Relaties
alle pijlers
Erkenning wel of niet afdwingen?
woensdag 26 december 2018 21:15
Ik hoop dat jullie hier eens je ongezouten mening over kunnen geven. Want ik weet gewoon niet waar ik goed aan doe.
Moet ik de erkenning van mijn kindje afdwingen bij een ex die de kleine wel wil zien maar niet wil erkennen. Er is wel alimentatie via een advocaat berekend en door de rechtbank bekrachtigd.
Even wat achtergrond info tussen de streepjes:
———
Inmiddels 6 jaar geleden ben ik in een soort onvoorstelbare relatie beland. Hij een stuk ouder dan ik, ik toen nog student. Hij gescheiden, werkzaam bij defensie en vader van een paar tieners, ik was toen 25 hij begin 50.
Bijzonder, maar was zo klaar met elke keer mislukte relaties met leeftijdgenoten dat ik dacht we geven het een kans.
Ik heb nooit vraagtekens gezet bij zijn beschikbaarheid voor een relatie, hij was vaak bij me en bleef dan ook logeren. Zelf was hij gestationeerd op een kazerne, daar heb ik het wel eens met kennissen die daar ook woonde over gesproken en die kende hem en wisten dat hij hier vaak verbleef.
Na 1,5 jaar bleek ik onbedoeld ineens zwanger. (Leermoment: lees altijd de bijsluiter ook als de dokter zegt dat het medicijn geen effect op de pil heeft) Ik was compleet in shock en nadat ik de eerst schok te boven was een echo laten maken om te kijken hoe of wat. Deze echo was leeg en even terug rekenend wanneer mn laatste keer seks was geweest moest ik toen al zeker 8 weken zwanger zijn geweest. Kwam dus goed weg dacht ik, de natuur lost het voor me op.
Het ziekenhuis gaf aan dat het voor mijn lijf beter was om de miskraam af te wachten tot tenminste 12 weken. Dit gebeurde niet en zo kwam ik er bij de controle echo om de miskraam op gang te helpen achter dat ik al bijna 3 maanden zwanger was.
Na enorm veel wikken en wegen en afspraken bij Fiom en een abortuskliniek besloten het kindje te houden. Een 2de trimester abortus is niet niks en ivm mijn sluimerende kinderwens, prima inkomen, huis en behulpzame familie was de arts van mening dat ik niet in een noodsituatie verkeerde en daarbij ook te veel twijfelende. En dit is voor een late abortus wel een vereiste.
Rond de 35 weken zwangerschap, toen ik de erkenning wilde regelen met mijn ex, kwam ik er achter dat hij nog getrouwd was. Ons kind is nooit erkend want dat wilde hij ineens niet meer.
Inmiddels is het kindje 4 geweest. En ziet mijn ex hem eens per 2 weken een paar uur. Dit wil hij graag, ons kind ook en ik denk echt dat ik er goed aan doe om de connectie in elk geval soort van warm te houden.
————-
Nu is het zo dat mijn familie al sinds de geboorte enorm zit te pushen dat ik de erkenning afdwing. Maar heb dit nooit gedaan omdat ik vind dat een vader een kind moet erkennen omdat hij dat wil, niet omdat iemand hem dwingt. Alleen de tijd dat ik er zelf nog Invloed op heb begint op te raken nu het kind richting de 5 jaar gaat. Erna is het voor mij als moeder niet meer mogelijk om die vervangende toestemming aan de rechtbank te vragen.
Zijn familie is overigens niet op de hoogte van de kleine. Ik vind dat mijn ex verandwoordeklijk is voor deze enorme leugenachtige bende en ik heb alle brokken aan mijn kant zo goed en zo kwaad als mogelijk bij elkaar geraapt. Ik zou ook nooit moedwillig een affaire aangaan, van getrouwde mannen blijf je af en voor bijvrouw voel ik me echt te goed. Het is een situatie waar ik nooit om gevraagd heb en daarbij kwam ik pas achter het huwelijk toen ik bijna aan het eind van de zwangerschap zat. Tot die tijd heeft mn ex altijd aangegeven het kindje te willen erkennen.
