Relaties
alle pijlers
geen toekomst
donderdag 3 april 2008 om 00:21
Na zes jaar samenwonen is mijn vriend 50 km verderop met zijn 3 kinderen gaan wonen niettegenstaande we heel veel nog van elkaar hielden. Na ups and downs wil hij nu dat ik bij hem kom wonen met mijn zoon van 18. Ik ben diegene die 3x per week naar hem rij omdat ik maar deeltijd werk en hem een zware job heeft. Ik wil en kan niet bij hem wonen want ik voel mij daar niet goed. Graag wil ik hem overtuigen om met de jongste van 14 bij mij (terug) te komen wonen want z'n dochters zijn 18 en 19. Mijn zoon wil niet verhuizen want zijn leven, school, vrienden en huidige vriendin en verdere studies (nog 5 jaar) en ik woon hier al 30 jaar. Hij heeft 20 jaar in Duitsland gewoond en nu 6 jaar bij mij en 2 jaar alleen de zorg van 3 kids. Ik heb ook nog een invalide moeder waar ik deeltijd voor zorg. Kan 50 km en de kinderen ons zoveel doen lijden. Hij wil iemand in huis (en wel IK) maar wil in mijn omgeving blijven. Hij wil verhuizen van woning maar niet van gemeente want hij woont daar niet graag. Ik kan mijn zoon en moeder niet achterlaten maar ben zo moe van het heen en weer rijden en hij kan het niet door zijn truckersleven dat heel vermoeiend is. HELP we houden zielsveel van elkaar maar zien geen toekomst
maandag 7 april 2008 om 21:01
dag Miepje197,
Ik wou daarmee zeggen dat hij het niet makkelijk heeft alleen te zijn met 3 kinderen en dan nog eens 15 uur per dag werken. Het zou voor hem beter zijn iemand in huis te hebben voor het huishouden maar hij wil verkiest mij niettegenstaande hij al kansen gehad heeft iemand in huis te nemen. Zijn kinderen moeten alles onderhouden en ik doe wel het administratieve werk. Ik wil hem zoveel mogelijk helpen hoe ik kan, maar nooit vraagt hij mij om huishoudelijk iets te doen. quote:miepje1971 schreef op 07 april 2008 @ 19:37:
Eens met Wanda.
Ook het zinnetje "hij wil iemand in huis en wel IK" vind ik niet echt bemoedigend. Het klinkt of meneer een huishoudster nodig heeft.
Ik wou daarmee zeggen dat hij het niet makkelijk heeft alleen te zijn met 3 kinderen en dan nog eens 15 uur per dag werken. Het zou voor hem beter zijn iemand in huis te hebben voor het huishouden maar hij wil verkiest mij niettegenstaande hij al kansen gehad heeft iemand in huis te nemen. Zijn kinderen moeten alles onderhouden en ik doe wel het administratieve werk. Ik wil hem zoveel mogelijk helpen hoe ik kan, maar nooit vraagt hij mij om huishoudelijk iets te doen. quote:miepje1971 schreef op 07 april 2008 @ 19:37:
Eens met Wanda.
Ook het zinnetje "hij wil iemand in huis en wel IK" vind ik niet echt bemoedigend. Het klinkt of meneer een huishoudster nodig heeft.
maandag 7 april 2008 om 22:13
quote:domidomi schreef op 07 april 2008 @ 20:45:
hij een moeilijk kakakter heeft en ik dan wat adempauze had en terug energie om hem te vertroetelen. Het is een heel moeilijke man, maar ik hou zoveel van hem dat ik heeeeeeeeeel veel water bij de wijn WIL en KAN doen want ik denk niet dat iemand anders dat zou kunnen en dat weet hij wel. Ik zou door het vuur gaan voor hem. Hij is en blijft een vrouwenzot maar steeds moeten we erom lachen dat hij van zoveel vrouwen houdt dat ik niet moet bang zijn om hem te verliezen omdat hij weet dat hij altijd meer van mij zal houden omdat de passie (gelukkig) blijft. Ik zou heel veel van hem verdragen omdat ik weet dat hij mij echt graag ziet al is dat voor sommigen onbegrijpelijk. Hij heeft altijd belogen en bedrogen toen hij niet met mij was en heeft het moeilijk om zijn manieren te houden maar hij doet zijn best en dat betekent voor hem een bewijs dat ik de enige blijf.
