Relaties
alle pijlers
Hij depressief Ik de deur uit
zaterdag 29 augustus 2009 om 11:08
Ik had een relatie en het is nu 2 weken uit.
Hij is depressief en kan mij er niet bijgebruiken.
Hij heeft geen toekomstplannen etc voor ogen, de wereld gaat niet verder bij hem dan nu en verder maakt hem depri.
Hij heeft het uitgemaakt, wilde niet mij hierin meeslepen omdat hij mij niet kon geven wat ik verdien.
En ik, ik ben aan de ene kant ontzettend kwaad, we kunnen hier samen uitkomen denk ik.
Aan de andere kant leef ik heel erg met hem mee, wat moet het verschrikkelijk zijn je zo te voelen.
Maar voor als nog ben ik buiten gesloten uit zijn leven.
Hij is depressief en kan mij er niet bijgebruiken.
Hij heeft geen toekomstplannen etc voor ogen, de wereld gaat niet verder bij hem dan nu en verder maakt hem depri.
Hij heeft het uitgemaakt, wilde niet mij hierin meeslepen omdat hij mij niet kon geven wat ik verdien.
En ik, ik ben aan de ene kant ontzettend kwaad, we kunnen hier samen uitkomen denk ik.
Aan de andere kant leef ik heel erg met hem mee, wat moet het verschrikkelijk zijn je zo te voelen.
Maar voor als nog ben ik buiten gesloten uit zijn leven.
zaterdag 29 augustus 2009 om 11:37
zaterdag 29 augustus 2009 om 11:38
zaterdag 29 augustus 2009 om 11:44
zaterdag 29 augustus 2009 om 11:46
Herkenbaar Women2333, ook mijn vriend heeft het uitgemaakt omdat hij in een depressie terecht is gekomen. We hadden geen lange relatie (krap half jaar) en ik wist dat hij een verleden had van therapieën. Hij had me al gewaarschuwd en toch kwam het nog een beetje onverwachts.
Ik heb gisteren een gesprek (nou ja, gesprek) met hem gehad en ben echt tot de conclusie gekomen dat ik hem niet kan helpen. Hij heeft zijn energie voor zichzelf nodig. Wellicht dat ik al wat emotionele afstand hield omdat ik wist dat het kon gebeuren. Maar ik herken je gevoelens van kwaadheid, rusteloosheid, onbegrip en willen helpen. We hadden het goed samen, dat zijn z'n eigen woorden en toch maakt hij er een einde aan. Waarom? Hij zegt bang te zijn voor een afwijzing.... ik weet het niet hoor..
Ik heb gisteren een gesprek (nou ja, gesprek) met hem gehad en ben echt tot de conclusie gekomen dat ik hem niet kan helpen. Hij heeft zijn energie voor zichzelf nodig. Wellicht dat ik al wat emotionele afstand hield omdat ik wist dat het kon gebeuren. Maar ik herken je gevoelens van kwaadheid, rusteloosheid, onbegrip en willen helpen. We hadden het goed samen, dat zijn z'n eigen woorden en toch maakt hij er een einde aan. Waarom? Hij zegt bang te zijn voor een afwijzing.... ik weet het niet hoor..
zaterdag 29 augustus 2009 om 11:50
Jeetje klinkt hetzelfde Ragazza, wij hadden het ook goed samen.
Ik hield ook een afstand aan de ene kant, maar aan de andere kant ging alles zo goed en klikte we zo goed dat ik 100% ervoor wilde gaan.
Hij aan de ene kant ook, maar die depressie is de zwarte wolk over alles voor hem.
Hij heeft wel aan gegeven dat hij mij meer mist nu als gedacht.
Daar ga ik maar niet op in, want ik wil geen speelbal van emoties worden.
Moet ik hem laten blijken dat ik hem vreselijk mis, dat ik er voor hem ben, hem juist laten?
Pfff ik weet het niet.