Moet ik de erkenning van mijn kindje afdwingen bij een ex die de kleine wel wil zien maar niet wil erkennen. Er is wel alimentatie via een advocaat berekend en door de rechtbank bekrachtigd.
Even wat achtergrond info tussen de streepjes:
———
Inmiddels 6 jaar geleden ben ik in een soort onvoorstelbare relatie beland. Hij een stuk ouder dan ik, ik toen nog student. Hij gescheiden, werkzaam bij defensie en vader van een paar tieners, ik was toen 25 hij begin 50.
Bijzonder, maar was zo klaar met elke keer mislukte relaties met leeftijdgenoten dat ik dacht we geven het een kans.
Ik heb nooit vraagtekens gezet bij zijn beschikbaarheid voor een relatie, hij was vaak bij me en bleef dan ook logeren. Zelf was hij gestationeerd op een kazerne, daar heb ik het wel eens met kennissen die daar ook woonde over gesproken en die kende hem en wisten dat hij hier vaak verbleef.
Na 1,5 jaar bleek ik onbedoeld ineens zwanger. (Leermoment: lees altijd de bijsluiter ook als de dokter zegt dat het medicijn geen effect op de pil heeft) Ik was compleet in shock en nadat ik de eerst schok te boven was een echo laten maken om te kijken hoe of wat. Deze echo was leeg en even terug rekenend wanneer mn laatste keer seks was geweest moest ik toen al zeker 8 weken zwanger zijn geweest. Kwam dus goed weg dacht ik, de natuur lost het voor me op.
Het ziekenhuis gaf aan dat het voor mijn lijf beter was om de miskraam af te wachten tot tenminste 12 weken. Dit gebeurde niet en zo kwam ik er bij de controle echo om de miskraam op gang te helpen achter dat ik al bijna 3 maanden zwanger was.
Na enorm veel wikken en wegen en afspraken bij Fiom en een abortuskliniek besloten het kindje te houden. Een 2de trimester abortus is niet niks en ivm mijn sluimerende kinderwens, prima inkomen, huis en behulpzame familie was de arts van mening dat ik niet in een noodsituatie verkeerde en daarbij ook te veel twijfelende. En dit is voor een late abortus wel een vereiste.
Rond de 35 weken zwangerschap, toen ik de erkenning wilde regelen met mijn ex, kwam ik er achter dat hij nog getrouwd was. Ons kind is nooit erkend want dat wilde hij ineens niet meer.
Inmiddels is het kindje 4 geweest. En ziet mijn ex hem eens per 2 weken een paar uur. Dit wil hij graag, ons kind ook en ik denk echt dat ik er goed aan doe om de connectie in elk geval soort van warm te houden.
————-
Nu is het zo dat mijn familie al sinds de geboorte enorm zit te pushen dat ik de erkenning afdwing. Maar heb dit nooit gedaan omdat ik vind dat een vader een kind moet erkennen omdat hij dat wil, niet omdat iemand hem dwingt. Alleen de tijd dat ik er zelf nog Invloed op heb begint op te raken nu het kind richting de 5 jaar gaat. Erna is het voor mij als moeder niet meer mogelijk om die vervangende toestemming aan de rechtbank te vragen.
Zijn familie is overigens niet op de hoogte van de kleine. Ik vind dat mijn ex verandwoordeklijk is voor deze enorme leugenachtige bende en ik heb alle brokken aan mijn kant zo goed en zo kwaad als mogelijk bij elkaar geraapt. Ik zou ook nooit moedwillig een affaire aangaan, van getrouwde mannen blijf je af en voor bijvrouw voel ik me echt te goed. Het is een situatie waar ik nooit om gevraagd heb en daarbij kwam ik pas achter het huwelijk toen ik bijna aan het eind van de zwangerschap zat. Tot die tijd heeft mn ex altijd aangegeven het kindje te willen erkennen.
donderdag 27 december 2018 09:50
Natuurlijk zal eerst de schrik groot zijn. Toch denk ik dat de meeste mensen wel in staat zijn om daar mettertijd overheen te stappen en te zien dat jouw kind onschuldig is in deze hele situatie. Ze zullen nieuwsgierig zijn naar je zoon, zeker de broers/ zussen en andere familie, die immers een bloedband met hem hebben.Kusjesvoorallemaal schreef: ↑27-12-2018 09:36@ikgai, ik vraag me echt af of ik met open armen word ontvangen om eerlijk te zijn.
