Relaties
alle pijlers
Help! wat moet ik hiermee?? M'n vriend heeft een 'vriendin'
vrijdag 19 september 2008 om 12:53
Lieve Viva-lady's,
Al een poosje loop ik rond met deze kwestie. Weet niet zo goed wat ik er mee moet, en ben erg benieuwd naar jullie mening en ideeen.
Sinds enige tijd heb ik na een lange periode van single zijn een lieve vriend. Het gaat allemaal prima tussen ons, het klikt en vlamt behoorlijk. Inmiddels fantaseren we wel eens over samenwonen, dus het voelt allemaal erg positief op diverse vlakken.
Ja jullie voelen het goed aan...nu komt er een 'maar'....
Maar...naast een aantal oppervlakkige vrienden die hij zo af en toe ziet en spreekt heeft hij een vriendin. Niet in de zin van liefde's relatie', maar zoals ze zelf zeggen: een 'broer/zus' relatie.
'Zus' moest mij keuren, hij gaat er mee winkelen, ja ook samen naar Livera, regelmatig uit eten, hij zorgt voor haar als ze uitgaan en ze zich zatzuipt, brengt haar thuis, komt opdraven als ze een klusje heeft. Ze zijn heel close. Omgeving van hem heeft wel eens gedacht dat ze een relatie hadden. Laatst kwam iemand waar ik bij was vragen hoe het nu zat want ze snapte er niets meer van..."we dachten dat 'zus' je vriendin was, wie is zij (bedoelde ze mij mee) dan?"...Dan legt ie het wel netjes uit hoor, maar toch. Ik voelde me behoorlijk zitten.
Heb wel eens gevraagd hoe het nu echt zit tussen hen...ja dan weer het broer/zus verhaal... hij gaf bij doorvragen van mij ook toe in t verleden zeer verliefd geweest te zijn op haar. Maar...ik moest me nergens druk om maken, dat was allemaal verleden tijd. Ondertussen loopt het dus zo'n beetje zoals ik hierboven aangaf. Onlangs kwam hij bij mij binnen, gaf me een zoen en wilde verder eerst even online om te kijken of 'zus' ook online was...dan kon hij even bijkletsen met 'r. (Wij hadden elkaar een week niet fatsoenlijk gesproken door werk etc)
Lieve dames (en heren?)...wat denken jullie hier van? Maak ik me zorgen om niks? Nog even voor de beeldvorming: ik ben geen mega-jaloers type. Gun mn vriend echt zn vrienden en ontspanning etc. Ik hoef niet alles te weten, check niet hele dagen wat ie allemaal uitspookt. Wil hem ook echt vertrouwen. Mijn angst is echter dat dit broer/zus-ding op een gegeven moment omslaat in vlam in de pan als een van de 2 een keer over de schreef gaat. 'Zus' is single. Stel ik me aan? Wat moet ik hiermee? Herkent iemand deze situatie?
Lady37
Al een poosje loop ik rond met deze kwestie. Weet niet zo goed wat ik er mee moet, en ben erg benieuwd naar jullie mening en ideeen.
Sinds enige tijd heb ik na een lange periode van single zijn een lieve vriend. Het gaat allemaal prima tussen ons, het klikt en vlamt behoorlijk. Inmiddels fantaseren we wel eens over samenwonen, dus het voelt allemaal erg positief op diverse vlakken.
Ja jullie voelen het goed aan...nu komt er een 'maar'....
Maar...naast een aantal oppervlakkige vrienden die hij zo af en toe ziet en spreekt heeft hij een vriendin. Niet in de zin van liefde's relatie', maar zoals ze zelf zeggen: een 'broer/zus' relatie.
'Zus' moest mij keuren, hij gaat er mee winkelen, ja ook samen naar Livera, regelmatig uit eten, hij zorgt voor haar als ze uitgaan en ze zich zatzuipt, brengt haar thuis, komt opdraven als ze een klusje heeft. Ze zijn heel close. Omgeving van hem heeft wel eens gedacht dat ze een relatie hadden. Laatst kwam iemand waar ik bij was vragen hoe het nu zat want ze snapte er niets meer van..."we dachten dat 'zus' je vriendin was, wie is zij (bedoelde ze mij mee) dan?"...Dan legt ie het wel netjes uit hoor, maar toch. Ik voelde me behoorlijk zitten.
