Relaties
alle pijlers
even van me af schrijven (relatie ten einde) lang verhaal
woensdag 10 september 2008 om 13:59
een goeden dag.
ik ben nieuw hier,
en heb een groot probleem.
ik ben 25 jaar en heb een zoontje van 3 en een dochter van 5 maand,
ben 5 en een half jaar samen met mijn huidige partner.
en sta nu op het punt om te breken.
3 jaar geleden hebben we een tijdelijke breuk gehad,
deze kwam voort uit dat ik vooral problemen had met zijn alchol gebruik en het niet goed omgaan met zijn zoontje, en niks meer in onze relatie zien zitten.
dat ik bij mijn moeder zat gebeurde er iets raars, mijn moeder was gestruikeld over een hondenlijn, (waar de hond ook aan vast zat) en had haar midden voets been gebroken en moest rusten,
een paar uur later krijg ik telefoon van mijn partner had een ongeluk gehad met de brommer, en liep met krukken.
verdorie daar zat ik dan, bij mijn moeder zonder auto op 4 uur van hem vandaan. en geen mogelijkheid naar huis te gaan.
zodra de mogelijkheid er wel was ben ik naar huis gegaan en hebben we het een en ander uit gesproken.
hij zou minderen met drinken, en meer zich betrekken bij onze 3 maanden oude zoon.
in de 3 jaar is het niet vermindert maar verergerd,
alchol gebruik is uitermate hoog,
wel drinkt ie niet door de weeks, maar wel in het weekeind op 2 avonden (pas vanaf een uur of 9 tot 12 a1 uur) maar wel een hele bak bier in kort bestek.
ik heb heel vaak gezegt dat ik het niet wil,
heb hem dagen gemeden als hij zich weer eens niet aan zijn belofte hield.
maar het helpt niet.,
ook met zijn zoontje en hem gaat het niet goed.
ons zoontje hangt volledig aan mij.
papa doet niks met hem snauwt hem alleen maar af,
en vraagt niks, maar eist dingen.
(klein voorbeeld, ik vraag of hij het bord weg wil zetten, mijn partner eist dat hij het bord weg zet)
het is inmiddels zo ver dat we hulp hebben voor mij en onze zoon.
omdat hij onhandelbaar was en vreselijk druk en totaal niet luisterde en steeds negatieve aandacht vroeg.
dit was aangevraagt,
en ik ben even een weekje naar mijn moeder in duitsland geweest.
alleen ik en mijn kinders.
daar was mijn zoontje er lief,
en ik zag een andere kant van hem.
dat we thuis kwamen bleef dit tegenover mij,
maar s'avond's en in het weekeind is hij niet te harden.
een paar weken terug zijn er wat dingen gebeurd dat vreselijk is,
ons zoontje moest naar bed, maar kwam in opstand,
bonken op zijn deur en wou niet slapen.
de vader ging naar boven en ging stevig te keer tegen mijn zoon. kreeg geen lucht meer, toen ben ik naar boven gestuifd,
en heb ze beide naar beneden gestuurd,
vader binnen zoontje buiten,
(ik was buiten bezig)
het duurde ruim een uur voor dat zijn ademhaling weer goed was.
en steeds vaker hoorde ik opmerkingen van vaders kant komen,
die een vader niet tegen zijn zoon hoort te zeggen.
enkele voorbeelden zijn:
ook voor jou is er gips,
ik sla je straks door de deur heen,
pas op dadelijk een bloedlip.
op een dinsdag kwam de intake voor de hulp.
na dat gesprek heb ik mijn zoon even weg gebracht om met hem te kunnen praten (ruzie maken)
ik heb hem alles nogmaals gezegt wat hier boven staat,
en ook de vermelding dat er verandering in vele dingen moet komen,
ook in onze huidige relatie,
gezien mijn gevoel weg is, en begint te veranderen.
ook heb ik hem heel duidelijk gezegt dat het gezin op het spel staat,
waar hij op antwoord ons niet kwijt te willen
hij beloofde beterschap,
geen alchol verlopig.
meer doen met zijn zoon,
meer vragen aan zijn zoon,
en minder schelden en vloeken en uitvallen tegen zijn zoon.
