Relaties
alle pijlers
Grote zus gezocht :)
donderdag 24 april 2008 om 12:44
Hallo!!
Ik zoek een zus..eigenlijk heb ik een zus maar, daar heb ik niet veel aan en niet veel mee.
Nu mijn moeder ziek is ( mijn moeder is ernstig ziek ligt in het ziekenhuis) gaat de relatie wel beter tussen mij en mijn zus maar, nog steeds stroef.
We hebben allebei ons eigen gezin. En zij vind dat je het me je gezin moet doen in het leven. Dus ik val buiten de boot. Ook is ze ontzettend jaloers op me, haar hele leven al ( heel vervelend zowel voor haar, mij en mijn moeder)
Nu mijn moeder ziek ik kom ik erachter dat mijn relatie eigenlijk niet zo goed is als ik steeds deed lijken...en mijn moeder gewoon de rots in de branding was.
Heb op 1 hand geteld goede vriendinnen. Alleen zij wonen niet samen, hebben geen kindjes of een doodzieke mams ( heel andere belevingswereld waar zij in zitten).
En ik wou zo dat ik iemand had om mijn gevoel mee te delen.
Ik zoek een zus..eigenlijk heb ik een zus maar, daar heb ik niet veel aan en niet veel mee.
Nu mijn moeder ziek is ( mijn moeder is ernstig ziek ligt in het ziekenhuis) gaat de relatie wel beter tussen mij en mijn zus maar, nog steeds stroef.
We hebben allebei ons eigen gezin. En zij vind dat je het me je gezin moet doen in het leven. Dus ik val buiten de boot. Ook is ze ontzettend jaloers op me, haar hele leven al ( heel vervelend zowel voor haar, mij en mijn moeder)
Nu mijn moeder ziek ik kom ik erachter dat mijn relatie eigenlijk niet zo goed is als ik steeds deed lijken...en mijn moeder gewoon de rots in de branding was.
Heb op 1 hand geteld goede vriendinnen. Alleen zij wonen niet samen, hebben geen kindjes of een doodzieke mams ( heel andere belevingswereld waar zij in zitten).
En ik wou zo dat ik iemand had om mijn gevoel mee te delen.
donderdag 24 april 2008 om 13:32
Nou, ik ben zo'n grote zus en ik kan je vertellen: ik heb ook niet veel aan mijn kleinere zus (al schelen we maar 11 maanden). Niet dat het contact slecht is, maar als er al contact is moet dat van mij komen en moet er een datum geprikt worden waarop wij langs kunnen komen. Ik kon me er eerder druk over maken, maar dat doe ik nu niet meer. Mijn zus is inderdaad mijn zus en als we wat doen is het leuk, maar daar blijft het bij. Ze is niet mijn vriendin.
donderdag 24 april 2008 om 13:34
En mijn zus was ook altijd net even wat beter in alles, wat gevatter, de leuke spontane meid enzenz. Hier heb ik het trouwens wel met haar over gehad en het grappige was dat mijn zus juist wilde dat ze wat meer van mij weghad. Ik was altijd de verstandige zeg maar (ik geloof dat Veldhuis en Kemper hier een treffend nummer over geschreven hebben).
donderdag 24 april 2008 om 13:38
Ik heb geen zus, noch een broer.. En ik heb weleens één gemist. Tot ik dan verhalen als bovenstaande las en erg happy was met mijn vriendinnen.
Klinkt als een dooddoener, maar je familie die kies je niet, die krijg je.
Je hebt zo te lezen een fantastische moeder wat al een geschenk is. Des te verdrietiger voor jou dat ze nu zo ontzettend ziek is.
Maar lieve vinvis, heb je wel goede vriendinnen? Van die meiden (of mannen?) dat ook al heb je ze een paar weken/maanden niet of nauwelijks gsproken, je toch bij ze terecht kunt (en zij bij jou)?
Klinkt als een dooddoener, maar je familie die kies je niet, die krijg je.
Je hebt zo te lezen een fantastische moeder wat al een geschenk is. Des te verdrietiger voor jou dat ze nu zo ontzettend ziek is.
Maar lieve vinvis, heb je wel goede vriendinnen? Van die meiden (of mannen?) dat ook al heb je ze een paar weken/maanden niet of nauwelijks gsproken, je toch bij ze terecht kunt (en zij bij jou)?
