hij heeft een dubbelleven

17-12-2008 10:26 131 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ontdekt dat de man met wie ik een veelbelovende relatie heb, een geheim dubbelleven lijdt. Naast zijn leven met mij doet hij aan incidentele en minder incidentele sexdates met andere vrouwen. Ik vind dat eigenlijk niet eens zo'n ramp, maar wel vevelend dat hij het niet toegeeft (ik heb nav een deel van het 'bewijsmateriaal' gevraagd wat er aan de hand was, hij kletst zich eruit en denkt nu dat ik niet meer weet dan dat. Maar ik weet nog veel meer). Maar ja, waarschijnlijk is het stiekem-doen juist wat het zo leuk voor hem maakt en is er niks meer aan als het openlijk gebeurt. Wie heeft ervaring hiermee van de andere kant (dus wie leidt zelf zo'n dubbelleven) en kan me adviseren of ik hem moet confronteren met alles wat ik weet (Ik zou het liefst hebben dat hij doet wat hij leuk vindt, maar dat hij open is naar mij over hoe hij in elkaar zit) of dat ik hem gewoon maar in de waan moet laten dat ik niks doorheb omdat hij toch zal blijven liegen en draaien omdat het helemaal niet om het bedriegen van mij gaat, maar om het spannender maken van zijn leven? Ofzo?
Alle reacties Link kopieren
Ontstaat er eerst de discussie of een niet-monogame relatie wel goed kan zijn.

Vervolgens wordt er beweerd dat als je ergens rationeel instaat je emotioneel afstand houdt. Hoezo kan ratonaliteit niet samengaan met emotionele openheid en betrokkenheid?

Is het altijd óf denken óf voelen?



TO kan niet veel goed doen met haar relatie.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
Als zij gelukkig word in deze relatie, wie ben ik dan om daar en mening over te hebben.



Maar ze opent hier en topic met een vraag, dus ergens wringt het gedrag van haar partner toch. Mss omdat ze niet begrijpt, maar vooral omdat ze niet buitengesloten wil worden dor hem en dit ergens wel zo ervaart.



Ze schrijft zelf al dat ze beiden niet zo goed zijn in intimiteit. Die opmerking in combinatie met haar hele verhaal geeft mij de indruk dat ze idd haar gevoel afschermt en toch niet 100% gelukkig is met dit gedrag van haar partner. Wegrationalisrene is dan mss de meest makkelijke weg. En op zich kan rationaliteit best samengaan met opennheid en betrokkenheid, alleen in het verhaal van TO vind ik dat niet terug. Mijn relatie zou het niet zijn. Ik vind openheid en betrokkenheid en eerlijkheid dermate belangrijk dat wanneer dat ontbreekt ik die persoon hooguit als SV-tje of minaar beschouw, niet als partner/levensgezel. Kennelijk staat TO hier anders in. Of mss ook niet. haar leven, haar beslissing. Ik merk alleen op dat ze haar eigen grenzen kritisch in de gaten moet houden.
Alle reacties Link kopieren
quote:pink11 schreef op 29 december 2008 @ 13:30:

[...]

Het enige waarin ik me dus níet kan vinden, is dat je niet per se eerlijkheid verwacht in de liefde. Misschien is dat omdat ik het op mezelf betrek als een dierbare tegen mij liegt, ik ervaar dat als een belediging.



Kan ik ook nog wel een beetje toelichten (op het gevaar af het allemaal nog rationeler te laten klinken): ik vind het heel moeilijk om te oordelen over een ander. Ik heb mezelf dingen zien doen die ik gedacht had nooit te zullen doen, ik heb fouten gemaakt, ik heb gelogen. Ik ben zelf niet onfeilbaar, hoe kan ik dat van een ander eisen? En hoe kan ik in een ander zijn hoofd kijken en raden waarom hij bepaalde dingen doet? Vaak zit er iets heel anders achter dan je denkt. Iets heel menselijks.

Dus ik verwacht van niemand, niet van mijn beste vriendin, niet van mijn moeder en mijn vader, niet van mijn zus, niet van mijn kinderen en niet van mijn geliefde, dat ze niet tegen mij zullen liegen. Ze doen maar, als ze dat ergens voor dat nodig hebben. Wie ben ik om te bepalen dat ze anders moeten zijn dan ze zijn.

Ik ga overigens niet doen alsof ik niks door heb, als ik het wel doorheb, want als ik me stommer moet gaan voordoen dan ik ben, dat vind ik dan weer een belediging. Voor mij en voor hen.

