Relaties
alle pijlers
Hoe om te gaan met mijn ''ondragelijke'' verdriet?
woensdag 21 oktober 2009 om 14:39
Hallo
Na maanden meelezen, maar nooit gereageerd te hebben ga ik nu toch echt mijn eerste echte eigen topic openen..
Ik, moeder van 2 kinderen, 25 jaar, bijna 7 jaar een relatie en koophuis.
En nu sinds 2 weken wil hij niet meer, hij haat me om de dingen die ik doe.
Ik probeer al enige tijd af te vallen i.v.m. aankomen tijdens zwangerschap, wat nu dus echt begint te lukken.
Ik doe te veel met m'n moeder, die hij het ene moment niet kan luchten of zien en het andere moment dikke vrienden mee is.
Ik ben al een tijd bezig een goede baan te vinden, nadat ik tijdens mijn verlof mijn baan kwijt ben geraakt. Maar deze goede baan ook zo moet plannen dat ik de kinderen kan brengen en halen omdat hij onregelmatig werkt (overigens heb ik nu wel een andere voor mij tijdelijke baan, maar deze verdient aanzienlijk minder).
Ik ons huis niet altijd spik en span in orde heb, omdat ook ik gewoon weleens moe ben. Financieel vind hij mij ook een wrak, omdat ik voorheen weleens te veel geld uitgaf, maar dat doe ik nu niet meer i.v.m. inkomsten door mijn tijdelijke baan.
Maar goed, tot zover mijn slechte kanten..
2 weken lang probeer ik dus al van mijn beste kant te laten zien, omdat ik hem niet kwijt wil, voor ons omdat we zo lang al bij elkaar zijn en van elkaar houden en voor de kinderen. Het leek er zowaar op dat dit z’n vruchten begon af te werpen.
Gisteravond was hij aan het mailen via zijn telefoon en hij deed vaag, gewoon anders dan normaal. Vanochtend weer na een slapeloze nacht wakker en keek even op onze laptop. Zie ik in zijn mail, die ook toegankelijk voor mij is dat hij bezig is met een andere vrouw.
Ik dacht toch dat ik niet goed werd, heb hem opgebeld en het gevraagd.
Hij zegt dat het een collega is. Maar de mail was veel meer dan een mail naar een collega (naar mijn idee).
Ik ben zo verdrietig en boos tegelijk, want hij zegt dat het hem niets kan schelen dat ik er zo kapot van ben, van dit nieuwtje en van het verbreken van onze relatie. Al het beetje hoop is nu helemaal als sneeuw voor de zon verdwenen.
Maar wat nu, we hebben 2 kinderen en een koophuis?
Hij verwacht dat we hier samen blijven wonen totdat het verkocht is en dan elk een eigen weg te kiezen. Hij kan toch niet verwachten dat ik hier lijdzaam ga toe zitten kijken hoe hij zich in iemand anders armen stort? Hij denk niet eens meer aan z'n kinderen of eventueel aan mij hoe ik me hierbij zal voelen.
Weet te jullie misschien raad? Ben zo hopeloos. Ik weet het allemaal niet meer..
Alvast bedankt.
Liefs
Na maanden meelezen, maar nooit gereageerd te hebben ga ik nu toch echt mijn eerste echte eigen topic openen..
Ik, moeder van 2 kinderen, 25 jaar, bijna 7 jaar een relatie en koophuis.
En nu sinds 2 weken wil hij niet meer, hij haat me om de dingen die ik doe.
Ik probeer al enige tijd af te vallen i.v.m. aankomen tijdens zwangerschap, wat nu dus echt begint te lukken.
Ik doe te veel met m'n moeder, die hij het ene moment niet kan luchten of zien en het andere moment dikke vrienden mee is.
Ik ben al een tijd bezig een goede baan te vinden, nadat ik tijdens mijn verlof mijn baan kwijt ben geraakt. Maar deze goede baan ook zo moet plannen dat ik de kinderen kan brengen en halen omdat hij onregelmatig werkt (overigens heb ik nu wel een andere voor mij tijdelijke baan, maar deze verdient aanzienlijk minder).
