Relaties
alle pijlers
Hoe ervaar jij HET SAMENWONEN
dinsdag 19 augustus 2008 om 13:39
Ik heb op dit forum al heel wat van mij afgeschreven.
Voornamelijk bij het onderwerp 'relaties'.
Na 8 maanden een lat-relatie, heb ik de stap genomen. Ben bij mijn vriend gaan wonen.
Ik ben 26 en woon nu voor het eerst samen! Keek eigenlijk al vanaf mijn 17de heel erg tegen het samenwonen op!
Want samenwonen..dat is een enorme stap. Samen een huis delen, etc.
Nu woon ik 2 weken samen. Heb mijn eigen huisje waar ik helemaal verknocht op ben, achtergelaten..met een traan.
Vind het samenwonen eigenlijk ook heel erg spannend..maar ook leuk! Het is voor mij wel een enorm grote stap geweest.
En als het nu niet werkt..je toch niet prettig voelt?
Hoe ervaren jullie dat? Ook spannend? Eng? Tegenstrijdig?
Misschien kijk ik er zwaar tegenaan..? Allemaal gedachten die in mijn hoofd dwalen.
Voornamelijk bij het onderwerp 'relaties'.
Na 8 maanden een lat-relatie, heb ik de stap genomen. Ben bij mijn vriend gaan wonen.
Ik ben 26 en woon nu voor het eerst samen! Keek eigenlijk al vanaf mijn 17de heel erg tegen het samenwonen op!
Want samenwonen..dat is een enorme stap. Samen een huis delen, etc.
Nu woon ik 2 weken samen. Heb mijn eigen huisje waar ik helemaal verknocht op ben, achtergelaten..met een traan.
Vind het samenwonen eigenlijk ook heel erg spannend..maar ook leuk! Het is voor mij wel een enorm grote stap geweest.
En als het nu niet werkt..je toch niet prettig voelt?
Hoe ervaren jullie dat? Ook spannend? Eng? Tegenstrijdig?
Misschien kijk ik er zwaar tegenaan..? Allemaal gedachten die in mijn hoofd dwalen.
dinsdag 19 augustus 2008 om 13:41
Ik ben getrouwd (eerst samengewoond) en vind het heerlijk een huis te delen met mijn man.
Ik vind samenwonen geen must trouwens. Als ik er zo'n negatief gevoel bij zou hebben zoals jij zou ik het niet doen. Waarom heb jij uiteindelijk de stap genomen? Ik zou in jouw geval ook zeker mijn eigen huis nog een jaar ofzo aangehouden hebben.
Ik vind samenwonen geen must trouwens. Als ik er zo'n negatief gevoel bij zou hebben zoals jij zou ik het niet doen. Waarom heb jij uiteindelijk de stap genomen? Ik zou in jouw geval ook zeker mijn eigen huis nog een jaar ofzo aangehouden hebben.
dinsdag 19 augustus 2008 om 13:44
woon nu 1.5 jaar samen en voel me er heerlijk bij. wij zijn beide 22 jaar ( ook beide bijna 23 ). als we dit niet hadden gedaan hadden we nu niet meer samen geweest want dan hadden we elkaar nooit gezien en had ook niet gewerkt natuurlijk op den duur.
ik had het niet slecht bij mijn ouders maar... het was kiezen voor mijn relatie of... ja of niet
ik had het niet slecht bij mijn ouders maar... het was kiezen voor mijn relatie of... ja of niet
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
dinsdag 19 augustus 2008 om 13:44
Ik vind samenwonen heel erg prettig. Ik had juist niets met het hectische heen en weer reizen van de tijd ervoor. Ik wist nooit waar ik de rest van de week precies was enzo. Het heeft dan ook minder dan een jaar geduurd voordat mijn vriend bij mij introk en we zijn nu, een half jaar later op zoek naar een huis van ons samen.
Ik vond het ook spannend, had nog nooit samengewoond, maar was wel pas net bijna een jaar bij mijn ouders weg. In het begin wilde ik juist even zelf en alleen zijn, maar uiteindelijk is het niks te snel gegaan. De rust die ik zoek in mijn eentje kan ik in mijn huis ook wel vinden. Als mijn vriend aan het computeren is, kan ik heel goed alleen tv kijken of een boek lezen en andersom geldt dat ook. Bovendien hebben we allebei onze eigen buitenshuise activiteiten. Ik vind het dus een toevoeging aan mijn leven, klaar voor de rest van de toekomst zeg maar!
