Relaties
alle pijlers
Help: pijn, twijfels, weet het niet meer
dinsdag 20 januari 2009 om 19:00
Ik heb een beetje gekeken en gezien dat veel mensen hier serieuze antwoorden geven en daar ben ik wel aan toe. Hier komt mijn verhaal (sorry voor de lengte):
Hallo,
Ik zit met een heleboel dingen. Sinds 10 maanden ben ik samen met een hele lieve, leuke jongen. In het begin ging het gewoon goed, nja met ups&downs, maar ik wist gewoon dat ik bij hem wilde zijn en hij bij mij.
Sinds 3 maanden weten we dat mijn vader ongeneselijk ziek is. Hij is in deze periode echt een grote steun voor me geweest. Was bijna elke dag bij me. Hij kreeg ook problemen en wilde ook vaak bij mij zijn. We waren echt elkaar steun.
Nu wordt alles wat normaler, je leert met dingen leven en het gaat gewoon niet meer zo goed. Het voelt voor mij gewoon, ik kan niet bedenken wat leuk is om met hem te doen, maar aan de andere kant wil ik wel dat het werkt en wil ik ook wel bij hem zijn.
Maar ik weet gewoon niet zo goed hoe het nou kan dat het zo verandert is.
Ik ben ook vaak boos, ik weet niet waarom. Ik word gewoon boos op hem om niets. Geef m lelijke blikken en toe kattig, zelfs op zijn verjaardag! Ik voel me daar echt vreselijk om en het was voor hem een beetje de druppel. Ik snap natuurlijk dat hij dat gewoon niet leuk vindt!
We hebben niet zoveel seks meer de laatste tijd, ik vind dit erg belangrijk en fijn maar als je elke dag werkt en elkaar zo veel ziet dan ga je ook niet elke dag seks hebben.
We hebben het er over gehad en nu hebben we een break. Om te kijken hoe of wat.
Ik twijfel nu over alles, zijn we nog wel vriendje-vriendinnetje of meer vrienden? Hou ik van hem omdat ik hem nodig heb, of heb ik hem nodig omdat ik van hem hou.. Kan het nog wel spannend worden.. Ik snap heus wel dat je na 10 maanden niet altijd meer over de top verliefd bent..
Als ik denk aan mijn toekomst, wil ik hem in ieder geval wel bij me houden. Maar dan moet het wel weer leuk worden. En niet meer zo gewoon zijn..
De break is ook om ons eigen leven weer een beetje te leiden. En mocht het nog goed komen, dan horen gewoon bij elkaars leven, maar zijn we niet meer het enige wat telt in elkaars leven.
Als ik kijk naar hoe het volgens mij zou kunnen werken is als we elkaar wat minder zien en als we elkaar zien dat we dan iets leuks doen, proberen het spannend te houden (hoe?), het leuk te houden… Maar als ik daar aan denk, weet ik gewoon niet of dat nog lukt. En dan begint dus het getwijfel over mijn gevoel.
Heeft het nou iets te maken met de ziekte van me vader, hier is alles wel heel erg door veranderd. Klinkt het alsof we uit elkaar moeten gaan of komt dit bij meer mensen voor?
Hoe maak je het weer spannend, kan dat?
Ik word er een beetje gek van, het doet zo'n pijn.. misschien heeft iemand een tip, advies, eigen ervaring of wat dan ook.
Hallo,
Ik zit met een heleboel dingen. Sinds 10 maanden ben ik samen met een hele lieve, leuke jongen. In het begin ging het gewoon goed, nja met ups&downs, maar ik wist gewoon dat ik bij hem wilde zijn en hij bij mij.
Sinds 3 maanden weten we dat mijn vader ongeneselijk ziek is. Hij is in deze periode echt een grote steun voor me geweest. Was bijna elke dag bij me. Hij kreeg ook problemen en wilde ook vaak bij mij zijn. We waren echt elkaar steun.
Nu wordt alles wat normaler, je leert met dingen leven en het gaat gewoon niet meer zo goed. Het voelt voor mij gewoon, ik kan niet bedenken wat leuk is om met hem te doen, maar aan de andere kant wil ik wel dat het werkt en wil ik ook wel bij hem zijn.
Maar ik weet gewoon niet zo goed hoe het nou kan dat het zo verandert is.
Ik ben ook vaak boos, ik weet niet waarom. Ik word gewoon boos op hem om niets. Geef m lelijke blikken en toe kattig, zelfs op zijn verjaardag! Ik voel me daar echt vreselijk om en het was voor hem een beetje de druppel. Ik snap natuurlijk dat hij dat gewoon niet leuk vindt!
We hebben niet zoveel seks meer de laatste tijd, ik vind dit erg belangrijk en fijn maar als je elke dag werkt en elkaar zo veel ziet dan ga je ook niet elke dag seks hebben.
We hebben het er over gehad en nu hebben we een break. Om te kijken hoe of wat.
Ik twijfel nu over alles, zijn we nog wel vriendje-vriendinnetje of meer vrienden? Hou ik van hem omdat ik hem nodig heb, of heb ik hem nodig omdat ik van hem hou.. Kan het nog wel spannend worden.. Ik snap heus wel dat je na 10 maanden niet altijd meer over de top verliefd bent..
