Relaties
alle pijlers
Geslagen door de ex van vriend... en nu? Stel ik mij aan?
vrijdag 5 september 2008 om 18:54
Beste meiden...
Ik wil graag van jullie een advies omdat ik het zelf niet meer weet...
Een tijd geleden (juli) ben ik samen met mijn vriend en wat vrienden naar een festival gegaan. We stonden heel gezellig te dansen en ineens was daar ook zijn ex.
In het verleden heeft zij al eens contact met mij opgezocht en via vrienden met een goede smoes achter mijn nummer gekomen. Ook stond ze aan de deur, stuurde dreig smsjes naar mijn vriend en mij en is mij zelfs een keer achetrvolgd om te kijken waar mijn vriend werkte... Afijn, hele hoop gebeurd en ineens hield het op.
Dacht ik...
Zij stond dus ook op dat festival en was aardig rustig...het leek of ze het naar haar zin had dus heb me verder er niet meer druk om gemaakt. Toen de avond naderde en zij aangeschoten werd, kwam ze ineens naar mijn vriend en mij toegelopen, wij zaten op een bankje en ineens begon ze met een wijzende vinger heel dicht bij onze gezichten te zwieren en allerlei kwetsende dingen te zeggen, zij weet via via dat ik abortus heb laten plegen en dat werd zo door haar over het festival geschreeuwd, ook tegen mijn vriend schreeuwde ze dat ie lekker meiden moest gaan bezwangeren...heel naar allemaal. sinds het uit is kan ze dat niet hebben en al helemaal niet dat wij bij elkaar zijn...
Nu komt het; ik sta op van het bankje en wil haar netjes vragen of ze weg wilt gaan...mijn zin was niet eens af of ik kreeg gelijk een stomp in mijn gezicht met haar vuist, mijn vriend kon haar nog net tegenhouden maar omdat ze niet bij mij kon, spuugde ze mij van een afstand nog in mijn gezicht...
Mijn vriend drukte haar op de grond en zij beet in zijn arm. Security kwam erbij en pakte mijn vriend vast waardoor zij ruimte had om hem in zijn gezicht te slaan vollop met haar vuist.
Ze heeft hem ook flink gebeten want de wond van zijn arm was pas na een paar weken genezen...Security heeft haar uiteindelijk ook eruit gezet...
Nu raden een aantal mensen mij aan om aangifte te doen. Ik heb nagedacht maar wil dit ook zeker doen, al is het alleen al uit loyaliteit naar mezelf toe. Ik ben nog nooit geslagen en door al het gedoe wat er van tevoren is gebeurd is dit voor mij gewoon de druppel.
Het ergste van alles is dat 2 vrienden die het hebben gezien niet willen getuigen omdat ze dat een rompslomp vinden...naar de politie, hun verhaal doen, nee liever niet. (heb ik erg mee gezeten want in hun geval had ik het wel voor ze gedaan)
Maar het aller ergste nu, vriend vind dat ik het moet laten gaan, wil geen woorden meer aan haar vuil maken...maar ik blijf hier zo mee zitten wil hier echt wat mee doen, elke dag denk ik daaraan, dat ik door haar toch een aantal weken last heb gehad van mijn neus en blauwe holtes en laat staan wat ze heeft uitgekraamd.
Heb zelf een kindje en wil gewoon veilig kunnen zijn, dit mag gewoon niet nog een keer gebeuren.
Vriend zegt dat ik het moet laten gaan en wil dus ook niet zijn verhaal doen bij de politie. Ik ben erg teleurgesteld, want sta nu dus helemaal niet sterk...
Stel ik mijzelf aan en moet ik het laten gaan? Wil graag jullie advies...in mijn verleden ben ik nooit voor mezelf opgekomen en ik wil eindelijk dit wel eens doen voor mezelf. Ik wil me gewoon niet zo laten behandelen, door niemand niet.
Wat is jullie raad?
Ik wil graag van jullie een advies omdat ik het zelf niet meer weet...
