Relaties
alle pijlers
Het positieve relatie topic...
maandag 13 april 2009 om 09:55
Hey, ik zat me te bedenken (daar ik mezelf toch wel beschouw als een enorme positiva ondanks vele mindere ervaringen) om een topic te starten voor mensen die vooral leuke dingen weten te zeggen over een relatie (met wie dan ook) omdat het ook leuk is om positieve verhalen te lezen.
Ik heb ook zat meegemaakt en weet als geen ander dat een forum ook soms fijn kan zijn om je ei kwijt te kunnen en tips en raad te vragen (doe ik zelf dus ook) maar hier kan je juist de leuke/fijne/goeie dingen kwijt die jij hebt in JOUW relatie!!!
Ik heb veel mindere ervaringen gehad met relaties/mannen maar ik heb nu iemand ontmoet waar ik echt het gevoel bij heb van : ja dat is mijn grote liefde. We passen goed bij elkaar en vullen elkaar aan en wat ook heel erg belangrijk is in een relatie is communicatie en wij kunnen zo goed met elkaar praten. Als we ergens mee zitten dan praten we erover en dan zijn we na afloop blij dat het eruit is en dat voelt zo fijn. Geen verwijten, geen geschreeuw, geen gegooi met wat dan ook maar gewoon als 2 volwassen mensen lekker praten met elkaar.
Het enige is dat mijn vriend totaal niet gewend is om een vrouw naast zich te hebben die echt om hem geeft zoals hij is en echt voor hem wil gaan en hem ook die ruimte geeft die hij nodig heeft voor zichzelf (zo belangrijk). Ik heb boeken gelezen over verschillen tussen mannen en vrouwen en we moeten als vrouw zijnde gewoon accepteren dat mannen nou eenmaal anders in elkaar steken dan vrouwen. Het is even heel rigoureus geweest om een switch te maken in mijn denk/doen patroon want ik heb, ben ik nu sinds kort achter, mannen vaak in beginnende relaties benauwd door ze onbewust te claimen en aan ze te trekken. Vooral mannen die 30+ zijn en nog ouder willen ook gewoon tijd voor zichzelf hebben zonder dat je moet denken dat het aan jou ligt. Dat is gewoon eenmaal zo en dat hebben ze meer dan vrouwen.
Ik ben net bijtijds achtergekomen dat mijn vriend ook die ruimte / vrijheid nodig had om ook zijn eigen dingen te kunnen doen en sinds kort voelt ons samenzijn weer zoveel fijner. Geen druk en geen geclaim en gewoon een heerlijk en relaxed weekend samen hebben. Ik heb niet het gevoel dat ik mezelf achterstel, sterker nog, ik weet dat hij mijn grote liefde is en dat hij ook weet dat ik dat voor hem ben en als we daardoor onze liefde voor elkaar alleen maar kunnen verdiepen is dat juist positief.
Om een lang verhaal kort te maken : Ik weet nu beter hoe een man in elkaar steekt en anticipeer daar ook op en dat werkt heel goed. Hoe meer ik hem de ruimte geef voor zijn eigen dingen, hoe meer je ziet dat hij ook geneigd is meer voor mij te doen en aan mij zijn gevoelens te tonen dmv hoe hij is naar mij toe...
Ik ben gek op hem en ik zie de toekomst met hem erg positief in...
Wie heeft ook leuke relatie verhalen/tips/anekdotes of wat dan ook?
Groetjes Maria1971
Ik heb ook zat meegemaakt en weet als geen ander dat een forum ook soms fijn kan zijn om je ei kwijt te kunnen en tips en raad te vragen (doe ik zelf dus ook) maar hier kan je juist de leuke/fijne/goeie dingen kwijt die jij hebt in JOUW relatie!!!
Ik heb veel mindere ervaringen gehad met relaties/mannen maar ik heb nu iemand ontmoet waar ik echt het gevoel bij heb van : ja dat is mijn grote liefde. We passen goed bij elkaar en vullen elkaar aan en wat ook heel erg belangrijk is in een relatie is communicatie en wij kunnen zo goed met elkaar praten. Als we ergens mee zitten dan praten we erover en dan zijn we na afloop blij dat het eruit is en dat voelt zo fijn. Geen verwijten, geen geschreeuw, geen gegooi met wat dan ook maar gewoon als 2 volwassen mensen lekker praten met elkaar.
Het enige is dat mijn vriend totaal niet gewend is om een vrouw naast zich te hebben die echt om hem geeft zoals hij is en echt voor hem wil gaan en hem ook die ruimte geeft die hij nodig heeft voor zichzelf (zo belangrijk). Ik heb boeken gelezen over verschillen tussen mannen en vrouwen en we moeten als vrouw zijnde gewoon accepteren dat mannen nou eenmaal anders in elkaar steken dan vrouwen. Het is even heel rigoureus geweest om een switch te maken in mijn denk/doen patroon want ik heb, ben ik nu sinds kort achter, mannen vaak in beginnende relaties benauwd door ze onbewust te claimen en aan ze te trekken. Vooral mannen die 30+ zijn en nog ouder willen ook gewoon tijd voor zichzelf hebben zonder dat je moet denken dat het aan jou ligt. Dat is gewoon eenmaal zo en dat hebben ze meer dan vrouwen.
Ik ben net bijtijds achtergekomen dat mijn vriend ook die ruimte / vrijheid nodig had om ook zijn eigen dingen te kunnen doen en sinds kort voelt ons samenzijn weer zoveel fijner. Geen druk en geen geclaim en gewoon een heerlijk en relaxed weekend samen hebben. Ik heb niet het gevoel dat ik mezelf achterstel, sterker nog, ik weet dat hij mijn grote liefde is en dat hij ook weet dat ik dat voor hem ben en als we daardoor onze liefde voor elkaar alleen maar kunnen verdiepen is dat juist positief.
Om een lang verhaal kort te maken : Ik weet nu beter hoe een man in elkaar steekt en anticipeer daar ook op en dat werkt heel goed. Hoe meer ik hem de ruimte geef voor zijn eigen dingen, hoe meer je ziet dat hij ook geneigd is meer voor mij te doen en aan mij zijn gevoelens te tonen dmv hoe hij is naar mij toe...
Ik ben gek op hem en ik zie de toekomst met hem erg positief in...
Wie heeft ook leuke relatie verhalen/tips/anekdotes of wat dan ook?
Groetjes Maria1971
maandag 13 april 2009 om 10:11
Eh? Tijd voor jezelf willen heeft toch niets met het geslacht te maken? Ik wil ook niet geclaimd worden, gatsie.
Maar tips. Goed, bij deze dan. Mannen zijn net vrouwen, en als je nog verder wilt filosoferen: net mensen. Als een relatie moeite kost, drama's oplevert en je geregeld bezig bent met de onderlinge verhoudingen, dan is het hoog tijd om verder te zoeken. Tenzij je wel houdt van een soapje natuurlijk. Relaties horen warm en veilig te zijn. Drama's kun je met elke Jan Lul hebben, daar heb je je partner niet voor nodig.