Ik hield ook een afstand aan de ene kant, maar aan de andere kant ging alles zo goed en klikte we zo goed dat ik 100% ervoor wilde gaan.
Hij aan de ene kant ook, maar die depressie is de zwarte wolk over alles voor hem.
Hij heeft wel aan gegeven dat hij mij meer mist nu als gedacht.
Daar ga ik maar niet op in, want ik wil geen speelbal van emoties worden.
Moet ik hem laten blijken dat ik hem vreselijk mis, dat ik er voor hem ben, hem juist laten?
Pfff ik weet het niet.
zaterdag 29 augustus 2009 om 11:55
Verdrietige situatie women en kan me voorstellen dat je ook kwaad bent maar denk dat je je echt moet realiseren dat het idd niet aan jou ligt, daar kan je weinig mee maar wat gezegd is, jij kan hem niet helpen dat zal hij zelf moeten willen, en wellicht komt hij nog op zijn beslissing terug, maar in de tussentijd, hoe moeilijk ook zal je toch verder moeten gaan met je leven.
zaterdag 29 augustus 2009 om 12:04
Ik heb hem ook gezegd dat ik hem niet kan helpen dat hij dat zelf moet doen.
We hebben veel gepraat, ik ben psycholoog dus vindt het erg moeilijk om zo een gesprek zonder werkervaring te voeren.
Veel dingen die ik zei, herkende hij als gezegd door zijn eigen therapeut.
Dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Doorgaan met mijn leven doe ik zeker, we woonden gelukkig niet samen.
We hebben veel gepraat, ik ben psycholoog dus vindt het erg moeilijk om zo een gesprek zonder werkervaring te voeren.
Veel dingen die ik zei, herkende hij als gezegd door zijn eigen therapeut.
Dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Doorgaan met mijn leven doe ik zeker, we woonden gelukkig niet samen.
zaterdag 29 augustus 2009 om 12:11
Hoi Women,
Ik kan me voorstellen dat je vriend heel goed weet dat jij er voor hem bent en dat hij altijd bij jou mag aankomen.
Waarschijnlijk is dat op dit moment niet de hulp die hij nodig heeft, (geef je zelf ook al aan!). Mijn advies zou zijn, laat hem even met rust, geef hem de kans om zijn gedachten wat te ordenen. Ik kan me voorstellen dat hij geen ad wil slikken ivm de bijverschijnselen. Mijn man slikt ze nu ong een half jaar en heeft alleen de eerste 2-3 weken last gehad van de bij verschijnselen. Het geeft hem een hele hoop rust in zijn hoofd.
Maar ieder moet doen wat voor hem goed is! Ik hoop dat jullie er uitkomen.
Ik kan me voorstellen dat je vriend heel goed weet dat jij er voor hem bent en dat hij altijd bij jou mag aankomen.
Waarschijnlijk is dat op dit moment niet de hulp die hij nodig heeft, (geef je zelf ook al aan!). Mijn advies zou zijn, laat hem even met rust, geef hem de kans om zijn gedachten wat te ordenen. Ik kan me voorstellen dat hij geen ad wil slikken ivm de bijverschijnselen. Mijn man slikt ze nu ong een half jaar en heeft alleen de eerste 2-3 weken last gehad van de bij verschijnselen. Het geeft hem een hele hoop rust in zijn hoofd.
Maar ieder moet doen wat voor hem goed is! Ik hoop dat jullie er uitkomen.
zondag 30 augustus 2009 om 15:24
Als ik jou was, zou ik nu even afstand nemen. Even niets van je laten horen. Als je bij hem hebt aangegeven dat je er voor hem bent, dan weet hij dat nu. Laat de bal bij hem en als hij er weer aan toe is, komt hij wel aankloppen. Is het voor hem de eerste keer dat hij depressief is of is het een terugkerend iets? Weet je iets van de achterliggende reden van zijn depressiviteit?