Heb wel eens gevraagd hoe het nu echt zit tussen hen...ja dan weer het broer/zus verhaal... hij gaf bij doorvragen van mij ook toe in t verleden zeer verliefd geweest te zijn op haar. Maar...ik moest me nergens druk om maken, dat was allemaal verleden tijd. Ondertussen loopt het dus zo'n beetje zoals ik hierboven aangaf. Onlangs kwam hij bij mij binnen, gaf me een zoen en wilde verder eerst even online om te kijken of 'zus' ook online was...dan kon hij even bijkletsen met 'r. (Wij hadden elkaar een week niet fatsoenlijk gesproken door werk etc)
Lieve dames (en heren?)...wat denken jullie hier van? Maak ik me zorgen om niks? Nog even voor de beeldvorming: ik ben geen mega-jaloers type. Gun mn vriend echt zn vrienden en ontspanning etc. Ik hoef niet alles te weten, check niet hele dagen wat ie allemaal uitspookt. Wil hem ook echt vertrouwen. Mijn angst is echter dat dit broer/zus-ding op een gegeven moment omslaat in vlam in de pan als een van de 2 een keer over de schreef gaat. 'Zus' is single. Stel ik me aan? Wat moet ik hiermee? Herkent iemand deze situatie?
Lady37
anoniem_73404 wijzigde dit bericht op 19-09-2008 12:57
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
vrijdag 26 september 2008 om 14:49
Lady, ik bedacht met opeens iets. Ik kon nergens vinden hoe lang jij en je vriend bij elkaar zijn, maar ik vroeg me af of dit niet betrekkelijk kort is (paar maanden). Heb je er namelijk aangedacht dat het misschien helemaal geen kwade wil is, maar gewoon ingeslopen tradities en gewoontes in hun vriendschap? Sommige gewoontes slijten, dus misschien ook het 's ochtends msnen. Dit hoeft niet vervelend bedoeld te zijn of dat jij niet op de eerste plaats komt. Het heeft er simpelweg mee te maken dat ze aan iets gewend zijn. Maar met een nieuwe vriendin komen er ook nieuwe gewoontes (vind ik) dus jij mag best zeggen dat je het gezellig vindt als hij bij je blijft liggen. Maak hem in je gesprek hier gewoon eens attent op, val hem niet aan, maar maak je wensen duidelijk. Als jij liever niet hebt dat ze lingerie gaan shoppen, prima. Maar is het hele shoppen een probleem of alleen het idee van lingerie? Ik ga rustig met m'n broer shoppen, geen enkel probleem, maar meestal ga ik toch met m'n vriend. Ik vind het prima als mijn vriend met vriendinnen van hem afspreekt, ook alleen. Zolang ze maar niet verborgen voor me blijven. Als ik kan ga ik mee, net zoals ik hem ook altijd aanbied om mee te gaan als ik met m'n "broer" afspreek. En tja, soms kan het gebeuren dat ik graag alleen met hem wil afspreken, gewoon omdat ik even iets persoonlijks wil bespreken. Is ook geen drama. Maar in onze lange vriendschap zitten ook gewoontes, waarvan ik begrijp dat ze misschien moeilijk voor z'n vriendin kunnen zijn. Zo ben ik gewend om hem naar het centraal station te brengen als hij naar het vliegtuig vertrekt. Nu met een vriendin zeg ik hem gedag voor de deur (na een hint van m'n vriend) dit is echt geen pesterij, maar puur traditie tussen ons! Maak gewoon je wensen duidelijk, wat wil jij graag. Maar probeer alsjeblieft niet om haar eruit te werken (zoals ik sommigen hier bijna trots zie vertellen), ze is een deel van de persoon van wie je houdt, het lijkt me dat je dat respecteert in een gelijke liefdevolle relatie. Veel succes met je gesprek vandaag!