Maar tips. Goed, bij deze dan. Mannen zijn net vrouwen, en als je nog verder wilt filosoferen: net mensen. Als een relatie moeite kost, drama's oplevert en je geregeld bezig bent met de onderlinge verhoudingen, dan is het hoog tijd om verder te zoeken. Tenzij je wel houdt van een soapje natuurlijk. Relaties horen warm en veilig te zijn. Drama's kun je met elke Jan Lul hebben, daar heb je je partner niet voor nodig.
maandag 13 april 2009 om 10:16
Hier helemaal mee eens
Zit nu sinds ruim 1,5 jaar in deze relatie en ik denk nog steeds dat hij wel eens degene kan zijn met wie ik oud ga worden.
We zijn heel verschillend van elkaar qua hobby's en interesses (op wandelen na), maar kunnen ook heel goed met zijn tweetjes dingen samen doen. Vooral praten gaat altijd erg goed; in tegenstelling tot mijn exen blijft hij altijd rustig en redelijk.
Ik merk ook nog steeds (en anderen merken het aan mij) dat als ik over hem praat dat ik dan nog steeds begin te stralen Ben gewoon heel blij met hem!
Zit nu sinds ruim 1,5 jaar in deze relatie en ik denk nog steeds dat hij wel eens degene kan zijn met wie ik oud ga worden.
We zijn heel verschillend van elkaar qua hobby's en interesses (op wandelen na), maar kunnen ook heel goed met zijn tweetjes dingen samen doen. Vooral praten gaat altijd erg goed; in tegenstelling tot mijn exen blijft hij altijd rustig en redelijk.
Ik merk ook nog steeds (en anderen merken het aan mij) dat als ik over hem praat dat ik dan nog steeds begin te stralen Ben gewoon heel blij met hem!
maandag 13 april 2009 om 10:29
Ik was gisteren ook op het relatietopic aan het struinen en ook alle negatieve verhalen vielen me erg op.
Ik ben zelf zo blij nu eens een positief verhaal te kunnen vertellen. Ik ben namelijk sinds een maand stapelverliefd.
Toen ik mijn vriend ontmoette hadden wij beiden het dit is het - gevoel. Het klikte gewoon meteen. En sja ik voel dat hij de man van mijn leven is.
Hij is ontzettend lief, leuk, slim, grappig, lekker, ...hij heeft gewoon een heleboel eigenschappen die ik als onmisbaar beschouw in mijn droompartner.
We kunnen erg goed praten en hebben ontzettend veel lol samen. Het rare is wel, hij is tamelijk ambitieus, en ik weet dat ik hem minder aantrekkelijk zou vinden als hij dat niet was. Maar dat heeft als gevolg dat hij minder tijd voor me heeft, waar ik het dan ook weer moeilijk mee heb. Lol, maar ja ik ben een bodemloze put wat aandacht betreft en die hoeft hij niet voor me te vullen. Dus probeer ik me gewoon ook nuttig bezig te houden als hij aan het werk is.
Ik ben zelf zo blij nu eens een positief verhaal te kunnen vertellen. Ik ben namelijk sinds een maand stapelverliefd.
Toen ik mijn vriend ontmoette hadden wij beiden het dit is het - gevoel. Het klikte gewoon meteen. En sja ik voel dat hij de man van mijn leven is.
Hij is ontzettend lief, leuk, slim, grappig, lekker, ...hij heeft gewoon een heleboel eigenschappen die ik als onmisbaar beschouw in mijn droompartner.
We kunnen erg goed praten en hebben ontzettend veel lol samen. Het rare is wel, hij is tamelijk ambitieus, en ik weet dat ik hem minder aantrekkelijk zou vinden als hij dat niet was. Maar dat heeft als gevolg dat hij minder tijd voor me heeft, waar ik het dan ook weer moeilijk mee heb. Lol, maar ja ik ben een bodemloze put wat aandacht betreft en die hoeft hij niet voor me te vullen. Dus probeer ik me gewoon ook nuttig bezig te houden als hij aan het werk is.
maandag 13 april 2009 om 10:32
Jaaaaa, nog een relatie-positivo hier!
Ik ben 25 en sinds een maand of 9 'officieel' samen met mijn lief en het is GEWELDIG! Hij is mijn grote liefde en ik de zijne. Hij was daar vrij snel heel duidelijk in ook.... Het is heerlijk! De eerste keer dat ik zo ontzettend op één lijn zit met iemand en dat we zo wederzijds verliefd zijn. Ik kan alles met hem delen. Twijfels, grappen, ideeen, plannen. We denken (vrijwel) hetzelfde over vakantie vieren, feestjes vieren, muziek, relaties, vrijetijdsbesteding, sex, enz. Ik geniet iedere dag van ons contact en lijk nog steeds iedere dag verliefder en nóg gelukkiger te worden. Ik ben heel leuk, hij is heel leuk en samen zijn we geweldig (positief Kathy, niet doordraven naar over the top )
Jammer is dat ik nu voor 1,5 jaar 700km verderop woon en we elkaar dus niet zo vaak kunnen zien als we willen. Dat maakt het soms ook wel lastig, steeds afscheid nemen (*gaat zo op psyche kijken naar het afscheid nemen van TO*), maar we spreken elkaar eigenlijk dagelijks en zien elkaar gemiddeld toch wel aantal dagen per maand.
Zo... lekker zo'n topic
Ik ben 25 en sinds een maand of 9 'officieel' samen met mijn lief en het is GEWELDIG! Hij is mijn grote liefde en ik de zijne. Hij was daar vrij snel heel duidelijk in ook.... Het is heerlijk! De eerste keer dat ik zo ontzettend op één lijn zit met iemand en dat we zo wederzijds verliefd zijn. Ik kan alles met hem delen. Twijfels, grappen, ideeen, plannen. We denken (vrijwel) hetzelfde over vakantie vieren, feestjes vieren, muziek, relaties, vrijetijdsbesteding, sex, enz. Ik geniet iedere dag van ons contact en lijk nog steeds iedere dag verliefder en nóg gelukkiger te worden. Ik ben heel leuk, hij is heel leuk en samen zijn we geweldig (positief Kathy, niet doordraven naar over the top )
Jammer is dat ik nu voor 1,5 jaar 700km verderop woon en we elkaar dus niet zo vaak kunnen zien als we willen. Dat maakt het soms ook wel lastig, steeds afscheid nemen (*gaat zo op psyche kijken naar het afscheid nemen van TO*), maar we spreken elkaar eigenlijk dagelijks en zien elkaar gemiddeld toch wel aantal dagen per maand.
Zo... lekker zo'n topic
maandag 13 april 2009 om 10:45
quote:Chardonnay schreef op 13 april 2009 @ 10:07:
Wat leuk dat je nu zo ontzettend positief klinkt. In je zojuist geopende topic op psyche klink je zo verdrietig. Maar misschien is dat ook wel logisch, als je relatie zo fijn is, is het natuurlijk nog pijnlijker om steeds afscheid te nemen.Ja je snapt me helemaal... hoe gekker je bent op iemand, hoe meer je iemand mist na het afscheid... maarja dan kijk je de komende tijden weer uit naar wanneer je hem weer ziet...