Als ik denk aan mijn toekomst, wil ik hem in ieder geval wel bij me houden. Maar dan moet het wel weer leuk worden. En niet meer zo gewoon zijn..
De break is ook om ons eigen leven weer een beetje te leiden. En mocht het nog goed komen, dan horen gewoon bij elkaars leven, maar zijn we niet meer het enige wat telt in elkaars leven.
Als ik kijk naar hoe het volgens mij zou kunnen werken is als we elkaar wat minder zien en als we elkaar zien dat we dan iets leuks doen, proberen het spannend te houden (hoe?), het leuk te houden… Maar als ik daar aan denk, weet ik gewoon niet of dat nog lukt. En dan begint dus het getwijfel over mijn gevoel.
Heeft het nou iets te maken met de ziekte van me vader, hier is alles wel heel erg door veranderd. Klinkt het alsof we uit elkaar moeten gaan of komt dit bij meer mensen voor?
Hoe maak je het weer spannend, kan dat?
Ik word er een beetje gek van, het doet zo'n pijn.. misschien heeft iemand een tip, advies, eigen ervaring of wat dan ook.
dinsdag 20 januari 2009 om 19:05
het klinkt heel hard, maar als jullie nu al n break nodig hebben, dan gaat er bij mij een belletje rinkelen....mijn 3 langdurige mislukte relaties begonnen alle 3 met al vrij snel sleur/irritatie/ twijfels. Heb nu een langdurige relatie en heb nooit getwijfeld.
kortom: misschien is hij niet the one. Je weet zelf het beste of je redelijke verwachtingen heb, maar relativeer je emotionele twijfels niet zomaar weg. Ziekte en overlijden zijn de zware relatietesters, wees "blij" dat je die nu al gehad hebt, en niet na zoveel jaar huwelijk en een kind of 3.
afscheid nemen van een relatie is altijd pijnlijk, maar blijven hangen in een matige relatie met weinig slagingskans is uiteindelijk pijnlijker.
kortom: misschien is hij niet the one. Je weet zelf het beste of je redelijke verwachtingen heb, maar relativeer je emotionele twijfels niet zomaar weg. Ziekte en overlijden zijn de zware relatietesters, wees "blij" dat je die nu al gehad hebt, en niet na zoveel jaar huwelijk en een kind of 3.
afscheid nemen van een relatie is altijd pijnlijk, maar blijven hangen in een matige relatie met weinig slagingskans is uiteindelijk pijnlijker.
dinsdag 20 januari 2009 om 19:07
Jullie hebben nu een break om te kijken hoe of wat, zeg je. Geef jezelf de tijd om dat ook te bedenken. Nu ben je vooral bezig met het vervolg van jullie relatie terwijl het nog niet eens duidelijk is of dat er wel komt.
Na 10 maanden zo tegenover je vriend staan en geen/zoveel minder zin hebben in sex komt inderdaad niet verliefd over. Wees ook eerlijk naar jezelf toe. Als je niet meer verliefd bent en het is niet overgegaan in houden van, dan houdt het op.
Het lijkt me dus geen goed teken dat het na zo'n korte tijd al minder/niet leuk is. Beter er nu na een korte tijd mee te stoppen dan over een paar jaar. Dan wordt het veel moeilijker.
Na 10 maanden zo tegenover je vriend staan en geen/zoveel minder zin hebben in sex komt inderdaad niet verliefd over. Wees ook eerlijk naar jezelf toe. Als je niet meer verliefd bent en het is niet overgegaan in houden van, dan houdt het op.
Het lijkt me dus geen goed teken dat het na zo'n korte tijd al minder/niet leuk is. Beter er nu na een korte tijd mee te stoppen dan over een paar jaar. Dan wordt het veel moeilijker.
dinsdag 20 januari 2009 om 19:07
quote:AnoniemMa schreef op 20 januari 2009 @ 19:00:
Kan het nog wel spannend worden.. Ik snap heus wel dat je na 10 maanden niet altijd meer over de top verliefd bent..
Als ik denk aan mijn toekomst, wil ik hem in ieder geval wel bij me houden. Maar dan moet het wel weer leuk worden. En niet meer zo gewoon zijn..
.hoe wil je het 10 of 20 jaar leuk houden als de lol er binnen een jaar al af is?
Kan het nog wel spannend worden.. Ik snap heus wel dat je na 10 maanden niet altijd meer over de top verliefd bent..
Als ik denk aan mijn toekomst, wil ik hem in ieder geval wel bij me houden. Maar dan moet het wel weer leuk worden. En niet meer zo gewoon zijn..
.hoe wil je het 10 of 20 jaar leuk houden als de lol er binnen een jaar al af is?
dinsdag 20 januari 2009 om 21:01
Wat vind hij van jullie relatie, buiten dat hij het natuurlijk niet leuk vind dat jij vaak kattig en boos bent? Steekt hij energie in jullie relatie, of weet hij ook niet meer wat ie voor leuks met jou moet doen? Heeft hij vrede met de break, of had hij het graag anders gewild?
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
dinsdag 20 januari 2009 om 21:06
