
Help me van mijn foute man af!
zaterdag 7 november 2009 om 14:23
Ik heb dringend advies of een wake-up call nodig!
Ongeveer een jaar heb ik een relatie met een man. Ik ben er in het begin van deze relatie achtergekomen dat hij contact heeft met een collega van mijn werk. Hij vertelde mij dat ze vroeger heel kort iets gehad hebben samen, maar dat ze hem nu nog met veel dingen, onder andere papierwerk, helpt. In de loop der tijd heb ik echter uitgevonden dat deze vrouw zich wel heel diep in zijn privé-leven heeft geworteld. Zo staat zijn auto op haar naam, beheert ze allerlei inlogcodes, ook van zijn e-mail, helpt ze hem met bijna allemaal administratieve aangelegenheden en heeft ze zelfs post bij hem thuis opgehaald en familie van hem ergens opgehaald toen hij in het buitenland zat. Het gaat nog verder. Toen ik hem een keer een e-mail stuurde, belde hij daarna boos en half in paniek op. Ze had in zijn mailbox gekeken en gezien dat ik contact met hem had. Woedend was ze. ‘Ik was niet te vertouwen, ik vertelde privé-dingen over hem op het werk’, enzovoorts. Ik mag hem dus niet meer mailen, want stel je voor. Dit bewijst niks anders, dat is gewoon een feit, dat deze vrouw hopeloos en wanhopig aan hem vastgeklampt zit, en hem niet los kan laten. Ik heb hem er meermalen mee geconfronteerd dat ik niet goed met deze situatie om kan gaan. Hij ontkent dat ze nog iets hebben, maar het stemmetje in mijn hoofd roept anders. Keer op keer probeer ik het te negeren. Ik kom namelijk net zelf uit een relatie, waardoor ik ‘het wel best vind zo, een vriendje en we zien wel.’ Ik merk toch dat, hoe meer ik van hem ga houden, het tussen ons in staat. Ik kan het niet langer negeren.
Ik ga uit van het volgende: hij is echt gek op me en ik ben nummer een, maar hij kan haar hulp goed gebruiken of hij komt niet van haar af. Ik vermoed dat hij daarom een soort minirelatie met haar in stand houdt om haar tevreden te stellen. Een lief sms-je, een keer seks. Soms krijg ik namelijk sms-jes waarvan ik zeker weet dat hij ze niet zelf heeft geschreven, of die toepasbaar zijn om naar ons beide tegelijk te sturen. Zijn telefoon zit dan ook 24/7 in zijn broekzak en pyjama. Ik heb hem al een keer op een leugen betrapt, hij was niet bij zijn broer maar bij haar. Ze hadden geen seks gehad, zei hij.
Keer op keer blijft hij zeggen dat hij ‘haar op een stoel gaat zetten en haar alles over ons gaat vertellen’, maar het komt er nooit van. Sterker nog, ik ben er achtergekomen dat ze hem heel veel geld heeft geleend, en hij kan dat niet terugbetalen. Misschien chanteert ze hem, misschien vindt hij haar hulp wel te gemakkelijk, ik weet het niet.
Laats kwam ik erachter dat de condooms in zijn nachtkastje weg waren, alleen de handleiding lag er nog, maar wij gebruiken geen condooms meer. Hij werd woedend toen ik hem confronteerde en zei vervolgens dat hij ze had weggeven. Ik zag een zelfgebrand cd-tje met haar handschrift die hij snel wegstopte, zag op zijn telefoonscherm per ongeluk een sms met het woord ‘kusjes’, ga zo maar door. Overal heeft hij een excuus voor of hij wordt boos. Het gaat alleen maar goed als ik leuk doe en mijn mond houd, en als ik er weer over begin draait hij het zo om dat hij me beschuldigt dat ik nog steeds contact heb met mijn ex vriend. Ik ga gewoon ontzettend aan mijn eigen inschattingsvermogen twijfelen.