Wat leuk dat je nu zo ontzettend positief klinkt. In je zojuist geopende topic op psyche klink je zo verdrietig. Maar misschien is dat ook wel logisch, als je relatie zo fijn is, is het natuurlijk nog pijnlijker om steeds afscheid te nemen.Ja je snapt me helemaal... hoe gekker je bent op iemand, hoe meer je iemand mist na het afscheid... maarja dan kijk je de komende tijden weer uit naar wanneer je hem weer ziet...
maandag 13 april 2009 om 10:47
Hoe voel jij je eronder dat hij zoveel ruimte voor zichzelf nodig heeft? Ik vind ruimte voor jezelf nemen een goed iets, maar ik zou verdrietig en achterdochtig worden als mijn partner geen afspraken met me zou willen maken. Ik zou toch denken dat ik niet belangrijk genoeg ben om mee af te spreken.
Speelt dat bij jou niet?
Speelt dat bij jou niet?
maandag 13 april 2009 om 10:48
quote:Parnell schreef op 13 april 2009 @ 10:11:
Eh? Tijd voor jezelf willen heeft toch niets met het geslacht te maken? Ik wil ook niet geclaimd worden, gatsie.
Maar tips. Goed, bij deze dan. Mannen zijn net vrouwen, en als je nog verder wilt filosoferen: net mensen. Als een relatie moeite kost, drama's oplevert en je geregeld bezig bent met de onderlinge verhoudingen, dan is het hoog tijd om verder te zoeken. Tenzij je wel houdt van een soapje natuurlijk. Relaties horen warm en veilig te zijn. Drama's kun je met elke Jan Lul hebben, daar heb je je partner niet voor nodig.
Nou zo bedoelde ik het ook niet te zeggen maar zelf merk ik dat over het algemeen vrouwen wat onbewuster wat meer een man kunnen " claimen" (niet expres maar dan willen ze hem zo graag heel vaak zien omdat ze zo gek zijn op hem) dan een man een vrouw... en ja er zullen vast ook mannen zijn die dat doen...
En je hebt helemaal gelijk, een relatie dat energie vreet moet je loslaten...daarom ben ik zo blij dat ik dingen in een ander perspectief zie en nu beter weet wat het beste is voor een goeie relatie ... en ik merk ook aan hem dat hij er zich er beter bij voelt en meer naar me toe trekt en neigt omdat ik hem nu ook echt die tijd/rust en ruimte geef die hij zo nodig heeft. Ik heb eindelijk op tijd ingezien hoe het wel moet en het voelt goed!
Eh? Tijd voor jezelf willen heeft toch niets met het geslacht te maken? Ik wil ook niet geclaimd worden, gatsie.
Maar tips. Goed, bij deze dan. Mannen zijn net vrouwen, en als je nog verder wilt filosoferen: net mensen. Als een relatie moeite kost, drama's oplevert en je geregeld bezig bent met de onderlinge verhoudingen, dan is het hoog tijd om verder te zoeken. Tenzij je wel houdt van een soapje natuurlijk. Relaties horen warm en veilig te zijn. Drama's kun je met elke Jan Lul hebben, daar heb je je partner niet voor nodig.
Nou zo bedoelde ik het ook niet te zeggen maar zelf merk ik dat over het algemeen vrouwen wat onbewuster wat meer een man kunnen " claimen" (niet expres maar dan willen ze hem zo graag heel vaak zien omdat ze zo gek zijn op hem) dan een man een vrouw... en ja er zullen vast ook mannen zijn die dat doen...
En je hebt helemaal gelijk, een relatie dat energie vreet moet je loslaten...daarom ben ik zo blij dat ik dingen in een ander perspectief zie en nu beter weet wat het beste is voor een goeie relatie ... en ik merk ook aan hem dat hij er zich er beter bij voelt en meer naar me toe trekt en neigt omdat ik hem nu ook echt die tijd/rust en ruimte geef die hij zo nodig heeft. Ik heb eindelijk op tijd ingezien hoe het wel moet en het voelt goed!
maandag 13 april 2009 om 10:52
quote:meissie80 schreef op 13 april 2009 @ 10:29:
Ik was gisteren ook op het relatietopic aan het struinen en ook alle negatieve verhalen vielen me erg op.
Ik ben zelf zo blij nu eens een positief verhaal te kunnen vertellen. Ik ben namelijk sinds een maand stapelverliefd.
Toen ik mijn vriend ontmoette hadden wij beiden het dit is het - gevoel. Het klikte gewoon meteen. En sja ik voel dat hij de man van mijn leven is.
Hij is ontzettend lief, leuk, slim, grappig, lekker, ...hij heeft gewoon een heleboel eigenschappen die ik als onmisbaar beschouw in mijn droompartner.
We kunnen erg goed praten en hebben ontzettend veel lol samen. Het rare is wel, hij is tamelijk ambitieus, en ik weet dat ik hem minder aantrekkelijk zou vinden als hij dat niet was. Maar dat heeft als gevolg dat hij minder tijd voor me heeft, waar ik het dan ook weer moeilijk mee heb. Lol, maar ja ik ben een bodemloze put wat aandacht betreft en die hoeft hij niet voor me te vullen. Dus probeer ik me gewoon ook nuttig bezig te houden als hij aan het werk is.Ik herken dingen in jouw verhaal, grappig hoor. Mijn vriend ken ik nu ruim 3 maanden en hij is ook redelijk ambitieus (eigen ondernemer en dus ook erg druk met zijn werk en dus ook minder tijd voor mij. Hij voelde zich er een beetje schuldig over dat hij niet altijd tijd heeft voor mij en dan wil hij ook nog tijd voor zichzelf. Ik moest er aan wennen net als jij maar ik ben ook het type dat zich dan bezig houdt met andere dingen en ook met vrienden/werk/kinderen zodat de tijd ook weer lekker gevuld is en voorbij gaat en voordat ik het weet zie ik hem dan ook weer...
Ik was gisteren ook op het relatietopic aan het struinen en ook alle negatieve verhalen vielen me erg op.
Ik ben zelf zo blij nu eens een positief verhaal te kunnen vertellen. Ik ben namelijk sinds een maand stapelverliefd.
Toen ik mijn vriend ontmoette hadden wij beiden het dit is het - gevoel. Het klikte gewoon meteen. En sja ik voel dat hij de man van mijn leven is.
Hij is ontzettend lief, leuk, slim, grappig, lekker, ...hij heeft gewoon een heleboel eigenschappen die ik als onmisbaar beschouw in mijn droompartner.