vrijdag 26 september 2008 om 19:08
quote:Mereltje75 schreef op 26 september 2008 @ 14:49:
Lady, ik bedacht met opeens iets. Ik kon nergens vinden hoe lang jij en je vriend bij elkaar zijn, maar ik vroeg me af of dit niet betrekkelijk kort is (paar maanden). Heb je er namelijk aangedacht dat het misschien helemaal geen kwade wil is, maar gewoon ingeslopen tradities en gewoontes in hun vriendschap? Sommige gewoontes slijten, dus misschien ook het 's ochtends msnen. Dit hoeft niet vervelend bedoeld te zijn of dat jij niet op de eerste plaats komt. Het heeft er simpelweg mee te maken dat ze aan iets gewend zijn. Maar met een nieuwe vriendin komen er ook nieuwe gewoontes (vind ik) dus jij mag best zeggen dat je het gezellig vindt als hij bij je blijft liggen. Maak hem in je gesprek hier gewoon eens attent op, val hem niet aan, maar maak je wensen duidelijk. Als jij liever niet hebt dat ze lingerie gaan shoppen, prima. Maar is het hele shoppen een probleem of alleen het idee van lingerie? Ik ga rustig met m'n broer shoppen, geen enkel probleem, maar meestal ga ik toch met m'n vriend. Ik vind het prima als mijn vriend met vriendinnen van hem afspreekt, ook alleen. Zolang ze maar niet verborgen voor me blijven. Als ik kan ga ik mee, net zoals ik hem ook altijd aanbied om mee te gaan als ik met m'n "broer" afspreek. En tja, soms kan het gebeuren dat ik graag alleen met hem wil afspreken, gewoon omdat ik even iets persoonlijks wil bespreken. Is ook geen drama. Maar in onze lange vriendschap zitten ook gewoontes, waarvan ik begrijp dat ze misschien moeilijk voor z'n vriendin kunnen zijn. Zo ben ik gewend om hem naar het centraal station te brengen als hij naar het vliegtuig vertrekt. Nu met een vriendin zeg ik hem gedag voor de deur (na een hint van m'n vriend) dit is echt geen pesterij, maar puur traditie tussen ons! Maak gewoon je wensen duidelijk, wat wil jij graag. Maar probeer alsjeblieft niet om haar eruit te werken (zoals ik sommigen hier bijna trots zie vertellen), ze is een deel van de persoon van wie je houdt, het lijkt me dat je dat respecteert in een gelijke liefdevolle relatie. Veel succes met je gesprek vandaag!Mee eens!!
Lady, ik bedacht met opeens iets. Ik kon nergens vinden hoe lang jij en je vriend bij elkaar zijn, maar ik vroeg me af of dit niet betrekkelijk kort is (paar maanden). Heb je er namelijk aangedacht dat het misschien helemaal geen kwade wil is, maar gewoon ingeslopen tradities en gewoontes in hun vriendschap? Sommige gewoontes slijten, dus misschien ook het 's ochtends msnen. Dit hoeft niet vervelend bedoeld te zijn of dat jij niet op de eerste plaats komt. Het heeft er simpelweg mee te maken dat ze aan iets gewend zijn. Maar met een nieuwe vriendin komen er ook nieuwe gewoontes (vind ik) dus jij mag best zeggen dat je het gezellig vindt als hij bij je blijft liggen. Maak hem in je gesprek hier gewoon eens attent op, val hem niet aan, maar maak je wensen duidelijk. Als jij liever niet hebt dat ze lingerie gaan shoppen, prima. Maar is het hele shoppen een probleem of alleen het idee van lingerie? Ik ga rustig met m'n broer shoppen, geen enkel probleem, maar meestal ga ik toch met m'n vriend. Ik vind het prima als mijn vriend met vriendinnen van hem afspreekt, ook alleen. Zolang ze maar niet verborgen voor me blijven. Als ik kan ga ik mee, net zoals ik hem ook altijd aanbied om mee te gaan als ik met m'n "broer" afspreek. En tja, soms kan het gebeuren dat ik graag alleen met hem wil afspreken, gewoon omdat ik even iets persoonlijks wil bespreken. Is ook geen drama. Maar in onze lange vriendschap zitten ook gewoontes, waarvan ik begrijp dat ze misschien moeilijk voor z'n vriendin kunnen zijn. Zo ben ik gewend om hem naar het centraal station te brengen als hij naar het vliegtuig vertrekt. Nu met een vriendin zeg ik hem gedag voor de deur (na een hint van m'n vriend) dit is echt geen pesterij, maar puur traditie tussen ons! Maak gewoon je wensen duidelijk, wat wil jij graag. Maar probeer alsjeblieft niet om haar eruit te werken (zoals ik sommigen hier bijna trots zie vertellen), ze is een deel van de persoon van wie je houdt, het lijkt me dat je dat respecteert in een gelijke liefdevolle relatie. Veel succes met je gesprek vandaag!Mee eens!!
zaterdag 27 september 2008 om 10:07
De kogel is door de kerk...gesprek gehad, voorgevoel bleek juist te zijn...ik heb er een punt achter gezet...maw: Lady37 is vanaf gisteravond weer single. Heb amper geslapen vanacht, wijntje...nog een wijjntje, veel gehuild. Heb vriend verzocht weg te gaan. Veel te pijnlijk om nog naast hem te slapen als je weet....
