Relaties
alle pijlers
Hoe om te gaan met ruzies in relatie
maandag 2 maart 2009 om 09:43
Ik kom even klagen over mijn relatie in de hoop dat het oplucht of iemand wellicht nog tips heeft hoe hier mee om te gaan…
Wij hebben nu bijna 4 jaar een relatie altijd al veel problemen met communicatie gehad. (veel ruzies e.d.) Hij is nogal nuchter en rationeel en niet echt gewend om met emoties om te gaan. Zelf ben ik meer een gevoelsmens. Dit botst dus nogal eens. Veel ruzies gaan eigenlijk helemaal nergens over, maar lopen uit de hand door de verschillende manieren waarop wij communiceren. We hebben relatietherapie en het gaat nu al een stuk beter. We hebben minder vaak ruzie en ze duren minder lang.
Helaas gister wel weer een enorme ruzie gehad. Waar ik hier (en in andere ruzies) erg tegen aan loop is zijn houding in zo'n ruzie. Hij is er altijd van overtuigt dat het aan mij ligt en hij "deze keer" geen aandeel in onze ruzie heeft. "Het ligt aan mij en ik verpest zijn avond en onze relatie op deze manier"
Ruzie van gister ging over huishouden en dankbaarheid tonen. Zelf vindt hij dat ik dit te weinig doe (dankbaarheid tonen). We werken allebei full-time en huishouden is dus ook ongeveer 50-50 verdeeld. (ik doe zelf iets meer denk ik) Dus ik vind het eigenlijk nogal overdreven 10 keer dankjewel te zeggen voor iets wat hij doet. Ik zeg het meestal wel maar dan 1 of 2 keer. Dit vind hij niet genoeg. Hier het gister het over gehad en ik had zoiets van als jij dat vaker wil horen wil ik dat best zeggen. Kost verder ook weinig moeite, en als ik hem er blij mee maak. Hij vroeg toen ook om dingen op te noemen waar ik blij mee was bij hem. Toen ik wat dingen opnoemde ging hij hier een aantal keer tegenin ("ja, maar een tijdje terug zei je nog dat….dat rijmt niet met wat je nu zegt" ) of hij keek me met een rare blik of zucht aan. Ik ging mij steeds verdedigen en uitleggen wat ik bedoel. Vervolgens kreeg het verwijt dat ik te weinig heb opgenoemt en de dingen die ik zei klopte in zijn ogen niet. Ik had alleen maar dingen opgenoemt waar ook een negatieve zijde aanzat voor hem vond hij.
Toen we het over de dingen hadden die ik doe en de dankbaarheid die ik hiervoor krijg antwoorde hij dat ik dat niet nodig heb want ik ben een vrouw en een vaak zeggen dat hij van hij houdt is veel belangerijker voor mij. (heeft hij ergens gelezen.) Daarnaast doe ik allemaal dingen die overbodig zijn vind hij, dus die tellen in zijn ogen niet meer in de verdeling van het huishouden. Als ik tien keer per dag de vloer zou dweilen zou ik me dit nog wel voor kunnen stellen. Maar dit gaat dan om paar keer per week boodschappen doen o.a om aantal dingen vers (dit vind hij niet nodig) te hebben en vaak zijn dingen gewoon op.