Ik begrijp al die zelfopoffering van jouw kant niet. Samenleven met een man die je slecht behandelt, zorgen voor stiefkinderen waar je geen band mee hebt, jarenlang zorgen voor een zieke moeder, nog jarenlang zorgen voor een meerderjarige zoon die ook op kamers kan. 18 of 19 is een prima leeftijd om op eigen benen te staan als student.
Waar ben jij in dit verhaal? Wat wil jij nu echt? Alleen jezelf wegcijferen voor anderen? Dat geloof ik niet.
hij een moeilijk kakakter heeft en ik dan wat adempauze had en terug energie om hem te vertroetelen. Het is een heel moeilijke man, maar ik hou zoveel van hem dat ik heeeeeeeeeel veel water bij de wijn WIL en KAN doen want ik denk niet dat iemand anders dat zou kunnen en dat weet hij wel. Ik zou door het vuur gaan voor hem. Hij is en blijft een vrouwenzot maar steeds moeten we erom lachen dat hij van zoveel vrouwen houdt dat ik niet moet bang zijn om hem te verliezen omdat hij weet dat hij altijd meer van mij zal houden omdat de passie (gelukkig) blijft. Ik zou heel veel van hem verdragen omdat ik weet dat hij mij echt graag ziet al is dat voor sommigen onbegrijpelijk. Hij heeft altijd belogen en bedrogen toen hij niet met mij was en heeft het moeilijk om zijn manieren te houden maar hij doet zijn best en dat betekent voor hem een bewijs dat ik de enige blijf.
Ik begrijp al die zelfopoffering van jouw kant niet. Samenleven met een man die je slecht behandelt, zorgen voor stiefkinderen waar je geen band mee hebt, jarenlang zorgen voor een zieke moeder, nog jarenlang zorgen voor een meerderjarige zoon die ook op kamers kan. 18 of 19 is een prima leeftijd om op eigen benen te staan als student.
Waar ben jij in dit verhaal? Wat wil jij nu echt? Alleen jezelf wegcijferen voor anderen? Dat geloof ik niet.
dinsdag 8 april 2008 om 12:51
Beste Wanda,
Ik weet maar al te goed dat ik beter verdien en heb al meerdere kansen gehad om mijn leven met een andere (brave) man te delen, maar ik kan het niet. Ik ben stapel op mijn vriend en ik mag niet denken dat ik zou moeten leven met iemand anders zoals broer en zus zoal als ik destijds leefde met de vader van mijn zoon. Vergeet niet dat ik een heel rustig en mooi leven had met alles er op en eraan maar het was niet voldoende voor mij. Mijn ex-man zei ooit : ik zou nog de sterren uit de hemel mogen halen voor jou, het zou nog niet genoeg zijn. Klopt voor 100%. Ik weet dat ik mezelf ook voor mijn moeder wegcijfer, maar dat komt beetje bij beetje dat iedereen meer en meer eist van mij en ik wil ze niet teleurstellen. Voor mijn zoon rij ik al 3 jaar s'nachts rond om hem op te halen van feestjes ed. omdat ik bang ben dat hij met iemand anders zou meerijden die gedronken heeft ofzo. Met de fiets vertrouw ik het ook niet; dus maar rijden op onmogelijke uren en weinig slaap. Dit heb ik allemaal over omdat ik ze allemaal zo graag zie, maar soms wordt het mij teveel voorals als ik dan nog soms kritiek krijg. Het is niet dat ik daarvoor gekozen heb (soms wel door mijn eigen huwelijk op te geven) want dan zou ik het veel gemakkelijker gehad hebben. Maar ik heb alles gedaan uit liefde voor mijn vriend en soms verwijt ik hem dat, wat eigenlijk niet juist is. quote:wanda_p schreef op 07 april 2008 @ 22:13:
[...]
Ik begrijp al die zelfopoffering van jouw kant niet. Samenleven met een man die je slecht behandelt, zorgen voor stiefkinderen waar je geen band mee hebt, jarenlang zorgen voor een zieke moeder, nog jarenlang zorgen voor een meerderjarige zoon die ook op kamers kan. 18 of 19 is een prima leeftijd om op eigen benen te staan als student.
Waar ben jij in dit verhaal? Wat wil jij nu echt? Alleen jezelf wegcijferen voor anderen? Dat geloof ik niet.
