Relaties
alle pijlers
Getuige zijn.
donderdag 30 juli 2009 om 13:09
Ik zit een beetje met een situatie en ik weet niet wat ik moet doen.
Sinds enkele weken heb ik een meisje en haar vriend leren kennen. Ze woont in de buurt, zelfde leeftijdsgroep en het klikt wel tussen ons. We zijn met z'n 4en een keer naar de film geweest, bij elkaar op de koffie gegaan en we spreken elkaar wel een paar keer per week.
Het zijn hele leuke mensen, en we zijn ook uitgenodigd voor hun bruiloft die juni volgend jaar gaat plaatsvinden.
Maar nu komt het.
Ze heeft me gevraagd of ik haar getuige wil zijn. Een van haar getuigen heeft afgezegt waardoor ze een "plaatsje" vrij heeft.
Aan de ene kant voel ik me vereerd, maar aan de andere kant, ik ken haar nog maar amper. Ik voel me schuldig als ik "nee" zou zeggen, maar als ik "ja" zeg voel ik me daar ook niet prettig bij.
Ik heb tegen haar gezegd dat ik er over na wil denken, omdat we elkaar nog niet zo lang kennen. Ze zegt dat het enkel het zetten van de handtekening is, verder niets. En ze heeft ook niet echt iemand anders die ze zou kunnen vragen..
Wat zouden jullie doen? Ik weet immers ook niet of het nogsteeds klikt als we elkaar beter leren kennen, of het uitloopt op een vriendschap of dat het bij "kennissen" blijft. En dat is dan lullig, aangezien ik dan wel getuige ben en volgend jaar op hun huwelijk aanwezig ben..
Hopelijk kan ik mijn keuze beter maken door te lezen wat jullie ervan denken..
bedankt..
Sinds enkele weken heb ik een meisje en haar vriend leren kennen. Ze woont in de buurt, zelfde leeftijdsgroep en het klikt wel tussen ons. We zijn met z'n 4en een keer naar de film geweest, bij elkaar op de koffie gegaan en we spreken elkaar wel een paar keer per week.
Het zijn hele leuke mensen, en we zijn ook uitgenodigd voor hun bruiloft die juni volgend jaar gaat plaatsvinden.
Maar nu komt het.
Ze heeft me gevraagd of ik haar getuige wil zijn. Een van haar getuigen heeft afgezegt waardoor ze een "plaatsje" vrij heeft.
Aan de ene kant voel ik me vereerd, maar aan de andere kant, ik ken haar nog maar amper. Ik voel me schuldig als ik "nee" zou zeggen, maar als ik "ja" zeg voel ik me daar ook niet prettig bij.
Ik heb tegen haar gezegd dat ik er over na wil denken, omdat we elkaar nog niet zo lang kennen. Ze zegt dat het enkel het zetten van de handtekening is, verder niets. En ze heeft ook niet echt iemand anders die ze zou kunnen vragen..
Wat zouden jullie doen? Ik weet immers ook niet of het nogsteeds klikt als we elkaar beter leren kennen, of het uitloopt op een vriendschap of dat het bij "kennissen" blijft. En dat is dan lullig, aangezien ik dan wel getuige ben en volgend jaar op hun huwelijk aanwezig ben..
Hopelijk kan ik mijn keuze beter maken door te lezen wat jullie ervan denken..
bedankt..
donderdag 30 juli 2009 om 13:18
Het ligt eraan hoe zwaar je de 'functie' van getuige zelf opneemt. Je kunt getuigen omdat je het ze gunt om gelukkig met elkaar te zijn binnen het huwelijk. Maar het kan ook zijn dat je zelf wilt voelen dat je er echt helemaal achter staat, dat het voelt als een soort 'zegen geven'. Ligt helemaal aan jouw gevoel. Als je het niet wilt dan zou ik gewoon zeggen dat je het een te zware rol vindt binnen de bruiloft omdat je ze nog niet zo lang kent.
