Relaties
alle pijlers
Gaat mijn vader vreemd???
zondag 7 juni 2009 om 18:11
Wie kan mij advies geven??
Mijn ouders zijn 33 jaar getrouwd en hebben altijd (na mijn idee) een fantastisch huwelijk gehad. Ik had een onbezorgde jeugd met alles wat ik maar kon wensen. Een fijn gezin met veel warmte en liefde, het ontbrak mijn zus en mij aan niets. Ook nu nog (ik ben nu 28) zie ik mijn ouders zeker 2 keer in de week en we bellen bija dagelijks. Mensen om ons heen zeggen vaak hoe bijzonder onze band is!
Ik heb ook altijd heel hard geroepen dat ik net zo'n huwelijk wens als dat van mijn ouders.
Maar nu gebeuren er rare dingen......
Mijn ouders hebben een vriendin die na een mislukte relatie alleen woont. Deze vrouw woont vlak bij mij. Ik heb het idee dat mijn vader vreemd gaat met haar.
Het is nu al een paar keer gebeurd dat mijn vader tegen mijn moeder zegt dat hij even op de fietst springt en bij mij gaat kijken.
Hij komt dan binnen en is dan binnen een paar minuten weer weg. (een alibi dat hij bij mij is geweest) vervolgens fietst hij in de richting van "haar" woning en zegt tegen mij dat hij even een stuk gaat fietsen. Hij belt dan een half uurtje/ uurtje later op om iets onbenulligs te zeggen/ vragen. Alsof hij even alles wil controleren.
En zo gebeuren er nog meer dingen waar ik mijn vraagtekens bij heb.
Deze gedachten vind ik echt vreselijk want ik hou ontzettend veel van mijn vader maar er klopt gewoon iets niet.
Samen met mijn vriend zijn we hem een aantal keren gevolgd (met het hard in mijn keel) maar we weten niet voor 100% zeker of hij daadwerkelijk bij haar naar binnen gaat. We hebben hem niet op heterdaad betreft zeg maar.
Ik weet echt niet wat ik hier mee aan moet.
Ik durf mijn vader er niet mee te confronteren. Stel dat het niet zo is dan maak ik toch wel iets kapot doordat ik dit gedacht heb.
Het is zo moeilijk, ik ben er bijna ziek van.
Misschien heb ik het allemaal wat verwarrend geschreven maar ik hoop dat jullie mijn verhaal begrijpen en dat jullie mij tips kunnen geven. Hoe moet ik dit aanpakken????
ps. wanneer het echt zo zou zijn dan zou mijn moeder dit volgens mij echt niet aankunnen.
Ik hoop op reacties,
Groetjes Judee
Mijn ouders zijn 33 jaar getrouwd en hebben altijd (na mijn idee) een fantastisch huwelijk gehad. Ik had een onbezorgde jeugd met alles wat ik maar kon wensen. Een fijn gezin met veel warmte en liefde, het ontbrak mijn zus en mij aan niets. Ook nu nog (ik ben nu 28) zie ik mijn ouders zeker 2 keer in de week en we bellen bija dagelijks. Mensen om ons heen zeggen vaak hoe bijzonder onze band is!
Ik heb ook altijd heel hard geroepen dat ik net zo'n huwelijk wens als dat van mijn ouders.
Maar nu gebeuren er rare dingen......
Mijn ouders hebben een vriendin die na een mislukte relatie alleen woont. Deze vrouw woont vlak bij mij. Ik heb het idee dat mijn vader vreemd gaat met haar.
Het is nu al een paar keer gebeurd dat mijn vader tegen mijn moeder zegt dat hij even op de fietst springt en bij mij gaat kijken.
Hij komt dan binnen en is dan binnen een paar minuten weer weg. (een alibi dat hij bij mij is geweest) vervolgens fietst hij in de richting van "haar" woning en zegt tegen mij dat hij even een stuk gaat fietsen. Hij belt dan een half uurtje/ uurtje later op om iets onbenulligs te zeggen/ vragen. Alsof hij even alles wil controleren.
En zo gebeuren er nog meer dingen waar ik mijn vraagtekens bij heb.
Deze gedachten vind ik echt vreselijk want ik hou ontzettend veel van mijn vader maar er klopt gewoon iets niet.