Ik ons huis niet altijd spik en span in orde heb, omdat ook ik gewoon weleens moe ben. Financieel vind hij mij ook een wrak, omdat ik voorheen weleens te veel geld uitgaf, maar dat doe ik nu niet meer i.v.m. inkomsten door mijn tijdelijke baan.
Maar goed, tot zover mijn slechte kanten..
2 weken lang probeer ik dus al van mijn beste kant te laten zien, omdat ik hem niet kwijt wil, voor ons omdat we zo lang al bij elkaar zijn en van elkaar houden en voor de kinderen. Het leek er zowaar op dat dit z’n vruchten begon af te werpen.
Gisteravond was hij aan het mailen via zijn telefoon en hij deed vaag, gewoon anders dan normaal. Vanochtend weer na een slapeloze nacht wakker en keek even op onze laptop. Zie ik in zijn mail, die ook toegankelijk voor mij is dat hij bezig is met een andere vrouw.
Ik dacht toch dat ik niet goed werd, heb hem opgebeld en het gevraagd.
Hij zegt dat het een collega is. Maar de mail was veel meer dan een mail naar een collega (naar mijn idee).
Ik ben zo verdrietig en boos tegelijk, want hij zegt dat het hem niets kan schelen dat ik er zo kapot van ben, van dit nieuwtje en van het verbreken van onze relatie. Al het beetje hoop is nu helemaal als sneeuw voor de zon verdwenen.
Maar wat nu, we hebben 2 kinderen en een koophuis?
Hij verwacht dat we hier samen blijven wonen totdat het verkocht is en dan elk een eigen weg te kiezen. Hij kan toch niet verwachten dat ik hier lijdzaam ga toe zitten kijken hoe hij zich in iemand anders armen stort? Hij denk niet eens meer aan z'n kinderen of eventueel aan mij hoe ik me hierbij zal voelen.
Weet te jullie misschien raad? Ben zo hopeloos. Ik weet het allemaal niet meer..
Alvast bedankt.
Liefs
woensdag 21 oktober 2009 om 15:43
Het eerste wat ik dacht toen ik je openingspost las was, wie denkt hij wel niet dat jij bent? Je doet toch je best? Ik vind het vrij logisch dat als je werkt, de zorg voor twee kinderen en het huishouden hebt en sport dat je dus niet altijd alles tiptop in orde hebt, dat is normaal. Zolang jij je best doet is het goed hoor! En hij is er ook nog!
En nu ik verder gelezen heb denk ik, jee, wat naar voor jou en je kindjes, maar hij heeft blijkbaar zijn beslissing al genomen. Dan is het nu tijd om voor jezelf op te komen en voor je zelf te zorgen, de tips die hier al zijn gegeven zijn volgens mij zeer verstandige.
Heel veel sterkte
En nu ik verder gelezen heb denk ik, jee, wat naar voor jou en je kindjes, maar hij heeft blijkbaar zijn beslissing al genomen. Dan is het nu tijd om voor jezelf op te komen en voor je zelf te zorgen, de tips die hier al zijn gegeven zijn volgens mij zeer verstandige.
Heel veel sterkte
woensdag 21 oktober 2009 om 15:52
hoi barbamama,
een dikke knuffel voor jou !
Ik zit in hetzelfde schuitje, we schelen 1 jaar, ik heb ook twee kids en ben sinds 4 maanden ook alleen.
Ik zit nu tijdelijk bij mijn ouders, en ik moet zeggen ik heb wel rust gekregen , kijk het blijft natuurlijk wel zeer doen, en dat moet slijten ( ik kan hem niet zien ,of ik word alweer misselijk)
maar we komen er wel! positief blijven, en aan je kids denken.
groetjes kris
een dikke knuffel voor jou !
Ik zit in hetzelfde schuitje, we schelen 1 jaar, ik heb ook twee kids en ben sinds 4 maanden ook alleen.
