Relaties
alle pijlers
Hoe maak ik een beslissing?
dinsdag 4 augustus 2020 15:06
Hoi allemaal!
Op zoek naar een luisterend oor wil ik mijn verhaal hier even kwijt.
Zal proberen het zo kort mogelijk te houden.
Vorig jaar heeft mijn man een misstap begaan, later bleek dat hij ook in een depressie zat.
Hij ging volledig op slot door de medicatie. Hij was slecht “bereikbaar” in de zin dat hij mijn emoties niet begreep, omdat z’n eigen emoties vreselijk onderdrukt werden door de medicatie.
Corona kwam, we zaten allemaal hele dagen natuurlijk thuis en toen besloot hij de medicatie aan te laten passen, want hij voelde er zich niet meer goed bij.
Hij kon bijvoorbeeld niet meer huilen of voelde niks als ik eens moest huilen.
Nu merk ik dat ik er een beetje klaar mee ben, heb hem de tijd gegeven om op zichzelf te richten. Maar zelf heb ik niet het idee dat we aan “ons” hebben gewerkt.
Want dat is wel nodig in mijn ogen.
Afgelopen weekend kregen we ineens echt dikke mot, is hij boos weggelopen. De volgende dag kwam hij zeggen dat hij niet zo boos had moeten worden en dat we allebei gemene dingen hadden gezegd.
Nu denk ik wat ga ik hier mee doen. Heb zo vaak aangegeven dat hij wel belangrijk is om samen in therapie te gaan en er gebeurd niks als ik niks uitzoek. En wanneer ik dat wel deed, kreeg ik een lauwe reactie.
Merk nu dat ik rust wil, dit gaat nu al bijna een jaar zo en ik wil gewoon weer normaal kunnen doen.
In plaats van met hem rekening houden over hoe hij zich voelt, ik weet dat dat niet aardig is. Maar het zou zo fijn zijn als mijn gevoelens ook belangrijk waren.
Heeft er iemand nog tips voor me?
Het is toch best een lang verhaal geworden, sorry!
Op zoek naar een luisterend oor wil ik mijn verhaal hier even kwijt.
Zal proberen het zo kort mogelijk te houden.
Vorig jaar heeft mijn man een misstap begaan, later bleek dat hij ook in een depressie zat.
Hij ging volledig op slot door de medicatie. Hij was slecht “bereikbaar” in de zin dat hij mijn emoties niet begreep, omdat z’n eigen emoties vreselijk onderdrukt werden door de medicatie.
Corona kwam, we zaten allemaal hele dagen natuurlijk thuis en toen besloot hij de medicatie aan te laten passen, want hij voelde er zich niet meer goed bij.
Hij kon bijvoorbeeld niet meer huilen of voelde niks als ik eens moest huilen.
Nu merk ik dat ik er een beetje klaar mee ben, heb hem de tijd gegeven om op zichzelf te richten. Maar zelf heb ik niet het idee dat we aan “ons” hebben gewerkt.
Want dat is wel nodig in mijn ogen.
Afgelopen weekend kregen we ineens echt dikke mot, is hij boos weggelopen. De volgende dag kwam hij zeggen dat hij niet zo boos had moeten worden en dat we allebei gemene dingen hadden gezegd.
Nu denk ik wat ga ik hier mee doen. Heb zo vaak aangegeven dat hij wel belangrijk is om samen in therapie te gaan en er gebeurd niks als ik niks uitzoek. En wanneer ik dat wel deed, kreeg ik een lauwe reactie.
Merk nu dat ik rust wil, dit gaat nu al bijna een jaar zo en ik wil gewoon weer normaal kunnen doen.
In plaats van met hem rekening houden over hoe hij zich voelt, ik weet dat dat niet aardig is. Maar het zou zo fijn zijn als mijn gevoelens ook belangrijk waren.
Heeft er iemand nog tips voor me?
Het is toch best een lang verhaal geworden, sorry!
dinsdag 4 augustus 2020 15:12
Neem tijd voor jezelf. Ga lekker een wkndje weg... of een wekelijks avondje wat doen met vriendinnen oid.
Helaas is een depressie niet zo weg en al helemaal niet als de medicatie niet goed is. Belangrijkste voor hem is zelf uit die depressie te komen en daarna idd aan de relatie te werken. Helaas kan dat niet samen.
Jouw gevoelens zijn ook belangrijk! Alleen is hij nu niet in staat om die van zichzelf aan te kunnen dus laat staan ook die van een ander. Kan heel oneerlijk voelen maar het is voor nu niet anders.
Helaas is een depressie niet zo weg en al helemaal niet als de medicatie niet goed is. Belangrijkste voor hem is zelf uit die depressie te komen en daarna idd aan de relatie te werken. Helaas kan dat niet samen.
Jouw gevoelens zijn ook belangrijk! Alleen is hij nu niet in staat om die van zichzelf aan te kunnen dus laat staan ook die van een ander. Kan heel oneerlijk voelen maar het is voor nu niet anders.
anoniem_64c7a49a715d3 wijzigde dit bericht op 04-08-2020 15:14
0.48% gewijzigd
dinsdag 4 augustus 2020 15:13
In voor en tegenspoed. Maar indien dat laatste dan wel rap een beetje... 
Je man is ziek. Psychisch ziek is namelijk ook gewoon ziek.
Als hij iets lichamelijks had gehad, zeg kanker ofzo, had het dan nu ook maar eens klaar moeten wezen?
Dat wil niet zeggen dat je niet voor jezelf moet zorgen; jij bent er ook nog, en jij verdient ook pleziertjes. Maar zoals je nu over hem en jullie relatie spreekt, zie ik het somber in.
Je man is ziek. Psychisch ziek is namelijk ook gewoon ziek.
Als hij iets lichamelijks had gehad, zeg kanker ofzo, had het dan nu ook maar eens klaar moeten wezen?
Dat wil niet zeggen dat je niet voor jezelf moet zorgen; jij bent er ook nog, en jij verdient ook pleziertjes. Maar zoals je nu over hem en jullie relatie spreekt, zie ik het somber in.
dinsdag 4 augustus 2020 15:15
Is je man verder nog in behandeling voor zijnn depressie of is de medicatie de behandeling?
En is er voldoende ruimte voor jou om jouw gevoelend te uiten sinds die misstap? En de misstap is dan vreemdgaan?
Vaak, niet iedereen die met een depressie kampt voelt zich lusteloos, moedeloos, somber en dergelijke. Is dit al minder?
En is er voldoende ruimte voor jou om jouw gevoelend te uiten sinds die misstap? En de misstap is dan vreemdgaan?
Vaak, niet iedereen die met een depressie kampt voelt zich lusteloos, moedeloos, somber en dergelijke. Is dit al minder?
dinsdag 4 augustus 2020 15:15
Ik denk niet dat dat te doen is als je een depressie hebt.
dinsdag 4 augustus 2020 15:17
Hij had anti depressiva, helaas duurde het lang voordat hij net achter kwam dat hij zo afgestompt was.
Zelf ben ik ook bekend met depressies (vroeger) en begrijp wel dat het proces lang kan duren. Alleen omdat we niet aan ons werken, heb ik het idee dat ik zelf stil sta.
Maar misschien is dat wel helemaal onterecht....
Daarom vroeg ik om tips.
Bedankt @globe83 ik spreek m’n vriendinnen wel, maar er is er maar eentje waar ik hierover “zeur” want zo voelt het na bijna een jaar wel.
Dat ik een zeikerd ben.
Zelf ben ik ook bekend met depressies (vroeger) en begrijp wel dat het proces lang kan duren. Alleen omdat we niet aan ons werken, heb ik het idee dat ik zelf stil sta.
Maar misschien is dat wel helemaal onterecht....
Daarom vroeg ik om tips.
Bedankt @globe83 ik spreek m’n vriendinnen wel, maar er is er maar eentje waar ik hierover “zeur” want zo voelt het na bijna een jaar wel.
Dat ik een zeikerd ben.
dinsdag 4 augustus 2020 15:20
Ik begrijp dat het een lang proces is en verwacht zeker niet dat hij nu ineens weer alles in orde heeft.milena1 schreef: ↑04-08-2020 15:13In voor en tegenspoed. Maar indien dat laatste dan wel rap een beetje...
Je man is ziek. Psychisch ziek is namelijk ook gewoon ziek.
Als hij iets lichamelijks had gehad, zeg kanker ofzo, had het dan nu ook maar eens klaar moeten wezen?
Dat wil niet zeggen dat je niet voor jezelf moet zorgen; jij bent er ook nog, en jij verdient ook pleziertjes. Maar zoals je nu over hem en jullie relatie spreekt, zie ik het somber in.
Alleen voelt het voor mij alsof mijn gevoelens over het hele gebeuren (vreemdgaan) er niet toe doen, want zijn verhaal is: ik ben niet in orde en heb er niet over nagedacht.
Dat is best pijnlijk. Hopelijk leg ik nu goed uit wat ik voel.
dinsdag 4 augustus 2020 15:21
Heb ik al meerdere keren aangeven en hij zegt ik moet eerst aan mezelf werken.
Dat begreep ik, maar na bijna een jaar wil ik daar wel stappen in ondernemen en hij reageert daar amper op.
dinsdag 4 augustus 2020 15:22
Maar je mag er ook over 'zeuren'LadyAirmax schreef: ↑04-08-2020 15:17Hij had anti depressiva, helaas duurde het lang voordat hij net achter kwam dat hij zo afgestompt was.
Zelf ben ik ook bekend met depressies (vroeger) en begrijp wel dat het proces lang kan duren. Alleen omdat we niet aan ons werken, heb ik het idee dat ik zelf stil sta.
Maar misschien is dat wel helemaal onterecht....
Daarom vroeg ik om tips.
Bedankt @globe83 ik spreek m’n vriendinnen wel, maar er is er maar eentje waar ik hierover “zeur” want zo voelt het na bijna een jaar wel.
Dat ik een zeikerd ben.
Misschien is het fijn om zelf ook eens een coach op te zoeken. Gewoon om lekker mee te kletsen en wat houvast te hebben. Zij kunnen je tips geven en jij kan je gevoelens ook uiten zonder dat het voelt als 'zeuren' en zonder een oordeel van de andere kant. En spuien over het vreemdgaan, ondanks depressie een naaistreek! En daar mag je echt wel boos over zijn! Maar uitvechten met iemand in een depressie is 9/10 totaal nutteloosIk heb ook met regelmaat aan de zijlijn gestaan en zelf ondervonden. Het is een zwaar en lang traject... Maar belangrijk voor jou is jezelf niet kwijtraken ...
anoniem_64c7a49a715d3 wijzigde dit bericht op 04-08-2020 15:24
7.68% gewijzigd
dinsdag 4 augustus 2020 15:22
Ja, het was vreemdgaan.Sportschoen schreef: ↑04-08-2020 15:15Is je man verder nog in behandeling voor zijnn depressie of is de medicatie de behandeling?
En is er voldoende ruimte voor jou om jouw gevoelend te uiten sinds die misstap? En de misstap is dan vreemdgaan?
Vaak, niet iedereen die met een depressie kampt voelt zich lusteloos, moedeloos, somber en dergelijke. Is dit al minder?
Hij gaat wel vooruit, dat is fijn om te zien. Hoe hij weer terugkwam in het gezin.
ladyairmax wijzigde dit bericht op 04-08-2020 15:28
0.97% gewijzigd
dinsdag 4 augustus 2020 15:24
Wat ik nu ga doen, want ik heb het gevoel dat ik stil sta en langs de zijkant sta te wachten.
Dat is niet de persoon wie ik ben.
dinsdag 4 augustus 2020 15:28
Ik denk dat dit het isGlobe83 schreef: ↑04-08-2020 15:22Maar je mag er ook over 'zeuren'
Ik heb ook met regelmaat aan de zijlijn gestaan en zelf ondervonden. Het is een zwaar en lang traject... Maar belangrijk voor jou is jezelf niet kwijtraken ...
dinsdag 4 augustus 2020 15:31
Wat ik zelf merkte toen ik een depressie had dat ik best wel egoïstisch werd. Ik kon andere problemen er simpelweg niet bij hebben, alles was teveel, ik had echt genoeg aan mezelf. Ik voelde het echter wel hoor dat ik geen leuke partner was en daar voelde ik me ook heel erg rot door. Ik had zelf therapie en ik denk niet dat ik er ook nog relatietherapie bij had kunnen doen als dat had gemoeten. Ik was mezelf niet.
dinsdag 4 augustus 2020 15:32
Dat van dat vreemdgaan komt niet door een depressie he? Zat mensen zijn depressief en gaan niet vreemd.
En ondanks dat ik zelf last heb van zware depressies....... Als de ander niet aktief zelf dingen wil en doet mbt therapie en psycho-educatie.. maar wel dingen als vreemdgaan en agressie en ander kutgedrag vertonen mag je best daar echt geen zin meer in hebben en voor jezelf kiezen. Of tijdelij afstand nemen of vragen of hij elders kan gaan zitten.
Mensen doen hier altijd alsof depressies ipv een stemmingsstoonis een persoonlijkheidstoornis is en dat kutgedrag erbij hoort. Dat klopt echt niet.
Ik heb het dan natuurlijk niet over dat prikkels te veel zijn en je soms echt niets meer kan op sociaal of relatiegebied maar het andere gedrag wat TO beschrijft in de OP.
Relatietherapie is denk ik wel ook te hoog gegrepen.
En ondanks dat ik zelf last heb van zware depressies....... Als de ander niet aktief zelf dingen wil en doet mbt therapie en psycho-educatie.. maar wel dingen als vreemdgaan en agressie en ander kutgedrag vertonen mag je best daar echt geen zin meer in hebben en voor jezelf kiezen. Of tijdelij afstand nemen of vragen of hij elders kan gaan zitten.
Mensen doen hier altijd alsof depressies ipv een stemmingsstoonis een persoonlijkheidstoornis is en dat kutgedrag erbij hoort. Dat klopt echt niet.
Ik heb het dan natuurlijk niet over dat prikkels te veel zijn en je soms echt niets meer kan op sociaal of relatiegebied maar het andere gedrag wat TO beschrijft in de OP.
Relatietherapie is denk ik wel ook te hoog gegrepen.
dinsdag 4 augustus 2020 15:39
Je kunt ook in je eentje wat gesprekken gaan voeren met een coach of een therapeut, om op een rijtje te zetten wat er is gebeurd de afgelopen tijd en bekijken hoe je daar verder mee omgaat.
Om nu vanuit frustratie en in een nare situatie een punt achter een langdurige relatie te zetten, lijkt mij een beetje overhaast, maar ik begrijp dat het zo niet voelt als de narigheid al een tijdje duurt.
Om nu vanuit frustratie en in een nare situatie een punt achter een langdurige relatie te zetten, lijkt mij een beetje overhaast, maar ik begrijp dat het zo niet voelt als de narigheid al een tijdje duurt.
Wat eten we vanavond?
dinsdag 4 augustus 2020 15:44
Ik snap wat je zegt.Rachmaninoff schreef: ↑04-08-2020 15:31Wat ik zelf merkte toen ik een depressie had dat ik best wel egoïstisch werd. Ik kon andere problemen er simpelweg niet bij hebben, alles was teveel, ik had echt genoeg aan mezelf. Ik voelde het echter wel hoor dat ik geen leuke partner was en daar voelde ik me ook heel erg rot door. Ik had zelf therapie en ik denk niet dat ik er ook nog relatietherapie bij had kunnen doen als dat had gemoeten. Ik was mezelf niet.
Misschien moet ik er dan toch meer rekening mee houden.
Ben het gewoon even beu, denk ik.
dinsdag 4 augustus 2020 15:45
Ik vind het ook een stom excuus.Luci_Morgenster schreef: ↑04-08-2020 15:32Dat van dat vreemdgaan komt niet door een depressie he? Zat mensen zijn depressief en gaan niet vreemd.
En ondanks dat ik zelf last heb van zware depressies....... Als de ander niet aktief zelf dingen wil en doet mbt therapie en psycho-educatie.. maar wel dingen als vreemdgaan en agressie en ander kutgedrag vertonen mag je best daar echt geen zin meer in hebben en voor jezelf kiezen. Of tijdelij afstand nemen of vragen of hij elders kan gaan zitten.
Mensen doen hier altijd alsof depressies ipv een stemmingsstoonis een persoonlijkheidstoornis is en dat kutgedrag erbij hoort. Dat klopt echt niet.
Ik heb het dan natuurlijk niet over dat prikkels te veel zijn en je soms echt niets meer kan op sociaal of relatiegebied maar het andere gedrag wat TO beschrijft in de OP.
Relatietherapie is denk ik wel ook te hoog gegrepen.
Want ik heb dat ook nooit gedaan, toen ik me depressief voelde.
dinsdag 4 augustus 2020 15:47
Helemaal niet gek hoor dat bij jou de koek op is om constant rekening te houden met hem terwijl hij je wat geflikt heeft en dit bij jou nog steeds speelt.
Alles maar onder de mat vegen omdat je man ziek is maakt jou ziek.
Daarbij denk ik ook dat hiermee de depressie van je man in stand gehouden wordt.
Depressie is een ziekte maar ook wel heel gemakkelijk om je verantwoordelijkheden uit de weg te gaan.
Niks mis mee om eens een keer goed boos te worden op elkaar, schijnbaar werkt deze emotie wel bij je man. Het zet hem tot nadenken en misschien wel net het zetje om uit de depressie te kruipen en weer te gaan voelen.
Blijf niet naast hem op de bank zitten maar ga je eigen ding doen, waar jij blij van wordt. Zeg hem ook dat je het niet meer op kunt brengen om altijd maar rekening te houden met zijn stemming.
Hij mag ook wel wat dingen met jou gaan doen voor jou, een strandwandeling of naar het bos, ook goed voor zijn depressie.
Leef je eigen leven, je hebt er maar een, zet je zelf op de eerste plaats.
Alles maar onder de mat vegen omdat je man ziek is maakt jou ziek.
Daarbij denk ik ook dat hiermee de depressie van je man in stand gehouden wordt.
Depressie is een ziekte maar ook wel heel gemakkelijk om je verantwoordelijkheden uit de weg te gaan.
Niks mis mee om eens een keer goed boos te worden op elkaar, schijnbaar werkt deze emotie wel bij je man. Het zet hem tot nadenken en misschien wel net het zetje om uit de depressie te kruipen en weer te gaan voelen.
Blijf niet naast hem op de bank zitten maar ga je eigen ding doen, waar jij blij van wordt. Zeg hem ook dat je het niet meer op kunt brengen om altijd maar rekening te houden met zijn stemming.
Hij mag ook wel wat dingen met jou gaan doen voor jou, een strandwandeling of naar het bos, ook goed voor zijn depressie.
Leef je eigen leven, je hebt er maar een, zet je zelf op de eerste plaats.
dinsdag 4 augustus 2020 15:49
Je bent de tweede die het zegt, misschien is dit dan de oplossing voor mezelf.makreel schreef: ↑04-08-2020 15:39Je kunt ook in je eentje wat gesprekken gaan voeren met een coach of een therapeut, om op een rijtje te zetten wat er is gebeurd de afgelopen tijd en bekijken hoe je daar verder mee omgaat.
Om nu vanuit frustratie en in een nare situatie een punt achter een langdurige relatie te zetten, lijkt mij een beetje overhaast, maar ik begrijp dat het zo niet voelt als de narigheid al een tijdje duurt.
Want de laatste alinea zegt het ook wel een beetje voor me. Ik wil het niet opgeven, maar uit frustratie zou ik het bijna wel doen.
Want ik wil echt wel dat hij weer beter wordt of iig zich weer prettig gaat voelen.
Er is vooruitgang bij hem en daar ben ik ook blij om.
@hanaa ja, zo voelt het dus voor mij.
Wat niet zegt dat het helemaal zo is. Want hij heeft z’n eigen versie van het verhaal.
Ben het gewoon beu dat ik het wel probeer van beiden kanten te bekijken en hij nog teveel alleen naar zich zelf kijkt.
dinsdag 4 augustus 2020 15:51
LadyAirmax schreef: ↑04-08-2020 15:49
@hanaa ja, zo voelt het dus voor mij.
Wat niet zegt dat het helemaal zo is. Want hij heeft z’n eigen versie van het verhaal.
Wat is zijn versie dan?
