Werk & Studie
alle pijlers
Grensoverschrijdend
woensdag 10 september 2025 om 14:21
Niet gedacht dat ik ooit een topic zou openen met deze titel...ivm herkennen wel een andere nick maar al jaren actief hier.
Ik ben best pittig qua weerwoord maar nu herken ik mijzelf niet. Ik kan goed tegen seksueel getinte grappen. Ff lachen en weer door, maar ik merk dat er nu iets blijft kleven.
Een interim, die hoogstwaarschijnlijk voor langere tijd, op mijn afdeling komt werken is voor mij de grens over gegaan. Ik ga hem administratief ondersteunen dat maakt dat ik hem niet kan ontwijken.
Vanaf dag 1 is hij te aardig...daar kan ik doorheen kijken, maar nu maakt hij opmerkingen over mijn uiterlijk, dat ik ern lekker lijf heb? En ik laat het dus compleet over mij heen komen...ik lach er om en later denk ik huh? Daarna weer door met mijn werk. Maar nu...de dag erna zit het in mijn hoofd. Waarom reageer ik hier niet alert op, waarom laat ik het gebeuren. Ik heb hem al eens aangesproken over iets en dan zegt hij sorry, maar hij verandert niet. Het is een interim die keigoed is in de taak die hij heeft gekregen maar bij mij een enorme grens over gaat.
En dan moet ik voor hem gaan werken. Mijn respect voor hem ligt in de prullenbak en ik ben er gewoon emotioneel onder. Ik heb echt een wat the fuck moment. Ik dacht dat ik veel kon hebben, maar het heeft mij nu bij de poten.
Ergens denk ik stel je niet aan, maar anderzins denk ik..hoe ga ik het gesprek aan. Hij zegt sorry en gaat weer door. Hij is goed in zijn werk en is belangrijker voor de organisatie dan ik.
Iemand tips hoe ik dit uit mijn gestel krijg? Dat ik professioneel met hem kan werken zonder mijn emoties parten te laten spelen?
Ik ben best pittig qua weerwoord maar nu herken ik mijzelf niet. Ik kan goed tegen seksueel getinte grappen. Ff lachen en weer door, maar ik merk dat er nu iets blijft kleven.
Een interim, die hoogstwaarschijnlijk voor langere tijd, op mijn afdeling komt werken is voor mij de grens over gegaan. Ik ga hem administratief ondersteunen dat maakt dat ik hem niet kan ontwijken.
Vanaf dag 1 is hij te aardig...daar kan ik doorheen kijken, maar nu maakt hij opmerkingen over mijn uiterlijk, dat ik ern lekker lijf heb? En ik laat het dus compleet over mij heen komen...ik lach er om en later denk ik huh? Daarna weer door met mijn werk. Maar nu...de dag erna zit het in mijn hoofd. Waarom reageer ik hier niet alert op, waarom laat ik het gebeuren. Ik heb hem al eens aangesproken over iets en dan zegt hij sorry, maar hij verandert niet. Het is een interim die keigoed is in de taak die hij heeft gekregen maar bij mij een enorme grens over gaat.
En dan moet ik voor hem gaan werken. Mijn respect voor hem ligt in de prullenbak en ik ben er gewoon emotioneel onder. Ik heb echt een wat the fuck moment. Ik dacht dat ik veel kon hebben, maar het heeft mij nu bij de poten.
Ergens denk ik stel je niet aan, maar anderzins denk ik..hoe ga ik het gesprek aan. Hij zegt sorry en gaat weer door. Hij is goed in zijn werk en is belangrijker voor de organisatie dan ik.
Iemand tips hoe ik dit uit mijn gestel krijg? Dat ik professioneel met hem kan werken zonder mijn emoties parten te laten spelen?
woensdag 10 september 2025 om 16:55
Om te huilen dat je dit schrijft en dat het nog van belang is ook.Xantileppe schreef: ↑10-09-2025 14:21Hij is goed in zijn werk en is belangrijker voor de organisatie dan ik.
woensdag 10 september 2025 om 16:56
Hij is degene die niet professioneel is.Xantileppe schreef: ↑10-09-2025 14:21Iemand tips hoe ik dit uit mijn gestel krijg? Dat ik professioneel met hem kan werken zonder mijn emoties parten te laten spelen?
