen dat het leuk wordt.
Zij vind het goed zoals het nu gaat
Dat is dus de situatie waarin de relatie OVER is!!!!
Accepteer dat maar, en accepteer dan ook gelijk dat ze niet meer het meisje was van vroeger.
mensen veranderen....
Blijf niet hangen in hoe het was en hoe jij vindt dat het zouy moeten zijn.
Ga sporten, reizen, koken met vrienden en bouw JOUW leven op
Niet een leven gebouwd om haar, want dat staat niet op een al te stevig fundament.
Enne.....een psycholoog zoeken lijkt me misschien ook wel een goed idee, hij/zij kan je vaak met een paar handvatten weer een duwtje in de goeie richting geven
Je wilt alles met haar doen want zonder haar is het niet leuk???
Hoe heb je je leven geleefd voor je haar leerde kennen dan?
Zat je 7 dagen in de week binnen?
Nee toch?
Je kan dus best dingen doen zonder haar want dat deed je in het verleden ook.
Je vind het niet leuk?
hard gezegd, maar jammer voor je
Dan moet je zorgen dat het leuk wordt.
Zij vind het goed zoals het nu gaat
Dat is dus de situatie waarin de relatie OVER is!!!!
Accepteer dat maar, en accepteer dan ook gelijk dat ze niet meer het meisje was van vroeger.
mensen veranderen....
Blijf niet hangen in hoe het was en hoe jij vindt dat het zouy moeten zijn.
Ga sporten, reizen, koken met vrienden en bouw JOUW leven op
Niet een leven gebouwd om haar, want dat staat niet op een al te stevig fundament.
Enne.....een psycholoog zoeken lijkt me misschien ook wel een goed idee, hij/zij kan je vaak met een paar handvatten weer een duwtje in de goeie richting geven
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 16 augustus 2009 om 11:58
quote:Summerdance schreef op 16 augustus 2009 @ 11:50:
Zij vind het goed zoals het nu gaat
Dat is dus de situatie waarin de relatie OVER is!!!!
Je moet het niet zien als een situatie waarin haar is voorgelegd hoe het nu gaat en waarbij ik heb verteld hoe ik het vind gaan. Het idee dat zij het juist nu extra leuk vindt met mij, vind ik natuurlijk fantastisch om te horen. Het probleem zit hem meer in het feit dat ik haar niet meer goed kan pijlen op haar houding ten opzichte van mij. Die kan enorm fluctueren, waardoor het bij mij juist twijfelt oplevert maar juist sterk m'n kaken op elkaar hou, aangezien ik haar niet aan het twijfelen wil brengen. Ik hoop gewoon in het proces dat wij het steeds leuk met elkaar hebben, zij langzaam terug groeit naar de zelfverzekerde houding die ze had over onze relatie. Dat is er alleen niet op dit moment en ik vraag me af of dat komt doordat het nog moet teruggroeien of dat het eigenlijk goed uit is voor haar mij zijzelf het nog niet beseft.
Zij vind het goed zoals het nu gaat
Dat is dus de situatie waarin de relatie OVER is!!!!
Je moet het niet zien als een situatie waarin haar is voorgelegd hoe het nu gaat en waarbij ik heb verteld hoe ik het vind gaan. Het idee dat zij het juist nu extra leuk vindt met mij, vind ik natuurlijk fantastisch om te horen. Het probleem zit hem meer in het feit dat ik haar niet meer goed kan pijlen op haar houding ten opzichte van mij. Die kan enorm fluctueren, waardoor het bij mij juist twijfelt oplevert maar juist sterk m'n kaken op elkaar hou, aangezien ik haar niet aan het twijfelen wil brengen. Ik hoop gewoon in het proces dat wij het steeds leuk met elkaar hebben, zij langzaam terug groeit naar de zelfverzekerde houding die ze had over onze relatie. Dat is er alleen niet op dit moment en ik vraag me af of dat komt doordat het nog moet teruggroeien of dat het eigenlijk goed uit is voor haar mij zijzelf het nog niet beseft.