We kunnen erg goed praten en hebben ontzettend veel lol samen. Het rare is wel, hij is tamelijk ambitieus, en ik weet dat ik hem minder aantrekkelijk zou vinden als hij dat niet was. Maar dat heeft als gevolg dat hij minder tijd voor me heeft, waar ik het dan ook weer moeilijk mee heb. Lol, maar ja ik ben een bodemloze put wat aandacht betreft en die hoeft hij niet voor me te vullen. Dus probeer ik me gewoon ook nuttig bezig te houden als hij aan het werk is.Ik herken dingen in jouw verhaal, grappig hoor. Mijn vriend ken ik nu ruim 3 maanden en hij is ook redelijk ambitieus (eigen ondernemer en dus ook erg druk met zijn werk en dus ook minder tijd voor mij. Hij voelde zich er een beetje schuldig over dat hij niet altijd tijd heeft voor mij en dan wil hij ook nog tijd voor zichzelf. Ik moest er aan wennen net als jij maar ik ben ook het type dat zich dan bezig houdt met andere dingen en ook met vrienden/werk/kinderen zodat de tijd ook weer lekker gevuld is en voorbij gaat en voordat ik het weet zie ik hem dan ook weer...
maandag 13 april 2009 om 10:57
quote:Chardonnay schreef op 13 april 2009 @ 10:47:
Hoe voel jij je eronder dat hij zoveel ruimte voor zichzelf nodig heeft? Ik vind ruimte voor jezelf nemen een goed iets, maar ik zou verdrietig en achterdochtig worden als mijn partner geen afspraken met me zou willen maken. Ik zou toch denken dat ik niet belangrijk genoeg ben om mee af te spreken.
Speelt dat bij jou niet?Nou hij is ondernemer dus hij moet zich, vooral ook in deze tijden, erg bezighouden met zijn bedrijf en alles eromheen en ook als hij thuis is dan blijft dat iets waar hij mee bezig blijft. Een ondernemer is gewoon nooit klaar met zijn werk en je moet er mee leren omgaan en dat gaat me toch wel goed af vind ik. Mijn vriend wil me zeker zien en we zien elkaar ook zeker in ons vrije weekend en soms in het kinderweekend (de kinderen kennen elkaar al zelfs en vinden het super en het klikt ook zo enorm met zijn kinderen en hij met mijn kinderen) en we gaan de eerste week van de meivakantie ook met zijn allen een midweekje weg... dus hij besteed zeker tijd aan mij maar hij heeft gewoon ook tijd nodig voor zichzelf, lekker even muziek maken en/of klussen. En ik geef hem die ruimte en daarbij vind hij het ook heerlijk om mij nog te zien en hij is erg blij met mij en dat ik hem die rust en ruimte geef die hij nodig heeft na een hele drukke week. En doordat ik hem juist die ruimte geef, is hij ook juist meer geneigd om mij meer te willen spreken/zien etc...
Hoe voel jij je eronder dat hij zoveel ruimte voor zichzelf nodig heeft? Ik vind ruimte voor jezelf nemen een goed iets, maar ik zou verdrietig en achterdochtig worden als mijn partner geen afspraken met me zou willen maken. Ik zou toch denken dat ik niet belangrijk genoeg ben om mee af te spreken.
Speelt dat bij jou niet?Nou hij is ondernemer dus hij moet zich, vooral ook in deze tijden, erg bezighouden met zijn bedrijf en alles eromheen en ook als hij thuis is dan blijft dat iets waar hij mee bezig blijft. Een ondernemer is gewoon nooit klaar met zijn werk en je moet er mee leren omgaan en dat gaat me toch wel goed af vind ik. Mijn vriend wil me zeker zien en we zien elkaar ook zeker in ons vrije weekend en soms in het kinderweekend (de kinderen kennen elkaar al zelfs en vinden het super en het klikt ook zo enorm met zijn kinderen en hij met mijn kinderen) en we gaan de eerste week van de meivakantie ook met zijn allen een midweekje weg... dus hij besteed zeker tijd aan mij maar hij heeft gewoon ook tijd nodig voor zichzelf, lekker even muziek maken en/of klussen. En ik geef hem die ruimte en daarbij vind hij het ook heerlijk om mij nog te zien en hij is erg blij met mij en dat ik hem die rust en ruimte geef die hij nodig heeft na een hele drukke week. En doordat ik hem juist die ruimte geef, is hij ook juist meer geneigd om mij meer te willen spreken/zien etc...
maandag 13 april 2009 om 11:44
Ik ben net weer aan het daten en voor het eerst laat ik me niet helemaal meeslepen, houd ik wat afstand (ipv gelijk met iemand het bed in te duiken en me alleen op die persoon te richten) en ik voel me er super goed bij!! Wel raar om te merken dat de ander dan juist meer moeite gaat doen om je te zien (hoewel ik dat natuurlijk vaak genoeg ergens heb gelezen)!
maandag 13 april 2009 om 12:33
Chardonnay en maria ik denk dat het idd een verschil maakt dat hij wel altijd tijd maakt voor haar in zijn vrije weekend. Het is meer zeg maar een stilzwijgende afspraak zoals ik het begrijp.
Mijn vriend is ook niet zo van de dingen op voorhand regelen en zo...maar ik heb een dochter en moet dus wel een aantal zaken op voorhand regelen. Hij probeert daar wel rekening mee te houden maar ik ben dan toch vaak degene die de afspraken plant zeg maar. Maar hij vraagt me wel regelmatig spontaan of ik niet een keer extra langs kom...(waar ik dan vervolgens vaak nee op zeg omdat ik dat bijvoorbeeld niet op voorhand heb kunnen plannen aangaande dochter, en het bijvoorbeeld al bijna bedtijd is).
Watcha ik laat me dus gewoon wel helemaal meeslepen. We hebben op de tweede date het bed al gedeeld. Waarna ik tegen hem zei, "hoop dat we het nu niet verpest hebben tss ons" waarop hij antwoordde "doe niet zo gek, ik ben dol op je". En idd hij is nog steeds dol op me. Ik ben geen afstandelijk iemand en ik ben dus ook niet zo in een relatie. Maar bij hem kan ik helemaal mezelf zijn.
Maria ik heb je topic over afscheid nemen ook gelezen. En ja het is erg herkenbaar. Het is gewoon spijtig dat het moet eindigen als je het samen heel leuk hebt. Ik probeer dan vaak iets leuks voor mezelf te doen. Een leuke dvd kijken, een uitgebreid bad nemen, op bezoek bij iemand, spelletjes spelen online.... gewoon afleiding zoeken. En weet je wanneer ik denk dat dat over gaat bij me, pas als we gaan samenwonen ooit, en als ik weet dat hij elke avond naar huis komt....
Mijn vriend heeft een gewone baan en is daarnaast ook nog ondernemer. Hij zit nu zelfs tot zondag in het buitenland. We spreken elkaar elke dag wel even per mail of op msn...maar ja...ik ben toch aan het aftellen. Daar moet ik dus ook mee leren leven dat hij om de paar maanden weer even weg is. Maar ik vertrouw hem volkomen en probeer ook dat maar positief te bekijken, he brings me presents en ik kan zelfs een keer meegaan.
Ach Kathy draaf maar lekker door. Liefde kan zo mooi zijn als je eindelijk die ene tegenkomt waarbij je het gevoel hebt, zo hoort een relatie te zijn. Lijkt me ook moeilijk 750 km van elkaar, dan zien jullie elkaar nog geregeld vind ik.