Een tijd geleden (juli) ben ik samen met mijn vriend en wat vrienden naar een festival gegaan. We stonden heel gezellig te dansen en ineens was daar ook zijn ex.
In het verleden heeft zij al eens contact met mij opgezocht en via vrienden met een goede smoes achter mijn nummer gekomen. Ook stond ze aan de deur, stuurde dreig smsjes naar mijn vriend en mij en is mij zelfs een keer achetrvolgd om te kijken waar mijn vriend werkte... Afijn, hele hoop gebeurd en ineens hield het op.
Dacht ik...
Zij stond dus ook op dat festival en was aardig rustig...het leek of ze het naar haar zin had dus heb me verder er niet meer druk om gemaakt. Toen de avond naderde en zij aangeschoten werd, kwam ze ineens naar mijn vriend en mij toegelopen, wij zaten op een bankje en ineens begon ze met een wijzende vinger heel dicht bij onze gezichten te zwieren en allerlei kwetsende dingen te zeggen, zij weet via via dat ik abortus heb laten plegen en dat werd zo door haar over het festival geschreeuwd, ook tegen mijn vriend schreeuwde ze dat ie lekker meiden moest gaan bezwangeren...heel naar allemaal. sinds het uit is kan ze dat niet hebben en al helemaal niet dat wij bij elkaar zijn...
Nu komt het; ik sta op van het bankje en wil haar netjes vragen of ze weg wilt gaan...mijn zin was niet eens af of ik kreeg gelijk een stomp in mijn gezicht met haar vuist, mijn vriend kon haar nog net tegenhouden maar omdat ze niet bij mij kon, spuugde ze mij van een afstand nog in mijn gezicht...
Mijn vriend drukte haar op de grond en zij beet in zijn arm. Security kwam erbij en pakte mijn vriend vast waardoor zij ruimte had om hem in zijn gezicht te slaan vollop met haar vuist.
Ze heeft hem ook flink gebeten want de wond van zijn arm was pas na een paar weken genezen...Security heeft haar uiteindelijk ook eruit gezet...
Nu raden een aantal mensen mij aan om aangifte te doen. Ik heb nagedacht maar wil dit ook zeker doen, al is het alleen al uit loyaliteit naar mezelf toe. Ik ben nog nooit geslagen en door al het gedoe wat er van tevoren is gebeurd is dit voor mij gewoon de druppel.
Het ergste van alles is dat 2 vrienden die het hebben gezien niet willen getuigen omdat ze dat een rompslomp vinden...naar de politie, hun verhaal doen, nee liever niet. (heb ik erg mee gezeten want in hun geval had ik het wel voor ze gedaan)
Maar het aller ergste nu, vriend vind dat ik het moet laten gaan, wil geen woorden meer aan haar vuil maken...maar ik blijf hier zo mee zitten wil hier echt wat mee doen, elke dag denk ik daaraan, dat ik door haar toch een aantal weken last heb gehad van mijn neus en blauwe holtes en laat staan wat ze heeft uitgekraamd.
Heb zelf een kindje en wil gewoon veilig kunnen zijn, dit mag gewoon niet nog een keer gebeuren.
Vriend zegt dat ik het moet laten gaan en wil dus ook niet zijn verhaal doen bij de politie. Ik ben erg teleurgesteld, want sta nu dus helemaal niet sterk...
Stel ik mijzelf aan en moet ik het laten gaan? Wil graag jullie advies...in mijn verleden ben ik nooit voor mezelf opgekomen en ik wil eindelijk dit wel eens doen voor mezelf. Ik wil me gewoon niet zo laten behandelen, door niemand niet.
Wat is jullie raad?
vrijdag 5 september 2008 om 20:20
Sensy12; Eh, heb toch al bedankt dat de forumsters mij tips hebben gegeven? En 'tijd' hebben ze altijd hoor, alleen de vrouw die ik aan de telefoon heb gehad zei me dat ik snel moest bellen omdat er normaal een week overeen gaat als je die afspraak eenmaal hebt! Vandaar dat ik ga 'proberen' of het maandag al kan. Denk dat je dat toch een beetje verkeerd hebt begrepen
Je kan ook zo naar het bureau, maar dat is handig als zoiets gelijk die dag heeft voorgevallen. Ik ga zo proberen een afspraak te maken voor maandag.
