Relaties
alle pijlers
help ,, iemand !!
dinsdag 13 januari 2009 om 19:33
Hallo
ik ben een jonge moeder van 2 kleine kinderen
ik hoop dat jullie mij een beetje kunnen helpen want ik weet me echt geen raad meer.
ik had al een heel verhaal geschreven maar bij het terug lezen snapte ik er zelf al niets meer van daarom maar ff simpel ;
1. vader woont bij mij , betaal alles voor hem ( telefoonrekening , benzine etc ) ,krijg geen cent terug ( althans nu niet meer ) heb niets meer te vertellen in mijn eigen huis ( bijv. wie welkom zijn en wie niet , mijn moeder moet een week van te voren bellen als ze wil komen , wanneer ik het huishouden doe etc )
en hoe ik met mijn kinderen om moet gaan.
2.sinds juni nieuwe vriend , woont ook bij mij , geen baan meer gaat nergens achter aan , dus ik onderhoud hem ook
zijn kinderen werden onaangekondigd bij mij gedropt waar ik in het weekend ook voor moet zorgen , daar heb ik niet om gevraagd en daar heb ik ook helemaal geen zin in omdat ik daar niet aan toe ben en nergens inspraak op heb , ex vriendin blijft zeiken om geld , ik vind dat hij maar eerst voor mij moet zorgen hij woont immers wel bij mij en van een uitkering trek ik dit allemaal niet hij wil ook niet "op papier" samenwonen , nee waarom daar ben ik nu ook wel achter.
ik weet niet meer wat ik moet doen en eigenlijk wil ik gewoon zeggen ; pak je spullen en oprotten hier !!! of pas je aan mij en mijn kinderen aan !!
maar dat kan ik niet
ik kan het voor mezelf ook makkelijk maken en alles maar achterlaten en weer eens een crisisopvang op zoeken ( want dat gebeurde de laatste 10 jaar geregeld ben niet anders gewend )
maar dat wil ik mijn kinderen en mezelf niet meer aandoen ,
ik hoop dat iemand misschien tips heeft hier mee om te gaan , om mijn vader en vriend "aardig" te vertellen wat ik van hun verwacht
maar dit is zo moeilijk voor mij dat wanneer ik hun probeer uit te leggen wat er aan de hand is ik al in de tranen schiet en een normaal gesprek niet mogelijk maakt.
Gr . Vera
ik ben een jonge moeder van 2 kleine kinderen
ik hoop dat jullie mij een beetje kunnen helpen want ik weet me echt geen raad meer.
ik had al een heel verhaal geschreven maar bij het terug lezen snapte ik er zelf al niets meer van daarom maar ff simpel ;
1. vader woont bij mij , betaal alles voor hem ( telefoonrekening , benzine etc ) ,krijg geen cent terug ( althans nu niet meer ) heb niets meer te vertellen in mijn eigen huis ( bijv. wie welkom zijn en wie niet , mijn moeder moet een week van te voren bellen als ze wil komen , wanneer ik het huishouden doe etc )
en hoe ik met mijn kinderen om moet gaan.
2.sinds juni nieuwe vriend , woont ook bij mij , geen baan meer gaat nergens achter aan , dus ik onderhoud hem ook
zijn kinderen werden onaangekondigd bij mij gedropt waar ik in het weekend ook voor moet zorgen , daar heb ik niet om gevraagd en daar heb ik ook helemaal geen zin in omdat ik daar niet aan toe ben en nergens inspraak op heb , ex vriendin blijft zeiken om geld , ik vind dat hij maar eerst voor mij moet zorgen hij woont immers wel bij mij en van een uitkering trek ik dit allemaal niet hij wil ook niet "op papier" samenwonen , nee waarom daar ben ik nu ook wel achter.
ik weet niet meer wat ik moet doen en eigenlijk wil ik gewoon zeggen ; pak je spullen en oprotten hier !!! of pas je aan mij en mijn kinderen aan !!