Zal proberen KORT weer te geven wat er is gebeurt. Vriend kwam naar mij. Kus kus, kroel, kroel, knuffel...eerst eens even babbelen. Nee niet meteen over 'zus' begonnen natuurlijk. Ik voelde ondanks de knuffels een bepaalde gereserveerdheid..maar..wist niet zeker of dit idd zo was, of dat dat mijn onzekerheid was.We zaten te kletsen, en tijdens wat vriend verteldde viel de naam van 'zus' al een aantal keer...je snapt al wel wat ik dacht... Net toen ik dacht...'nu haak ik in..dit moet nu besproken worden' ging zn mobiel...een smsje: 'zus'. En geloof maar ...ze wist echt wel dat 'broer' bij mij zat. Niet te geloven maar...ze vroeg of 'broer' even op msn kon want ze had iets dringends, dus vriend wist niet hoe snel hij achter laptop moest. Dus ik dacht: nou jah zeg...ik liet hem even begaan, benieuwd hoe snel en op welke manier hij dit zou beeindigen (de aandacht voor zus). Dat heeft even geduurd, ik ben mijn eigen dingen gaan doen, expres in een andere ruimte..(hij was nog geen uur bij mij na bijna 2 weken...)
Na ongeveer 3 kwartier kwam hij me opzoeken, begon over iets anders...ik onderbrak hem met: ik wil het eigenlijk nu direkt over iets anders hebben. Ik moet iets kwijt wat niet langer kan wachten. Heb verteld hoe ik me voel na een incident als daarnet. Wat het met mij doet ...2 weken uitgekeken naar zijn komst, we zien elkaar eindelijk weer, leuk weekend samen voor de boeg...en binnen notime is 'zus' weer in beeld. Het gevoel dat 'zus' altijd aanwezig is, waar we ook zijn, wat we ook doen. Vriend begon met dat het niet de bedoeling was mij te kwetsen op wat voor manier dan ook en 'verder valt het toch wel mee?" wilde het een beetje wegwuiven...ik had mijn lijstje met concrete voorbeelden in mijn hoofd (alsnog bedankt dames!) en kon dus zonder probleem benoemen wat ik bedoelde. En ik vroeg hoe het kwam dat 'zus' en 'broer' elkaar niet even met rust konden laten. Dat ik sterk het gevoel heb dat er meer speelt tussen hen, gevoelens verder gaan ...Hij begon heel deffensief met "'Zus is heel erg belangrijk in mijn leven, en dat zal ze altijd blijven!..bijna (verbaal)agressief...(daar schrok ik wel even van...t gesprek verliep tot dan toe rustig). Uiteindelijk gaf vriend toe nog steeds verliefd te zijn op zus. Als wij intiem zijn spookt zus ook wel eens door zijn hoofd. Dat hij genoot van 'mij' en 'ons'...maar dat ie dan ook wel eens dacht...hoe zou het zijn als ik dit op deze manier met 'zus' kon ervaren.....In de afgelopen periode had hij daar met zus over gesproken (dus ook onze intieme momenten werden uitvoerig besproken...fijn:( )...en zij had toegegeven dat het knaagt als ze mij zo close ziet met hem. Dat ze jaloezie voelt als ze mij met 'broer'ziet...maw zij voelt ook meer voor 'broer' ..ze kon er niets mee want ik stond 'in de weg'....Mijn vermoedens werden dus bevestigd, had t goed aangevoeld al die tijd...
Vanaf nu sta ik niet meer in de weg...zei ik ..vriend keek me een beetje schaapachtig aan...dus ik zei: het doet me veel pijn, en ik zal je ongelofelijk gaan missen ...maar ja ik kap ermee...met 'ons'. "Ik geloof niet in een relatie waarbij mijn vriend eigenlijk ligt te verlangen naar, en mij ligt te vergelijken met iemand anders. Daar word ik ongelofelijk onzeker van. Ik wilde een relatie met jou...en dat ie een vriendschap heeft met een andere vrouw...prima geen probleem, maar dit gaat veel verder...ze is altijd en overal 'aanwezig'...waardoor ik me een 3e wiel aan de wagen voel. Dan trek ik me bij deze terug....hoe moeilijk dat ook is. Dit had hij niet verwacht...begon me te troosten, armen om me heen...maar dat voelde ook niet goed meer..."je armen horen om iemand anders lijkt me zo...ze voelt vast ook beter aan dan ik"..(ja er kwam toch even een jaloerse sneer achteraan...want ik weet dat ik qua looks ook niet aan haar kan tippen) ...heb meteen sorry gezegd hoor...en uitgelegd dat ie beter kon gaan, dat ik hier niet tegen kon. Het is helemaal mijn vent...mijn type...qua alles. Hou superveel van hem, wilde hem voor geen goud kwijt...maar een relatie op deze manier is niet mogelijk. Wat doet dit pijn.