Ik vond het ook spannend, had nog nooit samengewoond, maar was wel pas net bijna een jaar bij mijn ouders weg. In het begin wilde ik juist even zelf en alleen zijn, maar uiteindelijk is het niks te snel gegaan. De rust die ik zoek in mijn eentje kan ik in mijn huis ook wel vinden. Als mijn vriend aan het computeren is, kan ik heel goed alleen tv kijken of een boek lezen en andersom geldt dat ook. Bovendien hebben we allebei onze eigen buitenshuise activiteiten. Ik vind het dus een toevoeging aan mijn leven, klaar voor de rest van de toekomst zeg maar!
dinsdag 19 augustus 2008 om 13:45
hmm ik ben waarschijnlijk niet degene die hier nu op moet antwoorden.
ben - na een relatie van vier en een half jaar, waarvan een half jaar echt officieel te hebben samengewoond - een paar dagen geleden bij mijn vriend weggegaan...
buiten het feit dat hij me sowieso erg ongelukkig heeft weten te maken, was met name het samenwonen geen feest...
hoewel ik nu niet té verbitterd moet doen (omdat ik nu gewoon heel, heel heeel erg verdrietig ben). het samenwonen was soms ook wel fijn... het heeft z'n voor's en na's...
ben - na een relatie van vier en een half jaar, waarvan een half jaar echt officieel te hebben samengewoond - een paar dagen geleden bij mijn vriend weggegaan...
buiten het feit dat hij me sowieso erg ongelukkig heeft weten te maken, was met name het samenwonen geen feest...
hoewel ik nu niet té verbitterd moet doen (omdat ik nu gewoon heel, heel heeel erg verdrietig ben). het samenwonen was soms ook wel fijn... het heeft z'n voor's en na's...
dinsdag 19 augustus 2008 om 13:51
Ik denk (maar dat is maar een mening) dat, als je samenwonen eng vindt, je relatie niet helemaal goed zit.
Dan gaat de één bijvoorbeeld zeuren tegen de ander omdat de ander zijn sokken laat rondslingeren (voorbeeldje).
Samenwonen is heerlijk als je 1) genoeg van elkaar houdt om te accepteren dat je partner sommige dingen anders doet dan jij 2) met elkaar praat en naar oplossingen zoekt om het gezamenlijke leven voor allebei zo bevredigend mogelijk te laten verlopen.
Ik heb 22 jaar lang een huwelijk gehad waarbij het samenleven een hel was, omdat beide voorgenoemde voorwaarden niet aanwezig waren (bij mijn ex...) ; met mijn huidige man is het samenwonen een dagelijks feest.
Dan gaat de één bijvoorbeeld zeuren tegen de ander omdat de ander zijn sokken laat rondslingeren (voorbeeldje).
Samenwonen is heerlijk als je 1) genoeg van elkaar houdt om te accepteren dat je partner sommige dingen anders doet dan jij 2) met elkaar praat en naar oplossingen zoekt om het gezamenlijke leven voor allebei zo bevredigend mogelijk te laten verlopen.
Ik heb 22 jaar lang een huwelijk gehad waarbij het samenleven een hel was, omdat beide voorgenoemde voorwaarden niet aanwezig waren (bij mijn ex...) ; met mijn huidige man is het samenwonen een dagelijks feest.
dinsdag 19 augustus 2008 om 14:03
Het is niet dat ik het samen wonen niet leuk vind. We kunnen juist heel goed met elkaar overweg. De ene keer zitten we romantisch op de bank en het andere moment doen we dingen voor ons zelf. Ook is hij heel zorgzaam. Dus ben niet de enige die moet schoonmaken, etc.
Ik moet er wel bij zeggen, dat ik in het begin erg heb getwijfeld over ons. Of hij wel de ware voor mij is. Nu gaat het goed tussen ons. Maar toch ergens diep van binnen heb ik die angst.