zondag 16 augustus 2009 om 12:03
Ik kom het woord "twijfel" vaak tegen. Je twijfelt over haar beweegredenen wanneer jouw vriendin je na een paar dagen mist en weer wil zien, en je twijfelt over haar beweegredenen wanneer ze aan de andere kant neutraal overkomt. Ik heb het gevoel dat jouw vriendin ook eigenlijk niet weet wat ze nu eigenlijk wil. Ze is gewend om jou in haar leven te hebben maar aan de andere kant is zij ook "een ander leven" aan het opbouwen. Misschien zouden jullie een adempauze in de relatie kunnen inlassen, zodat jij wat meer aan jezelf toekomt, je eigen leven kunt gaan indelen zoals jij dat wil. Hierdoor ga jij je hopelijk iets minder bezighouden met jouw vriendin, wat zij wel of niet wil, wat zij wel of niet bedoelt. De onrust in jouw hoofd wordt veroorzaakt omdat je teveel denkt, neem even afstand van hetgeen dat je in verwarring brengt en het antwoord zal vanzelf tot je komen. Jij en jouw vriendin zijn (mentaal) aan het groeien, soms gaat dat niet geleidelijk aan en moeten mensen elkaar de ruimte geven. Soms betekent houden van, dat je elkaar ook moet kunnen loslaten.
zondag 16 augustus 2009 om 12:05
Ze vind het nu extra leuk met je omdat jullie uit elkaar zijn. De druk is van de ketel, vaak gebeurd het dan dat je het ineens een stuk beter met je ex kan gaan vinden.
Haar zelfverzekerde houding over jullie relatie zie je niet bij haar, en je kan niet goed pijlen hoe ze tegenover je staat.
Dit lijkt me toch een simpele optelsom van dat het gewoonweg voorbij over en uit is.
Als jij het niet aankan een vriendschap met haar te onderhouden moet je dat ook niet doen. Ben je zelf verantwoordelijk voor, aan jou de keus.
Haar zelfverzekerde houding over jullie relatie zie je niet bij haar, en je kan niet goed pijlen hoe ze tegenover je staat.
Dit lijkt me toch een simpele optelsom van dat het gewoonweg voorbij over en uit is.
Als jij het niet aankan een vriendschap met haar te onderhouden moet je dat ook niet doen. Ben je zelf verantwoordelijk voor, aan jou de keus.
zondag 16 augustus 2009 om 12:11
quote:Rookgordijn schreef op 16 augustus 2009 @ 11:58:
[...]
Je moet het niet zien als een situatie waarin haar is voorgelegd hoe het nu gaat en waarbij ik heb verteld hoe ik het vind gaan.
Hey ik lees wat jij verteld en dat is dat jullie na 3 twijfelmomenten besloten hebben uit elkaar te gaan
Het idee dat zij het juist nu extra leuk vindt met mij, vind ik natuurlijk fantastisch om te horen. Het probleem zit hem meer in het feit dat ik haar niet meer goed kan pijlen op haar houding ten opzichte van mij. Die kan enorm fluctueren, waardoor het bij mij juist twijfelt oplevert maar juist sterk m'n kaken op elkaar hou, aangezien ik haar niet aan het twijfelen wil brengen.
Vind je dat zelf een ideale situatie dan?
Gewoon maar niets zeggen en hopen?
Hopen op iets wat misschien niets is?
Een relatie hebben is communiceren en niet je kaken op elkaar houden?
Niets mis met de vraag, zeg hoe zit dat nu tussen ons want ik snap het niet meer, we zijn uit elkaar maar je trekt wel heel erg naar me toe, kan je dat misschien uitleggen voordat ik dingen zie die er niet zijn?
Ik hoop gewoon in het proces dat wij het steeds leuk met elkaar hebben, zij langzaam terug groeit naar de zelfverzekerde houding die ze had over onze relatie.
Je gaat dus zitten hopen op een verandering bij haar?
Das dom want daar heb je zelf totaal geen invloed op.
Als je hoopt op veranderingen bij jezelf geef ik je meer kans van slagen omdat je alleen JEZELF kan veranderen.
Hopen is overigens nooit een goed idee, structureel dingen aanpakken bij jezelf echter wel
Dat is er alleen niet op dit moment en ik vraag me af of dat komt doordat het nog moet teruggroeien of dat het eigenlijk goed uit is voor haar mij zijzelf het nog niet beseft.Euhh....ik denk dat ZIJ dat wel beseft, maar jij nog niet
Schrik niet als deze dame zo ineens met een nieuw vriendje aankomt
Ik denk dat je de vraag aan jezelf moet stellen.....kan ik dat aan?
IS het antwoord nee, en dan zou ik als de wiedeweerga met haar gaan praten en blijft het in haar ogen uit zou ik me heel erg uit de voeten gaan maken.
Want zoals ik het lees zijn jullie gewoon goeie vrienden.
Dat schijnt hip te zijn onder exen.
Daarom....duidelijkheid en daarop actie ondernemen
[...]
Je moet het niet zien als een situatie waarin haar is voorgelegd hoe het nu gaat en waarbij ik heb verteld hoe ik het vind gaan.