Ook maak ik 1 keer in de 2 weken de badkamer en toiletten schoon (andere week komt schoonmaakster) hij vind 1 keer per 2 weken meer dan genoeg en het is mijn keuze om het die extra keer te doen. (terwijl ik eigenlijk 1 keer per week nog iets te weinig vind)
Ruzie liep nogal uit de hand en heeft eigenlijk de hele nacht doorgelopen. Ik krijg tijdens zo'n ruzie behoorlijk wat verwijten te horen. Hij speelt het vaak op het persoonlijke vlak en weet precies waarmee hij mij het meest raakt. Zegt daarnaast steeds dat het mijn schuld is dat we ruzie hebben en ik altijd alles weet te verpesten, Daarna wilt hij slapen en we praten het morgen wel uit vind hij dan. Ik ben vaak erg overstuur op zo'n moment dus ik wilde het wel meteen uitpraten.Vaak gebeurd dit ook zo maar (en geeft hij mij dus "mijn zin" vind hij) Maar dit wilt hij dus liever niet. Ik snap best dat hij meer tijd nodig heeft om dingen te laten bezinken en dan wilt praten maar om mij eerst van alles te verwijten en daarna om die rust te vragen is niet echt de manier om deze te krijgen. Is ook wel fout van mij weet ik want zeur op bepaalde momenten teveel door. Vind het moeilijk de dingen die hij gezegd heeft los te laten. Moet vaak huilen en lekker slapen wil al helemaal niet lukken. Ik krijg dan te horen dat dit krokodillentranen zijn en ik dit alles speel om hem te manipuleren en mijn zin te krijgen.
Uiteindelijk hebben we het niet uitgepraat en hij is net gaan werken ik zit hier nu met rotgevoel. Ik weet echt niet hoe ik met hem om moet gaan als hij zo doet en wellicht pak ik het helmaal verkeerd aan. Hoop dat er iemand wat ideeen heeft (al is het wel een behoorlijke lap tekst geworden zie ik nu, hoop dat het beetje leesbaar is)
Wij hebben nu bijna 4 jaar een relatie altijd al veel problemen met communicatie gehad. (veel ruzies e.d.) Hij is nogal nuchter en rationeel en niet echt gewend om met emoties om te gaan. Zelf ben ik meer een gevoelsmens. Dit botst dus nogal eens. Veel ruzies gaan eigenlijk helemaal nergens over, maar lopen uit de hand door de verschillende manieren waarop wij communiceren. We hebben relatietherapie en het gaat nu al een stuk beter. We hebben minder vaak ruzie en ze duren minder lang.
Helaas gister wel weer een enorme ruzie gehad. Waar ik hier (en in andere ruzies) erg tegen aan loop is zijn houding in zo'n ruzie. Hij is er altijd van overtuigt dat het aan mij ligt en hij "deze keer" geen aandeel in onze ruzie heeft. "Het ligt aan mij en ik verpest zijn avond en onze relatie op deze manier"
Ruzie van gister ging over huishouden en dankbaarheid tonen. Zelf vindt hij dat ik dit te weinig doe (dankbaarheid tonen). We werken allebei full-time en huishouden is dus ook ongeveer 50-50 verdeeld. (ik doe zelf iets meer denk ik) Dus ik vind het eigenlijk nogal overdreven 10 keer dankjewel te zeggen voor iets wat hij doet. Ik zeg het meestal wel maar dan 1 of 2 keer. Dit vind hij niet genoeg. Hier het gister het over gehad en ik had zoiets van als jij dat vaker wil horen wil ik dat best zeggen. Kost verder ook weinig moeite, en als ik hem er blij mee maak. Hij vroeg toen ook om dingen op te noemen waar ik blij mee was bij hem. Toen ik wat dingen opnoemde ging hij hier een aantal keer tegenin ("ja, maar een tijdje terug zei je nog dat….dat rijmt niet met wat je nu zegt" ) of hij keek me met een rare blik of zucht aan. Ik ging mij steeds verdedigen en uitleggen wat ik bedoel. Vervolgens kreeg het verwijt dat ik te weinig heb opgenoemt en de dingen die ik zei klopte in zijn ogen niet. Ik had alleen maar dingen opgenoemt waar ook een negatieve zijde aanzat voor hem vond hij.
Toen we het over de dingen hadden die ik doe en de dankbaarheid die ik hiervoor krijg antwoorde hij dat ik dat niet nodig heb want ik ben een vrouw en een vaak zeggen dat hij van hij houdt is veel belangerijker voor mij. (heeft hij ergens gelezen.) Daarnaast doe ik allemaal dingen die overbodig zijn vind hij, dus die tellen in zijn ogen niet meer in de verdeling van het huishouden. Als ik tien keer per dag de vloer zou dweilen zou ik me dit nog wel voor kunnen stellen. Maar dit gaat dan om paar keer per week boodschappen doen o.a om aantal dingen vers (dit vind hij niet nodig) te hebben en vaak zijn dingen gewoon op.
Ook maak ik 1 keer in de 2 weken de badkamer en toiletten schoon (andere week komt schoonmaakster) hij vind 1 keer per 2 weken meer dan genoeg en het is mijn keuze om het die extra keer te doen. (terwijl ik eigenlijk 1 keer per week nog iets te weinig vind)
Ruzie liep nogal uit de hand en heeft eigenlijk de hele nacht doorgelopen. Ik krijg tijdens zo'n ruzie behoorlijk wat verwijten te horen. Hij speelt het vaak op het persoonlijke vlak en weet precies waarmee hij mij het meest raakt. Zegt daarnaast steeds dat het mijn schuld is dat we ruzie hebben en ik altijd alles weet te verpesten, Daarna wilt hij slapen en we praten het morgen wel uit vind hij dan. Ik ben vaak erg overstuur op zo'n moment dus ik wilde het wel meteen uitpraten.Vaak gebeurd dit ook zo maar (en geeft hij mij dus "mijn zin" vind hij) Maar dit wilt hij dus liever niet. Ik snap best dat hij meer tijd nodig heeft om dingen te laten bezinken en dan wilt praten maar om mij eerst van alles te verwijten en daarna om die rust te vragen is niet echt de manier om deze te krijgen. Is ook wel fout van mij weet ik want zeur op bepaalde momenten teveel door. Vind het moeilijk de dingen die hij gezegd heeft los te laten. Moet vaak huilen en lekker slapen wil al helemaal niet lukken. Ik krijg dan te horen dat dit krokodillentranen zijn en ik dit alles speel om hem te manipuleren en mijn zin te krijgen.
Uiteindelijk hebben we het niet uitgepraat en hij is net gaan werken ik zit hier nu met rotgevoel. Ik weet echt niet hoe ik met hem om moet gaan als hij zo doet en wellicht pak ik het helmaal verkeerd aan. Hoop dat er iemand wat ideeen heeft (al is het wel een behoorlijke lap tekst geworden zie ik nu, hoop dat het beetje leesbaar is)
maandag 2 maart 2009 om 09:54
Klinkt als een typisch geval van: ruzie maken om iets wat het niet waard is. Zijn jullie je op zo'n moment daar van bewust?
Wat ik ook zie is dat jullie bij een ruzie niet tot de kern van de zaak blijven. Verwijten en ouwe koeien weer reanimeren heeft geen zin op zo'n moment en leidt jullie af (of lijdt, ik heb even een inzinking) van de kern van de zaak.
Het is belangrijk voor jullie tijdens een ruzie inzicht te krijgen in wanneer je afwijkt van de kern en of het de ruzie waard is.
Wat ik ook zie is dat jullie bij een ruzie niet tot de kern van de zaak blijven. Verwijten en ouwe koeien weer reanimeren heeft geen zin op zo'n moment en leidt jullie af (of lijdt, ik heb even een inzinking) van de kern van de zaak.
Het is belangrijk voor jullie tijdens een ruzie inzicht te krijgen in wanneer je afwijkt van de kern en of het de ruzie waard is.
maandag 2 maart 2009 om 09:58
Misschien wil hij ook liever horen wat je zo leuk aan hém vindt ipv dat hij zo fijn de afwas doet en zo handig is met het strijkijzer ? Dat klinkt namelijk alsof je direct inwisselbaar bent voor elke man die zijn handen kan en wil laten wapperen .
