Relaties
alle pijlers
He is just THAT into you :-D
woensdag 19 november 2008 om 00:28
hallo allemaal.
na alle topics over eerste dates, beginnende relaties etc, waarbij vrouwen zichzelf vertwijfelend afvragen waarom hij toch niet meer terug smst ineens, of niks meer laat horen, terwijl ze de meest leuke eerste dates hebben gehad, met of zonder sex etc etc en waarin ze uiteindelijk super onzeker worden omdat hij maar geen bevestiging geeft, omdat hij zogenaamd bindingsangst heeft, net uit een relatie is, of weet ik veel om welke reden dan ook...
bij deze een topic over alle mensen die wel meteen succesvol met een jongen van start zijn gegaan, waarin hij wel meteen smst, belt, afspreekt, meteen reageert op je etc omdat hij wel just THAT into you is!
ook ik heb het afgelopen jaar wel eens hele leuke momenten gehad met jongens waarin het helemaal koek en ei leek, en hij vervolgens niks liet horen.
oh wat was dat vreselijk. compleet onzeker worden, aan jezelf twijfelen, analyseren en alle nare gevolgen nadien.
en nu:
2,5 week geleden was ik op een feestje van een vriendin. haar beste vriend was er ook, en ik had hem nog nooit gezien. ik kwam binnen, zag hem en dacht meteen: heeeeyyyy dat is een leuke jongen!!
die avond veel gekletst en uiteindelijk in de keuken staan zoenen
de dag erna voegde hij mij meteen toe op hyves en msn. meteen 3 uur zitten msnen. de dag erna smste hij mij meteen smorgens vroeg en leuke smsjes over en weer. elke avond uren msnen, en op zaterdag, dus een week later, afgesproken.
daar blijven slapen ook (terwijl ik met de fiets gekomen was, zodat ik evt kon drinken en weer terug kon fietsen) en geen sex gehad. op zondag zei hij al: volgens mij ben ik smoorverliefd op je aan het worden. die avond tot 23u gebleven.
vervolgens elke 2 dagen gedate, blijven slapen en alles helemaal op en top. geen seconde onzeker geweest en initiatieven kwamen van beide kanten.
gisteren vroeg ie of ik zijn vriendinnetje wilde zijn
nog steeds niet gesext en alleen gezoend (terwijl ik de afgelopen anderhalf jaar met man en alleman het bed heb gedeeld, en ik dit echt wel wil, maar hij wil graag wachten)
dus het is allemaal erg basisschool hahaha.
het is ook nog eens een jongen die net uit een langdurige relatie komt, maar dat niet als smoes gebruikt. het klopt gewoon tussen ons, hoe pril het ook is.
voor mij nogmaals het bewijs dat als een jongen just NOT that into you is, ook weinig moeite voor je zal doen, en als hij dat wel is, ook WEL die moeite voor je wil doen!
wie nog meer van dit soort leuke ervaringen?? ik hoor ze graag!
na alle topics over eerste dates, beginnende relaties etc, waarbij vrouwen zichzelf vertwijfelend afvragen waarom hij toch niet meer terug smst ineens, of niks meer laat horen, terwijl ze de meest leuke eerste dates hebben gehad, met of zonder sex etc etc en waarin ze uiteindelijk super onzeker worden omdat hij maar geen bevestiging geeft, omdat hij zogenaamd bindingsangst heeft, net uit een relatie is, of weet ik veel om welke reden dan ook...
bij deze een topic over alle mensen die wel meteen succesvol met een jongen van start zijn gegaan, waarin hij wel meteen smst, belt, afspreekt, meteen reageert op je etc omdat hij wel just THAT into you is!
ook ik heb het afgelopen jaar wel eens hele leuke momenten gehad met jongens waarin het helemaal koek en ei leek, en hij vervolgens niks liet horen.
oh wat was dat vreselijk. compleet onzeker worden, aan jezelf twijfelen, analyseren en alle nare gevolgen nadien.
en nu:
2,5 week geleden was ik op een feestje van een vriendin. haar beste vriend was er ook, en ik had hem nog nooit gezien. ik kwam binnen, zag hem en dacht meteen: heeeeyyyy dat is een leuke jongen!!
die avond veel gekletst en uiteindelijk in de keuken staan zoenen
de dag erna voegde hij mij meteen toe op hyves en msn. meteen 3 uur zitten msnen. de dag erna smste hij mij meteen smorgens vroeg en leuke smsjes over en weer. elke avond uren msnen, en op zaterdag, dus een week later, afgesproken.
