Relaties
alle pijlers
hoe omgaan met kritiek...
zondag 3 januari 2010 om 16:48
Hee girls,
om herkenbaarheid te voorkomen post ik dze even onder een andere nick. Het volgende speelt momenteel. Ik heb op dit moment een klein jaar een relatie met een fantastische, intelligente, mooie, lieve man. Alleen merk ik dat het volgende me parten speelt, hij is ook bijzonder perfectionistisch, extravert, veeleeisend en kritisch maar ook gevoelig. Kanten die heel goed en bruikbaar kunnen zijn, maar die mij vaak pijn doen.
Ik ben zelf rustiger (niet stil) wat introverter en flexibel waardoor ik wat meer ruimte geef. Ik heb de laatste tijd door al zijn kritiek steeds meer het gevoel dat ik niet goed genoeg kan zijn. Sterker nog, ik kan me soms niet voorstellen dat iemand die zoveel op me heeft aan te merken van me houdt! Gevolg hiervan van is dat mijn zelfverzekerdheid afbrokkelt, wat eigenlijk de laatste jaren behoorlijk ok was. Verder merk ik ook wel dat ik soms overgevoelig reageer, waarschijnlijk doordat het zich gevoelsmatig zo opstapelt en ik dan denk: gaan we weer!
Verder ben ik me er terdege van bewust dat kritiek soms nodig en goed is. Maar dat zijn de momenten waarop ik zelf ook zie dat ik dingen anders/beter zou kunnen aanpakken, dan mag het. Aan de andere kant gaat het naar mijn gevoel om dingen waarbij ik denk: zo ben ik! Accepteer het en geef me ruimte.
Ondanks het feit dat ik enorm veel om deze man geef begin ik steeds meer op een punt te komen waarbij ik bang ben dat ik voor mezelf moet kiezen omdat het anders ten koste van mezelf gaat....maar het liefst zou ik een manier vinden waarop we allebei hiermee kunnen dealen en samen kunnen blijven, want verder gaat het eigenlijk heel goed. Anyway....sorry voor het lange verhaal. Tips, vragen en kritiek zijn meer dan welkom!
om herkenbaarheid te voorkomen post ik dze even onder een andere nick. Het volgende speelt momenteel. Ik heb op dit moment een klein jaar een relatie met een fantastische, intelligente, mooie, lieve man. Alleen merk ik dat het volgende me parten speelt, hij is ook bijzonder perfectionistisch, extravert, veeleeisend en kritisch maar ook gevoelig. Kanten die heel goed en bruikbaar kunnen zijn, maar die mij vaak pijn doen.
Ik ben zelf rustiger (niet stil) wat introverter en flexibel waardoor ik wat meer ruimte geef. Ik heb de laatste tijd door al zijn kritiek steeds meer het gevoel dat ik niet goed genoeg kan zijn. Sterker nog, ik kan me soms niet voorstellen dat iemand die zoveel op me heeft aan te merken van me houdt! Gevolg hiervan van is dat mijn zelfverzekerdheid afbrokkelt, wat eigenlijk de laatste jaren behoorlijk ok was. Verder merk ik ook wel dat ik soms overgevoelig reageer, waarschijnlijk doordat het zich gevoelsmatig zo opstapelt en ik dan denk: gaan we weer!
Verder ben ik me er terdege van bewust dat kritiek soms nodig en goed is. Maar dat zijn de momenten waarop ik zelf ook zie dat ik dingen anders/beter zou kunnen aanpakken, dan mag het. Aan de andere kant gaat het naar mijn gevoel om dingen waarbij ik denk: zo ben ik! Accepteer het en geef me ruimte.
Ondanks het feit dat ik enorm veel om deze man geef begin ik steeds meer op een punt te komen waarbij ik bang ben dat ik voor mezelf moet kiezen omdat het anders ten koste van mezelf gaat....maar het liefst zou ik een manier vinden waarop we allebei hiermee kunnen dealen en samen kunnen blijven, want verder gaat het eigenlijk heel goed. Anyway....sorry voor het lange verhaal. Tips, vragen en kritiek zijn meer dan welkom!
anoniem_98361 wijzigde dit bericht op 03-01-2010 16:50
Reden: spelvauten...
Reden: spelvauten...
