
Hoe doen jullie het met geld?
zaterdag 12 juli 2008 om 18:01
Ik weet niet of dit de beste pijler is voor deze topic, maar goed, het heeft wel met relaties te maken. Weet ook dat er al eerder topics zijn geweest over geld, maar dat is alweer een tijd geleden en die gingen volgens mij over net iets anders.
Sindskort werkt mijn vriend 32uur bij een bedrijf waar hij goed wordt betaald, daarnaast werkt hij 1 dag in de week voor zijn eigen bedrijf (hij is net afgestudeerd, hiervoor deed hij wel eens projecten met zijn eigen bedrijf). Ik studeer nog, volgend jaar ga ik stage lopen (32 uur) en verdien ik erg weinig geld. Mijn vriend verdient dan wel 10x zoveel als ik. Ik hoop eigenlijk dat ik een baantje voor 1 dag in de week kan krijgen hier in de buurt, maar ben bang dat dat moeilijk gaat worden (moet nog langs het uitzendbureau)
Toen we allebei studeerden lieten we allebei hetzelfde bedrag op onze gezamenlijke rekening storten elke maand. Nu hij veel meer gaat verdienen hebben we afgesproken dat naar verhouding te doen (een percentage). Hoewel hij veeeeeeeel meer over gaat houden dan ik, ook al betaalt hij meer van onze gezamenlijke lasten en hou ik erg weinig over vind ik het toch een raar gevoel dat hij zoveel betaalt en ik zo "weinig" bijdraag. Maar dit is toch wel een logische oplossing?
Hoe doen jullie het met geld? Betalen jullie allebei de helft ongeacht persoonlijke inkomsten? Of betalen jullie ook een bedrag naar verhouding?
Sindskort werkt mijn vriend 32uur bij een bedrijf waar hij goed wordt betaald, daarnaast werkt hij 1 dag in de week voor zijn eigen bedrijf (hij is net afgestudeerd, hiervoor deed hij wel eens projecten met zijn eigen bedrijf). Ik studeer nog, volgend jaar ga ik stage lopen (32 uur) en verdien ik erg weinig geld. Mijn vriend verdient dan wel 10x zoveel als ik. Ik hoop eigenlijk dat ik een baantje voor 1 dag in de week kan krijgen hier in de buurt, maar ben bang dat dat moeilijk gaat worden (moet nog langs het uitzendbureau)
Toen we allebei studeerden lieten we allebei hetzelfde bedrag op onze gezamenlijke rekening storten elke maand. Nu hij veel meer gaat verdienen hebben we afgesproken dat naar verhouding te doen (een percentage). Hoewel hij veeeeeeeel meer over gaat houden dan ik, ook al betaalt hij meer van onze gezamenlijke lasten en hou ik erg weinig over vind ik het toch een raar gevoel dat hij zoveel betaalt en ik zo "weinig" bijdraag. Maar dit is toch wel een logische oplossing?
Hoe doen jullie het met geld? Betalen jullie allebei de helft ongeacht persoonlijke inkomsten? Of betalen jullie ook een bedrag naar verhouding?
maandag 14 juli 2008 om 11:12
quote:wuiles schreef op 13 juli 2008 @ 17:33:
Waarom vinden jullie het niet nodig om een samenlevingscontract en testament af te sluiten?
In ons geval denk ik eerder, waarom wel? We wonen nu nog in een huurhuis. Ik trok bij hem in, de meeste spullen hier zijn van hem. De spullen die ik nog heb staan bij ons in de kelder) Soms (als er weer eens niks meer in de kelder past ) zeg ik, "Pff..zal ik mijn bed niet een keer verkopen?" Maar dat doe ik niet want als we uit elkaar gaan heb ik geen bed. We houden er dus wel degelijk rekening mee.
Een testament..nouja..ik studeer nog dus zoveel geld heb ik niet. Verder gaan mijn spullen naar mijn ouders als ik overlijd en ik zou niet weten waar ze anders heen moeten. Denk ook zeker niet dat mijn ouders moeilijk zouden doen mocht mijn vriend iets van mij willen houden. Hoe zijn ouders dat zouden vinden (als mijn vriend zou overlijden en ik hier zou blijven wonen) weet ik niet precies. Ik weet niet of ze dan zouden willen dat ik de spullen van hen overkoop. Ik kan het me niet voorstellen, maar als ze dat wel zouden willen misschien ook wel een beetje logisch want ik heb ze niet gekocht, feitelijk zijn deze spullen ook niet van mij.
Waarom vinden jullie het niet nodig om een samenlevingscontract en testament af te sluiten?