Samen met mijn vriend zijn we hem een aantal keren gevolgd (met het hard in mijn keel) maar we weten niet voor 100% zeker of hij daadwerkelijk bij haar naar binnen gaat. We hebben hem niet op heterdaad betreft zeg maar.
Ik weet echt niet wat ik hier mee aan moet.
Ik durf mijn vader er niet mee te confronteren. Stel dat het niet zo is dan maak ik toch wel iets kapot doordat ik dit gedacht heb.
Het is zo moeilijk, ik ben er bijna ziek van.
Misschien heb ik het allemaal wat verwarrend geschreven maar ik hoop dat jullie mijn verhaal begrijpen en dat jullie mij tips kunnen geven. Hoe moet ik dit aanpakken????
ps. wanneer het echt zo zou zijn dan zou mijn moeder dit volgens mij echt niet aankunnen.
Ik hoop op reacties,
Groetjes Judee
zondag 7 juni 2009 om 18:14
zondag 7 juni 2009 om 18:18
Oei, lastige kwestie!
Ik denk dat het verstandig is om het hem te vragen. Waarom niet? Hij is bij jou op bezoek, je hebt een speciale band en je geeft aan wat je opvalt en geeft je vermoedens weer.
Het is niet netjes om in een realtie te gaan zitten van je ouders (misschien hebben die bepaalde afspraken gemaakt) maar je kan wel aangeven dat hij zich bijzonder gedraagt.
Stop wel met achtervolgen!
Wat wil jij eigenlijk met die informatie als je het weet? Naar je moeder? Je vader confronteren? Het zijn wel je ouders en het is hun relatie!
Ik denk dat het verstandig is om het hem te vragen. Waarom niet? Hij is bij jou op bezoek, je hebt een speciale band en je geeft aan wat je opvalt en geeft je vermoedens weer.
Het is niet netjes om in een realtie te gaan zitten van je ouders (misschien hebben die bepaalde afspraken gemaakt) maar je kan wel aangeven dat hij zich bijzonder gedraagt.
Stop wel met achtervolgen!
Wat wil jij eigenlijk met die informatie als je het weet? Naar je moeder? Je vader confronteren? Het zijn wel je ouders en het is hun relatie!
Nee echt?
zondag 7 juni 2009 om 18:23
Verdenken doe je hem toch al, en het 100% zeker weten is ook alleen maar als je hem met zijn broek op de knieen met de vriendin in de weer ziet, om het maar even plastisch uit te drukken. Zie het al gebeuren dat mijn dochter me vertellen moet dat ze weet dat haar vader vreemd gaat. Denk dat als het echt zo mocht zijn, en jij er intussen ook van weet, het echt niet lang meer zal duren voor de bom zal barsten bij jullie thuis. Sterkte meis.
die ik wilde bestaat al...
zondag 7 juni 2009 om 19:03
Niet mee bemoeien en je pa niet meer achtervolgen. Weet jij exact alles wat er tussen je ouders speelt en wat ze bespreken waar jij niet bij bent? Wat heb jij er aan als je pa daadwerkelijk bij die vriendin het huis binnen gaat. Zegt namelijk nog weinig. Behalve dat hij dan bij haar in huis is. En dat kan zijn om allerlei redenen zijn. Sterker nog je moeder zou er wel eens van op de hoogte kunnen zijn dat je pa dan op dat moment bij die vriendin is. Kan toch zijn om te klussen, praten of wat dan ook? Waarom moet hij gelijk vreemdgaan met haar? Waarom denk je daar zelf dan aan?
Enkel omdat hij je niet alles vertelt van wat hij doet? Hij is je vader, heeft ook recht op eigen dingen en privacy.
Enkel omdat hij je niet alles vertelt van wat hij doet? Hij is je vader, heeft ook recht op eigen dingen en privacy.
zondag 7 juni 2009 om 19:19
Sorry, maar het is erg makkelijk praten en zeggen: 'niet mee bemoeien'. Ik heb voor het zelfde feit gestaan als TO. En als kind wil je gewoon weten hoe het zit. Ik was een heel stuk jonger woonde nog thuis en mijn vader was erg uit-huizig. Ook wij vertrouwde de gang van zaken niet en zijn dus ook op onderzoek uit gegaan. Mijn zusje vond een aanknopingspunt, is hier nader op ingegaa. Hebben vaders daarmee geconfronteerd uiteindelijk en zo is het uitgekomen. Maarrr. daar zeg ik wel bij, dat het toen een keihard bewijs was. Toen kón hij er niet meer mee onder uit. Daarvoor hadden wij hem geconfronteerd met onze vermoedens toen heeft hij alles keihard in alle toonaarden ontkent. Dus een hard bewijs is wel zo handig als je iemand met vreemdgaan of leugens confronteerd. Dan kúnnen ze gewoon niet meer ontkennen.