% gewijzigd
zondag 3 januari 2010 om 18:05
quote:colalight schreef op 03 januari 2010 @ 17:58:
Maakt hij er grote punten van? Ben je bang dat als je dit niet verandert, hij de relatie zou kunnen verbreken?interessante vraag, ik denk eigenlijk dat ik meer last ondervind van zijn kritiek dan hij van mijn kanten waarop hij kritiek levert. De impact bij mij is groter. De kans dat ik de realtie zal verbreken hierom is is ook groter dan dat hij dat zal doen denk ik.
Maakt hij er grote punten van? Ben je bang dat als je dit niet verandert, hij de relatie zou kunnen verbreken?interessante vraag, ik denk eigenlijk dat ik meer last ondervind van zijn kritiek dan hij van mijn kanten waarop hij kritiek levert. De impact bij mij is groter. De kans dat ik de realtie zal verbreken hierom is is ook groter dan dat hij dat zal doen denk ik.
zondag 3 januari 2010 om 18:07
zondag 3 januari 2010 om 18:09
quote:colalight schreef op 03 januari 2010 @ 18:06:
Hoe reageert hij wanneer je dit heel goed met hem bespreekt? Durf je dit?We hebben het niet heel uitgebreid besproken, maar hij heeft me de vraag wel gesteld of ik wel door wilde gaan. Omdat hij zag dat wat het met me deed niet goed was. Zo open en eerlijk is hij dus ook.
Hoe reageert hij wanneer je dit heel goed met hem bespreekt? Durf je dit?We hebben het niet heel uitgebreid besproken, maar hij heeft me de vraag wel gesteld of ik wel door wilde gaan. Omdat hij zag dat wat het met me deed niet goed was. Zo open en eerlijk is hij dus ook.
zondag 3 januari 2010 om 18:16
quote:meds schreef op 03 januari 2010 @ 17:54:
of ben je onzeker in je relatie
Die indruk krijg ik ook eerder. TO, de voorbeelden die je noemt vind ik ook niet zo wereldschokkend; je schrijft indirect dat je je in gesprekken met hem de mindere voelt; en je lijkt je een beetje passief/afhankelijk op te stellen in de zin dat je jullie relatie van hem laat afhangen, cq. van of hij zal veranderen of niet.
Kom op meid, je hebt zelf ook invloed op je eigen situatie en wees blij dat ie dingen eerlijk en recht voor zijn raap zegt!
of ben je onzeker in je relatie
Die indruk krijg ik ook eerder. TO, de voorbeelden die je noemt vind ik ook niet zo wereldschokkend; je schrijft indirect dat je je in gesprekken met hem de mindere voelt; en je lijkt je een beetje passief/afhankelijk op te stellen in de zin dat je jullie relatie van hem laat afhangen, cq. van of hij zal veranderen of niet.
Kom op meid, je hebt zelf ook invloed op je eigen situatie en wees blij dat ie dingen eerlijk en recht voor zijn raap zegt!
zondag 3 januari 2010 om 18:18
quote:domnaiefmutsje schreef op 03 januari 2010 @ 18:06:
Speelt er meer mee dat je zo onzeker aan het worden bent in de relatie?
Hmm, mischien wel maar ik den kdat ik er dan dingen bij ga betrekken die minder de kern raken dan het kritiekgebeuren.
Maar goed, in een paar woorden: snel samenwonen in een huis waar veel geklust moet worden, waarvoor ik minder tijd heb dan hij, het ontdekken van wat dubiueze internetcontacten van hem, geen daarwerkelijk vreemdgaan, maar dingen die ik liever niet zou weten zeg maar. Hij zit ook in een periode waarin hij aan het dealen is (hij start met therapie) met een niet heel makkelijke jeugd (wat ik overigen heel goed van het vind). Daarnaast heeft hij nog niet eerder samengewoond op een 36-jarige leeftijd en is dit ook voor hem wel een behoorlijke stap.
Dit lijkt me wel genoeg
om wat onrust hier en daar te veroorzaken...
Speelt er meer mee dat je zo onzeker aan het worden bent in de relatie?
Hmm, mischien wel maar ik den kdat ik er dan dingen bij ga betrekken die minder de kern raken dan het kritiekgebeuren.