In ons geval denk ik eerder, waarom wel? We wonen nu nog in een huurhuis. Ik trok bij hem in, de meeste spullen hier zijn van hem. De spullen die ik nog heb staan bij ons in de kelder) Soms (als er weer eens niks meer in de kelder past ) zeg ik, "Pff..zal ik mijn bed niet een keer verkopen?" Maar dat doe ik niet want als we uit elkaar gaan heb ik geen bed. We houden er dus wel degelijk rekening mee.
Een testament..nouja..ik studeer nog dus zoveel geld heb ik niet. Verder gaan mijn spullen naar mijn ouders als ik overlijd en ik zou niet weten waar ze anders heen moeten. Denk ook zeker niet dat mijn ouders moeilijk zouden doen mocht mijn vriend iets van mij willen houden. Hoe zijn ouders dat zouden vinden (als mijn vriend zou overlijden en ik hier zou blijven wonen) weet ik niet precies. Ik weet niet of ze dan zouden willen dat ik de spullen van hen overkoop. Ik kan het me niet voorstellen, maar als ze dat wel zouden willen misschien ook wel een beetje logisch want ik heb ze niet gekocht, feitelijk zijn deze spullen ook niet van mij.

maandag 14 juli 2008 om 11:19
Hier gaan alle inkomsten op 1 grote hoop, vandaaruit worden alle uitgaven gedaan, en aan het eind van het jaar wordt de grote hoop netjes in 2 geknipt. Niet voor als we uit elkaar gaan (dat gaan we niet), maar wel voor als één van de twee om welke reden dan ook failliet zou gaan. Dan is het knap handig als je de helft van je gezamelijke vermogen hebt veilig gesteld.
maandag 14 juli 2008 om 11:55
Runner, jouw situatie is een beetje gelijk aan de mijne.
Woon sinds 2 maanden ongeveer samen. Ik kom uit een huurhuis (opgezegd) en mijn vriend heeft een koophuis, waar we nu dus samen wonen.
Ik heb veel meegenomen, maar een heel aantal grote meubels niet. Aangezien we deze niet wilde opslaan (kosten te hoog en meubels waren voor Ikea meubels) heb ik haast alles verkocht.
Ik woon nu bij vriend in en betaal aan hem kosten voor de hypotheek, verzekeringen, internet etc.
We hebben (nog) geen samenlevingscontract, het meeste is idd van hem. Ik verwacht ook mocht hij overlijden dat zijn ouders er geen problemen mee hebben dat ik meubels overneem. Het huis is natuurlijk wel van hen dan.
We gaan binnen een jaar wel verhuizen en samen wat kopen, dus vanaf dat moment sluiten we ook verzekeringen en een samenlevingscontract af, waardoor echt alles gezamelijk wordt. Dat is ook de reden dat we dat nu nog niet doen (anders moeten we straks weer wijzigen).
Verder hebben we allebei een eigen rekening, en eigen spaarrekening, een gezamelijk rekening en een gezamelijk spaarrekening.
Eigen rekening: eigen salaris komt daarop, verder betalen we daarvan uitgaan, kleding, hobbies, sporten, verzekeringe, telefoon, etc.
Gezamelijke rekening: storten we beide evenveel op per maand voor boodschappen (straks ook voor hypotheek, verzekeringen voor het huis, internet, tv, belastingen etc)
Eigen spaarrekening: sparen we zelf op voor extra's voor onszelf (vakanties, auto, grote aankoop als computer of iets dergelijks)
Gezamelijk spaarrekening: sparen we samen op voor dingen als onverwachte uitgaven voor het huis, de verhuizing, evt. bruiloft straks etc.
We verdienen beide ongeveer evenveel nu (hij 36uur, ik 40uur per week). Wanneer een van ons minder zou gaan werken, door bijv. kinderen, denk ik dat we naar rato bijdragen aan de gezamelijk vaste lasten. Maar dat is iets wat nog niet aan de orde is!
Woon sinds 2 maanden ongeveer samen. Ik kom uit een huurhuis (opgezegd) en mijn vriend heeft een koophuis, waar we nu dus samen wonen.
Ik heb veel meegenomen, maar een heel aantal grote meubels niet. Aangezien we deze niet wilde opslaan (kosten te hoog en meubels waren voor Ikea meubels) heb ik haast alles verkocht.
Ik woon nu bij vriend in en betaal aan hem kosten voor de hypotheek, verzekeringen, internet etc.
We hebben (nog) geen samenlevingscontract, het meeste is idd van hem. Ik verwacht ook mocht hij overlijden dat zijn ouders er geen problemen mee hebben dat ik meubels overneem. Het huis is natuurlijk wel van hen dan.
We gaan binnen een jaar wel verhuizen en samen wat kopen, dus vanaf dat moment sluiten we ook verzekeringen en een samenlevingscontract af, waardoor echt alles gezamelijk wordt. Dat is ook de reden dat we dat nu nog niet doen (anders moeten we straks weer wijzigen).
