Geen moederdag meer

no-more-tears-left maandag 13 mei 2024 17:20

Mijn dochter is overleden en Moederdag, gisteren was heel confronterend.
Daar kwam bij dat ik ook niets hoorde van haar man , mijn schoonzoon. Helemaal niets. Geen berichtje, niets.

We hebben een goed contact, dat is het niet en ik begrijp dat ik niet zijn moeder ben, maar toch.

Is het gek, dat ik toch iets meer had verwacht?

Molenhuis vrijdag 17 mei 2024 13:54

Ik denk niet dat zijn verdriet meer gezien wordt dan het jouwe , maar dat hij nu meer praktische hulp nodig heeft dan jij.
Ik zie mijn verdriet om mijn partner ook niet als erger dan het verdriet van mijn schoonmoeder. Misschien is haar verdriet wel scherper, zij kent hem vanaf zijn geboorte, heeft hem opgevoed.

Maar ik denk wel dat in praktische zin mijn leven meer overhoop gegooid is door zijn dood dan haar leven. En dan heb ik nog niet eens kinderen.

En zolang ik mijn basis (wonen, werk, financiën, mijn eigen gezondheid) niet op orde heb, ben ik niet altijd een leuk en attend mens en heb ik weinig ruimte voor andere dingen.

blachocoladevla vrijdag 17 mei 2024 13:56

no-more-tears-left schreef: ↑
17-05-2024 11:05
Klopt allemaal, ik ben zijn moeder niet, hij heeft verdriet, de kinderen ook en hij weet ook niet dat hij mij gekwetst heeft. Dat ga ik hem ook niet vertellen en ik koester ook het goede contact, begrijp me goed.

Maar D, ik moest ook dealen met deze dag, voor iedereen is het kut, en daar had hij best bij stil kunnen staan vind ik. En dat blijf ik vinden hoor, wat jullie ook zeggen.

Terwijl jij er ook niet, in ieder geval niet naar schoonzoon en de kinderen toe, bij hebt stilgestaan dat het voor hen een moeilijke dag was. Waarom gelden er voor jou andere regels dan voor je schoonzoon?

Overigens is om deze reden je volledige baan weer oppakken en je hulp aan het gezin terugschroeven wel degelijk een vorm van straffen. En op zn minst het bewijs dat je toch echt iets terug verwachtte voor je hulp.

Het is afschuwelijk dat je je kind bent verloren. Maar het is minstens zo afschuwelijk voor je schoonzoon en kleinkinderen dat ze haar kwijt zijn.

Frietje23 vrijdag 17 mei 2024 14:00

Jammer To dat je eigen geen tijd gunt voor hulp. Iedereen ook schoonzoon zou begrijpen als je zegt sorry ik moet 2 uurtjes in de week minder oppassen want ik heb hulp nodig omdit een plaatsje te geven. En hier geef je ook een goed voorbeeld mee af dat hulpzoeken met zo iets ingrijpende niet raar is.

Want is jouw situatie is het belangrijk en fijn als je iemand hebt waarbij je jouw verhaal jouw waarheid kan delen zonder schoonzoon of kleinkinderen of man en broer, zus word bijgehaald. En hoe lief je man of vriendinnen zijn ook die kijken gekleurd.

Mijn man heeft pas hulp gezocht toen onze oudste dochter geboren werd, toen kwam bij hem pas de klap van schit ik kan niks aan mijn moeder vragen hoe zij bepaalde dingen zou doen.

S-Groot vrijdag 17 mei 2024 14:02

no-more-tears-left schreef: ↑
17-05-2024 13:21
Hulp zoeken, ik zou niet weten wanneer ik dat zou moeten doen. Mijn dagen zijn zo ontzettend vol gepland. Maar buiten dat om, ik ga geen hulp zoeken omdat het even niet loopt zoals ik graag had gewild. Het is gewoon fijn om even anoniem stoom af te blazen.

En ik laat het ook los hoor, blijf er niet in hangen, ben echt niet zo moeilijk. Hij staat nu een beetje rood op de emotionele bankrekening ja. Dat vind ik wel grappig gezegd.

Het leven gaat door, voor ons, maar voor hem ook. Daar heb ik echt geen moeite mee. Ik zou echt niet willen dat hij blijft hangen in zijn verdriet.