maar dat kan ik niet
ik kan het voor mezelf ook makkelijk maken en alles maar achterlaten en weer eens een crisisopvang op zoeken ( want dat gebeurde de laatste 10 jaar geregeld ben niet anders gewend )
maar dat wil ik mijn kinderen en mezelf niet meer aandoen ,
ik hoop dat iemand misschien tips heeft hier mee om te gaan , om mijn vader en vriend "aardig" te vertellen wat ik van hun verwacht
maar dit is zo moeilijk voor mij dat wanneer ik hun probeer uit te leggen wat er aan de hand is ik al in de tranen schiet en een normaal gesprek niet mogelijk maakt.
Gr . Vera
dinsdag 13 januari 2009 om 20:34
dinsdag 13 januari 2009 om 20:37
ja en dat uitkeringsfraude verhaal ken ik wel daar heeft "men" mij ook al eens op aangesproken maar zelfs als er zulke uitingen worden gedaan richting mij dat ik dan helemaal niets meer krijg dan nog ik kon het gewoon niet zeggen en ik weet echt wel dat ik mezelf daarmee alleen maar meer problemen op de hals haal maar dat doe ik niet bewust
ik weet niet waar het aan ligt maar ik moet tijd hebben om zulke dingen te verwerken voor ik overal antwoord op kan geven maar dat krijg ik niet en zo gebeurd het allemaal maar terwijl ik de helft niet eens meekrijg
ik weet niet waar het aan ligt maar ik moet tijd hebben om zulke dingen te verwerken voor ik overal antwoord op kan geven maar dat krijg ik niet en zo gebeurd het allemaal maar terwijl ik de helft niet eens meekrijg
dinsdag 13 januari 2009 om 20:40
Verah, het is nit alleen dat je niets meer krijgt, het is ook dat je een hele hoop terug moet betalen en een veroordeling voor uitkeringsfraude (= strafblad) aan je broek krijgt!
Je krijgt geen tijd omdat je geen tijd neemt. En dat komt weer doordat je niet sterk genoeg in je schoenen staat. Dat is dus probleem nummer 1 wat je aan moet pakken, met behulp van maatschappelijk werk of het Riagg of een dergelijke instantie.
Je krijgt geen tijd omdat je geen tijd neemt. En dat komt weer doordat je niet sterk genoeg in je schoenen staat. Dat is dus probleem nummer 1 wat je aan moet pakken, met behulp van maatschappelijk werk of het Riagg of een dergelijke instantie.
dinsdag 13 januari 2009 om 20:40
Hulp kan je krijgen, maar uiteindelijk moet je zelf je probllemen oplossenb. als jij verwacht dat iemand je aan het handje neemt en al jouw problemen voor jou oplost dan lef je in een droomwereld. Maatschappelijk werk kan je handvatten geven, maar jij bent degene die zelf iets moet maken van haar leven.
Jij moet idd leren om Nee te zeggen. Daar kun je hulp bij krijgen van een psycholoog, als je daarom vraagt. Betekent echter wel dat JIj zelf ermee aan de slag moet. Jeugdzorg en maatschappelijk werk zetten jouw vader er niet uit, kunnen niet voorkomen dat jij relaties krijgt met foute manen en ook nog zwanger wordt. Dat doe je allemaal zelf. Jij hebt en slecht voorbeeld van je ouders gehad en volgt het. Zou je niet willen dat je kinderen een beter voorbeeld krijgen? Dan wordt yt hoog tijd dat jij een beter voorbeeld voor ze gaat zijn.