Verder hebben we allebei een eigen rekening, en eigen spaarrekening, een gezamelijk rekening en een gezamelijk spaarrekening.
Eigen rekening: eigen salaris komt daarop, verder betalen we daarvan uitgaan, kleding, hobbies, sporten, verzekeringe, telefoon, etc.
Gezamelijke rekening: storten we beide evenveel op per maand voor boodschappen (straks ook voor hypotheek, verzekeringen voor het huis, internet, tv, belastingen etc)
Eigen spaarrekening: sparen we zelf op voor extra's voor onszelf (vakanties, auto, grote aankoop als computer of iets dergelijks)
Gezamelijk spaarrekening: sparen we samen op voor dingen als onverwachte uitgaven voor het huis, de verhuizing, evt. bruiloft straks etc.
We verdienen beide ongeveer evenveel nu (hij 36uur, ik 40uur per week). Wanneer een van ons minder zou gaan werken, door bijv. kinderen, denk ik dat we naar rato bijdragen aan de gezamelijk vaste lasten. Maar dat is iets wat nog niet aan de orde is!

maandag 14 juli 2008 om 12:24
Het is heel mooi dat je verwacht dat schoonouders niet moeilijk zullen doen, maar verdriet (en in een slechter uitgangspunt: kans op geld en spullen) kan veel met mensen doen hoor. Het komt wel eens voor dat schoonouders toch alles opeisen, en de partner, zonder contract dus, met niks achterblijft.
En soms willen die schoonouders dat dan niet eens écht zelf, maar worden zij 'geadviseerd' door broers/zussen/andere erfgenamen.
En soms willen die schoonouders dat dan niet eens écht zelf, maar worden zij 'geadviseerd' door broers/zussen/andere erfgenamen.
maandag 14 juli 2008 om 12:37
Hier wonen we nog maar net samen in mijn koophuis, we zijn ook nog maar net samen, zijn huis moet nog verkocht worden (september/ oktober) maar we zitten wel te bedenken hoe we dit soort dingen dan gaan doen. Ik verdien wat meer dan hij (en dat verschil zal voorlopig alleen nog maar groter worden) maar mijn en dus straks gaan onze maandlasten (hypotheek, GWL en verzekeringen +/- ¤ 550) van de gezamelijke rekening, evenals de boodschappen. Daarnaast gaan we samen sparen. Maar voorlopig komen de investeringen die ik nu in mijn huis doe voor mijn rekening, aangezien ik de meerwaarde die ik straks heb bij het verkopen van mijn huis graag zelf wil houden. Niet vanwege hebberigheid of zo maar ik heb er al veel spaargeld ingestopt wat ik ook graag wil terugverdienen.

maandag 14 juli 2008 om 12:52
Ik zou weldegelijk mijn eigen bankrekening willen houden eigenlijk.
En dan inderdaad een gezamelijke rekening openen waar een deel van het salaris voor de vaste lasten enzo heen gaat.
Maar ik heb geen relatie, dus dit is toekomstmuziek.
Je hebt gevoel en je hebt verstand, financieën vallen voor mij onder het laatste kopje...
En dan inderdaad een gezamelijke rekening openen waar een deel van het salaris voor de vaste lasten enzo heen gaat.
Maar ik heb geen relatie, dus dit is toekomstmuziek.
Je hebt gevoel en je hebt verstand, financieën vallen voor mij onder het laatste kopje...
maandag 14 juli 2008 om 13:02
Wij hebben ieder ons eigen bankrekening. Binnenkort willen we wel een gezamelijke rekening openen, meer ook voor mijn gevoel. Mijn vriend verdiend nogal veel en ik, ik verdien ongeveer 1/5 van van hij verdiend. Hij betaald de huur, gas, water, licht en servicekosten en z'n eigen kosten. Ik betaal m'n eigen verzekeringen en uitgaven. Verder doe ik meestal de boodschappen en betaal ik vaak de etentjes, verder heb ik een spaarrekening en ik hoop met dit geld over een tijdje ons nieuwe huis te kunnen inrichten. Zo houden we het voor ons gevoel in evenwicht. Toch heb ik, heel af en toe, het idee dat ik niets betaal. Dat komt meer door de grote bedragen die nu niet van m'n rekening worden afgeschreven.
maandag 14 juli 2008 om 13:10
quote:Becky26 schreef op 14 juli 2008 @ 12:37:
Maar voorlopig komen de investeringen die ik nu in mijn huis doe voor mijn rekening, aangezien ik de meerwaarde die ik straks heb bij het verkopen van mijn huis graag zelf wil houden. Niet vanwege hebberigheid of zo maar ik heb er al veel spaargeld ingestopt wat ik ook graag wil terugverdienen.Grote investeringen als een nieuwe keuken of zo zou ik ook zelf willen betalen. Hij betaalt echter wel mee aan mijn hypotheekrente, zonder dat hij ooit zal meedelen in de overwaarde (als het allemaal goed blijft gaan tussen ons natuurlijk indirect wel, maar niet als we uit elkaar zouden gaan). Als hij niet bij mij zou wonen zou hij namelijk ook gewoon huur moeten betalen. Dus hij ziet de helft van mijn hypotheekkosten die hij nu betaalt als 'huur' voor de helft van mijn huis.