Maar ik ga er ook zeker niet boos om worden. Boos worden omat iemand om wat voor reden dan ook niet eerlijk heeft durven zijn tegen mij?

Wat ik wel wil (omdat IK het nodig heb) is groei. Bij de ander, bij mezelf, en in de combinatie. Als mijn geliefde liegt en blijft liegen en en tussen ons het vertrouwen niet groeit, dan denk ik dat het tussen ons snel oninteressant wordt en verwatert.

Ik ervaar initmiteit dus ook als iets dat groeit. En vertrouwen als iets dat je (vaak) terugkrijgt als je het geeft. Ik vind iemand die moeite heeft met intimiteit niet per definitie ongeschikt voor een relatie met mij, zolang er maar beweging in zit (en dat zit erin, lieve bezorgde reageerders!). Ik vind het zelf ook wel prettig dat het stapje voor stapje gaat.
Alle reacties Link kopieren
Vertrouwen en intimiteit is iid iets dat moet groeien, zeker wanneer mensen door het verleden daar wat in kwijt zijn geraakt. Zolang jij het gevoel hebt dat er beweging in zit, dat het groeit, dan lijkt me dat dit een "probleem"van tijdelijke aard is.

Vind het wel heel goed van je dat je je niet anders voordoet dan je bent en je teveel in bochten wringt. hoop dat de beweging blijft en het vertrouwen en de intimiteit dusdanig groeit dat ook jij vind wat je zoekt.



( Anders dan jij verwacht ik trouwens wel dat de mensen in mijn directe omgeving eerlijk tegen mij durven zijn. dat wil niet zeggen dat ze nooit tegenb me zullen liegen , alles maar moeten vertellen en er 100% openheid moet zijn, maar ik kan alleen een goede vriendin/geliefde zijn voor iemand die zich helemaal aan mij laat zien. Anders blijf je toch hangen in een bepaalde opervlakkigheid. Echte vrienden heb ik maar een paar. Dat zijn de mensen die je vragen "heo gaat t"en dat je dn "k*t"durft te zeggen ipv "goed hoor, en met jou?. En de mensen die ook aan jou durven toe te geven dat t k*t met ze gaat als dat zo is.
Alle reacties Link kopieren
Grappig, ik ben midden veertig en ben het met je eens dat het op deze leeftijd gemakkelijker is af te stappen van het cliché van seksuele trouw. Absolute eerlijkheid vind ik echter heel belangrijk, gedoe achter mijn rug om zou ik niet in de haak vinden, tenzij je met elkaar afspreekt dat niet elke actie verteld te hoeven worden als er niet expliciet om wordt gevraagd. Het elkaar vertellen van seksuele ervaringen met anderen is minstens zo intiem als seks hebben met elkaar.
A dirty mind is a joy forever. (Oscar WIlde)
Alle reacties Link kopieren
up
Alle reacties Link kopieren
up up
Alle reacties Link kopieren
okee dan, up up.

het is voor mij ook ineens weer actueel.

Gesprek gehad, me achteraf met kluitje in riet laten sturen (bewijzen waren niet hard genoeg)

relatie heeft zich verdiept, maar vriend is ook vrolijk doorgegaan met andere dames, en ik heb nu wel bewijzen. Ik weet helaas meer dan ik wilde weten, eigen schuld natuurlijk.

Sta op het punt om hem te confronteren met zijn oneerlijkheid (ja, er zijn grenzen). Ik ben niet kwaad en misgun hem helemaal zijn pretjes niet, maar ik weet nu natuurlijk helemaal niet meer wat ik, onze relatie nu echt voor hem beteken, en ben bang dat ik dat nooit zal weten want hij liegt wel heel erg makkelijk. Zit ontzettend te dubben wat ik nu zelf nog wil en kan met hem. Gevoel versus verstand zeg maar. Ik denk dat ik maar gewoon een open gesprek moet aan gaan en zijn reacties een tijdje moet laten bezinken. Ik zit kortom moed te verzamelen de illusie te verbreken. Steun is erg welkom!
Alle reacties Link kopieren
met een man die liegt kan je helemaal niks. Meid bewaak je grenzen elke minuut die je investeert in deze minkukel houdt je af van een kans op een leuke man die je wel met respect behandelt
Alle reacties Link kopieren
Ben het niet helemaal met je eens (vind hem geen minkukel, hij heeft ook erge leuke en goede kanten en voel me niet onrespectvol behandeld) maar ik ben zeker van plan een stuk minder tijd in deze man/relatie te steken, al is het dan niet om op zoek te gaan naar een plaatsvervanger.

