Relaties
alle pijlers
gradaties in vreemdgaan?
donderdag 9 oktober 2008 om 13:46
Doordat er in mijn omgeving ineens allemaal mensen uit elkaar gaan en sommigen daarvan door vreemdgaan (en ik vandaag even een dagje lekker onzinnig internetten heb ingelast, omdat ik geen zin heb om te strijken, etc.). vroeg ik me af zijn er eigenlijk gradaties in vreemdgaan?
Ik zou het bijvoorbeeld niet heel erg vinden als mijn man in de kroeg een ander zoent. Maar dat is wat anders dan daadwerkelijk een relatie aangaan met een ander. Ok, dit zijn natuurlijk twee uitersten. Maar zijn er gradaties in vreemdgaan of zie je alles als even erg? En heeft het allemaal dezelfde consequenties?
Een eenmalig slippertje zou ik misschien kunnen vergeven, maar een echte affaire zou ik moeilijker vinden. En wanneer is iets dan een affaire? Pas als ze sex hebben of ook al als ze emotioneel veel met elkaar delen, weten dat ze elkaar meer dan leuk vinden, misschien een keer gezoend hebben en elkaar toch elke keer op blijven zoeken?
Nu niet denken door de twee topics die ik vandaag geopend heb dat mijn relatie slecht gaat. Dit is hier gelukkig allemaal niet aan de orde. Op zo`n moment zou ik er misschien ook weer heel anders over denken. Ben ook helemaal niet bang dat mijn man vreemd zou gaan. Maar hoor in mijn omgeving ineens van die verhalen dat ik nieuwsgierig werd hoe anderen er over denken.
Ik zou het bijvoorbeeld niet heel erg vinden als mijn man in de kroeg een ander zoent. Maar dat is wat anders dan daadwerkelijk een relatie aangaan met een ander. Ok, dit zijn natuurlijk twee uitersten. Maar zijn er gradaties in vreemdgaan of zie je alles als even erg? En heeft het allemaal dezelfde consequenties?
Een eenmalig slippertje zou ik misschien kunnen vergeven, maar een echte affaire zou ik moeilijker vinden. En wanneer is iets dan een affaire? Pas als ze sex hebben of ook al als ze emotioneel veel met elkaar delen, weten dat ze elkaar meer dan leuk vinden, misschien een keer gezoend hebben en elkaar toch elke keer op blijven zoeken?
Nu niet denken door de twee topics die ik vandaag geopend heb dat mijn relatie slecht gaat. Dit is hier gelukkig allemaal niet aan de orde. Op zo`n moment zou ik er misschien ook weer heel anders over denken. Ben ook helemaal niet bang dat mijn man vreemd zou gaan. Maar hoor in mijn omgeving ineens van die verhalen dat ik nieuwsgierig werd hoe anderen er over denken.
donderdag 9 oktober 2008 om 16:17
Ik denk dat ik in de eerste twee jaar van onze relatie echt wel meer ontzet geweest zou zijn van zoenen met een ander dan nu. Ik was een stuk jonger en onzekerder en ben nu ook veel zekerder over ons. Ik denk niet dat het 'ons' gelijk kapot zou maken, we hebben een goede basis. Ik denk zelfs dat het vertrouwen bij 1 dronken zoen niet gelijk weg zou zijn. Ik denk zelfs dat ik er amper een deukje in zou hebben (maar dat komt omdat zoenen voor mij weinig hoeft te betekenen, het is dat het voor hem meer betekent. Maar in een dronken bui en wetende hoe ik erin sta, ja dan is het natuurlijk wat anders. Heb het nu niet over dat ik met een ander zou zoenen). Bij meer is het natuurlijk wat anders en zou het vertrouwen wel een duw krijgen. Maar ik denk dat wij na al die jaren toch wel een hoop aankunnen samen en een sterke basis hebben. En ja vertrouwen is daar de basis voor, maar ik denk dat het toekomstbeeld dat wij samen hebben, ons gezin, en de andere dingen die we samen hebben opgebouwd er wel voor zou zorgen dat ik niet gelijk op zou geven. Maar het is wel afhankelijk van de situatie en wat er allemaal aan de hand zou zijn. Voor mij zijn er dus zeker gradaties.
donderdag 9 oktober 2008 om 16:26
quote:runner84 schreef op 09 oktober 2008 @ 16:03:
[...]
Ja, het blijft voor iedereen verschillend. Ik hoop dat het je niet overkomt, maar ben wel benieuwd hoe je zou handelen als puntje bij paaltje komt (gewoon uit nieuwsgierigheid.) In mijn geval kon deze fout vergeven worden, al denk ik dat het weer anders was geweest als ik er zelf achter had moeten komen.Ehm.. laten we dan maar hopen dat we die nieuwsgierigheid niet bevredigd zien he Maar ik snap je punt wel. En het is natuurlijk een feit dat vinden, denken en handelen verschillende dingen kunnen zijn. Voor nu baseer ik mijn mening hierin op mijn mening over wat ik wel en/of niet acceptabel vindt
[...]
Ja, het blijft voor iedereen verschillend. Ik hoop dat het je niet overkomt, maar ben wel benieuwd hoe je zou handelen als puntje bij paaltje komt (gewoon uit nieuwsgierigheid.) In mijn geval kon deze fout vergeven worden, al denk ik dat het weer anders was geweest als ik er zelf achter had moeten komen.Ehm.. laten we dan maar hopen dat we die nieuwsgierigheid niet bevredigd zien he Maar ik snap je punt wel. En het is natuurlijk een feit dat vinden, denken en handelen verschillende dingen kunnen zijn. Voor nu baseer ik mijn mening hierin op mijn mening over wat ik wel en/of niet acceptabel vindt
donderdag 9 oktober 2008 om 16:35
quote:nicolaatje schreef op 09 oktober 2008 @ 16:00:
Madhe, dan had ik het dus goed begrepen. Wat ik me soms wel eens afvraag he. De band die je dan zelf met je beste vriendin hebt, zou dat dan ook met een man kunnen (of hij met een vrouw?) of zou dat dan ook mentaal vreemdgaan zijn? Met mijn beste vriendinnen bespreek ik wel dingen die ik niet met mijn man bespreek. Of test ik soms of ik onredelijk denk en even realistisch moet worden of dat ik wel echt een punt heb.
Sowieso bespreek ik met verschillende mensen verschillende dingen, omdat ze andere functies hebben in mijn leven.
Dat snap ik, en ik bespreek ook weer verschillende dingen met verschillende vrienden. En mannelijke vrienden heb ik ook. Mijn vriend heeft vrouwelijke vrienden. Dat moet ook allemaal kunnen.
Wat ik wel merk bij mezelf is dat ik met mannelijke vrienden andere dingen bespreek of algemener bespreek.
Het is lastig uit te leggen waar die grens ligt, voor mijzelf ligt dat op het punt dat ik dus geen dingen wil bespreken met anderen die ik voor mijn vriend achterhoudt. Als ik ze eerder bespreek zou ik het in het gesprek met hem aangeven dat ik het besproken had.. tja, een moeilijk punt zoals ik al zei.
Maar ik denk dat je wel snapt wat ik bedoel. Ik wil hier wel nog even over nadenken, hoe dit anders te formuleren, maar nu moet ik echt even weg. Ik kom hier dus later nog op terug.
Madhe, dan had ik het dus goed begrepen. Wat ik me soms wel eens afvraag he. De band die je dan zelf met je beste vriendin hebt, zou dat dan ook met een man kunnen (of hij met een vrouw?) of zou dat dan ook mentaal vreemdgaan zijn? Met mijn beste vriendinnen bespreek ik wel dingen die ik niet met mijn man bespreek. Of test ik soms of ik onredelijk denk en even realistisch moet worden of dat ik wel echt een punt heb.
Sowieso bespreek ik met verschillende mensen verschillende dingen, omdat ze andere functies hebben in mijn leven.
Dat snap ik, en ik bespreek ook weer verschillende dingen met verschillende vrienden. En mannelijke vrienden heb ik ook. Mijn vriend heeft vrouwelijke vrienden. Dat moet ook allemaal kunnen.
Wat ik wel merk bij mezelf is dat ik met mannelijke vrienden andere dingen bespreek of algemener bespreek.
Het is lastig uit te leggen waar die grens ligt, voor mijzelf ligt dat op het punt dat ik dus geen dingen wil bespreken met anderen die ik voor mijn vriend achterhoudt. Als ik ze eerder bespreek zou ik het in het gesprek met hem aangeven dat ik het besproken had.. tja, een moeilijk punt zoals ik al zei.
Maar ik denk dat je wel snapt wat ik bedoel. Ik wil hier wel nog even over nadenken, hoe dit anders te formuleren, maar nu moet ik echt even weg. Ik kom hier dus later nog op terug.
donderdag 9 oktober 2008 om 16:39
quote:nicolaatje schreef op 09 oktober 2008 @ 16:00:
Madhe, dan had ik het dus goed begrepen. Wat ik me soms wel eens afvraag he. De band die je dan zelf met je beste vriendin hebt, zou dat dan ook met een man kunnen (of hij met een vrouw?) of zou dat dan ook mentaal vreemdgaan zijn? Met mijn beste vriendinnen bespreek ik wel dingen die ik niet met mijn man bespreek. Of test ik soms of ik onredelijk denk en even realistisch moet worden of dat ik wel echt een punt heb.
Sowieso bespreek ik met verschillende mensen verschillende dingen, omdat ze andere functies hebben in mijn leven.Dat bedoel ik dus eigenlijk ook. Maar ik denk dat je in een goede relatie elkaar goed genoeg kunt leren kennen om te weten wat voor de ander onacceptabel is. Ik ga hierbij dus uit van openheid naar elkaar toe, en een goede basis met goede communicatie. Naast die lat houd ik voor mezelf aan, dat ik geen dingen bespreek met anderen waarvan ik verwacht dat mijn partner er ook eerst met mij over zou spreken.
Madhe, dan had ik het dus goed begrepen. Wat ik me soms wel eens afvraag he. De band die je dan zelf met je beste vriendin hebt, zou dat dan ook met een man kunnen (of hij met een vrouw?) of zou dat dan ook mentaal vreemdgaan zijn? Met mijn beste vriendinnen bespreek ik wel dingen die ik niet met mijn man bespreek. Of test ik soms of ik onredelijk denk en even realistisch moet worden of dat ik wel echt een punt heb.
Sowieso bespreek ik met verschillende mensen verschillende dingen, omdat ze andere functies hebben in mijn leven.Dat bedoel ik dus eigenlijk ook. Maar ik denk dat je in een goede relatie elkaar goed genoeg kunt leren kennen om te weten wat voor de ander onacceptabel is. Ik ga hierbij dus uit van openheid naar elkaar toe, en een goede basis met goede communicatie. Naast die lat houd ik voor mezelf aan, dat ik geen dingen bespreek met anderen waarvan ik verwacht dat mijn partner er ook eerst met mij over zou spreken.
donderdag 9 oktober 2008 om 23:00
Ik zou geen enkele vorm van vreemdgaan accepteren. van zoenen tot en met neuken met een ander is alles verboden. En andersom geldt dat ook, mijn man zou mij ook niet meer willen als ik dat deed.
Hij is trouwens ooit eens gezoend door een meisje dat vroeger wel eens met ons ging stappen. Hij was die avond alleen uit en zij was daar ook. Ze probeerde hem dus te zoenen toen ze door had dat hij zonder mij was. Vriendlief (toen nog) kwam hevig verontwaardigd thuis en heeft het me meteen verteld. Hij had haar weggeduwd en gezegd dat hij daar niet van gediend was. Hij vindt haar erg onaantrekkelijk en ik ook, en daarom kon ik wel om lachen. Maar als het nu een hele mooie meid was geweest, had ik er toch meer moeite mee gehad. Ook al was het zijn schuld niet.
Hij is trouwens ooit eens gezoend door een meisje dat vroeger wel eens met ons ging stappen. Hij was die avond alleen uit en zij was daar ook. Ze probeerde hem dus te zoenen toen ze door had dat hij zonder mij was. Vriendlief (toen nog) kwam hevig verontwaardigd thuis en heeft het me meteen verteld. Hij had haar weggeduwd en gezegd dat hij daar niet van gediend was. Hij vindt haar erg onaantrekkelijk en ik ook, en daarom kon ik wel om lachen. Maar als het nu een hele mooie meid was geweest, had ik er toch meer moeite mee gehad. Ook al was het zijn schuld niet.
donderdag 9 oktober 2008 om 23:25
Ook ik zei altijd met mijn grote mond als ik er ooit achter kom dat je vreemdgaat is het over en uit.ik gooi je hele zooitje zo het raam uit.En Tja toen kwam ik er dus achter dat er een ander was en wat deed ik .... NIKS...althans niet wat ik me ooit had voor genomen te doen.want 16 jaar huwelijk gooi je niet zomaar weg en zeker niet met 3 kids.
je bent vooral boos,verdrietig, alsof de grond onder je wegzakt echt ik was er gewoon ziek van.En het enige wat ik wilde is dat het gewoon weer goedkwam tussen ons.en ja ik kan het vergeven maar vergeten NEE..
Het gaat nu weer redelijk goed tussen ons maar het vertrouwen is helaas weg
Wat ik zeggen wil is dat je vaak anders reageert als het je daadwerkelijk overkomt. en hoelang je al bij elkaar bent zal zeker meespelen en heb je kids ja of nee.
je bent vooral boos,verdrietig, alsof de grond onder je wegzakt echt ik was er gewoon ziek van.En het enige wat ik wilde is dat het gewoon weer goedkwam tussen ons.en ja ik kan het vergeven maar vergeten NEE..
Het gaat nu weer redelijk goed tussen ons maar het vertrouwen is helaas weg
Wat ik zeggen wil is dat je vaak anders reageert als het je daadwerkelijk overkomt. en hoelang je al bij elkaar bent zal zeker meespelen en heb je kids ja of nee.
vrijdag 10 oktober 2008 om 12:07
Dat kan ik me wel voorstellen poohbear op een gegeven moment heb je samen een leven opgebouwd en zeker met ook nog eens drie kinderen samen, dan stop je er ook niet zomaar mee. Maar dat het vertrouwen nu weg is kan ik me wel voorstellen. Vraag me af in hoeverre je dat dan weer kunt opbouwen. Zal wel heel lang duren voordat dat weer een beetje terug is. Ik vind wel dat je een dappere beslissing hebt genomen. En ik geloof gelijk dat je pas weet hoe je reageert als je het echt meemaakt. Ik hoop er dus eigenlijk nooit echt achter te komen natuurlijk. Lijkt me verschrikkelijk moeilijk om mee te maken.
vrijdag 10 oktober 2008 om 12:09
