Relaties
alle pijlers
Hij is weg..
maandag 25 januari 2010 om 15:54
Of de relatie nog valt te redden weet natuurlijk niemand. Maar vind het al heel wat dat hij zegt het samenwonen niet te trekken, maar wel een relatie met je te willen blijven houden. Samenwonen en vervolgens weer weggaan, doe je niet voor je lol. Maar er is dus nog ruimte. In welke zin ben jij moeilijk en maak je het hem lastig? Daar ben ik ook benieuwd naar.
En zie jij nog toekomst in de relatie?
En zie jij nog toekomst in de relatie?
maandag 25 januari 2010 om 15:58
hij heeft toch geen einde aan jullie relatie gemaakt?
hoe lang hebben jullie al een relatie? misschien zijn jullie gewoon iets te hard van stapel gelopen en kunnen jullie elkaar beter leren kennen door niet samen te wonen.
ik zie niet in dat hij een spelletje met je zou spelen, waarschijnlijk is hij zichzelf een beetje verloren de laatste 2 maanden, en dan vooral letterlijk
hoe lang hebben jullie al een relatie? misschien zijn jullie gewoon iets te hard van stapel gelopen en kunnen jullie elkaar beter leren kennen door niet samen te wonen.
ik zie niet in dat hij een spelletje met je zou spelen, waarschijnlijk is hij zichzelf een beetje verloren de laatste 2 maanden, en dan vooral letterlijk
maandag 25 januari 2010 om 16:01
Ik denk dat je hem moet geloven.. Hij zegt duidelijk hoe hij zich voelt, en het kan ook zo zijn natuurlijk dat hij vindt dat jullie te snel zijn gaan samenwonen. Misschien denkt hij ook wel bij zichzelf: moet ik het toelaten dat ze zo lastig is (zoals je zelf beschrijft) en heeft hij ruimte nodig om even op adem te komen. Ik zou hem met open armen ontvangen, als ik jou was!
maandag 25 januari 2010 om 16:03
maandag 25 januari 2010 om 16:04
RodeKamer, tjee zeg wat zit je nu in een lastige situatie. Alvast sterkte ermee! Ik weet niet hoelang jullie samen zijn. Maar misschien hadden jullie elkaar eerst beter kunnen leren kennen alvorens te gaan samenwonen. Zodat jullie elkaar beter hadden leren kennen in het doen van dingen alleen en samen. En hoe je hier een middenweg in had kunnen zoeken. Misschien ben je wat te hard van stapel gelopen. En ja voor sommige mensen kan het best lastig zijn als je een bepaalde afstand schept; niet alles bespreekbaar maakt. Maar daarentegen is dat voor jou misschien wel teveel. Ik weet niet wat je in jou situatie het beste kunt doen. Maar ik vind het toch wel vreemd dat hij vanmorgen de deur uitgaat en alle spullen meeneemt en vanavond weer bij je wil zijn. Hij moet natuurlijk wel weten wat hij wil. Ik denk praten , praten en nog eens praten. Elkaar leren kennen, zodat jullie hierin een middenweg kunnen vinden die jullie allebei past. En uiteraard zul je hierin rekening moeten houden met elkaar. Hij met jou , en jij met hem. Sterkte alvast! En maak je gevoel bespreekbaar als hij vanavond komt. Zeg wat je voelt, denkt, uit jezelf maar gerust!
maandag 25 januari 2010 om 16:04
Waarom ben jij samen gaan wonen als je van jezelf weet dat je zo in elkaar steekt?
Dat is misschien iets om eerst eens uit te zoeken. Sommige mensen functioneren nu eenmaal beter in een lat-relatie dan wanneer ze samen een huis bewonen.
Dat is misschien iets om eerst eens uit te zoeken. Sommige mensen functioneren nu eenmaal beter in een lat-relatie dan wanneer ze samen een huis bewonen.
Winter is the season in which people try to keep the house as warm as it was in the summer, when they complained about the heat.
maandag 25 januari 2010 om 16:06
Als ik jou was zou ik hem zeker een kans geven.
Dat hij besloten heeft om niet langer met jou te kunnen samenwonen, wil niet zeggen dat je relatie definitief over is.