Mijn vriend is ook niet zo van de dingen op voorhand regelen en zo...maar ik heb een dochter en moet dus wel een aantal zaken op voorhand regelen. Hij probeert daar wel rekening mee te houden maar ik ben dan toch vaak degene die de afspraken plant zeg maar. Maar hij vraagt me wel regelmatig spontaan of ik niet een keer extra langs kom...(waar ik dan vervolgens vaak nee op zeg omdat ik dat bijvoorbeeld niet op voorhand heb kunnen plannen aangaande dochter, en het bijvoorbeeld al bijna bedtijd is).
Watcha ik laat me dus gewoon wel helemaal meeslepen. We hebben op de tweede date het bed al gedeeld. Waarna ik tegen hem zei, "hoop dat we het nu niet verpest hebben tss ons" waarop hij antwoordde "doe niet zo gek, ik ben dol op je". En idd hij is nog steeds dol op me. Ik ben geen afstandelijk iemand en ik ben dus ook niet zo in een relatie. Maar bij hem kan ik helemaal mezelf zijn.
Maria ik heb je topic over afscheid nemen ook gelezen. En ja het is erg herkenbaar. Het is gewoon spijtig dat het moet eindigen als je het samen heel leuk hebt. Ik probeer dan vaak iets leuks voor mezelf te doen. Een leuke dvd kijken, een uitgebreid bad nemen, op bezoek bij iemand, spelletjes spelen online.... gewoon afleiding zoeken. En weet je wanneer ik denk dat dat over gaat bij me, pas als we gaan samenwonen ooit, en als ik weet dat hij elke avond naar huis komt....
Mijn vriend heeft een gewone baan en is daarnaast ook nog ondernemer. Hij zit nu zelfs tot zondag in het buitenland. We spreken elkaar elke dag wel even per mail of op msn...maar ja...ik ben toch aan het aftellen. Daar moet ik dus ook mee leren leven dat hij om de paar maanden weer even weg is. Maar ik vertrouw hem volkomen en probeer ook dat maar positief te bekijken, he brings me presents en ik kan zelfs een keer meegaan.
Ach Kathy draaf maar lekker door. Liefde kan zo mooi zijn als je eindelijk die ene tegenkomt waarbij je het gevoel hebt, zo hoort een relatie te zijn. Lijkt me ook moeilijk 750 km van elkaar, dan zien jullie elkaar nog geregeld vind ik.
maandag 13 april 2009 om 12:48
meissie80, ja dat soort afleiding zoek ik dan ook maar op... net zoals je zegt, die uren/dag/avond na het afscheid is het gewoon even een gevoel van "hmmmm... mis hem nu al en nu?"
Ga zo ook lekker even naar mijn zus toe. En mijn vriend is ook ondernemer en dus slokt dat ook veel tijd op en dan heeft hij ook nog kinderen... dus al met al maakt hij best nog wel redelijk veel tijd vrij voor mij en omdat ik hem ook die rust en ruimte geef om zijn eigen dingen te kunnen doen, voel en merk ik ook dat hij me juist meer laat zien wat hij voor me voelt...
Ga zo ook lekker even naar mijn zus toe. En mijn vriend is ook ondernemer en dus slokt dat ook veel tijd op en dan heeft hij ook nog kinderen... dus al met al maakt hij best nog wel redelijk veel tijd vrij voor mij en omdat ik hem ook die rust en ruimte geef om zijn eigen dingen te kunnen doen, voel en merk ik ook dat hij me juist meer laat zien wat hij voor me voelt...
maandag 13 april 2009 om 13:16
Heerlijk! Positieve verhalen over relaties! Gelukkig zijn die er ook. En veel. Maar meestal zoek je een forum op, of een andere manier om je hart te luchten, als het allemaal niet zo lekker gaat.
Dussss, mijn positieve verhaal:
Ik was twee jaar single, na lang huwelijk, waarvan de laatste jaren gerust dramatisch genoemd mogen worden, en ik vond het heerlijk. Op een zaterdagavond uit eten met vriendinnen, in een plaats waar we normaal gesproken zelden komen. Gesprek gaat dan natuurlijk, hoe kan het ook anders, over mannen . En al snel kwam de opmerking dat Alice maar weer eens aan de man moest. No way, ik had daar totaal nog geen zin in, geen behoefte aan. Maar na het zoveelste glas wijn heb ik dan toch eens een verlanglijstje opgesteld. Als, áls ik dan op zoek zou gaan naar een man, dan moet hij..... lang zijn, bruine ogen, lekker kunnen koken, strak lijf, zelfstandig en goed voor zichzelf kunnen zorgen, lekker kunnen dansen (en nog een aantal 'eisen' die ik hier niet zal herhalen haha).
Na het eten nog even de kroeg in. En daar stond hij! Ik kon mijn hele verlanglijstje afvinken en hij vond mij ook leuk! Meer dan leuk zelfs. En dat is nu alweer bijna anderhalf jaar geleden!
Hij is nu al vijf weken in het buitenland voor zijn werk. En ik mis hem, maar tegelijk voelt ook dat goed. Dat je iemand zo kan missen. Dat ik nu al loop te bedenken welk jurkje en welke schoenen ik aan doe als ik hem op ga halen van Schiphol over een paar weken. Dat hij mij mist. De vreselijke kleffe, veel te korte telefoongesprekken die we nu, bijna dagelijks, voeren. Er komt dan niet veel meer uit dan: ik mis je, ik hou van je, ik moet even je stem horen, ik wil je zien, oh wat mis ik je. Haha, verschrikkelijke gesprekken eigenlijk, maar zo fijn ook.
Positief genoeg zo?
Dussss, mijn positieve verhaal:
Ik was twee jaar single, na lang huwelijk, waarvan de laatste jaren gerust dramatisch genoemd mogen worden, en ik vond het heerlijk. Op een zaterdagavond uit eten met vriendinnen, in een plaats waar we normaal gesproken zelden komen. Gesprek gaat dan natuurlijk, hoe kan het ook anders, over mannen . En al snel kwam de opmerking dat Alice maar weer eens aan de man moest. No way, ik had daar totaal nog geen zin in, geen behoefte aan. Maar na het zoveelste glas wijn heb ik dan toch eens een verlanglijstje opgesteld. Als, áls ik dan op zoek zou gaan naar een man, dan moet hij..... lang zijn, bruine ogen, lekker kunnen koken, strak lijf, zelfstandig en goed voor zichzelf kunnen zorgen, lekker kunnen dansen (en nog een aantal 'eisen' die ik hier niet zal herhalen haha).
Na het eten nog even de kroeg in. En daar stond hij! Ik kon mijn hele verlanglijstje afvinken en hij vond mij ook leuk! Meer dan leuk zelfs. En dat is nu alweer bijna anderhalf jaar geleden!
Hij is nu al vijf weken in het buitenland voor zijn werk. En ik mis hem, maar tegelijk voelt ook dat goed. Dat je iemand zo kan missen. Dat ik nu al loop te bedenken welk jurkje en welke schoenen ik aan doe als ik hem op ga halen van Schiphol over een paar weken. Dat hij mij mist. De vreselijke kleffe, veel te korte telefoongesprekken die we nu, bijna dagelijks, voeren. Er komt dan niet veel meer uit dan: ik mis je, ik hou van je, ik moet even je stem horen, ik wil je zien, oh wat mis ik je. Haha, verschrikkelijke gesprekken eigenlijk, maar zo fijn ook.