Maar voorlopig komen de investeringen die ik nu in mijn huis doe voor mijn rekening, aangezien ik de meerwaarde die ik straks heb bij het verkopen van mijn huis graag zelf wil houden. Niet vanwege hebberigheid of zo maar ik heb er al veel spaargeld ingestopt wat ik ook graag wil terugverdienen.Grote investeringen als een nieuwe keuken of zo zou ik ook zelf willen betalen. Hij betaalt echter wel mee aan mijn hypotheekrente, zonder dat hij ooit zal meedelen in de overwaarde (als het allemaal goed blijft gaan tussen ons natuurlijk indirect wel, maar niet als we uit elkaar zouden gaan). Als hij niet bij mij zou wonen zou hij namelijk ook gewoon huur moeten betalen. Dus hij ziet de helft van mijn hypotheekkosten die hij nu betaalt als 'huur' voor de helft van mijn huis.

maandag 14 juli 2008 om 13:32
quote:Capibara schreef op 14 juli 2008 @ 13:10:
[...]
Grote investeringen als een nieuwe keuken of zo zou ik ook zelf willen betalen. Hij betaalt echter wel mee aan mijn hypotheekrente, zonder dat hij ooit zal meedelen in de overwaarde (als het allemaal goed blijft gaan tussen ons natuurlijk indirect wel, maar niet als we uit elkaar zouden gaan). Als hij niet bij mij zou wonen zou hij namelijk ook gewoon huur moeten betalen. Dus hij ziet de helft van mijn hypotheekkosten die hij nu betaalt als 'huur' voor de helft van mijn huis.Nu zijn dat gewoon alle investeringen, ook behang en dat soort dingen maar heb net een nieuwe afzuigkap gekocht en er moet nog wat verbouwd worden, dit komt allemaal op mijn rekening. Wel betaald hij straks gewoon mee aan de hypotheek (en kan ik meer sparen) maar ook hij deelt alleen mee in de overwaarde wanneer ik dat stop in een nieuwe huis van ons samen. Ik hoef ook niets van zijn overwaarde als hij zijn huis verkoopt.
[...]
Grote investeringen als een nieuwe keuken of zo zou ik ook zelf willen betalen. Hij betaalt echter wel mee aan mijn hypotheekrente, zonder dat hij ooit zal meedelen in de overwaarde (als het allemaal goed blijft gaan tussen ons natuurlijk indirect wel, maar niet als we uit elkaar zouden gaan). Als hij niet bij mij zou wonen zou hij namelijk ook gewoon huur moeten betalen. Dus hij ziet de helft van mijn hypotheekkosten die hij nu betaalt als 'huur' voor de helft van mijn huis.Nu zijn dat gewoon alle investeringen, ook behang en dat soort dingen maar heb net een nieuwe afzuigkap gekocht en er moet nog wat verbouwd worden, dit komt allemaal op mijn rekening. Wel betaald hij straks gewoon mee aan de hypotheek (en kan ik meer sparen) maar ook hij deelt alleen mee in de overwaarde wanneer ik dat stop in een nieuwe huis van ons samen. Ik hoef ook niets van zijn overwaarde als hij zijn huis verkoopt.
maandag 14 juli 2008 om 14:30
quote:draaiorgel schreef op 14 juli 2008 @ 12:24:
Het is heel mooi dat je verwacht dat schoonouders niet moeilijk zullen doen, maar verdriet (en in een slechter uitgangspunt: kans op geld en spullen) kan veel met mensen doen hoor. Het komt wel eens voor dat schoonouders toch alles opeisen, en de partner, zonder contract dus, met niks achterblijft.
En soms willen die schoonouders dat dan niet eens écht zelf, maar worden zij 'geadviseerd' door broers/zussen/andere erfgenamen.Maar het maakt mij ook niet uit als zijn ouders alles "opeisen" - de spullen zijn officieel ook niet van mij...ik zou het zelfs een beetje raar vinden als ik opeens in dit huis zat met allerlei spullen die ik zelf niet heb aangeschaft. Het is natuurlijk een beetje onhandig, want dan zit ik hier in een (bijna) leeg huis, maarja...op zo'n moment is dat het laatste waar ik me druk om ga maken. Denk dat ik het dan veeeeeeeeeeeel erger vind dat ik mijn vriend dan kwijt ben
Het is heel mooi dat je verwacht dat schoonouders niet moeilijk zullen doen, maar verdriet (en in een slechter uitgangspunt: kans op geld en spullen) kan veel met mensen doen hoor. Het komt wel eens voor dat schoonouders toch alles opeisen, en de partner, zonder contract dus, met niks achterblijft.