Hey ik lees wat jij verteld en dat is dat jullie na 3 twijfelmomenten besloten hebben uit elkaar te gaan
Het idee dat zij het juist nu extra leuk vindt met mij, vind ik natuurlijk fantastisch om te horen. Het probleem zit hem meer in het feit dat ik haar niet meer goed kan pijlen op haar houding ten opzichte van mij. Die kan enorm fluctueren, waardoor het bij mij juist twijfelt oplevert maar juist sterk m'n kaken op elkaar hou, aangezien ik haar niet aan het twijfelen wil brengen.
Vind je dat zelf een ideale situatie dan?
Gewoon maar niets zeggen en hopen?
Hopen op iets wat misschien niets is?
Een relatie hebben is communiceren en niet je kaken op elkaar houden?
Niets mis met de vraag, zeg hoe zit dat nu tussen ons want ik snap het niet meer, we zijn uit elkaar maar je trekt wel heel erg naar me toe, kan je dat misschien uitleggen voordat ik dingen zie die er niet zijn?
Ik hoop gewoon in het proces dat wij het steeds leuk met elkaar hebben, zij langzaam terug groeit naar de zelfverzekerde houding die ze had over onze relatie.
Je gaat dus zitten hopen op een verandering bij haar?
Das dom want daar heb je zelf totaal geen invloed op.
Als je hoopt op veranderingen bij jezelf geef ik je meer kans van slagen omdat je alleen JEZELF kan veranderen.
Hopen is overigens nooit een goed idee, structureel dingen aanpakken bij jezelf echter wel
Dat is er alleen niet op dit moment en ik vraag me af of dat komt doordat het nog moet teruggroeien of dat het eigenlijk goed uit is voor haar mij zijzelf het nog niet beseft.Euhh....ik denk dat ZIJ dat wel beseft, maar jij nog niet
Schrik niet als deze dame zo ineens met een nieuw vriendje aankomt
Ik denk dat je de vraag aan jezelf moet stellen.....kan ik dat aan?
IS het antwoord nee, en dan zou ik als de wiedeweerga met haar gaan praten en blijft het in haar ogen uit zou ik me heel erg uit de voeten gaan maken.
Want zoals ik het lees zijn jullie gewoon goeie vrienden.
Dat schijnt hip te zijn onder exen.
Daarom....duidelijkheid en daarop actie ondernemen
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 16 augustus 2009 om 12:19
quote:Euhh....ik denk dat ZIJ dat wel beseft, maar jij nog niet
Schrik niet als deze dame zo ineens met een nieuw vriendje aankomt
Ik denk dat je de vraag aan jezelf moet stellen.....kan ik dat aan?
IS het antwoord nee, en dan zou ik als de wiedeweerga met haar gaan praten en blijft het in haar ogen uit zou ik me heel erg uit de voeten gaan maken.
Want zoals ik het lees zijn jullie gewoon goeie vrienden.
Dat schijnt hip te zijn onder exen.
Daarom....duidelijkheid en daarop actie ondernemen
Ja maar dat volg ik niet. Als wij letterlijk alles doen wat in een echte relatie ook gebeurt. Veel knuffelen, zoenen en leuke afspraakjes etc etc. En wanneer ik vraag hoe zij het vindt gaan zoals het nu gaat, waarbij zij vervolgens aangeeft dat ze het goed vindt gaan en het officieel wel weer "aan" wil hebben wanneer dit ook zo loopt tijdens de schoolperiode. Waarom zou het dan voor haar uit zijn volgens jou?
Naar mijn idee loop ik enorm veel op mijn tenen omdat ik super benauwd ben haar kwijt te raken of iets fout te doen. Aangezien ik zoveel van haar houd.
Daarnaast hebben wij elkaar beloofd dat we elkaar zien als "bezet" en dus niks willen ondernemen met een ander.
Schrik niet als deze dame zo ineens met een nieuw vriendje aankomt
Ik denk dat je de vraag aan jezelf moet stellen.....kan ik dat aan?
IS het antwoord nee, en dan zou ik als de wiedeweerga met haar gaan praten en blijft het in haar ogen uit zou ik me heel erg uit de voeten gaan maken.
Want zoals ik het lees zijn jullie gewoon goeie vrienden.
Dat schijnt hip te zijn onder exen.
Daarom....duidelijkheid en daarop actie ondernemen
Ja maar dat volg ik niet. Als wij letterlijk alles doen wat in een echte relatie ook gebeurt. Veel knuffelen, zoenen en leuke afspraakjes etc etc. En wanneer ik vraag hoe zij het vindt gaan zoals het nu gaat, waarbij zij vervolgens aangeeft dat ze het goed vindt gaan en het officieel wel weer "aan" wil hebben wanneer dit ook zo loopt tijdens de schoolperiode. Waarom zou het dan voor haar uit zijn volgens jou?