Ik zit nu tijdelijk bij mijn ouders, en ik moet zeggen ik heb wel rust gekregen , kijk het blijft natuurlijk wel zeer doen, en dat moet slijten ( ik kan hem niet zien ,of ik word alweer misselijk)
maar we komen er wel! positief blijven, en aan je kids denken.
groetjes kris
woensdag 21 oktober 2009 om 15:52
Hoi Barbamama,
Laat je svp niet in een hoekje drukken. Het is heel erg ongelijkwaardig hoe hij nu bezig is en het enige wat hij aan het doen is, is zichzelf vrij praten en redenen zoeken waarom hij het in een keer bij jou zo slecht heeft.
Zoek snel hulp vooral omdat je geen inkomen hebt.
Liefs en veel sterkte 30-
Laat je svp niet in een hoekje drukken. Het is heel erg ongelijkwaardig hoe hij nu bezig is en het enige wat hij aan het doen is, is zichzelf vrij praten en redenen zoeken waarom hij het in een keer bij jou zo slecht heeft.
Zoek snel hulp vooral omdat je geen inkomen hebt.
Liefs en veel sterkte 30-
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
woensdag 21 oktober 2009 om 15:59
Wat een lul.
Ik zou zeggen: zorg dat je weet hoe het zit met de financieen, open een eigen rekening als je die niet hebt, laat je salaris daarop binnenkomen, zorg dat je de helft van je spaargeld daarop zet. Mocht hij het doorzetten dan zit jij straks niet met de gebakken peren.
En verzoek hem om zijn spullen te pakken en ergens anders te gaan bivakkeren. Hij heeft het recht niet om dit zo te brengen en vervolgens te verwachten dat hij rustig thuis kan blijven wonen.
Bedenk voor jezelf wat je wilt: Wil je een poging doen om het goed te maken? Wil je hem nog terug? Zo ja, stel relatietherapie voor en stel voorwaarden als je het toch nog met hem gaat proberen (waarvan therapie er minstens 1 moet zijn lijkt me). Want dat mag niet ten koste van jezelf en je kinderen gaan.
Wil je niet met hem verder, zorg dan dat je je zaken op orde hebt (daar moet je sowieso voor zorgen) en zorg dat je ondersteuning krijgt bij het maken van afspraken.
Ik vind het ten eerste al belachelijk dat hij je 'haat' omdat je niet snel genoeg afvalt, niet snel genoeg een baan hebt en het huis niet netjes genoeg houdt. Een echtgenoot hoort van je te houden, ondanks dat hij zich ergert aan tekortkomingen en een echtgenoot hoort je te helpen om jezelf te verbeteren als JIJ dat wilt in plaats van je de grond in te stampen.
Dat hij zo tegen je doet is onaanvaardbaar, en ik zou dat dan ook niet pikken.
Sterkte!
Ik zou zeggen: zorg dat je weet hoe het zit met de financieen, open een eigen rekening als je die niet hebt, laat je salaris daarop binnenkomen, zorg dat je de helft van je spaargeld daarop zet. Mocht hij het doorzetten dan zit jij straks niet met de gebakken peren.
En verzoek hem om zijn spullen te pakken en ergens anders te gaan bivakkeren. Hij heeft het recht niet om dit zo te brengen en vervolgens te verwachten dat hij rustig thuis kan blijven wonen.
Bedenk voor jezelf wat je wilt: Wil je een poging doen om het goed te maken? Wil je hem nog terug? Zo ja, stel relatietherapie voor en stel voorwaarden als je het toch nog met hem gaat proberen (waarvan therapie er minstens 1 moet zijn lijkt me). Want dat mag niet ten koste van jezelf en je kinderen gaan.
Wil je niet met hem verder, zorg dan dat je je zaken op orde hebt (daar moet je sowieso voor zorgen) en zorg dat je ondersteuning krijgt bij het maken van afspraken.
Ik vind het ten eerste al belachelijk dat hij je 'haat' omdat je niet snel genoeg afvalt, niet snel genoeg een baan hebt en het huis niet netjes genoeg houdt. Een echtgenoot hoort van je te houden, ondanks dat hij zich ergert aan tekortkomingen en een echtgenoot hoort je te helpen om jezelf te verbeteren als JIJ dat wilt in plaats van je de grond in te stampen.
