Gedrag ex-man na scheiding, wie heeft ervaring?

23-11-2009 15:26 29 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Ik heb hier een tijd geleden een topic geopend omdat ik in scheiding lag en het daar toen erg moeilijk mee had. Inmiddels is de scheiding officieel, en het gaat best ok. Ik zou graag jullie ervaringen horen met je ex na de scheiding. Mijn man ging bij ons weg toen ik zwanger was van mn 3e. Inmiddels zijn de kinderen 5, 3 en bijna 1. Mijn ex was eigenlijk nooit echt bij het gezin betrokken. Liet alles aan mij over enzo. Werd ook door anderen regelmatig omschreven als ‘geen echte gezinsman’. De sleur ed leek hem toen tegen te vallen. Nu verbaast het mij dat hij ineens als hij de kinderen om t weekend heeft, wel voor alledrie kan zorgen en wel leuke dingen kan doen. Zou hij tijdens onze relatie zo ongelukkig zijn geweest dat hij daardoor zich afzijdig hield? Kunnen mensen echt zo veranderen? Ja het klinkt allemaal misschien wat onduidelijk. Vind de situatie nog steeds best moeilijk, ook omdat hij inmiddels een nieuwe partner heeft.

Nou ja, bedankt alvast voor de reacties!
Alle reacties Link kopieren
ja dat soort dingen zie je wel vaker. Dat ze na de scheiding opeens wel dingen doen die ze daarvoor nooit wilde doen. Misschien heeft zijn nieuwe partner wat dat betreft wel een hele goeie invloed op hem.

Ik zou er iig maar heel blij mee zijn vanwege de kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Nou ik denk dat hij opzich niet eens heel ongelukkig was tijdens de relatie. Maar je geeft aan Sascha dat hij alles toen aan jou over liet.

Ik denk zelf dat het meer gemakzucht van zijn kant was. Want waarom zou hij een poot uitsteken als jij er al bent omdta voor hem te doen?

Nu zijn jullie kinderen om het weekend bij HEM en jij betn er nu niet meer bij. Hij móet het nu wel alleen doen, want hij kan niet meer terug vallen op jou.
Alle reacties Link kopieren
Tja, hij heeft nu (voor een groot gedeelte) niet de lasten, maar wel de lusten. Leuke dingen doen in het weekend en de doordeweekse beslommeringen aan jou overlaten.



Fijn voor je kinderen idd, maar kan me voorstellen dat het voor jou niet zo leuk is.
Alle reacties Link kopieren
Ik ka me voorstellen dat hij nu opeens wel leuke dingen onderneemt met de kinderen. Ze zijn daar voor het weekend, hij moet ze bezig houden zonder dat jij dat doet. Dus logisch dat hij uitstapjes onderneemt, zich actiever op moet gaan stellen, want jij bent er niet om het over te nemen/op af te schuiven.



En het kan ook zijn dat er een hoop spanningen van hem af zijn gevallen en hij zich hierdoor bevrijd voelt.. Als de sfeer niet goed meer was, dan is het logisch dat hij ook niet goed in zijn vel zat.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
Alle reacties Link kopieren
Ja kan het ook niet zo zijn, hij heeft nu de leuke dingen, om het weekend met zijn kinderen iets leuks doen is toch anders dan 24/7 met baan, partner, huishouden en sociaal leven.



Daar zit denk een groot verschil in. Ik ben 2 jaar een keer een "vriendin van man met kind" geweest en dat ging gelukkig geweldig. Maar ook dat mijn toemalige vriend alles maar toeliet om maar een leuke weekendvader-om-de-week wilde zijn.



Ik had de mazzel dat ik een van de makkelijkste kinderen heb getroffen en dat ik veel alleen met het kind deed in de weekenden. Maar de valkuilen zie ik wel.



Misschien makkelijk gezegd hoor, maar ik had goed contact met de moeder van het kind van mijn toemalige vriend. Ik kwam ook wel alleen het kind bij haar halen en zij kwam alleen bij mij thuis. Maar alleen door goed met elkaar te praten.