Naar mijn idee loop ik enorm veel op mijn tenen omdat ik super benauwd ben haar kwijt te raken of iets fout te doen. Aangezien ik zoveel van haar houd.
Daarnaast hebben wij elkaar beloofd dat we elkaar zien als "bezet" en dus niks willen ondernemen met een ander.
zondag 16 augustus 2009 om 12:22
Als je het niet volgt zal je bij haar om meer duidelijkheid moeten vragen.
En dan niet vragen hoe vind jij het gaan?
Maar vragen:
Meisje ik snap het niet, officieel is het uit maar je trekt steeds naar me toe is het dan weer aan?
Mijn visie is dat als je om dat soort dingen moet vragen je meestal ook het antwoord ook al weet.
Als een relatie goed zit zitten er geen twijfels bij 1 van de partijen.
Ik denk, en das niet lullig bedoeld, dat jij gewoon heel graan WIL zien dat alles toppiejoppie is...
Ik als buitenstaander met alleen jouw verhaal kennend denk ik
Oei.....die gaat op zijn neus vallen zeg!
En dan niet vragen hoe vind jij het gaan?
Maar vragen:
Meisje ik snap het niet, officieel is het uit maar je trekt steeds naar me toe is het dan weer aan?
Mijn visie is dat als je om dat soort dingen moet vragen je meestal ook het antwoord ook al weet.
Als een relatie goed zit zitten er geen twijfels bij 1 van de partijen.
Ik denk, en das niet lullig bedoeld, dat jij gewoon heel graan WIL zien dat alles toppiejoppie is...
Ik als buitenstaander met alleen jouw verhaal kennend denk ik
Oei.....die gaat op zijn neus vallen zeg!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 16 augustus 2009 om 12:28
quote:Summerdance schreef op 16 augustus 2009 @ 12:22:
Als je het niet volgt zal je bij haar om meer duidelijkheid moeten vragen.
En dan niet vragen hoe vind jij het gaan?
Maar vragen:
Meisje ik snap het niet, officieel is het uit maar je trekt steeds naar me toe is het dan weer aan?
Mijn visie is dat als je om dat soort dingen moet vragen je meestal ook het antwoord ook al weet.
Als een relatie goed zit zitten er geen twijfels bij 1 van de partijen.
Ik denk, en das niet lullig bedoeld, dat jij gewoon heel graan WIL zien dat alles toppiejoppie is...
Ik als buitenstaander met alleen jouw verhaal kennend denk ik
Oei.....die gaat op zijn neus vallen zeg!
Maar dat heb ik toch uitgelegd? Zij wil gewoon 100% zekerheid dat de relatie nu goed zit, daarvoor kan ze niet alleen de zomervakantie pakken als leidraad aangezien het dan altijd leuk is. Zij wil graag de studietijd erbij pakken en wanneer het dan net zo leuk of leuker blijkt te zijn, wil ze het graag weer officieel aanmaken.
Daarvoor hoef ik haar niet te vragen hoe het nu precies zit. Wat mij gewoon angst opwekt is het feit dat ze soms heel neutraal kan zijn en andere momenten erg aanhankelijk. Soms voel ik echt mn vriendin en andere momenten een goede vriend. Dan mis ik de passie. Vervolgens snap ik niet waar dat vandaan komt en ga ik twijfelen.
Als je het niet volgt zal je bij haar om meer duidelijkheid moeten vragen.
En dan niet vragen hoe vind jij het gaan?
Maar vragen:
Meisje ik snap het niet, officieel is het uit maar je trekt steeds naar me toe is het dan weer aan?
Mijn visie is dat als je om dat soort dingen moet vragen je meestal ook het antwoord ook al weet.
Als een relatie goed zit zitten er geen twijfels bij 1 van de partijen.
Ik denk, en das niet lullig bedoeld, dat jij gewoon heel graan WIL zien dat alles toppiejoppie is...
Ik als buitenstaander met alleen jouw verhaal kennend denk ik
Oei.....die gaat op zijn neus vallen zeg!
Maar dat heb ik toch uitgelegd? Zij wil gewoon 100% zekerheid dat de relatie nu goed zit, daarvoor kan ze niet alleen de zomervakantie pakken als leidraad aangezien het dan altijd leuk is. Zij wil graag de studietijd erbij pakken en wanneer het dan net zo leuk of leuker blijkt te zijn, wil ze het graag weer officieel aanmaken.