Alvast bedankt allemaal!
Je kan ook zo naar het bureau, maar dat is handig als zoiets gelijk die dag heeft voorgevallen. Ik ga zo proberen een afspraak te maken voor maandag.
Alvast bedankt allemaal!
vrijdag 5 september 2008 om 20:30
Is jouw vriend nou helemaal gek geworden? En wat zijn dat voor een rare vriendinnen?? Ik vind dit echt een belachelijke situatie! Jij word in je gezicht gestompt en daarna óók nog in je gezicht gespuugd....en dan vinden ze het 'een beetje een toestand' om een getuigenverklaring af te leggen????
Dat je geslagen bent vind ik al vreselijk, dat het gedaan is door zijn ex is helemaal moeilijk te verkroppen...maar dat de mensen in je omgeving het niet erg genoeg vinden om een aantal uur op te offeren om naar het buro te gaan....dat vind ik nog het ergste....dat klopt van geen kant....
als ik jou was zou ik zeker aangifte doen...voor je eigen gemoedstoestand maar meer nog voor de toekomst...wat nou als dit nog een keer gebeurd.....dan is het beter als je van deze keer aangifte hebt gedaan......
ook zou ik maar 's heel goed gaan nadenken over de mensen om je heen.....ik vind het allemaal heel naar voor je, maar deze reacties kloppen niet.....
sterkte!
Dat je geslagen bent vind ik al vreselijk, dat het gedaan is door zijn ex is helemaal moeilijk te verkroppen...maar dat de mensen in je omgeving het niet erg genoeg vinden om een aantal uur op te offeren om naar het buro te gaan....dat vind ik nog het ergste....dat klopt van geen kant....
als ik jou was zou ik zeker aangifte doen...voor je eigen gemoedstoestand maar meer nog voor de toekomst...wat nou als dit nog een keer gebeurd.....dan is het beter als je van deze keer aangifte hebt gedaan......
ook zou ik maar 's heel goed gaan nadenken over de mensen om je heen.....ik vind het allemaal heel naar voor je, maar deze reacties kloppen niet.....
sterkte!
vrijdag 5 september 2008 om 21:02
Ik ben ook voor aangifte. Ze is een stalker en ze heeft je vriend mishandeld. Het kan niet anders, want de wond in zijn arm had een paar weken nodig om te genezen.
Als je geen aangifte doet, geef je haar het idee, dat ze kan laten doen en laten wat ze wil, en haar die indruk geven, is echt het laatste wat ik wou, als ik jou was.
Ik zal haar flink te grazen nemen, door aangifte te doen.
Enneh... is het niet willen getuigen niet strafbaar?
Als je geen aangifte doet, geef je haar het idee, dat ze kan laten doen en laten wat ze wil, en haar die indruk geven, is echt het laatste wat ik wou, als ik jou was.
Ik zal haar flink te grazen nemen, door aangifte te doen.
Enneh... is het niet willen getuigen niet strafbaar?
World of Warcraft: Legion
vrijdag 5 september 2008 om 22:54
Als forummer hoor je een verhaal altijd maar van één kant. En als ik hoor dat je vrienden het allemaal niet zo zwaar opnemen als jij, dan ben ik bang dat je het verhaal misschien verdraait, of aandikt en een drama maakt om een ex van je vriend, uit jaloezie o.i.d.
Zo niet, dat heb je rare, nare vrienden.
Zo niet, dat heb je rare, nare vrienden.
zaterdag 6 september 2008 om 11:53
Novina; vind het heel erg dat je daar bang voor bent, het aandikken dat is niet aan mij besteed. Jaloers ben ik al helemaal niet, dat zit niet in mijn aard. Wraak ook niet!
Wil opkomen voor mezelf, dat is het gewoon, wil dit voor mezelf doen.