Het kan je iedereen niet eens aan elkaar voorstellen klinkt niet als iets dat realistisch is als ik eerlijk ben. Maar zou wel voor mijn zoon het beste zijn als het kon.
Ik denk dat uiteindelijk de grootste schade wordt toegebracht aan de relatie die de vader heeft met zijn vrouw en eerste leg. Zij zullen moeten erkennen dat hun vader een bedrieger is en wel van het allerergste soort. Dat gaat pijn doen, maar is enkel en alleen de schuld van die man zelf, niet van jou en je zoon.
Hij zal toch op de blaren moeten gaan zitten. Ik vind het echt onrealistisch dat hij denkt hiermee weg te kunnen komen.
donderdag 27 december 2018 09:54
Je vernietigt er 'n heel gezin mee! Ik zou het die 2e leg kwalijk nemen dat ie bestaat en er niets mee te maken willen hebben. Die zorgt ervoor dat de verhouding die de vader heeft gehad nooit meer weggepoetst kan worden. Bovendien zorgt erkenning ervoor dat die 2e leg recht heeft op 'n kindsdeel. Denk niet dat de 1e leg hun vader dat in dank afneemt door 'm te erkennen.Ikigai schreef: ↑27-12-2018 09:50Natuurlijk zal eerst de schrik groot zijn. Toch denk ik dat de meeste mensen wel in staat zijn om daar mettertijd overheen te stappen en te zien dat jouw kind onschuldig is in deze hele situatie. Ze zullen nieuwsgierig zijn naar je zoon, zeker de broers/ zussen en andere familie, die immers een bloedband met hem hebben.
Ik denk dat uiteindelijk de grootste schade wordt toegebracht aan de relatie die de vader heeft met zijn vrouw en eerste leg. Zij zullen moeten erkennen dat hun vader een bedrieger is en wel van het allerergste soort. Dat gaat pijn doen, maar is enkel en alleen de schuld van die man zelf, niet van jou en je zoon.
Hij zal toch op de blaren moeten gaan zitten. Ik vind het echt onrealistisch dat hij denkt hiermee weg te kunnen komen.
donderdag 27 december 2018 09:55
Dat is het probleem van vader. Dan had hij maar een kapotje om moeten doen. Wie zijn gat brandt moet op de blaren zitten.redbulletje schreef: ↑27-12-2018 09:54Je vernietigt er 'n heel gezin mee! Ik zou het die 2e leg kwalijk nemen dat ie bestaat en er niets mee te maken willen hebben. Die zorgt ervoor dat de verhouding die de vader heeft gehad nooit meer weggepoetst kan worden. Bovendien zorgt erkenning ervoor dat die 2e leg recht heeft op 'n kindsdeel. Denk niet dat de 1e leg hun vader dat in dank afneemt door 'm te erkennen.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
donderdag 27 december 2018 09:56
Naiviteit als je midden twintig bent is echt niet meer aan je leeftijd te wijten. Dan heb je gewoon een achterstand. Kom zeg. (In to's geval zie ik overigens geen naiviteit. De arts had gezegd dat het geen probleem was dus ik zou die info dan ook voor waar aannemen).oudebaas schreef: ↑27-12-2018 09:41Iemand van midden 20 kan vaak nog erg naief zijn. Wat betreft de Pil, een condoom er bij was verstandiger geweest, zeker in een vreemd land waar defensie een missie uitvoert.
Wat betreft de bijsluiter, een apotheker behoort dergelijke informatie ook mondeling te geven bij dit soort bijwerkingen.