En soms willen die schoonouders dat dan niet eens écht zelf, maar worden zij 'geadviseerd' door broers/zussen/andere erfgenamen.Maar het maakt mij ook niet uit als zijn ouders alles "opeisen" - de spullen zijn officieel ook niet van mij...ik zou het zelfs een beetje raar vinden als ik opeens in dit huis zat met allerlei spullen die ik zelf niet heb aangeschaft. Het is natuurlijk een beetje onhandig, want dan zit ik hier in een (bijna) leeg huis, maarja...op zo'n moment is dat het laatste waar ik me druk om ga maken. Denk dat ik het dan veeeeeeeeeeeel erger vind dat ik mijn vriend dan kwijt ben
maandag 14 juli 2008 om 21:27
quote:_Sabine_ schreef op 14 juli 2008 @ 11:55:
Runner, jouw situatie is een beetje gelijk aan de mijne.
Woon sinds 2 maanden ongeveer samen. Ik kom uit een huurhuis (opgezegd) en mijn vriend heeft een koophuis, waar we nu dus samen wonen.
Als je samen betaald voor een koophuis zou ik wel iets regelen met een samelevingscontract/ testament. Want dan worden er wel investeringen gedaan die ineens mee gaan spelen, mocht het misgaan.
Runner, jouw situatie is een beetje gelijk aan de mijne.
Woon sinds 2 maanden ongeveer samen. Ik kom uit een huurhuis (opgezegd) en mijn vriend heeft een koophuis, waar we nu dus samen wonen.
Als je samen betaald voor een koophuis zou ik wel iets regelen met een samelevingscontract/ testament. Want dan worden er wel investeringen gedaan die ineens mee gaan spelen, mocht het misgaan.
maandag 14 juli 2008 om 22:38
Runner
Ik snap best dat je nu zo denkt, maar reken maar dat als je een tijd samen bent / woont, dat het verschil tussen jouw en zijn spullen steeds kleiner wordt. Dan zijn alleen de sieraden van jouw oma of de zegelring van zijn opa (ik noem maar wat, de echte familiestukken, je begrijpt wat ik bedoel) echt van jullie apart. Heel veel van zijn spullen en heel veel van jouw spullen worden 'jullie' spullen.
Als je uit elkaar gaat dan is het weer jouw bank en zijn wasmachine, bij het overlijden van één van de twee blijven het 'jullie'spullen.
En dan, de bank die hij heeft gekocht ruil je op een gegeven moment ook in voor een nieuwe, eentje die jullie samen hebben gekocht. En wie dan (het leeuwendeel) heeft betaald, maakt ook niet meer uit. Het is jullie bank. Dat wordt lastig met uit elkaar gaan en nog lastiger als de schoonfamilie moeilijk gaat doen na een overlijden.
Dan heeft schoonma inderdaad recht op jullie bank, die jullie samen hebben uitgezocht voor jullie huis, enkel omdat haar zoon (meer) heeft betaald. Da's heel beroerd hoor, neem van mij aan dat je dat soort gezeik er niet bij wilt hebben.
Ik snap best dat je nu zo denkt, maar reken maar dat als je een tijd samen bent / woont, dat het verschil tussen jouw en zijn spullen steeds kleiner wordt. Dan zijn alleen de sieraden van jouw oma of de zegelring van zijn opa (ik noem maar wat, de echte familiestukken, je begrijpt wat ik bedoel) echt van jullie apart. Heel veel van zijn spullen en heel veel van jouw spullen worden 'jullie' spullen.
Als je uit elkaar gaat dan is het weer jouw bank en zijn wasmachine, bij het overlijden van één van de twee blijven het 'jullie'spullen.
En dan, de bank die hij heeft gekocht ruil je op een gegeven moment ook in voor een nieuwe, eentje die jullie samen hebben gekocht. En wie dan (het leeuwendeel) heeft betaald, maakt ook niet meer uit. Het is jullie bank. Dat wordt lastig met uit elkaar gaan en nog lastiger als de schoonfamilie moeilijk gaat doen na een overlijden.
Dan heeft schoonma inderdaad recht op jullie bank, die jullie samen hebben uitgezocht voor jullie huis, enkel omdat haar zoon (meer) heeft betaald. Da's heel beroerd hoor, neem van mij aan dat je dat soort gezeik er niet bij wilt hebben.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.