Maar goed, in een paar woorden: snel samenwonen in een huis waar veel geklust moet worden, waarvoor ik minder tijd heb dan hij, het ontdekken van wat dubiueze internetcontacten van hem, geen daarwerkelijk vreemdgaan, maar dingen die ik liever niet zou weten zeg maar. Hij zit ook in een periode waarin hij aan het dealen is (hij start met therapie) met een niet heel makkelijke jeugd (wat ik overigen heel goed van het vind). Daarnaast heeft hij nog niet eerder samengewoond op een 36-jarige leeftijd en is dit ook voor hem wel een behoorlijke stap.
Dit lijkt me wel genoeg
om wat onrust hier en daar te veroorzaken...
zondag 3 januari 2010 om 18:19
zondag 3 januari 2010 om 18:25
quote:criticasta schreef op 03 januari 2010 @ 18:09:
[...]
We hebben het niet heel uitgebreid besproken, maar hij heeft me de vraag wel gesteld of ik wel door wilde gaan. Omdat hij zag dat wat het met me deed niet goed was. Zo open en eerlijk is hij dus ook.
Kan het niet zo zijn dat hij gewoon iemand is die nogal een flapuit is? Als iets hem niet zint, dan zegt hij het gewoon, uit gewoonte misschien? Wellicht zegt hij gewoon dingen die andere mensen voor zich zouden houden. En 'zeurt' hij gewoon een beetje, terwijl hij 5 minuten later er al totaal niet meer aan denkt? Als dat zo is, kun je hem gewoon vragen om wat meer rekening met jou te houden en zichzelf wat meer in te houden.
Aan de andere kant kan het zijn dat hij al die puntjes van kritiek meent. En dat hij dus wil dat je er iets mee doet. Wíl jij er dan iets aan doen?
Kunnen jullie niet een soort van compromis sluiten? Jij geeft aan waar jij je aan stoort (zijn kritiek over je karakter bijvoorbeeld) en hij geeft aan waar hij zich aan stoort. En dan proberen jullie een middenweg te vinden. Als jullie willen dat dit werkt, is dit de enige oplossing. Eerlijk en duidelijk zijn over wat je wilt. Als (een van) beiden zich niet wil(len) aanpassen, is het denk ik einde oefening... Jij wordt er iig niet gelukkiger van, dus waarom zou je dan in deze relatie willen blijven?
[...]
We hebben het niet heel uitgebreid besproken, maar hij heeft me de vraag wel gesteld of ik wel door wilde gaan. Omdat hij zag dat wat het met me deed niet goed was. Zo open en eerlijk is hij dus ook.
Kan het niet zo zijn dat hij gewoon iemand is die nogal een flapuit is? Als iets hem niet zint, dan zegt hij het gewoon, uit gewoonte misschien? Wellicht zegt hij gewoon dingen die andere mensen voor zich zouden houden. En 'zeurt' hij gewoon een beetje, terwijl hij 5 minuten later er al totaal niet meer aan denkt? Als dat zo is, kun je hem gewoon vragen om wat meer rekening met jou te houden en zichzelf wat meer in te houden.
Aan de andere kant kan het zijn dat hij al die puntjes van kritiek meent. En dat hij dus wil dat je er iets mee doet. Wíl jij er dan iets aan doen?
Kunnen jullie niet een soort van compromis sluiten? Jij geeft aan waar jij je aan stoort (zijn kritiek over je karakter bijvoorbeeld) en hij geeft aan waar hij zich aan stoort. En dan proberen jullie een middenweg te vinden. Als jullie willen dat dit werkt, is dit de enige oplossing. Eerlijk en duidelijk zijn over wat je wilt. Als (een van) beiden zich niet wil(len) aanpassen, is het denk ik einde oefening... Jij wordt er iig niet gelukkiger van, dus waarom zou je dan in deze relatie willen blijven?
Een mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest
zondag 3 januari 2010 om 18:26
zondag 3 januari 2010 om 18:27
quote:benedicte_1975 schreef op 03 januari 2010 @ 18:16:
[...]