Verder zou ik je vent af willen raden zijn wijsheid te halen uit tijdschriftjes die inzage in de psyche van " de vrouw " moeten geven .
Verder zou ik je vent af willen raden zijn wijsheid te halen uit tijdschriftjes die inzage in de psyche van " de vrouw " moeten geven .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 2 maart 2009 om 10:00
maandag 2 maart 2009 om 10:02
Bedankt voor je reactie en het klopt ook wel dat ik me te veel mee laat slepen in zo'n moment. Ik reageer dan veel te emotioneel. Vind het erg moeilijk dit te veranderen en dingen los te laten.
We hebben wel wat communicatietips gekregen op relatietherapie en als we daarmee werken gaat het wel stuk beter. Maar toch zijn er momenten dat het toch weer de mist in gaat. Gister hadden we ook allebei iets teveel gedronken wellicht speelde dit ook mee. Ik wil het hier ook wel over hebben in relatietherapie.
Relatie is ook nog wel leuk. Tijd terug hadden we veel meer van dit soort discussies en nu is de laatste grote ruzie iets van twee maanden terug.
We hebben wel wat communicatietips gekregen op relatietherapie en als we daarmee werken gaat het wel stuk beter. Maar toch zijn er momenten dat het toch weer de mist in gaat. Gister hadden we ook allebei iets teveel gedronken wellicht speelde dit ook mee. Ik wil het hier ook wel over hebben in relatietherapie.
Relatie is ook nog wel leuk. Tijd terug hadden we veel meer van dit soort discussies en nu is de laatste grote ruzie iets van twee maanden terug.
maandag 2 maart 2009 om 10:03
Ruzie maken is niet erg, als je het maar constructief doet. Je mag best boos zijn op de ander, maar zodra ruzies zo onder de gordel eindigen, er alleen gepraat wordt om de ander uit de tent te lokken/onderuit te halen/te kwetsen/eigen gelijk te bewijzen dan heeft het géén nut meer om ruzie te maken.
maandag 2 maart 2009 om 10:04
quote:Eowynn_ schreef op 02 maart 2009 @ 09:51:
Waarom laat je die discussie zo ver komen? Je weet toch na 20 minuten al wel hoe het verder gaat?Daar hebben wij nu 'code 13' voor Als een van de twee merkt dat het de verkeerde kant op gaat zegt ie: code 13. En dan is het allebei de andere kant op en eerst rustig worden dan verder praten. Sinds we dit hebben afgesproken hebben we uberhaubt al minder ruzie en escaleren ze al bijna niet meer. Waardoor we weer vrolijker zijn en dus minder ruzie hebben waardoor we minder moe zijn en dus minder prikkelbaar dus minder ruzie (en we weer hardstikke verliefd zijn )
Waarom laat je die discussie zo ver komen? Je weet toch na 20 minuten al wel hoe het verder gaat?Daar hebben wij nu 'code 13' voor Als een van de twee merkt dat het de verkeerde kant op gaat zegt ie: code 13. En dan is het allebei de andere kant op en eerst rustig worden dan verder praten. Sinds we dit hebben afgesproken hebben we uberhaubt al minder ruzie en escaleren ze al bijna niet meer. Waardoor we weer vrolijker zijn en dus minder ruzie hebben waardoor we minder moe zijn en dus minder prikkelbaar dus minder ruzie (en we weer hardstikke verliefd zijn )
maandag 2 maart 2009 om 10:11
Veel reacties ineens. Bedankt daarvoor.
Zeker dat het onderwerp de ruzies niet waard zijn.
BGB wat je zegt zit misschien iets in, al zegt hij zelf dat hij daar weinig behoefte aan heeft. Ik zeg ook wel wat ik leuk aan hem vind maar kan misschien wel wat vaker. Zal het er vanavond eens met hem over hebben.
Zeker dat het onderwerp de ruzies niet waard zijn.
BGB wat je zegt zit misschien iets in, al zegt hij zelf dat hij daar weinig behoefte aan heeft. Ik zeg ook wel wat ik leuk aan hem vind maar kan misschien wel wat vaker. Zal het er vanavond eens met hem over hebben.
maandag 2 maart 2009 om 10:14
Mijn tip:
In elke ruzie is er een punt waarop je weet 'als ik nú niet stop, dan loopt het uit de hand'.
Dat kan betekenen dat er geen zinnig woord gezegd wordt omdat je zó boos bent dat je alleen nog kunt schreeuwen, dat het alleen nog gaat om je gelijk krijgen, dat er geslagen of geduwd wordt om met spullen gegooid, dat is voor iedereen anders.
Maar dát punt moet je leren herkennen en vóór dat punt moet je óf zorgen dat de ruzie normaal verloopt óf de hele ruzie rustig en beslist afkappen, zónder verwijten.
Dus zeggen dat je merkt dat je niet meer goed kunt praten omdat je te boos/emotioneel bent, dat je niet wilt dat het uit de hand loopt en dat je het er graag op een ander moment over wilt hebben. En dan ook wég gaan. Van tevoren kun je dit bespreken met je partner, en samen bedenken hoe je kunt voorkomen dat een ruzie uit de hand loopt. Maar als je partner niet mee wil werken en door blijft zeuren/schreeuwen/ruziemaken dan kun je het ook in je eentje beslissen en gewoon wég gaan. Na een rustige, duidelijke en neutrale uitleg (dus niet: 'het loopt uit de hand omdat jij niet normaal kunt doen', maar 'ik merk dat ik niet goed kan reageren op dit moment en ik wil geen uit de hand gelopen ruzie, dus ik ga nu even weg'. )
Dat helpt enorm om ruzies goed te laten verlopen.
In elke ruzie is er een punt waarop je weet 'als ik nú niet stop, dan loopt het uit de hand'.
Dat kan betekenen dat er geen zinnig woord gezegd wordt omdat je zó boos bent dat je alleen nog kunt schreeuwen, dat het alleen nog gaat om je gelijk krijgen, dat er geslagen of geduwd wordt om met spullen gegooid, dat is voor iedereen anders.
Maar dát punt moet je leren herkennen en vóór dat punt moet je óf zorgen dat de ruzie normaal verloopt óf de hele ruzie rustig en beslist afkappen, zónder verwijten.
Dus zeggen dat je merkt dat je niet meer goed kunt praten omdat je te boos/emotioneel bent, dat je niet wilt dat het uit de hand loopt en dat je het er graag op een ander moment over wilt hebben. En dan ook wég gaan. Van tevoren kun je dit bespreken met je partner, en samen bedenken hoe je kunt voorkomen dat een ruzie uit de hand loopt. Maar als je partner niet mee wil werken en door blijft zeuren/schreeuwen/ruziemaken dan kun je het ook in je eentje beslissen en gewoon wég gaan. Na een rustige, duidelijke en neutrale uitleg (dus niet: 'het loopt uit de hand omdat jij niet normaal kunt doen', maar 'ik merk dat ik niet goed kan reageren op dit moment en ik wil geen uit de hand gelopen ruzie, dus ik ga nu even weg'. )
Dat helpt enorm om ruzies goed te laten verlopen.
maandag 2 maart 2009 om 10:15
Suzeli, zoiets hebben wij ook welleens geprebeerd (hadden we een ander woord voor) werkte wel een beetje maar op relatietherapie vonden ze het niet zo'n goed plan omdat je dan dingen niet uitpraat. Daarom is het beetje "doodgebloed" maar kunnen het misschien tijdens dit soort discussies wel weer proberen.
maandag 2 maart 2009 om 10:15
maandag 2 maart 2009 om 10:16
maandag 2 maart 2009 om 10:18
quote:blijfgewoonbianca schreef op 02 maart 2009 @ 10:15:
Wil je nou écht aan hem gaan vragen of hij behoefte heeft aan jouw waardering over hem als persoon ??? En als hij " nee " zegt dan vertel je het hem dus niet ?