Dank voor de reminder (ben een beetje naar een koers aan het zoeken, dit was een goede tip!)
Alle reacties Link kopieren
quote:debbydebs schreef op 29 december 2008 @ 15:35:

[...]



Ik ga overigens niet doen alsof ik niks door heb, als ik het wel doorheb, want als ik me stommer moet gaan voordoen dan ik ben, dat vind ik dan weer een belediging. Voor mij en voor hen.





Misschien heb ik niet goed gelezen, maar in je openingspost schrijf je al dat je 'nog veel meer' weet...

Het lijkt me dat je jezelf en hem moet gaan respecteren en alles op tafel moet leggen, dan kan je daarna kijken waar je staat.
Alle reacties Link kopieren
Ik begrijp het niet, hij belazert je en hij liegt tegen je? en dat vind jij resepectvol gedrag? Wat moet hij eigenlijk doen om jouw respect te verliezen?
Alle reacties Link kopieren
Er is een verschil tussen een open relatie en vreemdgaan met stilzwijgende toestemming zonder de waarheid te vertellen. Uit het voorgaande maak ik op dat jij een open relatie tolereert/zou tolereren op voorwaarde dat alles besproken wordt. In deze relatie gebeurt dat niet, ik heb daarom de indruk dat je niet in een volwaardige relatie zit met deze meneer, maar dat je op dezelfde hoogte bivakkeert als zijn scharrels.



Ik ben van mening dat een open relatie goed kan werken als beide partners er hetzelfde in staan, maar ik denk dat dit vriendje geen serieuze bedoelingen met jou heeft, althans, niet serieuzer dan met die andere vrouwen. Als je dat wilt, doorgaan. Als je dat niet wilt en toch een verdieping van de relatie als wens hebt, zou ik ermee kappen.
Alle reacties Link kopieren
ja, ik denk het ook. Maar ik zie er erg tegenop.

Ik weet nu nog meer dan de vorige keer (namen, data, telefoonnummers, chatlogs) maar ook dingen waarvan ik zelf vind dat ze me niks aangaan en die ik liever neit geweten had. Die ik eigenlijk vergeten wil en niet wil bespreken (ik heb iets te grondig in zijn computer gesnuffeld).

Ik wil wel een gesprek over het liegen over vreemdgaan en over hoe nep dat onze relatie maakt, maar niet over de rest.

Het gaat eigenlijk over meer dan deze relatie voor mij, het gaat over jezelf laten zien aan een ander. Vind ik dus ook eng. Ga ik wel doen, maar he nu heel erg een brrrr-gevoel.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap het eigenlijk ook niet. Ik heb je topic gevolgd en je posts met verbazing en interesse gelezen. Je komt oprecht over. Alleen..... als het puntje echt bij het paaltje aankomt..... lijk je toch niet zo anders als je posts doen vermoeden.



Denk je echt dat je deze relatie op een lager pitje kunt zetten en je ogen openhouden voor een 'beter' exemplaar? Doe je jezelf toch niet tekort, hij geeft jou immers niet eens de basis, namelijk openheid. Het gaat toch ongetwijfeld een deukje geven aan je eigenwaarde als je dit laat doorsudderen. Waarom trek je je grens niet en laat je hem stiekem door hem oprekken? Zachte heelmeesters maken stinkende wonden...
Alle reacties Link kopieren
Oké, je vindt hem geen minkukel en je voelt je door hem niet onrespectvol behandeld. Maar liegen en vreemdgaan (ik neem aan dat je liegen over vreemdgaan bedoeld, klopt dat?) maakt de relatie nep.



Dan ga ik er van uit dat je relatie met hem meer dan sex is en dat hij sex (en misschien meer) met anderen heeft. De sex met anderen is voor jou geen probleem, maar het liegen er over wel. Of is het 'misschien meer' wat hij met anderen heeft een probleem?



Ik wil jou mijn normen en waarden niet opdringen, maar probeer te begrijpen wat nu precies je probleem is.
Alle reacties Link kopieren
o, je vindt dat het de relatie nep maakt. Nah niks aan de hand toch? Als jij het geen enkel probleem vindt dat je vriend met andere vrouwen sex heeft en daarover liegt, dan lijkt mij dat niets een lang en gelukkige relatie nog in de weg staat
Alle reacties Link kopieren
quote:meds schreef op 08 februari 2009 @ 00:45:

Ik begrijp het niet, hij belazert je en hij liegt tegen je? en dat vind jij resepectvol gedrag? Wat moet hij eigenlijk doen om jouw respect te verliezen?



