Relaties
alle pijlers
Hoe liep jij een blauwtje en hoe erg was dat?
zaterdag 9 augustus 2025 om 23:40
Ik trap af: tijdens een skivakantie met een grote vriendengroep raakte ik helemaal verliefd op een man die via-via bij onze groep terecht was gekomen. Ik was single, hij had blijkbaar net een nieuwe vriendin (had ik begrepen van de vriend die hem had geïntroduceerd).
Het was leuk, spannend, we skieden veel samen maar ‘het’ moment deed zich steeds niet voor. Ik begon me af te vragen of ik zijn ‘signalen’ verkeerd interpreteerde en ik raakte steeds verwarder. Aan het eind van de week zaten we samen met vier anderen in een skilift. Nou ben ik niet de meest doortastende persoon op aarde, eerder terughoudend, maar deze man was zó leuk (en de sneeuw en de glühwein hielpen ook mee om mij in romantische sferen te brengen
) dus tijdens die laatste lift omhoog legde ik opeens mijn hand op zijn been. Inclusief skihandschoen. Het had toeval kunnen zijn, onoplettendheid, maar hij en ik wisten precies wat ik met dat gebaar bedoelde.
Er gebeurde niks, mijn hand bleef liggen, het leek uren te duren. We skieden uit de lift en gingen met ons groepje meteen terug naar het hotel. Hem heb ik nooit meer gezien omdat hij - zo begreep ik later van een van mijn vrienden - meteen zijn koffer had gepakt en terug naar huis was gereden. We zouden eigenlijk de dag erna pas met z’n allen vertrekken maar hij had gezegd dat hij per direct terug moest. Dat vond iedereen raar, maar oké, hij moest het verder zelf maar weten.
Een blauwtje, dus. Maar ook verwarrend. Omdat het zo ‘dramatisch’ afliep: hij had ook gewoon mijn hand kunnen weghalen en dat was dan duidelijk genoeg geweest. Nu vertrok hij halsoverkop terug naar huis en bleef ik achter met een groot vraagteken. Ik hoorde pas veel later dat zijn nieuwe vriendin zwanger was. Dat gaf mij het idee dat híj in elk geval het juiste had gedaan en dat ik op het verkeerde moment in zijn leven was gekomen (sowieso had ik nooit iets geprobeerd als ik dat geweten had).
Conclusie? Die is er eigenlijk niet. Ik deed iets stoms zonder de achtergrondinformatie te kennen, hij was verstandig (maak ik mezelf wijs, want misschien vond hij me helemaal niet zo leuk als ik dacht) en daarna ging het leven gewoon door. Het is al járen geleden. Ik kom hem af en toe nog wel eens tegen. Leuk en ongemakkelijk, we weten allebei dat er iets tussen ons gebeurd is waarover we het niet meer hebben maar - en soms staat zijn vriendin die inmiddels zijn vrouw is erbij - ik weet dat we dat moment in de skilift allebei niet zijn vergeten.
Ik heb maar één keer in mijn leven het voortouw genomen bij een man, namelijk deze man, en het was meteen de laatste keer
Jullie? Ooit een blauwtje gelopen en hoe kijk je erop terug?
Het was leuk, spannend, we skieden veel samen maar ‘het’ moment deed zich steeds niet voor. Ik begon me af te vragen of ik zijn ‘signalen’ verkeerd interpreteerde en ik raakte steeds verwarder. Aan het eind van de week zaten we samen met vier anderen in een skilift. Nou ben ik niet de meest doortastende persoon op aarde, eerder terughoudend, maar deze man was zó leuk (en de sneeuw en de glühwein hielpen ook mee om mij in romantische sferen te brengen
) dus tijdens die laatste lift omhoog legde ik opeens mijn hand op zijn been. Inclusief skihandschoen. Het had toeval kunnen zijn, onoplettendheid, maar hij en ik wisten precies wat ik met dat gebaar bedoelde.Er gebeurde niks, mijn hand bleef liggen, het leek uren te duren. We skieden uit de lift en gingen met ons groepje meteen terug naar het hotel. Hem heb ik nooit meer gezien omdat hij - zo begreep ik later van een van mijn vrienden - meteen zijn koffer had gepakt en terug naar huis was gereden. We zouden eigenlijk de dag erna pas met z’n allen vertrekken maar hij had gezegd dat hij per direct terug moest. Dat vond iedereen raar, maar oké, hij moest het verder zelf maar weten.
Een blauwtje, dus. Maar ook verwarrend. Omdat het zo ‘dramatisch’ afliep: hij had ook gewoon mijn hand kunnen weghalen en dat was dan duidelijk genoeg geweest. Nu vertrok hij halsoverkop terug naar huis en bleef ik achter met een groot vraagteken. Ik hoorde pas veel later dat zijn nieuwe vriendin zwanger was. Dat gaf mij het idee dat híj in elk geval het juiste had gedaan en dat ik op het verkeerde moment in zijn leven was gekomen (sowieso had ik nooit iets geprobeerd als ik dat geweten had).
Conclusie? Die is er eigenlijk niet. Ik deed iets stoms zonder de achtergrondinformatie te kennen, hij was verstandig (maak ik mezelf wijs, want misschien vond hij me helemaal niet zo leuk als ik dacht) en daarna ging het leven gewoon door. Het is al járen geleden. Ik kom hem af en toe nog wel eens tegen. Leuk en ongemakkelijk, we weten allebei dat er iets tussen ons gebeurd is waarover we het niet meer hebben maar - en soms staat zijn vriendin die inmiddels zijn vrouw is erbij - ik weet dat we dat moment in de skilift allebei niet zijn vergeten.
Ik heb maar één keer in mijn leven het voortouw genomen bij een man, namelijk deze man, en het was meteen de laatste keer
Jullie? Ooit een blauwtje gelopen en hoe kijk je erop terug?
zondag 10 augustus 2025 om 00:00
Ja, maar aan het eind van onze studietijd was iedereen half-half in een relatie en dat ging meestal uit, of weer aan, dus er was geen sprake van iets serieus. Zij kenden elkaar een paar maanden.patchouli_ schreef: ↑09-08-2025 23:47Dat is toch geen blauwtje lopen?
Je probeerde aan te pappen met een man die een vriendin had, en dat wist je.
zondag 10 augustus 2025 om 00:03
Zijn vriendin was al langer zwanger, dat hoorde hij niet tijdens die vakantie. Maar eens dat ik mezelf te belangrijk vond
zondag 10 augustus 2025 om 00:06
Ik lees niet dat dat de reden was van zijn vroegtijdige vertrek. Verder eens dat het geen blauwtje is.
zondag 10 augustus 2025 om 00:16
Waarom niet?Lady*Voldemort schreef: ↑10-08-2025 00:08Ik heb wel eens een blauwtje gelopen bij een mevrouw. Maar ik begrijp dat dat niet meetelt?
zondag 10 augustus 2025 om 00:19
Leuk topic!
Ik heb maar één keer een blauwtje gelopen maar wel gelijk een hele erge.
Straalverliefd was ik op M. Hij ook op mij, zei hij, maar hij had me niets te bieden en was bovendien 17 jaar ouder dus zou het niets worden. Waarschijnlijk een aardige manier om duidelijk te maken dat hij geen interesse had, maar mijn 22-jarige zelf was ervan overtuigd dat het aan mij was om hem te overtuigen dat hij me ook niets hoefde te bieden in een relatie.
We gingen samen uit, zoenden en hadden een te gekke avond. De zoen was overigens op zijn initiatief. Een paar dagen later zou hij bij mij thuis komen ontbijten. Ontzettend veel moeite had ik gedaan. Verse scones gebakken, broodjes gehaald bij de bakker, vis gehaald, sinaasappels uitgeperst en servetten gevouwen.
Hij kwam niet opdagen. Een paar dagen later stuurde ik hem een liefdesbrief. Die had hij hardop aan zijn huisgenoten voorgelezen en daarna heel dramatisch verbrand in de vuurkorf. Zijn reden: ik was lelijk en dik en hij kon veul beter krijgen.
Nu, 16 jaar later, is hij overigens zelf lelijk en dik (en kaal) en nog steeds single. Stuurde me toevallig vorig jaar een vriendschapsverzoek op Facebook.
Ik heb maar één keer een blauwtje gelopen maar wel gelijk een hele erge.
Straalverliefd was ik op M. Hij ook op mij, zei hij, maar hij had me niets te bieden en was bovendien 17 jaar ouder dus zou het niets worden. Waarschijnlijk een aardige manier om duidelijk te maken dat hij geen interesse had, maar mijn 22-jarige zelf was ervan overtuigd dat het aan mij was om hem te overtuigen dat hij me ook niets hoefde te bieden in een relatie.
We gingen samen uit, zoenden en hadden een te gekke avond. De zoen was overigens op zijn initiatief. Een paar dagen later zou hij bij mij thuis komen ontbijten. Ontzettend veel moeite had ik gedaan. Verse scones gebakken, broodjes gehaald bij de bakker, vis gehaald, sinaasappels uitgeperst en servetten gevouwen.
Hij kwam niet opdagen. Een paar dagen later stuurde ik hem een liefdesbrief. Die had hij hardop aan zijn huisgenoten voorgelezen en daarna heel dramatisch verbrand in de vuurkorf. Zijn reden: ik was lelijk en dik en hij kon veul beter krijgen.
Nu, 16 jaar later, is hij overigens zelf lelijk en dik (en kaal) en nog steeds single. Stuurde me toevallig vorig jaar een vriendschapsverzoek op Facebook.
zondag 10 augustus 2025 om 01:10
Ik was 19 en had een tussenjaar, ik werkte op een kantoor waar iedereen veel ouder was en er was een collega die tijdens een bedrijfsfeestje wat met me had geflirt. Er was verder niks gebeurd, maar ik had er in mijn hoofd heel wat van gemaakt en ik heb hem op een gegeven moment zelfs een mail gestuurd dat ik verliefd op hem was. Hij heeft me heel beleefd afgewezen, ik weet nog dat hij mailde dat hij het een "gekke gewaarwording" vond en ik kon echt door de grond zakken, zeker omdat ik hem daarna natuurlijk nog gewoon tegenkwam op kantoor, ik heb er daarna nog bijna een half jaar gewerkt. Gelukkig zat hij wel op een afdeling waar ik bijna nooit kwam. Het was in ieder geval heel gênant.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 10 augustus 2025 om 07:17
Ik herken dat gevoel van 'gênant' zeker. En dat de andere kant dan zo verward kan reageren als je je verliefdheid uitspreekt. Maar hoewel de jongen waar ik verliefd op was niet echt me durfde af te wijzen maar meer deed alsof ie me niet begreep, is hij de volgende 20 jaar gewoon vriendelijk gebleven (familielid van een vriend).
Nu achteraf denk ik: eigenlijk vooral een compliment om te horen dat iemand jou heel leuk vindt. Pijnlijk en verdrietig dat het niet wederzijds is, maar het leven gaat gewoon verder.
Geen blauwtje maar wel dom en blooper:
Tijdens stage eenmalig met een collega samengewerkt, kom ik diegene later in de trein tegen, superleuk gesprek gehad, hij nam hierin ook best wat initiatief dus wie weet vond hij me ook wel interessant (hij startte ook gesprek).
Ik dacht: we komen elkaar vast weer tegen op de stage. Nee. Duurde nog 2,5 - 3 weken maar hem nooit meer gezien, ook niet op andere stages in hetzelfde (weliswaar gigantische) pand.
Nou, had beter wel actie kunnen ondernemen om te vragen naar contactgegevens dus.
Nu achteraf denk ik: eigenlijk vooral een compliment om te horen dat iemand jou heel leuk vindt. Pijnlijk en verdrietig dat het niet wederzijds is, maar het leven gaat gewoon verder.
Geen blauwtje maar wel dom en blooper:
Tijdens stage eenmalig met een collega samengewerkt, kom ik diegene later in de trein tegen, superleuk gesprek gehad, hij nam hierin ook best wat initiatief dus wie weet vond hij me ook wel interessant (hij startte ook gesprek).
Ik dacht: we komen elkaar vast weer tegen op de stage. Nee. Duurde nog 2,5 - 3 weken maar hem nooit meer gezien, ook niet op andere stages in hetzelfde (weliswaar gigantische) pand.
Nou, had beter wel actie kunnen ondernemen om te vragen naar contactgegevens dus.
zondag 10 augustus 2025 om 07:48
Nou en?
Waarom mocht jij jezelf niet belangrijk vinden?
Het zijn meestal de types die zichzelf totaal onbelangrijk vinden die makkelijk gebruikt/misbruikt of bedonderd worden.
zondag 10 augustus 2025 om 07:55
Mijn broer speelde jarenlang voetbal en wij kenden het team ook heel goed. Jaren later kwam ik een van zijn teamleden tegen in Hollywood en na een beetje dansen en flirten maakte ik een move. Alleen hij draaide zijn hoofd om en toen zei hij van dit kan niet we zijn praktisch familie. Bruh…..
Jij mag alles worden wat je wilt.
Ok, ik word een probleem.
Ok, ik word een probleem.
zondag 10 augustus 2025 om 08:11
Quinnepin schreef: ↑10-08-2025 07:55Mijn broer speelde jarenlang voetbal en wij kenden het team ook heel goed. Jaren later kwam ik een van zijn teamleden tegen in Hollywood en na een beetje dansen en flirten maakte ik een move. Alleen hij draaide zijn hoofd om en toen zei hij van dit kan niet we zijn praktisch familie. Bruh…..
Haha, dit brengt herinneringen terug.
Ik heb ooit eens een move gemaakt bij een jeugdvriend van mijn oudste broer.
Zijn reactie was ongeveer hetzelfde. "Ik beschouw jou als een zusje! Je gaat toch niet aan je zusje zitten?"
Oké, dat was echt als een emmer ijswater over mijn kop. Maar achteraf begreep ik het wel en was het beter zo.
Ik was nog steeds 'het kleine zusje van!' en daar blijf je vanaf.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