De 2 meiden in kwestie niet willen getuigen zijn nl zelf bang, dat heeft niets met verdraaien of wat te maken. Ook hebben zij zelfs gezegd dat ik aangifte moest doen! Dus als ze het overdreven vonden hadden ze dat vast niet gezegd...
Plus dat ze het een gedoe vinden. Maar ik weet zelf dat ze een beetje bang zijn. Ook tegen de rompslomp zagen ze tegenop en dat hun naam dan geregistreerd stond vonden ze ook niets. Ik heb dan ook daarna bewust wat afstand genomen van deze meiden, niet zozeer de vriendschap verbroken waar wel op een laag pitje gezet...
Vriend vind het allemaal heel naar, tuurlijk neemt ie dit wel zwaar! Alleen wil hij haar geen aandacht geven ook niet negatieve aandacht. Op dit moment heeft hij zich er al overeen gezet.
Hij is geen fan van politie en in het begin, toen hij heel kwaad was wilde hij dit zelf oplossen om naar haar toe te gaan samen met mij en een gesprek te hebben, maar aangezien zij agressief is hebben we daar ook niet voor gekozen.
Heb gisteren een goed gesprek met hem gehad, hij wil iig wel getuigen, maar dan mag hij niet bij mijn aangifte zijn. Om voor zichzelf aangifte te doen van die beet vind hij niet nodig. Wel wil hij dus getuigen, na het gesprek wat we gisteren hebben gehad.
Maargoed, heb nu al veel goede tips/reacties gehad. Dus ga dit maandagmiddag doorzetten (heb nl dan de afspraak)
En verder bedank ik jullie nogmaals voor de reacies en tips
Groetjes
Wil opkomen voor mezelf, dat is het gewoon, wil dit voor mezelf doen.
De 2 meiden in kwestie niet willen getuigen zijn nl zelf bang, dat heeft niets met verdraaien of wat te maken. Ook hebben zij zelfs gezegd dat ik aangifte moest doen! Dus als ze het overdreven vonden hadden ze dat vast niet gezegd...
Plus dat ze het een gedoe vinden. Maar ik weet zelf dat ze een beetje bang zijn. Ook tegen de rompslomp zagen ze tegenop en dat hun naam dan geregistreerd stond vonden ze ook niets. Ik heb dan ook daarna bewust wat afstand genomen van deze meiden, niet zozeer de vriendschap verbroken waar wel op een laag pitje gezet...
Vriend vind het allemaal heel naar, tuurlijk neemt ie dit wel zwaar! Alleen wil hij haar geen aandacht geven ook niet negatieve aandacht. Op dit moment heeft hij zich er al overeen gezet.
Hij is geen fan van politie en in het begin, toen hij heel kwaad was wilde hij dit zelf oplossen om naar haar toe te gaan samen met mij en een gesprek te hebben, maar aangezien zij agressief is hebben we daar ook niet voor gekozen.
Heb gisteren een goed gesprek met hem gehad, hij wil iig wel getuigen, maar dan mag hij niet bij mijn aangifte zijn. Om voor zichzelf aangifte te doen van die beet vind hij niet nodig. Wel wil hij dus getuigen, na het gesprek wat we gisteren hebben gehad.
Maargoed, heb nu al veel goede tips/reacties gehad. Dus ga dit maandagmiddag doorzetten (heb nl dan de afspraak)
En verder bedank ik jullie nogmaals voor de reacies en tips
Groetjes
zaterdag 6 september 2008 om 13:45
Ik bedoel het niet naar, ik wil alleen aangeven dat de mensen die je kennen en ergens bij zijn geweest je gedrag het best kunnen spiegelen. Je vroeg je immers af of je je misschien aanstelt, en zo'n vraag kan een forummer misschien moeilijk beantwoorden, omdat die moet afgaan op het verhaal zoals jij het vertelt. Dat geldt natuurlijk niet alleen voor jouw verhaal, dat is met zo veel verhalen op dit forum zo. Mijn vraag was dus eigenlijk, waarom staan je vrienden niet (weinig) achter je. Dat heb je uitgelegd en ik snap je. Veel succes met de aangifte, ik hoop dat je dit snel achter je kunt laten! Misschien wil je maandag nog vertellen hoe de aangifte is gegaan?