Ik merk wel dat ik meer mijn rust kan pakken. Hoef niet elke keer heen en weer te reizen om hem te zien.
En mijn vorige relatie van 5 jaar is stuk gelopen net voor het samenwonen. Ik kon het niet. Met hem een huis kopen. Waardoor ik bij hem ben weggegaan.
Ik moet er wel bij zeggen, dat ik in het begin erg heb getwijfeld over ons. Of hij wel de ware voor mij is. Nu gaat het goed tussen ons. Maar toch ergens diep van binnen heb ik die angst.
Ik merk wel dat ik meer mijn rust kan pakken. Hoef niet elke keer heen en weer te reizen om hem te zien.
En mijn vorige relatie van 5 jaar is stuk gelopen net voor het samenwonen. Ik kon het niet. Met hem een huis kopen. Waardoor ik bij hem ben weggegaan.
dinsdag 19 augustus 2008 om 14:05
Hoi!
Ik ben 4 maanden geleden gaan samenwonen met mijn vriend (toen 3,5 jaar samen). Eerst 4 jaar op kamers gewoond, en hij 6 jaar.. 2 jaar geleden was mijn vriend al "klaar" om te gaan samenwonen (hij was toen 25), maar ik nog absoluut niet. Niet omdat ik niet van hem hield, maar omdat mijn leven en gedachten op dat moment er nog niet toe stonden. Tot vorig jaar december, en ik opeens zoiets had van: Nu ben ik er klaar van! En echt.. het is super fijn! Bij mij brengt het een soort van rust. Niet meer altijd kleding enz meeslepen, omdat ik nooit zeker wist bij wie we zouden belanden die avond/nacht.
En zoals in een stukje hierboven al benoemt werd: je moet er tegen kunnen dat je partner niet alles hetzelfde wil/doet als jij.
We hadden het er gisteren nog over dat we heel blij zijn dat we het samenwonen in eerste instantie nog even uitgesteld hebben. Want ik denk dat als we al eerder waren gaan samenwonen, en ik er dus nog niet helemaal aan toe was, het nooit goed was afgelopen.
Ik ben 4 maanden geleden gaan samenwonen met mijn vriend (toen 3,5 jaar samen). Eerst 4 jaar op kamers gewoond, en hij 6 jaar.. 2 jaar geleden was mijn vriend al "klaar" om te gaan samenwonen (hij was toen 25), maar ik nog absoluut niet. Niet omdat ik niet van hem hield, maar omdat mijn leven en gedachten op dat moment er nog niet toe stonden. Tot vorig jaar december, en ik opeens zoiets had van: Nu ben ik er klaar van! En echt.. het is super fijn! Bij mij brengt het een soort van rust. Niet meer altijd kleding enz meeslepen, omdat ik nooit zeker wist bij wie we zouden belanden die avond/nacht.
En zoals in een stukje hierboven al benoemt werd: je moet er tegen kunnen dat je partner niet alles hetzelfde wil/doet als jij.
We hadden het er gisteren nog over dat we heel blij zijn dat we het samenwonen in eerste instantie nog even uitgesteld hebben. Want ik denk dat als we al eerder waren gaan samenwonen, en ik er dus nog niet helemaal aan toe was, het nooit goed was afgelopen.
dinsdag 19 augustus 2008 om 14:26
Na een "lat" relatie van negen maand wonen wij nu vijf maand samen (met een stel kids), en ik vind het heerlijk!
geen heen en weer gedoe meer.. eten we bij jou? slapen we bij mij? gesleep met spullen.. altijd dat nodig hebben wat in het andere huis ligt, niet nog naar het andere huis moeten voor de kat, post, planten.. kortom het is een stuk relaxter!
Het was voor ons een grote stap omdat we beide drie kinderen hebben uit een eerdere relatie, gelukkig kunnen de kinderen het heel goed met elkaar vinden maar dat was wel de eerste vereiste! anders waren we gewoon blijven latten!
geen heen en weer gedoe meer.. eten we bij jou? slapen we bij mij? gesleep met spullen.. altijd dat nodig hebben wat in het andere huis ligt, niet nog naar het andere huis moeten voor de kat, post, planten.. kortom het is een stuk relaxter!
Het was voor ons een grote stap omdat we beide drie kinderen hebben uit een eerdere relatie, gelukkig kunnen de kinderen het heel goed met elkaar vinden maar dat was wel de eerste vereiste! anders waren we gewoon blijven latten!
dinsdag 19 augustus 2008 om 14:42
Hoe ik samenwonen ervaar? Geweldig! Mijn vriend en ik waren, zoals hierboven ook al een paar keer gezegd, altijd bezig met vooruit denken waar we de hele week zouden zijn en welke spullen we dan wanneer waarnaartoe mee moesten nemen... Heerlijk rustig en gezellig om nu samen in één huis te wonen. Ik heb het eigenlijk nooit eng gevonden, was er altijd zeker van dat dit helemaal de goeie stap was (we zijn al na een paar maanden relatie op zoek gegaan naar een koophuis). Misschien scheelt het wel dat vriend en ik 30+ zijn en allebei langere tijd op onszelf gewoond hebben. Dan weet je precies wat je wel en niet wilt en ben je gewend om een huishouden te runnen. Wij hebben nooit gedoe over huishoudelijke dingen of geld, dat gaat eigenlijk allemaal vanzelf. En zorg er inderdaad voor dat je je eigen dingen blijft doen: afspreken met vriendinnen, sporten... Dan zit je elkaar niet op de lip en heb je elkaar iets te vertellen. Heel veel plezier!
dinsdag 19 augustus 2008 om 14:43
ik ben na 3 maanden of zo gaan samenwonen en ik vind het fantastisch! We waren vanaf moment 1 iedere avond samen dus die stap was snel gemaakt. Hij is nu (we zijn nu bijna 5 maand samen) zijn huis aan het verkopen. Tuurlijk is het spannend en eng, alle nieuwe dingen zijn over het algemeen spannend en zeker omdat dit wel 'DE' stappen naar een ander leven zijn. Wij (29 en 33) hebben ook nog nooit samengewoond (wel jaren in studentenhuis of alleen) maar het gaat supergoed!
dinsdag 19 augustus 2008 om 15:11
Ik woon nu een jaar of 7 samen en vind het nog steeds fijn. (Eerst huur, nu koop.) Samenwonen hoort m.i. vooral leuk spannend te zijn, niet eng! Misschien moet je het de tijd geven. Maar als je er over een tijdje nog zo over denkt, zou ik er toch wat mee doen.
Ik hoop dat het allemaal op z'n pootjes terecht komt voor je. Dat je straks niet meer bang bent...
Ik hoop dat het allemaal op z'n pootjes terecht komt voor je. Dat je straks niet meer bang bent...
dinsdag 19 augustus 2008 om 15:28
Na 3 jaar los-vast en 2 jaar vast een relatie te hebben vonden mijn vriendin en ik het nog steeds eng om samen te gaan wonen! Omdat mijn huis flink verbouwd moest worden, en zij toch altijd bij mij was heeft zij meebeslist over de inrichting en de kleuren en heel de zooi, en zelf ook een paar maanden heeft meegeklust. Tijdens deze verbouwing heb ik bij haar gelogeerd, en toen ik mijn zooi terug verhuisde is ze gewoon meegegaan.
Ging eigenlijk erg vanzelfsprekend, en is achteraf bezien NIET eng!
Ging eigenlijk erg vanzelfsprekend, en is achteraf bezien NIET eng!
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:05
ik vind samenwonen heerlijk!! Woon nu 1 1/2 jaar samen.(ik ben 29 en hij 31)
Vroeger dacht ik altijd dat ik het niet goed zou kunnen omdat ik veel tijd/rust voor mijzelf nodig heb maar in de praktijk geeft samenwonen me juist veel rust. Het is heerlijk om elke ochtend samen wakker te worden, te eten, in slaap te vallen etc...en juist om dat je samen bent heb je ook meer ruimte voor jezelf.....zo gaat mijn vriend in t weekend bv een heel eind fietsen en heb ik het huis voor me alleen om te rommelen bv.
Dat je t een btje eng vind, vind ik niet raar...is het toch ook als je het voor t eerst doet? Had ik ook en ik geef toe dat ik nog een maand of 3 mijn kamer heb aangehouden...we hebben eerst geoefend zal ik maar zeggen...maar beiden beviel t meteen erg goed...
Vroeger dacht ik altijd dat ik het niet goed zou kunnen omdat ik veel tijd/rust voor mijzelf nodig heb maar in de praktijk geeft samenwonen me juist veel rust. Het is heerlijk om elke ochtend samen wakker te worden, te eten, in slaap te vallen etc...en juist om dat je samen bent heb je ook meer ruimte voor jezelf.....zo gaat mijn vriend in t weekend bv een heel eind fietsen en heb ik het huis voor me alleen om te rommelen bv.
Dat je t een btje eng vind, vind ik niet raar...is het toch ook als je het voor t eerst doet? Had ik ook en ik geef toe dat ik nog een maand of 3 mijn kamer heb aangehouden...we hebben eerst geoefend zal ik maar zeggen...maar beiden beviel t meteen erg goed...
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:42
Leuk dat velen van jullie het toch erg positief ervaren het samenwonen.
Nu ben ik volgend jaar van plan om samen te gaan wonen, maar zie soms op tegen de avonden. Mijn vriend werkt in de horeca en werkt elke dag tot 01 uur. Ik zal hem dan eigenlijk weinig zien.
Nu wist ik dit natuurlijk van te voren, maar toch vind ik het moeilijk om te verhuizen voor iemand die ik (bijna) nooit zal zien.
Iemand ervaring hiermee ?? Hoe ga je hiermee om als je man/vriend weing thuis is of voor lange tijd weggat ?
Nu ben ik volgend jaar van plan om samen te gaan wonen, maar zie soms op tegen de avonden. Mijn vriend werkt in de horeca en werkt elke dag tot 01 uur. Ik zal hem dan eigenlijk weinig zien.
Nu wist ik dit natuurlijk van te voren, maar toch vind ik het moeilijk om te verhuizen voor iemand die ik (bijna) nooit zal zien.
Iemand ervaring hiermee ?? Hoe ga je hiermee om als je man/vriend weing thuis is of voor lange tijd weggat ?
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:49
Ik vind samenwonen ook heerlijk. Geen gedoe met slapen bij jou of bij mij en met spullen slepen.
Ik woon nu 4 jaar samen en het ging vanaf dag 1 heel vanzelfsprekend en normaal. En klein dingen blijven, mijn (inmiddels) man blijft zijn tandenborstel neerleggen op de wastafel in plaats van hem in de beker te zetten, maar ach, die zet ik dus zelf al bijna 4 jaar op zijn plaats. Gewoon niet aan ergeren. Niemand is perfect.
Ik woon nu 4 jaar samen en het ging vanaf dag 1 heel vanzelfsprekend en normaal. En klein dingen blijven, mijn (inmiddels) man blijft zijn tandenborstel neerleggen op de wastafel in plaats van hem in de beker te zetten, maar ach, die zet ik dus zelf al bijna 4 jaar op zijn plaats. Gewoon niet aan ergeren. Niemand is perfect.
woensdag 20 augustus 2008 om 08:39
Ik woon nu 3 jaar samen (ben 27) en ik vind het echt heerlijk! Eerder was het steeds maar afspreken bij wie zijn we het weekend en wanneer kunnen we weer afspreken. (woonden beiden een stuk van elkaar vandaan en beiden een druk sociaal leven, dus afspreken was moeilijk) Welke spullen moet ik meenemen enz. Nu we samenwonen is het gewoon rust, geen gedoe meer. Het samenwonen vind ik echt genieten, ben zo ontzettend blij dat we zijn gaan samenwonen, ik geniet er elke dag weer van!!
woensdag 20 augustus 2008 om 08:42
ik woon nu anderhalf jaar samen en ik vind het heerlijk. Het was wel een beetje raar, want ik ging samenwonen voordat ik op mezelf had gewoond, maar het bevalt nog steeds prima. Ik vind het leuk om mijn eigen stekje te hebben en het te delen met degene waar ik van hou. En ik wordt nog steeds elke dag erg blij als mijn mannetje thuiskomt en we dan samen gaan koken, om vervolgens lekker tegen elkaar aan te kruipen op de bank. Mij heeft het een hele hoop rust gebracht.
woensdag 20 augustus 2008 om 11:16
Katja, ik woon sinds 1.5 jaar samen met mijn vriend die ik weinig zie. We zijn in zijn huis gaan wonen, voor mij was het ruim 120 km naar het zuiden toe. (dichter bij mijn fam)
Het is me absoluut niet tegengevallen. Waar ik woonde had ik bijna helemaal geen contacten en een vreselijke rottijd meegemaakt dus het kon voor mij alleen maar beter zijn om daar weg te gaan.
Hier heb ik ook niet veel contacten maar dat is mijn eigen keuze. Wel ga ik een paar keer per week naar de sportschool. Omdat mijn vriend veel weg is hebben we 2 poezen gekocht zodat ik in ieder geval niet het gevoel heb helemaal in mijn uppie hier te zitten. Ook heb ik een eigen auto zodat ik regelmatig naar mijn familie kan en onafhankelijk ben van het openbaar vervoer. (mijn fam woont in limburg en dat is van hieruit goed te doen)
Het verschil met jou zal zijn dat het weekende echt voor ons zelf is. We doen dan samen dingen en genieten van het feit dat we de tijd voor elkaar kunnen nemen.
Door de week als mijn vriend thuis is en wil sporten is dat geen issue. Ook hij moet ontspanning hebben.
Een relatie is altijd geven en nemen, 24 uur bij elkaar op de lip zitten is killing, elkaar te weinig zien ook. het blijft investeren en goede afspraken maken.
Het is me absoluut niet tegengevallen. Waar ik woonde had ik bijna helemaal geen contacten en een vreselijke rottijd meegemaakt dus het kon voor mij alleen maar beter zijn om daar weg te gaan.
Hier heb ik ook niet veel contacten maar dat is mijn eigen keuze. Wel ga ik een paar keer per week naar de sportschool. Omdat mijn vriend veel weg is hebben we 2 poezen gekocht zodat ik in ieder geval niet het gevoel heb helemaal in mijn uppie hier te zitten. Ook heb ik een eigen auto zodat ik regelmatig naar mijn familie kan en onafhankelijk ben van het openbaar vervoer. (mijn fam woont in limburg en dat is van hieruit goed te doen)
Het verschil met jou zal zijn dat het weekende echt voor ons zelf is. We doen dan samen dingen en genieten van het feit dat we de tijd voor elkaar kunnen nemen.
Door de week als mijn vriend thuis is en wil sporten is dat geen issue. Ook hij moet ontspanning hebben.
Een relatie is altijd geven en nemen, 24 uur bij elkaar op de lip zitten is killing, elkaar te weinig zien ook. het blijft investeren en goede afspraken maken.
woensdag 20 augustus 2008 om 11:48
Hier ook niet echt een goede ervaring.
Ik ben niet zo'n huisvrouwtje, vond heel het huishouden verschrikkelijk om dat elke dag te moeten doen. Vaak gebeurde alleen de hoognodige dingen, de rest liet ik versloffen.
En mijn vriend maakte me ook niet echt heel gelukkig.
Dus de volgende keer dat ik ga samenwonen, ga ik het (hoop ik) veel beter doen.
Ik ben niet zo'n huisvrouwtje, vond heel het huishouden verschrikkelijk om dat elke dag te moeten doen. Vaak gebeurde alleen de hoognodige dingen, de rest liet ik versloffen.
En mijn vriend maakte me ook niet echt heel gelukkig.
Dus de volgende keer dat ik ga samenwonen, ga ik het (hoop ik) veel beter doen.
woensdag 20 augustus 2008 om 12:45
quote:Katja schreef op 19 augustus 2008 @ 16:42:
Nu wist ik dit natuurlijk van te voren, maar toch vind ik het moeilijk om te verhuizen voor iemand die ik (bijna) nooit zal zien.
Iemand ervaring hiermee ?? Hoe ga je hiermee om als je man/vriend weing thuis is of voor lange tijd weggat ?
Mijn (bijna!) man is voor zijn werk vaak in het buitenland, soms maar 1 nachtje weg, soms voor twee weken.
Ondanks dat ik hem dan vreselijk mis en twee weken best lang is, vooral het bijkletsen van de dag zeg maar, is die tijd ook fijn en rustig.