Daarvoor hoef ik haar niet te vragen hoe het nu precies zit. Wat mij gewoon angst opwekt is het feit dat ze soms heel neutraal kan zijn en andere momenten erg aanhankelijk. Soms voel ik echt mn vriendin en andere momenten een goede vriend. Dan mis ik de passie. Vervolgens snap ik niet waar dat vandaan komt en ga ik twijfelen.
zondag 16 augustus 2009 om 12:42
En ik blijf zeggen.....als er zoveel twijfel is zit er iets niet goed in je relatie (of in je niet relatie)
Maar hey, als jij er gelukkig van wordt...geniet ervan zou ik zeggen.
In mijn geval zou het zijn...we gaan ervoor of niet.
Als mensen er een periode aan moeten gaan hangen omn te zien of ik wel leuk/interessant\/zelfstandig of wat dan ook ben dan zit in mijn ogen de liefde niet diep genoeg.
Liefde zit niet aan een tijdsframe vast!
Enne, even voor je vriendin....100% garantie in een relatie krijg je nooit hoor.
Maar hey, als jij er gelukkig van wordt...geniet ervan zou ik zeggen.
In mijn geval zou het zijn...we gaan ervoor of niet.
Als mensen er een periode aan moeten gaan hangen omn te zien of ik wel leuk/interessant\/zelfstandig of wat dan ook ben dan zit in mijn ogen de liefde niet diep genoeg.
Liefde zit niet aan een tijdsframe vast!
Enne, even voor je vriendin....100% garantie in een relatie krijg je nooit hoor.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 16 augustus 2009 om 12:45
quote:Rookgordijn schreef op 16 augustus 2009 @ 12:28:
[...]
Maar dat heb ik toch uitgelegd? Zij wil gewoon 100% zekerheid dat de relatie nu goed zit, daarvoor kan ze niet alleen de zomervakantie pakken als leidraad aangezien het dan altijd leuk is. Zij wil graag de studietijd erbij pakken en wanneer het dan net zo leuk of leuker blijkt te zijn, wil ze het graag weer officieel aanmaken.
Daarvoor hoef ik haar niet te vragen hoe het nu precies zit. Wat mij gewoon angst opwekt is het feit dat ze soms heel neutraal kan zijn en andere momenten erg aanhankelijk. Soms voel ik echt mn vriendin en andere momenten een goede vriend. Dan mis ik de passie. Vervolgens snap ik niet waar dat vandaan komt en ga ik twijfelen.
Net zo min als een mens een beetje zwanger of verliefd kan zijn kun je een beetje een relatie hebben. Je hebt een relatie en bent gecommiteerd aan elkaar of niet.
Zolang zij niet gecommiteerd is aan jou hebben jullie dus geen relatie. Jij mag de komende maanden laten zien hoe leuk je bent en als je slaagt voor dat examen zullen jullie misschien weer even verder gaan samen. Om vervolgens te ontdekken dat het echte leven zo moeilijk en ingewikkeld is dat het verplichtingen met zich meebrengt waar jullie niet mee om kunnen gaan en dan raakt de relatie vanzelf weer op een dood spoor. Net als de vorige drie keren. Maar hé, als dat werkt voor jou, prima toch?
Waarom heb je de OP verwijderd?
[...]
Maar dat heb ik toch uitgelegd? Zij wil gewoon 100% zekerheid dat de relatie nu goed zit, daarvoor kan ze niet alleen de zomervakantie pakken als leidraad aangezien het dan altijd leuk is. Zij wil graag de studietijd erbij pakken en wanneer het dan net zo leuk of leuker blijkt te zijn, wil ze het graag weer officieel aanmaken.
Daarvoor hoef ik haar niet te vragen hoe het nu precies zit. Wat mij gewoon angst opwekt is het feit dat ze soms heel neutraal kan zijn en andere momenten erg aanhankelijk. Soms voel ik echt mn vriendin en andere momenten een goede vriend. Dan mis ik de passie. Vervolgens snap ik niet waar dat vandaan komt en ga ik twijfelen.
Net zo min als een mens een beetje zwanger of verliefd kan zijn kun je een beetje een relatie hebben. Je hebt een relatie en bent gecommiteerd aan elkaar of niet.
Zolang zij niet gecommiteerd is aan jou hebben jullie dus geen relatie. Jij mag de komende maanden laten zien hoe leuk je bent en als je slaagt voor dat examen zullen jullie misschien weer even verder gaan samen. Om vervolgens te ontdekken dat het echte leven zo moeilijk en ingewikkeld is dat het verplichtingen met zich meebrengt waar jullie niet mee om kunnen gaan en dan raakt de relatie vanzelf weer op een dood spoor. Net als de vorige drie keren. Maar hé, als dat werkt voor jou, prima toch?
Waarom heb je de OP verwijderd?
zondag 16 augustus 2009 om 13:04
Gelukkig heeft Wuiles hem geqoute.