(Onze 'relatie' heeft bijna een jaar geduurd, sinds vorig jaar half november...)
Zal proberen KORT weer te geven wat er is gebeurt. Vriend kwam naar mij. Kus kus, kroel, kroel, knuffel...eerst eens even babbelen. Nee niet meteen over 'zus' begonnen natuurlijk. Ik voelde ondanks de knuffels een bepaalde gereserveerdheid..maar..wist niet zeker of dit idd zo was, of dat dat mijn onzekerheid was.We zaten te kletsen, en tijdens wat vriend verteldde viel de naam van 'zus' al een aantal keer...je snapt al wel wat ik dacht... Net toen ik dacht...'nu haak ik in..dit moet nu besproken worden' ging zn mobiel...een smsje: 'zus'. En geloof maar ...ze wist echt wel dat 'broer' bij mij zat. Niet te geloven maar...ze vroeg of 'broer' even op msn kon want ze had iets dringends, dus vriend wist niet hoe snel hij achter laptop moest. Dus ik dacht: nou jah zeg...ik liet hem even begaan, benieuwd hoe snel en op welke manier hij dit zou beeindigen (de aandacht voor zus). Dat heeft even geduurd, ik ben mijn eigen dingen gaan doen, expres in een andere ruimte..(hij was nog geen uur bij mij na bijna 2 weken...)
Na ongeveer 3 kwartier kwam hij me opzoeken, begon over iets anders...ik onderbrak hem met: ik wil het eigenlijk nu direkt over iets anders hebben. Ik moet iets kwijt wat niet langer kan wachten. Heb verteld hoe ik me voel na een incident als daarnet. Wat het met mij doet ...2 weken uitgekeken naar zijn komst, we zien elkaar eindelijk weer, leuk weekend samen voor de boeg...en binnen notime is 'zus' weer in beeld. Het gevoel dat 'zus' altijd aanwezig is, waar we ook zijn, wat we ook doen. Vriend begon met dat het niet de bedoeling was mij te kwetsen op wat voor manier dan ook en 'verder valt het toch wel mee?" wilde het een beetje wegwuiven...ik had mijn lijstje met concrete voorbeelden in mijn hoofd (alsnog bedankt dames!) en kon dus zonder probleem benoemen wat ik bedoelde. En ik vroeg hoe het kwam dat 'zus' en 'broer' elkaar niet even met rust konden laten. Dat ik sterk het gevoel heb dat er meer speelt tussen hen, gevoelens verder gaan ...Hij begon heel deffensief met "'Zus is heel erg belangrijk in mijn leven, en dat zal ze altijd blijven!..bijna (verbaal)agressief...(daar schrok ik wel even van...t gesprek verliep tot dan toe rustig). Uiteindelijk gaf vriend toe nog steeds verliefd te zijn op zus. Als wij intiem zijn spookt zus ook wel eens door zijn hoofd. Dat hij genoot van 'mij' en 'ons'...maar dat ie dan ook wel eens dacht...hoe zou het zijn als ik dit op deze manier met 'zus' kon ervaren.....In de afgelopen periode had hij daar met zus over gesproken (dus ook onze intieme momenten werden uitvoerig besproken...fijn:( )...en zij had toegegeven dat het knaagt als ze mij zo close ziet met hem. Dat ze jaloezie voelt als ze mij met 'broer'ziet...maw zij voelt ook meer voor 'broer' ..ze kon er niets mee want ik stond 'in de weg'....Mijn vermoedens werden dus bevestigd, had t goed aangevoeld al die tijd...