zaterdag 6 september 2008 om 13:52
quote:novina schreef op 06 september 2008 @ 13:45:
Ik bedoel het niet naar, ik wil alleen aangeven dat de mensen die je kennen en ergens bij zijn geweest je gedrag het best kunnen spiegelen. Je vroeg je immers af of je je misschien aanstelt, en zo'n vraag kan een forummer misschien moeilijk beantwoorden, omdat die moet afgaan op het verhaal zoals jij het vertelt. Dat geldt natuurlijk niet alleen voor jouw verhaal, dat is met zo veel verhalen op dit forum zo. Mijn vraag was dus eigenlijk, waarom staan je vrienden niet (weinig) achter je. Dat heb je uitgelegd en ik snap je. Veel succes met de aangifte, ik hoop dat je dit snel achter je kunt laten! Misschien wil je maandag nog vertellen hoe de aangifte is gegaan?
Hallo Novina!
Ja is goed, laat zeker nog even wat weten. Nee snap dat je het niet naar bedoeld maar vond het vervelend dat je er bang voor zou zijn...
Maargoed dat heb ik je netjes uitgelegd, degene die juist voor aangifte waren wilde niet getuigen, maar bangheid speelt daarin een grote rol bij ze en ja de rompslomp, maargoed ik zal niet in herhaling vallen, heb het al uitgelegd
Bedankt iig! Groetjes
Ik bedoel het niet naar, ik wil alleen aangeven dat de mensen die je kennen en ergens bij zijn geweest je gedrag het best kunnen spiegelen. Je vroeg je immers af of je je misschien aanstelt, en zo'n vraag kan een forummer misschien moeilijk beantwoorden, omdat die moet afgaan op het verhaal zoals jij het vertelt. Dat geldt natuurlijk niet alleen voor jouw verhaal, dat is met zo veel verhalen op dit forum zo. Mijn vraag was dus eigenlijk, waarom staan je vrienden niet (weinig) achter je. Dat heb je uitgelegd en ik snap je. Veel succes met de aangifte, ik hoop dat je dit snel achter je kunt laten! Misschien wil je maandag nog vertellen hoe de aangifte is gegaan?
Hallo Novina!
Ja is goed, laat zeker nog even wat weten. Nee snap dat je het niet naar bedoeld maar vond het vervelend dat je er bang voor zou zijn...
Maargoed dat heb ik je netjes uitgelegd, degene die juist voor aangifte waren wilde niet getuigen, maar bangheid speelt daarin een grote rol bij ze en ja de rompslomp, maargoed ik zal niet in herhaling vallen, heb het al uitgelegd
Bedankt iig! Groetjes
zaterdag 6 september 2008 om 13:52
Met alleen jouw OP gelezen te hebben zou ik zeggen, aangifte doen. En goed over na denken en praten met je vriend. Want dat hij niet achter je staat, vreemd. De veiligheid van je kind is toch heel belangrijk. Ziet hij jullie wel als een gezin? Ik kan mij in zijn gedrag niet vinden als je gek bent op je vriendin en haar kind.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 6 september 2008 om 15:33
Aangifte doen. Laat haar hier niet mee wegkomen. Anders doet ze het een volgende keer gewoon weer. Dat je er uberhaupt nog over twijfelt zeg. Je bent er trouwens ook veel te laat mee, je had gelijk aangifte moeten doen. Nu komt het misschien 'raar' over op de politie omdat je er zolang mee gewacht hebt. Leg goed uit waarom je nu pas aangifte doet.
En die zogenaamde vrienden van je moeten zich kapot schamen. Alsook je vriend trouwens, wat een zak slappe patat. Je laat je vriendin toch niet slaan zeg, jemig mina!