Jij laat je aan het lijntje houden Rookgordijn, en ik denk niet dat ze bij je terug komt. Haar ervaring is dat jullie relatie vol twijfels zat, dat het niet werkte en daarom raakte het uit. Nu is het wel leuk, en als ze dit wil behouden, waarom zou ze dan weer een relatie met je aangaan?
Ga een eigen leven opbouwen, zoals je had voordat je met haar was. Dat lukte toen ook. En als je het niet leuk vindt moet je het leuk maken.
Jij laat je aan het lijntje houden Rookgordijn, en ik denk niet dat ze bij je terug komt. Haar ervaring is dat jullie relatie vol twijfels zat, dat het niet werkte en daarom raakte het uit. Nu is het wel leuk, en als ze dit wil behouden, waarom zou ze dan weer een relatie met je aangaan?
Ga een eigen leven opbouwen, zoals je had voordat je met haar was. Dat lukte toen ook. En als je het niet leuk vindt moet je het leuk maken.
zondag 16 augustus 2009 om 13:11
OP is weggehaald omdat ik zoveel mogelijk wil voorkomen dat toevallig een vriend/vriendin van haar dit herkent en doorspeelt.. zou een beetje kut zijn :p
En aangezien het toch verderop gequote stond, kon het geen kwaad in mijn ogen:)
quote:Nu is het wel leuk, en als ze dit wil behouden, waarom zou ze dan weer een relatie met je aangaan?Daar heb je wel een goed punt, heb er geen antwoord op. Misschien omdat het zo hoort, als je zo'n verstandhouding met elkaar hebt ?
En aangezien het toch verderop gequote stond, kon het geen kwaad in mijn ogen:)
quote:Nu is het wel leuk, en als ze dit wil behouden, waarom zou ze dan weer een relatie met je aangaan?Daar heb je wel een goed punt, heb er geen antwoord op. Misschien omdat het zo hoort, als je zo'n verstandhouding met elkaar hebt ?
zondag 16 augustus 2009 om 13:14
quote:wuiles schreef op 16 augustus 2009 @ 12:45:
[...]
Net zo min als een mens een beetje zwanger of verliefd kan zijn kun je een beetje een relatie hebben. Je hebt een relatie en bent gecommiteerd aan elkaar of niet.
Ja ik begrijp je punt goed, alleen het gebeurt zo vaak dat stelletjes een pauze nemen om het vervolgens na een tijdje weer te proberen. En wanneer zoiets lekker loopt heb je toch gewoon een goede relatie?
Dat is nu ook precies het punt waarmee wij bezig zijn. Zij heeft nu haar leven meer op een rijtje, veel minder stressfactoren en zit beter in haar vel. Omgang met mij is nu ook leuk en ze is helemaal tevreden. Maar omdat zij bang is dat het zich weer herhaald, wat overigens niet gek is, wil ze het graag aankijken in de studieperiode. Wanneer dat ook goed loopt is het voor haar duidelijk genoeg dat ze het opnieuw een stelletje wil zijn.
Vind ik op zich geen hele gekke redenatie?
[...]
Net zo min als een mens een beetje zwanger of verliefd kan zijn kun je een beetje een relatie hebben. Je hebt een relatie en bent gecommiteerd aan elkaar of niet.
Ja ik begrijp je punt goed, alleen het gebeurt zo vaak dat stelletjes een pauze nemen om het vervolgens na een tijdje weer te proberen. En wanneer zoiets lekker loopt heb je toch gewoon een goede relatie?
Dat is nu ook precies het punt waarmee wij bezig zijn. Zij heeft nu haar leven meer op een rijtje, veel minder stressfactoren en zit beter in haar vel. Omgang met mij is nu ook leuk en ze is helemaal tevreden. Maar omdat zij bang is dat het zich weer herhaald, wat overigens niet gek is, wil ze het graag aankijken in de studieperiode. Wanneer dat ook goed loopt is het voor haar duidelijk genoeg dat ze het opnieuw een stelletje wil zijn.
Vind ik op zich geen hele gekke redenatie?
zondag 16 augustus 2009 om 13:17
quote:Rookgordijn schreef op 16 augustus 2009 @ 13:14:
[...]
Zij heeft nu haar leven meer op een rijtje, veel minder stressfactoren en zit beter in haar vel. Omgang met mij is nu ook leuk en ze is helemaal tevreden. Maar omdat zij bang is dat het zich weer herhaald, wat overigens niet gek is, wil ze het graag aankijken in de studieperiode. Wanneer dat ook goed loopt is het voor haar duidelijk genoeg dat ze het opnieuw een stelletje wil zijn.
Vind ik op zich geen hele gekke redenatie?Wat is dan je probleem?