Ik ben meer dan de helft van de week bij hem of omgekeerd, maar toch. Hij heeft me verteld dat zij niets weet van ons, en dat we elkaar op het werk maar moeten negeren. Dat vind ik belachelijk. De spanning tussen mij en haar is te snijden. Het liefst zou ik haar alles vertellen, om uit te vinden hoe het zit. Hij houdt ons met leugens uit elkaar, denk ik zo.
Donderdag stuurde hij een sms dat hij bij zijn broer ging eten en zou bellen als hij thuis was. Dat doet hij normaal nooit. Ik heb het gevoel dat er weer een avondje met haar wordt ingedekt, zodat hij er zeker van is dat ik hem niet zal bellen. Gezien alles wat ik zojuist heb opgeschreven, word ik nu helemaal paranoïde. Ik geloof het gewoon niet. Het liefst zou ik bij haar voor de deur posten. Ik heb hem toch aan het einde van de avond gebeld en je raadt het al, hij nam niet op. Later belde hij me op en zei dat hij geen gemiste oproepen had. Wat een gelul.
We hebben ruzie gekregen en hij hing op. Hij heeft me niet meer gebeld.
Mijn vrienden en familie weten niets van deze ins en outs, waardoor ik me na deze tijd verschrikkelijk eenzaam een wanhopig ben gaan voelen. In hun ogen is hij een geweldige vent. Maar het vreet me helemaal weg. Alleen als we samen zijn en hij houdt me vast ben ik het allemaal vergeten.
Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik heb geen zin en ben bang om alleen te zijn, vind in hem een goede sekspartner en we doen af en toe leuke dingen. Ook de feestdagen staan voor de deur. Je weet hoe vrouwen zijn, na een tijdje kun je hem niet meer loslaten en is het gedaan met je vrije principes.
Wat moet ik doen? Het uitmaken, of het zo laten en af en toe wat leuks doen onderwijl zoekend naar een ander? Gooi geen oude schoenen weg voor je nieuwe hebt, heb ik wel eens gehoord.
Willen jullie me helpen of eens keihard de waarheid zeggen? Heeft iemand hier ervaring mee?
Ongeveer een jaar heb ik een relatie met een man. Ik ben er in het begin van deze relatie achtergekomen dat hij contact heeft met een collega van mijn werk. Hij vertelde mij dat ze vroeger heel kort iets gehad hebben samen, maar dat ze hem nu nog met veel dingen, onder andere papierwerk, helpt. In de loop der tijd heb ik echter uitgevonden dat deze vrouw zich wel heel diep in zijn privé-leven heeft geworteld. Zo staat zijn auto op haar naam, beheert ze allerlei inlogcodes, ook van zijn e-mail, helpt ze hem met bijna allemaal administratieve aangelegenheden en heeft ze zelfs post bij hem thuis opgehaald en familie van hem ergens opgehaald toen hij in het buitenland zat. Het gaat nog verder. Toen ik hem een keer een e-mail stuurde, belde hij daarna boos en half in paniek op. Ze had in zijn mailbox gekeken en gezien dat ik contact met hem had. Woedend was ze. ‘Ik was niet te vertouwen, ik vertelde privé-dingen over hem op het werk’, enzovoorts. Ik mag hem dus niet meer mailen, want stel je voor. Dit bewijst niks anders, dat is gewoon een feit, dat deze vrouw hopeloos en wanhopig aan hem vastgeklampt zit, en hem niet los kan laten. Ik heb hem er meermalen mee geconfronteerd dat ik niet goed met deze situatie om kan gaan. Hij ontkent dat ze nog iets hebben, maar het stemmetje in mijn hoofd roept anders. Keer op keer probeer ik het te negeren. Ik kom namelijk net zelf uit een relatie, waardoor ik ‘het wel best vind zo, een vriendje en we zien wel.’ Ik merk toch dat, hoe meer ik van hem ga houden, het tussen ons in staat. Ik kan het niet langer negeren.