Poeh, ik vind het echt heftig dat je hem het allemaal zo zwaar aanrekent. Terwijl je zogenaamd zonder iets terug te verwachten zoveel hielp en nog steeds niet inziet dat dat niet waar is.
Naar dat je niet doorhebt dat jij als ouder een heel andere positie hebt dan hij als kind. Ik betwijfel of jullie relatie echt goed is (het klinkt van jou uit niet emotioneel gezond) en vooral of je hem niet van je af gaat stoten (onbedoeld).

Poof vrijdag 17 mei 2024 14:04

toffifee schreef: ↑
17-05-2024 13:07
Ik begrijp je gevoel. Ik ken toevallig (en helaas) iemand in jouw situatie en die vierde dit jaar dus ook haar eerste moederdag zonder haar dochter. Ik heb haar wel een appje gestuurd. Gewoon, om te vragen hoe het met haar ging en dat ik mij kon voorstellen dat deze dag een confronterende dag was waarop het gemis weer even binnenkwam. En dat werd gewaardeerd, gezien haar reactie.

Hij heeft:
A) zijn eigen verdriet

verdriet van zijn kinderen
C) zijj eigen moeder waar hij naar om moet kijken

Wil je hem dan nog meer verantwoordelijkheid opleggen door zich ook nog druk te moeten maken om zijn schoonmoeder? Arme schoonzoon.

Ik vind dit bij uitstek een taak voor man van TO. Als vader en echtgenoot zijnde.

Star⁴ vrijdag 17 mei 2024 14:10

toffifee schreef: ↑
17-05-2024 13:07
Ik begrijp je gevoel. Ik ken toevallig (en helaas) iemand in jouw situatie en die vierde dit jaar dus ook haar eerste moederdag zonder haar dochter. Ik heb haar wel een appje gestuurd. Gewoon, om te vragen hoe het met haar ging en dat ik mij kon voorstellen dat deze dag een confronterende dag was waarop het gemis weer even binnenkwam. En dat werd gewaardeerd, gezien haar reactie.

Ze is zijn moeder ook niet, maar de moeder van zijn recent overleden partner. Die net zo goed verdriet heeft omdat het super confronterend is, zo'n eerste 'feest'dag zonder je kind. Ik geloof niet dat het om de kado's gaat, het gaat er om om even gezien te worden. Een appje of belletje was denk ik al genoeg geweest, om even te laten weten dat hij ook aan haar denkt op deze lastige dag, gewoon om even in te checken bij schoonmoeder. Maar goed, hij is misschien nooit zo attent geweest en heeft er geen seconde bij stil gestaan dat jij dit had kunnen waarderen. Zou ook niet weten wat mijn man zou doen in zo'n situatie.

HIj heeft niemand meer, TO heeft nog haar partner en andere kinderen meen ik gelezen te hebben. Logisch dat hij zijn verdriet met zijn eigen moeder deelt op die dag. Hoezo is deze man nu weer meteen waarschijnlijk niet attent?

Krulliebollie73 vrijdag 17 mei 2024 14:20

TO ik denk dat je er ontzettend veel voor hem bent geweest en je eigen verdriet op zij hebt geschoven. Je had gehoopt dat hij dit zou zien en daarmee jou ook zou zien op Moederdag maar hij zit heel diep in zijn verdriet en het verdriet van zijn kinderen. Hij heeft geen ruimte voor jouw verdriet.. niet bewust maar gewoon omdat hij zo vol verdriet zit dat hij niets anders erbij kan hebben.
Sterkte met je verlies TO. Het lijkt me vreselijk om een kind te verliezen.

krulliebollie73 wijzigde dit bericht op 17-05-2024 17:12

0.11% gewijzigd

ach.. ik doe ook maar wat..

Nana_Mouskouri vrijdag 17 mei 2024 14:23

Soms is verdriet zo groot dat het veiliger is om boos te zijn.
Je schoonzoon woont niet in jouw hoofd, TO.

Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.

MarindaH vrijdag 17 mei 2024 15:01

no-more-tears-left schreef: ↑
17-05-2024 13:43
Ja dat klopt, die beslisssing heb ik na moederdag genomen. Omdat ik er toen over na ben gaan denken.

Ik vind het een raar moment om af te bouwen.

Het klinkt alsof jij genoeg afleiding hebt, afleiding die voor je schoonzoon moeilijker te vinden is omdat hij er elke ochtend bij het wakker worden al aan herinnerd wordt dat zijn vrouw er niet meer is. Iedereen die een dierbare verliest is even, of wat langer, van het padje. Dat geldt voor jou ook. Misschien denk je er daarom over een tijdje wel anders over.

Veel sterkte in ieder geval.