Vanaf nu sta ik niet meer in de weg...zei ik ..vriend keek me een beetje schaapachtig aan...dus ik zei: het doet me veel pijn, en ik zal je ongelofelijk gaan missen ...maar ja ik kap ermee...met 'ons'. "Ik geloof niet in een relatie waarbij mijn vriend eigenlijk ligt te verlangen naar, en mij ligt te vergelijken met iemand anders. Daar word ik ongelofelijk onzeker van. Ik wilde een relatie met jou...en dat ie een vriendschap heeft met een andere vrouw...prima geen probleem, maar dit gaat veel verder...ze is altijd en overal 'aanwezig'...waardoor ik me een 3e wiel aan de wagen voel. Dan trek ik me bij deze terug....hoe moeilijk dat ook is. Dit had hij niet verwacht...begon me te troosten, armen om me heen...maar dat voelde ook niet goed meer..."je armen horen om iemand anders lijkt me zo...ze voelt vast ook beter aan dan ik"..(ja er kwam toch even een jaloerse sneer achteraan...want ik weet dat ik qua looks ook niet aan haar kan tippen) ...heb meteen sorry gezegd hoor...en uitgelegd dat ie beter kon gaan, dat ik hier niet tegen kon. Het is helemaal mijn vent...mijn type...qua alles. Hou superveel van hem, wilde hem voor geen goud kwijt...maar een relatie op deze manier is niet mogelijk. Wat doet dit pijn.
(Onze 'relatie' heeft bijna een jaar geduurd, sinds vorig jaar half november...)
zaterdag 27 september 2008 om 10:22
Jemig lady37... Ik volgde het topic in stilte, maar wil je nu toch even een dikke virtuele knuffel geven.
Ik heb veel bewondering voor de respectvolle manier waarop je er mee om bent gegaan. Ik vind het ook heel goed dat je een punt achter de realtie hebt gezet. Je had het dus goed aangevoeld.
Ik kan me voorstellen dat je vreselijk verdriet hebt, maar beter een poos echt even heftig verdriet en daarna weer verder, dan een lange periode van onzekerheid, hoop, vrees, jaloezie etc.
Ik denk wel heel gemeen...dat ik hoop dat nu de relatie tussen 'broer 'en 'zus' niet meer 'verboden' is,het allemaal een beetje voor ze tegenvalt.
Sterkte en wees lief voor jezelf!
Ik heb veel bewondering voor de respectvolle manier waarop je er mee om bent gegaan. Ik vind het ook heel goed dat je een punt achter de realtie hebt gezet. Je had het dus goed aangevoeld.
Ik kan me voorstellen dat je vreselijk verdriet hebt, maar beter een poos echt even heftig verdriet en daarna weer verder, dan een lange periode van onzekerheid, hoop, vrees, jaloezie etc.
Ik denk wel heel gemeen...dat ik hoop dat nu de relatie tussen 'broer 'en 'zus' niet meer 'verboden' is,het allemaal een beetje voor ze tegenvalt.
Sterkte en wees lief voor jezelf!
zaterdag 27 september 2008 om 12:35
Jemig Lady, dit had ik niet verwacht! Wat vreselijk voor je. Dikke knuffel in ieder geval en ik hoop maar broer en zus heel erg teleurgesteld raken in elkaar! Volgens mij hebben broers en zussen geen sex en is dat juist de reden waarom je elkaar zo noemt, iemand die heel dicht bij je staat maar waarmee je nooit naar bed wilt. Trouwens respect voor de manier waarop je het hebt afgehandeld. Ik weet zeker dat hij hier spijt van gaat krijgen!!
Veel liefs en sterkte!
Veel liefs en sterkte!
zaterdag 27 september 2008 om 16:42
Kreeg een smsje van 'zus'...dat ze het heel erg vond allemaal. Ze had blijkbaar het hele verhaal gehoord. Van 'broer' heb ik niets meer vernomen. Ik heb haar (via sms) veel geluk gewenst.."je hebt hem nu 'fijn' helemaal voor jezelf", en gevraagd of zij me verder met rust wil laten.
Wat een kl*te dag, nacht, avond....en wat er nog komen gaat.
Wat een kl*te dag, nacht, avond....en wat er nog komen gaat.
zaterdag 27 september 2008 om 18:00
Ach Lady, vervelend om dan ook nog een smsje te krijgen van de persoon die je wel kan schieten! Ze heeft het waarschijnlijk niet slecht bedoeld, maar ze had zich ook wel moeten kunnen voorstellen dat zij de laatste persoon is waarvan jij iets wilt horen! Ze klinkt mij een beetje dom in de oren, dus misschien is ze wel "knapper"zoals jij gelooft (wat ik trouwens erg betwijfel!), maar jij bent veel sterker, slimmer en krachtiger! Dikke knuffel voor je hoor!
zaterdag 27 september 2008 om 22:10
Heb tot nu toe ook alleen maar mee gelezen, maar wil nu wel zeggen dat ik het heel rot voor je vind! Ik kan me niet voorstellen hoe ongelooflijk k*t dit wel niet moet voelen...