Computer says nooooo
donderdag 24 april 2008 om 13:45
Het komt over alsof je echt vindt dat een grote zus er is om jou te steunen. Terwijl dat m.i. na een bepaalde leeftijd (lees: een jaar of 18) toch niet meer nodig is en de relatie gelijkwaardiger zou moeten worden. Omdat je zus toevallig een jonger zusje heeft, hoeft ze toch niet tot het einde der tijden een soort van moederrol op zich te nemen? Kun je niet beginnen met alleen leuke dingen doen en niet verwachten dat ze er is om je te steunen?
Dat geldt trouwens ook voor de 'oudere zus' die je hier zoekt. Als je alleen iemand zoekt om je te steunen in deze moeilijke tijd, kun je misschien beter professionele steun zoeken.
Mijn zusje (tweeling) is trouwens wel echt een zus en een vriendin, maar dat is wederkerig. Juist omdat we ook de leuke momenten delen, steunen we elkaar in de vervelende.
Misschien kun je proberen je minder te richten op je zus en in plaats daarvan je vriendinnen uit te leggen hoe je je voelt en welke steun zij kunnen geven? Ik weet uit ervaring dat je denkt dat ze gewoon niet kunnen weten hoe jij je voelt en waar je doorheen gaat, maar dat betekent niet dat ze er niet voor je kunnen zijn.
Dat geldt trouwens ook voor de 'oudere zus' die je hier zoekt. Als je alleen iemand zoekt om je te steunen in deze moeilijke tijd, kun je misschien beter professionele steun zoeken.
Mijn zusje (tweeling) is trouwens wel echt een zus en een vriendin, maar dat is wederkerig. Juist omdat we ook de leuke momenten delen, steunen we elkaar in de vervelende.
Misschien kun je proberen je minder te richten op je zus en in plaats daarvan je vriendinnen uit te leggen hoe je je voelt en welke steun zij kunnen geven? Ik weet uit ervaring dat je denkt dat ze gewoon niet kunnen weten hoe jij je voelt en waar je doorheen gaat, maar dat betekent niet dat ze er niet voor je kunnen zijn.
Dat zeg ik....
donderdag 24 april 2008 om 13:54
quote:blauwevinvis schreef op 24 april 2008 @ 13:31:
Oh dat probeert mijn moeder al 33 jaar en ik al 28 jaar!
Er is gewoon geen klik..wil het hier niet hebben over de band met mijn zus..
Ik zoek een nieuwe zus! Om lief en leed mee te delen...
Je wilt het niet hebben over hoe je evt. het contact kan verbeteren met je zus. Je hebt vriendinnen zeg je, waarom diep je die vriendschappen dan niet verder uit? Iemand van een forum heb je toch nooit zomaar een goeie vriendschap mee die jouw vriendschappen met je vriendinnen overtreffen of het contact met je zus die alle ins and outs van je kent.
Misschien toch even verdiepen waarom het contact met je zus zo slecht is, ga praten. Of kijk of er een vriendin is die ook wel meer contact wil. Soms vul je voor een ander al in ............ ja maar die .............. en ja maar die zo................... spreek het uit naar je vriendinnen, wie weet wat eruit komt.
Oh dat probeert mijn moeder al 33 jaar en ik al 28 jaar!
Er is gewoon geen klik..wil het hier niet hebben over de band met mijn zus..
Ik zoek een nieuwe zus! Om lief en leed mee te delen...
Je wilt het niet hebben over hoe je evt. het contact kan verbeteren met je zus. Je hebt vriendinnen zeg je, waarom diep je die vriendschappen dan niet verder uit? Iemand van een forum heb je toch nooit zomaar een goeie vriendschap mee die jouw vriendschappen met je vriendinnen overtreffen of het contact met je zus die alle ins and outs van je kent.
Misschien toch even verdiepen waarom het contact met je zus zo slecht is, ga praten. Of kijk of er een vriendin is die ook wel meer contact wil. Soms vul je voor een ander al in ............ ja maar die .............. en ja maar die zo................... spreek het uit naar je vriendinnen, wie weet wat eruit komt.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
donderdag 24 april 2008 om 13:59
donderdag 24 april 2008 om 14:04
Was ook meer een 'grap' deze topic.
Staat een smile achter grote zus gezocht
Zoek niet iemand voor alleen de slechte tijden..juist voor dik en dun.
Een zus behoort je niet je hele leven aan het lijntje te laten lopen. Maar als je een fijne zus hebt waar je dik en dun mee kan delen. Dat lijkt me zo mooi. Je hebt de zelfde achtergrond je weet wat er speelt.