donderdag 30 juli 2009 om 13:21
Ik ben een keer, toen ik op 't gemeentehuis moest zijn voor een nieuw paspoort, door een stelletje gevraagd om daar ter plekke getuige te zijn. Ik had toch tijd dus ik heb 't gedaan. Kende die mensen helemaal niet maar vond het erg leuk om dat te doen voor wildvreemden. Ik zou het dus wel doen geloof ik, maar ik hang er niet een heel zwaar label aan... Die getuigen zijn puur een 'verplichting' verder slaat het echt helemaal nergens op
donderdag 30 juli 2009 om 13:23
quote:Myrthe84 schreef op 30 juli 2009 @ 13:09:
Ik zit een beetje met een situatie en ik weet niet wat ik moet doen.
Sinds enkele weken heb ik een meisje en haar vriend leren kennen. Ze woont in de buurt, zelfde leeftijdsgroep en het klikt wel tussen ons. We zijn met z'n 4en een keer naar de film geweest, bij elkaar op de koffie gegaan en we spreken elkaar wel een paar keer per week.
Het zijn hele leuke mensen, en we zijn ook uitgenodigd voor hun bruiloft die juni volgend jaar gaat plaatsvinden.
Maar nu komt het.
Ze heeft me gevraagd of ik haar getuige wil zijn. Een van haar getuigen heeft afgezegt waardoor ze een "plaatsje" vrij heeft.
Aan de ene kant voel ik me vereerd, maar aan de andere kant, ik ken haar nog maar amper. Ik voel me schuldig als ik "nee" zou zeggen, maar als ik "ja" zeg voel ik me daar ook niet prettig bij.
Ik heb tegen haar gezegd dat ik er over na wil denken, omdat we elkaar nog niet zo lang kennen. Ze zegt dat het enkel het zetten van de handtekening is, verder niets. En ze heeft ook niet echt iemand anders die ze zou kunnen vragen..
Wat zouden jullie doen? Ik weet immers ook niet of het nogsteeds klikt als we elkaar beter leren kennen, of het uitloopt op een vriendschap of dat het bij "kennissen" blijft. En dat is dan lullig, aangezien ik dan wel getuige ben en volgend jaar op hun huwelijk aanwezig ben..
Hopelijk kan ik mijn keuze beter maken door te lezen wat jullie ervan denken..
bedankt..Je hebt maar 1 getuige pp nodig om te kunnen trouwen. Tenzij die ander afzegt kan het huwelijk gewoon doorgaan. Persoonlijk zou ik geen toezegging doen aan iemand die ik amper ken.
Ik zit een beetje met een situatie en ik weet niet wat ik moet doen.
Sinds enkele weken heb ik een meisje en haar vriend leren kennen. Ze woont in de buurt, zelfde leeftijdsgroep en het klikt wel tussen ons. We zijn met z'n 4en een keer naar de film geweest, bij elkaar op de koffie gegaan en we spreken elkaar wel een paar keer per week.
Het zijn hele leuke mensen, en we zijn ook uitgenodigd voor hun bruiloft die juni volgend jaar gaat plaatsvinden.
Maar nu komt het.
Ze heeft me gevraagd of ik haar getuige wil zijn. Een van haar getuigen heeft afgezegt waardoor ze een "plaatsje" vrij heeft.
Aan de ene kant voel ik me vereerd, maar aan de andere kant, ik ken haar nog maar amper. Ik voel me schuldig als ik "nee" zou zeggen, maar als ik "ja" zeg voel ik me daar ook niet prettig bij.
Ik heb tegen haar gezegd dat ik er over na wil denken, omdat we elkaar nog niet zo lang kennen. Ze zegt dat het enkel het zetten van de handtekening is, verder niets. En ze heeft ook niet echt iemand anders die ze zou kunnen vragen..