Echt respect voor de manier waarop je met deze situatie om bent gegaan!! Er zullen vast nog wel momenten van instorten komen, maar je kan in ieder geval trots zijn op jezelf!
Liefs en dikke knuffel
Echt respect voor de manier waarop je met deze situatie om bent gegaan!! Er zullen vast nog wel momenten van instorten komen, maar je kan in ieder geval trots zijn op jezelf!
Liefs en dikke knuffel
zaterdag 27 september 2008 om 22:57
Lieve Lady,
Ik lees met veel bewondering hoe je én je gevoel serieus hebt genomen én ook jezelf door je niet op die tweede plaats te laten zetten. Moet heel verdrietig zijn voor je nu ( Dat zij je smst vind ik persoonlijk nogal onbeleefd) maar jij hebt absoluut een heel gezonde eigenwaarde waar je veel meer plezier van zult beleven dan van deze halfhartige jongen!
Ik lees met veel bewondering hoe je én je gevoel serieus hebt genomen én ook jezelf door je niet op die tweede plaats te laten zetten. Moet heel verdrietig zijn voor je nu ( Dat zij je smst vind ik persoonlijk nogal onbeleefd) maar jij hebt absoluut een heel gezonde eigenwaarde waar je veel meer plezier van zult beleven dan van deze halfhartige jongen!
zondag 28 september 2008 om 01:48
Lieve Lady37, ik heb je topic ook in stilte gevolgd, maar ik kan me heel erg goed voorstellen wat je nu voelt...
Ik denk dat je het goed hebt aangepakt. Je hebt voor jezelf gekozen, hoe moeilijk het ook is. Het is ZO klote als iemand waar je zo veel van houdt met z'n hart bij een ander is...
Petje af!
Het feit dat je op 19 september dit topic opende, geeft al aan dat er met je voorgevoelens / instinct / intuitie niets mis is... Ik begrijp dat je daar nu niets aan hebt, maar wellicht voor in de toekomst?
Voor nu heel veel sterkte! Bel je vrienden, vriendinnen, familie, anderen bij wie je terecht kunt. Praat en schrijf het van je af.
Liefs, AnnBritt.
Ik denk dat je het goed hebt aangepakt. Je hebt voor jezelf gekozen, hoe moeilijk het ook is. Het is ZO klote als iemand waar je zo veel van houdt met z'n hart bij een ander is...
Petje af!
Het feit dat je op 19 september dit topic opende, geeft al aan dat er met je voorgevoelens / instinct / intuitie niets mis is... Ik begrijp dat je daar nu niets aan hebt, maar wellicht voor in de toekomst?
Voor nu heel veel sterkte! Bel je vrienden, vriendinnen, familie, anderen bij wie je terecht kunt. Praat en schrijf het van je af.
Liefs, AnnBritt.
zondag 28 september 2008 om 19:11
Jemig wat een nare situatie! Je hebt het goed aangevoeld dus....ik ben eerlijk gezegd echt verbaasd. Ik had niet verwacht dat hij nog gevoelens voor haar had... Ik begrijp niet hoe hij dan zo oneerlijk naar zichzelf en jou toe kan zijn om dan een relatie met jou aan te gaan. En ook zus had toch al een vriend?
Ik vind dat je het goed aangepakt hebt in het gesprek!
Sterkte
Ik vind dat je het goed aangepakt hebt in het gesprek!
Sterkte
zondag 28 september 2008 om 20:41
Allereerst bedankt voor jullie lieve reaktie's. T zal niet verbazen...maar heb een behoorlijke ***dag gehad. Ondanks de twijfels enzo van de laatste tijd waren er ook hele leuke momenten met mn vriend (ja oke...ex...vanaf nu noem ik 'm ex)...jemig dat doet pijn. en was er de stille hoop dat ik spoken zag, of er teveel van maakte. En vanwege de klik die ik dacht te ervaren (twijfel nu ook zeer aan mijzelf..hoe kan ik mij zo vergist hebben hierin) durfde ik na een paar maanden te gaan hopen op een lange toekomst samen...
Nu is het dus afgelopen, en kan ex zn geluk zoeken bij/met zus. Moet zo moeite doen om hen niet in mn hoofd samen te zien. Ik weet het...zo maak ik mezelf gek. Maar het gebeurt gewoon.( Hoog tijd voor een wijntje nu) En ik weet dat ik machteloos sta...gevoelens kan je niet afdwingen. Kan ik hem verwijten dat ie meer voelt voor haar dan voor mij? Nee natuurlijk niet.... op een of andere manier heeft ie nooit verder stil durven staan bij zus en wellicht gehoopt dat ie over haar heen kon komen.
