Relaties
alle pijlers
Ex wil kind aan partner voorstellen
donderdag 20 februari 2020 22:38
Ik heb al eerder een topic geopend. Mijn ex en vader van onze zoon heeft tot een maand of vier, vijf geleden nog hier gewoond na het verbreken van onze relatie.
Nu woont hij op een kamer in de buurt en kwam tot voor kort hier 2 keer per week eten.
Omdat ik niet goed met hem door één deur kan -heeft meerdere redenen- is dit veranderd, zoon eet nu 2 keer per week bij zijn vader en dat is prima.
Sinds begin januari heeft ex een nieuwe relatie. Omdat hij zelf geen normale woonruimte heeft, wil hij onze zoon in de weekenden meenemen naar zijn nieuwe vriendin die 200 km verderop woont.
Ik weet dat hij gewoon een nieuwe relatie kan beginnen, hij is immers vrij te gaan en staan waar hij wil. Echter is er geen omgangsregeling vastgelegd omdat hij geen geschikte woonruimte heeft en betaald hij geen kinderalimentatie of bijdrage in bijvoorbeeld de opvang na school, 3 dagen in de week. Dit staat misschien wel los van wat mij werkelijk dwars zit.
Persoonlijk vind ik het heel erg snel gaan, ze daten sinds eind december, noemen het sinds januari dit jaar een relatie en nu willen ze een gezin gaan vormen met onze zoon en haar vier kinderen in de weekenden.
Ik kan mijn negatieve gevoel hierover niet bij mijn ex kwijt. Ik heb het maar te accepteren, hij zal ervoor zorgen dat onze zoon rustig een band opbouwt met zijn nieuwe vriendin en alles zal helemaal vanzelf gaan. Zijn letterlijk zijn woorden.
Daarnaast heb ik het gevoel dat hij onze communicatie met zijn nieuwe partner deelt en zij dus "meebeslist" in alles wat wij met elkaar afspreken. Ik merk dit omdat hij is begonnen met mij een borderliner en narcist te noemen, of zich af te vragen waarom ik zoveel issues heb met zijn nieuwe relatie en dat ik zo vreselijk moeilijk doe sinds zijn Grote Liefde in zijn leven is gekomen. Zij maakt nu deel uit van zijn leven en dus ook ons kind.
Eigenlijk boeit mij dat juist helemaal niet, maar ik maak mij druk over het welzijn van ons zoontje. Hij is pas vier jaar, zijn ouders zijn nog niet heel lang niet meer samenwonend, zijn vader heeft niet echt een thuis voor hem gecreëerd en beiden (ex en nieuwe partner) verwachten dat een jong kind zich wel naar hun nieuwe gezin schikt.
Er lijkt niemand te zijn die mijn gevoel deelt dat dit allemaal te snel gaat. Ook van de nieuwe partner van mijn ex vind ik het vreemd gedrag, temeer omdat ze zelf kinderen heeft. Waarom moet het zo snel? Waarom denken ze dat het allemaal wel vanzelf gaat? En wat als dat niet zo is? Wat als ons zoontje het niet leuk vindt, zich in hun ogen niet gedraagt of straks problemen krijgt? Wat dan?
Ik snap en realiseer mij dat mijn ex als vader rechten heeft en ik wil hem de omgang met zoon niet ontzeggen. Dat voorop gesteld gaat het welzijn van onze zoon wel boven de relatie en de roze wolk van mijn ex-partner.
Moet ik dit gewoon laten gaan omdat ik het toch niet tegen kan houden? Zo voelt het als het ware.
Nu woont hij op een kamer in de buurt en kwam tot voor kort hier 2 keer per week eten.
Omdat ik niet goed met hem door één deur kan -heeft meerdere redenen- is dit veranderd, zoon eet nu 2 keer per week bij zijn vader en dat is prima.