Heb wel vriendschappen maar die zijn niet uitgediept. Ik kreeg een kind en zij zijng nog single, ik sloeg een andere weg in. Geen moment spijt van maar merk wel dat het iets deed met de vriendschappen. We zien elkaar minder, mailen meer over opervlakkige dingen.
Natuurlijk weet ik dat ik hier geen best friend for live kan vinden...ben zo eenzaam en ziellig niet hoor!
Ga nu gewoon een moeilijke weg in mijn leven door.
Staat een smile achter grote zus gezocht
Zoek niet iemand voor alleen de slechte tijden..juist voor dik en dun.
Een zus behoort je niet je hele leven aan het lijntje te laten lopen. Maar als je een fijne zus hebt waar je dik en dun mee kan delen. Dat lijkt me zo mooi. Je hebt de zelfde achtergrond je weet wat er speelt.
Heb wel vriendschappen maar die zijn niet uitgediept. Ik kreeg een kind en zij zijng nog single, ik sloeg een andere weg in. Geen moment spijt van maar merk wel dat het iets deed met de vriendschappen. We zien elkaar minder, mailen meer over opervlakkige dingen.
Natuurlijk weet ik dat ik hier geen best friend for live kan vinden...ben zo eenzaam en ziellig niet hoor!
Ga nu gewoon een moeilijke weg in mijn leven door.
donderdag 24 april 2008 om 15:15
Ik vind het juist een heel lief topic dit en ik kan me goed voorstellen dat je, juist in deze moeilijke periode, iemand zou willen hebben die er altijd voor je is, alsof het familie is waar je een hele goede band mee hebt.
Ik noem mijn vriendinnen altijd mijn zelfgekozen familie en ze staan ook op dat niveau. Deze vrouwen ken ik dan ook al wel op z'n kortst 12 jaar en degene die ik het langst heb ken ik dit jaar 31 jaar, maar ik begrijp dus heel goed wat je bedoelt.
Zijn er in je vriendenkring 'gegadigden' voor een rol van zus? Of moet je echt nieuwe zussenbronnen aanboren?
Ik noem mijn vriendinnen altijd mijn zelfgekozen familie en ze staan ook op dat niveau. Deze vrouwen ken ik dan ook al wel op z'n kortst 12 jaar en degene die ik het langst heb ken ik dit jaar 31 jaar, maar ik begrijp dus heel goed wat je bedoelt.
Zijn er in je vriendenkring 'gegadigden' voor een rol van zus? Of moet je echt nieuwe zussenbronnen aanboren?
donderdag 24 april 2008 om 15:42
Ik sluit me aan bij leo. Ik vind het ook een lief topic.
Ik krijg het gevoel dat je leven een beetje op zijn kop staat en je alles, met name relaties in je leven, aan het herwaarderen bent. Dat zal vast samen hangen met het ziektebed van je moeder.
Op mij komt het wel over alsof je nog pijn hebt van het feit dat het tussen jou en je zus nooit dik zal worden. Verder krijg ik de indruk dat je dit nu misschien langzaamaan probeert te accepteren en dat je het daarom er ook niet over wil hebben. Voelt het onveranderbaar?
Misschien zit ik er naast maar ik krijg het idee dat jij eigenlijk bezig bent met een soort rouwproces, onder andere betreffende je relatie met je zus. Ik kan me wel voorstellen dat je het fijn vindt om die gevoelens met iemand te delen. Is dat niet de eigenlijke vraag van dit topic?
En verder: misschien is het toch een idee één goede vriendin wat meer te vertelln over wat je bezig houdt op het moment. Juíst als ze geen kinderen enzo hebben is het misschien iets makkelijker om af te sreken en tijd voor twee te maken. Misschien dat je nog verbaasd zult staan hoe lief iemand reageert?
Ik krijg het gevoel dat je leven een beetje op zijn kop staat en je alles, met name relaties in je leven, aan het herwaarderen bent. Dat zal vast samen hangen met het ziektebed van je moeder.
Op mij komt het wel over alsof je nog pijn hebt van het feit dat het tussen jou en je zus nooit dik zal worden. Verder krijg ik de indruk dat je dit nu misschien langzaamaan probeert te accepteren en dat je het daarom er ook niet over wil hebben. Voelt het onveranderbaar?