En die zogenaamde vrienden van je moeten zich kapot schamen. Alsook je vriend trouwens, wat een zak slappe patat. Je laat je vriendin toch niet slaan zeg, jemig mina!
zondag 7 september 2008 om 12:59
Aangifte doen! En dan zonder die zogenaamde vrienden. Dit kan nog verder uit de hand lopen, ook wbt stalking. Wij hebben ook zoiets meegemaakt en hebben met z'n 2en aangifte gedaan wegens stalking. Mijn vriend was eerst ook van ach hoeft niet, komt wel goed en ik ook een beetje, maar niet dus. Pas bijna een jaar later aangifte gedaan, toen er ramen werde ingegooid.
woensdag 10 september 2008 om 00:08
Hallo!
Bedankt voor de reacties! Ik heb gisteren aangifte gedaan, en er viel een last van mij af!
Politie vond het helemaal niet raar dat ik er lang over heb nagedacht, ze vonden het zelfs verstandig dat ik het alsnog deed.
Ze kunnen wel wat met mjn informatie, ze word iig uitgenodigd voor een verhoor, dit is voor mij eigenlijk al genoeg, denk dat dit al een waarschuwing voor haar zal zijn. Aangezien ze wat jonger is, zal ze volgens de politie-vrouw ook echt wel bekennen, ze gaan er ook alles aan doen zodat ze wel zal bekennen. Mocht ze niet bekennen dan pas komen de getuigen in aanmerking.
Nogmaals heb ik hier later na het openen van mijn topic al mee gedeeld dat mijn vriend voor mij wilt getuigen. Aangifte tegen haar doen, dat weet hij nog niet zeker. Voor mij getuigen dat wilt hij wel. Gelukkig. zij heeft hem toen ook gebeten en geslagen daar wil hij verder geen aangifte over doen, ( omdat een man toch zoiets heeft van; Ach, het was maar een meisje, heb welleens hardere klappen gehad ) maar dus wel getuigen mocht dat nodig zijn.
De vrouw bij wie ik de aangifte heb gedaan, zegt dat er genoeg bewijs matriaal is, aangezien de foto's en dat we ermee naar de huisarts zijn gegaan. Dat zijn toch allemaal bewijzen...
Het kan zich uitten in een boete of in een taakstraf, maar ach, als het kind al op het bureau verhoord word vind ik het allang best, al zou er daarna niks gebeuren met haar, dan heb ik voor mijn gevoel iig laten zien dat ik dit niet pik.
Nogmaals bedankt voor de reacties!
Groetjes Femme
Bedankt voor de reacties! Ik heb gisteren aangifte gedaan, en er viel een last van mij af!
Politie vond het helemaal niet raar dat ik er lang over heb nagedacht, ze vonden het zelfs verstandig dat ik het alsnog deed.
Ze kunnen wel wat met mjn informatie, ze word iig uitgenodigd voor een verhoor, dit is voor mij eigenlijk al genoeg, denk dat dit al een waarschuwing voor haar zal zijn. Aangezien ze wat jonger is, zal ze volgens de politie-vrouw ook echt wel bekennen, ze gaan er ook alles aan doen zodat ze wel zal bekennen. Mocht ze niet bekennen dan pas komen de getuigen in aanmerking.
Nogmaals heb ik hier later na het openen van mijn topic al mee gedeeld dat mijn vriend voor mij wilt getuigen. Aangifte tegen haar doen, dat weet hij nog niet zeker. Voor mij getuigen dat wilt hij wel. Gelukkig. zij heeft hem toen ook gebeten en geslagen daar wil hij verder geen aangifte over doen, ( omdat een man toch zoiets heeft van; Ach, het was maar een meisje, heb welleens hardere klappen gehad ) maar dus wel getuigen mocht dat nodig zijn.
De vrouw bij wie ik de aangifte heb gedaan, zegt dat er genoeg bewijs matriaal is, aangezien de foto's en dat we ermee naar de huisarts zijn gegaan. Dat zijn toch allemaal bewijzen...
Het kan zich uitten in een boete of in een taakstraf, maar ach, als het kind al op het bureau verhoord word vind ik het allang best, al zou er daarna niks gebeuren met haar, dan heb ik voor mijn gevoel iig laten zien dat ik dit niet pik.
Nogmaals bedankt voor de reacties!
Groetjes Femme