de maandag er op was mijn zoon jarig en moest nog een fiets halen,
dit deed ik de donderdag na mijn gesprek met hem.
hij zou oppassen en ik gaan,
maar de fiets was boven ons budged wat we hadden afgesproken, dus belde naar hem, geen gehoor.
nu loopt altijd 1 van ons om half 9 met de hond.
maar toch niet als de kinders alleen thuis zijn en net op bed liggen????
hij dus wel,
en later hoorde ik dat mijn zoon de deur open deed, dat ze aan kwamen lopen 3 huizen verder!!!!
ik was/ben hier verschrikelijk kwaad om,
en hem blijkt het niet te deren.
ik heb inmiddels zijn ouders ingelicht over zijn problemen.
oke hij drinkt al 3 weken niet.
maar voor de rest is er niks verandert.
nog steed heb ik totaal geen problemen met onze zoon,
totdat papa thuis komt, dan ontploft hij zo ook in het weekeind,
er is dan niks met hem te beginnen.
inmiddels heb ik dus wel hulp, en die ziet het verschil ook,
ik kan hem wel verleiden voor gemeenschap,
maar dat ziet hij niet eens,
al lig ik zonder kleren naast hem in bed.
mijn gevoel voor hem is helemaal weg,
en ik wil zonder hem verder.
ik cijfer me nu al jaren weg,
alles voor mijn zoontje, en inmiddels mijn dochter.
inmiddels ben ik sinds 1 week helemaal stapel op een oude vriend van mij,
deze ken ik nu 4 jaar,
en hij weet van mij en mijn partner en onze problemen samen,
gezien hij mij regelmatig opving.
dit is voor mij de doorslag,
dat ik niet meer van hem hou.
en het tijd word dat ik voor mijn kinders en mijn eigen ga kiezen,
niet eens tegenover die ander,
ga eerst alleen met mijn kinders verder
groetjes een moeder met nu even een zware dip
(en vlinders)
ik ben nieuw hier,
en heb een groot probleem.
ik ben 25 jaar en heb een zoontje van 3 en een dochter van 5 maand,
ben 5 en een half jaar samen met mijn huidige partner.
en sta nu op het punt om te breken.
3 jaar geleden hebben we een tijdelijke breuk gehad,
deze kwam voort uit dat ik vooral problemen had met zijn alchol gebruik en het niet goed omgaan met zijn zoontje, en niks meer in onze relatie zien zitten.
dat ik bij mijn moeder zat gebeurde er iets raars, mijn moeder was gestruikeld over een hondenlijn, (waar de hond ook aan vast zat) en had haar midden voets been gebroken en moest rusten,
een paar uur later krijg ik telefoon van mijn partner had een ongeluk gehad met de brommer, en liep met krukken.
verdorie daar zat ik dan, bij mijn moeder zonder auto op 4 uur van hem vandaan. en geen mogelijkheid naar huis te gaan.
zodra de mogelijkheid er wel was ben ik naar huis gegaan en hebben we het een en ander uit gesproken.
hij zou minderen met drinken, en meer zich betrekken bij onze 3 maanden oude zoon.
in de 3 jaar is het niet vermindert maar verergerd,
alchol gebruik is uitermate hoog,
wel drinkt ie niet door de weeks, maar wel in het weekeind op 2 avonden (pas vanaf een uur of 9 tot 12 a1 uur) maar wel een hele bak bier in kort bestek.
ik heb heel vaak gezegt dat ik het niet wil,
heb hem dagen gemeden als hij zich weer eens niet aan zijn belofte hield.
maar het helpt niet.,
ook met zijn zoontje en hem gaat het niet goed.
ons zoontje hangt volledig aan mij.
papa doet niks met hem snauwt hem alleen maar af,
en vraagt niks, maar eist dingen.