Sinds begin januari heeft ex een nieuwe relatie. Omdat hij zelf geen normale woonruimte heeft, wil hij onze zoon in de weekenden meenemen naar zijn nieuwe vriendin die 200 km verderop woont.
Ik weet dat hij gewoon een nieuwe relatie kan beginnen, hij is immers vrij te gaan en staan waar hij wil. Echter is er geen omgangsregeling vastgelegd omdat hij geen geschikte woonruimte heeft en betaald hij geen kinderalimentatie of bijdrage in bijvoorbeeld de opvang na school, 3 dagen in de week. Dit staat misschien wel los van wat mij werkelijk dwars zit.
Persoonlijk vind ik het heel erg snel gaan, ze daten sinds eind december, noemen het sinds januari dit jaar een relatie en nu willen ze een gezin gaan vormen met onze zoon en haar vier kinderen in de weekenden.
Ik kan mijn negatieve gevoel hierover niet bij mijn ex kwijt. Ik heb het maar te accepteren, hij zal ervoor zorgen dat onze zoon rustig een band opbouwt met zijn nieuwe vriendin en alles zal helemaal vanzelf gaan. Zijn letterlijk zijn woorden.
Daarnaast heb ik het gevoel dat hij onze communicatie met zijn nieuwe partner deelt en zij dus "meebeslist" in alles wat wij met elkaar afspreken. Ik merk dit omdat hij is begonnen met mij een borderliner en narcist te noemen, of zich af te vragen waarom ik zoveel issues heb met zijn nieuwe relatie en dat ik zo vreselijk moeilijk doe sinds zijn Grote Liefde in zijn leven is gekomen. Zij maakt nu deel uit van zijn leven en dus ook ons kind.
Eigenlijk boeit mij dat juist helemaal niet, maar ik maak mij druk over het welzijn van ons zoontje. Hij is pas vier jaar, zijn ouders zijn nog niet heel lang niet meer samenwonend, zijn vader heeft niet echt een thuis voor hem gecreëerd en beiden (ex en nieuwe partner) verwachten dat een jong kind zich wel naar hun nieuwe gezin schikt.
Er lijkt niemand te zijn die mijn gevoel deelt dat dit allemaal te snel gaat. Ook van de nieuwe partner van mijn ex vind ik het vreemd gedrag, temeer omdat ze zelf kinderen heeft. Waarom moet het zo snel? Waarom denken ze dat het allemaal wel vanzelf gaat? En wat als dat niet zo is? Wat als ons zoontje het niet leuk vindt, zich in hun ogen niet gedraagt of straks problemen krijgt? Wat dan?
Ik snap en realiseer mij dat mijn ex als vader rechten heeft en ik wil hem de omgang met zoon niet ontzeggen. Dat voorop gesteld gaat het welzijn van onze zoon wel boven de relatie en de roze wolk van mijn ex-partner.
Moet ik dit gewoon laten gaan omdat ik het toch niet tegen kan houden? Zo voelt het als het ware.
donderdag 9 april 2020 10:11
Dat weet ik zelf ook heel goed, want heb daar zelf ook mee te maken gehad.Th∅rdis schreef: ↑09-04-2020 10:05Nee niet ‘zou kunnen’.
Ik ben getrouwd en man heeft dus net zo goed gezag, maar als een van ons met een kind naar het buitenland wil met het vliegtuig (vorig jaar alletwee gedaan, apart van elkaar, gewoon in Europa) dan moet je allerlei formulieren met toestemming, kopie paspoort andere ouder, telefoonnummer van andere ouder en handtekening van andere ouder inleveren. En dat controleren ze heel serieus, zelfs voor een weekendje Londen.
Maar to’s situatie heeft niets met ontvoering te maken en die ex klinkt gewoon psychisch nogal in de war en gek.
Ik heb zelf ook een kind met co ouderschap namelijk.
Maar zoals ik al zei is naar het buitenland wel een heel ander verhaal.
Dus we zijn het wel met elkaar eens.
