Relaties
alle pijlers
Happy valentine: het is uit :-(
zondag 14 februari 2010 om 17:05
Zucht, wat ik hiermee wil weet ik niet. Even van me afschrijven, denk ik. Ik heb het net uitgemaakt met vriendlief die gek genoeg niet wist wat hem overkwam. En daar wordt ik dan weer onzeker van: heb ik hem geen kans gegeven? had ik duidelijker moeten zijn?
Voor mij voelde het niet goed zoals het ging, maar dit voelt minstens net zo kut en ik doe heel hard mijn best om niet achter hem aan te rennen nu om het direct goed te maken. (dus maar VF) Terwijl ik hem eigenlijk gewoon niet kwijt wil, maar ook niet in de relatie wil zitten waar we de laatste tijd in zaten. Vaag verhaal misschien, maar ik weet het gewoon even niet en die berg chocola helpt ook niet...
PS. de titel is een geintje, meer dan lekker samen eten lag niet in de planning en dat was niet speciaal omdat het valentijnsdag was. Ik wilde vandaag alleen leuk maken om weer een positieve draai aan onze relatie te geven. Nou, dat is lekker gelukt
Voor mij voelde het niet goed zoals het ging, maar dit voelt minstens net zo kut en ik doe heel hard mijn best om niet achter hem aan te rennen nu om het direct goed te maken. (dus maar VF) Terwijl ik hem eigenlijk gewoon niet kwijt wil, maar ook niet in de relatie wil zitten waar we de laatste tijd in zaten. Vaag verhaal misschien, maar ik weet het gewoon even niet en die berg chocola helpt ook niet...
PS. de titel is een geintje, meer dan lekker samen eten lag niet in de planning en dat was niet speciaal omdat het valentijnsdag was. Ik wilde vandaag alleen leuk maken om weer een positieve draai aan onze relatie te geven. Nou, dat is lekker gelukt
Dat zeg ik....
zondag 14 februari 2010 om 21:33
quote:LaLotta schreef op 14 februari 2010 @ 21:14:
Die stomme mobiel...erg herkenbaar! Gelukkig lang geleden, maar kan me nog als de dag van vandaag herinneren hoe het voelt. Ik vind het knap van je, want het is zó makkelijk om zelf die mobiel te pakken! Hou vol en neem de tijd om aan het idee te wennen. Daarna kun je nog altijd verder zien.
Iedere keer als ik hem wil bellen of sms-en, gebruik ik een vriendin als substitutie. Die arme schat wordt inmiddels al gillend gek volgens mij, maar deze methode gebruiken we al een jaar of 10 en werkt nou eenmaal voor ons
En misschien is het ook wel goed: even geen beslissingen nemen nog
Die stomme mobiel...erg herkenbaar! Gelukkig lang geleden, maar kan me nog als de dag van vandaag herinneren hoe het voelt. Ik vind het knap van je, want het is zó makkelijk om zelf die mobiel te pakken! Hou vol en neem de tijd om aan het idee te wennen. Daarna kun je nog altijd verder zien.
Iedere keer als ik hem wil bellen of sms-en, gebruik ik een vriendin als substitutie. Die arme schat wordt inmiddels al gillend gek volgens mij, maar deze methode gebruiken we al een jaar of 10 en werkt nou eenmaal voor ons
En misschien is het ook wel goed: even geen beslissingen nemen nog
Dat zeg ik....
zondag 14 februari 2010 om 23:11
zondag 14 februari 2010 om 23:22
Gruwelijk inderdaad. Echt, ik ben zo ontzettend niet ..... zo Als ik de kamer even ben uitgeweest loop ik eerst naar mijn mobiel. Om te zien of ik iets gemist heb. Maar daarvoor moet ik op een knopje drukken waarna het schermpje verlicht blijft voor een halve minuut. Waardoor ik dus steeds weer denk dat ik een berichtje zie.... Echt te erg. En het is half twaalf en ik zit nog te forummen omdat ik niet wil slapen omdat ik hem niet wil missen. Hoe sneu ben je dan???
Dat zeg ik....
maandag 15 februari 2010 om 11:51
Hey Websje,
Ik herken dit gevoel ook enorm goed, vooral dat mobieltje die niet van je zijde wijkt en iedere minuut indrukken om te kijken of je iets gemist hebt(terwijl die hard en duidelijk te horen is als er iets zou gebeuren).
Bij mij is het inmiddels al 4 weken uit, en geloof me het voelt nog steeds ongelooflijk klote en kut! Het lijkt een jaar geleden maar ik zie hem zo voor me en zou alles willen doen het terug te draaien, hoewel ik weet dat vergeten en vergeven niet werkt. Het gevoel dat je een verkeerde beslissing gemaakt hebt, het gevoel dat je diegene niet wil missen, het gevoel dat de ander ook nog gevoel heeft, voelt zo ontzettend verwarrend. Misschien een tip, ik ben er gisteren mee begonnen en het werkt echt wel een beetje. Jezelf streng toespreken, dit opschrijven...alsof je van buitenaf kijkt op jezelf...en dat overlezen. Het maakt de pijn er niet minder op, maar het geeft je wel een gevoel van kracht. Iedereen zegt inderdaad dat het slijt, ik merk er zelf nog bar weinig van moet ik zeggen, dit misschien ook omdat ik nog steeds contact heb met hem en ook een week geleden naar hem toe getreind ben...Het voelt alsof iemand dood is maar verder leeft zonder jou, is het ook een beetje, maar nu zou ik bijna liever willen dat ie gewoon dood was want dan was er geen hoop meer en mn maag keert zich om(letterlijk:s) bij het idee dat hij aan een ander denkt.....Dit is een heel egoïstische uitspraak, maar op sommige momenten wel mn gevoel.