Snap jou gevoel hierover dus erg goed Judee. En het is heel begrijpelijk dat dit je niet loslaat.
Vraagje; toen jullie je vader achterna gingen, waar is hij dan gebleven? Je schrijft dat je niet met 100% zekerheid kunt zeggen of hij daar naar binnen gegaan is.
Mijn zus en ik zijn zelfs "zo ver" gegaan dat we op een moment (later toen hij ontkende nog iets met haar te hebben) bij haar aangebeld hebben. Mijn vader zat daar 'doodleuk' op de bank.
Wát er dan door je heengaat is met geen pen te beschrijven.
Snap jou gevoel hierover dus erg goed Judee. En het is heel begrijpelijk dat dit je niet loslaat.
Vraagje; toen jullie je vader achterna gingen, waar is hij dan gebleven? Je schrijft dat je niet met 100% zekerheid kunt zeggen of hij daar naar binnen gegaan is.
Mijn zus en ik zijn zelfs "zo ver" gegaan dat we op een moment (later toen hij ontkende nog iets met haar te hebben) bij haar aangebeld hebben. Mijn vader zat daar 'doodleuk' op de bank.
Wát er dan door je heengaat is met geen pen te beschrijven.
zondag 7 juni 2009 om 19:21
zondag 7 juni 2009 om 19:25
Hallo Judee,
Ik denk ook dat je het er best over kunt hebben met je vader. Als het niet waar blijkt dan kunnen jullie er vast samen om lachen en als het wel zo is...tja. Dan kun je altijd nog kiezen of je ook iets met die informatie doet. Misschien is het al genoeg voor je vader om te weten dat je hem doorhebt. Misschien stopt hij daardoor wel. Een buitenechtelijke relatie wordt een stuk minder leuk als de werkelijkheid van ontdekking voelbaar is!!!
Ik denk ook dat je het er best over kunt hebben met je vader. Als het niet waar blijkt dan kunnen jullie er vast samen om lachen en als het wel zo is...tja. Dan kun je altijd nog kiezen of je ook iets met die informatie doet. Misschien is het al genoeg voor je vader om te weten dat je hem doorhebt. Misschien stopt hij daardoor wel. Een buitenechtelijke relatie wordt een stuk minder leuk als de werkelijkheid van ontdekking voelbaar is!!!
zondag 7 juni 2009 om 19:27
zoals al is gezegd: stop met achtervolgen en spreek je vermoedens uit naar je vader.
Toen ik 17 was en nog thuiswoonde heeft mijn vader ook een affaire gehad met een "vriendin" van de familie. We kregen op den duur een wat apart en dubbelzinnig kerstkaartje van haar waardoor ik meteen nattigheid voelde.
Ik heb mijn vader er toen op aangesproken en hij ontkende natuurlijk.
Uieindelijk is mijn moeder er toch achter gekomen en door veel met elkaar praten zijn ze er op een hele goede manier uitgekomen en nog steeds gelukkig samen.
Praat erover, confronteer hem met je vermoedens. Succes!
Toen ik 17 was en nog thuiswoonde heeft mijn vader ook een affaire gehad met een "vriendin" van de familie. We kregen op den duur een wat apart en dubbelzinnig kerstkaartje van haar waardoor ik meteen nattigheid voelde.
Ik heb mijn vader er toen op aangesproken en hij ontkende natuurlijk.
Uieindelijk is mijn moeder er toch achter gekomen en door veel met elkaar praten zijn ze er op een hele goede manier uitgekomen en nog steeds gelukkig samen.