Als ex voor de deur gaat staan te roepen dat er ontvoering plaatsvindt gaat dat veel te ver.
donderdag 9 april 2020 11:18
To zoals wat er al gezegd is noteer alles.
En ook dat jij een afspraak wilt maken maar hij dan bewust niet reageerd.
En stuur je Whatsapp gesprekken door naar je mail en bewaar die. (Ook even zijn naam uit je telefoon halen zodat je alleen een telefoonnummer boven het gesprek hebt staan dan opslaan en hem weer onder een naam zetten)
Hou echt alles bij, datum en tijd en wat er voorgevallen is.
En ga geen dingen bespreken via video bellen maar in een normaal telefoongesprek en neem deze op. (Zijn verschillende gratis apps voor te vinden)
Bestel voor een paar tientjes een goedkope memorecorder en neem ook dingen op als hij zo tegen je dingen zegt als je het niet op kunt nemen met je telefoon. Je kan deze ook gebruiken als hij eventueel toch alleen wil videobellen.
Verzamel zoveel mogelijk bewijs !
En ook dat jij een afspraak wilt maken maar hij dan bewust niet reageerd.
En stuur je Whatsapp gesprekken door naar je mail en bewaar die. (Ook even zijn naam uit je telefoon halen zodat je alleen een telefoonnummer boven het gesprek hebt staan dan opslaan en hem weer onder een naam zetten)
Hou echt alles bij, datum en tijd en wat er voorgevallen is.
En ga geen dingen bespreken via video bellen maar in een normaal telefoongesprek en neem deze op. (Zijn verschillende gratis apps voor te vinden)
Bestel voor een paar tientjes een goedkope memorecorder en neem ook dingen op als hij zo tegen je dingen zegt als je het niet op kunt nemen met je telefoon. Je kan deze ook gebruiken als hij eventueel toch alleen wil videobellen.
Verzamel zoveel mogelijk bewijs !
Blijf in jezelf geloven !
donderdag 9 april 2020 13:34
Nee dat klopt iddjustagirly schreef: ↑09-04-2020 10:11Dat weet ik zelf ook heel goed, want heb daar zelf ook mee te maken gehad.
Ik heb zelf ook een kind met co ouderschap namelijk.
Maar zoals ik al zei is naar het buitenland wel een heel ander verhaal.
Dus we zijn het wel met elkaar eens.
Als ex voor de deur gaat staan te roepen dat er ontvoering plaatsvindt gaat dat veel te ver.
donderdag 9 april 2020 13:57
Ik heb geen ervaring met dit soort echtscheidingsperikelen (gelukkig!) maar wel met zaken op schrift te zetten. Doen! Dat wordt ook vanzelf een automatisme. Stuur een mail naar hem (en kijk ook of je de optie 'ontvangsbevestiging sturen' aan kunt zetten. Niet te verwarren met 'leesbevestiging' want die bevestigt hij toch niet. Kun je ook aanzetten om hem lekker scherp te zetten.) Of zet ook je eigen mailadres in de 'Aan' erbij.05-2019 schreef: ↑09-04-2020 11:18To zoals wat er al gezegd is noteer alles.
En ook dat jij een afspraak wilt maken maar hij dan bewust niet reageerd.
En stuur je Whatsapp gesprekken door naar je mail en bewaar die. (Ook even zijn naam uit je telefoon halen zodat je alleen een telefoonnummer boven het gesprek hebt staan dan opslaan en hem weer onder een naam zetten)
Hou echt alles bij, datum en tijd en wat er voorgevallen is.
En ga geen dingen bespreken via video bellen maar in een normaal telefoongesprek en neem deze op. (Zijn verschillende gratis apps voor te vinden)
Bestel voor een paar tientjes een goedkope memorecorder en neem ook dingen op als hij zo tegen je dingen zegt als je het niet op kunt nemen met je telefoon. Je kan deze ook gebruiken als hij eventueel toch alleen wil videobellen.
Verzamel zoveel mogelijk bewijs !
In de mail zet je:
"Conform het concept-ouderschapsplan waar je mondeling al mee akkoord bent gegaan, zijn de momenten dat jij onze zoon ophaalt en terugbrengt XX om zozo laat en terug op XX zozo laat.
Alle correspondentie omtrent de afspraken rondom deze regeling en voorgestelde wijzigingen, gaan voortaan alleen per mail of whatsapp. Wijzigingen zijn pas akkoord indien beide ouders er per mail of whatsapp mee akkoord zijn gegaan."
En dan houd je je eraan en maak je een logboek als hij zich er niet aan houdt. Als hij er niet is, binnen 5 minuten appen waar hij blijft? En na 20 minuten geen antwoord, dat je ervan uitgaat dat hij niet meer komt en je je eigen tijd weer gaat indelen. En de hele afspraak voor dat weekend tot nader order komt te vervallen. En nader order is dan dat hij dan een voorstel doet waar jij wel of niet mee akkoord gaat. Niet dat jij uren gaat zitten wachten.
Voel je vrij om telkens dezelfde teksten te kopieren en plakken in whatsapp. Neem de telefoon niet mee op als je deze mail hebt gestuurd.
draak2016 wijzigde dit bericht op 09-04-2020 13:58
Reden: spelfoutje
Reden: spelfoutje
0.02% gewijzigd
vrijdag 17 april 2020 20:04
Mijn god, wat een oorlogsvoering. Waarom heb je in vredesnaam een kind gemaakt met een partner waarmee je daarna op voet van oorlog en terreur om wilt gaan? Logboeken bijhouden, appjes opslaan, allemaal om elkaar van alles voor de voeten te kunnen werpen. En weet je wie het slachtoffer is? Het kind. Levenslang vaak. Nou, dan heb je lekker je gelijk met je opgeslagen appjes of je verbeten bijgehouden logboeken. Denk je nou echt dat het kind daar allemaal niks van merkt? En dan wordt het uiteraard steeds verbetener naar elkaar toe, en nog meer de hakken in het zand, mijn hemel, maak dan géén kind met zo'n partner. En ga eerst eens logboeken bijhouden vóórdat je in bed kruipt samen, zou ik zeggen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 17 april 2020 21:55
Hoi,
Ik zou ook eerst alles op papier willen hebben. Eerst ouderschapsplan willen hebben met duidelijk daarin waar jullie zoon het hoofdverblijf heeft, hoe het met het gezag zit en een omgangsregeling.
Ook financieel moet alles geregeld worden. Als je kind bij jouw het hoofdverblijf heeft krijg jij het kindgebonden budget en kinderopvangtoeslag. Regel het ook met de kinderbijslag.
Zou dit ook zo snel mogelijk doen, zodat hij als alles goed op papier staat verder kan met "Zijn grote liefde"
En voorlopig tot dat het geregeld is gewoon de omvang zoals het nu is laten. Dat is afgesproken, dus even zo laten. Je hebt "geen probleem" met de nieuwe relatie maar wel een probleem dat niks op papier staat. En dat zou ik zeggen. Je "gunt" hem vanalles maar hij moet wel respect tonen voor de moeder van zijn kind.
Heb je nog niet contact gehad met een advocaat of mediator. Als er nu al zo over jou gepraat wordt zou ik die wel inschakelen.
Succes en wees lief voor je zoon en luister naar je moederinstinct.
Ik zou ook eerst alles op papier willen hebben. Eerst ouderschapsplan willen hebben met duidelijk daarin waar jullie zoon het hoofdverblijf heeft, hoe het met het gezag zit en een omgangsregeling.
Ook financieel moet alles geregeld worden. Als je kind bij jouw het hoofdverblijf heeft krijg jij het kindgebonden budget en kinderopvangtoeslag. Regel het ook met de kinderbijslag.