Such fun!1

Dahlia74 vrijdag 17 mei 2024 15:05

TO, ik begrijp je heel goed. Rouwen is zo verschrikkelijk en doet rare dingen met een mens. Dat je boos bent op de hele situatie begrijp ik, ik gun je dat er een moment komt dat je echt kunt gaan rouwen. Het echt niet erg om hier eventueel hulp voor te zoeken,

MissUnderstood vrijdag 17 mei 2024 15:12

MarindaH schreef: ↑
17-05-2024 15:01
Ik vind het een raar moment om af te bouwen.

Het klinkt alsof jij genoeg afleiding hebt, afleiding die voor je schoonzoon moeilijker te vinden is omdat hij er elke ochtend bij het wakker worden al aan herinnerd wordt dat zijn vrouw er niet meer is. Iedereen die een dierbare verliest is even, of wat langer, van het padje. Dat geldt voor jou ook. Misschien denk je er daarom over een tijdje wel anders over.

Veel sterkte in ieder geval.

Nu heb ik godzijdank nooit een kind verloren, maar ik denk dat het met teksten als dit vetgedrukte wel oppassen geblazen is. Ik weet zeker dat ook TO iedere ochtend als ze wakker wordt eraan herinnerd wordt dat haar kind er niet meer is. Afleiding of niet: ze is haar dochter kwijt, het kind dat ze gedragen en gebaard heeft. Dat moet een allerverscheurend, allesoverheersend verdriet zijn. Ik denk niet dat ik ermee om zou kunnen gaan, en kan me er van alles bij voorstellen dat boosheid een fijnere emotie is dan dat verdriet in al haar lelijke facetten compleet toe te laten.

TO: ik wens je toe dat je de tijd gaat maken om met iemand hierover te praten.

missunderstood wijzigde dit bericht op 17-05-2024 15:13

1.11% gewijzigd

MissUnderstood vrijdag 17 mei 2024 15:13

dubbel

Voornu vrijdag 17 mei 2024 15:21

MissUnderstood schreef: ↑
17-05-2024 15:12
Nu heb ik godzijdank nooit een kind verloren, maar ik denk dat het met teksten als dit vetgedrukte wel oppassen geblazen is. Ik weet zeker dat ook TO iedere ochtend als ze wakker wordt eraan herinnerd wordt dat haar kind er niet meer is. Afleiding of niet: ze is haar dochter kwijt, het kind dat ze gedragen en gebaard heeft. Dat moet een allerverscheurend, allesoverheersend verdriet zijn. Ik denk niet dat ik ermee om zou kunnen gaan, en kan me er van alles bij voorstellen dat boosheid een fijnere emotie is dan dat verdriet in al haar lelijke facetten compleet toe te laten.

TO: ik wens je toe dat je de tijd gaat maken om met iemand hierover te praten.

Ik denk dat er ook de 'praktische' confrontatie mee wordt bedoeld. Namelijk iemand missen die er eerst elke dag was en alles wat daarbij hoort, dat is een ingrijpende verandering in het dagelijks leven.

AirMaxlover vrijdag 17 mei 2024 15:31

Hoezo denk je dat niemand zich kan indenken hoe jij je voelt?

Ehhhh heel veel mensen weten hoe het voelt om een kind te verliezen helaas.
Maar er is totaal geen zelfreflectie.
Het kan je verdriet zijn, maar het klinkt meer als verbitterdheid.
Want mijn god, je haalt overal aan hoe veel je nu doet voor het gezin van je dochter en schoonzoon. Je hebt zelfs geen tijd om hulp voor jezelf te zoeken!
Je zegt dat je genoeg steun hebt van anderen, maar dat je schoonzoon afgelopen zondag waarschijnlijk een hele zware dag heeft gehad met zijn kinderen na dit grote verlies dan kan jij je niet indenken dat jij niet het eerste op zijn lijstje bent.

Je zegt dat je niks terugwilt, maar je helpt om erkenning te krijgen en dat hij dankbaar is.
En nu ga je ook nog na de vakantie hem straffen door meer te gaan werken.

Ik herken dit bij mijn schoonmoeder, ze roept altijd ik heb allllles aan je gegeven en wat doe jij voor mij?

Bah.

Stokbroodje vrijdag 17 mei 2024 15:32

Alles gelezen. Wat een pijnlijke situatie.

Je hebt het steeds over de waardering die je niet gevoeld/gezien hebt. Ik vraag mij steeds af hoe het voor jou wel voldoening had gegeven. Een korte fijne moederdag boodschap, lijkt mij te oppervlakkig om je gevoel eraan te koppelen.