Misschien zou je ook eens naar jezelf kunnen kijken, wat heb jij er aan gedaan om het samenwonen te laten slagen? Waarom ben je zo lastig? Misschien handig om ook eerst eens met jezelf aan de slag te gaan.. Dan heeft deze relatie misschien ook meer kans van slagen.
Dat hij besloten heeft om niet langer met jou te kunnen samenwonen, wil niet zeggen dat je relatie definitief over is.
Misschien zou je ook eens naar jezelf kunnen kijken, wat heb jij er aan gedaan om het samenwonen te laten slagen? Waarom ben je zo lastig? Misschien handig om ook eerst eens met jezelf aan de slag te gaan.. Dan heeft deze relatie misschien ook meer kans van slagen.
maandag 25 januari 2010 om 16:06
persoonlijk zou ik even een time out nemen. Hij is wég en dat is niet voor niets!!
Schijnbaar liggen jullie ideeën over een relatie ver uit elkaar. Even bezinken...voelen hoe het voelt een paar dagen zonder elkaar. Dingen op een rijtje zetten...desnoods een brief schrijven aan elkaar.
Samenwonen is best een kunst....leer van deze periode.
Sterkte!
Schijnbaar liggen jullie ideeën over een relatie ver uit elkaar. Even bezinken...voelen hoe het voelt een paar dagen zonder elkaar. Dingen op een rijtje zetten...desnoods een brief schrijven aan elkaar.
Samenwonen is best een kunst....leer van deze periode.
Sterkte!
maandag 25 januari 2010 om 16:07
Ik denk dat je hem moet geloven
En dat jullie gewoon alletwee je eigen plekje nodig hebben
Ieder een eigen huis ieder zijn eigen plek.
Das geen stap terug, ik denk dat het een stap samen is
Want samen in 1 huis is in ieder geval (voorlopig) niet de oplossing
Ga eerst gewoon eens aan paar jaar oefenen, gewoon een weekje samen, een maandje samen
Ik zou het ook niet kunnen hoor, samenwonen (denk ik)
Ga lekker aan jezelf werken, overwin je moodswings en behou daarbij de liefde
Ik denk dat het wel snor zit met jullie
Alleen, alleen zal JIJ het beeld moeten loslaten dat het een stap terug is in jullie relatie
En dat jullie gewoon alletwee je eigen plekje nodig hebben
Ieder een eigen huis ieder zijn eigen plek.
Das geen stap terug, ik denk dat het een stap samen is
Want samen in 1 huis is in ieder geval (voorlopig) niet de oplossing
Ga eerst gewoon eens aan paar jaar oefenen, gewoon een weekje samen, een maandje samen
Ik zou het ook niet kunnen hoor, samenwonen (denk ik)
Ga lekker aan jezelf werken, overwin je moodswings en behou daarbij de liefde
Ik denk dat het wel snor zit met jullie
Alleen, alleen zal JIJ het beeld moeten loslaten dat het een stap terug is in jullie relatie
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 25 januari 2010 om 16:10
Waarom twijfel je erover of je hem moet binnenlaten? Hij heeft toch niets fouts gedaan? Oke, hij is vertrokken, maar vind het ook wel knap van hem. Hij neemt even afstand van je, om er samen uit te komen.
Laat hem als je wilt vanavond bij je langskomen, maar zorg dat je goed voor ogen hebt wat je vanavond wilt. Dus wil je praten? Alleen even lekker samenzijn zonder nu alles naar boven te halen? Blijft hij slapen ja/nee?
Ik kan het me voorstellen dat een goed gesprek nu zeker op z'n plek is, maar mezelf kennende, moet ik altijd eerst wat tijd en ruimte hebben gehad om alles op een rijtje te zetten. Daarna pas kan ik een moeilijk gesprek goed voeren.
Mijn idee zou zijn: vanavond even kletsen. Zien wat er gebeurt. Goed gesprek? Prima. Forceer niets. Zorgen dat je vanavond met een goed gevoel afscheid van elkaar neemt (dus niet met ruzie, allebei met een duidelijk beeld voor ogen wat jullie de komende dagen/weken gaan doen)> Zou er zelf voor kiezen om even afstand te nemen (bijvoorbeeld een weekje) zodat jullie alles voor jezelf op een rijtje kunnen zetten. En daarna eens echt met elkaar praten. Waar gaat het mis in het samenwonen. Hoe willen jullie verder. Wat moet er veranderen. En vinden jullie elkaar eigenlijk leuk genoeg om samen verder te gaan?
Heel veel sterkte & succes! Houd in je achterhoofd dat dit moeilijk is, maar dat het soms ook heel erg goed is om op deze manier gedwongen te worden om goed naar jezelf en de relatie te kijken. Het is een kans om dingen te verbeteren/veranderen, zodat het beter kan worden. Liefs, Pien
Laat hem als je wilt vanavond bij je langskomen, maar zorg dat je goed voor ogen hebt wat je vanavond wilt. Dus wil je praten? Alleen even lekker samenzijn zonder nu alles naar boven te halen? Blijft hij slapen ja/nee?
Ik kan het me voorstellen dat een goed gesprek nu zeker op z'n plek is, maar mezelf kennende, moet ik altijd eerst wat tijd en ruimte hebben gehad om alles op een rijtje te zetten. Daarna pas kan ik een moeilijk gesprek goed voeren.
Mijn idee zou zijn: vanavond even kletsen. Zien wat er gebeurt. Goed gesprek? Prima. Forceer niets. Zorgen dat je vanavond met een goed gevoel afscheid van elkaar neemt (dus niet met ruzie, allebei met een duidelijk beeld voor ogen wat jullie de komende dagen/weken gaan doen)> Zou er zelf voor kiezen om even afstand te nemen (bijvoorbeeld een weekje) zodat jullie alles voor jezelf op een rijtje kunnen zetten. En daarna eens echt met elkaar praten. Waar gaat het mis in het samenwonen. Hoe willen jullie verder. Wat moet er veranderen. En vinden jullie elkaar eigenlijk leuk genoeg om samen verder te gaan?
Heel veel sterkte & succes! Houd in je achterhoofd dat dit moeilijk is, maar dat het soms ook heel erg goed is om op deze manier gedwongen te worden om goed naar jezelf en de relatie te kijken. Het is een kans om dingen te verbeteren/veranderen, zodat het beter kan worden. Liefs, Pien
maandag 25 januari 2010 om 16:11
maandag 25 januari 2010 om 16:12
quote:RodeKamer87 schreef op 25 januari 2010 @ 15:58:
[...]
Zo voelt het niet voor me. Ik vind het moeilijk om te geloven dat hij terug komt. Ook die stap terug vind ik moeilijk. Als je van elkaar houdt, wil je toch bij elkaar zijn? Dan probeer je toch de problemen op te lossen, dan loop je toch niet van elkaar weg?Soms zit je té dicht op elkaar, benauwt de ander je, waardoor je de leuke en goede dingen even niet meer ziet. Door afstand te nemen krijg je weer lucht, en daarmee rust in je hoofd. Ik vind het een teken dat ie echt om je geeft. Hij had ook kunnen doormodderen, en er vervolgens direct een punt achter kunnen zetten 'omdat het toch niet werkt'. Ik herken het heel erg goed.
[...]
Zo voelt het niet voor me. Ik vind het moeilijk om te geloven dat hij terug komt. Ook die stap terug vind ik moeilijk. Als je van elkaar houdt, wil je toch bij elkaar zijn? Dan probeer je toch de problemen op te lossen, dan loop je toch niet van elkaar weg?Soms zit je té dicht op elkaar, benauwt de ander je, waardoor je de leuke en goede dingen even niet meer ziet. Door afstand te nemen krijg je weer lucht, en daarmee rust in je hoofd. Ik vind het een teken dat ie echt om je geeft. Hij had ook kunnen doormodderen, en er vervolgens direct een punt achter kunnen zetten 'omdat het toch niet werkt'. Ik herken het heel erg goed.
maandag 25 januari 2010 om 16:12
Ik snap het denk ik wel een beetje... Bij mijn relatie is het ook een keer gegaan dat ik het zo op de spits had gedreven dat ik de deur ben uitgezet.. En toen later die dag weer terug 'mocht' komen. Toen dacht ik ook ja, moet ik dat nou wel doen? Of verloochen ik mezelf dan? Maar nadenkend over wat ik zelf deed, hoe onmogelijk is soms was.. Totaal in mijn woede of onzekerheid of combinatie ervan.. Dacht ik ook ja... ik snap hem ook wel... En dus ben ik teruggegaan. Het heeft nog even geduurd, maar nu gaat het heel goed! Sterkte!