daar blijven slapen ook (terwijl ik met de fiets gekomen was, zodat ik evt kon drinken en weer terug kon fietsen) en geen sex gehad. op zondag zei hij al: volgens mij ben ik smoorverliefd op je aan het worden. die avond tot 23u gebleven.
vervolgens elke 2 dagen gedate, blijven slapen en alles helemaal op en top. geen seconde onzeker geweest en initiatieven kwamen van beide kanten.
gisteren vroeg ie of ik zijn vriendinnetje wilde zijn
nog steeds niet gesext en alleen gezoend (terwijl ik de afgelopen anderhalf jaar met man en alleman het bed heb gedeeld, en ik dit echt wel wil, maar hij wil graag wachten)
dus het is allemaal erg basisschool hahaha.
het is ook nog eens een jongen die net uit een langdurige relatie komt, maar dat niet als smoes gebruikt. het klopt gewoon tussen ons, hoe pril het ook is.
voor mij nogmaals het bewijs dat als een jongen just NOT that into you is, ook weinig moeite voor je zal doen, en als hij dat wel is, ook WEL die moeite voor je wil doen!
wie nog meer van dit soort leuke ervaringen?? ik hoor ze graag!
woensdag 19 november 2008 om 10:30
Sta nu eenbeetje aan de andere kant, geloof ik. een paar weken geleden een hele leuke vent ontmoet. klikte, we waren allebei helemaal happy in love, initiativene van twee kanten, elk weekend samen. maar nu begin ik me langzaamaan af te vragen of we eigenlijk wel bijelkaar passen en of we toch niet teveel van elkar verschillen. Terwijl hij al praat over samenwonen, begint bij mij de paniek toe te slaan, waar is de nooduitgang, en hoe ga ik die jongen, die helemaal hoteldebotel into me is, vertellen van mijn twijfels. Dat ik mss niet zo into him ben. en dat terwijl er met hem niet iets mis is ofzo, het is een hele goede lieve leuke aardige vent. alleen ik ben een Kreng.
woensdag 19 november 2008 om 10:37
hmmm, vind het een leuk topic. Alleen soms heb ik dan weer het idee bij zulke mannen van "if it's too good to be true, it IS too good to be true" dus dat er addertjes onder het gras zitten. Maar misschien klinkt dat weer heel negatief. Ik denk dat er nog wel zulke mannen zijn die het echt met je menen, maar er zijn er natuurlijk ook die in het begin alles zeggen en doen wat je wilt horen en na een tijdje kom je er achter dat het shit is. Maar ja, als je er niet voor gaat kom je daar dus niet achter. Jammer alleen dat je er soms na een tijdje achter komt...
woensdag 19 november 2008 om 10:40
woensdag 19 november 2008 om 10:44
Hoi Rary, ziehier mijn verhaal.
Een maand nadat mijn ex (waarmee ik 23 jaar mee getrouwd was geweest) het huis uit was, leerde ik op een forum een man kennen (1,5 jaar gescheiden) en we gingen al snel privé met elkaar mailen. Na 1,5 maand intensief mailverkeer spraken we af om elkaar in het echt te zien. Omdat we ver van elkaar af woonden (350 km), bleef hij een nacht slapen, in de logeerkamer. Al op deze eerste date zoenden we en hadden we een beetje seks (echter niet 'all the way', wegens betrappingsgevaar door mijn kinderen).Gelijk daarna zei hij dat hij met mij verder wilde en dat ik het helemaal voor hem was. Vanaf toen belden en/of mailden we elke dag en waren (en sliepen) we ieder weekend bij elkaar (ondanks de afstand ). Al op de tweede date zei hij dat hij zeker wist dat hij zijn hele leven met mij wilde delen. En ik wist dat ook zeker. Zodra we konden (3,5 jaar later, toen de kinderen zelfstandig woonden), zijn we gaan samenwonen en kort daarna zijn we getrouwd.
We zijn nu bijna tien jaar verder en nog altijd even gelukkig (of zelfs nog gelukkiger) dan toen. En iedere dag opnieuw voel ik me verliefd als ik naar hem kijk.
