hoe nu verder
zaterdag 27 februari 2010 om 08:53
zit er weer een weekend met ruzie aan te komen?
Waarom toch?
Ik snap het niet en ik wil het niet meer.
Ik kan nu ff opruimen en naar mijn ouders gaan maar dat maakt denk ik dat de boel escaleerd en daar heb ik geen zin in.
Ik ben moe, ik heb al zo veel aan mijn hoofd. Ik heb geen zin om hem aan zijn verstand te peuteren dat zijn manier van communiceren ook niet fantastisch is ookal denkt hij van wel.
Ik wil me relatie niet opgeven maar ik heb de energie niet meer om ook maar iets te doen.
Wat kan ik nu het beste doen?
Weg gaan? ff een weekendje alleen?
Hier blijven en het hele weekend weer voorzichtig' moeten doen.
Ik ben moe.
Waarom toch?
Ik snap het niet en ik wil het niet meer.
Ik kan nu ff opruimen en naar mijn ouders gaan maar dat maakt denk ik dat de boel escaleerd en daar heb ik geen zin in.
Ik ben moe, ik heb al zo veel aan mijn hoofd. Ik heb geen zin om hem aan zijn verstand te peuteren dat zijn manier van communiceren ook niet fantastisch is ookal denkt hij van wel.
Ik wil me relatie niet opgeven maar ik heb de energie niet meer om ook maar iets te doen.
Wat kan ik nu het beste doen?
Weg gaan? ff een weekendje alleen?
Hier blijven en het hele weekend weer voorzichtig' moeten doen.
Ik ben moe.
zaterdag 27 februari 2010 om 08:56
zaterdag 27 februari 2010 om 09:04
situatie:
relatie van zo'n 8 jaar, 2 jaar partnerschap en we wonen sinds deze zomer in ons koophuis.
Ik zit in de mesische molen vanwege psychische en lichamelijke klachten maar de oorzaak is nog onduidelijk (voorlopige diagnose PDD-NOS) de lichamelijke klachten worden nog onderzocht.
Hij in 2006 een burn-out gehad. Vergelijkt onze situatie (onderbewust) met die van zijn ouders vroeger. Lijkt er niet op maar hij is b.v. constant bang dat we geldproblemen kijgen. flipte vorige week omdat ik zat te foetteren op een roetebeschrijving. Is bang dat ik net zo 'wordt' als zijn moeder.
Wij willen allebij graag gelijk hebben. (maakt het ook niet makkelijker) Ik ben erg inschikkelijk, weet dit nu van mezelf en probeer vaker voor mezelf op te komen. Wat dan weer resulteerd in botsingen.
en meer van dat..
relatie van zo'n 8 jaar, 2 jaar partnerschap en we wonen sinds deze zomer in ons koophuis.
Ik zit in de mesische molen vanwege psychische en lichamelijke klachten maar de oorzaak is nog onduidelijk (voorlopige diagnose PDD-NOS) de lichamelijke klachten worden nog onderzocht.
Hij in 2006 een burn-out gehad. Vergelijkt onze situatie (onderbewust) met die van zijn ouders vroeger. Lijkt er niet op maar hij is b.v. constant bang dat we geldproblemen kijgen. flipte vorige week omdat ik zat te foetteren op een roetebeschrijving. Is bang dat ik net zo 'wordt' als zijn moeder.
Wij willen allebij graag gelijk hebben. (maakt het ook niet makkelijker) Ik ben erg inschikkelijk, weet dit nu van mezelf en probeer vaker voor mezelf op te komen. Wat dan weer resulteerd in botsingen.
en meer van dat..
zaterdag 27 februari 2010 om 09:06
Beide ook erg gevoelig voor het seizoen....
en DGS: het is ook niet gezellig momenteel.
Gister heb ik een goed gesprek met mijn psych gehad. Zij zei ook (en dat klopt|) dat een relatie geen energie moet kosten maar het op moet leveren.
Ik heb al wat meer dingen (o.a. 'coaching') afgestoten omdat het me meer energie koste dan opleverde.
Probleempje: ik hou van hem.....
en DGS: het is ook niet gezellig momenteel.
Gister heb ik een goed gesprek met mijn psych gehad. Zij zei ook (en dat klopt|) dat een relatie geen energie moet kosten maar het op moet leveren.
Ik heb al wat meer dingen (o.a. 'coaching') afgestoten omdat het me meer energie koste dan opleverde.
Probleempje: ik hou van hem.....
zaterdag 27 februari 2010 om 09:09
half januari ongeveer.
Dat ik mijn diagnose net 'accepteer'is ook een van de struikelblokken. Hij vind dat ik maar eens 'gewoon moet luisteren' naar mijn arts. Ik wil mijn psychische problemen niet accepteren als 'leer er maar mee leven'. Ik weet dat het ooit anders was en ik wil de oorzaak vinden en daar wat aan doen.
Dat ik mijn diagnose net 'accepteer'is ook een van de struikelblokken. Hij vind dat ik maar eens 'gewoon moet luisteren' naar mijn arts. Ik wil mijn psychische problemen niet accepteren als 'leer er maar mee leven'. Ik weet dat het ooit anders was en ik wil de oorzaak vinden en daar wat aan doen.
zaterdag 27 februari 2010 om 09:13
zaterdag 27 februari 2010 om 09:13
zaterdag 27 februari 2010 om 09:21
zaterdag 27 februari 2010 om 09:22
Als je echt zo moe bent, nergens heen kunt en niet bij je ouders wilt zitten, boek je een huisje/hotelkamer en dan slaap je het hele weekend en neem je de telefoon niet op, kun je ook geen ruzie krijgen. Misschien zie je dingen anders als je weer een beetje bijgetrokken bent.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 27 februari 2010 om 09:46
zaterdag 27 februari 2010 om 10:14
With or without you van U2 is ook een goeie .
Ik vraag me weleens af hoe het toch komt dat mensen in een relatie het elkaar zo moeilijk kunnen maken. Men is overduidelijk niet happy met zichzelf en/of de ander maar waarom dan toch tegen beter weten in bij elkaar blijven? Om niet alleen te hoeven zijn? Alleen zijn is niet altijd leuk maar volgens mij kun je beter alleen eenzaam zijn dan in een relatie.
Ik vraag me weleens af hoe het toch komt dat mensen in een relatie het elkaar zo moeilijk kunnen maken. Men is overduidelijk niet happy met zichzelf en/of de ander maar waarom dan toch tegen beter weten in bij elkaar blijven? Om niet alleen te hoeven zijn? Alleen zijn is niet altijd leuk maar volgens mij kun je beter alleen eenzaam zijn dan in een relatie.
zaterdag 27 februari 2010 om 10:16