Ik ga uit van het volgende: hij is echt gek op me en ik ben nummer een, maar hij kan haar hulp goed gebruiken of hij komt niet van haar af. Ik vermoed dat hij daarom een soort minirelatie met haar in stand houdt om haar tevreden te stellen. Een lief sms-je, een keer seks. Soms krijg ik namelijk sms-jes waarvan ik zeker weet dat hij ze niet zelf heeft geschreven, of die toepasbaar zijn om naar ons beide tegelijk te sturen. Zijn telefoon zit dan ook 24/7 in zijn broekzak en pyjama. Ik heb hem al een keer op een leugen betrapt, hij was niet bij zijn broer maar bij haar. Ze hadden geen seks gehad, zei hij.
Keer op keer blijft hij zeggen dat hij ‘haar op een stoel gaat zetten en haar alles over ons gaat vertellen’, maar het komt er nooit van. Sterker nog, ik ben er achtergekomen dat ze hem heel veel geld heeft geleend, en hij kan dat niet terugbetalen. Misschien chanteert ze hem, misschien vindt hij haar hulp wel te gemakkelijk, ik weet het niet.
Laats kwam ik erachter dat de condooms in zijn nachtkastje weg waren, alleen de handleiding lag er nog, maar wij gebruiken geen condooms meer. Hij werd woedend toen ik hem confronteerde en zei vervolgens dat hij ze had weggeven. Ik zag een zelfgebrand cd-tje met haar handschrift die hij snel wegstopte, zag op zijn telefoonscherm per ongeluk een sms met het woord ‘kusjes’, ga zo maar door. Overal heeft hij een excuus voor of hij wordt boos. Het gaat alleen maar goed als ik leuk doe en mijn mond houd, en als ik er weer over begin draait hij het zo om dat hij me beschuldigt dat ik nog steeds contact heb met mijn ex vriend. Ik ga gewoon ontzettend aan mijn eigen inschattingsvermogen twijfelen.
Ik ben meer dan de helft van de week bij hem of omgekeerd, maar toch. Hij heeft me verteld dat zij niets weet van ons, en dat we elkaar op het werk maar moeten negeren. Dat vind ik belachelijk. De spanning tussen mij en haar is te snijden. Het liefst zou ik haar alles vertellen, om uit te vinden hoe het zit. Hij houdt ons met leugens uit elkaar, denk ik zo.
Donderdag stuurde hij een sms dat hij bij zijn broer ging eten en zou bellen als hij thuis was. Dat doet hij normaal nooit. Ik heb het gevoel dat er weer een avondje met haar wordt ingedekt, zodat hij er zeker van is dat ik hem niet zal bellen. Gezien alles wat ik zojuist heb opgeschreven, word ik nu helemaal paranoïde. Ik geloof het gewoon niet. Het liefst zou ik bij haar voor de deur posten. Ik heb hem toch aan het einde van de avond gebeld en je raadt het al, hij nam niet op. Later belde hij me op en zei dat hij geen gemiste oproepen had. Wat een gelul.
We hebben ruzie gekregen en hij hing op. Hij heeft me niet meer gebeld.
Mijn vrienden en familie weten niets van deze ins en outs, waardoor ik me na deze tijd verschrikkelijk eenzaam een wanhopig ben gaan voelen. In hun ogen is hij een geweldige vent. Maar het vreet me helemaal weg. Alleen als we samen zijn en hij houdt me vast ben ik het allemaal vergeten.
Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik heb geen zin en ben bang om alleen te zijn, vind in hem een goede sekspartner en we doen af en toe leuke dingen. Ook de feestdagen staan voor de deur. Je weet hoe vrouwen zijn, na een tijdje kun je hem niet meer loslaten en is het gedaan met je vrije principes.
Wat moet ik doen? Het uitmaken, of het zo laten en af en toe wat leuks doen onderwijl zoekend naar een ander? Gooi geen oude schoenen weg voor je nieuwe hebt, heb ik wel eens gehoord.
Willen jullie me helpen of eens keihard de waarheid zeggen? Heeft iemand hier ervaring mee?
zaterdag 7 november 2009 om 14:28
Uit maken!
Je verdiend veel beter (wat is nou een man met een pyjama?? Nee geintje!)