Wat zouden jullie doen? Ik weet immers ook niet of het nogsteeds klikt als we elkaar beter leren kennen, of het uitloopt op een vriendschap of dat het bij "kennissen" blijft. En dat is dan lullig, aangezien ik dan wel getuige ben en volgend jaar op hun huwelijk aanwezig ben..
Hopelijk kan ik mijn keuze beter maken door te lezen wat jullie ervan denken..
bedankt..Je hebt maar 1 getuige pp nodig om te kunnen trouwen. Tenzij die ander afzegt kan het huwelijk gewoon doorgaan. Persoonlijk zou ik geen toezegging doen aan iemand die ik amper ken.
donderdag 30 juli 2009 om 13:24
quote:Oriane schreef op 30 juli 2009 @ 13:21:
Ik ben een keer, toen ik op 't gemeentehuis moest zijn voor een nieuw paspoort, door een stelletje gevraagd om daar ter plekke getuige te zijn. Ik had toch tijd dus ik heb 't gedaan. Kende die mensen helemaal niet maar vond het erg leuk om dat te doen voor wildvreemden. Ik zou het dus wel doen geloof ik, maar ik hang er niet een heel zwaar label aan... Die getuigen zijn puur een 'verplichting' verder slaat het echt helemaal nergens opAls je er dan toch bent, en je hebt tijd.. dan zou ik het ook wel weer doen. Waarom niet. Maar om een jaar van te voren rekening te houden met ze? nah.
Ik ben een keer, toen ik op 't gemeentehuis moest zijn voor een nieuw paspoort, door een stelletje gevraagd om daar ter plekke getuige te zijn. Ik had toch tijd dus ik heb 't gedaan. Kende die mensen helemaal niet maar vond het erg leuk om dat te doen voor wildvreemden. Ik zou het dus wel doen geloof ik, maar ik hang er niet een heel zwaar label aan... Die getuigen zijn puur een 'verplichting' verder slaat het echt helemaal nergens opAls je er dan toch bent, en je hebt tijd.. dan zou ik het ook wel weer doen. Waarom niet. Maar om een jaar van te voren rekening te houden met ze? nah.
donderdag 30 juli 2009 om 13:50
Hangt ervan af..
Ik vind dat als je getuige bent van een huwelijk, je achter die verbintenis moet staan. En eigenlijk moet je daarvoor de personen in kwestie toch wel iets langer kennen dan dat jij hun nu kent denk ik... Dus ik zou het niet doen.
Maar als je er minder waarde aan hecht (wat de bruid klaarblijkelijk doet), dan tja waarom niet.
Ik vind dat als je getuige bent van een huwelijk, je achter die verbintenis moet staan. En eigenlijk moet je daarvoor de personen in kwestie toch wel iets langer kennen dan dat jij hun nu kent denk ik... Dus ik zou het niet doen.
Maar als je er minder waarde aan hecht (wat de bruid klaarblijkelijk doet), dan tja waarom niet.
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
donderdag 30 juli 2009 om 14:07
quote:Oriane schreef op 30 juli 2009 @ 13:21:
Ik ben een keer, toen ik op 't gemeentehuis moest zijn voor een nieuw paspoort, door een stelletje gevraagd om daar ter plekke getuige te zijn. Ik had toch tijd dus ik heb 't gedaan. Kende die mensen helemaal niet maar vond het erg leuk om dat te doen voor wildvreemden.
Doet me denken aan toen ik 8 was.
Ik zat op mijn fiets en fietste langs een bruidspaar. Riepen ze naar me, of ik even wilde terugkomen. Ze vonden me zo schattig en wilden mij op hun bruidsfoto's. Dat heb ik toen ook gedaan, hartstikke leuk.
Ik ben een keer, toen ik op 't gemeentehuis moest zijn voor een nieuw paspoort, door een stelletje gevraagd om daar ter plekke getuige te zijn. Ik had toch tijd dus ik heb 't gedaan. Kende die mensen helemaal niet maar vond het erg leuk om dat te doen voor wildvreemden.