maandag 14 juli 2008 om 22:43
quote:runner84 schreef op 14 juli 2008 @ 14:30:
[...]
Maar het maakt mij ook niet uit als zijn ouders alles "opeisen" - de spullen zijn officieel ook niet van mij...ik zou het zelfs een beetje raar vinden als ik opeens in dit huis zat met allerlei spullen die ik zelf niet heb aangeschaft. Het is natuurlijk een beetje onhandig, want dan zit ik hier in een (bijna) leeg huis, maarja...op zo'n moment is dat het laatste waar ik me druk om ga maken. Denk dat ik het dan veeeeeeeeeeeel erger vind dat ik mijn vriend dan kwijt ben Tuurlijk is het dan veel erger dat je partner er niet meer is. Ben ik helemaal met je eens. Maar op zo'n moment wil je misschien ook liever niet halsoverkop moeten verhuizen.
[...]
Maar het maakt mij ook niet uit als zijn ouders alles "opeisen" - de spullen zijn officieel ook niet van mij...ik zou het zelfs een beetje raar vinden als ik opeens in dit huis zat met allerlei spullen die ik zelf niet heb aangeschaft. Het is natuurlijk een beetje onhandig, want dan zit ik hier in een (bijna) leeg huis, maarja...op zo'n moment is dat het laatste waar ik me druk om ga maken. Denk dat ik het dan veeeeeeeeeeeel erger vind dat ik mijn vriend dan kwijt ben Tuurlijk is het dan veel erger dat je partner er niet meer is. Ben ik helemaal met je eens. Maar op zo'n moment wil je misschien ook liever niet halsoverkop moeten verhuizen.
dinsdag 15 juli 2008 om 13:53
We wonen iets meer dan 2 jaar samen. Als mijn vriend komt te overlijden hoef ik ook niet te verhuizen, want ik mag nu bijgeschreven worden op het huurcontract (mag na 2 jaar samenwonen).
De spullen die nu in huis staan ervaar ik ook wel als "mijn" spullen, maar als ik hier alleen zou zijn zou ik het niet prettig vinden om met al deze spullen te zitten. Spullen die ik dan eigenlijk "gratis" gekregen heb. Deze spullen heeft hij samen met zijn ex-vriendin gekocht toen zij hier (zo'n 6-7 jaar geleden) gingen samenwonen. Ik slaap nu in een door hen uitgekozen bed, zit op een door hen uitgekozen bank een eet aan een door hen uitgekozen tafel
Hier zit ik nu ook niet mee, het zou gek zijn (en zonde van het geld) om een geheel nieuwe inrichting te gaan aanschaffen omdat deze ook van zijn ex is geweest. Maar als ik hier alleen zou zijn zou ik het niet prettig vinden, sowieso niet omdat ik gewoon niet voor deze spullen betaald heb. Ze zijn niet van mij, ook al gebruik ik ze dag in, dag uit. Mijn spullen staan beneden in de kelder opgeslagen.
Wanneer we echt grote aankopen gaan doen samen zou ik wel een samenlevingscontract laten opstellen en al helemaal als we een huis gaan kopen o.i.d.
De spullen die nu in huis staan ervaar ik ook wel als "mijn" spullen, maar als ik hier alleen zou zijn zou ik het niet prettig vinden om met al deze spullen te zitten. Spullen die ik dan eigenlijk "gratis" gekregen heb. Deze spullen heeft hij samen met zijn ex-vriendin gekocht toen zij hier (zo'n 6-7 jaar geleden) gingen samenwonen. Ik slaap nu in een door hen uitgekozen bed, zit op een door hen uitgekozen bank een eet aan een door hen uitgekozen tafel
Hier zit ik nu ook niet mee, het zou gek zijn (en zonde van het geld) om een geheel nieuwe inrichting te gaan aanschaffen omdat deze ook van zijn ex is geweest. Maar als ik hier alleen zou zijn zou ik het niet prettig vinden, sowieso niet omdat ik gewoon niet voor deze spullen betaald heb. Ze zijn niet van mij, ook al gebruik ik ze dag in, dag uit. Mijn spullen staan beneden in de kelder opgeslagen.
Wanneer we echt grote aankopen gaan doen samen zou ik wel een samenlevingscontract laten opstellen en al helemaal als we een huis gaan kopen o.i.d.
vrijdag 18 juli 2008 om 14:21
Hallo,
Ik herken dit gevoel meteen.. Ik heb zo'n 5 jaar verkering met mn vriend. Hij werkte al jaren en ik studeerde nog waardoor ik weinig geld te besteden had.
Als we uitgingen betaalde hij altijd.. Als hij merkte dat ik geld nodig had, stopte hij het me toe.. Nu werk ik zo'n beetje een jaar en verdien ik meer dan hij.
We hebben een huis gekocht en gaan volgend jaar trouwen.