Een maand nadat mijn ex (waarmee ik 23 jaar mee getrouwd was geweest) het huis uit was, leerde ik op een forum een man kennen (1,5 jaar gescheiden) en we gingen al snel privé met elkaar mailen. Na 1,5 maand intensief mailverkeer spraken we af om elkaar in het echt te zien. Omdat we ver van elkaar af woonden (350 km), bleef hij een nacht slapen, in de logeerkamer. Al op deze eerste date zoenden we en hadden we een beetje seks (echter niet 'all the way', wegens betrappingsgevaar door mijn kinderen).Gelijk daarna zei hij dat hij met mij verder wilde en dat ik het helemaal voor hem was. Vanaf toen belden en/of mailden we elke dag en waren (en sliepen) we ieder weekend bij elkaar (ondanks de afstand ). Al op de tweede date zei hij dat hij zeker wist dat hij zijn hele leven met mij wilde delen. En ik wist dat ook zeker. Zodra we konden (3,5 jaar later, toen de kinderen zelfstandig woonden), zijn we gaan samenwonen en kort daarna zijn we getrouwd.
We zijn nu bijna tien jaar verder en nog altijd even gelukkig (of zelfs nog gelukkiger) dan toen. En iedere dag opnieuw voel ik me verliefd als ik naar hem kijk.
woensdag 19 november 2008 om 10:45
quote:iry schreef op 19 november 2008 @ 02:11:
Hmm.....
Ik geloof wel dat hij het meent.
Maar deze man vertelde mij ook 3 maanden geleden geheel onverwacht dat hij niet meer van mij hield....
Ik blijf het lastig vinden op welke woorden ik moet vertrouwen.
Van drie maanden geleden?
Of de woorden van nu..
Ik ga toch voor het laatste.
Iry, gevoelens kunnen veranderen. Uit je posts die ik tot nu toe van je heb gelezen blijkt dat jij dat heel goed weet. Vertrouw inderdaad op de woorden en daden van nu, de woorden van gisteren waren van gisteren...
En Rary, ik ben het helemaal met je eens dat iemand die into you is, dat ook wel laat merken. Ieder op zijn eigen manier, maar het is een inmens verschil met; into of not into you.
Over mijzelf; drie maanden geleden heb ik mijn vriend leren kennen, en ook wij zijn THAT into eachother. Het lijkt alsof we elkaar al veel langer kennen en brengen ontzettend veel tijd door samen (als in; hij heeft mijn sleutel en eet en slaapt vaker bij mij dan in zijn thuis).
Hoe het volgende maand, volgend jaar etc is weten we niet. We staan nog helemaal in het begin, een periode waarin we aan de ene kant heel hard gaan, en elkaar aan de andere kant nog aan het ontdekken zijn. Nu voelt het goed, en hoe het straks voelt, zie ik straks wel.
Hmm.....
Ik geloof wel dat hij het meent.
Maar deze man vertelde mij ook 3 maanden geleden geheel onverwacht dat hij niet meer van mij hield....
Ik blijf het lastig vinden op welke woorden ik moet vertrouwen.
Van drie maanden geleden?
Of de woorden van nu..
Ik ga toch voor het laatste.
Iry, gevoelens kunnen veranderen. Uit je posts die ik tot nu toe van je heb gelezen blijkt dat jij dat heel goed weet. Vertrouw inderdaad op de woorden en daden van nu, de woorden van gisteren waren van gisteren...
En Rary, ik ben het helemaal met je eens dat iemand die into you is, dat ook wel laat merken. Ieder op zijn eigen manier, maar het is een inmens verschil met; into of not into you.
Over mijzelf; drie maanden geleden heb ik mijn vriend leren kennen, en ook wij zijn THAT into eachother. Het lijkt alsof we elkaar al veel langer kennen en brengen ontzettend veel tijd door samen (als in; hij heeft mijn sleutel en eet en slaapt vaker bij mij dan in zijn thuis).
Hoe het volgende maand, volgend jaar etc is weten we niet. We staan nog helemaal in het begin, een periode waarin we aan de ene kant heel hard gaan, en elkaar aan de andere kant nog aan het ontdekken zijn. Nu voelt het goed, en hoe het straks voelt, zie ik straks wel.
woensdag 19 november 2008 om 12:27
vinyl. wat rot dat hij overspannen is geraakt... daar kun je dan ook zo weinig aan doen he sterkte ermee.
return of kreng. ja dat is de valkuil van een stormachtig begin! dat je er na een paar maanden achter komt dat je eigenlijk niet zo bij mekaar past. ben me hier bewust van, maar ik neem het met de dag en geniet van mijn verliefdheid nu.
denk toch dat je met hem moet gaan praten hoor. wie weet is het wel iets wat je in je hoofd haalt, of ook niet. maar als je niks zegt gaat het alleen maar erger worden.