Die indruk krijg ik ook eerder. TO, de voorbeelden die je noemt vind ik ook niet zo wereldschokkend; je schrijft indirect dat je je in gesprekken met hem de mindere voelt; en je lijkt je een beetje passief/afhankelijk op te stellen in de zin dat je jullie relatie van hem laat afhangen, cq. van of hij zal veranderen of niet.
Kom op meid, je hebt zelf ook invloed op je eigen situatie en wees blij dat ie dingen eerlijk en recht voor zijn raap zegt!
Ja, verbaal gezien voel ik me met regelmaat de mindere, ik heb soms ook wat meer tijd nodig om mijn punt helder te kunnen krijgen en hij kan dingen heel goed weerleggen. Alleen weet ik doorgaans donders goed of ik met mijn gevoel goed zit of niet .
Hmm, dat ie dingen recht voor zijn raap zegt zou inderdaad geen probleem moeten zijn. En nee, als ik het zo lees zijn ze ook helemaal niet wereldschokkend. En soms kloppen ze, alleen heb ik te vaak het gevoel dat hij iets wil wat ik niet ben of kan zijn. Aan de andere kant, waarom me daarom druk maken? Hij is bij me en heeft voor me gekozen dus kennelijk is het vor hem niet zo groot als het voor mij lijkt. Waarom het dan niet kunnen loslaten op het moment dat ik er niets mee kan?
[...]
Die indruk krijg ik ook eerder. TO, de voorbeelden die je noemt vind ik ook niet zo wereldschokkend; je schrijft indirect dat je je in gesprekken met hem de mindere voelt; en je lijkt je een beetje passief/afhankelijk op te stellen in de zin dat je jullie relatie van hem laat afhangen, cq. van of hij zal veranderen of niet.
Kom op meid, je hebt zelf ook invloed op je eigen situatie en wees blij dat ie dingen eerlijk en recht voor zijn raap zegt!
Ja, verbaal gezien voel ik me met regelmaat de mindere, ik heb soms ook wat meer tijd nodig om mijn punt helder te kunnen krijgen en hij kan dingen heel goed weerleggen. Alleen weet ik doorgaans donders goed of ik met mijn gevoel goed zit of niet .
Hmm, dat ie dingen recht voor zijn raap zegt zou inderdaad geen probleem moeten zijn. En nee, als ik het zo lees zijn ze ook helemaal niet wereldschokkend. En soms kloppen ze, alleen heb ik te vaak het gevoel dat hij iets wil wat ik niet ben of kan zijn. Aan de andere kant, waarom me daarom druk maken? Hij is bij me en heeft voor me gekozen dus kennelijk is het vor hem niet zo groot als het voor mij lijkt. Waarom het dan niet kunnen loslaten op het moment dat ik er niets mee kan?
zondag 3 januari 2010 om 18:30
zondag 3 januari 2010 om 18:36
quote:Purty schreef op 03 januari 2010 @ 18:25:
[...]
Kan het niet zo zijn dat hij gewoon iemand is die nogal een flapuit is? Als iets hem niet zint, dan zegt hij het gewoon, uit gewoonte misschien? Wellicht zegt hij gewoon dingen die andere mensen voor zich zouden houden. En 'zeurt' hij gewoon een beetje, terwijl hij 5 minuten later er al totaal niet meer aan denkt? Als dat zo is, kun je hem gewoon vragen om wat meer rekening met jou te houden en zichzelf wat meer in te houden.
Aan de andere kant kan het zijn dat hij al die puntjes van kritiek meent. En dat hij dus wil dat je er iets mee doet. Wíl jij er dan iets aan doen?
Kunnen jullie niet een soort van compromis sluiten? Jij geeft aan waar jij je aan stoort (zijn kritiek over je karakter bijvoorbeeld) en hij geeft aan waar hij zich aan stoort. En dan proberen jullie een middenweg te vinden. Als jullie willen dat dit werkt, is dit de enige oplossing. Eerlijk en duidelijk zijn over wat je wilt. Als (een van) beiden zich niet wil(len) aanpassen, is het denk ik einde oefening... Jij wordt er iig niet gelukkiger van, dus waarom zou je dan in deze relatie willen blijven?
Ik denk dat je hier 2 waarheden verkondigt, hij is inderdaad een flapuit die alles er gewoon uitgooit. Hij is dat dan inderdaad kwijt maar ik voel me er dan pas mee opgezadelt en kan het niet zom maar weer loslaten. Aan de andere kant heeft hij kritiek waar hij achter staat.