[...]
Zij heeft nu haar leven meer op een rijtje, veel minder stressfactoren en zit beter in haar vel. Omgang met mij is nu ook leuk en ze is helemaal tevreden. Maar omdat zij bang is dat het zich weer herhaald, wat overigens niet gek is, wil ze het graag aankijken in de studieperiode. Wanneer dat ook goed loopt is het voor haar duidelijk genoeg dat ze het opnieuw een stelletje wil zijn.
Vind ik op zich geen hele gekke redenatie?Wat is dan je probleem?
zondag 16 augustus 2009 om 13:18
quote:Rookgordijn schreef op 16 augustus 2009 @ 13:14:
[...]
Ja ik begrijp je punt goed, alleen het gebeurt zo vaak dat stelletjes een pauze nemen om het vervolgens na een tijdje weer te proberen. En wanneer zoiets lekker loopt heb je toch gewoon een goede relatie?
Dat is nu ook precies het punt waarmee wij bezig zijn. Zij heeft nu haar leven meer op een rijtje, veel minder stressfactoren en zit beter in haar vel. Omgang met mij is nu ook leuk en ze is helemaal tevreden. Maar omdat zij bang is dat het zich weer herhaald, wat overigens niet gek is, wil ze het graag aankijken in de studieperiode. Wanneer dat ook goed loopt is het voor haar duidelijk genoeg dat ze het opnieuw een stelletje wil zijn.
Vind ik op zich geen hele gekke redenatie?
Een pauze ja.....maar die hebben jullie ook niet want jullie zien elkaar nog regelmatig.
Daar komt bij.....ik ken bijzonder weinig stelletjes die na een break weer bij elkaaer kwamen en ook daadwerkelijk samen bleven!
Maar ik krijg een beetje het idee dat je toch in je eigen straatje blijft denken en dat je alle adviezen die wij geven wegwuift met een wat als en een ja maar, dus ik hou het voor gezien hier
Ik wens je ontzettend veel succes met je (niet) relatie
[...]
Ja ik begrijp je punt goed, alleen het gebeurt zo vaak dat stelletjes een pauze nemen om het vervolgens na een tijdje weer te proberen. En wanneer zoiets lekker loopt heb je toch gewoon een goede relatie?
Dat is nu ook precies het punt waarmee wij bezig zijn. Zij heeft nu haar leven meer op een rijtje, veel minder stressfactoren en zit beter in haar vel. Omgang met mij is nu ook leuk en ze is helemaal tevreden. Maar omdat zij bang is dat het zich weer herhaald, wat overigens niet gek is, wil ze het graag aankijken in de studieperiode. Wanneer dat ook goed loopt is het voor haar duidelijk genoeg dat ze het opnieuw een stelletje wil zijn.
Vind ik op zich geen hele gekke redenatie?
Een pauze ja.....maar die hebben jullie ook niet want jullie zien elkaar nog regelmatig.
Daar komt bij.....ik ken bijzonder weinig stelletjes die na een break weer bij elkaaer kwamen en ook daadwerkelijk samen bleven!
Maar ik krijg een beetje het idee dat je toch in je eigen straatje blijft denken en dat je alle adviezen die wij geven wegwuift met een wat als en een ja maar, dus ik hou het voor gezien hier
Ik wens je ontzettend veel succes met je (niet) relatie
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 16 augustus 2009 om 13:22
quote:Rookgordijn schreef op 16 augustus 2009 @ 13:14:
[...]
Ja ik begrijp je punt goed, alleen het gebeurt zo vaak dat stelletjes een pauze nemen om het vervolgens na een tijdje weer te proberen. En wanneer zoiets lekker loopt heb je toch gewoon een goede relatie?
Dat is nu ook precies het punt waarmee wij bezig zijn. Zij heeft nu haar leven meer op een rijtje, veel minder stressfactoren en zit beter in haar vel. Omgang met mij is nu ook leuk en ze is helemaal tevreden. Maar omdat zij bang is dat het zich weer herhaald, wat overigens niet gek is, wil ze het graag aankijken in de studieperiode. Wanneer dat ook goed loopt is het voor haar duidelijk genoeg dat ze het opnieuw een stelletje wil zijn.
Vind ik op zich geen hele gekke redenatie?
Wie probeer je te overtuigen?
Zoals ik al zei: als dit voor jou werkt, prima. Het gebeurt inderdaad vaker dat mensen proberen een in het slop geraakte relatie te reanimeren door elkaar een tijdje niet te zien. De resultaten van die probeersels zijn doorgaans pover, om niet te zeggen armoedig. Jullie hebben het al drie keer eerder verpest met elkaar, dat belooft nou eenmaal weinig goeds voor de vierde keer.