Positief genoeg zo?
maandag 13 april 2009 om 13:41
Hey, wat leuk om al die positieve verhalen te lezen.
Ik woon nu ongeveer 2 jaar samen (4jaar relatie) en kan eerlijk zeggen dat ik nog steeds heel verliefd en tevreden ben.
Ik ga straks het stukje op psyche over afscheid lezen, want dat heeft altijd gespeelt in onze relatie en zal ook blijven spelen. Eerst woonde vriend in het buitenland (afwisselend met Nederland) en nu werkt hij regelmatig in het buitenland.
Maar behalve dat, merk ik dat, zeker nu ik dit meer en meer accepteer/gewend ben (en weet dat hij terugkomt naar huis) ik er minder moeite mee heb. Daardoor ben ik extra blij als hij een aantal maanden in Nederland werkt, en ´gewoon´ elke avond thuis eet en slaapt.
Soms natuurlijk wel stribbelingen, van mijn kant over(extreem)reageren op het niet doen van bepaalde dingen door hem. Maar de laatste tijd heb ik hier weinig last van. Alsof het bijna 2 jaar heeft geduurd voor ik echt helemaal gewend ben aan samenwonen.
Als we nu samen zijn, dan is het ook echt gezellig. Regelmatig denk ik: wat heb ik toch een geluk dat mijn vriend de beste van de hele wereld is en neem ik de kleine zaken voor lief. Ik smelt nog steeds als een van thuiskomt en de ander zit al op de bank te wachten
Dus ook hier helemaal blij met mijn relatie!
Ik woon nu ongeveer 2 jaar samen (4jaar relatie) en kan eerlijk zeggen dat ik nog steeds heel verliefd en tevreden ben.
Ik ga straks het stukje op psyche over afscheid lezen, want dat heeft altijd gespeelt in onze relatie en zal ook blijven spelen. Eerst woonde vriend in het buitenland (afwisselend met Nederland) en nu werkt hij regelmatig in het buitenland.
Maar behalve dat, merk ik dat, zeker nu ik dit meer en meer accepteer/gewend ben (en weet dat hij terugkomt naar huis) ik er minder moeite mee heb. Daardoor ben ik extra blij als hij een aantal maanden in Nederland werkt, en ´gewoon´ elke avond thuis eet en slaapt.
Soms natuurlijk wel stribbelingen, van mijn kant over(extreem)reageren op het niet doen van bepaalde dingen door hem. Maar de laatste tijd heb ik hier weinig last van. Alsof het bijna 2 jaar heeft geduurd voor ik echt helemaal gewend ben aan samenwonen.
Als we nu samen zijn, dan is het ook echt gezellig. Regelmatig denk ik: wat heb ik toch een geluk dat mijn vriend de beste van de hele wereld is en neem ik de kleine zaken voor lief. Ik smelt nog steeds als een van thuiskomt en de ander zit al op de bank te wachten
Dus ook hier helemaal blij met mijn relatie!
maandag 13 april 2009 om 14:55
Wat leuk die positieve gevoelens hier!
Ohhhhh.... Ik ben zooooooo verliefd! Sprak m net.. En heb m op de webcam gezien. Hij zat ook helemaal verliefd te stralen. Wat issi leuk en lief en lekker!
Ik las dat er iemand was die zichzelf een bodemloze put noemde qua aandacht Nou, dat ben ik ook. En mijn lief ook Dus wij zijn zo'n vreselijk stel dat elkaar iedere dag smst/belt/msnt/etc dat we zooooveel van elkaar houden en dat we zo blij zijn met elkaar. En als we bij elkaar zijn plukken en kriebelen we ongeveer de hele dag aan elkaar (in ieder geval als we met zn 2en zijn, maar ook in gezelschap is er relatief veel lichamelijk contact). Ik heb nooit echt het gevoel dat ik hem veel ruimte moet geven, dat gaat vanzelf omdat we doorgaans 700km van elkaar vandaan zitten. We zijn (butien de eerste 2 maanden) hooguit een week of 2 a 3 bij elkaar geweest de afgelopen tijd. Zal misschien wel anders worden als ik vanaf volgend jaar weer in de buurt kom wonen.
Maar ik vind m zooooo leuk! En ik heb m afgelopen woensdag uitgezwaaid, maar ik kan niet wachten tot het komend weekend is. Dan mag ik weer 4 dagen bij hem zijn. Oh wat een heerlijk wandelend drama ben ik toch!
De zon helpt ons natuurlijk ook een beetje he... die lentekriebels! Ik hou ervan!
Ohhhhh.... Ik ben zooooooo verliefd! Sprak m net.. En heb m op de webcam gezien. Hij zat ook helemaal verliefd te stralen. Wat issi leuk en lief en lekker!
Ik las dat er iemand was die zichzelf een bodemloze put noemde qua aandacht Nou, dat ben ik ook. En mijn lief ook Dus wij zijn zo'n vreselijk stel dat elkaar iedere dag smst/belt/msnt/etc dat we zooooveel van elkaar houden en dat we zo blij zijn met elkaar. En als we bij elkaar zijn plukken en kriebelen we ongeveer de hele dag aan elkaar (in ieder geval als we met zn 2en zijn, maar ook in gezelschap is er relatief veel lichamelijk contact). Ik heb nooit echt het gevoel dat ik hem veel ruimte moet geven, dat gaat vanzelf omdat we doorgaans 700km van elkaar vandaan zitten. We zijn (butien de eerste 2 maanden) hooguit een week of 2 a 3 bij elkaar geweest de afgelopen tijd. Zal misschien wel anders worden als ik vanaf volgend jaar weer in de buurt kom wonen.
Maar ik vind m zooooo leuk! En ik heb m afgelopen woensdag uitgezwaaid, maar ik kan niet wachten tot het komend weekend is. Dan mag ik weer 4 dagen bij hem zijn. Oh wat een heerlijk wandelend drama ben ik toch!
De zon helpt ons natuurlijk ook een beetje he... die lentekriebels! Ik hou ervan!
maandag 13 april 2009 om 16:33
quote:meissie80 schreef op 13 april 2009 @ 12:33:
Watcha ik laat me dus gewoon wel helemaal meeslepen. We hebben op de tweede date het bed al gedeeld. Waarna ik tegen hem zei, "hoop dat we het nu niet verpest hebben tss ons" waarop hij antwoordde "doe niet zo gek, ik ben dol op je". En idd hij is nog steeds dol op me. Ik ben geen afstandelijk iemand en ik ben dus ook niet zo in een relatie. Maar bij hem kan ik helemaal mezelf zijn.
niks mis mee toch, heb ik ook wel eens gehad. maar voor mijzelf is het nu beter zo, ik word veel te snel afhankelijk en vind andere dingen dan niet meer leuk.
