Relaties
alle pijlers
Gewoon, lekker relativeren! (III)
dinsdag 29 september 2009 om 17:17
donderdag 15 oktober 2009 om 21:54
Hahaha jullie zijn verder allemaal eensgezind he?
Ik vond het eerst ook raar klinken, maar het slaapt echt veel rustiger. Stel je een woelert en een hele (alerte) slechte slaper bij voor en dan weet je het wel. Ik kan trouwens toch al niet ineen gestrengeld slapen, draai me ook altijd automatisch weg binnen een paar minuten als ik wel zo in slaap val. Koud heb ik het ook nooit. Maar ik ben dan ook net een open haard in bed.
Als we voor het slapen gaan niet tegen elkaar aan zouden kruipen zou ik het denk ik weer wel kil vinden. Maar als je slaapt, dan slaap je.. wel grappig dat we gedurende de nacht wel weer steeds naar elkaar toe en van elkaar af, en naar elkaar toe, en van elkaar af kruipen.
Ik vond het eerst ook raar klinken, maar het slaapt echt veel rustiger. Stel je een woelert en een hele (alerte) slechte slaper bij voor en dan weet je het wel. Ik kan trouwens toch al niet ineen gestrengeld slapen, draai me ook altijd automatisch weg binnen een paar minuten als ik wel zo in slaap val. Koud heb ik het ook nooit. Maar ik ben dan ook net een open haard in bed.
Als we voor het slapen gaan niet tegen elkaar aan zouden kruipen zou ik het denk ik weer wel kil vinden. Maar als je slaapt, dan slaap je.. wel grappig dat we gedurende de nacht wel weer steeds naar elkaar toe en van elkaar af, en naar elkaar toe, en van elkaar af kruipen.
donderdag 15 oktober 2009 om 22:37
Meiden ik ben weer thuis!
En ben vergeten te eten, dus nu even een pizza erin.
Pom, een heel pak ravioli?!
Das knap.
Meid, wat heb jij toch een talenten?
Het dekbeddenverhaal:
Het zou voor mij een teken zijn dat de romatiek weg is.
Zou me kapot schrikken als mijn Liefde voorstelt ons 2-persoonsje in te ruilen!
Lieve Madhe, je had het gewoon verdiend!
Sneeze wat een vervelend vooruitzicht, nog een jaar pijn!
Maar, laten we van het beste uitgaan, wie weet is het minder!
Sum ik snap het ook wel.
Ik was 5 jaar lang gewend de controle te behouden.
Niets of niemand had echt invloed op mijn gemoedstoestand, behalve ikzelf.
Ging heerlijk en voelde me prima, TOT ik gevoelens voor iemand kreeg.
Dood- en doodeng!
Werd er ook zelfs een beetje bozig van, want wie had hem het recht gegeven iets bij mij overhoop te halen?
En waarom was ik zo'n slappe tuttebel?
Allerlei flashbacks over mijn vorige relatie passeerden de revue, en ik werd er niet blijer van.
Want ja, destijds ging er veel mis...
Toen had ik me wél laten gaan, wat resulteerde in een kutrelatie en een zwaaaar gebroken hart.
Op een gegeven moment heb ik voor mezelf besloten: deze verliefd(erig)heid wordt gewoon om te oefenen.
Ik ga weer langzaam en voorzichtig kijken hoe het is om me open te stellen voor iemand, en om de controle wat te laten varen...
En ja, soms hoort daar verdriet bij.
Dat mag ook best!
Soms moeten dingen gewoon nog verwerkt worden, ookal ben je eeuwen verder en dacht je er klaar mee te zijn.
Zorg maar gewoon goed voor jezelf, en weet dat je dit ook wel aankan.
Echt.
En ben vergeten te eten, dus nu even een pizza erin.
Pom, een heel pak ravioli?!
Das knap.
Meid, wat heb jij toch een talenten?
Het dekbeddenverhaal:
Het zou voor mij een teken zijn dat de romatiek weg is.
Zou me kapot schrikken als mijn Liefde voorstelt ons 2-persoonsje in te ruilen!
Lieve Madhe, je had het gewoon verdiend!
Sneeze wat een vervelend vooruitzicht, nog een jaar pijn!
Maar, laten we van het beste uitgaan, wie weet is het minder!
Sum ik snap het ook wel.
Ik was 5 jaar lang gewend de controle te behouden.
Niets of niemand had echt invloed op mijn gemoedstoestand, behalve ikzelf.
Ging heerlijk en voelde me prima, TOT ik gevoelens voor iemand kreeg.
Dood- en doodeng!
Werd er ook zelfs een beetje bozig van, want wie had hem het recht gegeven iets bij mij overhoop te halen?
En waarom was ik zo'n slappe tuttebel?
Allerlei flashbacks over mijn vorige relatie passeerden de revue, en ik werd er niet blijer van.
Want ja, destijds ging er veel mis...
Toen had ik me wél laten gaan, wat resulteerde in een kutrelatie en een zwaaaar gebroken hart.
Op een gegeven moment heb ik voor mezelf besloten: deze verliefd(erig)heid wordt gewoon om te oefenen.
Ik ga weer langzaam en voorzichtig kijken hoe het is om me open te stellen voor iemand, en om de controle wat te laten varen...
En ja, soms hoort daar verdriet bij.
Dat mag ook best!
Soms moeten dingen gewoon nog verwerkt worden, ookal ben je eeuwen verder en dacht je er klaar mee te zijn.
Zorg maar gewoon goed voor jezelf, en weet dat je dit ook wel aankan.
Echt.
donderdag 15 oktober 2009 om 23:04
donderdag 15 oktober 2009 om 23:09
Aleen jammer dat het achterlicht dat ik van MX heb gekregen alweer gestolen is.
Hmmmmm misschien moest ik erotiek zeggen Madhe.
Ik had vroeger zo'n vriend (een relatie weet je wel), en die wilde niet altijd seksen als ik het vroeg.
Maar gelukkig hadden we samen één dekbed, en dan kroop ik gewoon tegen hem aan, lepeltje lepeltje...
Beetje bewegen en draaien en dan -hupsakee!- meneer had toch wel zin.
Hoe had ik dat nou moeten doen met 2 dekbedden?!
Sjonge ligt iedereen alweer te slapen?
Ik wilde een adviesje vanavond!
Hmmmmm misschien moest ik erotiek zeggen Madhe.
Ik had vroeger zo'n vriend (een relatie weet je wel), en die wilde niet altijd seksen als ik het vroeg.
Maar gelukkig hadden we samen één dekbed, en dan kroop ik gewoon tegen hem aan, lepeltje lepeltje...
Beetje bewegen en draaien en dan -hupsakee!- meneer had toch wel zin.
Hoe had ik dat nou moeten doen met 2 dekbedden?!
Sjonge ligt iedereen alweer te slapen?
Ik wilde een adviesje vanavond!
donderdag 15 oktober 2009 om 23:36
Ah Kym das fijn!
Nou kijk, weten jullie nog van mijn voorganger?
Die mij inbracht bij intervisie?
Ik heb gemerkt de laatste tijd dat NIEMAND om hem heeft gevraagd.
De samenwerkingspartners niet, de jongeren op straat niet, niemand.
Geen enkele van de jongeren die ik van hem heb overgenomen heeft aangegeven dat ze het jammer vinden dat ie weg is.
Dat viel mij nogal op, omdat je je in onze functie meestal juist vrij geliefd maakt.
Intussen hebben meerdere jongeren (bij mij en bij samenwerkingspartners) aangegeven dat ze hem niet goed vonden.
Concrete voorbeelden worden niet genoemd, het lijkt er vooral op dat hij niet echt aansluiting leek te vinden.
Nu werkt hij nog voor onze organisatie, alleen in een ander team.
En ik zit me zo vreselijk af te vragen wat ik nu moet doen met de info.
Ik heb tegen jongeren gezegd dat ik niks met vage berichten kan, en ze zeiden terug te komen met meer verhalen.
Maar ik heb ook niet echt zin om naar onze leidinggevende te gaan, en te gaan klikken/klagen over hem, zéker niet omdat hij dat eerder wel heeft gedaan bij mij.
Hij is nu trouwens op vakantie...
Snap je een beetje mijn punt?
Nou kijk, weten jullie nog van mijn voorganger?
Die mij inbracht bij intervisie?
Ik heb gemerkt de laatste tijd dat NIEMAND om hem heeft gevraagd.
De samenwerkingspartners niet, de jongeren op straat niet, niemand.
Geen enkele van de jongeren die ik van hem heb overgenomen heeft aangegeven dat ze het jammer vinden dat ie weg is.
Dat viel mij nogal op, omdat je je in onze functie meestal juist vrij geliefd maakt.
Intussen hebben meerdere jongeren (bij mij en bij samenwerkingspartners) aangegeven dat ze hem niet goed vonden.
Concrete voorbeelden worden niet genoemd, het lijkt er vooral op dat hij niet echt aansluiting leek te vinden.
Nu werkt hij nog voor onze organisatie, alleen in een ander team.
En ik zit me zo vreselijk af te vragen wat ik nu moet doen met de info.
Ik heb tegen jongeren gezegd dat ik niks met vage berichten kan, en ze zeiden terug te komen met meer verhalen.
Maar ik heb ook niet echt zin om naar onze leidinggevende te gaan, en te gaan klikken/klagen over hem, zéker niet omdat hij dat eerder wel heeft gedaan bij mij.
Hij is nu trouwens op vakantie...
Snap je een beetje mijn punt?
vrijdag 16 oktober 2009 om 01:01
Hi Frizz, sorry, beetje late reactie. Was even aan het socializen.
Ik snap je punt heel goed, maar ik vind het lastig je een advies te geven. Dat komt voornamelijk omdat hij inmiddels geen deel meer uitmaakt van jouw team en zodra je je met zijn functioneren gaat bemoeien weet ik niet hoe dat opgevat wordt.
Heel lastig, dat wel.
Maar ik ben er ook van overtuigd dat indien hij een beetje pientere collega's heeft, zijn functioneren vanzelf wel aan de orde komt. Denk je niet?
Ik herinner me ineens weer waarom ik me echt veel te veel uren druk maakte om het functioneren van mijn collega's in Nederland. Sommigen waren top, maar anderen...grr, zo annoying!
Nou, ik ga maar weer eens, denk niet dat je nog wakker bent. Of wel?
X
Ik snap je punt heel goed, maar ik vind het lastig je een advies te geven. Dat komt voornamelijk omdat hij inmiddels geen deel meer uitmaakt van jouw team en zodra je je met zijn functioneren gaat bemoeien weet ik niet hoe dat opgevat wordt.
Heel lastig, dat wel.
Maar ik ben er ook van overtuigd dat indien hij een beetje pientere collega's heeft, zijn functioneren vanzelf wel aan de orde komt. Denk je niet?
Ik herinner me ineens weer waarom ik me echt veel te veel uren druk maakte om het functioneren van mijn collega's in Nederland. Sommigen waren top, maar anderen...grr, zo annoying!
Nou, ik ga maar weer eens, denk niet dat je nog wakker bent. Of wel?
X
vrijdag 16 oktober 2009 om 01:07
Hoi liefjes! Sorry, geen tijd om bij te lezen, ik kom even zwaaien vanuit het theater waar de laatste act van de avond bezig is. Zo nog afbreken en wat mensen uitbetalen en dan mag ik m'n mandje weer in Gaat allemaal goed hier, heb vandaag van 3 kanten (festival, artiesten en theater) te horen gekregen dat ze er gblij met me zijn, dus dan gaat het goed.
Tot gauw!
Tot gauw!
vrijdag 16 oktober 2009 om 09:13
Morning ladies,
Lekker geslapen? Ik heb weer bizar gedroomd, je kan wel merken dat veel dingen gebeuren in mijn leven; ga ik altijd raar van slapen onder mijn tweepersoonsdekbed
Frizz voor jou. Het is jouw probleem niet. Jouw collega's waren erbij en hebben niet gereageerd. De jongeren, tja als ze echt een probleem hebben, dan kan je ze alleen maar wijzen op de klachtenprocedure zoals deze bij jullie is opgesteld. Het enige wat je wel zou kunnen doen is het in de vorm van een hypothetische vraag bij je leidinggevende(n) aankaarten en kijken wat hun reactie is. Heb je het indirect toch nog kenbaar gemaakt, maar is het wel jouw verantwoordelijkheid? Nee ik denk het niet.
Ik begrijp wel dat je gevoel om iets recht te zetten groot is, maar speelt ook niet een klein beetje een gevoel van gelijk halen in deze? Hij heeft je immer geprobeerd zwart te maken bij de eerste intervisie. Ik vraag me af hoe zuiver je intenties zijn? Belemmerd zijn manier van handelen jou nu in jouw werk? Volgens mij niet toch niet? Mocht dat wel zo zijn, dan zou ik nog steeds niet 'klikken' (want zo zie ik het), maar tussen neus en lippen door aankaarten bij je leidinggevende(n). Bovendien zonder dat dingen in de gangbare klachtenprocedure zijn opgenomen, kan je toch niks.
Lekker geslapen? Ik heb weer bizar gedroomd, je kan wel merken dat veel dingen gebeuren in mijn leven; ga ik altijd raar van slapen onder mijn tweepersoonsdekbed
Frizz voor jou. Het is jouw probleem niet. Jouw collega's waren erbij en hebben niet gereageerd. De jongeren, tja als ze echt een probleem hebben, dan kan je ze alleen maar wijzen op de klachtenprocedure zoals deze bij jullie is opgesteld. Het enige wat je wel zou kunnen doen is het in de vorm van een hypothetische vraag bij je leidinggevende(n) aankaarten en kijken wat hun reactie is. Heb je het indirect toch nog kenbaar gemaakt, maar is het wel jouw verantwoordelijkheid? Nee ik denk het niet.
Ik begrijp wel dat je gevoel om iets recht te zetten groot is, maar speelt ook niet een klein beetje een gevoel van gelijk halen in deze? Hij heeft je immer geprobeerd zwart te maken bij de eerste intervisie. Ik vraag me af hoe zuiver je intenties zijn? Belemmerd zijn manier van handelen jou nu in jouw werk? Volgens mij niet toch niet? Mocht dat wel zo zijn, dan zou ik nog steeds niet 'klikken' (want zo zie ik het), maar tussen neus en lippen door aankaarten bij je leidinggevende(n). Bovendien zonder dat dingen in de gangbare klachtenprocedure zijn opgenomen, kan je toch niks.
vrijdag 16 oktober 2009 om 10:28
Goeie morgen meisjes,
Piep even onder mijn steen vandaan
Hier gaat het wel....dikke ogen van het huilen en een vol hoofd.
Maar er is wel ruimte.
Ben tot de conclusie gekomen dat ik het (op dit moment) gewoon nog niet kan/wil
Ik ben nog niet bereid mijn stabieligheid op te geven voor misschien iets anders moois.
Het is geen angst.
Tenminste dat denk ik.
Het is een gevoel.
Een gevoel wat steeds weer naar boven komt piepen.
Ik had het natuurlijk twee weken geleden ook al, en toen heb ik het weer naar weg gedrukt.
Nu komt het weer in alle hevigheid naar boven.
Misschien moet ik er nu eens naar luisteren.
Vooralsnog zie ik even de toegevoegde waarde niet van een vriendje/een fling/een date.
En ik weet dat dat wel eens anders is geweest bij mij.
Weet ook dat dat wel weer gaat komen
Alleen nu nog niet.
het verdriet en de pijn waar ik afgelopen 2 dagen doorheen ben gegaan wil ik gewoon nog even niet.
Ik zal erdoor heen moeten, dat weet ik
Maar nu nog niet.
Nu alleen dat nog even aan RM vertellen, en daar zie ik wel een beetje tegenop....
Piep even onder mijn steen vandaan
Hier gaat het wel....dikke ogen van het huilen en een vol hoofd.
Maar er is wel ruimte.
Ben tot de conclusie gekomen dat ik het (op dit moment) gewoon nog niet kan/wil
Ik ben nog niet bereid mijn stabieligheid op te geven voor misschien iets anders moois.
Het is geen angst.
Tenminste dat denk ik.
Het is een gevoel.
Een gevoel wat steeds weer naar boven komt piepen.
Ik had het natuurlijk twee weken geleden ook al, en toen heb ik het weer naar weg gedrukt.
Nu komt het weer in alle hevigheid naar boven.
Misschien moet ik er nu eens naar luisteren.
Vooralsnog zie ik even de toegevoegde waarde niet van een vriendje/een fling/een date.
En ik weet dat dat wel eens anders is geweest bij mij.
Weet ook dat dat wel weer gaat komen
Alleen nu nog niet.
het verdriet en de pijn waar ik afgelopen 2 dagen doorheen ben gegaan wil ik gewoon nog even niet.
Ik zal erdoor heen moeten, dat weet ik
Maar nu nog niet.
Nu alleen dat nog even aan RM vertellen, en daar zie ik wel een beetje tegenop....
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 16 oktober 2009 om 10:30
Thank you ladies!
Maar eerst: Sum!
Meiske, waar zit je?
Nog steeds onder je steentje?
Kun je even laten weten waar die steen ligt, dan kan ik even langs komen om een knuffel te geven.
Sterkte lieve schat!
Afijn, het collega-verhaal:
Onze functies zijn heel individueel.
Niemand komt er dus achter hoe je functioneert op straat, tenzij je er openheid over geeft.
En hij heeft juist overal (juist bij de leidinggevende) doen overkomen alsof hij heel succesvol is.
Het functioneren van een ander is inderdaad niet mijn verantwoordelijkheid, maar de jongeren leggen het bij mij neer, en aangezien ik hun belangenbehartiger ben (dat is mijn functie) ben ik toch ook weer wel verantwoordelijk.
Pom, ik wil juist NIET mijn gelijk halen.
Hetgeen er eerder tussen ons gebeurd is remt mij juist om iets te doen, want als ik nu actie onderneem gaat het op een vete lijken, en daar heb ik helemaal geen zin in.
Daarin ben ik echt heel zuiver.
Het gaat mij gewoon om de jongeren, daar moet naar geluisterd worden (en ze moeten serieus genomen worden in hun klacht).
En ja, zijn eerdere handelen belemmert mij in mijn werk, omdat sommige jongeren de organisatie waar ik voor werk nu minder vertrouwen, en ook omdat er door zijn handelen werk is blijven liggen wat nu op mijn bordje komt (maar beide dingen zijn niet aantoonbaar).
MAAR aan jullie tips over de klachtenprocedure heb ik wel heel veel.
Ik weet niet hoe die in elkaar steekt want ik heb nooit met ontevreden jongeren te maken gehad, maar dat kan ik straks even uitzoeken, en jongeren daarnaar verwijzen.
Hoest met jullie allemaal?
Moos wat heerlijk dat het allemaal goed is gegaan en dat iedereen blij met je is!
Wanneer heb je weer tijd om even bij te komen?
Ik ga zo weer eens naar de tandarts, geen idee of ik mijn gouden kies al krijg of dat ie eerst weer moet slijpen en een malletje moet maken ofzo...
Maar eerst: Sum!
Meiske, waar zit je?
Nog steeds onder je steentje?
Kun je even laten weten waar die steen ligt, dan kan ik even langs komen om een knuffel te geven.
Sterkte lieve schat!
Afijn, het collega-verhaal:
Onze functies zijn heel individueel.
Niemand komt er dus achter hoe je functioneert op straat, tenzij je er openheid over geeft.
En hij heeft juist overal (juist bij de leidinggevende) doen overkomen alsof hij heel succesvol is.
Het functioneren van een ander is inderdaad niet mijn verantwoordelijkheid, maar de jongeren leggen het bij mij neer, en aangezien ik hun belangenbehartiger ben (dat is mijn functie) ben ik toch ook weer wel verantwoordelijk.
Pom, ik wil juist NIET mijn gelijk halen.
Hetgeen er eerder tussen ons gebeurd is remt mij juist om iets te doen, want als ik nu actie onderneem gaat het op een vete lijken, en daar heb ik helemaal geen zin in.
Daarin ben ik echt heel zuiver.
Het gaat mij gewoon om de jongeren, daar moet naar geluisterd worden (en ze moeten serieus genomen worden in hun klacht).
En ja, zijn eerdere handelen belemmert mij in mijn werk, omdat sommige jongeren de organisatie waar ik voor werk nu minder vertrouwen, en ook omdat er door zijn handelen werk is blijven liggen wat nu op mijn bordje komt (maar beide dingen zijn niet aantoonbaar).
MAAR aan jullie tips over de klachtenprocedure heb ik wel heel veel.
Ik weet niet hoe die in elkaar steekt want ik heb nooit met ontevreden jongeren te maken gehad, maar dat kan ik straks even uitzoeken, en jongeren daarnaar verwijzen.
Hoest met jullie allemaal?
Moos wat heerlijk dat het allemaal goed is gegaan en dat iedereen blij met je is!
Wanneer heb je weer tijd om even bij te komen?
Ik ga zo weer eens naar de tandarts, geen idee of ik mijn gouden kies al krijg of dat ie eerst weer moet slijpen en een malletje moet maken ofzo...
vrijdag 16 oktober 2009 om 10:35
Oh jeetje Sum, daar schrik ik van!
Weet je het 100% zeker?
En de optie om het rustiger aan te doen dan nu?
Is die er niet?
Meissie wat moet jij het zwaar hebben gehad de afgelopen uurtjes!
Maar lieverd, doe wat je gevoel je zegt.
Als jij denkt dat dit het goede is om te doen, vooral doen.
Je bent niet over één nacht huilen ijs gegaan.
Ga je wachten met vertellen tot je hem ziet?
Weet je het 100% zeker?
En de optie om het rustiger aan te doen dan nu?
Is die er niet?
Meissie wat moet jij het zwaar hebben gehad de afgelopen uurtjes!
Maar lieverd, doe wat je gevoel je zegt.
Als jij denkt dat dit het goede is om te doen, vooral doen.
Je bent niet over één nacht huilen ijs gegaan.
Ga je wachten met vertellen tot je hem ziet?