En een vreemd land waar defensie een missie uitvoert? Waar haal je die info vandaan?
anoniem_370152 wijzigde dit bericht op 27-12-2018 09:57
10.79% gewijzigd
donderdag 27 december 2018 09:56
Nee, je kind zal niet direct met open armen worden ontvangen. Maar dat is toch ook niet het eerste doel? Het meest essentiële is dat hij geen geheim is voor zijn vader. Dat hij wordt erkend, niet eens zozeer op papier, maar gewoon als persoon, als zijn zoon, voor de hele wereld en niet alleen bij jouw thuis met de gordijnen dicht.
Overigens wordt de kans dat hij welkom is bij het gezin van zijn vader denk ik met de tijd niet groter. En ooit gaat het uitkomen. Je zoon heeft dan belangrijke jaren gemis in het contact met zijn broers/zussen en kansen in het opbouwen van een band.
Overigens wordt de kans dat hij welkom is bij het gezin van zijn vader denk ik met de tijd niet groter. En ooit gaat het uitkomen. Je zoon heeft dan belangrijke jaren gemis in het contact met zijn broers/zussen en kansen in het opbouwen van een band.
donderdag 27 december 2018 09:58
Nou, nou. Denk eens wat groter in plaats van je tunnelvisie. En wat een nare opmerking " die 2e leg kwalijk nemen dat ie bestaat".redbulletje schreef: ↑27-12-2018 09:54Je vernietigt er 'n heel gezin mee! Ik zou het die 2e leg kwalijk nemen dat ie bestaat en er niets mee te maken willen hebben. Die zorgt ervoor dat de verhouding die de vader heeft gehad nooit meer weggepoetst kan worden. Bovendien zorgt erkenning ervoor dat die 2e leg recht heeft op 'n kindsdeel.
Het kind heeft nergens om gevraagd he. De ouders zijn verantwoordelijk voor zijn bestaan.
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
donderdag 27 december 2018 09:59
Dan mankeert de 1e leg behoorlijk wat in de bovenkamer als ze de 2e leg dat kwalijk gaan nemen. De enige die ze iets kwalijk moeten nemen is hun achterlijke vader.redbulletje schreef: ↑27-12-2018 09:54Je vernietigt er 'n heel gezin mee! Ik zou het die 2e leg kwalijk nemen dat ie bestaat en er niets mee te maken willen hebben. Die zorgt ervoor dat de verhouding die de vader heeft gehad nooit meer weggepoetst kan worden. Bovendien zorgt erkenning ervoor dat die 2e leg recht heeft op 'n kindsdeel. Denk niet dat de 1e leg hun vader dat in dank afneemt door 'm te erkennen.
donderdag 27 december 2018 09:59
Of hij gaat op kamp, en komt daar zijn tweelingbroer tegen en ze gaan ruilen van huis en komen dan in allemaal doldwaze situaties terecht.Ikigai schreef: ↑27-12-2018 09:28Dit gaat hoe dan ook uitkomen. Hij is nu 4, maar wordt ouder en dan gaat hij natuurlijk op zoek naar zijn broers en zussen. Die zijn vrij eenvoudig te vinden, want hij kent zijn vader immers wel en zijn kinderen hebben vast dezelfde achternaam. Of hij volgt zijn vader een keer naar huis. Tieners zijn nieuwsgierig en het is logisch dat je zo'n geheim tot op de bodem wil uitpluizen. Het gaat immers om jou als persoon, je hele bestaansrecht hangt ermee samen.
En wat dan? Zoon staat voor de deur bij zijn vader. De vrouw van zijn vader doet open. 'Hoi! Ik ben het kind van je man, aangenaam nu eindelijk eens kennis te maken!' Of: ' Hoi, ik ben je broer, leuk om je nu eindelijk eens te zien!'
Is het dan niet veel beter om dat voor te zijn en iedereen gewoon eens aan elkaar voor te stellen?
Ook in dat geval voorkomt het veel gedoe om vanaf het begin gewoon bij elkaar in de straat te gaan wonen en een extended family te vormen.