Is het niet meer dat het niet stilstaan bij moederdag vanuit jouw schoonzoon de angst erin zit dat jouw dochter vergeten wordt of dat vergeten wordt dat je (nog) een kind hebt.

MysteriousLight vrijdag 17 mei 2024 15:46

Het is voor beide partijen naar. Maar ik vind je gedrag onredelijk. Je zegt wel dat andere mensen jouw situatie niet begrijpen, maar volgens mij begrijp jij de situatie van jouw schoonzoon ook niet. Ik kan me niet voorstellen dat hij expres niets van zich heeft laten horen. En dat hij dan wel contact zoekt met zijn eigen moeder, tja dat is zijn moeder, die heeft toch een andere positie dan een schoonmoeder hoe je het wendt of keert. Ik vind het naar dat je het hem zo aanrekent, iedereen doet anders in een rouwperiode en het overlijden van je dochter (en zijn partner dus) is gewoon kut. Het lijkt me dat je ook veel van hem terugverwacht, terwijl hij dat even (nog) niet kan bieden.

blijfgewoonbianca vrijdag 17 mei 2024 16:05

Ik vind wel dat TO iets meer credits verdient. Ze is zelfs minder gaan werken om bij te kunnen springen in het gezin. Dan was moederdag best een uitgelezen kans om haar te bedanken.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

MarindaH vrijdag 17 mei 2024 16:07

Voornu schreef: ↑
17-05-2024 15:21
Ik denk dat er ook de 'praktische' confrontatie mee wordt bedoeld. Namelijk iemand missen die er eerst elke dag was en alles wat daarbij hoort, dat is een ingrijpende verandering in het dagelijks leven.

Dat is inderdaad precies wat ik bedoel, dank je.

Such fun!1

Lorrelies vrijdag 17 mei 2024 16:08

no-more-tears-left schreef: ↑
17-05-2024 13:21
Hulp zoeken, ik zou niet weten wanneer ik dat zou moeten doen. Mijn dagen zijn zo ontzettend vol gepland. Maar buiten dat om, ik ga geen hulp zoeken omdat het even niet loopt zoals ik graag had gewild. Het is gewoon fijn om even anoniem stoom af te blazen.

En ik laat het ook los hoor, blijf er niet in hangen, ben echt niet zo moeilijk. Hij staat nu een beetje rood op de emotionele bankrekening ja. Dat vind ik wel grappig gezegd.

Het leven gaat door, voor ons, maar voor hem ook. Daar heb ik echt geen moeite mee. Ik zou echt niet willen dat hij blijft hangen in zijn verdriet.

Wel zo eerlijk om als iemand schulden maakt het dan te zeggen, anders kan die persoon het ook niet inlossen nietwaar?

Ik heb overigens prima inlevingsvermogen en snap dat het heel verdrietig is dat jij dochter moet missen en dat op een dag als moederdag dat extra binnenkomt.
Waar ik geen begrip voor heb is dat je je schoonzoon aanrekent dat hij je daarin had moeten troosten op die dag en al helemaal niet met het extra verwijt omdat jij zo veel voor hem en de kleinkinderen doet.
Dat klopt niet.
Dat de dag zelf heel pijnlijk is ja, dat geloof ik meteen en jeetje wat had ik je gegund dat je die even extra gesteund zou voelen.
Je legt het alleen bij de verkeerde persoon neer om de verkeerde redenen

lorrelies wijzigde dit bericht op 17-05-2024 16:24

0.18% gewijzigd

Voornu vrijdag 17 mei 2024 16:09

Hij is zijn vrouw, zijn beeld van de toekomst en de moeder van zijn kinderen verloren en wordt daar elk moment van de dag mee geconfronteerd. Door het verdriet van zijn kinderen en hun gemis, door alle praktische zaken die anders lopen waarbij je je kan je afvragen of hij uberhaupt aan zijn eigen rouw toekomt als hij er elk moment voor de kinderen moet zijn.
Hij moet hen steunen en troosten, het huishouden runnen en daarnaast werken (ga er even vanuit dat hij werkt), alle toestanden alleen regelen etc. Ga er maar aanstaan, dat is overleven.
Als volwassene zonder jonge kinderen kan je de tijd nemen om te rouwen en met partner, volwassen kinderen en vrienden stil te staan bij je eigen verdriet. Als ouder van jonge kinderen kan dat niet, of probeer je in het beste geval je kinderen en jezelf er doorheen te slepen zo goed en kwaad als dat kan.
Misschien is hij het vergeten (begrijpelijk), of vond hij het te zwaar/confronterend (begrijpelijk), en/of wilde hij de dag zo min mogelijk aandacht geven (begrijpelijk) of kon hij jouw rouw er niet bij hebben (begrijpelijk) of bedenk het maar. Wat het ook was, dit is niet het moment om hem dat aan te rekenen of om er conclusies aan te verbinden. Echt niet.

