Relaties
alle pijlers
Hoe kom je eroverheen?
donderdag 24 juli 2008 om 12:16
Mijn relatie is al een paar maanden voorbij, toch betrap ik mezelf erop vaak zijn Hyves te bekijken... En dan zie ik soms foto's van hem en voel ik gewoon nog vlinders in mijn buik.
Ik weet dat het niet meer goed komt, hij wil niet meer. Mijn problemen met de relatie raken spontaan op de achtergrond wanneer ik die verliefdheid weer voel.
Ik zou zo graag hier overheen komen... De pijn is killing, alsof mn maag continu wordt samengetrokken door een strak snoer...
Hebben jullie tips of ervaringen?
Weet dat de reguliere tip is: ga leuke dingen doen... Ik doe mijn best daarin, maar merk dat zodra ik enige tijd heb ik met mijn hoofd bij hem zit en bij mijn gevoel voor hem...
Lfs
Ik weet dat het niet meer goed komt, hij wil niet meer. Mijn problemen met de relatie raken spontaan op de achtergrond wanneer ik die verliefdheid weer voel.
Ik zou zo graag hier overheen komen... De pijn is killing, alsof mn maag continu wordt samengetrokken door een strak snoer...
Hebben jullie tips of ervaringen?
Weet dat de reguliere tip is: ga leuke dingen doen... Ik doe mijn best daarin, maar merk dat zodra ik enige tijd heb ik met mijn hoofd bij hem zit en bij mijn gevoel voor hem...
Lfs
donderdag 24 juli 2008 om 12:22
Hmm weet niet of ik de aangewezen persoon ben om hier te antwoorden nu, met al mijn uitzijnde relatieperikelen.
Ik mag van mezelf ook geen contact meer met ex opnemen dus. Een trucje wat ik ergens heb geleerd is jezelf voorhouden dat het beter is. Bedenk hoe je je voelt als je zn hyves checkt versus het moment dat je het niet doet. Achteraf voel je je vast rotter als je wel gekeken hebt. Doe het dus gewoon niet meer, gooi hem van je vriendenlijst af of wat ook (weet niet psies hoe het werkt). Kijk niet meer en hou jezelf voor dat als je het een uur terug kon je het nu ook nog vol kan houden, dat niet kijken dus heh. En zo verstrijkt de tijd en ben je steeds trotser op jezelf dat je het al zo lang volhoudt tot je op een gegeven moment hopelijk de behoefte niet meer voelt...
kun je hier wat mee?
Ik mag van mezelf ook geen contact meer met ex opnemen dus. Een trucje wat ik ergens heb geleerd is jezelf voorhouden dat het beter is. Bedenk hoe je je voelt als je zn hyves checkt versus het moment dat je het niet doet. Achteraf voel je je vast rotter als je wel gekeken hebt. Doe het dus gewoon niet meer, gooi hem van je vriendenlijst af of wat ook (weet niet psies hoe het werkt). Kijk niet meer en hou jezelf voor dat als je het een uur terug kon je het nu ook nog vol kan houden, dat niet kijken dus heh. En zo verstrijkt de tijd en ben je steeds trotser op jezelf dat je het al zo lang volhoudt tot je op een gegeven moment hopelijk de behoefte niet meer voelt...
kun je hier wat mee?
donderdag 24 juli 2008 om 12:27
Zelf ben ik ook iemand die er nog heel erg lang in kan blijven hangen. Maar bij mij werkt 't heel goed om afstand te nemen, te relativeren en weer interesse in mijn eigen leven te krijgen op het moment dat ik op reis ga. Op een of andere manier gaat tijdens een reis bij mij die knop vanzelf weer om.
donderdag 24 juli 2008 om 12:35
Dank jullie voor de snelle reactie!
Pluk, ik weet ergens ook wel dat het beter is, soms hou ik het ook uit een paar dagen niet te kijken tot het voelt als een onweerstaanbare drang... en dan ga ik toch weer overstag. Maar je hebt wel gelijk, nadien voel ik me rotter en zit ik nóg meer met hem in mijn hoofd... Voelt bijna als een verslaving...