Ik weet maar al te goed dat ik beter verdien en heb al meerdere kansen gehad om mijn leven met een andere (brave) man te delen, maar ik kan het niet. Ik ben stapel op mijn vriend en ik mag niet denken dat ik zou moeten leven met iemand anders zoals broer en zus zoal als ik destijds leefde met de vader van mijn zoon. Vergeet niet dat ik een heel rustig en mooi leven had met alles er op en eraan maar het was niet voldoende voor mij. Mijn ex-man zei ooit : ik zou nog de sterren uit de hemel mogen halen voor jou, het zou nog niet genoeg zijn. Klopt voor 100%. Ik weet dat ik mezelf ook voor mijn moeder wegcijfer, maar dat komt beetje bij beetje dat iedereen meer en meer eist van mij en ik wil ze niet teleurstellen. Voor mijn zoon rij ik al 3 jaar s'nachts rond om hem op te halen van feestjes ed. omdat ik bang ben dat hij met iemand anders zou meerijden die gedronken heeft ofzo. Met de fiets vertrouw ik het ook niet; dus maar rijden op onmogelijke uren en weinig slaap. Dit heb ik allemaal over omdat ik ze allemaal zo graag zie, maar soms wordt het mij teveel voorals als ik dan nog soms kritiek krijg. Het is niet dat ik daarvoor gekozen heb (soms wel door mijn eigen huwelijk op te geven) want dan zou ik het veel gemakkelijker gehad hebben. Maar ik heb alles gedaan uit liefde voor mijn vriend en soms verwijt ik hem dat, wat eigenlijk niet juist is. quote:wanda_p schreef op 07 april 2008 @ 22:13:
[...]
Ik begrijp al die zelfopoffering van jouw kant niet. Samenleven met een man die je slecht behandelt, zorgen voor stiefkinderen waar je geen band mee hebt, jarenlang zorgen voor een zieke moeder, nog jarenlang zorgen voor een meerderjarige zoon die ook op kamers kan. 18 of 19 is een prima leeftijd om op eigen benen te staan als student.
Waar ben jij in dit verhaal? Wat wil jij nu echt? Alleen jezelf wegcijferen voor anderen? Dat geloof ik niet.
dinsdag 8 april 2008 om 12:55
quote:Het zou voor hem beter zijn iemand in huis te hebben voor het huishouden maar hij wil verkiest mij niettegenstaande hij al kansen gehad heeft iemand in huis te nemen.
Da's mooi dat hij jou verkiest boven een hulp in de huishouding.
Zeker omdat jij gratis bent, ook nog boodschappen doet en kookt, en 's avonds voor hem klaar ligt in bed. Jaja, ik zie de voordelen ook. Voor hem dan, niet voor jou.
Da's mooi dat hij jou verkiest boven een hulp in de huishouding.
Zeker omdat jij gratis bent, ook nog boodschappen doet en kookt, en 's avonds voor hem klaar ligt in bed. Jaja, ik zie de voordelen ook. Voor hem dan, niet voor jou.
dinsdag 8 april 2008 om 13:49
Domidomi, volgens mij heb jij meer aan een goede psycholoog en een stevige assertiviteitscursus dan aan een nieuwe relatie met je pornoverslaafde ex.quote:domidomi schreef op 08 april 2008 @ 12:51:
Beste Wanda,
Ik weet maar al te goed dat ik beter verdien en heb al meerdere kansen gehad om mijn leven met een andere (brave) man te delen, maar ik kan het niet. Ik ben stapel op mijn vriend en ik mag niet denken dat ik zou moeten leven met iemand anders zoals broer en zus zoal als ik destijds leefde met de vader van mijn zoon. Vergeet niet dat ik een heel rustig en mooi leven had met alles er op en eraan maar het was niet voldoende voor mij. Mijn ex-man zei ooit : ik zou nog de sterren uit de hemel mogen halen voor jou, het zou nog niet genoeg zijn. Klopt voor 100%. Ik weet dat ik mezelf ook voor mijn moeder wegcijfer, maar dat komt beetje bij beetje dat iedereen meer en meer eist van mij en ik wil ze niet teleurstellen. Voor mijn zoon rij ik al 3 jaar s'nachts rond om hem op te halen van feestjes ed. omdat ik bang ben dat hij met iemand anders zou meerijden die gedronken heeft ofzo. Met de fiets vertrouw ik het ook niet; dus maar rijden op onmogelijke uren en weinig slaap. Dit heb ik allemaal over omdat ik ze allemaal zo graag zie, maar soms wordt het mij teveel voorals als ik dan nog soms kritiek krijg. Het is niet dat ik daarvoor gekozen heb (soms wel door mijn eigen huwelijk op te geven) want dan zou ik het veel gemakkelijker gehad hebben. Maar ik heb alles gedaan uit liefde voor mijn vriend en soms verwijt ik hem dat, wat eigenlijk niet juist is.