Edit: sorry, je vraagt om tips en ik word alleen maar boos.
woensdag 10 september 2025 om 17:00
woensdag 10 september 2025 om 17:01
woensdag 10 september 2025 om 17:06
Klopt. Maar dat zij in haar achterhoofd beseft dat híj ‘belangrijker’ is voor het bedrijf is niet gek én onderdeel van het probleem.
@TO: neem je gevoel serieus en vertel aan deze collega (of een vertrouwenspersoon als die er is) dat je last hebt van zijn gedrag.
woensdag 10 september 2025 om 17:13
Ben ik helemaal met je eens. Die gast voelt zich lekker en denkt dat hij zich dit kan veroorloven of nog erger, dat dit normaal is.
woensdag 10 september 2025 om 17:14
Herkenbaar hoor. Ik ben hier heel alert op, maar het overkomt mij ook nog steeds. Ik hoor weleens 'Je ziet er goed uit' van een collega, en ik weet ook niet wat ik daarmee moet. De man doet verder heel normaal en is heel vriendelijk.
'Je hebt een lekker lijf' voelt toch iets smeriger. Ik zou dan iets zeggen als 'Ruud.... kom op....' en er niet bij lachen.
Maar het is beter om het hogerop te zoeken zoals hierboven al wordt aangegeven, je komt daar namelijk om te werken, het is geen kroeg.
'Je hebt een lekker lijf' voelt toch iets smeriger. Ik zou dan iets zeggen als 'Ruud.... kom op....' en er niet bij lachen.
Maar het is beter om het hogerop te zoeken zoals hierboven al wordt aangegeven, je komt daar namelijk om te werken, het is geen kroeg.
woensdag 10 september 2025 om 17:21
Mijn collega zat er naast en die maakte wel een opmerking....toe ...dat kan echt niet. En daar maakte hij van ooh is dit grensoverschrijdend? Sorry hoor....en toen startte het overleg. Ik vertelde het mijn partner die trok ook zijn wenkbrauwen omhoog en ik merk een dag later dat het mij echt dwars zit. En ik wil gewoon mijn werk doen en ik had gewoon niet verwacht dat zo'n opmerking iets met mij zou doen..zeker niet een dag later. Ik ben verdorie 51 en ik had wel wat hardheid bij mij verwacht. Ik ga morgen mijn leidinggevende maar eens bellen.Yakuzakiko schreef: ↑10-09-2025 17:14Herkenbaar hoor. Ik ben hier heel alert op, maar het overkomt mij ook nog steeds. Ik hoor weleens 'Je ziet er goed uit' van een collega, en ik weet ook niet wat ik daarmee moet. De man doet verder heel normaal en is heel vriendelijk.
'Je hebt een lekker lijf' voelt toch iets smeriger. Ik zou dan iets zeggen als 'Ruud.... kom op....' en er niet bij lachen.
Maar het is beter om het hogerop te zoeken zoals hierboven al wordt aangegeven, je komt daar namelijk om te werken, het is geen kroeg.
woensdag 10 september 2025 om 17:23
Erop terugkomen!
"Gisteren maakte je ongepaste opmerkingen over mijn uiterlijk. Ik ben daar niet van gediend, daarmee ga je over mijn grenzen. Ik heb je hier al eens eerder op aangesproken en een volgende keer zal ik het dan ook direct bij HR melden."
Edit: Tyche hieronder heeft beter advies!!!
Je kunt jezelf ook 'wapenen' en een korte, duidelijk afwijzende opmerking paraat hebben voor een volgende keer. Dat je dan wel meteen assertief korte metten kunt maken met zijn ongepaste en grensoverschrijdende opmerkingen.
"Gisteren maakte je ongepaste opmerkingen over mijn uiterlijk. Ik ben daar niet van gediend, daarmee ga je over mijn grenzen. Ik heb je hier al eens eerder op aangesproken en een volgende keer zal ik het dan ook direct bij HR melden."
Edit: Tyche hieronder heeft beter advies!!!