Ga m'n best doen m'n poot stijf te houden!
Elninjoo, wat heerlijk lijkt me dat, op reis gaan! Ik weet inderdaad dat wanneer ik op vakantie ben, ik minder aan hem kan denken en dat afstand nemen makkelijker is. Helaas zit mijn vakantie er voor dit jaar weer op, en moet ik eerst de loterij winnen (eerst nog lid worden) om nog eens weg te kunnen...
Pluk, ik weet ergens ook wel dat het beter is, soms hou ik het ook uit een paar dagen niet te kijken tot het voelt als een onweerstaanbare drang... en dan ga ik toch weer overstag. Maar je hebt wel gelijk, nadien voel ik me rotter en zit ik nóg meer met hem in mijn hoofd... Voelt bijna als een verslaving...
Ga m'n best doen m'n poot stijf te houden!
Elninjoo, wat heerlijk lijkt me dat, op reis gaan! Ik weet inderdaad dat wanneer ik op vakantie ben, ik minder aan hem kan denken en dat afstand nemen makkelijker is. Helaas zit mijn vakantie er voor dit jaar weer op, en moet ik eerst de loterij winnen (eerst nog lid worden) om nog eens weg te kunnen...
donderdag 24 juli 2008 om 13:26
Je mag wel rouwen hoor, en naar mijn idee valt alles daar onder waar hij niets van merkt/last van heeft.
Ik weet niet of hij het kan zien of je zijn Hyves bekeken hebt? Als dat niet het geval is, dan zou ik dat mezelf gelimiteerd toestaan. En wel zo dat het niet het "er in blijven hangen" versterkt, maar dat je ook kritisch gaat kijken:
negatieve punten van hem op gaan sommen en opmerken (eerst misschien zelfs wel wat overdrijven!) helpt namelijk.
Jezelf dwingen niet meer te kijken, maakt het aantrekkelijker. Spreek een limiet af met jezelf: 1x per ..?
Onderdruk jezelf niet in het rouwproces, haal herinneringen op, draai sentimentele muziek en huil, huil, huil om wat er verloren is. Krampachtig proberen er niet aan te denken maakt het proces namelijk langer. Je zult merken dat het huilen op een dag minder lang duurt.
Schrijf het van je af.
Leuke dingen doen kan helpen, maar kan ook iets geforceerds hebben, je moet sowieso door het verdriet heen.
Als je dat uitstelt, haalt het jou in.
Ik weet niet of hij het kan zien of je zijn Hyves bekeken hebt? Als dat niet het geval is, dan zou ik dat mezelf gelimiteerd toestaan. En wel zo dat het niet het "er in blijven hangen" versterkt, maar dat je ook kritisch gaat kijken:
negatieve punten van hem op gaan sommen en opmerken (eerst misschien zelfs wel wat overdrijven!) helpt namelijk.
Jezelf dwingen niet meer te kijken, maakt het aantrekkelijker. Spreek een limiet af met jezelf: 1x per ..?
Onderdruk jezelf niet in het rouwproces, haal herinneringen op, draai sentimentele muziek en huil, huil, huil om wat er verloren is. Krampachtig proberen er niet aan te denken maakt het proces namelijk langer. Je zult merken dat het huilen op een dag minder lang duurt.
Schrijf het van je af.
Leuke dingen doen kan helpen, maar kan ook iets geforceerds hebben, je moet sowieso door het verdriet heen.
Als je dat uitstelt, haalt het jou in.
donderdag 24 juli 2008 om 13:34
Dat kritisch er naar kijken en negatieve punten benadrukken vind ik ook een goeie. En door het rouwproces moet je zeker heen, dmv huilen, muziek en herinneringen.