Jij moet idd leren om Nee te zeggen. Daar kun je hulp bij krijgen van een psycholoog, als je daarom vraagt. Betekent echter wel dat JIj zelf ermee aan de slag moet. Jeugdzorg en maatschappelijk werk zetten jouw vader er niet uit, kunnen niet voorkomen dat jij relaties krijgt met foute manen en ook nog zwanger wordt. Dat doe je allemaal zelf. Jij hebt en slecht voorbeeld van je ouders gehad en volgt het. Zou je niet willen dat je kinderen een beter voorbeeld krijgen? Dan wordt yt hoog tijd dat jij een beter voorbeeld voor ze gaat zijn.
dinsdag 13 januari 2009 om 20:57
Lieve schat, ga alsjeblieft hulp zoeken. Je bent pas 19 je kunt nog zo'n mooi leven hebben verder met je kindjes.
Je kunt bijvoorbeeld eerst naar je huisarts gaan om het probleem uit te leggen want ik denk niet dat je er alleen uit gaat komen.
(ik ben zelf niet bekend met dit soort dingen maar een huisarts lijkt me een goede eerste stap)
Je kunt bijvoorbeeld eerst naar je huisarts gaan om het probleem uit te leggen want ik denk niet dat je er alleen uit gaat komen.
(ik ben zelf niet bekend met dit soort dingen maar een huisarts lijkt me een goede eerste stap)
dinsdag 13 januari 2009 om 21:00
ik weet wel dat ik het zelf moet doen maar weet niet waar te beginnen en dit verhaal is niet het enige waar ik zo'n last van heb
ik wil hier gewoon uitkomen en wel het goede voorbeeld zijn voor mijn kinderen ik wil ze wel een veilig thuis kunnen bieden en nog zoveel meer
maar denk wel dat wanneer mijn vader en vriend weer voor zichzelf gaan zorgen het al een stuk beter zal gaan met mij en de kindjes want helemaal voor mijn oudste is het allemaal erg verwarrend , mama zegt nee opa zegt ja en anders om
en hulp ga ik zeker zoeken want alleen lukt het mij toch niet
Gr Vera
ik wil hier gewoon uitkomen en wel het goede voorbeeld zijn voor mijn kinderen ik wil ze wel een veilig thuis kunnen bieden en nog zoveel meer
maar denk wel dat wanneer mijn vader en vriend weer voor zichzelf gaan zorgen het al een stuk beter zal gaan met mij en de kindjes want helemaal voor mijn oudste is het allemaal erg verwarrend , mama zegt nee opa zegt ja en anders om
en hulp ga ik zeker zoeken want alleen lukt het mij toch niet
Gr Vera
dinsdag 13 januari 2009 om 21:05
dinsdag 13 januari 2009 om 21:07
Vera, je situatie klinkt volslagen chaotisch. In wat voor omstandigheden leven je kinderen, vraag ik me af. Ik heb het idee dat jij zo druk bezig bent het je vader en je vriend naar de zin te maken, dat je hun belang daarbij uit het oog verliest. Ik wil niet zeggen dat je niet goed voor ze zorgt, maar een stabiele en harmonieuze thuissituatie is heel belangrijk voor kinderen.
Ik denk echt dat je hulp moet krijgen en zoals Kreng zegt, moet je daarvoor zelf de eerste stap nemen. Het openen van dit topic is ook al een stap waarmee je aangeeft dat het niet meer gaat. Je bent erg jong, hebt alleen de zorg voor twee kleine kinderen en hebt zo te horen veel meegemaakt de afgelopen jaren. Misschien ben je door het vele verhuizen en je moeilijke omstandigheden vrienden kwijtgeraakt. Maar je hebt maar één persoon nodig die je helpt hieruit te komen. Nogmaals, je moet het zelf doen, maar een helpende hand kan je over de drempel helpen. Het kan erg eenzaam voelen als je alles alleen moet doen en geen klankbord hebt.
Is er één persoon die je in praktisch en emotioneel opzicht kan steunen? Je moeder misschien? Of misschien zelfs iemand die je niet zo goed kent maar bij wie je een goed en vertrouwd gevoel hebt? Je kunt ook zo iemand in vertrouwen nemen. Ik kan me niet voorstellen dat iemand jou zomaar in de kou zal laten staan als je zegt dat je hulp nodig hebt en stappen wilt nemen om je situatie te veranderen.