[...]
Beste Wanda,
Ik weet maar al te goed dat ik beter verdien en heb al meerdere kansen gehad om mijn leven met een andere (brave) man te delen, maar ik kan het niet. Ik ben stapel op mijn vriend en ik mag niet denken dat ik zou moeten leven met iemand anders zoals broer en zus zoal als ik destijds leefde met de vader van mijn zoon. Vergeet niet dat ik een heel rustig en mooi leven had met alles er op en eraan maar het was niet voldoende voor mij. Mijn ex-man zei ooit : ik zou nog de sterren uit de hemel mogen halen voor jou, het zou nog niet genoeg zijn. Klopt voor 100%. Ik weet dat ik mezelf ook voor mijn moeder wegcijfer, maar dat komt beetje bij beetje dat iedereen meer en meer eist van mij en ik wil ze niet teleurstellen. Voor mijn zoon rij ik al 3 jaar s'nachts rond om hem op te halen van feestjes ed. omdat ik bang ben dat hij met iemand anders zou meerijden die gedronken heeft ofzo. Met de fiets vertrouw ik het ook niet; dus maar rijden op onmogelijke uren en weinig slaap. Dit heb ik allemaal over omdat ik ze allemaal zo graag zie, maar soms wordt het mij teveel voorals als ik dan nog soms kritiek krijg. Het is niet dat ik daarvoor gekozen heb (soms wel door mijn eigen huwelijk op te geven) want dan zou ik het veel gemakkelijker gehad hebben. Maar ik heb alles gedaan uit liefde voor mijn vriend en soms verwijt ik hem dat, wat eigenlijk niet juist is.
[...]
dinsdag 8 april 2008 om 14:47
Domidomi, klinkt alsof je behoorlijk verslaafd bent aan (deze relatie en) deze man. Ik vind nl datgene wat jij wilt en het beeld wat je van deze man schetst nogal tegenstrijdig.
Bovendien klink je niet gelukkig (al doe je je best om te overtuigen dat dat wel zo is) en zijn de vooruitzichten (met de voorschiedenis in het achterhoofd) niet erg gunstig te noemen.
Je zelfopoffering kan ik ook niet als gezond betitelen. Je zegt dat je daarvoor niet gekozen hebt, dus wellicht wordt het tijd dat je eens leert te kiezen wat wèl goed en gezond voor jou is.
Ik ben het daarmee helemaal eens met Wanda dat een assertiviteitscursus voor jou geen verkeerde zaak zou zijn.
Bovendien klink je niet gelukkig (al doe je je best om te overtuigen dat dat wel zo is) en zijn de vooruitzichten (met de voorschiedenis in het achterhoofd) niet erg gunstig te noemen.
Je zelfopoffering kan ik ook niet als gezond betitelen. Je zegt dat je daarvoor niet gekozen hebt, dus wellicht wordt het tijd dat je eens leert te kiezen wat wèl goed en gezond voor jou is.
Ik ben het daarmee helemaal eens met Wanda dat een assertiviteitscursus voor jou geen verkeerde zaak zou zijn.