En ik snap ook wel een stukje geluk want ik zie wel als ik verhalen lees dat je soms zo je stinkende best kan doen maar dan zit het er niet in.



Probeer samen met zijn alle goed door een deur te gaan, hoe pijnlijk dan ook.



Sterkte.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
quote:battleangel76 schreef op 23 november 2009 @ 15:53:

Tja, hij heeft nu (voor een groot gedeelte) niet de lasten, maar wel de lusten. Leuke dingen doen in het weekend en de doordeweekse beslommeringen aan jou overlaten.



Fijn voor je kinderen idd, maar kan me voorstellen dat het voor jou niet zo leuk is.

Niet mee eens !! Ik herken het verhaal van Sacha perfect, maar vanuit de kant van de papa.

ik ben 20 jaar gehuwd geweest, en in een vlaag van "midlife-crisis" heeft mijn vrouw mij en de kinderen verlaten.

Tijdens het huwelijk zaten we in een "klassieke" taakverdeling. Mijn ex werkte part-time ikzelf voltijds (zeg maar 200 %) en werkte aan mijn carriere, en ik was er ook héél weinig voor de kinderen.

Door tal van omstandigheden (waar ik jullie de details van ga besparen) zitten we nu in een situatie dat de kinderen hun moeder nooit meer zien, en ze voltijds bij mij wonen.

Was in het begin best héél moeilijk, maar mits wat organisatie (en veel vallen en opstaan, en de goede adviezen van mijn nieuwe partner) is het dan toch gelukt.

Waar ik er vroeger nooit was, en het huishouden aan de mama overliet, dien ik nu alles te beredderen, en dat lukt nog aardig ook.

Het enige waar ik nu spijt van heb is het feit dat ik er nooit was voor de kinderen toen ze kleiner waren, want die kinderjaren die ik voor een stuk gemist heb, die krijg je nooit meer terug.
Alle reacties Link kopieren
Dank voor alle reacties! Ik heb heel lang gezocht naar verklaringen waarom het mis is gegaan en een van de dingen die meespeelde was naar mijn idee dat hij de sleur van het leven met kinderen tegen vond vallen. Hij is ook iemand die altijd, vroeger al, gewend was om vertroeteld te worden. Bv ook door zn moeder is hij altijd maar vertroeteld. En nu ik dan merk dat hij ineens wel dingen onderneemt met de kids, valt dat beeld wat ik van hem had gekregen weg en denk ik van, was hij door mij in de relatie zo?? Heb ik dat dan allemaal veroorzaakt? Ja ik ben iemand die de schuld snel bij zz legt, dus ben steeds bang dat hij door mij zo niet betrokken was…
Alle reacties Link kopieren
quote:Sascha75 schreef op 23 november 2009 @ 16:17:

Ja ik ben iemand die de schuld snel bij zz legt, dus ben steeds bang dat hij door mij zo niet betrokken was…

Dat moet je niet doen, jullie hebben beiden jullie zelf een rol toegemeten, jij die van moeder en echtgenote hij die van uit huis werkende man die wel wat anders te doen heeft dan het huishouden.

Op een bepaald ogenblik zit je op een punt, dat dit allemaal zo vanzelfsprekend is, dat je er zelfs niet meer bij stilstaat dat het op een dat anders zal / moet zijn.

Meer is het niet. Jezelf de "schuld" geven heeft geen zin, wees blij dat jouw ex-man hier correct mee omgaat, en dat voor hem het belang van de kinderen ook primeert.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar. Mijn ex moet ook 'zo'n leuke man zijn' sinds hij gescheiden is en nu weer hertrouwd is. Ook hij doet in het weekend alleen maar leuke dingen. Het dagelijks naar school brengen en halen van kind (zit op spec. ond. dus niet om de hoek) en rijden naar allerlei sporten doe ik. Kind ophalen van school zoals vandaag omdat het ziek is, doe ik.