Ik weet ook dat wel allebei genoeg om elkaar geven om op zoek te gaan naar een compromis, dus dat hij een aantal dingen van mij zal moeten accepteren en ze niet steeds moet laten terugkomen. Maar ook dat ik hem de ruimte geef om zichzelf te kunnen uiten en daar wat minder zwaar aan til, en waar ik kan een stp zal zetten in zijn richting
[...]
Kan het niet zo zijn dat hij gewoon iemand is die nogal een flapuit is? Als iets hem niet zint, dan zegt hij het gewoon, uit gewoonte misschien? Wellicht zegt hij gewoon dingen die andere mensen voor zich zouden houden. En 'zeurt' hij gewoon een beetje, terwijl hij 5 minuten later er al totaal niet meer aan denkt? Als dat zo is, kun je hem gewoon vragen om wat meer rekening met jou te houden en zichzelf wat meer in te houden.
Aan de andere kant kan het zijn dat hij al die puntjes van kritiek meent. En dat hij dus wil dat je er iets mee doet. Wíl jij er dan iets aan doen?
Kunnen jullie niet een soort van compromis sluiten? Jij geeft aan waar jij je aan stoort (zijn kritiek over je karakter bijvoorbeeld) en hij geeft aan waar hij zich aan stoort. En dan proberen jullie een middenweg te vinden. Als jullie willen dat dit werkt, is dit de enige oplossing. Eerlijk en duidelijk zijn over wat je wilt. Als (een van) beiden zich niet wil(len) aanpassen, is het denk ik einde oefening... Jij wordt er iig niet gelukkiger van, dus waarom zou je dan in deze relatie willen blijven?
Ik denk dat je hier 2 waarheden verkondigt, hij is inderdaad een flapuit die alles er gewoon uitgooit. Hij is dat dan inderdaad kwijt maar ik voel me er dan pas mee opgezadelt en kan het niet zom maar weer loslaten. Aan de andere kant heeft hij kritiek waar hij achter staat.
Ik weet ook dat wel allebei genoeg om elkaar geven om op zoek te gaan naar een compromis, dus dat hij een aantal dingen van mij zal moeten accepteren en ze niet steeds moet laten terugkomen. Maar ook dat ik hem de ruimte geef om zichzelf te kunnen uiten en daar wat minder zwaar aan til, en waar ik kan een stp zal zetten in zijn richting
zondag 3 januari 2010 om 18:38
quote:criticasta schreef op 03 januari 2010 @ 17:59:
Ja, ik wil dingen graag goed doen, en hecht daar misschien teveel waarde aan. Hij heeft zeker veel meer kritiek op mij dan ik op hem.
Weet je dat heel zeker? Dit topic is in mijn ogen een lange klaagzang met wat er allemaal niet deugt aan hem:
- "hij is ook bijzonder perfectionistisch, extravert, veeleeisend en kritisch maar ook gevoelig."
- "Dat hij zich niet in kan houden"
- "Alleen heb ik te vaak het gevoel dat hij iets wil wat ik niet ben of kan zijn"
- "Het ontdekken van wat dubiueze internetcontacten van hem, geen daarwerkelijk vreemdgaan, maar dingen die ik liever niet zou weten zeg maar. Hij zit ook in een periode waarin hij aan het dealen is (hij start met therapie) met een niet heel makkelijke jeugd (wat ik overigen heel goed van het vind). Daarnaast heeft hij nog niet eerder samengewoond op een 36-jarige leeftijd en is dit ook voor hem wel een behoorlijke stap."
Ja, ik wil dingen graag goed doen, en hecht daar misschien teveel waarde aan. Hij heeft zeker veel meer kritiek op mij dan ik op hem.
Weet je dat heel zeker? Dit topic is in mijn ogen een lange klaagzang met wat er allemaal niet deugt aan hem:
- "hij is ook bijzonder perfectionistisch, extravert, veeleeisend en kritisch maar ook gevoelig."