dinsdag 8 april 2008 om 21:58
Beste Miss Moneypenny,
Ik wil er wel op duiden dat ik niks voor hem in het huishouden doe zoals koken of wat dan ook. Ik doe ALLEEN het administratieve werk omdat zijn kinderen dat (nog) niet kunnen en ik boekhoudster ben van beroep. Hij ligt s'avonds niet te wachten in bed voor mij want ik zou dat maar al te goed voelen mocht het daarom zijn. Door zijn zware job is de sex niet veel van kwantiteit maar wel van kwaliteit, dus daarom ook niet. Mocht hij iemand i huis nemen is het voor hem wel goedkoper voor zijn huur etc. Nu moet hij dat alleen ophoesten. Destijds was er een vrouw die bij hem wou komen wonen om zijn boeltje te kuisen en de helft van de huur te betalen, maar hij is daar niet op ingegaan omdat hij wist dat hij teveel van me houdt. Hij is mij dat zelf komen vertellen eerlijk en heeft mij ook (al huilend) gezegd dat hij eigenlijk besefte (na een one-night stand van hem dat voor hem een ramp was) dat hij echt heel veel van me hield en een grote fout had gemaakt door ergens anders te gaan zien, maar hij zag het alleen thuis niet meer zitten om elke avond alleen te moeten zijn met de kinderen zonder iemand. Toen heb ik besloten om bij hem te zijn zoveel mogelijk want vroeger ging ik niet bij hem om ik het vertikte van wraak dat hij destijds de gans week voor zijn werk weg was van huis en nu kon het wel om alle dagen thuis te zijn, maar hij heeft dit wel voor zijn kinderen gedaan omdat hij ze niet kon alleen laten. Ik weet dat ik veel moet geven maar hij kan mij niets bieden door zijn situatie. Hij heeft een zware job, veel schulden, 3 kinderen om op te voeden en apneu (slaapziekte). Hij doet zijn best om erdoor te geraken en denk je niet dat het makkelijker zou zijn voor hem om iemand in huis te nemen (zonder liefde) met alle dagen een proper huis, verse kleren, eten etc; dan nu te moeten rekenen op 2 dochters die zelf hun plan nog niet kunnen trekken. Ik geeft hem veel krediet door zijn situatie en zo zit het in elkaar.quote]Miss Moneypenny schreef op 08 april 2008 @ 12:55:
[...]
Da's mooi dat hij jou verkiest boven een hulp in de huishouding.
Zeker omdat jij gratis bent, ook nog boodschappen doet en kookt, en 's avonds voor hem klaar ligt in bed. Jaja, ik zie de voordelen ook. Voor hem dan, niet voor jou.[/quote]
Ik wil er wel op duiden dat ik niks voor hem in het huishouden doe zoals koken of wat dan ook. Ik doe ALLEEN het administratieve werk omdat zijn kinderen dat (nog) niet kunnen en ik boekhoudster ben van beroep. Hij ligt s'avonds niet te wachten in bed voor mij want ik zou dat maar al te goed voelen mocht het daarom zijn. Door zijn zware job is de sex niet veel van kwantiteit maar wel van kwaliteit, dus daarom ook niet. Mocht hij iemand i huis nemen is het voor hem wel goedkoper voor zijn huur etc. Nu moet hij dat alleen ophoesten. Destijds was er een vrouw die bij hem wou komen wonen om zijn boeltje te kuisen en de helft van de huur te betalen, maar hij is daar niet op ingegaan omdat hij wist dat hij teveel van me houdt. Hij is mij dat zelf komen vertellen eerlijk en heeft mij ook (al huilend) gezegd dat hij eigenlijk besefte (na een one-night stand van hem dat voor hem een ramp was) dat hij echt heel veel van me hield en een grote fout had gemaakt door ergens anders te gaan zien, maar hij zag het alleen thuis niet meer zitten om elke avond alleen te moeten zijn met de kinderen zonder iemand. Toen heb ik besloten om bij hem te zijn zoveel mogelijk want vroeger ging ik niet bij hem om ik het vertikte van wraak dat hij destijds de gans week voor zijn werk weg was van huis en nu kon het wel om alle dagen thuis te zijn, maar hij heeft dit wel voor zijn kinderen gedaan omdat hij ze niet kon alleen laten. Ik weet dat ik veel moet geven maar hij kan mij niets bieden door zijn situatie. Hij heeft een zware job, veel schulden, 3 kinderen om op te voeden en apneu (slaapziekte). Hij doet zijn best om erdoor te geraken en denk je niet dat het makkelijker zou zijn voor hem om iemand in huis te nemen (zonder liefde) met alle dagen een proper huis, verse kleren, eten etc; dan nu te moeten rekenen op 2 dochters die zelf hun plan nog niet kunnen trekken. Ik geeft hem veel krediet door zijn situatie en zo zit het in elkaar.quote]Miss Moneypenny schreef op 08 april 2008 @ 12:55:
[...]
Da's mooi dat hij jou verkiest boven een hulp in de huishouding.