Goede vraag, dank je. Enerzijds: Wat hij doet moet hij weten, hij haalt zichzelf omlaag met zijn stiekeme gedoe, mij niet.

En hij verliest mijn respect als hij geen open kaart kan spelen als ik hem met de feiten confronteer. En dan bedoel ik: toegeven dat het zo is, niet met smoesjes komen, en toegeven dat het zo blijft (want dat heb ik inmiddels wel door). En accepteren dat ik daar mijn conclusies uit trek. Namelijk: hier niet meer emotioneel in investeren. Ik ben liever een van de liefjes (zolang als ik dat leuk vind) dan zogenaamd de enige.
Alle reacties Link kopieren
Als ik het even samen mag vatten: Je tolereert meerdere sekspartners in een relatie, misschien ben je daar zelf ook wel een voorstander van. Echter, van zijn kant is er geen openheid, van jouw kant is er geen vertrouwen (terecht, overigens). Op deze manier is een relatie gedoemd te mislukken. Je hebt weinig ervaring met iemand confronteren met jouw gevoelens ergens over, zo te lezen, en heb je bovendien überhaupt moeite met het tonen van je ware gevoelens. Toch zou ik daar maar eens mee beginnen als ik jou was, want deze meneer walst over jouw gevoelens heen, terwijl hij misschien niet eens weet welke gevoelens je hebt. Wees trouw aan jezelf. Zeg hem hoe je werkelijk tegenover hem staat, dat jullie relatie voor jou niet zo vrijblijvend is als jij het misschien doet voorkomen, en dat je weet dat hij niet helemaal eerlijk tegen je is. Laat hem een stukje van je ziel zien, ook al is dat eng. Als hij er weer op trapt door weer te liegen, weet je genoeg. De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest, ga door die zure appel heen meid. Uiteindelijk heb je toch verdriet, het kan beter nu komen dan later.
Alle reacties Link kopieren
Debbydebs, hou jezelf niet voor de gek, als hij niet meer voor je betekende dan 'zomaar' een liefje, dan zat het je op dit tijdstip van de dag niet zo dwars.
Alle reacties Link kopieren
quote:debbydebs schreef op 08 februari 2009 @ 01:21:

[...]





Goede vraag, dank je. Enerzijds: Wat hij doet moet hij weten, hij haalt zichzelf omlaag met zijn stiekeme gedoe, mij niet.

Als je dat echt vindt en voelt, waarom heb je dan zijn computergegevens gecheckt?

En hij verliest mijn respect als hij geen open kaart kan spelen als ik hem met de feiten confronteer. En dan bedoel ik: toegeven dat het zo is, niet met smoesjes komen, en toegeven dat het zo blijft (want dat heb ik inmiddels wel door).

Je zegt zelf dat ie dat niet doet

En accepteren dat ik daar mijn conclusies uit trek. Namelijk: hier niet meer emotioneel in investeren. Ik ben liever een van de liefjes (zolang als ik dat leuk vind) dan zogenaamd de enige.

Ja maar wat wil je nou eigenlijk. Je zegt dat je je conclusies trekt maar welke keuzes je dan maakt blijft volstrekt niet helder. Niet meer emotioneel investeren zeg je? Maar hij mag je nog wel gebruiken als bedpartner? Denk je dat deze "conclusies" hem zullen boeien? Wat wil jij? wat verwacht jij in een relatie en waarom neem je genoegen met minder?
Alle reacties Link kopieren
quote:dropje schreef op 08 februari 2009 @ 00:51:

Er is een verschil tussen een open relatie en vreemdgaan met stilzwijgende toestemming zonder de waarheid te vertellen. Uit het voorgaande maak ik op dat jij een open relatie tolereert/zou tolereren op voorwaarde dat alles besproken wordt. In deze relatie gebeurt dat niet, ik heb daarom de indruk dat je niet in een volwaardige relatie zit met deze meneer, maar dat je op dezelfde hoogte bivakkeert als zijn scharrels.



Ik ben van mening dat een open relatie goed kan werken als beide partners er hetzelfde in staan, maar ik denk dat dit vriendje geen serieuze bedoelingen met jou heeft, althans, niet serieuzer dan met die andere vrouwen. Als je dat wilt, doorgaan. Als je dat niet wilt en toch een verdieping van de relatie als wens hebt, zou ik ermee kappen.