Je hebt het helemaal bij het rechte eind! Hij bedondert je waar je bijstaat! Als het allemaal niet waar was, waarom heeft hij dan geen duidelijke excuses? En waarom valt hij niet op zijn knieën om het duidelijk over te brengen? Dan hoeft hij er toch geen ruzie over te maken, als hij zoveel van je houd?
Er zijn zoooooooveel leukere betrouwbaardere mannen op de aarde hoor!
Jij bent veel meer waard dan hem.. maak het ajb uit en leg je vrienden gewoon uit wat jij ervan denkt! Lucht jezelf echt wel op hoor!
Succes!
Je verdiend veel beter (wat is nou een man met een pyjama?? Nee geintje!)
Je hebt het helemaal bij het rechte eind! Hij bedondert je waar je bijstaat! Als het allemaal niet waar was, waarom heeft hij dan geen duidelijke excuses? En waarom valt hij niet op zijn knieën om het duidelijk over te brengen? Dan hoeft hij er toch geen ruzie over te maken, als hij zoveel van je houd?
Er zijn zoooooooveel leukere betrouwbaardere mannen op de aarde hoor!
Jij bent veel meer waard dan hem.. maak het ajb uit en leg je vrienden gewoon uit wat jij ervan denkt! Lucht jezelf echt wel op hoor!
Succes!
zaterdag 7 november 2009 om 14:31
Overal heeft hij een excuus voor of hij wordt boos. Het gaat alleen maar goed als ik leuk doe en mijn mond houd, en als ik er weer over begin draait hij het zo om dat hij me beschuldigt dat ik nog steeds contact heb met mijn ex vriend. Ik ga gewoon ontzettend aan mijn eigen inschattingsvermogen twijfelen.
Vooral dit stukje raakt me ontzettend omdat het erg herkenbaar is voor mij.
Dit is zo afschuwelijk... weet hoe je je voelt en zoals je zelf ook heel goed weet, is dit foute boel! Maar toch vasthouden want er zijn ook die leuke momenten...en die zijn helemaal SUPER zeker? I know.....
Er komt vanzelf een dag dat je "emmertje vol is" en volgens mij zit je daar al niet meer zo heel ver vanaf.
Sterkte meid, voor als het zover is!!!!!!
Vooral dit stukje raakt me ontzettend omdat het erg herkenbaar is voor mij.
Dit is zo afschuwelijk... weet hoe je je voelt en zoals je zelf ook heel goed weet, is dit foute boel! Maar toch vasthouden want er zijn ook die leuke momenten...en die zijn helemaal SUPER zeker? I know.....
Er komt vanzelf een dag dat je "emmertje vol is" en volgens mij zit je daar al niet meer zo heel ver vanaf.
Sterkte meid, voor als het zover is!!!!!!
zaterdag 7 november 2009 om 14:33
"Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik heb geen zin en ben bang om alleen te zijn, vind in hem een goede sekspartner en we doen af en toe leuke dingen. Ook de feestdagen staan voor de deur. Je weet hoe vrouwen zijn, na een tijdje kun je hem niet meer loslaten en is het gedaan met je vrije principes. "
OMG.
"Je weet hoe vrouwen zijn?" Wil je andere vrouwen hier alsjeblieft buiten houden? De meeste vrouwen zouden hier namelijk absoluut niet intrappen, laat staan dat zij hun principes overboord zouden gooien omdat zij niet zouden kunnen loslaten. Hebben jij en zijn andere liefje de kerstdagen al verdeeld trouwens? Of krijg jij de kerst en zij de jaarwisseling?
OMG.
"Je weet hoe vrouwen zijn?" Wil je andere vrouwen hier alsjeblieft buiten houden? De meeste vrouwen zouden hier namelijk absoluut niet intrappen, laat staan dat zij hun principes overboord zouden gooien omdat zij niet zouden kunnen loslaten. Hebben jij en zijn andere liefje de kerstdagen al verdeeld trouwens? Of krijg jij de kerst en zij de jaarwisseling?
zaterdag 7 november 2009 om 14:35
Zeker weten dat hij met haar het bed induikt. En zeker weten dat die 2 een relatie hebben. Voor hem ben je gewoon een bij-vrouw.