Je kunt jezelf ook 'wapenen' en een korte, duidelijk afwijzende opmerking paraat hebben voor een volgende keer. Dat je dan wel meteen assertief korte metten kunt maken met zijn ongepaste en grensoverschrijdende opmerkingen.
originalheleen wijzigde dit bericht op 10-09-2025 17:33
35.14% gewijzigd
'Every new beginning comes from some other beginning's end.'
woensdag 10 september 2025 om 17:26
Dat je hier emotioneel over bent maakt je niet onprofessioneel. Maar ik snap goed dat je dat juist bij hem niet wil laten merken.
Je vraagt hoe je het gesprek kan aangaan, maar ook dat je verwacht dat dat niets uithaalt. Wat zou je doel zijn met het gesprek? Wil je vooral jouw grens (die de algemene grens van fatsoen is, jij bent niet gek) aangeven en bereiken dat hij die respecteert? Wil je in staat zijn anders te reageren? Wil je melding maken? Naar een vertrouwenspersoon? Stel dat je het inderdaad met hem kan bespreken (of hem kan meedelen dat dit gedrag onacceptabel is), is dan je probleem opgelost? Want dat maakt nog niet dat je weer respect voor hem kan opbrengen of comfortabel kan samenwerken.
De eerste stap is denk ik naar jezelf toe: het oké vinden dat je hiervan van slag bent. Het is onveilig en overrompelend en de machtsverhoudingen zijn scheef, dat maakt dit een lastige situatie.
En dan bedenken wat voor jou de situatie het meest werkbaar zou maken, en kijken wat de mogelijkheden zijn om dat voor elkaar te krijgen.
Je vraagt hoe je het gesprek kan aangaan, maar ook dat je verwacht dat dat niets uithaalt. Wat zou je doel zijn met het gesprek? Wil je vooral jouw grens (die de algemene grens van fatsoen is, jij bent niet gek) aangeven en bereiken dat hij die respecteert? Wil je in staat zijn anders te reageren? Wil je melding maken? Naar een vertrouwenspersoon? Stel dat je het inderdaad met hem kan bespreken (of hem kan meedelen dat dit gedrag onacceptabel is), is dan je probleem opgelost? Want dat maakt nog niet dat je weer respect voor hem kan opbrengen of comfortabel kan samenwerken.
De eerste stap is denk ik naar jezelf toe: het oké vinden dat je hiervan van slag bent. Het is onveilig en overrompelend en de machtsverhoudingen zijn scheef, dat maakt dit een lastige situatie.
En dan bedenken wat voor jou de situatie het meest werkbaar zou maken, en kijken wat de mogelijkheden zijn om dat voor elkaar te krijgen.
This is an unacceptable timeline
woensdag 10 september 2025 om 17:27
Niet boos zijn op jezelf hoor, veel vrouwen herkennen het wel dat je in je hoofd lekker adrem bent, maar in de praktijk vervolgens helemaal niet van je afbijt. Maar zo'n opmerking voelt gewoon klote, je wordt gereduceerd tot een stuk vlees.Xantileppe schreef: ↑10-09-2025 17:21Mijn collega zat er naast en die maakte wel een opmerking....toe ...dat kan echt niet. En daar maakte hij van ooh is dit grensoverschrijdend? Sorry hoor....en toen startte het overleg. Ik vertelde het mijn partner die trok ook zijn wenkbrauwen omhoog en ik merk een dag later dat het mij echt dwars zit. En ik wil gewoon mijn werk doen en ik had gewoon niet verwacht dat zo'n opmerking iets met mij zou doen..zeker niet een dag later. Ik ben verdorie 51 en ik had wel wat hardheid bij mij verwacht. Ik ga morgen mijn leidinggevende maar eens bellen.
woensdag 10 september 2025 om 17:37
Ik ben het nu in mijn hoofd aan het invullen: hij doet er toch niets mee. Ik ga sowieso een 1 op 1 gesprek met hem aan en kijken hoe het uitpakt. Ik ga het wel benoemen bij mijn leidinggevende.
Dank allemaal...blij met de tips...scherpe randje gaat er in mijn hoofd vanaf waardoor ik, hopelijk, rationeel een gesprek kan voeren...ik houd niet van conflicten, maar wil ook niet dat hij hier zomaar mee wegkomt.