[...]
Ja ik begrijp je punt goed, alleen het gebeurt zo vaak dat stelletjes een pauze nemen om het vervolgens na een tijdje weer te proberen. En wanneer zoiets lekker loopt heb je toch gewoon een goede relatie?
Dat is nu ook precies het punt waarmee wij bezig zijn. Zij heeft nu haar leven meer op een rijtje, veel minder stressfactoren en zit beter in haar vel. Omgang met mij is nu ook leuk en ze is helemaal tevreden. Maar omdat zij bang is dat het zich weer herhaald, wat overigens niet gek is, wil ze het graag aankijken in de studieperiode. Wanneer dat ook goed loopt is het voor haar duidelijk genoeg dat ze het opnieuw een stelletje wil zijn.
Vind ik op zich geen hele gekke redenatie?
Wie probeer je te overtuigen?
Zoals ik al zei: als dit voor jou werkt, prima. Het gebeurt inderdaad vaker dat mensen proberen een in het slop geraakte relatie te reanimeren door elkaar een tijdje niet te zien. De resultaten van die probeersels zijn doorgaans pover, om niet te zeggen armoedig. Jullie hebben het al drie keer eerder verpest met elkaar, dat belooft nou eenmaal weinig goeds voor de vierde keer.
zondag 16 augustus 2009 om 14:00
quote:Rookgordijn schreef op 16 augustus 2009 @ 13:11:
[...]
Daar heb je wel een goed punt, heb er geen antwoord op. Misschien omdat het zo hoort, als je zo'n verstandhouding met elkaar hebt ?
Het hoort zo? Ik heb iets gemist geloof ik. In mijn optiek ga je alleen een relatie aan met iemand waar je waarschijnlijk lang bij wilt blijven. Niet met iemand waar je het leuk mee hebt zolang het leuk is, terwijl je ondertussen nog rond kunt kijken naar wat beters. Een relatie moet iets toevoegen, aanvullen. En het mooie is, dat een relatie zelf ingevuld mag worden, naar maatstaven en ideeën van de personen in die relatie.
Als nou minder mensen zouden doen "wat hoort" zouden er een stuk minder ongelukkigen zijn in relaties.
[...]
Daar heb je wel een goed punt, heb er geen antwoord op. Misschien omdat het zo hoort, als je zo'n verstandhouding met elkaar hebt ?
Het hoort zo? Ik heb iets gemist geloof ik. In mijn optiek ga je alleen een relatie aan met iemand waar je waarschijnlijk lang bij wilt blijven. Niet met iemand waar je het leuk mee hebt zolang het leuk is, terwijl je ondertussen nog rond kunt kijken naar wat beters. Een relatie moet iets toevoegen, aanvullen. En het mooie is, dat een relatie zelf ingevuld mag worden, naar maatstaven en ideeën van de personen in die relatie.
Als nou minder mensen zouden doen "wat hoort" zouden er een stuk minder ongelukkigen zijn in relaties.
zondag 16 augustus 2009 om 14:01
quote:Rookgordijn schreef op 16 augustus 2009 @ 13:11:
[...]
Daar heb je wel een goed punt, heb er geen antwoord op. Misschien omdat het zo hoort, als je zo'n verstandhouding met elkaar hebt ?
Het hoort zo? Ik heb iets gemist geloof ik. In mijn optiek ga je alleen een relatie aan met iemand waar je waarschijnlijk lang bij wilt blijven. Niet met iemand waar je het leuk mee hebt zolang het leuk is, terwijl je ondertussen nog rond kunt kijken naar wat beters. Een relatie moet iets toevoegen, aanvullen. En het mooie is, dat een relatie zelf ingevuld mag worden, naar maatstaven en ideeën van de personen in die relatie.
Als nou minder mensen zouden doen "wat hoort" zouden er een stuk minder ongelukkigen zijn in relaties.
[...]
Daar heb je wel een goed punt, heb er geen antwoord op. Misschien omdat het zo hoort, als je zo'n verstandhouding met elkaar hebt ?
Het hoort zo? Ik heb iets gemist geloof ik. In mijn optiek ga je alleen een relatie aan met iemand waar je waarschijnlijk lang bij wilt blijven. Niet met iemand waar je het leuk mee hebt zolang het leuk is, terwijl je ondertussen nog rond kunt kijken naar wat beters. Een relatie moet iets toevoegen, aanvullen. En het mooie is, dat een relatie zelf ingevuld mag worden, naar maatstaven en ideeën van de personen in die relatie.
Als nou minder mensen zouden doen "wat hoort" zouden er een stuk minder ongelukkigen zijn in relaties.