(klein voorbeeld, ik vraag of hij het bord weg wil zetten, mijn partner eist dat hij het bord weg zet)
het is inmiddels zo ver dat we hulp hebben voor mij en onze zoon.
omdat hij onhandelbaar was en vreselijk druk en totaal niet luisterde en steeds negatieve aandacht vroeg.
dit was aangevraagt,
en ik ben even een weekje naar mijn moeder in duitsland geweest.
alleen ik en mijn kinders.
daar was mijn zoontje er lief,
en ik zag een andere kant van hem.
dat we thuis kwamen bleef dit tegenover mij,
maar s'avond's en in het weekeind is hij niet te harden.
een paar weken terug zijn er wat dingen gebeurd dat vreselijk is,
ons zoontje moest naar bed, maar kwam in opstand,
bonken op zijn deur en wou niet slapen.
de vader ging naar boven en ging stevig te keer tegen mijn zoon. kreeg geen lucht meer, toen ben ik naar boven gestuifd,
en heb ze beide naar beneden gestuurd,
vader binnen zoontje buiten,
(ik was buiten bezig)
het duurde ruim een uur voor dat zijn ademhaling weer goed was.
en steeds vaker hoorde ik opmerkingen van vaders kant komen,
die een vader niet tegen zijn zoon hoort te zeggen.
enkele voorbeelden zijn:
ook voor jou is er gips,
ik sla je straks door de deur heen,
pas op dadelijk een bloedlip.
op een dinsdag kwam de intake voor de hulp.
na dat gesprek heb ik mijn zoon even weg gebracht om met hem te kunnen praten (ruzie maken)
ik heb hem alles nogmaals gezegt wat hier boven staat,
en ook de vermelding dat er verandering in vele dingen moet komen,
ook in onze huidige relatie,
gezien mijn gevoel weg is, en begint te veranderen.
ook heb ik hem heel duidelijk gezegt dat het gezin op het spel staat,
waar hij op antwoord ons niet kwijt te willen
hij beloofde beterschap,
geen alchol verlopig.
meer doen met zijn zoon,
meer vragen aan zijn zoon,
en minder schelden en vloeken en uitvallen tegen zijn zoon.
de maandag er op was mijn zoon jarig en moest nog een fiets halen,
dit deed ik de donderdag na mijn gesprek met hem.
hij zou oppassen en ik gaan,
maar de fiets was boven ons budged wat we hadden afgesproken, dus belde naar hem, geen gehoor.
nu loopt altijd 1 van ons om half 9 met de hond.
maar toch niet als de kinders alleen thuis zijn en net op bed liggen????
hij dus wel,
en later hoorde ik dat mijn zoon de deur open deed, dat ze aan kwamen lopen 3 huizen verder!!!!
ik was/ben hier verschrikelijk kwaad om,
en hem blijkt het niet te deren.
ik heb inmiddels zijn ouders ingelicht over zijn problemen.
oke hij drinkt al 3 weken niet.
maar voor de rest is er niks verandert.
nog steed heb ik totaal geen problemen met onze zoon,
totdat papa thuis komt, dan ontploft hij zo ook in het weekeind,
er is dan niks met hem te beginnen.
inmiddels heb ik dus wel hulp, en die ziet het verschil ook,
ik kan hem wel verleiden voor gemeenschap,
maar dat ziet hij niet eens,
al lig ik zonder kleren naast hem in bed.
mijn gevoel voor hem is helemaal weg,
en ik wil zonder hem verder.
ik cijfer me nu al jaren weg,
alles voor mijn zoontje, en inmiddels mijn dochter.
inmiddels ben ik sinds 1 week helemaal stapel op een oude vriend van mij,
deze ken ik nu 4 jaar,
en hij weet van mij en mijn partner en onze problemen samen,
gezien hij mij regelmatig opving.
dit is voor mij de doorslag,
dat ik niet meer van hem hou.
en het tijd word dat ik voor mijn kinders en mijn eigen ga kiezen,
niet eens tegenover die ander,
ga eerst alleen met mijn kinders verder
groetjes een moeder met nu even een zware dip
(en vlinders)
woensdag 10 september 2008 om 22:59
op je vraag heb ik eerder al antwoord gegeven,
een kans gegeven en niet gezien wat er in huis gebeurde.
inmiddels ik de kogel door de kerk.
en blijft verlopig alles zo als het is,
alleen heb ik geen relatie meer.
als het financieel mogelijk is blijf ik hier met de kinders.
en is hij de gene die gaat.