Ik denk echt dat je hulp moet krijgen en zoals Kreng zegt, moet je daarvoor zelf de eerste stap nemen. Het openen van dit topic is ook al een stap waarmee je aangeeft dat het niet meer gaat. Je bent erg jong, hebt alleen de zorg voor twee kleine kinderen en hebt zo te horen veel meegemaakt de afgelopen jaren. Misschien ben je door het vele verhuizen en je moeilijke omstandigheden vrienden kwijtgeraakt. Maar je hebt maar één persoon nodig die je helpt hieruit te komen. Nogmaals, je moet het zelf doen, maar een helpende hand kan je over de drempel helpen. Het kan erg eenzaam voelen als je alles alleen moet doen en geen klankbord hebt.
Is er één persoon die je in praktisch en emotioneel opzicht kan steunen? Je moeder misschien? Of misschien zelfs iemand die je niet zo goed kent maar bij wie je een goed en vertrouwd gevoel hebt? Je kunt ook zo iemand in vertrouwen nemen. Ik kan me niet voorstellen dat iemand jou zomaar in de kou zal laten staan als je zegt dat je hulp nodig hebt en stappen wilt nemen om je situatie te veranderen.
Ga in therapie!
dinsdag 13 januari 2009 om 21:07
en ik vindt het erg moeilijk om iemand aan te kijken wanneer ik mijn verhaal doe dan raak ik helemaal in paniek en komt er geen woord mn keel uit en het is altijd zo geweest dat wanneer ik iemand ( meestal hulpverleners of zogenaamde vrienden ) na vele praat sessies mijn verhaal heb uitgelegd dat het dan voor hun te veel moeite is om mij te helpen heb daarom ook helemaal geen vertrouwen meer in een ander omdat ik telkens weer zo afgezaagd wordt
dinsdag 13 januari 2009 om 21:09
Goh Vera, als ik die heren even de waarheid moet zeggen, doe ik het graag voor je!
Ik vind het dapper hoe je het aanpakt en ik kan me voorstellen dat je op een confrontatie of een conflict niet zit te wachten. Door schade en schande ben ik de afgelopen tien (zo lang al?) een stuk assertiever geworden en ik zou het varkentje met liefde voor je wassen. Huppekee, eruit die klaplopers! Maar zo werkt het helaas niet. En dat zou voor jou waarschijnlijk ook niet de beste oplossing zijn...
Ik lees dat je hulp gaat zoeken. Ik wens je veel succes en geluk met je twee kindjes.
Ik vind het dapper hoe je het aanpakt en ik kan me voorstellen dat je op een confrontatie of een conflict niet zit te wachten. Door schade en schande ben ik de afgelopen tien (zo lang al?) een stuk assertiever geworden en ik zou het varkentje met liefde voor je wassen. Huppekee, eruit die klaplopers! Maar zo werkt het helaas niet. En dat zou voor jou waarschijnlijk ook niet de beste oplossing zijn...
Ik lees dat je hulp gaat zoeken. Ik wens je veel succes en geluk met je twee kindjes.
dinsdag 13 januari 2009 om 21:11
Ga op zoek naar een hulpverlener waar je wel vertrouwen in hebt. Overal zijn mensen die goed in hun vak zijn en mensen die niet goed in hun vak zijn. Je lijkt wel vertrouwen te hebben in de professionals van de crisisopvang, dat soort mensen zijn elders ook te vinden. Jij hebt ze alleen nog niet gevonden. Kwestie van goed zoeken dus!
En als je het moeilijk vindt om je verhaal te doen, print dit dan uit en laat het lezen. Dan is de eerste stap gezet en daarna praat het vast makkelijker.