Helaas gaan dingen soms anders, dat gebeurt best vaak en is geen reden tot een waargebeurd woensdagavond drama.
donderdag 27 december 2018 10:01
Ach elke bedrogen vrouw mankeert volgens jouw theorie wat aan haar bovenkamer, want het merendeel neemt het de minnares meer kwalijk dan haar eigen man.
donderdag 27 december 2018 10:04
Dat is inderdaad een weeffoutje bij de desbetreffende bedrogen vrouwen.redbulletje schreef: ↑27-12-2018 10:01Ach elke bedrogen vrouw mankeert volgens jouw theorie wat aan haar bovenkamer, want het merendeel neemt het de minnares meer kwalijk dan haar eigen man.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
donderdag 27 december 2018 10:04
Dit is voor mij geen geldige reden om wel of geen erkenning te regelen.redbulletje schreef: ↑27-12-2018 09:44Geen erkenning afdwingen, want dan is zijn eerste leg de lul.
donderdag 27 december 2018 10:07
Die man heeft zelf allang zijn gezin vernietigt. Dat deed hij al toen hij voor het eerst seks had met een half zo jonge twintiger, die zijn dochter had kunnen zijn. Dat deed hij door onveilige seks te hebben. Dat deed hij al die ontelbare keren dat hij niet thuis sliep, maar bij zijn andere vriendin, die hij ook nog eens keihard voorloog, anderhalf jaar.
En dan zou zíj nu zijn gezin verwoesten, alleen maar door eindelijk eerlijk te zijn? Ik zou zelf geen relatie meer willen met iemand die tot deze dingen in staat is, dus grote kans dat zijn vrouw eigenlijk als ze van alles op de hoogte was, allang vertrokken was en misschien alweer gelukkig met iemand anders, die het wél goed met haar meent.
Die kans ontzeg je haar ook, door te blijven liegen. Het is voor alle partijen immens triest.
En dan zou zíj nu zijn gezin verwoesten, alleen maar door eindelijk eerlijk te zijn? Ik zou zelf geen relatie meer willen met iemand die tot deze dingen in staat is, dus grote kans dat zijn vrouw eigenlijk als ze van alles op de hoogte was, allang vertrokken was en misschien alweer gelukkig met iemand anders, die het wél goed met haar meent.
Die kans ontzeg je haar ook, door te blijven liegen. Het is voor alle partijen immens triest.
donderdag 27 december 2018 10:10
Hier zit inderdaad wel wat in.patchouli_ schreef: ↑27-12-2018 09:56Nee, je kind zal niet direct met open armen worden ontvangen. Maar dat is toch ook niet het eerste doel? Het meest essentiële is dat hij geen geheim is voor zijn vader. Dat hij wordt erkend, niet eens zozeer op papier, maar gewoon als persoon, als zijn zoon, voor de hele wereld en niet alleen bij jouw thuis met de gordijnen dicht.
Overigens wordt de kans dat hij welkom is bij het gezin van zijn vader denk ik met de tijd niet groter. En ooit gaat het uitkomen. Je zoon heeft dan belangrijke jaren gemis in het contact met zijn broers/zussen en kansen in het opbouwen van een band.
donderdag 27 december 2018 10:11
Deze conclusie kun je niet echt trekken op basis van wat ik zei. Kinderen worden geboren door hun ouders en kunnen daar niks aan doen. Het is dus volslagen idioot om een kind kwalijk te nemen dat ie geboren is.redbulletje schreef: ↑27-12-2018 10:01Ach elke bedrogen vrouw mankeert volgens jouw theorie wat aan haar bovenkamer, want het merendeel neemt het de minnares meer kwalijk dan haar eigen man.