anders blijft hij hier.
uhm ja, het is gegaan zoals ik verwachte.
hij knikte ja en amen.
en zij dat hij ons niet kwijt wilde.
maar hij ziet wel in, wat er de laatste tijd zo verkeerd ging,
en ik heb het hard gespeeld, deze keer
want heb waar hij bij was alles verteld tegen zijn ouders.
maar dat heeft niet geholpen
een kans gegeven en niet gezien wat er in huis gebeurde.
inmiddels ik de kogel door de kerk.
en blijft verlopig alles zo als het is,
alleen heb ik geen relatie meer.
als het financieel mogelijk is blijf ik hier met de kinders.
en is hij de gene die gaat.
anders blijft hij hier.
uhm ja, het is gegaan zoals ik verwachte.
hij knikte ja en amen.
en zij dat hij ons niet kwijt wilde.
maar hij ziet wel in, wat er de laatste tijd zo verkeerd ging,
en ik heb het hard gespeeld, deze keer
want heb waar hij bij was alles verteld tegen zijn ouders.
maar dat heeft niet geholpen
donderdag 11 september 2008 om 13:03
Je zoon weet waarschijnlijk ook niet meer waar hij het zoeken moet nu. Hij is misschien onmogelijk nu, maar daar kan hij niets aan doen, als je bekijkt hoe hij behandeld wordt door zijn eigen vader. Heartbreaking.
Ik zou zeggen: NU weggaan met je kinderen, naar je ouders, naar vrienden. Je zoon is beschadigd en jullie moeten zo snel mogelijk beginnen met zijn herstel. Wegwezen dus. Neem de tijd voor je kinderen en jezelf, en maak met je vriend afspraken over hoe jullie ervoor zorgen dat jij en je kinderen het hoofd boven water houden. Zoek een plekje voor je gezinnetje, maar eerst wegwezen. Geen dag langer in die omgeving blijven zitten, want het vergiftigt je kinderen.
Ik zou zeggen: NU weggaan met je kinderen, naar je ouders, naar vrienden. Je zoon is beschadigd en jullie moeten zo snel mogelijk beginnen met zijn herstel. Wegwezen dus. Neem de tijd voor je kinderen en jezelf, en maak met je vriend afspraken over hoe jullie ervoor zorgen dat jij en je kinderen het hoofd boven water houden. Zoek een plekje voor je gezinnetje, maar eerst wegwezen. Geen dag langer in die omgeving blijven zitten, want het vergiftigt je kinderen.
donderdag 11 september 2008 om 18:00
donderdag 11 september 2008 om 18:06
ik kan niet weg,
vrienden heb ik niet.
mijn ouders wonen in duitsland,
heb geen auto.
het begin is nu gemaakt.
en ik heb hulp,ondersteuning in alles.
en die raad af om gelijk weg te gaan,
helemaal omdat ik de kans heb op dit huiis,
door nu weg te gaan verspeel ik die kans.
en morgen moet ik naar consultatie buro.
en die weten ook al wat er is.
heb hier een zeer goed kontact mee.
volgende week komt mijn wijkverpleegkundige samen met mijn hulp hier,
en gaan we alles op een rijtje zetten en doen.
ik kan niet weg al had ik het graag
vrienden heb ik niet.
mijn ouders wonen in duitsland,
heb geen auto.
het begin is nu gemaakt.
en ik heb hulp,ondersteuning in alles.
en die raad af om gelijk weg te gaan,
helemaal omdat ik de kans heb op dit huiis,
door nu weg te gaan verspeel ik die kans.
en morgen moet ik naar consultatie buro.
en die weten ook al wat er is.
heb hier een zeer goed kontact mee.
volgende week komt mijn wijkverpleegkundige samen met mijn hulp hier,
en gaan we alles op een rijtje zetten en doen.
ik kan niet weg al had ik het graag
donderdag 11 september 2008 om 18:53
Je moet weg bij een man die zich zo gedraagt ten opzichte van jouw (zijn...) kinderen! Niet morgen, maar vandaag!