Watcha ik laat me dus gewoon wel helemaal meeslepen. We hebben op de tweede date het bed al gedeeld. Waarna ik tegen hem zei, "hoop dat we het nu niet verpest hebben tss ons" waarop hij antwoordde "doe niet zo gek, ik ben dol op je". En idd hij is nog steeds dol op me. Ik ben geen afstandelijk iemand en ik ben dus ook niet zo in een relatie. Maar bij hem kan ik helemaal mezelf zijn.
niks mis mee toch, heb ik ook wel eens gehad. maar voor mijzelf is het nu beter zo, ik word veel te snel afhankelijk en vind andere dingen dan niet meer leuk.
maandag 13 april 2009 om 17:20
Verstandig om het dan rustig aan te doen Watcha.
Ik doe meestal ook het liefste rustig aan in het begin van een relatie. Enerzijds heb ik er geen behoefte aan omdat ik zo aan mijn vrijheid gewend ben (was ) en wil ik mezelf meestal niet meteen heel kwetsbaar opstellen, anderzijds is mijn ervaring dat mannen wel eens gaan rennen als je 'te makkelijk' bent. Daarmee doel ik niet zozeer op sex overigens.
Mijn lief en ik hebben een aanloop gehad van een maand of 7 voordat het officieel was. Ik ben nog op reis geweest en heb ook nog wat om me heen gekeken. We waren meteen erg onder de indruk van elkaar, maar het was prima zoals het was.
En andere dingen niet meer zo leuk vinden? Daar ben ik heel wisselend in. Sommige dingen doe juist erg graag alleen of met vriendinnen. Maar er zijn ook ontzettend veel dingen die ik het allerliefste met mijn lief doe en die ik inderdaad minder leuk vind als ik ze nu alleen moet doen.
Ik doe meestal ook het liefste rustig aan in het begin van een relatie. Enerzijds heb ik er geen behoefte aan omdat ik zo aan mijn vrijheid gewend ben (was ) en wil ik mezelf meestal niet meteen heel kwetsbaar opstellen, anderzijds is mijn ervaring dat mannen wel eens gaan rennen als je 'te makkelijk' bent. Daarmee doel ik niet zozeer op sex overigens.
Mijn lief en ik hebben een aanloop gehad van een maand of 7 voordat het officieel was. Ik ben nog op reis geweest en heb ook nog wat om me heen gekeken. We waren meteen erg onder de indruk van elkaar, maar het was prima zoals het was.
En andere dingen niet meer zo leuk vinden? Daar ben ik heel wisselend in. Sommige dingen doe juist erg graag alleen of met vriendinnen. Maar er zijn ook ontzettend veel dingen die ik het allerliefste met mijn lief doe en die ik inderdaad minder leuk vind als ik ze nu alleen moet doen.
maandag 13 april 2009 om 19:21
Ik ben helemaal van de positiviteit! Ik ben nu bijna vier jaar samen met mijn lief, waarvan 2 jaar samenwonend en volgend jaar gaan we trouwen. Ik vind het heerlijk dat we elkaar zoveel vrijheid gunnen, vooral omdat we nog zo jong zijn (23 en 24). Liefde is niet alles voor elkaar opgeven, maar elkaar alles gunnen, zeggen we altijd. Dus ga ik nog gerust op vakantie met mijn vriendengroep en hij nog regelmatig stappen met z'n vrienden. We spreken een avond in de week samen af en voor de rest zien we wel hoe het uitkomt.
Vaak krijg ik vreemde reacties wanneer ik vertel dat ik ga trouwen omdat veel mensen zeggen dat dit de tijd is om te daten en jong en wild te zijn. Soms heb ik ook wel het idee dat ik die fase gemist heb, maar aan de andere kant is deze relatie te fijn om te laten schieten. Ik heb de liefste jongen van de wereld die me door dik en dun steunt en tegelijkertijd is hij een van de meest lekkere, getalenteerde en succesvolle (ook ondernemer) mensen die ik ken.
Natuurlijk hebben we wel eens ruzie, kan ik hem soms achter het behang plakken en hebben we irritaties in ons inieminie tweekamerappartementje (wel aan de Amsterdamse grachten). Als we samen ergens heen gaan ben ik nog steeds zo verschrikkelijk trots en ik kan nog dagelijks verliefd naast hem wakker worden. Overigens hebben we de laatste zes maanden geen ruzie meer gehad en dat heeft er vooral mee te maken met ik ergens las dat je maar 20% van iemand kan veranderen en dat het de overige 80% niet gaat lukken. Dus we hebben elkaar mindere kanten ook geaccepteerd en proberen elkaar niet aan te passen. Dat werkt heel goed
Vaak krijg ik vreemde reacties wanneer ik vertel dat ik ga trouwen omdat veel mensen zeggen dat dit de tijd is om te daten en jong en wild te zijn. Soms heb ik ook wel het idee dat ik die fase gemist heb, maar aan de andere kant is deze relatie te fijn om te laten schieten. Ik heb de liefste jongen van de wereld die me door dik en dun steunt en tegelijkertijd is hij een van de meest lekkere, getalenteerde en succesvolle (ook ondernemer) mensen die ik ken.
Natuurlijk hebben we wel eens ruzie, kan ik hem soms achter het behang plakken en hebben we irritaties in ons inieminie tweekamerappartementje (wel aan de Amsterdamse grachten). Als we samen ergens heen gaan ben ik nog steeds zo verschrikkelijk trots en ik kan nog dagelijks verliefd naast hem wakker worden. Overigens hebben we de laatste zes maanden geen ruzie meer gehad en dat heeft er vooral mee te maken met ik ergens las dat je maar 20% van iemand kan veranderen en dat het de overige 80% niet gaat lukken. Dus we hebben elkaar mindere kanten ook geaccepteerd en proberen elkaar niet aan te passen. Dat werkt heel goed
maandag 13 april 2009 om 21:36
Wat leuk om al die positieve berichten te horen...
Ik heb zelf nog een vraag...Mijn vriend en ik zijn gek op elkaar en dat blijkt ook telkens als we samen zijn maar aangezien we beiden een "verleden" hebben en daaruit kinderen, hebben we best al wat bagage. En momenteel vind hij het heerlijk om mij te zien maar hij heeft ook echt tijd nodig voor zichzelf om de dingen te kunnen doen die hij wil doen... Hij wil zich iig niet beperkt voelen en hoe meer hij die ruimte krijgt van mij, hoe meer hij gek is op me...
Ik geef hem die rust en ruimte en daar anticipeert hij heel erg goed op, dat voel en merk ik... Merken jullie het ook dat als je je partner meer die ruimte geeft dat je er ook meer voor terugkrijgt?
Ik was tot voor kort vaak geneigd om bij een beginnende relatie die persoon zoveel mogelijk te willen zien (ergens logisch omdat je helemaal verliefd bent en op een roze wolk) maar telkens ging zo'n relatie fout omdat ze zich uiteindelijk benauwd voelden en ik hen onbewust claimde. Laat ik voorop stellen dat ik dat nooit expres deed en dat die mannen in het begin er ook zelf aan meededen... Nu ben ik er met deze relatie achter dat het niet gaat werken als je aan je partner trekt en hoe meer ik hem die ruimte geef, hoe meer hij aan mij tegemoet komt en zijn liefde laat tonen... Logisch toch????