Praat erover, confronteer hem met je vermoedens. Succes!
zondag 7 juni 2009 om 19:32
Suy, gelukkig dat jouw ouders er wel goed door en uitgekomen zijn. Die van mij dus niet. En het was ook niet zomaar een verliefdheidje. Ze zijn 4 jaar samen geweest. Alleen toen kinderen krijgen voor haar en hem een issue waren is er een einde gekomen aan de relatie. Wij waren toen ongeveer net zo oud. Brrrrrrrrr....
zondag 7 juni 2009 om 19:40
Normaal gesproken zou ik ook zeggen 'niet mee bemoeien'. Maar vind dat het toch wat anders ligt omdat hij jou als alibi lijkt te gebruiken. Op deze manier hou je steeds een vervelend gevoel over aan zijn bezoekjes en dat is voor jullie goede relatie op den duur niet echt bevorderlijk. Ik zou het gewoon open spelen en je vermoedens uitspreken.
Als het allemaal op een misverstand blijkt te berusten heb je tenminste niet meer zo'n vervelend gevoel als je vader langskomt.
Als het allemaal op een misverstand blijkt te berusten heb je tenminste niet meer zo'n vervelend gevoel als je vader langskomt.
zondag 7 juni 2009 om 19:40
Mijn moeder weet absoluut niet dat hij bij haar is, dat weet ik zeker. Hij liegt erover. Zegt dat hij een stuk gaat fietsten en rijd rechtstreeks op haar huis af. Zij woont in het begin van een straat en wanneer wij de hoek om komen is de vogel al gevlogen.
Eigenlijk heel duidelijk maar bewijzen hebben we dus niet.
Als hij zegt dat het niet zo is dan heb ik niks...
Het lijkt me zo moeilijk om hem er mee te confronteren.....
En iets zegt ook: HET KAN NIET WAAR ZIJN, MIJN VADER DOET DIT NIET! HIJ HOUD TEVEEL VAN ZIJN DOCHTERS.
Ik word er echt helemaal gek van
Eigenlijk heel duidelijk maar bewijzen hebben we dus niet.
Als hij zegt dat het niet zo is dan heb ik niks...
Het lijkt me zo moeilijk om hem er mee te confronteren.....
En iets zegt ook: HET KAN NIET WAAR ZIJN, MIJN VADER DOET DIT NIET! HIJ HOUD TEVEEL VAN ZIJN DOCHTERS.
Ik word er echt helemaal gek van
zondag 7 juni 2009 om 19:40
Oostvogel, wat vervelend dat jouw ouders uit elkaar zijn gegaan door je vaders vreemdgaan. Heftig ook dat jullie het ontdekt hebben.
Inderdaad wel herkenbaar, want de vriendin van mijn vader wilde destijds ook heel graag kinderen van hem. Gelukkig is dat niet gebeurd! Zij was overigens maar 6 jaar ouder dan ik....25.....walgelijk vond ik het.
In mijn vaders geval was het een typisch voorbeeld van een midlife-crisis. Compleet met motor en zij was zijn secretaresse.
Cliche maar waar.....
Inderdaad wel herkenbaar, want de vriendin van mijn vader wilde destijds ook heel graag kinderen van hem. Gelukkig is dat niet gebeurd! Zij was overigens maar 6 jaar ouder dan ik....25.....walgelijk vond ik het.
In mijn vaders geval was het een typisch voorbeeld van een midlife-crisis. Compleet met motor en zij was zijn secretaresse.
Cliche maar waar.....
zondag 7 juni 2009 om 19:45
Judee, als je vader een ander heeft, betekent dat toch niet dat hij niet meer van jullie zou houden? Het betekent hooguit dat hij niet meer (zoveel) van je moeder houdt...
Ja, de confrontatie zal moeilijk zijn, maar vooral omdat jij zegt dat je er gek van wordt lijkt het me wel van belang dat je achter de waarheid komt..
En dan nog een ander punt: je zegt dat je niets hebt als je vader ontkent, maar ik denk echt dat de interventie van de confrontatie al veel effect zou kunnen hebben op je vader, zeker als het de eerste keer is dat hij vreemd gaat.
Ja, de confrontatie zal moeilijk zijn, maar vooral omdat jij zegt dat je er gek van wordt lijkt het me wel van belang dat je achter de waarheid komt..
En dan nog een ander punt: je zegt dat je niets hebt als je vader ontkent, maar ik denk echt dat de interventie van de confrontatie al veel effect zou kunnen hebben op je vader, zeker als het de eerste keer is dat hij vreemd gaat.