Nu delen we de kosten, maar meestal betaalt hij nog wel als we uitgaan. Dat is een onbeschreven regel lijkt het wel. Toch betalen we andere kosten nu wel gezamenlijk. We gaan een rekening openen. Ik spaar nu voor de bruiloft en hij heeft al gespaard voor de inrichting van ons huis en gaat daar gewoon mee verder..
Ik snap dat je je soms opgelaten voelt.. Maar praat erover. Dat hielp bij ons. Ik voelde me vaak schuldig als ik weer wat geld kreeg. Door erover te praten kon ik het gaan waarderen..
Succes!
Ik herken dit gevoel meteen.. Ik heb zo'n 5 jaar verkering met mn vriend. Hij werkte al jaren en ik studeerde nog waardoor ik weinig geld te besteden had.
Als we uitgingen betaalde hij altijd.. Als hij merkte dat ik geld nodig had, stopte hij het me toe.. Nu werk ik zo'n beetje een jaar en verdien ik meer dan hij.
We hebben een huis gekocht en gaan volgend jaar trouwen.
Nu delen we de kosten, maar meestal betaalt hij nog wel als we uitgaan. Dat is een onbeschreven regel lijkt het wel. Toch betalen we andere kosten nu wel gezamenlijk. We gaan een rekening openen. Ik spaar nu voor de bruiloft en hij heeft al gespaard voor de inrichting van ons huis en gaat daar gewoon mee verder..
Ik snap dat je je soms opgelaten voelt.. Maar praat erover. Dat hielp bij ons. Ik voelde me vaak schuldig als ik weer wat geld kreeg. Door erover te praten kon ik het gaan waarderen..
Succes!
vrijdag 18 juli 2008 om 14:35
Het huis waarin wij samenwonen is van mn vriend.
Ik betaal absoluut niet mee aan de hypotheek. Want dan ben ik in het investeren in zijn bezit, en ik hou er niets van over (practisch gezien).
Ik betaal wel aan alle andere vaste lasten kosten etc.Dat komt al op een aardig bedrag en zie ik als een soort all-in huur.
Over een poosje willen we gaan verbouwen etc dus is een 2e hypotheek nodig. Dit gaan we pas doen als alle evenredig is. Dus gaan we hoogstwaarschijnlijk trouwen in gemeenschap van goederen, zodat het huis ook voor 50% van mij wordt en dan een 2e hypotheek etc. (je gewoon op de hypotheek bijschrijven etc kost je iig 6 % overdrachtsbelasting, dat is heel zonde!!!!! kan je beter trouwen)
Door te trouwen is het erfrecht ook goed geregeld.
Bijvoorbeeld: Als vriend nu komt te overlijden, gaat alles naar zijn zoon (lees=huis), die is pas 3 dus gaat alles naar zijn moeder (ex-dus).En ik sta op straat. Nog een reden om niet te investeren in een huis wat niet van mij is, tot het rond is.
Wij betalen verder alles samen. Zo gaat het later ook als ik waarschijnlijk minder ga werken. Geld bij elkaar, alles van betalen en een gelijk deel 'zakgeld'
Sorry lang verhaal.
Moraal; niet meebetalen aan een huis wat niet (ook) van jou is. Je partner strijkt alle overwaarde op. Als jullie uit elkaar gaan heb je niets, nergens recht op.
Ik betaal absoluut niet mee aan de hypotheek. Want dan ben ik in het investeren in zijn bezit, en ik hou er niets van over (practisch gezien).
Ik betaal wel aan alle andere vaste lasten kosten etc.Dat komt al op een aardig bedrag en zie ik als een soort all-in huur.
Over een poosje willen we gaan verbouwen etc dus is een 2e hypotheek nodig. Dit gaan we pas doen als alle evenredig is. Dus gaan we hoogstwaarschijnlijk trouwen in gemeenschap van goederen, zodat het huis ook voor 50% van mij wordt en dan een 2e hypotheek etc. (je gewoon op de hypotheek bijschrijven etc kost je iig 6 % overdrachtsbelasting, dat is heel zonde!!!!! kan je beter trouwen)
Door te trouwen is het erfrecht ook goed geregeld.
Bijvoorbeeld: Als vriend nu komt te overlijden, gaat alles naar zijn zoon (lees=huis), die is pas 3 dus gaat alles naar zijn moeder (ex-dus).En ik sta op straat. Nog een reden om niet te investeren in een huis wat niet van mij is, tot het rond is.
Wij betalen verder alles samen. Zo gaat het later ook als ik waarschijnlijk minder ga werken. Geld bij elkaar, alles van betalen en een gelijk deel 'zakgeld'
Sorry lang verhaal.
