Relaties
alle pijlers
Hoe om te gaan met mijn ''ondragelijke'' verdriet?
woensdag 21 oktober 2009 om 14:39
Hallo
Na maanden meelezen, maar nooit gereageerd te hebben ga ik nu toch echt mijn eerste echte eigen topic openen..
Ik, moeder van 2 kinderen, 25 jaar, bijna 7 jaar een relatie en koophuis.
En nu sinds 2 weken wil hij niet meer, hij haat me om de dingen die ik doe.
Ik probeer al enige tijd af te vallen i.v.m. aankomen tijdens zwangerschap, wat nu dus echt begint te lukken.
Ik doe te veel met m'n moeder, die hij het ene moment niet kan luchten of zien en het andere moment dikke vrienden mee is.
Ik ben al een tijd bezig een goede baan te vinden, nadat ik tijdens mijn verlof mijn baan kwijt ben geraakt. Maar deze goede baan ook zo moet plannen dat ik de kinderen kan brengen en halen omdat hij onregelmatig werkt (overigens heb ik nu wel een andere voor mij tijdelijke baan, maar deze verdient aanzienlijk minder).
Ik ons huis niet altijd spik en span in orde heb, omdat ook ik gewoon weleens moe ben. Financieel vind hij mij ook een wrak, omdat ik voorheen weleens te veel geld uitgaf, maar dat doe ik nu niet meer i.v.m. inkomsten door mijn tijdelijke baan.
Maar goed, tot zover mijn slechte kanten..
2 weken lang probeer ik dus al van mijn beste kant te laten zien, omdat ik hem niet kwijt wil, voor ons omdat we zo lang al bij elkaar zijn en van elkaar houden en voor de kinderen. Het leek er zowaar op dat dit z’n vruchten begon af te werpen.
Gisteravond was hij aan het mailen via zijn telefoon en hij deed vaag, gewoon anders dan normaal. Vanochtend weer na een slapeloze nacht wakker en keek even op onze laptop. Zie ik in zijn mail, die ook toegankelijk voor mij is dat hij bezig is met een andere vrouw.
Ik dacht toch dat ik niet goed werd, heb hem opgebeld en het gevraagd.
Hij zegt dat het een collega is. Maar de mail was veel meer dan een mail naar een collega (naar mijn idee).
Ik ben zo verdrietig en boos tegelijk, want hij zegt dat het hem niets kan schelen dat ik er zo kapot van ben, van dit nieuwtje en van het verbreken van onze relatie. Al het beetje hoop is nu helemaal als sneeuw voor de zon verdwenen.
Maar wat nu, we hebben 2 kinderen en een koophuis?
Hij verwacht dat we hier samen blijven wonen totdat het verkocht is en dan elk een eigen weg te kiezen. Hij kan toch niet verwachten dat ik hier lijdzaam ga toe zitten kijken hoe hij zich in iemand anders armen stort? Hij denk niet eens meer aan z'n kinderen of eventueel aan mij hoe ik me hierbij zal voelen.
Weet te jullie misschien raad? Ben zo hopeloos. Ik weet het allemaal niet meer..
Alvast bedankt.
Liefs
Na maanden meelezen, maar nooit gereageerd te hebben ga ik nu toch echt mijn eerste echte eigen topic openen..
Ik, moeder van 2 kinderen, 25 jaar, bijna 7 jaar een relatie en koophuis.
En nu sinds 2 weken wil hij niet meer, hij haat me om de dingen die ik doe.
Ik probeer al enige tijd af te vallen i.v.m. aankomen tijdens zwangerschap, wat nu dus echt begint te lukken.
Ik doe te veel met m'n moeder, die hij het ene moment niet kan luchten of zien en het andere moment dikke vrienden mee is.
Ik ben al een tijd bezig een goede baan te vinden, nadat ik tijdens mijn verlof mijn baan kwijt ben geraakt. Maar deze goede baan ook zo moet plannen dat ik de kinderen kan brengen en halen omdat hij onregelmatig werkt (overigens heb ik nu wel een andere voor mij tijdelijke baan, maar deze verdient aanzienlijk minder).
Ik ons huis niet altijd spik en span in orde heb, omdat ook ik gewoon weleens moe ben. Financieel vind hij mij ook een wrak, omdat ik voorheen weleens te veel geld uitgaf, maar dat doe ik nu niet meer i.v.m. inkomsten door mijn tijdelijke baan.
Maar goed, tot zover mijn slechte kanten..
2 weken lang probeer ik dus al van mijn beste kant te laten zien, omdat ik hem niet kwijt wil, voor ons omdat we zo lang al bij elkaar zijn en van elkaar houden en voor de kinderen. Het leek er zowaar op dat dit z’n vruchten begon af te werpen.
Gisteravond was hij aan het mailen via zijn telefoon en hij deed vaag, gewoon anders dan normaal. Vanochtend weer na een slapeloze nacht wakker en keek even op onze laptop. Zie ik in zijn mail, die ook toegankelijk voor mij is dat hij bezig is met een andere vrouw.
Ik dacht toch dat ik niet goed werd, heb hem opgebeld en het gevraagd.
Hij zegt dat het een collega is. Maar de mail was veel meer dan een mail naar een collega (naar mijn idee).
Ik ben zo verdrietig en boos tegelijk, want hij zegt dat het hem niets kan schelen dat ik er zo kapot van ben, van dit nieuwtje en van het verbreken van onze relatie. Al het beetje hoop is nu helemaal als sneeuw voor de zon verdwenen.
Maar wat nu, we hebben 2 kinderen en een koophuis?
Hij verwacht dat we hier samen blijven wonen totdat het verkocht is en dan elk een eigen weg te kiezen. Hij kan toch niet verwachten dat ik hier lijdzaam ga toe zitten kijken hoe hij zich in iemand anders armen stort? Hij denk niet eens meer aan z'n kinderen of eventueel aan mij hoe ik me hierbij zal voelen.
Weet te jullie misschien raad? Ben zo hopeloos. Ik weet het allemaal niet meer..
Alvast bedankt.
Liefs
donderdag 22 oktober 2009 om 12:57
Het is ook niet makkelijk, het is alleen dragelijk, want jij bent sterk genoeg om het te dragen, en dat ga je ook doen. Uiteindelijk doet het wel ontzettend veel pijn natuurlijk en je eerste reactie is ook ontkenning en hopen dat je droomt en dat het vanzelf weer normaal wordt. Logisch en dat mag ook gewoon. Helaas kán dat niet meer.
Jij bent niet stom omdat je hem terug hebt genomen, jij probeert gewoon het beste te doen voor iedereen.
Nu weet je misschien meer dan toen, je bent iets ouder en wijzer en je kunt dus nu ook een andere beslissing nemen dan toen, als je dat wilt.
Jij bent niet stom omdat je hem terug hebt genomen, jij probeert gewoon het beste te doen voor iedereen.
Nu weet je misschien meer dan toen, je bent iets ouder en wijzer en je kunt dus nu ook een andere beslissing nemen dan toen, als je dat wilt.
donderdag 22 oktober 2009 om 13:03
Ik wil wel een afspraak met de huisarts maken.
Hij heeft een paar mensen ingelicht over het verbreken van onze relatie, natuurlijk met zijn verhaal erbij. Ik ook hoor maar nog niet zoveel, ik wist amper dat het echt over was.
Ook wil hij niet praten over hoe we dit oplossen, ik heb hem verteld dat hij dat maar moet doen omdat hij hiervoor kiest. Maar dan zorgt hij ervoor dat hij er warmpjes bij zit. Ja daar begin ik niet aan.
Ik ga er ook voor zorgen dat ik hier met onze kinderen goed uitkom en als dat moet, hier in ons huis. Het zal moeilijk zijn en worden maar als zoveel anderen dit kunnen, kan ik dit vast ook wel.
Hij heeft een paar mensen ingelicht over het verbreken van onze relatie, natuurlijk met zijn verhaal erbij. Ik ook hoor maar nog niet zoveel, ik wist amper dat het echt over was.
Ook wil hij niet praten over hoe we dit oplossen, ik heb hem verteld dat hij dat maar moet doen omdat hij hiervoor kiest. Maar dan zorgt hij ervoor dat hij er warmpjes bij zit. Ja daar begin ik niet aan.
Ik ga er ook voor zorgen dat ik hier met onze kinderen goed uitkom en als dat moet, hier in ons huis. Het zal moeilijk zijn en worden maar als zoveel anderen dit kunnen, kan ik dit vast ook wel.
donderdag 22 oktober 2009 om 13:08
Tuurlijk Barbamama.. Maar niet alles hoeft direct goed te gaan.
Begin gewoon bij de belangrijkste dingen en leg jouw lot niet in zijn handen. Probeer zoveel als kan zelf te bepalen hoe of wat.
En dom ben je niet. Je maakt keuzes met de kennis en gevoelens van toen.. Dit schijnt een ander licht op de situatie toen, maar dat is achteraf gepraat.
Go girl!!
Begin gewoon bij de belangrijkste dingen en leg jouw lot niet in zijn handen. Probeer zoveel als kan zelf te bepalen hoe of wat.
En dom ben je niet. Je maakt keuzes met de kennis en gevoelens van toen.. Dit schijnt een ander licht op de situatie toen, maar dat is achteraf gepraat.
Go girl!!
donderdag 22 oktober 2009 om 13:14
Zoek rechtshulp! Ga naar een advocaat / rechtswinkel / ...
Hij kan namelijk wel zeggen dat jij nergens echt op hebt als jij alleen met de kids in het huis blijft wonen zolang het nog niet is verkocht, maar hij is net zo goed als jij aansprakelijk voor de hypotheek. Als het huis uiteindelijk wordt verkocht wil hij toch ook eerlijk mee-delen? Dan zal hij nu ook eerlijk moeten mee-betalen!
Dit moet in voorlopige voorzieningen worden geregeld bij de rechtbank en wordt over het algemeen ingediend door een advocaat.
Je schrijft dat hij de kinderen heeft erkend, is het ouderlijk gezag ook geregeld?
Heel veel sterkte!
Hij kan namelijk wel zeggen dat jij nergens echt op hebt als jij alleen met de kids in het huis blijft wonen zolang het nog niet is verkocht, maar hij is net zo goed als jij aansprakelijk voor de hypotheek. Als het huis uiteindelijk wordt verkocht wil hij toch ook eerlijk mee-delen? Dan zal hij nu ook eerlijk moeten mee-betalen!
Dit moet in voorlopige voorzieningen worden geregeld bij de rechtbank en wordt over het algemeen ingediend door een advocaat.
Je schrijft dat hij de kinderen heeft erkend, is het ouderlijk gezag ook geregeld?
Heel veel sterkte!
donderdag 22 oktober 2009 om 21:04
Even een update: vandaag is redelijk gegaan.
Samen naar de zwemles gegaan van onze dochter, hij mooi weer gespeeld, ik heb nauwelijks iets gezegd. Eenmaal weer thuis wilde hij direct weer weg (zoals hij de laatste tijd alleen maar doet als hij een vrije avond heeft). Heb hem verteld dat dit niet zo gaat, hij zorgt niet meer voor de kinderen. Hij kan toch niet verwachten dat ik gewoon verder ga en hij maar kan gaan en staan waar hij wil. Hij vind dat hij nu alle vrijheid heeft. Het komt kennelijk allemaal niet aan bij hem. Dochter huilend in de gang, waarom papa weer weggaat?
Zo zielig! Hij heeft haar wel getroost, maar hij zegt helemaal niks, ik kan alles uitleggen als ze met vragen komt.
Voel me trouwens wel iets beter, gewoon sterker. Ik ga dit weekend uitzoeken hoe ik alles moet regelen m.b.t. het huis. Het gezag is nog niet geregeld, hier waren we wel mee bezig. Is het verstandig om dit zo snel mogelijk te regelen?
Bedankt weer voor jullie tips en ideeën!
Samen naar de zwemles gegaan van onze dochter, hij mooi weer gespeeld, ik heb nauwelijks iets gezegd. Eenmaal weer thuis wilde hij direct weer weg (zoals hij de laatste tijd alleen maar doet als hij een vrije avond heeft). Heb hem verteld dat dit niet zo gaat, hij zorgt niet meer voor de kinderen. Hij kan toch niet verwachten dat ik gewoon verder ga en hij maar kan gaan en staan waar hij wil. Hij vind dat hij nu alle vrijheid heeft. Het komt kennelijk allemaal niet aan bij hem. Dochter huilend in de gang, waarom papa weer weggaat?
Zo zielig! Hij heeft haar wel getroost, maar hij zegt helemaal niks, ik kan alles uitleggen als ze met vragen komt.
Voel me trouwens wel iets beter, gewoon sterker. Ik ga dit weekend uitzoeken hoe ik alles moet regelen m.b.t. het huis. Het gezag is nog niet geregeld, hier waren we wel mee bezig. Is het verstandig om dit zo snel mogelijk te regelen?
Bedankt weer voor jullie tips en ideeën!
donderdag 22 oktober 2009 om 21:17
Ik zou het gezag nu even niet gaan regelen, tenzij hij er op aandringt. Het is in zijn belang om het gezag te vragen, dus laat hem dat maar oppakken als hij dat wil.
Uiteindelijk zijn kinderen er bij gebaat als er door beide ouders gezag wordt uitgeoefend, maar in zulke onrustige tijden zou ik, als dat kan, het gezag even aan mijn kant houden en er niet over beginnen. Je weet nog niet hoe de dingen gaan lopen en hij lijkt momenteel niet echt in jou of hun belang te denken. Later als alles weer rustig en duidelijk is, kun je altijd nog beslissen om er werk van te maken.
Uiteindelijk zijn kinderen er bij gebaat als er door beide ouders gezag wordt uitgeoefend, maar in zulke onrustige tijden zou ik, als dat kan, het gezag even aan mijn kant houden en er niet over beginnen. Je weet nog niet hoe de dingen gaan lopen en hij lijkt momenteel niet echt in jou of hun belang te denken. Later als alles weer rustig en duidelijk is, kun je altijd nog beslissen om er werk van te maken.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 22 oktober 2009 om 21:25
donderdag 22 oktober 2009 om 21:41
Tjongejonge, ik wens je heeeeel veel sterkte de komende tijd.
Vind trouwens dat je je al heel erg verstandig en daadkrachtig opstelt. Regel wat je kunt regelen en huil hier zoveel uit als je nodig hebt want wat een verschrikkelijk iets om mee te maken.
Hopelijk zijn er anderen die wel inzien hoe hard jij je best doet en krijg je alsnog uit een andere hoek de waardering die je verdient.
Vind trouwens dat je je al heel erg verstandig en daadkrachtig opstelt. Regel wat je kunt regelen en huil hier zoveel uit als je nodig hebt want wat een verschrikkelijk iets om mee te maken.
Hopelijk zijn er anderen die wel inzien hoe hard jij je best doet en krijg je alsnog uit een andere hoek de waardering die je verdient.
vrijdag 23 oktober 2009 om 01:06
Barbamamma,
Als hij niet wil vertrekken, ga dan zelf op zoek naar een woning voor jou en jullie kind, niet alleen jij maar ook je kind word in deze situatie keer op keer gekwetst,wees hard voor jezelf zet door,zoek een eigen plekje laat je goed informeren bij een rechtswinkel en stap daarna eventueel met je info naar een advocaat http://www.hetjl.nl/hetjl/
Kom op meis doe je het niet voor jezelf dan doe je het voor je kind, laat hem lekker in die hut zitten hij zal je hoe dan ook de helft van de opbrengst moeten betalen,weet je het is voor jou en je kindje veel beter om een nieuwe start vanuit een nieuwe plek te maken, een plek zonder herinneringen waar je nieuwe herinneringen maakt, de bezoekregeling komt van zelf wel, maar stop toch om jezelf zo naar beneden te laten halen door een looser,hou op met het accepteren dat hij jou en je kindje pijn doet,kies voor je kind en jezelf, hij is het niet waard, hij zal al komt ie weer terug je pijn blijven doen, net zolang tot hij iemand heeft gevonden waar hij wel mee wil blijven doorgaan en jij minder dan een schim vanjezelf bent.
Als hij niet wil vertrekken, ga dan zelf op zoek naar een woning voor jou en jullie kind, niet alleen jij maar ook je kind word in deze situatie keer op keer gekwetst,wees hard voor jezelf zet door,zoek een eigen plekje laat je goed informeren bij een rechtswinkel en stap daarna eventueel met je info naar een advocaat http://www.hetjl.nl/hetjl/
Kom op meis doe je het niet voor jezelf dan doe je het voor je kind, laat hem lekker in die hut zitten hij zal je hoe dan ook de helft van de opbrengst moeten betalen,weet je het is voor jou en je kindje veel beter om een nieuwe start vanuit een nieuwe plek te maken, een plek zonder herinneringen waar je nieuwe herinneringen maakt, de bezoekregeling komt van zelf wel, maar stop toch om jezelf zo naar beneden te laten halen door een looser,hou op met het accepteren dat hij jou en je kindje pijn doet,kies voor je kind en jezelf, hij is het niet waard, hij zal al komt ie weer terug je pijn blijven doen, net zolang tot hij iemand heeft gevonden waar hij wel mee wil blijven doorgaan en jij minder dan een schim vanjezelf bent.
vrijdag 23 oktober 2009 om 11:50
wat een oetlul. Hij wil scheiden en daarom is hij nu vrij om te doen en te laten wat hij wilt? Pardon? Hij heeft kinderen en de plichten en rechten houden niet op omdat hij wil scheiden. Kinderen heb je levenslang (bedoel ik niet zo hard als dat het nu staat)
Iedereen geeft goede adviezen, zorg dat je goed uitzoekt waar jij en je kinderen recht op hebben. Zorg dat je zelf goed geinformeerd ben en ga niet af op wat hij zegt.
Iedereen geeft goede adviezen, zorg dat je goed uitzoekt waar jij en je kinderen recht op hebben. Zorg dat je zelf goed geinformeerd ben en ga niet af op wat hij zegt.
vrijdag 23 oktober 2009 om 16:51
Sjonge.. hij is niet een van de meest slimmen onder ons of niet? Hij vindt dat hij het recht heeft te gaan en te staan waar hij wil? En jij dan? Jij bent net zo vrij als hem op dit moment, heeft hij daar wel eens aan gedacht? Nou ja, ik weet het antwoord al, hij denkt overduidelijk niet aan jullie. Fijn dat je je even sterker voelt, dan kun je daar mooi gebruik van maken.
Op zoek naar een huis kan wel, maar zoek wel even uit of hij het huis mag verkopen als jij er niet meer woont. En of hij jou daarin moet betrekken etc.. Volgens mij is daar iets mee.. Ik weet wel, dat als je eenmaal vertrekt, haast het huis niet meer in komt. Maar wederom, laat je goed informeren:)
Ben het uiteraard wel met iedereen eens dat je gezondheid voor gaat dus als het echt niet vol te houden is dan is er geen andere keus. Vooralsnog vind ik dat hij maar moet gaan. Wat een onzin, meneer wil toch zo graag een punt achter de relatie zetten en geen 'verplichting' meer voelen?
Persoonlijk zou ik het gezag niet regelen op dit moment. Vooral omdat hij nu niet denkt aan het belang van de kinderen (en jou). Op dit moment heb jij meer rechten. Zo simpel is het.
Ik zou het nooit als machtsmiddel gebruiken, maar ik zou wel zeker willen weten dat hij het goed geregeld heeft voor de kinderen. En dan komt gedeeld ouderschap o.i.d. wel. Eerst weer eens fatsoenlijk met elkaar praten en duidelijke afspraken maken. Je weet gewoon nog niet hoe dit gaat lopen...regelen jullie eerst de rest maar eens.
Succes!!!
Op zoek naar een huis kan wel, maar zoek wel even uit of hij het huis mag verkopen als jij er niet meer woont. En of hij jou daarin moet betrekken etc.. Volgens mij is daar iets mee.. Ik weet wel, dat als je eenmaal vertrekt, haast het huis niet meer in komt. Maar wederom, laat je goed informeren:)
Ben het uiteraard wel met iedereen eens dat je gezondheid voor gaat dus als het echt niet vol te houden is dan is er geen andere keus. Vooralsnog vind ik dat hij maar moet gaan. Wat een onzin, meneer wil toch zo graag een punt achter de relatie zetten en geen 'verplichting' meer voelen?
Persoonlijk zou ik het gezag niet regelen op dit moment. Vooral omdat hij nu niet denkt aan het belang van de kinderen (en jou). Op dit moment heb jij meer rechten. Zo simpel is het.
Ik zou het nooit als machtsmiddel gebruiken, maar ik zou wel zeker willen weten dat hij het goed geregeld heeft voor de kinderen. En dan komt gedeeld ouderschap o.i.d. wel. Eerst weer eens fatsoenlijk met elkaar praten en duidelijke afspraken maken. Je weet gewoon nog niet hoe dit gaat lopen...regelen jullie eerst de rest maar eens.
Succes!!!