En als je het moeilijk vindt om je verhaal te doen, print dit dan uit en laat het lezen. Dan is de eerste stap gezet en daarna praat het vast makkelijker.
dinsdag 13 januari 2009 om 21:14
Hulpverleners worden ervpor betaald om je te helpen. Maar zoals ik al zei die helpen je vooral om jezelf te helpen. Als jij verwacht dat jij je verhaal kunt doen en dat zij dan zorgen dat al jouw problemen weggaan dan zul je telkens teleurgessteld raken. als jij verwaht dat hulp vragen betekent dat er iemand aaan komt galloperen om jou te redden, dan ga je bedrogen uitkomen.
Een hulpverlener gaat jou vertellenn wat je zou kunen doen om uit de shit te komen. Diie geeft je en sneeuwschuiver en legt uit hoe je m moet gebruiken. De shit wegschuiven zul je zelf moeten doen. Op het moment dat jij tips om jezelf uit de shit te trekken ervaart als "afgezaagd worden"dan kom je hier nooi uit. Alleen je verhaal doen is de eerste stap, en daaropvolgen vele stappen die je zelf moetzetten. De hulpverlener kan je de richting aanwijzen waarin je die staopen moet zetten. mss heel even je hand pakken bij de eerste stapjes, mar ze gaan je niet dragen. Dus pak jezelf bij de lurven en realiseer je dat Jij zelf het meeste werk moet gaan doen om uit de ellende te komen.
Een hulpverlener gaat jou vertellenn wat je zou kunen doen om uit de shit te komen. Diie geeft je en sneeuwschuiver en legt uit hoe je m moet gebruiken. De shit wegschuiven zul je zelf moeten doen. Op het moment dat jij tips om jezelf uit de shit te trekken ervaart als "afgezaagd worden"dan kom je hier nooi uit. Alleen je verhaal doen is de eerste stap, en daaropvolgen vele stappen die je zelf moetzetten. De hulpverlener kan je de richting aanwijzen waarin je die staopen moet zetten. mss heel even je hand pakken bij de eerste stapjes, mar ze gaan je niet dragen. Dus pak jezelf bij de lurven en realiseer je dat Jij zelf het meeste werk moet gaan doen om uit de ellende te komen.
dinsdag 13 januari 2009 om 21:53
Vera, je weet niet waar te beginnen schrijf je, je bent vaak teleurgesteld en hebt de ervaring dat mw niet helpt. Daarbij weet je niet goed hoe je de dingen aan moet pakken, omdat alles door elkaar loopt is mijn idee.
1. Print alles uit wat je hier hebt geschreven
2. Maak een (dubbele) afspraak met je huisarts
3. Vertel je verhaal en als je er niet meer uitkomt heb je je print bij je om te ondersteunen.
4. Meld je bij Bureau Jeugdzorg; dit is een erg ongezonde situatie voor je kinderen en zij kunnen advies bieden. Ook anoniem kun je hen om hulp vragen.
5. Heb je 1 iemand om je heen die er voor jou is? Al is het er maar eentje, vraag hem/haar je hiermee te helpen en je te helpen je vader & vriend uit huis te krijgen.
Als ik iets je voor je kan doen (ook omgeving Amsterdam), stuur me maar een privé berichtje. Veel sterkte en vooral veel succes gewenst.
1. Print alles uit wat je hier hebt geschreven
2. Maak een (dubbele) afspraak met je huisarts
3. Vertel je verhaal en als je er niet meer uitkomt heb je je print bij je om te ondersteunen.
4. Meld je bij Bureau Jeugdzorg; dit is een erg ongezonde situatie voor je kinderen en zij kunnen advies bieden. Ook anoniem kun je hen om hulp vragen.
5. Heb je 1 iemand om je heen die er voor jou is? Al is het er maar eentje, vraag hem/haar je hiermee te helpen en je te helpen je vader & vriend uit huis te krijgen.
Als ik iets je voor je kan doen (ook omgeving Amsterdam), stuur me maar een privé berichtje. Veel sterkte en vooral veel succes gewenst.