Zou dit ook zo snel mogelijk doen, zodat hij als alles goed op papier staat verder kan met "Zijn grote liefde"
En voorlopig tot dat het geregeld is gewoon de omvang zoals het nu is laten. Dat is afgesproken, dus even zo laten. Je hebt "geen probleem" met de nieuwe relatie maar wel een probleem dat niks op papier staat. En dat zou ik zeggen. Je "gunt" hem vanalles maar hij moet wel respect tonen voor de moeder van zijn kind.
Heb je nog niet contact gehad met een advocaat of mediator. Als er nu al zo over jou gepraat wordt zou ik die wel inschakelen.
Succes en wees lief voor je zoon en luister naar je moederinstinct.
zaterdag 18 april 2020 10:42
pejeka schreef: ↑17-04-2020 20:04Mijn god, wat een oorlogsvoering. Waarom heb je in vredesnaam een kind gemaakt met een partner waarmee je daarna op voet van oorlog en terreur om wilt gaan? Logboeken bijhouden, appjes opslaan, allemaal om elkaar van alles voor de voeten te kunnen werpen. En weet je wie het slachtoffer is? Het kind. Levenslang vaak. Nou, dan heb je lekker je gelijk met je opgeslagen appjes of je verbeten bijgehouden logboeken. Denk je nou echt dat het kind daar allemaal niks van merkt? En dan wordt het uiteraard steeds verbetener naar elkaar toe, en nog meer de hakken in het zand, mijn hemel, maak dan géén kind met zo'n partner. En ga eerst eens logboeken bijhouden vóórdat je in bed kruipt samen, zou ik zeggen.
Heeft TO niks aan maar oké.
zaterdag 18 april 2020 11:47
Dank voor dit tegengeluid want ik sta er ook zo in. Kom op zeg moet je dan aan elke gril, verliefdheid van je ex toegeven en daarbij ook nog eens vernederd worden met wat hij allemaal tegen TO zegt.fashionvictim schreef: ↑20-02-2020 23:16Ik ga een tegengeluid laten horen want ik vind niet dat je dit gewoon moet laten gaan. Ik vind dat je als de wiedeweerga een ouderschapsplan, omgangsregeling en alimentatie moet gaan laten vastleggen zodat je allebei weet waar je staat en je je altijd op vastgelegde en door de rechter bekrachtigde afspraken kunt beroepen.
Mijn kind heeft op deze manier ook teveel vriendinnen gezien en het heeft hem beschadigd. Hij kan zijn vader op dat gebied ook nog nauwelijks serieus nemen.
Dus nee je hoef dit niet te pikken!
zaterdag 18 april 2020 11:58
Ik heb geen tips, maar het valt me op dat het merendeel van de vrouwen hier spreekt over 'mijn kind'. Misschien is dat een begin: het kind beschouwen, ondanks de scheiding en alle ellende die daaruit voortkomt, als 'ons kind'. Dat die ex bij nader inzien gek blijkt te zijn, of irrationeel, neemt niet weg dat het kind altijd een deel zal blijven van twee ouders. Het lijkt me voor het kind zelf ook niet leuk om zijn vader of moeder tegen een buitenstaander te horen zeggen: 'mijn kind'.
zaterdag 18 april 2020 12:36
Ik ben gelukkig getrouwd en ik zeg ook tegen buitenstaanders 'mijn kind'. Mijn man idem dito.samarinde schreef: ↑18-04-2020 11:58Ik heb geen tips, maar het valt me op dat het merendeel van de vrouwen hier spreekt over 'mijn kind'. Misschien is dat een begin: het kind beschouwen, ondanks de scheiding en alle ellende die daaruit voortkomt, als 'ons kind'. Dat die ex bij nader inzien gek blijkt te zijn, of irrationeel, neemt niet weg dat het kind altijd een deel zal blijven van twee ouders. Het lijkt me voor het kind zelf ook niet leuk om zijn vader of moeder tegen een buitenstaander te horen zeggen: 'mijn kind'.
Lijkt me dat dat vrij weinig zegt.