Doet me denken aan toen ik 8 was.
Ik zat op mijn fiets en fietste langs een bruidspaar. Riepen ze naar me, of ik even wilde terugkomen. Ze vonden me zo schattig en wilden mij op hun bruidsfoto's. Dat heb ik toen ook gedaan, hartstikke leuk.
donderdag 30 juli 2009 om 14:10
donderdag 30 juli 2009 om 14:45
Thekla en Jeanjacq,
ze heeft al jaren slecht contact met haar ouders en familie (lees:dikke ruzie) dus vanuit die hoek zal er niemand zijn. Ze heeft wel een zusje, maar die is minderjarig. Daarbij kent ze niemand in de stad waar we wonen, behalve ons. Ik kan het me ook wel voorstellen waarom ze mij dan zou vragen..
Maar inderdaad, "getuige zijn" klinkt voor mij als een hele eer, iets heel speciaals, en ik voel me niet speciaal voor hen. Nog niet in elk geval..
Maar ik denk dat ik het maar ga doen. Ze vind mij blijkbaar speciaal genoeg om het aan me te vragen, en ik zag dat ze teleurgesteld was toen ik niet meteen ja zei.. en als ik haar dan toch een goed gevoel kan geven, voor zoiets simpels, dan is dat toch weer fijn Voel me wel vereerd dat ze het vraagt iig.
ze heeft al jaren slecht contact met haar ouders en familie (lees:dikke ruzie) dus vanuit die hoek zal er niemand zijn. Ze heeft wel een zusje, maar die is minderjarig. Daarbij kent ze niemand in de stad waar we wonen, behalve ons. Ik kan het me ook wel voorstellen waarom ze mij dan zou vragen..
Maar inderdaad, "getuige zijn" klinkt voor mij als een hele eer, iets heel speciaals, en ik voel me niet speciaal voor hen. Nog niet in elk geval..
Maar ik denk dat ik het maar ga doen. Ze vind mij blijkbaar speciaal genoeg om het aan me te vragen, en ik zag dat ze teleurgesteld was toen ik niet meteen ja zei.. en als ik haar dan toch een goed gevoel kan geven, voor zoiets simpels, dan is dat toch weer fijn Voel me wel vereerd dat ze het vraagt iig.
donderdag 30 juli 2009 om 14:48
quote:Iris27 schreef op 30 juli 2009 @ 13:50:
Hangt ervan af..
Ik vind dat als je getuige bent van een huwelijk, je achter die verbintenis moet staan. En eigenlijk moet je daarvoor de personen in kwestie toch wel iets langer kennen dan dat jij hun nu kent denk ik... Dus ik zou het niet doen.Maar als je er minder waarde aan hecht (wat de bruid klaarblijkelijk doet), dan tja waarom niet.dit vind ik een hele mooie motivatie om zonder te kwetsen "nee" te zeggen.
Hangt ervan af..
Ik vind dat als je getuige bent van een huwelijk, je achter die verbintenis moet staan. En eigenlijk moet je daarvoor de personen in kwestie toch wel iets langer kennen dan dat jij hun nu kent denk ik... Dus ik zou het niet doen.Maar als je er minder waarde aan hecht (wat de bruid klaarblijkelijk doet), dan tja waarom niet.dit vind ik een hele mooie motivatie om zonder te kwetsen "nee" te zeggen.
donderdag 30 juli 2009 om 15:12
Het is pas volgend jaar en je kent haar nu een paar weken? dan zou ik tegen haar zeggen dat je haar nu nog niet goed genoeg kent om iets, wat jij toch voorbehouden vindt aan hele goede vrienden/familie, te doen. Misschien kun je voorstellen dat jullie het er nog een keer over hebben in januari/februari ofzo?
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
donderdag 30 juli 2009 om 15:13
donderdag 30 juli 2009 om 15:24