Moraal; niet meebetalen aan een huis wat niet (ook) van jou is. Je partner strijkt alle overwaarde op. Als jullie uit elkaar gaan heb je niets, nergens recht op.
maandag 21 juli 2008 om 13:30
bij mijn vriend en mij is het allemaal nogal slecht geregeld. In theorie hebben we afgesproken dat hij (fulltime baan) de huur betaalt, ik (studeer nog) het g/w/l, en het grootste deel van de boodschappen.
In de praktijk komt het er op neer dat zijn salaris al op voor hij de huur heeft betaald, ik doordat ik tijdelijk geen bijbaan had het g/w/l niet kon betalen (heb ik inmiddels ingehaald, leve de belastingdienst!), ik alles voor de hond betaal (en die gaat regelmatignaar de dierenarts!), ik 90% van de boodschappen betaal, ons internet betaal, mijn telefoonrekening waar hij volop gebruik van maakt, mijn eigen auto en nu verwacht hij dat ik de helft van de huur ook nog betaal. Hij verdient 4x zoveel als ik, en ik betaal zo goed als alles.
Hij betaalt zijn verzekering (mijn ouders betalen de mijne nog) en als zijn vader de huur niet betaalt, doet hij het wel zelf.
Hij wil graag een gezamelijke rekening voor de vaste lasten, en dan nog beide een eigen rekeing. Maar daar zie ik vanaf. Als ik zie hoe hij met zijn geld omgaat, dan pas ik daarvoor! Gesprekken tot midden in de nacht leveren geen resultaat op, wat erin heeft geresulteerd dat ik de maximale lening bij IB maar af heb gesloten (hij lijkt echter te vergeten dat ik dit ook terug moet betalen)
Ik zou graag alles 50/50 zien als ik ga werken, mits hij geen rare aankopen doet.
In de praktijk komt het er op neer dat zijn salaris al op voor hij de huur heeft betaald, ik doordat ik tijdelijk geen bijbaan had het g/w/l niet kon betalen (heb ik inmiddels ingehaald, leve de belastingdienst!), ik alles voor de hond betaal (en die gaat regelmatignaar de dierenarts!), ik 90% van de boodschappen betaal, ons internet betaal, mijn telefoonrekening waar hij volop gebruik van maakt, mijn eigen auto en nu verwacht hij dat ik de helft van de huur ook nog betaal. Hij verdient 4x zoveel als ik, en ik betaal zo goed als alles.
Hij betaalt zijn verzekering (mijn ouders betalen de mijne nog) en als zijn vader de huur niet betaalt, doet hij het wel zelf.
Hij wil graag een gezamelijke rekening voor de vaste lasten, en dan nog beide een eigen rekeing. Maar daar zie ik vanaf. Als ik zie hoe hij met zijn geld omgaat, dan pas ik daarvoor! Gesprekken tot midden in de nacht leveren geen resultaat op, wat erin heeft geresulteerd dat ik de maximale lening bij IB maar af heb gesloten (hij lijkt echter te vergeten dat ik dit ook terug moet betalen)
Ik zou graag alles 50/50 zien als ik ga werken, mits hij geen rare aankopen doet.
maandag 21 juli 2008 om 20:46
"Gesprekken tot midden in de nacht leveren geen resultaat op, wat erin heeft geresulteerd dat ik de maximale lening bij IB maar af heb gesloten (hij lijkt echter te vergeten dat ik dit ook terug moet betalen)"
Het lijkt bijna of jij dat ook bent vergeten. Waarom sluit jij een lening af om het deel wat hij niet betaalt voor hem te kunnen betalen? Dat gaat jou toch heel veel geld kosten?
Het lijkt bijna of jij dat ook bent vergeten. Waarom sluit jij een lening af om het deel wat hij niet betaalt voor hem te kunnen betalen? Dat gaat jou toch heel veel geld kosten?

vrijdag 25 juli 2008 om 14:45
Mywickedlife, dat klinkt nogal als een beroerde situatie....
Toch zou ik die gezamelijke rekening openen, zorg er wel voor dat jullie daar dan niet rood op kunnen staan. Als jullie al het gezamelijke daarvan af halen, dan is er toch snel een overzicht van waar het geld blijft. Nu blijkt zijn geld elke maand zomaar te verdwijnen en draai jij voor de kosten op. Dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn en dat jijm de maximale IB lening afsluit volgens mij al helemaal niet.
Succes!
Toch zou ik die gezamelijke rekening openen, zorg er wel voor dat jullie daar dan niet rood op kunnen staan. Als jullie al het gezamelijke daarvan af halen, dan is er toch snel een overzicht van waar het geld blijft. Nu blijkt zijn geld elke maand zomaar te verdwijnen en draai jij voor de kosten op. Dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn en dat jijm de maximale IB lening afsluit volgens mij al helemaal niet.
Succes!