Dank allemaal...blij met de tips...scherpe randje gaat er in mijn hoofd vanaf waardoor ik, hopelijk, rationeel een gesprek kan voeren...ik houd niet van conflicten, maar wil ook niet dat hij hier zomaar mee wegkomt.
woensdag 10 september 2025 om 17:41
Als je je niet comfortabel voelt 1 op 1 om dit te bespreken, hoeft dit niet hè! Je mag dit prima met een vertrouwenspersoon of je leidinggevende of de betreffende collega die erbij was bespreken en samen in gesprek gaan met deze man. Dat maakt jou niet zwak of onprofessioneel of wat ook. Het is gewoon heel naar dat iemand dit doet en jouw gevoel mag er zijn!
woensdag 10 september 2025 om 17:45
woensdag 10 september 2025 om 17:53
Ik zou gaan praten met de collega die erbij was en zei dat dit niet kon. Dat je je er nog rot door voelt. En daarna met de interim, het liefst samen met je collega zodat er een getuige is.
En blijft dan nog dit rotgevoel dan pas hogerop zoeken. Ook omdat je nog moet samenwerken.
Maar goed, dat zou ik doen. En misschien sta ik er ook anders en wellicht fout in want ik vind de opmerking die iemand hierboven kreeg van: 'je ziet er goed uit" weer totaal niet grensoverschrijdend maar juist aardig en zou dank je zeggen.
Bij de opmerking die tegen jou gemaakt is zou ik wel een viezig gevoel krijgen.
En blijft dan nog dit rotgevoel dan pas hogerop zoeken. Ook omdat je nog moet samenwerken.
Maar goed, dat zou ik doen. En misschien sta ik er ook anders en wellicht fout in want ik vind de opmerking die iemand hierboven kreeg van: 'je ziet er goed uit" weer totaal niet grensoverschrijdend maar juist aardig en zou dank je zeggen.
Bij de opmerking die tegen jou gemaakt is zou ik wel een viezig gevoel krijgen.
woensdag 10 september 2025 om 18:30
Ik snap je helemaal. Ik ben van dezelfde leeftijd en denk vaak dat ik nu anders zou reageren dan toen ik twintiger was. Ik vermoed echter dat ik soort van zou 'bevriezen'. Of ik word enorm boos (en ga dan janken...helaas) en ga helemaal los. Geen van beide oké, maar zulke opmerkingen triggeren iets.
Zoals ik er nu naar kijk, zou ik het met hem bespreken. Afhankelijk van zijn reactie, zou ik het daarbij laten (tenzij er weer zoiets voorvalt) of kenbaar maken bij leidinggevende of vertrouwenspersoon.
Sterkte!
Zoals ik er nu naar kijk, zou ik het met hem bespreken. Afhankelijk van zijn reactie, zou ik het daarbij laten (tenzij er weer zoiets voorvalt) of kenbaar maken bij leidinggevende of vertrouwenspersoon.
Sterkte!
woensdag 10 september 2025 om 18:58
Idd. ik denk dat je vooral ook overvallen bent door zo'n opmerking. Echt even van je stuk gebracht. Hoe vaak het als vrouw toch ook gebeurt dat je -waar dan ook, zelfs op je werk- gekeurd wordt door een man die meent dat hij opmerkingen mag maken over je lijf en seksuele aantrekkelijkheid, je raakt er nooit aan gewend. Iedere keer weer staat een vrouw vaak met haar mond vol tanden, zichzelf afvragend of ze het goed gehoord heeft, of ze niet gek is, of het aan haar ligt en of ze iets heeft uitgezonden waardoor hij zo doet, etc.Yakuzakiko schreef: ↑10-09-2025 17:27Niet boos zijn op jezelf hoor, veel vrouwen herkennen het wel dat je in je hoofd lekker adrem bent, maar in de praktijk vervolgens helemaal niet van je afbijt. Maar zo'n opmerking voelt gewoon klote, je wordt gereduceerd tot een stuk vlees.
Het ligt niet aan jou to!
woensdag 10 september 2025 om 19:07
Jij hebt een vast contract, hij niet. En interimmers zijn overal te vinden. Dst hij een hogere functie heeft dan jij en goed is in zijn werk (kennelijk niet zo goed om de collega's waar hij direct mee samen werkt veilig te laten voelen...) zegt niet dat hij belangrijker is dan jij.
Is hij ook je lg? En zo nee: vertrouw jij je lg? Maak er melding van!
Is hij ook je lg? En zo nee: vertrouw jij je lg? Maak er melding van!
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