Of: draai het om. Ga juist vechten omdat je je in de steek voelt gelaten.. Het is nooit te laat om alsnog te kiezen voor je eerste ingeving, dat je het niet meer wilt.. Toch?
Of: draai het om. Ga juist vechten omdat je je in de steek voelt gelaten.. Het is nooit te laat om alsnog te kiezen voor je eerste ingeving, dat je het niet meer wilt.. Toch?
maandag 25 januari 2010 om 16:14
Ik begrijp best dat je nu een rond gevoel heb, maar ik zou hem zeker wel geloven en hij klinkt als een goede vent die zeker nog wel met je verder wil, maar samenwonen op dit moment niet ziet zitten.
Ik heb ook een relatie en er wordt regelmatig gevraagd wanneer we gaan samenwonen en beide partijen hebben er geen zin in en dat gaat ook al 4 jaar goed, dus zie het probleem niet.
Ik heb ook een relatie en er wordt regelmatig gevraagd wanneer we gaan samenwonen en beide partijen hebben er geen zin in en dat gaat ook al 4 jaar goed, dus zie het probleem niet.
maandag 25 januari 2010 om 16:21
Hoi RodeKamer,
Ik denk dat je het juist als iets positiefs moet zien ipv als iets negatiefs. Natuurlijk is het niet fijn als je samenwoont en jouw partner besluit weg te gaan. Maar dat hij weggaat en uit zichzelf al aangeeft dat dit niet het einde van jullie relatie betekend, is {in mijn ogen} een positief iets. Als hij niks meer met jou zou willen zou hij dat niet zeggen.
Buiten dat is het misschien voor jou ook prettig om wat ruimte en tijd voor jezelf te hebben. Nu heeft ieder mens daar op zijn tijd daar behoefte aan. Alleen de één iets meer dan de ander. En jij gaf net zelf al aan iemand te zijn die veel tijd voor zichzelf nodig heeft.
De {extra} tijd die je nu waarschijnlijk hebt doordat jullie {tijdelijk} niet samenwonen zou je misschien kunnen gebruiken om aan de dingen te werken waar jullie relatie af en toe over struikelde.
Al met al lijkt het mij geen overduidelijke verloren zaak en zou ik het contact met jouw partner { want dat is hij nog steeds } zeker niet verbreken.
Heel veel sterkte de komende tijd..
Ik denk dat je het juist als iets positiefs moet zien ipv als iets negatiefs. Natuurlijk is het niet fijn als je samenwoont en jouw partner besluit weg te gaan. Maar dat hij weggaat en uit zichzelf al aangeeft dat dit niet het einde van jullie relatie betekend, is {in mijn ogen} een positief iets. Als hij niks meer met jou zou willen zou hij dat niet zeggen.
Buiten dat is het misschien voor jou ook prettig om wat ruimte en tijd voor jezelf te hebben. Nu heeft ieder mens daar op zijn tijd daar behoefte aan. Alleen de één iets meer dan de ander. En jij gaf net zelf al aan iemand te zijn die veel tijd voor zichzelf nodig heeft.
De {extra} tijd die je nu waarschijnlijk hebt doordat jullie {tijdelijk} niet samenwonen zou je misschien kunnen gebruiken om aan de dingen te werken waar jullie relatie af en toe over struikelde.
Al met al lijkt het mij geen overduidelijke verloren zaak en zou ik het contact met jouw partner { want dat is hij nog steeds } zeker niet verbreken.
Heel veel sterkte de komende tijd..
maandag 25 januari 2010 om 16:21
Ik denk dat het een goede keus is geweest. Hij wil even afstand van je nemen, maar niet uit elkaar. Weet je, hij heeft zijn grens aangegeven. Dat is goed. Want als hij dit niet zou doen en maar door blijft gaan met samenwonen zonder dat er verbetering in komt, dan zou het maar zo is kunnen zijn dat zijn liefde voor jou ook over was gegaan. Nu heeft hij op tijd aan de bel getrokken. Hij houdt van je, jij houdt van hem. Zorg dat er een goede oplossing komt en ga pas dan weer samenwonen (of niet).