Zijn vrouw is speciaal een dag minder gaan werken om zijn huishouden te doen, zelfs nog toen ze niet samenwoonden. Zij werkt voor de weekendjes weg. Ja, van een dergelijk onbezorgd leven word ik ws. ook wel vrolijk.



Trek het je niet teveel aan, al is dat makkelijk gezegd. Maar hij heeft de kinderen in de relaxsituatie en jij in de dagelijkse situatie. En het is juist DIE situatie die hij niet aankon.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb geen glazen bol maar van schuld zou ik niet willen spreken sascha. Nu zijn er kinderen bij betrokken dus heel verdrietig, maar soms passen sommige mensen gewoon niet bij elkaar. En dat doet niets aan jou af.



Wel heel apart, als ik even een offtopic sprongetje mag maken, Andre Hazes had een niet gelukkig 1e huwelijk met kinderen, als ik het goed heb heeft hij die kinderen ook niet eens meer gezien, en een volgend huwelijk is het kinderen voor en na. Snap jij het snap ik het?



Tijd, situatie, volwassen geworden (algemeen he, heb het niet over Hazes meer), rust gevonden, wilde haren kwijt, meer gezamelijke wensen ook mbt kinderen, "eraan toe zijn", ja zo kan je nog wel een A4tje vullen. Het verschilt per persoon. Je kan het niet voor jou Sascha invullen wat het was bij je ex.



Enige voordeel is dat jullie kinderen nu wel een vader hebben, om de week en voorheen niet. Maakt het alleen niet makkelijker voor jou. Waarom nu wel en toen niet.



Als je nog goed met elkaar kan praten zou ik nog eens een gesprek met hem aangaan. Niet om het goed te krijgen maar antwoord op de vragen waar je mee zit.



Sterkte hoor.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
quote:Muis66 schreef op 23 november 2009 @ 16:22:

Maar hij heeft de kinderen in de relaxsituatie en jij in de dagelijkse situatie. En het is juist DIE situatie die hij niet aankon.

Zoals ik al zei, niet helemaal mee eens. Hij bekommerde zich misschien niet voor de "dagelijkse" situatie omdat het gewoon niet bij hem opkwam dat hij dat ooit zou moeten doen (of dat het van hem verwacht werd).



Je zou versteld staan hoeveel mensen zich snel kunnen aanpassen als het nodig is, en toch die dagdagelijkse routine ook moeten opnemen.



Ik ben nooit een weekend- of pretparkpapa geweest, maar ik heb er wel begrip voor dat, als je elke 2 weken de kindjes een weekend ziet, je niet gelijk gaat zeggen : "laat ons nu even gezellig de afwas doen, en het huis schoonmaken"
Alle reacties Link kopieren
heel herkenbaar...

hij nam vroeger alles maar voor "gewoon" nu moet hij er moeite voor doen.

komt er blijkbaar nu dus pas achter dat het toch ook heel leuk kan zijn om je met de kinderen bezig te houden.

typisch een weekend vader.
Alle reacties Link kopieren
quote:Hellothere schreef op 23 november 2009 @ 16:11:

[...]



Niet mee eens !! Ik herken het verhaal van Sacha perfect, maar vanuit de kant van de papa.

.

Och je bent een man!! Niet dat dat er wat toe doet, maar vond het al zo vreemd een vrouw die zoveel van het rechtstysteem (op een ander topic) afweet....

In ieder geval, ook heftig wat jij hebt mee gemaakt. Het gebeurd helaas maar al te vaak dat de moeder de benen neemt, maar je hoort het nooit zo veel als vaders die de benen nemen.
Alle reacties Link kopieren
quote:luna2006 schreef op 23 november 2009 @ 16:37:

Och je bent een man!! Niet dat dat er wat toe doet, maar vond het al zo vreemd een vrouw die zoveel van het rechtstysteem (op een ander topic) afweet....PS : ik weet niet of alle vrouwelijke forummers je deze opmerking in dank gaan afnemen Een flink pak van de advocaten zijn vrouwen (zelfs lichtjes in de meerderheid)
Alle reacties Link kopieren
quote:Hellothere schreef op 23 november 2009 @ 16:44:

[...]