Maar met hyves, tsja kweenie. Ben zelf geen lid maar wat ik er van weet is dat je toch een (verstoorde) blik van zijn huidige leven te zien krijgt. En dat lijkt me niet verstandig. Krabbels van onbekende meisjes ed. Van die halve aanwijzingen waar je dan evt zelf een verhaal bij verzint wat niet met de waarheid strookt. Je kan jezelf er ook mee gek maken.
Nee ik weet niet, na die mail van mijn ex heb iig wel geleerd uit het huidige leven van mijn ex te blijven. Aan de andere kant, als ik dit niet had geweten had ik miss langer blijven hopen ed. Weet niet, denk dat mijn situatie te vers is om jou nu goed advies te kunnen geven. Maar snappen doe ik je zeker! Thank god heeft mijn ex geen hyves zover ik weet.
Maar met hyves, tsja kweenie. Ben zelf geen lid maar wat ik er van weet is dat je toch een (verstoorde) blik van zijn huidige leven te zien krijgt. En dat lijkt me niet verstandig. Krabbels van onbekende meisjes ed. Van die halve aanwijzingen waar je dan evt zelf een verhaal bij verzint wat niet met de waarheid strookt. Je kan jezelf er ook mee gek maken.
Nee ik weet niet, na die mail van mijn ex heb iig wel geleerd uit het huidige leven van mijn ex te blijven. Aan de andere kant, als ik dit niet had geweten had ik miss langer blijven hopen ed. Weet niet, denk dat mijn situatie te vers is om jou nu goed advies te kunnen geven. Maar snappen doe ik je zeker! Thank god heeft mijn ex geen hyves zover ik weet.
donderdag 24 juli 2008 om 14:00
Pfff ik herken je verhaal heel erg. Heb het twee keer meegemaakt dat ik helemaal kapot was van een relatiebreuk. Je weet dat je er wel weer bovenkomt, ooit, maar hoe kom je die tussentijd door...
Mijn tips, die mij in elk geval hebben geholpen:
- Mocht je je ex nog als hyves-vriend hebben, gooi hem daaruit. Heb je hem niet meer als vriend en kun je dan nog steeds zijn krabbels zien, zet dan je eigen profiel op onzichtbaar, dan kun je zijn profiel (en dat van anderen helaas) ook niet meer zien. Is misschien vervelend, maar dan kun je zijn krabbels niet meer lezen en dat leert het beste af.
- Geef jezelf ruimte om je rot te voelen, maar blijf er niet in hangen. Dus schrijf van je af in een dagboek, op het viva-forum, luister naar zielige liedjes, maar spreek met jezelf af dat het na een uurtje of een paar uurtjes ook weer voorbij moet zijn en ga dan iets anders doen en afleiding zoeken.
- Zoek voor jezelf dingen bijelkaar om je om te vrolijken om je depri gevoel naar iets positiefs te draaien voor dipdagen. Dingen die mij hielpen: babyfoto's kijken, dvd van favoriete cabaretier, vrolijke liedjes luisteren. Films, series waar ook maar iets van liefde en romantiek in voorkomt zijn uit den boze op dit soort momenten.
Neem de tijd om alles te verwerken. En kom je er zelf niet uit, schroom niet om een keer te praten met je huisarts. Hij of zij is ook voor dit soort dingen.
Heel veel sterkte! Dikke knuffel!
Mijn tips, die mij in elk geval hebben geholpen:
- Mocht je je ex nog als hyves-vriend hebben, gooi hem daaruit. Heb je hem niet meer als vriend en kun je dan nog steeds zijn krabbels zien, zet dan je eigen profiel op onzichtbaar, dan kun je zijn profiel (en dat van anderen helaas) ook niet meer zien. Is misschien vervelend, maar dan kun je zijn krabbels niet meer lezen en dat leert het beste af.
- Geef jezelf ruimte om je rot te voelen, maar blijf er niet in hangen. Dus schrijf van je af in een dagboek, op het viva-forum, luister naar zielige liedjes, maar spreek met jezelf af dat het na een uurtje of een paar uurtjes ook weer voorbij moet zijn en ga dan iets anders doen en afleiding zoeken.
- Zoek voor jezelf dingen bijelkaar om je om te vrolijken om je depri gevoel naar iets positiefs te draaien voor dipdagen. Dingen die mij hielpen: babyfoto's kijken, dvd van favoriete cabaretier, vrolijke liedjes luisteren. Films, series waar ook maar iets van liefde en romantiek in voorkomt zijn uit den boze op dit soort momenten.
Neem de tijd om alles te verwerken. En kom je er zelf niet uit, schroom niet om een keer te praten met je huisarts. Hij of zij is ook voor dit soort dingen.
Heel veel sterkte! Dikke knuffel!
donderdag 24 juli 2008 om 14:14
quote:sunshineforever schreef op 24 juli 2008 @ 14:00:
Neem de tijd om alles te verwerken. En kom je er zelf niet uit, schroom niet om een keer te praten met je huisarts. Hij of zij is ook voor dit soort dingen.
Wist ik niet, zo leer je weer wat hier.
En ja ik moet ook een schop onder mn kont en wat leuks gaan doen vandaag.
Neem de tijd om alles te verwerken. En kom je er zelf niet uit, schroom niet om een keer te praten met je huisarts. Hij of zij is ook voor dit soort dingen.
Wist ik niet, zo leer je weer wat hier.
En ja ik moet ook een schop onder mn kont en wat leuks gaan doen vandaag.
donderdag 24 juli 2008 om 14:27
quote:plukvandepetteflat schreef op 24 juli 2008 @ 14:14:
[...]
Wist ik niet, zo leer je weer wat hier.
En ja ik moet ook een schop onder mn kont en wat leuks gaan doen vandaag.Ik had het ook niet verwacht dat ik het zelf zou doen, maar ik zat zo in de put, had enorm slaapgebrek, zag het niet meer zitten en ben naar mijn huisarts gegaan voor een goed gesprek. En dat luchtte zo enorm op. Met vriendinnen en familieleden kon ik ook wel praten, maar het is soms heel goed om even een objectieve en deskundige visie op het geheel te krijgen. Even alles op een rijtje zetten. Het heeft mij erg goed gedaan, ik heb ook een hele aardige huisarts. Het was voor mij ook even wennen om er nu niet te zitten met gescheurde enkelbanden of zo, maar ik kan het anderen alleen maar aanraden.
[...]
Wist ik niet, zo leer je weer wat hier.
En ja ik moet ook een schop onder mn kont en wat leuks gaan doen vandaag.Ik had het ook niet verwacht dat ik het zelf zou doen, maar ik zat zo in de put, had enorm slaapgebrek, zag het niet meer zitten en ben naar mijn huisarts gegaan voor een goed gesprek. En dat luchtte zo enorm op. Met vriendinnen en familieleden kon ik ook wel praten, maar het is soms heel goed om even een objectieve en deskundige visie op het geheel te krijgen. Even alles op een rijtje zetten. Het heeft mij erg goed gedaan, ik heb ook een hele aardige huisarts. Het was voor mij ook even wennen om er nu niet te zitten met gescheurde enkelbanden of zo, maar ik kan het anderen alleen maar aanraden.
donderdag 24 juli 2008 om 14:38
Cold Turkey niet meer kijken! Dat werkt, ik weet het uit ervaring. Vanaf de dag dat het uit ging met ex, heb ik zijn Hyves- of anderssoortige profielen niet meer aangeklikt. In het begin is het moeilijk. Ik sloot de computer soms zelfs af om niet in de verleiding te komen. Of maakte even een kopje thee. Weg van het beeldscherm in elk geval.
Nu, een paar weken later, is de drang helemaal over. Ik denk er nog wel eens aan, maar het komt niet in me op om te gaan neuzen. De relatie is eerder uitgeweest, toen deed ik dat wel. Daardoor had ik veel meer verdriet en spanning. De krabbeltjes die je leest, geven een verstoord beeld. Pluk zei het al. Je fantasie slaat finaal op hol! Ik denk ook veel minder aan ex, meer aan mijn eigen leven en hoe ik dat zo aangenaam mogelijk kan inrichten.
Dus luister naar een ervaringsdeskundige, die er net zo mee bezig was als jij en stop! Nu!
Als de drang onweerstaanbaar lijkt, post hier dan maar!
Nu, een paar weken later, is de drang helemaal over. Ik denk er nog wel eens aan, maar het komt niet in me op om te gaan neuzen. De relatie is eerder uitgeweest, toen deed ik dat wel. Daardoor had ik veel meer verdriet en spanning. De krabbeltjes die je leest, geven een verstoord beeld. Pluk zei het al. Je fantasie slaat finaal op hol! Ik denk ook veel minder aan ex, meer aan mijn eigen leven en hoe ik dat zo aangenaam mogelijk kan inrichten.
Dus luister naar een ervaringsdeskundige, die er net zo mee bezig was als jij en stop! Nu!
Als de drang onweerstaanbaar lijkt, post hier dan maar!
donderdag 24 juli 2008 om 14:56
Een ex-collega van mij gaf me ooit een hele praktische tip op het moment dat ik aan een ex dacht gewoon keihard STOP ....naam tegen jezelf roepen. Werd op een bepaald moment hilarisch natuurlijk, maar het werkt wel en geeft het gevoel zelf controle over de situatie te hebben.
Sterkte. Ik ben ook zo iemand die er altijd een poos over doet om over iemand heen te komen.
Sterkte. Ik ben ook zo iemand die er altijd een poos over doet om over iemand heen te komen.
donderdag 24 juli 2008 om 20:06
quote:sunshineforever schreef op 24 juli 2008 @ 14:27:
[...]
Ik had het ook niet verwacht dat ik het zelf zou doen, maar ik zat zo in de put, had enorm slaapgebrek, zag het niet meer zitten en ben naar mijn huisarts gegaan voor een goed gesprek. En dat luchtte zo enorm op. Met vriendinnen en familieleden kon ik ook wel praten, maar het is soms heel goed om even een objectieve en deskundige visie op het geheel te krijgen. Even alles op een rijtje zetten. Het heeft mij erg goed gedaan, ik heb ook een hele aardige huisarts. Het was voor mij ook even wennen om er nu niet te zitten met gescheurde enkelbanden of zo, maar ik kan het anderen alleen maar aanraden.
Nou idd, fijn zeg dat het voor jou zo goed heeft uitgepakt. Voor mij is het viva forum en mn eigen topic daarin juist een enorme uitlaatklep. Wat je zegt, objectiviteit kan soms heel fijn zijn. Want je weet dat die ander er geen belang bij heeft partijdig te zijn. Daarnaast 'luister' ik ook beter als het op papier gezegd wordt of als het door vreemden aangedragen wordt. En daarbij vindt ik het fijn dat er niet massaal op de ex afgegeven wordt/ aangevallen wordt. Merkte bij mezelf dat dat hielp om uit die woedebui te komen en dingen weer te kunnen relativeren. Ik bedoel als vriendinnen zeggen wat is het toch een *peep* dan blijf je zelf ook kwaad zegmaar, het versterkt dat gevoel, wat uiteindelijk vermoeiend is.
Sorry TO beetje offtopic, heb je hier ook nog wat aan?
[...]
Ik had het ook niet verwacht dat ik het zelf zou doen, maar ik zat zo in de put, had enorm slaapgebrek, zag het niet meer zitten en ben naar mijn huisarts gegaan voor een goed gesprek. En dat luchtte zo enorm op. Met vriendinnen en familieleden kon ik ook wel praten, maar het is soms heel goed om even een objectieve en deskundige visie op het geheel te krijgen. Even alles op een rijtje zetten. Het heeft mij erg goed gedaan, ik heb ook een hele aardige huisarts. Het was voor mij ook even wennen om er nu niet te zitten met gescheurde enkelbanden of zo, maar ik kan het anderen alleen maar aanraden.
Nou idd, fijn zeg dat het voor jou zo goed heeft uitgepakt. Voor mij is het viva forum en mn eigen topic daarin juist een enorme uitlaatklep. Wat je zegt, objectiviteit kan soms heel fijn zijn. Want je weet dat die ander er geen belang bij heeft partijdig te zijn. Daarnaast 'luister' ik ook beter als het op papier gezegd wordt of als het door vreemden aangedragen wordt. En daarbij vindt ik het fijn dat er niet massaal op de ex afgegeven wordt/ aangevallen wordt. Merkte bij mezelf dat dat hielp om uit die woedebui te komen en dingen weer te kunnen relativeren. Ik bedoel als vriendinnen zeggen wat is het toch een *peep* dan blijf je zelf ook kwaad zegmaar, het versterkt dat gevoel, wat uiteindelijk vermoeiend is.
Sorry TO beetje offtopic, heb je hier ook nog wat aan?
zaterdag 26 juli 2008 om 15:04
Zo herkenbaar!
Maar de krabbels op Hyves lezen is geen goed idee...
Daar geeft iedereen elkaar knuffels en kusjes en stuurt lieve berichtjes, en als je die krabbels van andere meisjes ziet voel je je gelijk weer verdrietig.
Mijn ervaring is dat het even duurt, maar je er langzaam overheen komt en op een gegeven moment besef je dat je niet zo veel meer aan hem denkt
Ik zit in een soort vergelijkbare situatie.
Alleen op het moment dat ik er net overheen was, begon hij weer contact te zoeken.
Hij vind me wel leuk maar wil geen relatie meer.
En whoppa, het hele gedraai om elkaar is weer terug...
Maar de krabbels op Hyves lezen is geen goed idee...
Daar geeft iedereen elkaar knuffels en kusjes en stuurt lieve berichtjes, en als je die krabbels van andere meisjes ziet voel je je gelijk weer verdrietig.
Mijn ervaring is dat het even duurt, maar je er langzaam overheen komt en op een gegeven moment besef je dat je niet zo veel meer aan hem denkt
Ik zit in een soort vergelijkbare situatie.
Alleen op het moment dat ik er net overheen was, begon hij weer contact te zoeken.
Hij vind me wel leuk maar wil geen relatie meer.
En whoppa, het hele gedraai om elkaar is weer terug...
zondag 27 juli 2008 om 13:22
Hallo allemaal,
Afgelopen november heeft mijn man mij verlaten. Ons kindje was toen bijna 1. Onze relatie is bergafwaarts gegaan na de komst van ons kindje. We schelen 8 jaar (hij is acht jaar jonger) en trok de verantwoordelijkheid niet. Binnen no time had hij een vriendin van zijn eigen leeftijd. Vroeger was ik altijd vrij snel over mijn relatiebreuken heen, maar deze keer kom ik er maar niet van los. Natuurlijk is dit anders omdat we getrouwd waren en een kind hebben. Het moeilijkste vind ik nog dat ik hem elke week zie vanwege de overdracht van ons zoontje. We hebben zo nu en dan ook gesprekken met elkaar waarmee hij me ook telkens hoop geeft dat het ooit weer goed komt als hij wat volwassener is geworden en wel de verantwoordelijkheid kan dragen. Rationeel weet ik dat dit niet o.k is. Hij heeft tenslotte zn vriendin en als hij het echt zo belangrijk vindt om weer samen te zijn, is dit voor mij niet de manier waarop het ooit weer goed kan komen. Maar hoe kom ik in hemelsnaam los van hem. Hoe richt ik me op mijn eigen toekomst met mijn zoontje? Het lukt me niet goed om vrede te hebben met de situatie waar ik nu inzit en te genieten van het leven (soms wel hoor!) en naar de toekomst te kijken ipv het verleden.
Ben benieuwd naar jullie eigen ervaringen, reacties, adviezen.
Dank alvast!
Afgelopen november heeft mijn man mij verlaten. Ons kindje was toen bijna 1. Onze relatie is bergafwaarts gegaan na de komst van ons kindje. We schelen 8 jaar (hij is acht jaar jonger) en trok de verantwoordelijkheid niet. Binnen no time had hij een vriendin van zijn eigen leeftijd. Vroeger was ik altijd vrij snel over mijn relatiebreuken heen, maar deze keer kom ik er maar niet van los. Natuurlijk is dit anders omdat we getrouwd waren en een kind hebben. Het moeilijkste vind ik nog dat ik hem elke week zie vanwege de overdracht van ons zoontje. We hebben zo nu en dan ook gesprekken met elkaar waarmee hij me ook telkens hoop geeft dat het ooit weer goed komt als hij wat volwassener is geworden en wel de verantwoordelijkheid kan dragen. Rationeel weet ik dat dit niet o.k is. Hij heeft tenslotte zn vriendin en als hij het echt zo belangrijk vindt om weer samen te zijn, is dit voor mij niet de manier waarop het ooit weer goed kan komen. Maar hoe kom ik in hemelsnaam los van hem. Hoe richt ik me op mijn eigen toekomst met mijn zoontje? Het lukt me niet goed om vrede te hebben met de situatie waar ik nu inzit en te genieten van het leven (soms wel hoor!) en naar de toekomst te kijken ipv het verleden.
Ben benieuwd naar jullie eigen ervaringen, reacties, adviezen.
Dank alvast!
maandag 28 juli 2008 om 11:29
Het klinkt misschien niet leuk, maar ik ben zo blij dat ik dit allemaal kan lezen. Mijn ex (zo'n stom woord) heeft het een paar dagen geleden ineens uit het niets uitgemaakt. Ik ben er echt kapot van. Kan echt niet aan leuke dingen denken. Ook ik heb zo erg die drang om zijn hyves te bekijken, hem nog even een smsje te sturen. Ik ben mezelf gek aan het maken. De muren komen op me af....Ik heb een baksteen in mn maag, kan niet eens eten!!
Met je verstand weet je dat de pijn uiteindelijk over gaat, maar wanneer en hoe?
ik ga de tips die hier allemaal staan wel gebruiken, maar of het gaat lukken.
Het zijn geen tips (verre van) die ik nu geef. Maar het voelt wel goed om ff mn verhaal te doen.
Met je verstand weet je dat de pijn uiteindelijk over gaat, maar wanneer en hoe?
ik ga de tips die hier allemaal staan wel gebruiken, maar of het gaat lukken.
Het zijn geen tips (verre van) die ik nu geef. Maar het voelt wel goed om ff mn verhaal te doen.
maandag 28 juli 2008 om 13:01
Heb een keer iemand (een ex-scharrel) uit Hyves gegooid en het gaf me best voldoening om op mijn scherm te lezen:
Je bent geen vrienden meer met *****
Alleen daarom zou je t al moeten doen Maar kan me ook voorstellen dat die zin je juist verdrietig maakt.
Je bent geen vrienden meer met *****
Alleen daarom zou je t al moeten doen Maar kan me ook voorstellen dat die zin je juist verdrietig maakt.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 29 juli 2008 om 16:30
quote:Esli77 schreef op 24 juli 2008 @ 12:16:
Mijn relatie is al een paar maanden voorbij, toch betrap ik mezelf erop vaak zijn Hyves te bekijken... En dan zie ik soms foto's van hem en voel ik gewoon nog vlinders in mijn buik.
Ik weet dat het niet meer goed komt, hij wil niet meer. Mijn problemen met de relatie raken spontaan op de achtergrond wanneer ik die verliefdheid weer voel.
Ik zou zo graag hier overheen komen... De pijn is killing, alsof mn maag continu wordt samengetrokken door een strak snoer...
Hebben jullie tips of ervaringen?
Weet dat de reguliere tip is: ga leuke dingen doen... Ik doe mijn best daarin, maar merk dat zodra ik enige tijd heb ik met mijn hoofd bij hem zit en bij mijn gevoel voor hem...
Lfs
Weet niet of het als man op deze "damessite" gepast is om te reageren maar omdat ik hetzelfde meemaak, hetzelfde voel en het dus ook moet verwerken, toch even een berichtje. Ik denk wel dat het scheelt of je vervelend uit elkaar bent gegaan of niet. Als je ruzie hebt met elkaar, is het meer gegrond om elkaar van de Hyves te gooien (wat op zich ook het beste is) maar als je als vrienden uit elkaar gaat omdat de ander geen sterke gevoelens meer heeft, dan ligt dat iets anders denk ik. Betrapte me zelf op het feit dat ik haar Hyves zat te bekijken, met de bekende verliefde gevoelens (wellicht klamp ik me dan ook teveel vast aan die mooie herinneringen die je uit die mooie berinperiode hebt) maar dat ik Hyves ook als medium gebruikte om te kijken of ik haar jaloers kon krijgen, door veel dames als vrienden uit te nodigen; fout, fout, fout...ik weet het, maar als je iemand graag terugwil, verzin je de gekste dingen. Goh, zou er wel uren over kunnen schrijven
))
Nu een paar maanden later, is het gevoel er nog steeds als ik haar zie, maar worden de momenten dat ik aan haar denk steeds minder. Dus, uiteindelijk is tijd de beste heler, alleen heeft de één daar 1 dag en de ander een jaar voor nodig.
Veel kracht, succes, liefde en steun (van je omgeving) toegewenst !
B
Mijn relatie is al een paar maanden voorbij, toch betrap ik mezelf erop vaak zijn Hyves te bekijken... En dan zie ik soms foto's van hem en voel ik gewoon nog vlinders in mijn buik.
Ik weet dat het niet meer goed komt, hij wil niet meer. Mijn problemen met de relatie raken spontaan op de achtergrond wanneer ik die verliefdheid weer voel.
Ik zou zo graag hier overheen komen... De pijn is killing, alsof mn maag continu wordt samengetrokken door een strak snoer...
Hebben jullie tips of ervaringen?
Weet dat de reguliere tip is: ga leuke dingen doen... Ik doe mijn best daarin, maar merk dat zodra ik enige tijd heb ik met mijn hoofd bij hem zit en bij mijn gevoel voor hem...
Lfs
Weet niet of het als man op deze "damessite" gepast is om te reageren maar omdat ik hetzelfde meemaak, hetzelfde voel en het dus ook moet verwerken, toch even een berichtje. Ik denk wel dat het scheelt of je vervelend uit elkaar bent gegaan of niet. Als je ruzie hebt met elkaar, is het meer gegrond om elkaar van de Hyves te gooien (wat op zich ook het beste is) maar als je als vrienden uit elkaar gaat omdat de ander geen sterke gevoelens meer heeft, dan ligt dat iets anders denk ik. Betrapte me zelf op het feit dat ik haar Hyves zat te bekijken, met de bekende verliefde gevoelens (wellicht klamp ik me dan ook teveel vast aan die mooie herinneringen die je uit die mooie berinperiode hebt) maar dat ik Hyves ook als medium gebruikte om te kijken of ik haar jaloers kon krijgen, door veel dames als vrienden uit te nodigen; fout, fout, fout...ik weet het, maar als je iemand graag terugwil, verzin je de gekste dingen. Goh, zou er wel uren over kunnen schrijven
))Nu een paar maanden later, is het gevoel er nog steeds als ik haar zie, maar worden de momenten dat ik aan haar denk steeds minder. Dus, uiteindelijk is tijd de beste heler, alleen heeft de één daar 1 dag en de ander een jaar voor nodig.
Veel kracht, succes, liefde en steun (van je omgeving) toegewenst !
B