sheree. ook dat good to be thrue verhaal ben ik wel es bang voor. maar ik heb besloten om mijn ratio uit te schakelen en gewoon maar te voelen. als het mis loopt, loopt het mis. gelukkig ben ik er wel van overtuigd dat hij een trouwe lobbes is, gezien de verhalen die ik weet van onze gezamelijke vriendin.
en de rest. bedankt voor jullie positieve verhalen.
liefde is leuk!!! hihi
hoewel ik ook weet dat het niet altijd leuk is, of leuk begint, of leuk eindigt...
return of kreng. ja dat is de valkuil van een stormachtig begin! dat je er na een paar maanden achter komt dat je eigenlijk niet zo bij mekaar past. ben me hier bewust van, maar ik neem het met de dag en geniet van mijn verliefdheid nu.
denk toch dat je met hem moet gaan praten hoor. wie weet is het wel iets wat je in je hoofd haalt, of ook niet. maar als je niks zegt gaat het alleen maar erger worden.
sheree. ook dat good to be thrue verhaal ben ik wel es bang voor. maar ik heb besloten om mijn ratio uit te schakelen en gewoon maar te voelen. als het mis loopt, loopt het mis. gelukkig ben ik er wel van overtuigd dat hij een trouwe lobbes is, gezien de verhalen die ik weet van onze gezamelijke vriendin.
en de rest. bedankt voor jullie positieve verhalen.
liefde is leuk!!! hihi
hoewel ik ook weet dat het niet altijd leuk is, of leuk begint, of leuk eindigt...
woensdag 19 november 2008 om 12:39
Hier nog een positief verhaal, al is het niet helemaal op dezelfde manier begonnen zoals bij Rary. Wij hebben het in het begin rustig aan gedaan, mijn relatie is niet begonnen met elke dag uren bellen, msn-en, elkaar bijna dagelijks zien etc. We zijn inmiddels wel ruim anderhalf jaar supergelukkig met elkaar, dus ook al loop je niet direct hard van stapel, dat wil niet zeggen dat er iets niet goed zit.
Ik vind het eigenlijk wel zo aantrekkelijk als een man niet gelijk als een afhankelijk hondje achter je aan rent (het ineens niks meer van zich laten horen is natuurlijk een ander verhaal, maar 10x per dag bellen zou voor mij ook weer niet hoeven). Al moet ik zeggen dat ik in het begin van mijn relatie wel eens onzeker was. Mijn vriend deed wel moeite voor me in de zin dat hij initiatief toonde om af te spreken, maar in de begintijd hoorde ik soms rustig 2 of 3 dagen niets van hem. Hij belde alleen om wat af te spreken en was niet zo van de smsjes of belletjes tussendoor (al reageerde hij wel gewoon gelijk als ik hem benaderde). Ook had hij in de eerste weken vaak zijn weekends volgepland met afspraken met vrienden, waardoor hij me niet altijd in het weekend kon zien, al probeerden we er wel voor te zorgen dat we elkaar om de 3 of 4 dagen konden zien. Desondanks voelde ik wel dat hij voor me ging en ook achteraf heeft hij gezegd dat hij nooit getwijfeld heeft.
Het is bij ons gewoon langzaam gegroeid, pas na zo'n half jaar belden we elke dag en waren we ook standaard elk weekend samen ipv dat hij dan vaak alleen zijn vrienden zag. Ik vinbd het eigenlijk wel prettig dat het zich zo langzaam opgebouwd heeft, omdat ik nu wel zeker weet dat het hem om mij te doen is en ik langzamerhand een belangrijk plekje in zijn leven veroverd heb nadat hij me eerst goed heeft leren kennen. Ik heb het gevoel dat we een hele stabiele basis hebben.
Ik heb juist niet zulke goede ervaringen met types die gelijk zo hard van stapel lopen en mooie praatjes hebben dat je zo geweeeldig bent en ze verliefd zijn en zeggen dat ze de rest van hun leven bij je willen blijven etc. Ik word dan gelijk al een beetje wantrouwend, want hoe kan iemand dat zo snel al weten, terwijl hij je amper kent? Ik heb dan ook al een paar keer meegemaakt dat juist zulke mannen van de ene op de andere dag niets meer van zich laten horen, omdat ze het ineens toch niet meer zo goed weten. Ik heb het idee dat zulke mannen vaak gewoon heel graag een relatie willen en dan al een heel beeld in hun hoofd hebben over de vrouw die ze hebben ontmoet, zonder dat ze die vrouw echt kennen. En vervolgens alles in hun leven laten vallen om maar bij die vrouw te kunnen zijn om er dan na een paar weken achter te komen dat ze verliefd waren op het beeld dat ze van die vrouw hadden ipv op de vrouw zelf...Het kan natuurlijk ook wel goed gaan met mannen die hard van stapel lopen! Maar dit is mijn ervaring met zulke mannen.