PS : ik weet niet of alle vrouwelijke collega's je deze opmerking in dank gaan afnemen Een flink pak van de advocaten zijn vrouwen (zelfs lichtjes in de meerderheid)

Ja wel, maar die zitten niet hier op het vivaforum. En dta moeten ze me maar even vergeven dan.

Heb jij dan net als iedere andere singel moeder recht op alimitatie van jouw ex?

Ik vind het overgens wel goed dat het tij nu aan het keren is.
Alle reacties Link kopieren
quote:luna2006 schreef op 23 november 2009 @ 16:49:

Heb jij dan net als iedere andere singel moeder recht op alimitatie van jouw ex?

Ik vind het overgens wel goed dat het tij nu aan het keren is.

Inderdaad, de wet maakt geen onderscheid tussen single moeders of vaders.

Ik ontvang dus effectief alimentatie van mijn ex-vrouw voor de kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Oke. Heftig hoor. Ik kan me niet voorstellen ooit mijn gezin te verlaten. Maar ja je weet nooit hoe iemand van binnen denkt.

Lijkt me ook wel heel moeilijk voor je kinderne in 1 keer geen moeder meer in hun leven.
Alle reacties Link kopieren
quote:luna2006 schreef op 23 november 2009 @ 16:55:

Oke. Heftig hoor. Ik kan me niet voorstellen ooit mijn gezin te verlaten. Maar ja je weet nooit hoe iemand van binnen denkt.

Lijkt me ook wel heel moeilijk voor je kinderne in 1 keer geen moeder meer in hun leven.

De kinderen hebben zelf gekozen om geen contact meer te hebben met hun moeder.

De alimentatie bij de scheiding is één van de redenen waarom de kinderen nu voltijds bij mij zijn.

Toen de kinderen aan mij werden toegewezen, en mijn ex dus alimentatie diende te betalen, heeft zij nog geprobeert om hen te laten plaatsen in een instelling (als de kinderen geplaatst zijn hoeft zij geen alimentatie te betalen).

Zij heeft dat gedaan door de kinderen valselijk te beschuldigen van vandalisme in haar huis, mishandeling, psychische terreur en zo meer.

Gevolg is dat mijn zoon 2 maanden in een instelling heeft verbleven, en mijn dochter zelfs een nacht in de cel.

We hebben gelukkig kunnen aantonen dat dit leugens waren, maar toen was het kwaad al geschied en de kinderen zijn dit nog steeds niet vergeten (en evenmin vergeven).

Toch blijf ik hen voorhouden dat, wat hun mama ook heeft gedaan, het nog steeds hun moeder blijft, en daar kan je niet aan veranderen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Hellothere schreef op 23 november 2009 @ 17:03:

[...]



De kinderen hebben zelf gekozen om geen contact meer te hebben met hun moeder.

De alimentatie bij de scheiding is één van de redenen waarom de kinderen nu voltijds bij mij zijn.

Toen de kinderen aan mij werden toegewezen, en mijn ex dus alimentatie diende te betalen, heeft zij nog geprobeert om hen te laten plaatsen in een instelling (als de kinderen geplaatst zijn hoeft zij geen alimentatie te betalen).

Zij heeft dat gedaan door de kinderen valselijk te beschuldigen van vandalisme in haar huis, mishandeling, psychische terreur en zo meer.

Gevolg is dat mijn zoon 2 maanden in een instelling heeft verbleven, en mijn dochter zelfs een nacht in de cel.

We hebben gelukkig kunnen aantonen dat dit leugens waren, maar toen was het kwaad al geschied en de kinderen zijn dit nog steeds niet vergeten (en evenmin vergeven).