Ik heb zelf nog een vraag...Mijn vriend en ik zijn gek op elkaar en dat blijkt ook telkens als we samen zijn maar aangezien we beiden een "verleden" hebben en daaruit kinderen, hebben we best al wat bagage. En momenteel vind hij het heerlijk om mij te zien maar hij heeft ook echt tijd nodig voor zichzelf om de dingen te kunnen doen die hij wil doen... Hij wil zich iig niet beperkt voelen en hoe meer hij die ruimte krijgt van mij, hoe meer hij gek is op me...
Ik geef hem die rust en ruimte en daar anticipeert hij heel erg goed op, dat voel en merk ik... Merken jullie het ook dat als je je partner meer die ruimte geeft dat je er ook meer voor terugkrijgt?
Ik was tot voor kort vaak geneigd om bij een beginnende relatie die persoon zoveel mogelijk te willen zien (ergens logisch omdat je helemaal verliefd bent en op een roze wolk) maar telkens ging zo'n relatie fout omdat ze zich uiteindelijk benauwd voelden en ik hen onbewust claimde. Laat ik voorop stellen dat ik dat nooit expres deed en dat die mannen in het begin er ook zelf aan meededen... Nu ben ik er met deze relatie achter dat het niet gaat werken als je aan je partner trekt en hoe meer ik hem die ruimte geef, hoe meer hij aan mij tegemoet komt en zijn liefde laat tonen... Logisch toch????
maandag 13 april 2009 om 22:55
Merk ik ook in mijn relatie, Maria.
En wat betreft de 'bagage' die je noemt. Ik heb ook kinderen uit een eerdere relatie. Ook daarom laten we elkaar vrij en gaan we voorlopig nog lang niet samenwonen. Mijn kinderen (twee heerlijke pubers) kunnen het prima met hem vinden en vice versa, maar zolang zij nog onder mijn dak wonen, komt hij er niet in
Hij is nogal een vrije vogel, geen ex, geen kinderen, houdt van rust en ruimte en ik denk dat het onze relatie geen goed zou doen als hij opeens in een huis met pubers zou wonen.
Andersom vind ik het nog té heerlijk om met mijn meiden een avondje op de bank te hangen met een pot thee, een reep chocolade en Desperate Housewifes, Friends, Sex and the City of zulk soort meidendingen. Zou toch anders zijn als hij daar tussen zou zitten. Doe ik niemand een plezier mee
Kortom: voorlopig latten wij.
Ik moet ook eerlijk toegeven dat ik zo geniet van hoe onze relatie nu is, dat ik een beetje bang ben dat door samenwonen in de toekomst, alles zo 'gewoon' wordt. Maar goed, dat is voorlopig nog niet aan de orde.
En wat betreft de 'bagage' die je noemt. Ik heb ook kinderen uit een eerdere relatie. Ook daarom laten we elkaar vrij en gaan we voorlopig nog lang niet samenwonen. Mijn kinderen (twee heerlijke pubers) kunnen het prima met hem vinden en vice versa, maar zolang zij nog onder mijn dak wonen, komt hij er niet in
Hij is nogal een vrije vogel, geen ex, geen kinderen, houdt van rust en ruimte en ik denk dat het onze relatie geen goed zou doen als hij opeens in een huis met pubers zou wonen.
Andersom vind ik het nog té heerlijk om met mijn meiden een avondje op de bank te hangen met een pot thee, een reep chocolade en Desperate Housewifes, Friends, Sex and the City of zulk soort meidendingen. Zou toch anders zijn als hij daar tussen zou zitten. Doe ik niemand een plezier mee
Kortom: voorlopig latten wij.
Ik moet ook eerlijk toegeven dat ik zo geniet van hoe onze relatie nu is, dat ik een beetje bang ben dat door samenwonen in de toekomst, alles zo 'gewoon' wordt. Maar goed, dat is voorlopig nog niet aan de orde.
dinsdag 14 april 2009 om 17:45
Hey Alice,
Fijn om te lezen dat je het herkent... en ook om te lezen dat het juist erg positief werkt als je je partner vrij laat in de dingen die hij/zij wil doen buiten jou om...en dat je dat niet moet zien als zijnde dat hij/zij je niet graag ziet.
Het is heel erg wennen om mijn gedrag om te draaien maar het lukt me aardig en wat ik al zei, hij voelt zich relaxter en fijner en uit zich nog meer met liefde naar mij toe omdat ik hem die ruimte geef om ook zijn eigen dingen te doen...
Maar gevoelsmatig is het erg wennen om hem weer even niet te zien en vind het toch knap dat mensen zoals jij en mensen met liefdes in het buitenland hun partner eigenlijk veel minder zien (momenteel)... Jij ziet je vriend over een paar weken weer en ik over 1,5 week. En ik denk ook dat het momenteel niet de bedoeling is om onze gezinnen bij elkaar te brengen in 1 huis... De kinderen kennen elkaar en het gaat allemaal heel erg leuk en fijn maar voor nu is dit goed. En wat je zegt over ooit samenwonen en dat het gewoon wordt, daar heb ik ook over nagedacht... maarja dat is toekomstmuziek... mijn relatie is nog redelijk pril (paar maanden) en ik hou echt heel veel van hem en weet dat hij dat ook doet naar mij toe...
Alleen went het gemis als je hem een tijd niet ziet niet echt... en zeker niet als je net afscheid genomen hebt... (is ook een ander topic) Ik heb gewoon toch nog teveel tijd om hem vaker te missen
gr. Maria1971
Fijn om te lezen dat je het herkent... en ook om te lezen dat het juist erg positief werkt als je je partner vrij laat in de dingen die hij/zij wil doen buiten jou om...en dat je dat niet moet zien als zijnde dat hij/zij je niet graag ziet.
Het is heel erg wennen om mijn gedrag om te draaien maar het lukt me aardig en wat ik al zei, hij voelt zich relaxter en fijner en uit zich nog meer met liefde naar mij toe omdat ik hem die ruimte geef om ook zijn eigen dingen te doen...
Maar gevoelsmatig is het erg wennen om hem weer even niet te zien en vind het toch knap dat mensen zoals jij en mensen met liefdes in het buitenland hun partner eigenlijk veel minder zien (momenteel)... Jij ziet je vriend over een paar weken weer en ik over 1,5 week. En ik denk ook dat het momenteel niet de bedoeling is om onze gezinnen bij elkaar te brengen in 1 huis... De kinderen kennen elkaar en het gaat allemaal heel erg leuk en fijn maar voor nu is dit goed. En wat je zegt over ooit samenwonen en dat het gewoon wordt, daar heb ik ook over nagedacht... maarja dat is toekomstmuziek... mijn relatie is nog redelijk pril (paar maanden) en ik hou echt heel veel van hem en weet dat hij dat ook doet naar mij toe...
Alleen went het gemis als je hem een tijd niet ziet niet echt... en zeker niet als je net afscheid genomen hebt... (is ook een ander topic) Ik heb gewoon toch nog teveel tijd om hem vaker te missen
gr. Maria1971