Nee, dan heb ik toch liever een nuchtere man zoals mijn vriend die niet vanaf de eerste dag zijn leven op de tweede plek zet voor mij, maar rustig de tijd neemt om mij te leren kennen zodat hij weloverwogen kan onderzoeken of ik degene ben met wie hij zijn verdere leven wil delen
Ik vind het eigenlijk wel zo aantrekkelijk als een man niet gelijk als een afhankelijk hondje achter je aan rent (het ineens niks meer van zich laten horen is natuurlijk een ander verhaal, maar 10x per dag bellen zou voor mij ook weer niet hoeven). Al moet ik zeggen dat ik in het begin van mijn relatie wel eens onzeker was. Mijn vriend deed wel moeite voor me in de zin dat hij initiatief toonde om af te spreken, maar in de begintijd hoorde ik soms rustig 2 of 3 dagen niets van hem. Hij belde alleen om wat af te spreken en was niet zo van de smsjes of belletjes tussendoor (al reageerde hij wel gewoon gelijk als ik hem benaderde). Ook had hij in de eerste weken vaak zijn weekends volgepland met afspraken met vrienden, waardoor hij me niet altijd in het weekend kon zien, al probeerden we er wel voor te zorgen dat we elkaar om de 3 of 4 dagen konden zien. Desondanks voelde ik wel dat hij voor me ging en ook achteraf heeft hij gezegd dat hij nooit getwijfeld heeft.
Het is bij ons gewoon langzaam gegroeid, pas na zo'n half jaar belden we elke dag en waren we ook standaard elk weekend samen ipv dat hij dan vaak alleen zijn vrienden zag. Ik vinbd het eigenlijk wel prettig dat het zich zo langzaam opgebouwd heeft, omdat ik nu wel zeker weet dat het hem om mij te doen is en ik langzamerhand een belangrijk plekje in zijn leven veroverd heb nadat hij me eerst goed heeft leren kennen. Ik heb het gevoel dat we een hele stabiele basis hebben.
Ik heb juist niet zulke goede ervaringen met types die gelijk zo hard van stapel lopen en mooie praatjes hebben dat je zo geweeeldig bent en ze verliefd zijn en zeggen dat ze de rest van hun leven bij je willen blijven etc. Ik word dan gelijk al een beetje wantrouwend, want hoe kan iemand dat zo snel al weten, terwijl hij je amper kent? Ik heb dan ook al een paar keer meegemaakt dat juist zulke mannen van de ene op de andere dag niets meer van zich laten horen, omdat ze het ineens toch niet meer zo goed weten. Ik heb het idee dat zulke mannen vaak gewoon heel graag een relatie willen en dan al een heel beeld in hun hoofd hebben over de vrouw die ze hebben ontmoet, zonder dat ze die vrouw echt kennen. En vervolgens alles in hun leven laten vallen om maar bij die vrouw te kunnen zijn om er dan na een paar weken achter te komen dat ze verliefd waren op het beeld dat ze van die vrouw hadden ipv op de vrouw zelf...Het kan natuurlijk ook wel goed gaan met mannen die hard van stapel lopen! Maar dit is mijn ervaring met zulke mannen.
Nee, dan heb ik toch liever een nuchtere man zoals mijn vriend die niet vanaf de eerste dag zijn leven op de tweede plek zet voor mij, maar rustig de tijd neemt om mij te leren kennen zodat hij weloverwogen kan onderzoeken of ik degene ben met wie hij zijn verdere leven wil delen
woensdag 19 november 2008 om 12:46
Bloem, ik begrijp je redenering helemaal. Dat 'langzaam leren' kennen is bij ons echter al op voorhand gebeurd, tijdens 6 weken intensief en diepgaand emailcontact, waarin we ons hele levensverhaal, onze mening over allerlei zaken, onze levensstijl, onze gevoelens, onze dromen, en ons karakter en temperament heel uitgebreid besproken hebben. Resultaat: ik kende mijn huidige man na 6 weken emailcontact beter dan mijn ex na 23 jaar huwelijk!