Zeker omdat jij gratis bent, ook nog boodschappen doet en kookt, en 's avonds voor hem klaar ligt in bed. Jaja, ik zie de voordelen ook. Voor hem dan, niet voor jou.[/quote]
dinsdag 8 april 2008 om 22:08
Beste Chameleon,
Ik hou inderdaad zielsveel van hem. Eigenlijk zal ik nooit gelukkig zijn met hem maar zeker niet zonder hem. Hij heeft efkens een tijdje de relatie verbroken en ik zat in een depressie. Ik geef hem inderdaad veel krediet, maar dat komt door zijn situatie. Hij heeft een zware job, 3 kinderen om op te voeden, schulden, apneu (slaapziekte). Denk ge niet dat het makkelijker voor hem zou zijn om iemand in huis te nemen die voor hem kookt, wast etc en dan nog de helft van de huur betaald. Neen, hij slaat er zich door om en wil met mij verder. Ik weet dat hij niet de hemel op aarde is voor vele vrouwen, maar voor mij is hij de ENIGE. Je houdt toch altijd van iemand hoe hij is, met gebreken, en veranderen heb ik geprobeerd maar heb mij daar bij neergelegd dat hij nooit zal veranderen en ik hem moet nemen zoals hij is. Ik had het beter vroeger aanvaard dan zouden we nog samengewoond hebben, maar ik heb hem in al die jaren verweten dat hij nooit thuis was, enkel in het weekend, maar vergeten dat DAT zijn leven was en is. ]Chameleon schreef op 08 april 2008 @ 14:47:
Domidomi, klinkt alsof je behoorlijk verslaafd bent aan (deze relatie en) deze man. Ik vind nl datgene wat jij wilt en het beeld wat je van deze man schetst nogal tegenstrijdig.
Bovendien klink je niet gelukkig (al doe je je best om te overtuigen dat dat wel zo is) en zijn de vooruitzichten (met de voorschiedenis in het achterhoofd) niet erg gunstig te noemen.
Je zelfopoffering kan ik ook niet als gezond betitelen. Je zegt dat je daarvoor niet gekozen hebt, dus wellicht wordt het tijd dat je eens leert te kiezen wat wèl goed en gezond voor jou is.
Ik ben het daarmee helemaal eens met Wanda dat een assertiviteitscursus voor jou geen verkeerde zaak zou zijn.[/quote]
Ik hou inderdaad zielsveel van hem. Eigenlijk zal ik nooit gelukkig zijn met hem maar zeker niet zonder hem. Hij heeft efkens een tijdje de relatie verbroken en ik zat in een depressie. Ik geef hem inderdaad veel krediet, maar dat komt door zijn situatie. Hij heeft een zware job, 3 kinderen om op te voeden, schulden, apneu (slaapziekte). Denk ge niet dat het makkelijker voor hem zou zijn om iemand in huis te nemen die voor hem kookt, wast etc en dan nog de helft van de huur betaald. Neen, hij slaat er zich door om en wil met mij verder. Ik weet dat hij niet de hemel op aarde is voor vele vrouwen, maar voor mij is hij de ENIGE. Je houdt toch altijd van iemand hoe hij is, met gebreken, en veranderen heb ik geprobeerd maar heb mij daar bij neergelegd dat hij nooit zal veranderen en ik hem moet nemen zoals hij is. Ik had het beter vroeger aanvaard dan zouden we nog samengewoond hebben, maar ik heb hem in al die jaren verweten dat hij nooit thuis was, enkel in het weekend, maar vergeten dat DAT zijn leven was en is. ]Chameleon schreef op 08 april 2008 @ 14:47:
Domidomi, klinkt alsof je behoorlijk verslaafd bent aan (deze relatie en) deze man. Ik vind nl datgene wat jij wilt en het beeld wat je van deze man schetst nogal tegenstrijdig.
Bovendien klink je niet gelukkig (al doe je je best om te overtuigen dat dat wel zo is) en zijn de vooruitzichten (met de voorschiedenis in het achterhoofd) niet erg gunstig te noemen.
Je zelfopoffering kan ik ook niet als gezond betitelen. Je zegt dat je daarvoor niet gekozen hebt, dus wellicht wordt het tijd dat je eens leert te kiezen wat wèl goed en gezond voor jou is.
Ik ben het daarmee helemaal eens met Wanda dat een assertiviteitscursus voor jou geen verkeerde zaak zou zijn.[/quote]