- "Dat hij zich niet in kan houden"
- "Alleen heb ik te vaak het gevoel dat hij iets wil wat ik niet ben of kan zijn"
- "Het ontdekken van wat dubiueze internetcontacten van hem, geen daarwerkelijk vreemdgaan, maar dingen die ik liever niet zou weten zeg maar. Hij zit ook in een periode waarin hij aan het dealen is (hij start met therapie) met een niet heel makkelijke jeugd (wat ik overigen heel goed van het vind). Daarnaast heeft hij nog niet eerder samengewoond op een 36-jarige leeftijd en is dit ook voor hem wel een behoorlijke stap."
zondag 3 januari 2010 om 18:44
quote:Purty schreef op 03 januari 2010 @ 18:30:
Als je gevoel al zegt dat er iets niet klopt... Dan kan hij nog zo goed lullen, dan is hij gewoon niet de juiste voor je.
Waarom is hij voor jou gevallen? Wat vind hij zo leuk aan jou (aangezien hij zoveel aan te merken heeft)?
Wat ik bedoelde met het gevoel, gaat over mijn standpunt n een discussie. Ik weet exact dat iets wel of niet klopt alleen kan hij dat soms zo goed omlullen...
Waarom hij voor me is gevallen? Tsja, dat zou je aan hem moeten vragen, maar volgens mij om mijn rust, mijn intelligentie, de ruimte die ik hem zou kunnen geven. Daarnaast denk ik ook om mijn ambitie en avontuurlijkheid,maar ook omdat we dezelfde dingen leuk vinden op het gebied van cultuur kunst, muziek We op dezelfde manier voor het leven openstaan en elkaar natuurlijk erg lief en leuk vinden
Als je gevoel al zegt dat er iets niet klopt... Dan kan hij nog zo goed lullen, dan is hij gewoon niet de juiste voor je.
Waarom is hij voor jou gevallen? Wat vind hij zo leuk aan jou (aangezien hij zoveel aan te merken heeft)?
Wat ik bedoelde met het gevoel, gaat over mijn standpunt n een discussie. Ik weet exact dat iets wel of niet klopt alleen kan hij dat soms zo goed omlullen...
Waarom hij voor me is gevallen? Tsja, dat zou je aan hem moeten vragen, maar volgens mij om mijn rust, mijn intelligentie, de ruimte die ik hem zou kunnen geven. Daarnaast denk ik ook om mijn ambitie en avontuurlijkheid,maar ook omdat we dezelfde dingen leuk vinden op het gebied van cultuur kunst, muziek We op dezelfde manier voor het leven openstaan en elkaar natuurlijk erg lief en leuk vinden
zondag 3 januari 2010 om 18:49
Nou, ga dan eens met hem in gesprek! Leg alle kaarten op tafel, zeg dat je eruit wilt komen en dat jullie tot een compromis moeten komen. Niet teveel zeuren verder zoals wuiles zegt, maar actie ondernemen.
Vind je écht dat je hem de ruimte moet geven? Doe dat dan! Vind je eigenlijk dat hij zich toch meer in moet houden, zeg dat dan! Op het moment dat hij het doet (als hij een flapuit is, heeft hij waarschijnlijk niet eens in de gaten dat hij je kwetst, maar hoort hij dat later, in een andere setting, zodat hij zich er niets meer bij voor kan stellen). JIJ geeft je grenzen aan, hij kan dat niet ruiken.
Spreek het uit. Werkt vaak verhelderend.
Vind je écht dat je hem de ruimte moet geven? Doe dat dan! Vind je eigenlijk dat hij zich toch meer in moet houden, zeg dat dan! Op het moment dat hij het doet (als hij een flapuit is, heeft hij waarschijnlijk niet eens in de gaten dat hij je kwetst, maar hoort hij dat later, in een andere setting, zodat hij zich er niets meer bij voor kan stellen). JIJ geeft je grenzen aan, hij kan dat niet ruiken.
Spreek het uit. Werkt vaak verhelderend.
Een mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest
zondag 3 januari 2010 om 18:53
quote:wuiles schreef op 03 januari 2010 @ 18:38:
[...]
Weet je dat heel zeker? Dit topic is in mijn ogen een lange klaagzang met wat er allemaal niet deugt aan hem:
- "hij is ook bijzonder perfectionistisch, extravert, veeleeisend en kritisch maar ook gevoelig."
- "Dat hij zich niet in kan houden"
- "Alleen heb ik te vaak het gevoel dat hij iets wil wat ik niet ben of kan zijn"
- "Het ontdekken van wat dubiueze internetcontacten van hem, geen daarwerkelijk vreemdgaan, maar dingen die ik liever niet zou weten zeg maar. Hij zit ook in een periode waarin hij aan het dealen is (hij start met therapie) met een niet heel makkelijke jeugd (wat ik overigen heel goed van het vind). Daarnaast heeft hij nog niet eerder samengewoond op een 36-jarige leeftijd en is dit ook voor hem wel een behoorlijke stap."
Bedankt voor je kritiek
Maar ja, dat weet ik heel zeker, en tsja als ik een aantal andere stukken van mezelf quote kan ik het woord klaagzang ook wel weer onderuithalen.
Ik geef overigens ook al in mijn openingspost aan dat hij genoeg goede eigenschappen heeft. Daarnaast schrijf ik ook dat kenmerken als perfectionistisch, extravert etc niet negatief hoeven te zijn, maar dat ik ze zo ervaar op dat moment. Dus dat als kanttekening.
Verder geef ik volgens mij ook zeker aan dat ik één en ander zeker bij mezelf wil zoeken en zien. Maar dat ik met een aantal dingen moeite heb. En dat ik op zoek ben naar een oplossing in welke vorm dan ook , waarvoor ik al een aantal goede bijdrages heb gehad waarvoor dank.
[...]
Weet je dat heel zeker? Dit topic is in mijn ogen een lange klaagzang met wat er allemaal niet deugt aan hem:
- "hij is ook bijzonder perfectionistisch, extravert, veeleeisend en kritisch maar ook gevoelig."
- "Dat hij zich niet in kan houden"
- "Alleen heb ik te vaak het gevoel dat hij iets wil wat ik niet ben of kan zijn"
- "Het ontdekken van wat dubiueze internetcontacten van hem, geen daarwerkelijk vreemdgaan, maar dingen die ik liever niet zou weten zeg maar. Hij zit ook in een periode waarin hij aan het dealen is (hij start met therapie) met een niet heel makkelijke jeugd (wat ik overigen heel goed van het vind). Daarnaast heeft hij nog niet eerder samengewoond op een 36-jarige leeftijd en is dit ook voor hem wel een behoorlijke stap."
Bedankt voor je kritiek
Maar ja, dat weet ik heel zeker, en tsja als ik een aantal andere stukken van mezelf quote kan ik het woord klaagzang ook wel weer onderuithalen.
Ik geef overigens ook al in mijn openingspost aan dat hij genoeg goede eigenschappen heeft. Daarnaast schrijf ik ook dat kenmerken als perfectionistisch, extravert etc niet negatief hoeven te zijn, maar dat ik ze zo ervaar op dat moment. Dus dat als kanttekening.
Verder geef ik volgens mij ook zeker aan dat ik één en ander zeker bij mezelf wil zoeken en zien. Maar dat ik met een aantal dingen moeite heb. En dat ik op zoek ben naar een oplossing in welke vorm dan ook , waarvoor ik al een aantal goede bijdrages heb gehad waarvoor dank.
zondag 3 januari 2010 om 18:55
zondag 3 januari 2010 om 18:56
quote:criticasta schreef op 03 januari 2010 @ 18:44:
[...]
Wat ik bedoelde met het gevoel, gaat over mijn standpunt n een discussie. Ik weet exact dat iets wel of niet klopt alleen kan hij dat soms zo goed omlullen...Nee, je láát je/het omlullen. Stap uit de passieve rol en zeg hem bv. op zo'n discussiemoment dan gewoon dat je even de ruimte neemt om je standpunt eerst voor jezelf te kunnen formuleren en dat je er op terug zult komen.
[...]
Wat ik bedoelde met het gevoel, gaat over mijn standpunt n een discussie. Ik weet exact dat iets wel of niet klopt alleen kan hij dat soms zo goed omlullen...Nee, je láát je/het omlullen. Stap uit de passieve rol en zeg hem bv. op zo'n discussiemoment dan gewoon dat je even de ruimte neemt om je standpunt eerst voor jezelf te kunnen formuleren en dat je er op terug zult komen.