Dat hij zo tegen je doet is onaanvaardbaar, en ik zou dat dan ook niet pikken.
Sterkte!
woensdag 21 oktober 2009 om 16:04
Barbamama, wat een afschuwelijke situatie. Ik kan alleen maar beamen wat anderen al schreven: dat hij zoveel kritiek op je heeft is alleen maar om zijn vreemdgaan te 'verantwoorden'. Heel herkenbaar voor veel mensen die hetzelfde overkomen is als wat jou nu overkomt. Mijn man onder andere, toen hij door zijn ex voor een ander gedumpt werd.
Wat je goed moet beseffen: iemand die zo handelt, die jou de schuld voor de scheiding probeert te geven en die totaal onverschillig is voor je verdriet, is je niet waard en je hoeft je zijn kritiek niet aan te trekken.
Het zal je nu niet helpen om je te zeggen dat het op de lange termijn allemaal goed zal komen, dat je hoogstwaarschijnlijk veel gelukkiger zult worden dan je met je partner/ex ooit geweest bent, want daar is het nu allemaal veel te vers voor en je bent in shocktoestand.
Het zo snel mogelijk wegzetten van de helft van het spaargeld op een eigen rekening is nu een goede tip.
En praat erover met mensen waar je vertrouwen in hebt. En laat je bijstaan door een advocaat.
Heel veel sterkte. Het wordt een hele moeilijke tijd, maar geloof me, je komt er helemaal bovenop!
P.S. Eens met de post van Astarte hierboven!!
Wat je goed moet beseffen: iemand die zo handelt, die jou de schuld voor de scheiding probeert te geven en die totaal onverschillig is voor je verdriet, is je niet waard en je hoeft je zijn kritiek niet aan te trekken.
Het zal je nu niet helpen om je te zeggen dat het op de lange termijn allemaal goed zal komen, dat je hoogstwaarschijnlijk veel gelukkiger zult worden dan je met je partner/ex ooit geweest bent, want daar is het nu allemaal veel te vers voor en je bent in shocktoestand.
Het zo snel mogelijk wegzetten van de helft van het spaargeld op een eigen rekening is nu een goede tip.
En praat erover met mensen waar je vertrouwen in hebt. En laat je bijstaan door een advocaat.
Heel veel sterkte. Het wordt een hele moeilijke tijd, maar geloof me, je komt er helemaal bovenop!
P.S. Eens met de post van Astarte hierboven!!
donderdag 22 oktober 2009 om 10:44
Bedankt voor al jullie verhalen en berichtjes!
Het gesprek ging gisteren niet zo. Hij begrijpt gewoon niet dat ik zo verdrietig ben. Ook geloof ik hem niet over die collega, hij zegt helemaal niet verliefd te zijn. Het praten heeft niet echt iets opgelost. Hij wil en gaat niet weg hier en ik wil hier ook niet weg i.v.m. de kinderen.
Het stomme is, ik zou hem zo graag terug willen en dat alles weer zoals een aantal weken geleden is, toen leek er geen vuiltje aan de lucht, helaas weet ik ook dat dat niet zo is.
Mijn gevoel is met de minuut anders, het ene moment ben ik zo boos en ga ik het liefste weg en zou ik hem nooit meer willen zien en het andere moment zwelg ik zelfmedelijden, onbegrip en verdriet. Wordt zo moe van mezelf..
Het gesprek ging gisteren niet zo. Hij begrijpt gewoon niet dat ik zo verdrietig ben. Ook geloof ik hem niet over die collega, hij zegt helemaal niet verliefd te zijn. Het praten heeft niet echt iets opgelost. Hij wil en gaat niet weg hier en ik wil hier ook niet weg i.v.m. de kinderen.
Het stomme is, ik zou hem zo graag terug willen en dat alles weer zoals een aantal weken geleden is, toen leek er geen vuiltje aan de lucht, helaas weet ik ook dat dat niet zo is.
Mijn gevoel is met de minuut anders, het ene moment ben ik zo boos en ga ik het liefste weg en zou ik hem nooit meer willen zien en het andere moment zwelg ik zelfmedelijden, onbegrip en verdriet. Wordt zo moe van mezelf..
donderdag 22 oktober 2009 om 10:48
het lijkt erop dat hij allang een punt achter jullie relatie heeft gezet, hij heeft zelfs al een ander. JIj noemt op wat er allemaal niet zou deugen aan jou, maar daar gaat het helemaal niet om. Het maakt niet uit, deze man is gewoon al weg. Dat zit in hem, dat had jij niet kunnen voorkomen. Het is gewoon een lamlul
donderdag 22 oktober 2009 om 11:16
Natuurlijk is je gevoel met de minuut anders! Ten eerste heeft het tijd nodig om tot je door te dringen hoe de situatie is en ten tweede moet je nog uitvinden hoe je er zelf in staat. Het lijkt mij logisch dat je dit voorlopig voor jezelf nog niet helemaal duidelijk hebt.
Maar als ik het goed begrijp wil hij de relatie verbreken maar vindt hij dat jij dan maar moet gaan? Wat is dat voor een flauwekul?
NOOIT DOEN! Laat hem lekker zelf vertrekken als hij weg wil uit de relatie. Ik weet niet zeker hoe het zit maar bij een koophuis moet je echt uitkijken om te vertrekken, zoek eerst uit hoe alles juridisch zit voor je zo'n beslissing neemt!!!
Het wordt helaas ook nooit meer zoals een aantal weken geleden. Dit is onvergeeflijk gedrag in mijn ogen en maakt het vertrouwen helemaal kapot. Het zal hard werken zijn voor jullie beiden om hier overheen te komen en hij heeft daar helemaal geen zin in.
Wel of geen relatie met collega wil ik dan nog wel in het midden laten. Hij heeft in elk geval afstand genomen van jullie relatie dus wat hem betreft staat een niks een nieuwe relatie in de weg, dus het zou me sowieso niet verbazen als het binnenkort op een nieuwe relatie uitdraait.
Zet hem op barbamama! Dikke knuffel.
En zelfmedelijden mag best hoor... Als je ondertussen ook maar actie onderneemt mbt de zakelijke kant. Informeer wat je het best kunt doen en laat je niet in een hoekje drukken door deze *$*$(#&#.
Maar als ik het goed begrijp wil hij de relatie verbreken maar vindt hij dat jij dan maar moet gaan? Wat is dat voor een flauwekul?
NOOIT DOEN! Laat hem lekker zelf vertrekken als hij weg wil uit de relatie. Ik weet niet zeker hoe het zit maar bij een koophuis moet je echt uitkijken om te vertrekken, zoek eerst uit hoe alles juridisch zit voor je zo'n beslissing neemt!!!
Het wordt helaas ook nooit meer zoals een aantal weken geleden. Dit is onvergeeflijk gedrag in mijn ogen en maakt het vertrouwen helemaal kapot. Het zal hard werken zijn voor jullie beiden om hier overheen te komen en hij heeft daar helemaal geen zin in.
Wel of geen relatie met collega wil ik dan nog wel in het midden laten. Hij heeft in elk geval afstand genomen van jullie relatie dus wat hem betreft staat een niks een nieuwe relatie in de weg, dus het zou me sowieso niet verbazen als het binnenkort op een nieuwe relatie uitdraait.
Zet hem op barbamama! Dikke knuffel.
En zelfmedelijden mag best hoor... Als je ondertussen ook maar actie onderneemt mbt de zakelijke kant. Informeer wat je het best kunt doen en laat je niet in een hoekje drukken door deze *$*$(#&#.
donderdag 22 oktober 2009 om 11:23
Even voor mijn beeldvorming.
Hij wil scheiden. Maar niet weg voordat jullie koophuis verkocht is?
Het gaat niet alleen om wat hij wilt. Het gaat ook om wat jij wilt.
En dat je door allerlei emoties gaat is logisch. Niemand zal zeggen dat het makkelijk is. Je houdt van hem, doordat hij wil gaan scheiden zijn niet ineens jouw gevoelens weg. Dat is logisch. Maar je verdient een vent die van je houdt zoals je bent, je accepteert en respecteert zoals je bent. Duidelijk is wel geworden dat dit niet deze man is.
Ik ben het eens met de andere forummers. Onderneem aktie m.b.t. zakelijke kant. Zorg dat je zelf goed op de hoogte ben over de financiele zaken en waar jij en je kinderen recht op hebben.
Hij wil scheiden. Maar niet weg voordat jullie koophuis verkocht is?
Het gaat niet alleen om wat hij wilt. Het gaat ook om wat jij wilt.
En dat je door allerlei emoties gaat is logisch. Niemand zal zeggen dat het makkelijk is. Je houdt van hem, doordat hij wil gaan scheiden zijn niet ineens jouw gevoelens weg. Dat is logisch. Maar je verdient een vent die van je houdt zoals je bent, je accepteert en respecteert zoals je bent. Duidelijk is wel geworden dat dit niet deze man is.
Ik ben het eens met de andere forummers. Onderneem aktie m.b.t. zakelijke kant. Zorg dat je zelf goed op de hoogte ben over de financiele zaken en waar jij en je kinderen recht op hebben.
donderdag 22 oktober 2009 om 12:06
Hij wil eerst het huis te koop zetten en wachten totdat het verkocht is, daarna zien we wel zegt hij. We hebben trouwens niets op papier staan van partnerschap o.i.d. Maar als hij aan een nieuwe relatie begint ga ik natuurlijk niet zitten toekijken, dat doe ik mezelf niet aan.
Als ik wegga betaalt hij de hypotheek alleen, hoef ik niets van hem te verwachten en als ik blijf, moet ik de hypotheek alleen ophoesten. Hij gunt het mij niet om hier te blijven wonen.
Naar zijn idee heb ik onze relatie verpest. Maar hij wil ook niet dat ik wegga omdat onze dochter dan naar een andere school moet, terwijl ze het nu zo naar haar zin heeft.
Ik weet nu ook niet waar ik voor moet kiezen, hier blijven en elke dag met hem geconfronteerd worden, maar onze dochter kan wel op deze school blijven. Of vertrekken.
Ik weet bijna zeker dat de manier waarop hij zich nu gedraagt tijdelijk is, dan krijgt hij spijt van alles en zal je zien dat het uiteindelijk weer goed komt. Zoiets is namelijk 4 jaar geleden ook gebeurd, heeft hij mij van de ene op andere dag aan de kant gezet, was hij waarschijnlijk ook verliefd, of in ieder geval bezig met andere vrouwen. Na mij 5 maanden aan het lijntje gehouden te hebben kwam het dus toch weer goed. Nu praat hij er over of dat nooit gebeurd is en heeft er spijt van. Het verdriet en onbegrip wat ik toen had was zo vreselijk, had nooit gedacht dat ik me ooit weer zo zou voelen. Maar nu, nu lijkt en voelt het wel velen malen erger..
Als ik wegga betaalt hij de hypotheek alleen, hoef ik niets van hem te verwachten en als ik blijf, moet ik de hypotheek alleen ophoesten. Hij gunt het mij niet om hier te blijven wonen.
Naar zijn idee heb ik onze relatie verpest. Maar hij wil ook niet dat ik wegga omdat onze dochter dan naar een andere school moet, terwijl ze het nu zo naar haar zin heeft.
Ik weet nu ook niet waar ik voor moet kiezen, hier blijven en elke dag met hem geconfronteerd worden, maar onze dochter kan wel op deze school blijven. Of vertrekken.
Ik weet bijna zeker dat de manier waarop hij zich nu gedraagt tijdelijk is, dan krijgt hij spijt van alles en zal je zien dat het uiteindelijk weer goed komt. Zoiets is namelijk 4 jaar geleden ook gebeurd, heeft hij mij van de ene op andere dag aan de kant gezet, was hij waarschijnlijk ook verliefd, of in ieder geval bezig met andere vrouwen. Na mij 5 maanden aan het lijntje gehouden te hebben kwam het dus toch weer goed. Nu praat hij er over of dat nooit gebeurd is en heeft er spijt van. Het verdriet en onbegrip wat ik toen had was zo vreselijk, had nooit gedacht dat ik me ooit weer zo zou voelen. Maar nu, nu lijkt en voelt het wel velen malen erger..
donderdag 22 oktober 2009 om 12:11
je bent niet getrouwd? Geen geregistreerd partnerschap? Geen samenlevingsovereenkomst? Niets vastgelegd? Heeft hij je kinderen wel erkend?
Ik lees tussen de regels door dat je eigenlijk hoopt dat net zoals de vorige keer het een bevlieging blijkt te zijn en hij weer bij je terugkomt. Kan je me uitleggen waarom je van hem houdt? Serieuze vraag.
Ik lees tussen de regels door dat je eigenlijk hoopt dat net zoals de vorige keer het een bevlieging blijkt te zijn en hij weer bij je terugkomt. Kan je me uitleggen waarom je van hem houdt? Serieuze vraag.
donderdag 22 oktober 2009 om 12:16
Kinderen zijn wel erkend, verder niks. Ik kan je niet uitleggen waarom ik van hem hou. Ik weet ook niet of ik nu weer hoop dat hij terug komt, als hij dit nu voor de tweede keer doet, hoelang zal het dan duren wanneer dit eventueel weer gebeurt? Ik wil het ook allemaal loslaten maar het is zo moeilijk en misschien ben ik gewoon zwak. Ben zo hopeloos op het moment. Weet niet meer wat ik moet denken of doen.
donderdag 22 oktober 2009 om 12:20
zorg voor jezelf en je dochter barbamama, kook, eet, en slaap. Als hij wil scheiden dan gaat hij maar weg. Jij gaat nergens heen met je kind maak dat heel duidelijk. Jij wil niet scheiden, maar hij wil scheiden en dan moet hij dus actie ondernemen. Als hij niet weggaat dan wil hij ook niet scheiden en doet hij gewoon mee met het gezin. Hij doet gezellig, mailt niet met andere vrouwen en respecteert jou. Stel hem voor die keuze. Wil hij scheiden en toch niet weg, dan ga je morgen naar een rechtswinkel en vraag je een voorlopige voorziening. Staat het huis op jullie beider naam?
donderdag 22 oktober 2009 om 12:25
Wat een ontzettende eikel. Bah.
Eens met Meds. Naar de rechtswinkel. Als dit de tweede keer is dat hij dit flikt én hij geeft jou de schuld van het verpesten van de relatie dan moet hij maar vertrekken. Dan is het gewoon een lul, niets meer en niets minder.
Waarom heb je hem de vorige keer teruggenomen? En ga je nu werkelijk zitten wachten tot hij weer bijdraait? Wil je echt je leven doorbrengen met een man die zo naar je kijkt?
Eens met Meds. Naar de rechtswinkel. Als dit de tweede keer is dat hij dit flikt én hij geeft jou de schuld van het verpesten van de relatie dan moet hij maar vertrekken. Dan is het gewoon een lul, niets meer en niets minder.
Waarom heb je hem de vorige keer teruggenomen? En ga je nu werkelijk zitten wachten tot hij weer bijdraait? Wil je echt je leven doorbrengen met een man die zo naar je kijkt?
donderdag 22 oktober 2009 om 12:36
Het huis staat op beider naam ja. Ik moet eigenlijk ook niet weggaan, daar heb je gelijk in Meds, hij verwacht dat ik dit allemaal maar oplos ook al heeft hij hier zelf voor gekozen. Ik probeer ook steeds voor mezelf en onze kinderen te kiezen maar hij is zo veranderlijk als het weer, daar kan ik zo slecht tegen. Sinds deze paar weken doet hij het moment aardig en lief, het andere moment heeft hij geen zin in me dus komt hij niet thuis maar laat me wel met de kinderen zitten. Maar nu sinds die email ken ik hem helemaal niet meer.
donderdag 22 oktober 2009 om 12:38
Bah. Lul.
Neem geen (overhaaste) beslissingen. Je hebt de tijd. Laat je niet opjagen en probeer rustig te blijven. Tip van Astarte lijkt me heel goed. Zoek hulp via huisarts o.i.d.
Laat hem maar wachten tot jij helder hebt hoe nu verder. Ik snap je hoop maar gezien jullie verleden kan ik me niet voorstellen dat hij echt het goede met jullie voorheeft. Ja, als het hem uitkomt.
Waardeloos zo'n kerel. Je kunt er niet op bouwen en nu dit voor de 2e keer gebeurt valt hij flink door de mand. Dit is wie hij is, dit is wie hij blijft.. Wil jij jezelf dat aandoen? En jou de schuld geven... Deze man maakt jou niet sterker, integendeel. Tijd om te zien wat je zelf weer kunt en dat is vast genoeg!
Probeer de touwtjes voor je eigen leven en dat van je kinderen weer in handen te nemen..
Heb je enig idee waar je kunt beginnen? ben je al in staat om actie te ondernemen? Heb je het in je omgeving al verteld?
vragen, vragen..
Neem geen (overhaaste) beslissingen. Je hebt de tijd. Laat je niet opjagen en probeer rustig te blijven. Tip van Astarte lijkt me heel goed. Zoek hulp via huisarts o.i.d.
Laat hem maar wachten tot jij helder hebt hoe nu verder. Ik snap je hoop maar gezien jullie verleden kan ik me niet voorstellen dat hij echt het goede met jullie voorheeft. Ja, als het hem uitkomt.
Waardeloos zo'n kerel. Je kunt er niet op bouwen en nu dit voor de 2e keer gebeurt valt hij flink door de mand. Dit is wie hij is, dit is wie hij blijft.. Wil jij jezelf dat aandoen? En jou de schuld geven... Deze man maakt jou niet sterker, integendeel. Tijd om te zien wat je zelf weer kunt en dat is vast genoeg!
Probeer de touwtjes voor je eigen leven en dat van je kinderen weer in handen te nemen..
Heb je enig idee waar je kunt beginnen? ben je al in staat om actie te ondernemen? Heb je het in je omgeving al verteld?
vragen, vragen..
donderdag 22 oktober 2009 om 12:41
Hou op om hem te willen begrijpen. Kies voor jezelf en je kinderen. Dat betekent dus o.a. wat Meds zegt.
Wees geen slachtoffer. Bepaal zelf wat er gebeurd. Hij bepaald niet, jij bepaald. Laat jouw akties niet afhangen van hem of de bui waar hij in is.
Ik weet dat het heftig is, je hebt hier niet voor gekozen. Gun jezelf ook de tijd om het allemaal een plaatsje te geven.
Wees geen slachtoffer. Bepaal zelf wat er gebeurd. Hij bepaald niet, jij bepaald. Laat jouw akties niet afhangen van hem of de bui waar hij in is.
Ik weet dat het heftig is, je hebt hier niet voor gekozen. Gun jezelf ook de tijd om het allemaal een plaatsje te geven.
donderdag 22 oktober 2009 om 12:47
Dat is ook zo, hij kan wel aardig doen maar daar heb ik niets aan. Waarom het vorige keer goed is gekomen? Dat weet ik niet eens meer en vraag me ook af waarom ik dat toen heb gedaan. nog stommer dat ik me zo laat behandelen. Ik heb het toen ook voor onze dochter gedaan, maar dat is natuurlijk geen excuus. Toen gaf hij mij ook de schuld van alles. Wat een lul he? Ik ben eigenlijk nog stommer dat ik me zo laat behandelen.
Ja natuurlijk is het verdriet wel dragelijk, maar vind het zo moeilijk, ik wil dat gevoel niet meer hebben, dat gevoel van onbegrip, eenzaamheid en verdriet. Het zal vast wel overgaan en ik ben de enige die dat kan veranderen. Misschien met wat hulp, zo ook van jullie..
Ja natuurlijk is het verdriet wel dragelijk, maar vind het zo moeilijk, ik wil dat gevoel niet meer hebben, dat gevoel van onbegrip, eenzaamheid en verdriet. Het zal vast wel overgaan en ik ben de enige die dat kan veranderen. Misschien met wat hulp, zo ook van jullie..