Ben blij dat dit ge-upt is, goede feedback, niet alleen moralistische one-liners! Ja, open relatie zou ik zeker tolereren, en dan zou ik zelf diezelfde vrijheid willen. Ik hoef heus niet alles tot in detail te wten, maar wel dat het gebeurt.

En ik denk wel dat hij serieuze bedoelingen met mij heeft, of in ieder geval zou willen hebben, maar ik twijfel inmiddels zeer of hij daar wel toe in staat is. En als hij dat niet kan, even goede vrienden, maar wel graag duidelijkheid. We zijn nu eenmaal niet allemaal zoals we zouden willen zijn of horen te zijn, hij heeft ook zichzelf zo niet gemaakt.
Alle reacties Link kopieren
quote:debbydebs schreef op 08 februari 2009 @ 01:27:

[...]





Ben blij dat dit ge-upt is, goede feedback, niet alleen moralistische one-liners! Ja, open relatie zou ik zeker tolereren, en dan zou ik zelf diezelfde vrijheid willen. Ik hoef heus niet alles tot in detail te wten, maar wel dat het gebeurt.

En ik denk wel dat hij serieuze bedoelingen met mij heeft, of in ieder geval zou willen hebben, maar ik twijfel inmiddels zeer of hij daar wel toe in staat is.

Het is een volwassen man, die volledig toerekeningsvatbaar is. Als hij naast jou allerlei andere dames wil hebben en hij liegt daarover dan is dat een weloverwogen keuze en vindt ie jou blijkbaar niet leuk genoeg om ander keuzes te maken.

En als hij dat niet kan, even goede vrienden, maar wel graag duidelijkheid. We zijn nu eenmaal niet allemaal zoals we zouden willen zijn of horen te zijn, hij heeft ook zichzelf zo niet gemaakt.
Alle reacties Link kopieren
Tja. Ik heb een stel gekend dat op een gegeven moment getrouwd is en een kindje heeft gekregen, terwijl de man toch echt niet van andere vrouwen af kon blijven en hij met toestemming en in het bijzijn van zijn vrouw met anderen mocht rotzooien. Echt, ik vind alles prima en vind niet veel gek, als alle betrokkenen maar van de hoed en de rand weten. En ik kan me zo van jou voorstellen dat jij er in zou kunnen staan als zijn vrouw. Maar de hele fundering van het vertrouwen dat er tussen twee mensen moet zijn om zo in een relatie te staan bestaat niet als één van de twee niet eerlijk is. Misschien moet je ophouden met hem de hand boven het hoofd te houden, want ongemerkt verontschuldig je hem toch steeds weer ("hij heeft ook zichzelf zo niet gemaakt", hij is potdorie toch een volwassen kerel met keuzes) en hem onomwonden duidelijk maken hoe je over zijn acties denkt, zónder de angst om hem kwijt te raken want je hebt hem feitelijk niet echt...
Alle reacties Link kopieren
quote:plukvandepetteflat schreef op 08 februari 2009 @ 00:58 :

Ik snap het eigenlijk ook niet. Ik heb je topic gevolgd en je posts met verbazing en interesse gelezen. Je komt oprecht over. Alleen..... als het puntje echt bij het paaltje aankomt..... lijk je toch niet zo anders als je posts doen vermoeden.



Nadenkertje, pluk... Ja, ik ben ook maar een mens. Heb een man gevonden die naast slechte ook hele fijne eigenschappen heeft, en ben nu in de war. Wat wil ik, en wat raak ik kwijt als ik dat zeg. En wat win ik ermee. Ik weet dat ik er meer mee win. Inderdaad zelfrespect. Onder andere. Maar ik ga de nep-relatie missen. De illusie die we hadden.



quote:plukvandepetteflat :Denk je echt dat je deze relatie op een lager pitje kunt zetten en je ogen openhouden voor een 'beter' exemplaar? Doe je jezelf toch niet tekort, hij geeft jou immers niet eens de basis, namelijk openheid. Het gaat toch ongetwijfeld een deukje geven aan je eigenwaarde als je dit laat doorsudderen. Waarom trek je je grens niet en laat je hem stiekem door hem oprekken? Zachte heelmeesters maken stinkende wonden...



Even ter verduidelijking: lager pitje is voor mij vriendschap en incidentele seks, zonder hoop of verwachting op meer. Beter exemplaar zit ik momenteel niet echt op te wachten, heb belangrijkere dingen aan mijn hoofd.

Mijn grens is 'doorgaan met me laten belazeren en blijven investeren in deze relatie', niet 'nooit meer seks met deze man'.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven