Relaties
alle pijlers
Hoe nu verder!!!!!!
vrijdag 16 mei 2008 om 11:42
Ik ben super geraakt door alle reacties die ik kreeg op mijn vorige topics. En op de vragen hoe het nu met mij/ons gaat.
Nou, ik ben mega depri. Ik hou me groot zolang mijn dochters thuis zijn, maar als ze naar school gaan ( wat hebben die kinderen toch veel vrij zeg, niet normaal meer) kan ik eindelijk vervallen in heerlijke huilbuien met een glaasje rosé erbij.
Een nieuwe emotionele uitlaatklep is dit Viva-forum, maar uiteraad zijn dagelijks mijn vriendinnen mega de klos, want als ik ze bel kan ik rustig een uur aan de telefoon hangen hoor. Niet alleen maar klagen maar ook over dagelijske dingen. Ik heb nu gewoon eventjes gigantisch behoefte aan contact.
Het spookt allemaal maar door mijn hoofd: waarom ben je zo stom geweest om zo snel met een man samen te gaan wonen. Kun je echt niet meer zonder een man, ben je zo hopeloos.... pfff echt zo erg. Maar goed life goes on, ik heb mijn verantwoordelijkheden voor twee super heerlijke meiden.
Mijn ouders zijn super voor me, al weet ik wel dat ze me verwijten over veel te snel samenwonen, maar ze zeggen er geluukig niets over.
Pfff, heerlijk eventjes je hart luchten. Dank er voor dames en heren Viva-forumers.
ps; ik weet dat ik af en toe best wel dom uit de hoek kan komen bij topics. Denk maar zo, ze weet niet beter, ze is een beetje blond (hohoho, geverfd blond hé, niet naturel). Vergeef me aub, ben een beetje een meotioneel mens, met een grote mond maar een super klein hartje.
Nou, ik ben mega depri. Ik hou me groot zolang mijn dochters thuis zijn, maar als ze naar school gaan ( wat hebben die kinderen toch veel vrij zeg, niet normaal meer) kan ik eindelijk vervallen in heerlijke huilbuien met een glaasje rosé erbij.
Een nieuwe emotionele uitlaatklep is dit Viva-forum, maar uiteraad zijn dagelijks mijn vriendinnen mega de klos, want als ik ze bel kan ik rustig een uur aan de telefoon hangen hoor. Niet alleen maar klagen maar ook over dagelijske dingen. Ik heb nu gewoon eventjes gigantisch behoefte aan contact.
Het spookt allemaal maar door mijn hoofd: waarom ben je zo stom geweest om zo snel met een man samen te gaan wonen. Kun je echt niet meer zonder een man, ben je zo hopeloos.... pfff echt zo erg. Maar goed life goes on, ik heb mijn verantwoordelijkheden voor twee super heerlijke meiden.
Mijn ouders zijn super voor me, al weet ik wel dat ze me verwijten over veel te snel samenwonen, maar ze zeggen er geluukig niets over.
Pfff, heerlijk eventjes je hart luchten. Dank er voor dames en heren Viva-forumers.
ps; ik weet dat ik af en toe best wel dom uit de hoek kan komen bij topics. Denk maar zo, ze weet niet beter, ze is een beetje blond (hohoho, geverfd blond hé, niet naturel). Vergeef me aub, ben een beetje een meotioneel mens, met een grote mond maar een super klein hartje.
anoniem_66663 wijzigde dit bericht op 16-05-2008 11:49
Reden: was niet de bedoeling om als aloholiste te voorschijn te komen
Reden: was niet de bedoeling om als aloholiste te voorschijn te komen
% gewijzigd
vrijdag 16 mei 2008 om 11:46
vrijdag 16 mei 2008 om 11:49
Niet bedoeld als verwijt maar schrijf lekker door op 1 topic, houdt het overzichtelijker .
En niet zo streng zijn voor jezelf, aan schuld- en schaamtegevoelens heeft een mens weinig tot niets. Leer ervan, weet wat je beter kunt doen een volgende keer en klaar. Echt, je hebt het nu moeilijk genoeg, jezelf op je kop zitten, daar heb je niks aan. Lief zijn voor jezelf dus!
Misschien is het een goed idee om wat leuke afleiding te zoeken, een hobby te exploreren, een cursus te gaan doen. Op de bank huilen met een fles rosé is even niet erg maar het is (helaas ) niet een constructieve oplossing.
Iig een hele dikke en probeer te genieten van de mooie dingen.
En niet zo streng zijn voor jezelf, aan schuld- en schaamtegevoelens heeft een mens weinig tot niets. Leer ervan, weet wat je beter kunt doen een volgende keer en klaar. Echt, je hebt het nu moeilijk genoeg, jezelf op je kop zitten, daar heb je niks aan. Lief zijn voor jezelf dus!
Misschien is het een goed idee om wat leuke afleiding te zoeken, een hobby te exploreren, een cursus te gaan doen. Op de bank huilen met een fles rosé is even niet erg maar het is (helaas ) niet een constructieve oplossing.
Iig een hele dikke en probeer te genieten van de mooie dingen.
vrijdag 16 mei 2008 om 12:11
je hebt een goede beslissing gemaakt, de enige die je kon maken.
er was een risico(reeel of niet) en dat heb je uitgesloten.
daar kun je alleen maar trots op zijn.
ja het is nu kut, en je voelt je kut, maar geloof me dat gaat over.
dat je fouten hebt gemaakt heb je meer dan goed gemaakt door de relatie te beeindigen.
want ook al was het niet zo, de kans dat het wel zo was is genoeg om deze beslssing te nemen,
toen ik klein was wouden mijn zus en ik op ballet. wij daar kijken moeders mee. we mochten niet, ze kon niet uitleggen waarom niet, gaf alleen aan dat ze het niet vertrouwde, dat ze het onprettige vent vond. wij boos,huilen,zeuren.
twee jaar later werd de leraar opgepakt omdat hij al jaren zijn jonge vrouwelijke leerlingen aanraande.
nee mijn moeder had geen enkel feit, geen bewijs, alleen zo;n donkerbruin onderbuik gevoel. ze gaf hem niet het vorodeel van de twijfel, en ik ben haar alleen maar dankbaar
er was een risico(reeel of niet) en dat heb je uitgesloten.
daar kun je alleen maar trots op zijn.
ja het is nu kut, en je voelt je kut, maar geloof me dat gaat over.
dat je fouten hebt gemaakt heb je meer dan goed gemaakt door de relatie te beeindigen.
want ook al was het niet zo, de kans dat het wel zo was is genoeg om deze beslssing te nemen,
toen ik klein was wouden mijn zus en ik op ballet. wij daar kijken moeders mee. we mochten niet, ze kon niet uitleggen waarom niet, gaf alleen aan dat ze het niet vertrouwde, dat ze het onprettige vent vond. wij boos,huilen,zeuren.
twee jaar later werd de leraar opgepakt omdat hij al jaren zijn jonge vrouwelijke leerlingen aanraande.
nee mijn moeder had geen enkel feit, geen bewijs, alleen zo;n donkerbruin onderbuik gevoel. ze gaf hem niet het vorodeel van de twijfel, en ik ben haar alleen maar dankbaar
vrijdag 16 mei 2008 om 12:11
Heb dan weliswaar geen kids en dergelijke, maar mijn relatie is ook net (sinds dinsdag) over. Ik heb momenten waarop ik het wat moeilijk heb, maar die zijn sporadisch. Vanavond ga ik lekker weg met vrienden, morgen lekker stappen met een vriendin, heerlijk. Ben stukje bij beetje mijn vrijheid aan het verkennen, en het gaat tot nu toe heel goed.
Mijn ex daarentegen is in 2en gebroken. Is gisteravond bij me geweest om me te smeken om er nog eens goed over na te denken, zegt dat ik niet de deur dicht moet gooien. Ik heb hem eerlijk verteld dat ik eerst wil kijken of we uberhaupt vrienden kunnen zijn, zo ja, dan zien we wel weer verder. Ik heb geen idee hoe dingen gaan lopen, dus ik ga hem ook geen garanties geven.
Hij zei op een gegeven moment; "als we nu even uit elkaar moeten.." Ik onderbrak hem, en heb hem gezegd dat we niet even uit elkaar moeten, maar uit elkaar ZIJN. Het is moeilijk, maar ik wil gewoon eerlijk zijn tegen hem, hem niet aan het lijntje houden.
Soms heb ik wel momenten dat ik me alleen voel, maar dan bedenk ik me dat het niet is dat ik hem mis, maar meer iemand om me heen. Kwestie van wennen dus.
Ipodwoman, lijkt me voor jou ook heel lastig omdat je kids hebt, en dus niet de hele dag kan gaan zitten janken. Ik wens je heel veel sterkte en een dikke knuffel.
Mijn ex daarentegen is in 2en gebroken. Is gisteravond bij me geweest om me te smeken om er nog eens goed over na te denken, zegt dat ik niet de deur dicht moet gooien. Ik heb hem eerlijk verteld dat ik eerst wil kijken of we uberhaupt vrienden kunnen zijn, zo ja, dan zien we wel weer verder. Ik heb geen idee hoe dingen gaan lopen, dus ik ga hem ook geen garanties geven.
Hij zei op een gegeven moment; "als we nu even uit elkaar moeten.." Ik onderbrak hem, en heb hem gezegd dat we niet even uit elkaar moeten, maar uit elkaar ZIJN. Het is moeilijk, maar ik wil gewoon eerlijk zijn tegen hem, hem niet aan het lijntje houden.
Soms heb ik wel momenten dat ik me alleen voel, maar dan bedenk ik me dat het niet is dat ik hem mis, maar meer iemand om me heen. Kwestie van wennen dus.
Ipodwoman, lijkt me voor jou ook heel lastig omdat je kids hebt, en dus niet de hele dag kan gaan zitten janken. Ik wens je heel veel sterkte en een dikke knuffel.
vrijdag 16 mei 2008 om 12:48
Hey Ipodwoman,
ik heb je vorige topics ook gelezen. Of je de goede keuze hebt gemaakt? Ik denk zelf van wel. Ik snap dat je nu in de put zit en met je gevoelens geen raad weet. Ik vind het wel heel knap dat je je bij je kinderen sterk houdt. Zo hoort het ook al moeder.
Maar zoals hierboven ook al werd genoemd: zoek afleiding! Doe iets leuks, neem een hobby, ga van mijn part kaarten maken (dat kan heel leuk zijn, heb ik gehoord)
Succes ermee meid!
ik heb je vorige topics ook gelezen. Of je de goede keuze hebt gemaakt? Ik denk zelf van wel. Ik snap dat je nu in de put zit en met je gevoelens geen raad weet. Ik vind het wel heel knap dat je je bij je kinderen sterk houdt. Zo hoort het ook al moeder.
Maar zoals hierboven ook al werd genoemd: zoek afleiding! Doe iets leuks, neem een hobby, ga van mijn part kaarten maken (dat kan heel leuk zijn, heb ik gehoord)
Succes ermee meid!
vrijdag 16 mei 2008 om 13:12
Hai Ipodje,
Tuurlijk heb je verdriet en natuurlijk kun je hier van je afschrijven. Felicia zei heel terecht dat het handig is dit op één topic te doen, daar ben ik het mee eens, anders heb je drie vrij recente topics en dat is eigenlijk niet nodig natuurlijk want het gaat nog steeds over hetzelfde, namelijk over jou
Afleiding zoeken, dat vind ik ook. Lopen, fietsen, bewegen, zwemmen, maak een soort schema en hou je er aan. Bel mensen op en zorg dat je aan het eind van de dag flink moe bent, dan slaap je tenminste goed.
Maar ik zag dat je wacht tot de kinderen weg zijn en dat je dan huilt met een glas rosé erbij. Zelf weten natuurlijk maar volgens mij gaan kinderen 's morgens al vrij vroeg de deur uit. Ik hoop dat je niet dan al naar de fles grijpt. Een extra probleem als verslingerd raken aan wijn drinken overdag is denk ik niet iets waar je op zit te wachten. Toch?
Tuurlijk heb je verdriet en natuurlijk kun je hier van je afschrijven. Felicia zei heel terecht dat het handig is dit op één topic te doen, daar ben ik het mee eens, anders heb je drie vrij recente topics en dat is eigenlijk niet nodig natuurlijk want het gaat nog steeds over hetzelfde, namelijk over jou
Afleiding zoeken, dat vind ik ook. Lopen, fietsen, bewegen, zwemmen, maak een soort schema en hou je er aan. Bel mensen op en zorg dat je aan het eind van de dag flink moe bent, dan slaap je tenminste goed.
Maar ik zag dat je wacht tot de kinderen weg zijn en dat je dan huilt met een glas rosé erbij. Zelf weten natuurlijk maar volgens mij gaan kinderen 's morgens al vrij vroeg de deur uit. Ik hoop dat je niet dan al naar de fles grijpt. Een extra probleem als verslingerd raken aan wijn drinken overdag is denk ik niet iets waar je op zit te wachten. Toch?
vrijdag 16 mei 2008 om 18:02
Ipodje,
Ik heb zin om je even door elkaar te schudden! Je hebt je gevoel gevolgd, hebt op tijd actie ondernomen, en een zeer kordate beslissing genomen. En nu ga je een beetje lopen simmen dat je dit niet had zien aankomen en dat je soms dom overkomt.
Voor zover ik weet is het niet mogelijk iemands bedoelingen te ruiken bij de eerste ontmoeting. Dus je opmerkingsgave en super goede beslissingen in het belang van je dochters kan ik alleen positief zien. (Sinds wanneer is het raar om een partner te zoeken en samen te willen wonen?)
En over dat dom overkomen: ehh, tja, waarschijnlijk ben ik te stom om dat op te merken, ik zie er namelijk nergens iets van.
Weet je wat jij zou moeten doen? Veel tijd met je dochters doorbrengen, met vriendinnen en trots zijn op de beslissingen die je genomen hebt.
Ik heb zin om je even door elkaar te schudden! Je hebt je gevoel gevolgd, hebt op tijd actie ondernomen, en een zeer kordate beslissing genomen. En nu ga je een beetje lopen simmen dat je dit niet had zien aankomen en dat je soms dom overkomt.
Voor zover ik weet is het niet mogelijk iemands bedoelingen te ruiken bij de eerste ontmoeting. Dus je opmerkingsgave en super goede beslissingen in het belang van je dochters kan ik alleen positief zien. (Sinds wanneer is het raar om een partner te zoeken en samen te willen wonen?)
En over dat dom overkomen: ehh, tja, waarschijnlijk ben ik te stom om dat op te merken, ik zie er namelijk nergens iets van.
Weet je wat jij zou moeten doen? Veel tijd met je dochters doorbrengen, met vriendinnen en trots zijn op de beslissingen die je genomen hebt.
vrijdag 16 mei 2008 om 19:13
even een peptalk hoor:
Lieve Ipodwoman, even goed je ogen en oren open:
jij bent NIET zielig!
jij bent GEEN slachtoffer!
jij bent GEEN sukkel!
jij bent NIET alleen!
Je bent een gevoelige vrouw met behoeftes die haar weg zoekt in het leven, soms terugkomt op een keuze, maar nog steeds omringd wordt door vrienden, ouders, dochters. Natuurlijk ben je een paar dagen (misschien langer?) verward/huilerig na zo iets heftigs als het beëindigen van een relatie! Maar nu komt het er op aan: laat je dochters zien dat vrouwen sterk zijn, taai zijn, pit hebben! Sporten, het huis opruimen, een muur of stoel verven zijn hele goede dingen om weer bij je positieve levensinsinstelling te komen. Alleen op de bank huilen met een glas wijn voedt je 'zielige' gevoel. Objectief zielig bestaat niet, dat is perceptie!
Denk hier eens over na: waar je aandacht aan geeft, groeit. Blijf je focussen op je fouten en alleen zijn (in de zin van geen partner hebben) dan wordt je steeds eenzamer en mislukter. Focus je op je kracht, op je levenslust, op de liefde voor je vrienden, dochters, ouders, dan wordt je een sterke, liefhebbende vrouw, waar de mannen wel weer vanzelf op af komen. En veel leukere mannen dan die zich tot een zielig-voelende vrouw voelen aangetrokken!
Lieve Ipodwoman, even goed je ogen en oren open:
jij bent NIET zielig!
jij bent GEEN slachtoffer!
jij bent GEEN sukkel!
jij bent NIET alleen!
Je bent een gevoelige vrouw met behoeftes die haar weg zoekt in het leven, soms terugkomt op een keuze, maar nog steeds omringd wordt door vrienden, ouders, dochters. Natuurlijk ben je een paar dagen (misschien langer?) verward/huilerig na zo iets heftigs als het beëindigen van een relatie! Maar nu komt het er op aan: laat je dochters zien dat vrouwen sterk zijn, taai zijn, pit hebben! Sporten, het huis opruimen, een muur of stoel verven zijn hele goede dingen om weer bij je positieve levensinsinstelling te komen. Alleen op de bank huilen met een glas wijn voedt je 'zielige' gevoel. Objectief zielig bestaat niet, dat is perceptie!
Denk hier eens over na: waar je aandacht aan geeft, groeit. Blijf je focussen op je fouten en alleen zijn (in de zin van geen partner hebben) dan wordt je steeds eenzamer en mislukter. Focus je op je kracht, op je levenslust, op de liefde voor je vrienden, dochters, ouders, dan wordt je een sterke, liefhebbende vrouw, waar de mannen wel weer vanzelf op af komen. En veel leukere mannen dan die zich tot een zielig-voelende vrouw voelen aangetrokken!
woensdag 21 mei 2008 om 16:32
Effe een update: ik heb jullie raad opgevolgd en ben 's-avonds, zonder schuldgevoel, lekker uitgeweest met vriendinnen. Een ouderwetse meiden-avond zonder mannen. Heerlijk, veel gehuild en gelachen. Daar knapt een vrouw van op. Uiteindelijk heeft mijn ex het huis verlaten, hij heeft wel meer meegenomen als wat van hem is, maar ik ben al lang blij dat hij opgetrommeld is. Daarna lekker met een paar goede vrienden heel het huis opnieuw geschilderd, wat oude spullen die aan hem herrineren het huis uitgedaan. en begin nu met de meiden lekker opnieuw.
Ik merk overigens nu wel dat mijn dochter van 13 erg qua gezondheid achteruit gaat de laaste weken. Ze is heel bevattelijk voor allerlei ziektes. Ze heeft nu een lichte longonsteking, en ze praat verward. De dokter, echt een schat van en vrouw, ik belde op (mijn dochter hoestte verschrikkelijk niet normaal, en ze kon zicht niet goed uiite waar het oijn deed), ze had geen dienst, en binnen een half uur was ze er, dacht er aan om haar een s goed te onderzoeken of ze toch niet nog meer ziektes onder de lede heeft. kan ook zijn dat ik weer te snle concludeer, maar he tprobleem is dat mijn dochter zich dus niet goed kan uitte, ja dan moet ze onderzocht worden.
Ik merk overigens nu wel dat mijn dochter van 13 erg qua gezondheid achteruit gaat de laaste weken. Ze is heel bevattelijk voor allerlei ziektes. Ze heeft nu een lichte longonsteking, en ze praat verward. De dokter, echt een schat van en vrouw, ik belde op (mijn dochter hoestte verschrikkelijk niet normaal, en ze kon zicht niet goed uiite waar het oijn deed), ze had geen dienst, en binnen een half uur was ze er, dacht er aan om haar een s goed te onderzoeken of ze toch niet nog meer ziektes onder de lede heeft. kan ook zijn dat ik weer te snle concludeer, maar he tprobleem is dat mijn dochter zich dus niet goed kan uitte, ja dan moet ze onderzocht worden.