Heel veel sterkte!!
liefs
Ik herken dit gevoel ook enorm goed, vooral dat mobieltje die niet van je zijde wijkt en iedere minuut indrukken om te kijken of je iets gemist hebt(terwijl die hard en duidelijk te horen is als er iets zou gebeuren).
Bij mij is het inmiddels al 4 weken uit, en geloof me het voelt nog steeds ongelooflijk klote en kut! Het lijkt een jaar geleden maar ik zie hem zo voor me en zou alles willen doen het terug te draaien, hoewel ik weet dat vergeten en vergeven niet werkt. Het gevoel dat je een verkeerde beslissing gemaakt hebt, het gevoel dat je diegene niet wil missen, het gevoel dat de ander ook nog gevoel heeft, voelt zo ontzettend verwarrend. Misschien een tip, ik ben er gisteren mee begonnen en het werkt echt wel een beetje. Jezelf streng toespreken, dit opschrijven...alsof je van buitenaf kijkt op jezelf...en dat overlezen. Het maakt de pijn er niet minder op, maar het geeft je wel een gevoel van kracht. Iedereen zegt inderdaad dat het slijt, ik merk er zelf nog bar weinig van moet ik zeggen, dit misschien ook omdat ik nog steeds contact heb met hem en ook een week geleden naar hem toe getreind ben...Het voelt alsof iemand dood is maar verder leeft zonder jou, is het ook een beetje, maar nu zou ik bijna liever willen dat ie gewoon dood was want dan was er geen hoop meer en mn maag keert zich om(letterlijk:s) bij het idee dat hij aan een ander denkt.....Dit is een heel egoïstische uitspraak, maar op sommige momenten wel mn gevoel.
Heel veel sterkte!!
liefs
maandag 15 februari 2010 om 12:25
Nikkeltje: Voor jou ook een Vier weken lijkt best lang, maar jij lijkt dat nog niet echt te voelen?
je hebt natuurlijk helemaal gelijk, ik ben er alleen nog niet zeker van dat vergeven en vergeten werkt. Of dat ik dat zelfs maar wil....
Dit topic werkt voor mij wel een beetje als opschrijjven en teruglezen. Met de dingen die ik hier niet neerzet in mijn achterhoofd natuurlijk....
Vwb je laatste alinea: dat zou ik dus nooit willen. Ik wil hem levend en wel en mij begrijpend weer bij me.
je hebt natuurlijk helemaal gelijk, ik ben er alleen nog niet zeker van dat vergeven en vergeten werkt. Of dat ik dat zelfs maar wil....
Dit topic werkt voor mij wel een beetje als opschrijjven en teruglezen. Met de dingen die ik hier niet neerzet in mijn achterhoofd natuurlijk....
Vwb je laatste alinea: dat zou ik dus nooit willen. Ik wil hem levend en wel en mij begrijpend weer bij me.
Dat zeg ik....
maandag 15 februari 2010 om 22:39
Oh vandaar. Die las ik inderdaad anders, sorry. Hier nog steeds nul communicatie terwijl hij wist dat vanavond iets heel belangrijks voor me was. Geen idee wat ik er nu nog van moet denken, is hij me de ruimte aan het geven of boeit het hem allemaal niet meer of accepteert hij gewoon mijn beslissing? Maar nog steeds niet ge-smst!
Dat zeg ik....
dinsdag 16 februari 2010 om 18:26
Thanks Lalotte. En dat ga ik nodig hebben, want ik ga zo met hem praten. Ik dacht dat ik voor mijn gevoel wel weer ging toegeven, maar denk nu dat ik dat misschien niet meer wil doen. Voor mij is het geen fijne relatie op deze manier en als hij nu tegen wil en dank iets moet aanpassen dat eigenlijk helemaal geen opoffering voor hem zou moeten zijn.....wat als er weer iets op ons pad komt. Dus ik ben er bang voor, maar ga zo wel even een kop thee met hem drinken. Wish me luck
Dat zeg ik....
woensdag 17 februari 2010 om 18:01
uhm, dat wel. Vanmorgen
Heel dubbel, we hebben nog geen beslissing genomen maar vooral heel lang en veel gepraat. En ik krijg het idee dat hij denkt dat als ik zijn kant van het verhaal hoor, ik me wel weer aanpas. Dat gaat in ieder geval niet zomaar gebeuren, dus we praten vanavond verder. En voor mij is het daarna stoppen of doorgaan. Maar het gel*l mag wel over zijn.
Heel dubbel, we hebben nog geen beslissing genomen maar vooral heel lang en veel gepraat. En ik krijg het idee dat hij denkt dat als ik zijn kant van het verhaal hoor, ik me wel weer aanpas. Dat gaat in ieder geval niet zomaar gebeuren, dus we praten vanavond verder. En voor mij is het daarna stoppen of doorgaan. Maar het gel*l mag wel over zijn.
Dat zeg ik....