Je kunt nu denken dat het nog niet kan vanwege geld, regelzaken, enzovoort, maar iedere dag dat je nu nog bij je vriend blijft, worden jouw kinderen geconfronteerd met zijn uitpraken, met zijn gedrag.... Als je het al niet voor jezelf doet, doe het dan voor je kinderen!
Je kunt nu denken dat het nog niet kan vanwege geld, regelzaken, enzovoort, maar iedere dag dat je nu nog bij je vriend blijft, worden jouw kinderen geconfronteerd met zijn uitpraken, met zijn gedrag.... Als je het al niet voor jezelf doet, doe het dan voor je kinderen!
Peas on earth!
donderdag 11 september 2008 om 22:52
ik heb 3 dagen in de week hulp,
deze was ingeschakeld voor de omgang met mijn zoon,
maar gezien ik geen problemen heb met mijn zoon, word het bij gesteld.
ik heb 1 jaar lang hulp toe gewezen gekregen.
nu is ze er vooral voor mij, en zorgen dat ik het huishouden onder controle krijg.
dat net nu dit er bij komt,
ben ik wel blij met de hulp,
ze heeft veel ervaring, en kan mij bijstaan,
ik kan alles vertellen,
en ze weet dan ook van de ander,
(het is nog steeds mijn maatje, waar ik geen relatie mee heb/ of aanga. al zegt mijn hulp deels dat ik er voor moet gaan)
ik heb al veel met haar besproken,
ze is vandaag ook geweest,
en vond me een stuk rustiger als de tijd die ze me nu kent.
(deze hulp is ingeroepen door het consultatie buro)
morgen moest ik zo en zo met dochter en zoon naar consultatie buro,
en volgende week gaan we met zijn 3en bespreken,
hoe we alles het beste kunnen gaan samen pakken.
dat ik niet lang met mijn (ex) partner in een huis kan,
ben ik vandaag wel achter.
hij snapt het volgends mij niet,
en dat terwijl hij weet dat ik woning bouw en familie en ouders al heb ingeligt.
en nog is het als of er niks is verandert,
hij vrijft over mijn arm,
en heb zelfs een nacht kus gehad,
heeft me vandaag (zoals altijd) 4 x gebeld,
dit kan niet lang goed gaan,
ik merk dat voor mij de deur dicht is,
en het is ofdat ik letterlijk van binnen koud word als hij bij me in de buurt kom,
ik heb dan echt het gevoel alsof er een ijsklontje, vanbinnen mijn borst zit
(hart van steen?)
deze was ingeschakeld voor de omgang met mijn zoon,
maar gezien ik geen problemen heb met mijn zoon, word het bij gesteld.
ik heb 1 jaar lang hulp toe gewezen gekregen.
nu is ze er vooral voor mij, en zorgen dat ik het huishouden onder controle krijg.
dat net nu dit er bij komt,
ben ik wel blij met de hulp,
ze heeft veel ervaring, en kan mij bijstaan,
ik kan alles vertellen,
en ze weet dan ook van de ander,
(het is nog steeds mijn maatje, waar ik geen relatie mee heb/ of aanga. al zegt mijn hulp deels dat ik er voor moet gaan)
ik heb al veel met haar besproken,
ze is vandaag ook geweest,
en vond me een stuk rustiger als de tijd die ze me nu kent.
(deze hulp is ingeroepen door het consultatie buro)
morgen moest ik zo en zo met dochter en zoon naar consultatie buro,
en volgende week gaan we met zijn 3en bespreken,
hoe we alles het beste kunnen gaan samen pakken.
dat ik niet lang met mijn (ex) partner in een huis kan,
ben ik vandaag wel achter.
hij snapt het volgends mij niet,
en dat terwijl hij weet dat ik woning bouw en familie en ouders al heb ingeligt.
en nog is het als of er niks is verandert,
hij vrijft over mijn arm,
en heb zelfs een nacht kus gehad,
heeft me vandaag (zoals altijd) 4 x gebeld,
dit kan niet lang goed gaan,
ik merk dat voor mij de deur dicht is,
en het is ofdat ik letterlijk van binnen koud word als hij bij me in de buurt kom,
ik heb dan echt het gevoel alsof er een ijsklontje, vanbinnen mijn borst zit
(hart van steen?)