Zelf weet je dit allemaal ook wel, alleen wil je het niet zien denk ik.
Aan jou de keuze. Of je blijft bij hem en houd je mond
(stoppen met die ander doet ie toch niet),
of je kiest voor jezelf en de kans een andere leuke man te ontmoeten die helemaal voor jou gaat.
Zelf weet je dit allemaal ook wel, alleen wil je het niet zien denk ik.
Aan jou de keuze. Of je blijft bij hem en houd je mond
(stoppen met die ander doet ie toch niet),
of je kiest voor jezelf en de kans een andere leuke man te ontmoeten die helemaal voor jou gaat.
Ik heb geen motto.

zaterdag 7 november 2009 om 14:47
Kggkgggkgg *Krast het vakje 'ongeschikt' aan*
Je hebt hem al helemaal doorgrond, je weet dat er meer aan de hand moet zijn, maar het liefst stop je je kop in het zand omdat je niet alleen wil zijn.
Kom op meid, alleen ben je toch veel beter af dan bij zo'n man? Dit ben je echt niet waard hoor!
Als ik jou was zou ik eens met die andere vrouw gaan praten en kijken wat er aan de hand is. Je schrijft dat de spanning tussen jullie om te snijden is, en ik vermoed dat hij dat bewerkstelligd heeft door wat leugens tussen jullie te verspreiden.
Heeft ze echt gezegd dat jij niet betrouwbaar bent? Of heeft hij dat verzonnen zodat jij haar niet meer durft aan te spreken?
En als je dan van haar hebt gehoord hoe de vork in de steel zit pak je al zijn spullen in, zet ze bij de voordeur en zet je hem de deur uit.
Offtopic @ Arthemis: wat heb je een gaaf motto!
Je hebt hem al helemaal doorgrond, je weet dat er meer aan de hand moet zijn, maar het liefst stop je je kop in het zand omdat je niet alleen wil zijn.
Kom op meid, alleen ben je toch veel beter af dan bij zo'n man? Dit ben je echt niet waard hoor!
Als ik jou was zou ik eens met die andere vrouw gaan praten en kijken wat er aan de hand is. Je schrijft dat de spanning tussen jullie om te snijden is, en ik vermoed dat hij dat bewerkstelligd heeft door wat leugens tussen jullie te verspreiden.
Heeft ze echt gezegd dat jij niet betrouwbaar bent? Of heeft hij dat verzonnen zodat jij haar niet meer durft aan te spreken?
En als je dan van haar hebt gehoord hoe de vork in de steel zit pak je al zijn spullen in, zet ze bij de voordeur en zet je hem de deur uit.
Offtopic @ Arthemis: wat heb je een gaaf motto!
zaterdag 7 november 2009 om 14:54
zaterdag 7 november 2009 om 15:20
zaterdag 7 november 2009 om 15:23
Ik denk dat je zelf je eigen wake-upcall wel hebt geschreven, lieve Annabel. Je weet heel goed dat deze relatie niet goed voor je is. Het maakt je diepongelukkig.
Zie je eigenlijk wel een toekomst met deze vriend? Geloof je dat het ooit beter zal worden? Dat je het vertrouwen ooit nog terug zal winnen?
Als hij niets te verbergen heeft, moet je er gewoon met die andere vrouw over kunnen praten. Zeker als het je collega is. Het zou heel verhelderend kunnen werken. Maar dat wil hij niet, want grote kans dat hij jullie dan allebei kwijt is.
Wat moet dit moeilijk voor je zijn. Het kan niet anders dan dat je ook heel veel om hem geeft.
Ik wens je heel veel sterkte!
Zie je eigenlijk wel een toekomst met deze vriend? Geloof je dat het ooit beter zal worden? Dat je het vertrouwen ooit nog terug zal winnen?