voornu wijzigde dit bericht op 17-05-2024 16:11

0.21% gewijzigd

MarindaH vrijdag 17 mei 2024 16:11

blijfgewoonbianca schreef: ↑
17-05-2024 16:05
Ik vind wel dat TO iets meer credits verdient. Ze is zelfs minder gaan werken om bij te kunnen springen in het gezin. Dan was moederdag best een uitgelezen kans om haar te bedanken.

Dat is ook zo. Misschien is dit inderdaad een signaal dat ze nu even tijd aan haar eigen rouw moet besteden. Zo gaat het vaak: je bent zo druk met een nabestaande en diens verdriet, dat je aan je eigen verdriet niet toekomt. Ik ben zoiets ook al een paar jaar aan het parkeren merk ik. Maar daar hoort geen rancune naar de ander bij. Die heeft z'n eigen rouw en sores.

Ik denk dat schoonzoon het verschrikkelijk zou vinden als hij wist hoe de TO dacht.

Such fun!1

MarindaH vrijdag 17 mei 2024 16:13

Voornu schreef: ↑
17-05-2024 16:09
Hij is zijn vrouw, zijn beeld van de toekomst en de moeder van zijn kinderen verloren en wordt daar elk moment van de dag mee geconfronteerd. Door het verdriet van zijn kinderen en hun gemis, door alle praktische zaken die anders lopen waarbij je je kan je afvragen of hij uberhaupt aan zijn eigen rouw toekomt als hij er elk moment voor de kinderen moet zijn.
Hij moet hen steunen en troosten, het huishouden runnen en daarnaast werken (ga er even vanuit dat hij werkt), alle toestanden alleen regelen etc. Ga er maar aanstaan, dat is overleven.
Als volwassene zonder jonge kinderen kan je de tijd nemen om te rouwen en met partner, volwassen kinderen en vrienden stil te staan bij je eigen verdriet. Als ouder van jonge kinderen kan dat niet, of probeer je in het beste geval je kinderen en jezelf er doorheen te slepen zo goed en kwaad als dat kan.
Misschien is hij het vergeten (begrijpelijk), of vond hij het te zwaar/confronterend (begrijpelijk), en/of wilde hij de dag zo min mogelijk aandacht geven (begrijpelijk) of kon hij jouw rouw er niet bij hebben (begrijpelijk) of bedenk het maar. Wat het ook was, dit is niet het moment om hem dat aan te rekenen of om er conclusies aan te verbinden. Echt niet.

Dit kan inderdaad ook nog heel goed. Er kunnen zoveel redenen zijn.

Such fun!1

blijfgewoonbianca vrijdag 17 mei 2024 16:16

Ik denk, maar corrigeer me als het niet zo is, dat TO veel taken op zich neemt in het gezin omdat hun moeder ( haar dochter ) er niet meer is. Ze “ moedert mee “ , zeg maar. Namens haar dochter, voor haar dochter.
Dan steekt het dat er , namens haar dochter, voor haar dochter, niemand de plaats inneemt om op moederdag TO even te laten zien dat ze gezien wordt.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

blijfgewoonbianca vrijdag 17 mei 2024 16:18

Voornu schreef: ↑
17-05-2024 16:09

Als volwassene zonder jonge kinderen kan je de tijd nemen om te rouwen en met partner, volwassen kinderen en vrienden stil te staan bij je eigen verdriet.

TO is zelfs minder gaan werken om bij te kunnen springen in het gezin . Dus het is niet zo dat zij hele dagen achter de geraniums aan haar verdriet toe zit te komen, he.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Voornu vrijdag 17 mei 2024 16:21

blijfgewoonbianca schreef: ↑
17-05-2024 16:18
TO is zelfs minder gaan werken om bij te kunnen springen in het gezin . Dus het is niet zo dat zij hele dagen achter de geraniums aan haar verdriet toe zit te komen, he.

Wat een rare reactie, dat zeg ik toch niet?

Actieve topics