Het kan ook positief uitvallen

Ik kon de laatste jaren van mijn huwelijk absoluut niet meer mezelf zijn en heb daarna dan ook heel lang en heel intensief genoten van het zonder-man zijn (is voor mij iets anders dan alleen-zijn). Vond het heerlijk, op stap wanneer en met wie ik wou, laat naar bed of juist heel vroeg, úren in de badkamer of juist helemaal niet, lezen in bed totdat mijn ogen pijn doen. Inmiddels ben ik iemand tegengekomen op wie ik heel erg verliefd ben geworden en het is wederzijds! De eerste maanden wou ik het liefst iedere minuut bij hem zijn, puberaal verliefd, inmiddels is het hele heftige van de verliefdheid over. Ik geniet nu van de tijd die ik met hem doorbreng, maar kan ook weer intens genieten van de tijd die ik met mezelf, kinderen, vriendinnen, familie, studie, sport, doorbreng.

Oja, voor Sinterklaas heb ik mezelf de complete dvd-box van Sex and the City kado gegeven. Dat is dus lekker hé. Flesje wijn met iets lekkers d'r bij, kaarsjes aan, pantoffels aan, in je uppie languit op de bank en heel veel afleveringen Sex and the city.

quote:sleepybeauty schreef op 15 mei 2008 @ 11:13:





Zelf ben ik erg actief op het 'verliefd' topic. Maar terwijl ik net naar de toilet ging (sorry, maar daar denk ik altijd na) bedacht ik me; Vanavond hoef ik niet te daten, niet uit eten, te mailen, bellen,



Dat klinkt alsof het iets is wat je niet leuk vindt! Ik vond dat soort dingen net superleuk, toen ik nog niet samenwoonde keek ik elke avond uit naar het moment dat ik kon bellen/gebeld worden.



op mijn best te zijn omdat je in het begin nu eenmaal een onuitwisbare geweldige indruk wilt achterlaten.



Daar heb ik me nooit om bekommerd, om die indruk. Ik had het veel te druk met genieten.



...en nestel ik me met mijn ongeschoren oksels op mijn bank met een film, een grote volle bak popcorn en een klein flesje wijn.....



Grappig, mijn man vindt mijn ongeschoren oksels heel aantrekkelijk. Voor hem scheer ik ze dus nooit. (Dat doe ik alleen als ik een bloesje zonder mouwen draag en naar een feestje moet.) En ik zit 's avonds ook dikwijls op de bank met een boek, een reep chocola en een klein flesje wijn die ik helemaal zelf opmaak



Ik denk dat je geen goede relatie hebt als je dat soort dingen niet meer kunt doen.

Maar in elk geval fijn dat je er (ook in je eentje) van geniet!

Het is toch het allerbelangrijkste dat je van elkaar neemt zoals je bent. Dat je behalve een relatie hebt, ook vrienden bent.

"A friend is someone who understands your past, believes in your future, and accepts you just the way you are."



Als je elkaar niet kunt vrijlaten in elkaars bezigheden, of elkaars aanwezigheid en/of aandacht opeist (claimen), dan kun je maar beter weer single zijn.



Ik ben net een paar weken, na een relatie van 4 jaar, weer single (hoewel de relatie al veel langer uit is, maar mijn ex is nu eindelijk verhuisd) en sta versteld van de dingen die ik nu wel doe, die ik eerst niet deed. Ik had altijd een hekel aan werken in de tuin, nu wil ik bijna niet anders als het mooi weer is, ik geniet van de kleinste dingen. Ik fiets veel, ik ben vaak buiten en zie al mijn vrienden weer vaak, of maak zelfs nieuwe vriend(inn)en. En ik kijk nauwelijks nog TV.



Ik was, kortom, opgesloten en ben nu weer vrij. Het is alleen jammer dat die verworven vrijheid niet los kan worden gezien van een enorme pijn die ik van binnen voel, maar dat zal wel weer slijten op den duur.