Schiet mij maar lek ........sorry hoor .Ik bedoel meer dat ik wil vragen of hij inderdaad dat mist. Denk namelijk wel dat ik dit geregeld doe. Maar misschien toch niet genoeg
Wil je nou écht aan hem gaan vragen of hij behoefte heeft aan jouw waardering over hem als persoon ??? En als hij " nee " zegt dan vertel je het hem dus niet ?
Schiet mij maar lek ........sorry hoor .Ik bedoel meer dat ik wil vragen of hij inderdaad dat mist. Denk namelijk wel dat ik dit geregeld doe. Maar misschien toch niet genoeg
maandag 2 maart 2009 om 10:20
Always: ik ben opgeleid om oa 'relatietherapie' te geven en dit is júist wat ik geleerd heb (en zelf ook toepas). En dat uitpraten moet je wel doen natuurlijk, alleen níet op dát moment want van uitpraten komt dan toch niets meer.
Als je niet meer in staat bent om een normaal gesprek te voeren omdat je hoofd- en bijzaken niet meer kan scheiden, te boos bent, hard moet huilen, zin hebt om een vaas op zijn kop kapot te meppen, heeft het ábsoluut geen énkele zin om te proberen dingen uit te praten. Dus waarom je dan nog door zou gaan is mij een raadsel. Een tijdje pauze nemen en op een normale, rustige wijze praten over wat er aan de hand is is een beter idee.
Kun je dat niet zonder ruzie te gaan maken dan zou ik eens héél goed naar mezelf kijken (en dat geldt ook voor je man)
Als je niet meer in staat bent om een normaal gesprek te voeren omdat je hoofd- en bijzaken niet meer kan scheiden, te boos bent, hard moet huilen, zin hebt om een vaas op zijn kop kapot te meppen, heeft het ábsoluut geen énkele zin om te proberen dingen uit te praten. Dus waarom je dan nog door zou gaan is mij een raadsel. Een tijdje pauze nemen en op een normale, rustige wijze praten over wat er aan de hand is is een beter idee.
Kun je dat niet zonder ruzie te gaan maken dan zou ik eens héél goed naar mezelf kijken (en dat geldt ook voor je man)
maandag 2 maart 2009 om 10:21
quote:alwaylookonthebrightside schreef op 02 maart 2009 @ 10:15:
Suzeli, zoiets hebben wij ook welleens geprebeerd (hadden we een ander woord voor) werkte wel een beetje maar op relatietherapie vonden ze het niet zo'n goed plan omdat je dan dingen niet uitpraat. Daarom is het beetje "doodgebloed" maar kunnen het misschien tijdens dit soort discussies wel weer proberen.
Raar dat ze het geen goed plan vonden. Het is juist de bedoeling dat je weer gaat praten als jullie rustig zijn. Uitpraten (en goedmaken ) Als je zoiets gebruikt zonder daarna het er over te hebben werkt het natuurlijk niet.
Mosterd zie ik (ben er wel een beetje trots op nu dat wij dit zonder therapie hebben uitgevonden )
Suzeli, zoiets hebben wij ook welleens geprebeerd (hadden we een ander woord voor) werkte wel een beetje maar op relatietherapie vonden ze het niet zo'n goed plan omdat je dan dingen niet uitpraat. Daarom is het beetje "doodgebloed" maar kunnen het misschien tijdens dit soort discussies wel weer proberen.
Raar dat ze het geen goed plan vonden. Het is juist de bedoeling dat je weer gaat praten als jullie rustig zijn. Uitpraten (en goedmaken ) Als je zoiets gebruikt zonder daarna het er over te hebben werkt het natuurlijk niet.
Mosterd zie ik (ben er wel een beetje trots op nu dat wij dit zonder therapie hebben uitgevonden )