Toch blijf ik hen voorhouden dat, wat hun mama ook heeft gedaan, het nog steeds hun moeder blijft, en daar kan je niet aan veranderen.



Jeetje, sorry dat ik het zeg maar wat een moeder!! Ik geef je kinderen groot gelijk dat ze haa rniet meer willen zien ondanks dat zij hun moeder is.

Gelukkig voor hun hebben ze een eizersterke en liefdevolle vader! Zeer groot respect voor jou, waren er maar meer mannen van jou soort!
Alle reacties Link kopieren
Hello there, heftig zeg! Wat goed dat je zo voor je kinderen bent opgekomen!
Vlak de nieuwe partner ook niet uit. Als je wel eens meeleest op stiefmoedertopics merk je dat vrouwen heel fanatiek kunnen zijn om kinderen die niet eens van hen zijn. Zo lees ik tussen de regels door ook een soort partner-in-crime-schap. Bij de man kan krenking en verlating ervoor zorgen dat hij wil laten zien dat hij een prima vader is. De nieuwe partner ondersteunt die houding, omdat er voor haar dingen meespelen als jaloezie naar de ex, angst voor verlies, het hebben van een man...

Vaak doen ze het wel ontzettend goed voor de kinderen. Als je dit weet, kun je er misschien met een gerust hart een beetje slim gebruik van maken.
Alle reacties Link kopieren
Sacha, dat je man misschien niet gelukkig was in jullie huwelijk hoeft toch niet jouw 'schuld' te zijn? Daar had hij zelf ook een aandeel in.



Het hoeft geen gemakzucht te zijn, het kan ook gewoon zijn dat hij zijn verantwoordelijkheid neemt. En terecht.



Hellothere, jij bent toch geen advocaat, maar ict' er?
Alle reacties Link kopieren
quote:Bosz schreef op 24 november 2009 @ 07:23:

Hellothere, jij bent toch geen advocaat, maar ict' er?

Klopt, maar ik komt vanuit mijn job (Security Governance / Internet criminalitiet) hééél regelmatig in contact met justitie en politie (zijn mijn klanten zeg maar).



Bovendien heeft alle gezeik (sorry dames) met regelingen kinderen / vechtscheiding / alimentatie / verdeling goederen / jeugdrechtbank ervoor gezorgd dat ik als het op justitie aankomt al flink ervaringsdeskundige ben (jammer genoeg).



Maar ik heb even terug nagekeken in de post hoger waar ik over vrouwelijke collega's spreek, wou zeggen vrouwelijke collega forummers. Ik zie nu waar je verwarring vandaan komt. Luna had het wel goed begreppen. . Ik heb de post maar aangepast (vrouwelijke forummers ).
Alle reacties Link kopieren
Helaas herken ik je verhaal niet Sascha, mijn ex was na de scheiding niet leuker voor de kinderen dan ervoor eerder veel naarder aangezien hij een starre ouderwetsche opvatting van opvoeden heeft. Nu is het contact tussen vader en kinderen nihil, twee opvoedingsstijlen die zo uiteenlopen, dat trekken ze niet, en inmiddels hebben ze de leeftijd bereikt waarop ze zelf kunnen beslissen wat ze doen met de omgang met hun vader.

Ik zou ervoor tekenen, een ex die opbloeit na de scheiding en de "toffe peer" gaat uithangen tegenover zijn kinderen. Je ziet het wel vaker gebeuren, ineens kan alles wat daarvoor nooit kon. Het heeft grote voordelen, want dan heb jij wel eens een weekend voor jezelf en je weet dat je kinderen het leuk hebben. Op termijn heeft dit grote voordelen voor allen. Vraag je niet teveel af waarom het niet kon toen hij nog bij jou woonde, hij kon de situatie, jullie gezin en de daaruit voortvloeiende verantwoordelijkheden niet aan. Part-time lukt het hem wel aardig. Zie dat als positief. Beter zo, dan een man in huis die er toch niet is. Beter geen relatie dan een slechte relatie.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven