
Hoe geëmancipeerd is de Nederlandse vrouw daadwerkelijk?
dinsdag 20 juni 2017 om 19:24
Ik wist niet goed op welke pijler dit te plaatsen, dus dan maar onder relaties, omdat het daar (onder meer) mee te maken heeft.
Vandaag: een vrouwelijke collega komt om 9 uur binnen op het werk, krijgt blijkbaar 10 minuten later een "help"-telefoontje van haar man, en verdwijnt naar huis.
De situatie: kind van 3/4 jaar oud heeft waterpokken. Maar: vader was gewoon thuis (mijn collega en haar man hebben het zo geregeld dat er altijd één ouder thuis is), dus waarom dat noodtelefoontje? Maar nee, mijn collega was nog geen tien minuten binnen of ze meldde dat ze écht naar huis moest want noodgeval en ziek kind en ze moest het gaan verzorgen enz.
Terwijl de vader nota bene gewoon thuis was.
Ben ik nou raar, of had ze dan gewoon kunnen vinden dat die vader óók voor het kind had kunnen zorgen, en gewoon kunnen zeggen "sterkte schat, geef de kleine een knuffel van me en mamma is er om half 5 weer, want mamma moet nou eenmaal werken"...
Waarom moest ze als een speer naar huis rijden om pas 4 uur later weer op te duiken (en gewoon haar werk te laten vallen)?
Hoe geëmancipeerd zijn veel vrouwen dan werkelijk, als ze niet vinden dat hun man op dat moment prima voor de kleine kan zorgen, maar dat ze zich gewoon toch geroepen voelen naar huis te snellen?
Vandaag: een vrouwelijke collega komt om 9 uur binnen op het werk, krijgt blijkbaar 10 minuten later een "help"-telefoontje van haar man, en verdwijnt naar huis.
De situatie: kind van 3/4 jaar oud heeft waterpokken. Maar: vader was gewoon thuis (mijn collega en haar man hebben het zo geregeld dat er altijd één ouder thuis is), dus waarom dat noodtelefoontje? Maar nee, mijn collega was nog geen tien minuten binnen of ze meldde dat ze écht naar huis moest want noodgeval en ziek kind en ze moest het gaan verzorgen enz.
Terwijl de vader nota bene gewoon thuis was.
Ben ik nou raar, of had ze dan gewoon kunnen vinden dat die vader óók voor het kind had kunnen zorgen, en gewoon kunnen zeggen "sterkte schat, geef de kleine een knuffel van me en mamma is er om half 5 weer, want mamma moet nou eenmaal werken"...
Waarom moest ze als een speer naar huis rijden om pas 4 uur later weer op te duiken (en gewoon haar werk te laten vallen)?
Hoe geëmancipeerd zijn veel vrouwen dan werkelijk, als ze niet vinden dat hun man op dat moment prima voor de kleine kan zorgen, maar dat ze zich gewoon toch geroepen voelen naar huis te snellen?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 20 juni 2017 om 21:46
Kies jij maar! Volgens mij kun jij dat wel. Sterker nog, je hebt al gekozen.

dinsdag 20 juni 2017 om 21:46
Hangt ook een beetje van de aard van de ziekte af. Een onschuldige aanval van waterpokken of een lullige snotneus moest papa mij niet voor van mijn werk bellen hoor, dat kan hij net zo goed af als ik. Maar gelukkig heb ik ook niet zo'n ongeëmancipeerde man, hij belt alleen maar als er echt poep aan de knikker is.
dinsdag 20 juni 2017 om 21:47
Nederlandse man weet ik niet, maar mijn Surinaamse man zorgt al vanaf de geboorte heel goed voor de kinderen. Even goed als ikzelf.
In de babytijd zelfs beter. Hij was zo handig met die piepkleine armpjes door piepkleine mouwtjes, en met luiers en flesjes en badderen. Ik was iets klunziger


Ab imo pectore

dinsdag 20 juni 2017 om 21:47
Ik denk dat ze bij haar kind wilde zijn en het "noodgeval" als excuus aangreep. Heeft weinig met emancipatie te maken.MoirenPhae schreef: ↑20-06-2017 21:42Niets. Maar je werk laten vallen terwijl de vader gewoon bij het kind is is best vreemd.
Stel dat haar man had gezegd dat hij niet de kaasschaaf niet kon vinden en ze dán naar huis vloog om man te redden, dan was er een punt.

dinsdag 20 juni 2017 om 21:47
Laat hem toch. We hebben nu toch een leuk gesprek?Defietsboer schreef: ↑20-06-2017 21:42Het is inderdaad vreemd, maar het probleem is dat TO dit voorval gebruikt om even lekker te zeiken over alle Nederlandse vrouwen.
dinsdag 20 juni 2017 om 21:47
Terwijl de vader er is?
Als je zó graag bij je kind wil zijn als het ziek is, en kinderen zijn om de haverklap ziek want die hebben nog geen weerstand, dan moet je kiezen voor je kind en vooral NIET gaan werken zodat je je collega om elk wissewasje moet laten zitten.
dinsdag 20 juni 2017 om 21:51
We laten ze wel denken dat ze los zitten. Maar ondertussen....
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 20 juni 2017 om 21:51
Jij kent TO helemaal niet, dus ik snap niet hoe je tot dat oordeel komt. Tenzij het een soort zelfbevrediging is van je om dat te roepen om welke reden dan ook.Defietsboer schreef: ↑20-06-2017 21:42Het is inderdaad vreemd, maar het probleem is dat TO dit voorval gebruikt om even lekker te zeiken over alle Nederlandse vrouwen.
TO vind het gewoon vreemd dat een moeder die op haar werk is, blijkbaar vindt dat ze naar huis moet omdat een kind dat gewoon met haar vader thuis is en dus goed verzorgd is, een lichte kinderziekte heeft. En TO vindt het vreemd dat veel andere vrouwelijke collega's dat helemaal normaal vonden en helemaal niet vonden dat die vrouw gewoon op haar werk had kunnen blijven omdat papa al ter plaatse was om het kind te verzorgen. Dat vindt TO gewoon merkwaardig. Niet om te zeiken, maar gewoon ronduit merkwaardig.
pejeka wijzigde dit bericht op 20-06-2017 21:57
0.11% gewijzigd
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!

dinsdag 20 juni 2017 om 21:55
Vanaf dat ik een jaar of 8 was, was mijn moeder kostwinner (ik ben geboren in de eighties). Pa was huisvader. En die kon je ook maar beter hebben als je ziek was. Die ging thee zetten, tv met me kijken, eten klaarmaken. Mijn moeder haar commentaar was dan: 'Ze heeft handen, dus ze kan zelf ook wel iets pakken.'
En ik kom uit een minuscuul dorp, op de kaart valt het niet te vinden. Maar inderdaad, naast mijn moeder werkte er nog 1 andere moeder van de kinderen bij mij uit de klas.
En ik kom uit een minuscuul dorp, op de kaart valt het niet te vinden. Maar inderdaad, naast mijn moeder werkte er nog 1 andere moeder van de kinderen bij mij uit de klas.

dinsdag 20 juni 2017 om 21:59
Nou ja PJK, je zult moeten toegeven dat je topictitel wel erg algemeen gesteld is 
Ik ken er eigenlijk maar eentje van dat slag. Maar die is ook gewoon echt niet geëmancipeerd, en daar ligt ze totaal niet wakker van. Zij werkt twee dagen, voor de hobby, maar haar kinderen zijn haar alles en voor hen laat ze alles uit haar handen vallen als ze de kans krijgt. De kunst is dus om haar niet de kans te geven, behalve als het écht erg is. En daar heb je dan weer een leidinggevende voor.
Maar verder is het echt een schat hoor, al is de hele vrouwenemancipatie aan haar voorbij gegaan.

Ik ken er eigenlijk maar eentje van dat slag. Maar die is ook gewoon echt niet geëmancipeerd, en daar ligt ze totaal niet wakker van. Zij werkt twee dagen, voor de hobby, maar haar kinderen zijn haar alles en voor hen laat ze alles uit haar handen vallen als ze de kans krijgt. De kunst is dus om haar niet de kans te geven, behalve als het écht erg is. En daar heb je dan weer een leidinggevende voor.
Maar verder is het echt een schat hoor, al is de hele vrouwenemancipatie aan haar voorbij gegaan.
dinsdag 20 juni 2017 om 22:01
Goeie ja.Foodisgood schreef: ↑20-06-2017 21:58Moet de vraagstelling niet zijn hoe geëmancipeerd zijn de mannen? In dit geval weinig.
Ab imo pectore

dinsdag 20 juni 2017 om 22:11


dinsdag 20 juni 2017 om 22:17
Wat is het verschil dan?
Als ze bij haar zieke kind wil zijn moet ze vrij nemen.
dinsdag 20 juni 2017 om 22:32
Nee, waarom zou ik? Want blijkbaar vertrouwt ze haar man volkomen elke dag weer om voor het kind te zorgen. Dus waarom zou ze haar man dan niet vertrouwen op het moment dat dat kind even wat meer aandacht nodig heeft omdat het hangerig en ziekjes is?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 20 juni 2017 om 22:34
Waar het mij om ging is dat niet alleen die moeder naar huis snelde, maar dat veel vrouwelijke collega's haar ook nog groot gelijk gaven daarin, ondanks het feit dat er een liefhebbende vader bij het kind thuis was die prima de verzorging op zich kon nemen. Dus het ging niet alleen om die ene vrouw/moeder, maar eigenlijk meer nog dat veel vrouwelijke collega's het volkomen begrijpelijk vonden dat ze alles uit haar handen liet vallen en in de auto sprong. Want tja, als zo'n kleuter ziek is, heeft het toch eigenlijk niks aan de vader, dan moet de moeder er zijn (letterlijk wat één van mijn collega's zei)...Lady_Voldemort schreef: ↑20-06-2017 21:59Nou ja PJK, je zult moeten toegeven dat je topictitel wel erg algemeen gesteld is
Ik ken er eigenlijk maar eentje van dat slag. Maar die is ook gewoon echt niet geëmancipeerd, en daar ligt ze totaal niet wakker van. Zij werkt twee dagen, voor de hobby, maar haar kinderen zijn haar alles en voor hen laat ze alles uit haar handen vallen als ze de kans krijgt. De kunst is dus om haar niet de kans te geven, behalve als het écht erg is. En daar heb je dan weer een leidinggevende voor.
Maar verder is het echt een schat hoor, al is de hele vrouwenemancipatie aan haar voorbij gegaan.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 20 juni 2017 om 22:40
Blijkbaar niet, aangezien veel forummers nog steeds dezelfde dingen zeggen of vragen. Dus dan ben ik niet te beroerd om nog even uit te leggen wat ik bedoelde.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!



dinsdag 20 juni 2017 om 22:53
Mag ik je een tip geven?
Probeer op zoveel mogelijk verschillende pijlers (bijvoorbeeld kinderen, beauty, gezondheid, actueel, eten) in te haken op dit of een soortgelijk thema. Geef desnoods het topic een dusdanige draai dat het o.m. ook hier over kan gaan. Dan kan je vervolgens nogmaals uitleggen wat je bedoelt en bereik je gegarandeerd een breed publiek. Echt, dan zal de boodschap zeker tot veel meer mensen doordringen!

dinsdag 20 juni 2017 om 22:57
pejeka schreef: ↑20-06-2017 22:34Waar het mij om ging is dat niet alleen die moeder naar huis snelde, maar dat veel vrouwelijke collega's haar ook nog groot gelijk gaven daarin, ondanks het feit dat er een liefhebbende vader bij het kind thuis was die prima de verzorging op zich kon nemen. Dus het ging niet alleen om die ene vrouw/moeder, maar eigenlijk meer nog dat veel vrouwelijke collega's het volkomen begrijpelijk vonden dat ze alles uit haar handen liet vallen en in de auto sprong. Want tja, als zo'n kleuter ziek is, heeft het toch eigenlijk niks aan de vader, dan moet de moeder er zijn (letterlijk wat één van mijn collega's zei)...
Kinderen hebben vaak liever het zorgzame van hun moeder om zich heen dan het rationele praktische van de vader als ze ziek zijn.
Heeft mijns inziens nog steeds niks met emancipatie te maken.