In het geval van minnaressen ligt het wel wat anders. Uiteraard is de man degene die geblamed moet worden, maar soms zijn er ook minnaressen die bewust stoken dus die mag je ook best wat kwalijk nemen. ik vind het iig niet te vergelijken met kinderen hun geboorte kwalijk nemen.
donderdag 27 december 2018 10:20
Het kan ze ook wat opleveren. Bij mijn jongste is ook het vaderschap gerechtelijk vastgesteld. Momenteel is ze met haar zus (die altijd enig kind was) uit de ‘eerste leg’ op vakantie. Hun band is heel erg goed.redbulletje schreef: ↑27-12-2018 09:44Geen erkenning afdwingen, want dan is zijn eerste leg de lul.
donderdag 27 december 2018 10:44
Ahhh wat fijn voor beidenMinkeDeWit schreef: ↑27-12-2018 10:20Het kan ze ook wat opleveren. Bij mijn jongste is ook het vaderschap gerechtelijk vastgesteld. Momenteel is ze met haar zus (die altijd enig kind was) uit de ‘eerste leg’ op vakantie. Hun band is heel erg goed.
donderdag 27 december 2018 10:54
Wat fijn om te lezen. En hoe is het contact met haar vader?MinkeDeWit schreef: ↑27-12-2018 10:20Het kan ze ook wat opleveren. Bij mijn jongste is ook het vaderschap gerechtelijk vastgesteld. Momenteel is ze met haar zus (die altijd enig kind was) uit de ‘eerste leg’ op vakantie. Hun band is heel erg goed.
donderdag 27 december 2018 11:05
Heel goed. Na de aanvankelijke afwijzing is het contact weer opgebouwd toen ze een maand of vier was, en nu hebben we een omgangsregeling.Kusjesvoorallemaal schreef: ↑27-12-2018 10:54Wat fijn om te lezen. En hoe is het contact met haar vader?
donderdag 27 december 2018 11:16
Dit is wel opmerkelijk want de verzorger(s) van dit kind had hiervoor makkelijk vervangende toestemming kunnen vragen. Geen rechter die zegt dat het kind niet op schoolreis mag als een vader, die verder niet betrokken is, dit niet nodig acht. En als er geen risico is op kinderontvoering of als de veiligheid van het kind niet in het geding komt, hadden de vakanties er ook ingezeten.Het-groepje schreef: ↑27-12-2018 09:45Dit. Ik hoorde laatst van een kind dat tot zijn 18e niet in het buitenland is geweest. Niet op schoolreis, niet op vakantie. Vader die hem verder niet hoefde te zien en pas na dwang na jaren betaalde via incasso, vond het niet nodig.
Hier is echt wel meer aan de hand. Misschien een moeder die het wel fijn vond om haar kind als pion in de strijd te kunnen gebruiken?
Don't get high on your own supply.
donderdag 27 december 2018 11:21
Die groeien samen op. Het kind van TO niet.MinkeDeWit schreef: ↑27-12-2018 10:20Het kan ze ook wat opleveren. Bij mijn jongste is ook het vaderschap gerechtelijk vastgesteld. Momenteel is ze met haar zus (die altijd enig kind was) uit de ‘eerste leg’ op vakantie. Hun band is heel erg goed.
donderdag 27 december 2018 11:23
Wie zegt dat dit gaat gebeuren als vader het kind erkent?patchouli_ schreef: ↑27-12-2018 09:56
Overigens wordt de kans dat hij welkom is bij het gezin van zijn vader denk ik met de tijd niet groter. En ooit gaat het uitkomen. Je zoon heeft dan belangrijke jaren gemis in het contact met zijn broers/zussen en kansen in het opbouwen van een band.
Ik vind het helemaal geen logisch gevolg.
donderdag 27 december 2018 11:26
donderdag 27 december 2018 11:31
Kom op zeg. Het gaat hier om een mens. Zet niet een ander in een hokje. Zeker niet als het om een kindje van 4 gaat.
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
donderdag 27 december 2018 11:32
Wel afdwingen. Al was het voor een naam op het geboorteuittreksel en eventuele rechten later.
Al vind ik het sociale aspect voor het kind het allerbelangrijkst. Kan uit ervaring vertellen hoe het voelt om geen vader ' te hebben'.
Is fijn om te weten dat er tenminste een ouder staat voor zijn/haar kind.
Al vind ik het sociale aspect voor het kind het allerbelangrijkst. Kan uit ervaring vertellen hoe het voelt om geen vader ' te hebben'.
Is fijn om te weten dat er tenminste een ouder staat voor zijn/haar kind.