Als hij niets te verbergen heeft, moet je er gewoon met die andere vrouw over kunnen praten. Zeker als het je collega is. Het zou heel verhelderend kunnen werken. Maar dat wil hij niet, want grote kans dat hij jullie dan allebei kwijt is.
Wat moet dit moeilijk voor je zijn. Het kan niet anders dan dat je ook heel veel om hem geeft.
Ik wens je heel veel sterkte!
zaterdag 7 november 2009 om 15:35
Het ergste is, ze is manager bij mij. Hij heeft ons schaakmat.
Ik ben ook bang dat als ik haar confronteer, ik hem sowieso kwijt ben, maar dan nog: deze vrouw heeft al ruim acht jaar contact met hem. Ik weet niet wat het met haar doet as ik het haar vertel, ik kan dat niet inschatten. Wie ben ik om haar totaal van de kaart brengen als ik de gevolgen niet in kan zien? Daarbij genomen, is ze echt een hele goede, lieve vrouw.
Nog een punt als aanvulling op het topic: hij heeft twee kinderen bij twee vrouwen uit andere relaties. My God, ik schud mijn hoofd terwijl ik het schrijf. Alsof het niet over mezelf gaat. Totaal onwerkelijk.
Ik wil zeker niet alle vrouwen in hun 'verslaving aan een foute man' over één kam scheren, maar als je eenmaal in een dergelijke situatie zit, is alle 'reason' verdwenen. Het is zo moeilijk om je patroon en gewenning te doorbreken dat je in een jaar hebt opgebouwd. Ik ken mezelf ook helemaal niet zo, ik ben een eigengereide, slimme jonge vrouw met een goede baan, eigen huis, leuke vrienden en lieve familie. Volgens mij kan het echt iedereen overkomen hoor, in de ban raken van een foute man.
Hij doet me gewoon echt geloven dat ik de ware ben, dat hij met me wil trouwen en (ook) een kind van mij wil ;-P.
Eén sms-je en ik ben weer blij. Hoe kan het toch?
Bedankt voor al jullie snelle reacties hoor. Het maakt niet uit hoe streng je voor me bent!
Ik ben ook bang dat als ik haar confronteer, ik hem sowieso kwijt ben, maar dan nog: deze vrouw heeft al ruim acht jaar contact met hem. Ik weet niet wat het met haar doet as ik het haar vertel, ik kan dat niet inschatten. Wie ben ik om haar totaal van de kaart brengen als ik de gevolgen niet in kan zien? Daarbij genomen, is ze echt een hele goede, lieve vrouw.
Nog een punt als aanvulling op het topic: hij heeft twee kinderen bij twee vrouwen uit andere relaties. My God, ik schud mijn hoofd terwijl ik het schrijf. Alsof het niet over mezelf gaat. Totaal onwerkelijk.
Ik wil zeker niet alle vrouwen in hun 'verslaving aan een foute man' over één kam scheren, maar als je eenmaal in een dergelijke situatie zit, is alle 'reason' verdwenen. Het is zo moeilijk om je patroon en gewenning te doorbreken dat je in een jaar hebt opgebouwd. Ik ken mezelf ook helemaal niet zo, ik ben een eigengereide, slimme jonge vrouw met een goede baan, eigen huis, leuke vrienden en lieve familie. Volgens mij kan het echt iedereen overkomen hoor, in de ban raken van een foute man.
Hij doet me gewoon echt geloven dat ik de ware ben, dat hij met me wil trouwen en (ook) een kind van mij wil ;-P.
Eén sms-je en ik ben weer blij. Hoe kan het toch?
Bedankt voor al jullie snelle reacties hoor. Het maakt niet uit hoe streng je voor me bent!
zaterdag 7 november 2009 om 15:45
Ik heb weinig toe te voegen aan de voorgaande reacties. Behalve dit: beter alleen dan in een ongelukkige relatie! Alleen zijn is echt zo slecht niet hoor! Denk aan je eigenwaarde, jij bent het waard om van gehouden te worden ipv bedrogen. Sta voor jezelf, kies voor je toekomst en een ander leven.
Sterkte!
Sterkte!