Misschien zit ik er naast maar ik krijg het idee dat jij eigenlijk bezig bent met een soort rouwproces, onder andere betreffende je relatie met je zus. Ik kan me wel voorstellen dat je het fijn vindt om die gevoelens met iemand te delen. Is dat niet de eigenlijke vraag van dit topic?
En verder: misschien is het toch een idee één goede vriendin wat meer te vertelln over wat je bezig houdt op het moment. Juíst als ze geen kinderen enzo hebben is het misschien iets makkelijker om af te sreken en tijd voor twee te maken. Misschien dat je nog verbaasd zult staan hoe lief iemand reageert?
donderdag 24 april 2008 om 19:58
Ik ken het wel hoor dat gevoel. Ik wilde vanmiddag ook dat ik nog een zus had, een zus die het minder druk heeft.
Pa takelt af en ik was hem vanmiddag gewoon kwijt geraakt. Echt kwijt, net als een klein kind. Toen ik echt een beetje radeloos werd zusje maar gebeld, maar die was druk........
Pa is weer terecht hoor!
Maar ik wil best je zus zijn als jij ook eens voor de mijne in wil vallen!
Pa takelt af en ik was hem vanmiddag gewoon kwijt geraakt. Echt kwijt, net als een klein kind. Toen ik echt een beetje radeloos werd zusje maar gebeld, maar die was druk........
Pa is weer terecht hoor!
Maar ik wil best je zus zijn als jij ook eens voor de mijne in wil vallen!
donderdag 24 april 2008 om 20:08
Ik herken het wel een beetje. Ik heb een broertje van 5 jaar jonger, maar we hebben een zeer slecht contact. Ik kom een paar keer per jaar bij hun voor een verjaardag en verder zie ik hem, zijn vriendin en de kinderen alleen af en toe bij mijn moeder.
Nu ligt mijn vader alweer 2 weken in het ziekenhuis en het interesseert heb geen ene moer. Ze hebben mail, ze kunnen via mijn Hyves reageren, maar helemaal niks. 3 Jaar terug lag hij bijna 2 maanden in het ziekenhuis, mijn broertje is geen 1 keer geweest en heeft maar 1 keer naar mijn vader gebeld. Ik kan dus absoluut niks met hem delen.
Gelukkig heb ik wel een vriend die mij helemaal begrijpt (zijn vader is 7 jaar geleden overleden) en ik kan met hem er heel goed over praten. Maar het zou toch wel fijn zijn om ook met mijn broertje erover te praten. Zelfs mijn moeder (mijn ouders zijn al 25 jaar gescheiden) vraagt regelmatig hoe het met hem gaat.
Ik wens je veel sterkte met alles!!
Nu ligt mijn vader alweer 2 weken in het ziekenhuis en het interesseert heb geen ene moer. Ze hebben mail, ze kunnen via mijn Hyves reageren, maar helemaal niks. 3 Jaar terug lag hij bijna 2 maanden in het ziekenhuis, mijn broertje is geen 1 keer geweest en heeft maar 1 keer naar mijn vader gebeld. Ik kan dus absoluut niks met hem delen.
Gelukkig heb ik wel een vriend die mij helemaal begrijpt (zijn vader is 7 jaar geleden overleden) en ik kan met hem er heel goed over praten. Maar het zou toch wel fijn zijn om ook met mijn broertje erover te praten. Zelfs mijn moeder (mijn ouders zijn al 25 jaar gescheiden) vraagt regelmatig hoe het met hem gaat.
Ik wens je veel sterkte met alles!!
donderdag 24 april 2008 om 20:20
Wat een ontzettende lieve berichtjes!
Ja soms kabbelt je leven lekker over de rivier is er niet veel aan de hand. En dan ineens kan het ontzettend gaan stormen.
Zo ook ( een beetje) in mijn leven.
Ik heb kom uit een gezin waarvan mijn moeder al een aantal jaar last heeft van 'reuma'.De echte diagnose was alleen nooit gesteld. De huisarts zei dat mijn moeder zich er maar gewoon blij moest neerleggen. En dat deden we. We is moeder, vader, broer , ik en zus. Wonen allemaal niet meer thuis hebben onze eigen gezinnen met kindjes.