Wij waren allebei al jaren uit huis en gingen na een jaar samenwonen. Dit ging heel erg goed, en natuurlijk vloek je inderdaad een keer over de tandeborstel maar dat zijn details wat mij betreft..
Wat wel wennen was en waar we soms nog wel een beetje mee worstelen is de verhouding tussen samentijd en eigen tijd. Ik heb persoonlijk iets meer eigen tijd nodig dan mijn lief, en als hij weg is van werk is het bed heel groot en allemaal zielige dingen enzo :p maar het is ook heerlijk om alleen thuis te zijn en te merken dat je even helemaal tot jezelf komt.
Katja, moet je vriend ook vaak in het weekend en met feestdagen werken?
Nu wist ik dit natuurlijk van te voren, maar toch vind ik het moeilijk om te verhuizen voor iemand die ik (bijna) nooit zal zien.
Iemand ervaring hiermee ?? Hoe ga je hiermee om als je man/vriend weing thuis is of voor lange tijd weggat ?
Mijn (bijna!) man is voor zijn werk vaak in het buitenland, soms maar 1 nachtje weg, soms voor twee weken.
Ondanks dat ik hem dan vreselijk mis en twee weken best lang is, vooral het bijkletsen van de dag zeg maar, is die tijd ook fijn en rustig.
Wij waren allebei al jaren uit huis en gingen na een jaar samenwonen. Dit ging heel erg goed, en natuurlijk vloek je inderdaad een keer over de tandeborstel maar dat zijn details wat mij betreft..
Wat wel wennen was en waar we soms nog wel een beetje mee worstelen is de verhouding tussen samentijd en eigen tijd. Ik heb persoonlijk iets meer eigen tijd nodig dan mijn lief, en als hij weg is van werk is het bed heel groot en allemaal zielige dingen enzo :p maar het is ook heerlijk om alleen thuis te zijn en te merken dat je even helemaal tot jezelf komt.
Katja, moet je vriend ook vaak in het weekend en met feestdagen werken?
woensdag 20 augustus 2008 om 15:46
quote:Brummetje schreef op 20 augustus 2008 @ 11:48:
Hier ook niet echt een goede ervaring.
Ik ben niet zo'n huisvrouwtje, vond heel het huishouden verschrikkelijk om dat elke dag te moeten doen. Vaak gebeurde alleen de hoognodige dingen, de rest liet ik versloffen.
Dus de volgende keer dat ik ga samenwonen, ga ik het (hoop ik) veel beter doen. Brummetje, ik snap absoluut niet wat dit met samenwonen te maken heeft. Huishouden moet je altijd doen, of je nu alleen woont of met je ouders of samen of in een woongroep, huishouden moet gebeuren, toch? Tenzij je vriend een enorme rommelkont is en de afspraak is dat jij alles in het huishouden doet kan ik me niet voorstellen dat het huishouden opeens zo heel veel meer werk is als je gaat samenwonen. Of kwam je van thuis vandaan en was je gewend dat alles voor je gedaan werd? Als je dan nu op jezelf gaat wonen dan zal het je misschien nog wel tegen vallen dat in je eentje spullen ook vies worden.
Hier ook niet echt een goede ervaring.
Ik ben niet zo'n huisvrouwtje, vond heel het huishouden verschrikkelijk om dat elke dag te moeten doen. Vaak gebeurde alleen de hoognodige dingen, de rest liet ik versloffen.
Dus de volgende keer dat ik ga samenwonen, ga ik het (hoop ik) veel beter doen. Brummetje, ik snap absoluut niet wat dit met samenwonen te maken heeft. Huishouden moet je altijd doen, of je nu alleen woont of met je ouders of samen of in een woongroep, huishouden moet gebeuren, toch? Tenzij je vriend een enorme rommelkont is en de afspraak is dat jij alles in het huishouden doet kan ik me niet voorstellen dat het huishouden opeens zo heel veel meer werk is als je gaat samenwonen. Of kwam je van thuis vandaan en was je gewend dat alles voor je gedaan werd? Als je dan nu op jezelf gaat wonen dan zal het je misschien nog wel tegen vallen dat in je eentje spullen ook vies worden.