Beetje gemeen mischien..maar ja, ergens hoop ik stilletjes dat het uiteindelijk heel erg tegenvalt tussen hen nu de spanning eraf is. Gelukkig heb ik zeker ook vriendinnen waar ik bij kan spuien. Maar ik trek me ook liever even terug nu. Alles wat laten zakken, janken, wijntje....morgen weer werken.
Mijn verdriet valt in het niet als je leest wat andere mensen op dit moment aan pijn en verdriet mee moeten maken. (andere topic: kindje overleden in buik van mama bij 39 weken zwangerschap) ...
Nu is het dus afgelopen, en kan ex zn geluk zoeken bij/met zus. Moet zo moeite doen om hen niet in mn hoofd samen te zien. Ik weet het...zo maak ik mezelf gek. Maar het gebeurt gewoon.( Hoog tijd voor een wijntje nu) En ik weet dat ik machteloos sta...gevoelens kan je niet afdwingen. Kan ik hem verwijten dat ie meer voelt voor haar dan voor mij? Nee natuurlijk niet.... op een of andere manier heeft ie nooit verder stil durven staan bij zus en wellicht gehoopt dat ie over haar heen kon komen.
Beetje gemeen mischien..maar ja, ergens hoop ik stilletjes dat het uiteindelijk heel erg tegenvalt tussen hen nu de spanning eraf is. Gelukkig heb ik zeker ook vriendinnen waar ik bij kan spuien. Maar ik trek me ook liever even terug nu. Alles wat laten zakken, janken, wijntje....morgen weer werken.
Mijn verdriet valt in het niet als je leest wat andere mensen op dit moment aan pijn en verdriet mee moeten maken. (andere topic: kindje overleden in buik van mama bij 39 weken zwangerschap) ...
maandag 29 september 2008 om 09:46
Maar jij bent geen andere mensen, Lady, jij bent jij en jij hebt nu verdriet. En dat is heel legitiem.
En ga nu niet aan jezelf twijfelen he! Je schrijft dat je een klik 'dacht te ervaren', en natuurlijk was die klik er, anders blijf je niet een jaar bij iemand. Het feit dat hij zus niet los kon laten, wil niet zeggen dat wat hij voor jou voelde niet waar was. Alleen voelde hij tegelijkertijd voor haar nog te veel.
Maak jezelf niet gek he
En ga nu niet aan jezelf twijfelen he! Je schrijft dat je een klik 'dacht te ervaren', en natuurlijk was die klik er, anders blijf je niet een jaar bij iemand. Het feit dat hij zus niet los kon laten, wil niet zeggen dat wat hij voor jou voelde niet waar was. Alleen voelde hij tegelijkertijd voor haar nog te veel.
Maak jezelf niet gek he
maandag 29 september 2008 om 09:58
Ik heb je topic een beetje gevolgd en aanvankelijk dacht ik dat het aanstellerij was, dat er niets aan de hand was.
Nu moet ik daarop terug komen en wederom blijkt: intuitie liegt niet! (ik ben ook sinds kort weer vrijgezel..ook mijn intuitie zei dat er 'iets' aan de hand was)
Ik vind dat je het goed hebt gedaan. Je mag trots zijn op jezelf. Je hebt helemaal gelijk dat je geen man wil die er niet zeker van is of hij jou wil >>dat betekent namelijk: nee, ik wil je niet.
Wellicht weet jij ook wel dat het échte gemis even gaat duren. Je gaat letterlijk en figuurlijk dromen over hoe fijn het was en je zal je alleen voelen. Bedenk dan dit gesprek en print het topic uit!
Veel sterkte. Je bent een eervolle en sterke vrouw.
Nu moet ik daarop terug komen en wederom blijkt: intuitie liegt niet! (ik ben ook sinds kort weer vrijgezel..ook mijn intuitie zei dat er 'iets' aan de hand was)
Ik vind dat je het goed hebt gedaan. Je mag trots zijn op jezelf. Je hebt helemaal gelijk dat je geen man wil die er niet zeker van is of hij jou wil >>dat betekent namelijk: nee, ik wil je niet.
Wellicht weet jij ook wel dat het échte gemis even gaat duren. Je gaat letterlijk en figuurlijk dromen over hoe fijn het was en je zal je alleen voelen. Bedenk dan dit gesprek en print het topic uit!
Veel sterkte. Je bent een eervolle en sterke vrouw.