Toen mijn moeder bedliggerig werd en in de woonkamer verblijf gingen we echt met elkaar de zorg van ons moeder aan. Toen werd ik er weer aan herinnerd dat ik met mijn zus een andersoort band heb als broer of als zussen 'behoren' te hebben. Ze is jaloers op mij ten opzichte van mijn moeder. Ze voelt zich buitengeloten etc . Wij hebben in ons leven al heel vaak rond de tafelgezeten. Maar het is een bepaald gevoel wat ze heeft. Ze probeert nu haar gevoel te negeren etc en ik probeer met mijn zus te leven hoe ze is. We kunnen prima door 1 deur maar het is niet iemand waar ik het gevoel heb bij jou kan ik terrecht.
Nu is gebleken dat moeder geen 'reuma'heeft maar een tumor in haar lichaam. Dat is ontzettend schrikken geweest. Ze ligt nu al een maand in een academisch ziekenhuis, gespecialeerd in haar soort.
Omdat ik de laatste jaren veel bezig ben geweest met mijn leven , zwanger, kindje krijgen en de zorg voor moeder zijn vriendschappen veranderd. Veranderd niet verwaterd.
Tuurlijk stel ik mijn vriendinnen op de hoogte maar, vaak is er onbegrip. Zij delen dit soort info namelijk niet bij mij maar met andere..en zij leven in een andere fase waardoor zij ook aangeven jou leven is voor ons zo ver van ons bedshow..
Ja soms kabbelt je leven lekker over de rivier is er niet veel aan de hand. En dan ineens kan het ontzettend gaan stormen.
Zo ook ( een beetje) in mijn leven.
Ik heb kom uit een gezin waarvan mijn moeder al een aantal jaar last heeft van 'reuma'.De echte diagnose was alleen nooit gesteld. De huisarts zei dat mijn moeder zich er maar gewoon blij moest neerleggen. En dat deden we. We is moeder, vader, broer , ik en zus. Wonen allemaal niet meer thuis hebben onze eigen gezinnen met kindjes.
Toen mijn moeder bedliggerig werd en in de woonkamer verblijf gingen we echt met elkaar de zorg van ons moeder aan. Toen werd ik er weer aan herinnerd dat ik met mijn zus een andersoort band heb als broer of als zussen 'behoren' te hebben. Ze is jaloers op mij ten opzichte van mijn moeder. Ze voelt zich buitengeloten etc . Wij hebben in ons leven al heel vaak rond de tafelgezeten. Maar het is een bepaald gevoel wat ze heeft. Ze probeert nu haar gevoel te negeren etc en ik probeer met mijn zus te leven hoe ze is. We kunnen prima door 1 deur maar het is niet iemand waar ik het gevoel heb bij jou kan ik terrecht.
Nu is gebleken dat moeder geen 'reuma'heeft maar een tumor in haar lichaam. Dat is ontzettend schrikken geweest. Ze ligt nu al een maand in een academisch ziekenhuis, gespecialeerd in haar soort.
Omdat ik de laatste jaren veel bezig ben geweest met mijn leven , zwanger, kindje krijgen en de zorg voor moeder zijn vriendschappen veranderd. Veranderd niet verwaterd.
Tuurlijk stel ik mijn vriendinnen op de hoogte maar, vaak is er onbegrip. Zij delen dit soort info namelijk niet bij mij maar met andere..en zij leven in een andere fase waardoor zij ook aangeven jou leven is voor ons zo ver van ons bedshow..
donderdag 24 april 2008 om 23:07
Ik herken hier heel veel in heb een zus maar contact is ver te zoeken .Komen niet bij elkaar over de vloer zien elkaar 2 keer per jaar, hoe het met haar gaat hoor ik alleen via moeder.Heb al wel eens geprobeerd contact beter te laten verlopen maar zij
vindt blijkbaar andere dingen belangrijker.Ja wat doe je er dan aan ik had het graag anders gezien maar het is eenmaal zo.
vindt blijkbaar andere dingen belangrijker.Ja wat doe je er dan aan ik had het graag anders gezien maar het is eenmaal zo.
vrijdag 25 april 2008 om 07:28
Ik heb een grote broer.. En hij is altijd mijn grote broer geweest.. Ja, geweest. Tot ik een woordenwisseling, via de mail (hoe fout) met zijn vrouw kreeg. Hij kreeg het gevoel dat hij moest kiezen, en heeft (logisch ook) voor zijn vrouw en kinderen gekozen. Ik mis hem, maar het komt niet meer goed tussen ons. Het is nu 4 jaar geleden.
Maar een zus lijkt me ook leuk!
Maar een zus lijkt me ook leuk!
