Relaties
alle pijlers
hoe omgaan met kritiek...
zondag 3 januari 2010 om 16:48
Hee girls,
om herkenbaarheid te voorkomen post ik dze even onder een andere nick. Het volgende speelt momenteel. Ik heb op dit moment een klein jaar een relatie met een fantastische, intelligente, mooie, lieve man. Alleen merk ik dat het volgende me parten speelt, hij is ook bijzonder perfectionistisch, extravert, veeleeisend en kritisch maar ook gevoelig. Kanten die heel goed en bruikbaar kunnen zijn, maar die mij vaak pijn doen.
Ik ben zelf rustiger (niet stil) wat introverter en flexibel waardoor ik wat meer ruimte geef. Ik heb de laatste tijd door al zijn kritiek steeds meer het gevoel dat ik niet goed genoeg kan zijn. Sterker nog, ik kan me soms niet voorstellen dat iemand die zoveel op me heeft aan te merken van me houdt! Gevolg hiervan van is dat mijn zelfverzekerdheid afbrokkelt, wat eigenlijk de laatste jaren behoorlijk ok was. Verder merk ik ook wel dat ik soms overgevoelig reageer, waarschijnlijk doordat het zich gevoelsmatig zo opstapelt en ik dan denk: gaan we weer!
Verder ben ik me er terdege van bewust dat kritiek soms nodig en goed is. Maar dat zijn de momenten waarop ik zelf ook zie dat ik dingen anders/beter zou kunnen aanpakken, dan mag het. Aan de andere kant gaat het naar mijn gevoel om dingen waarbij ik denk: zo ben ik! Accepteer het en geef me ruimte.
Ondanks het feit dat ik enorm veel om deze man geef begin ik steeds meer op een punt te komen waarbij ik bang ben dat ik voor mezelf moet kiezen omdat het anders ten koste van mezelf gaat....maar het liefst zou ik een manier vinden waarop we allebei hiermee kunnen dealen en samen kunnen blijven, want verder gaat het eigenlijk heel goed. Anyway....sorry voor het lange verhaal. Tips, vragen en kritiek zijn meer dan welkom!
om herkenbaarheid te voorkomen post ik dze even onder een andere nick. Het volgende speelt momenteel. Ik heb op dit moment een klein jaar een relatie met een fantastische, intelligente, mooie, lieve man. Alleen merk ik dat het volgende me parten speelt, hij is ook bijzonder perfectionistisch, extravert, veeleeisend en kritisch maar ook gevoelig. Kanten die heel goed en bruikbaar kunnen zijn, maar die mij vaak pijn doen.
Ik ben zelf rustiger (niet stil) wat introverter en flexibel waardoor ik wat meer ruimte geef. Ik heb de laatste tijd door al zijn kritiek steeds meer het gevoel dat ik niet goed genoeg kan zijn. Sterker nog, ik kan me soms niet voorstellen dat iemand die zoveel op me heeft aan te merken van me houdt! Gevolg hiervan van is dat mijn zelfverzekerdheid afbrokkelt, wat eigenlijk de laatste jaren behoorlijk ok was. Verder merk ik ook wel dat ik soms overgevoelig reageer, waarschijnlijk doordat het zich gevoelsmatig zo opstapelt en ik dan denk: gaan we weer!
Verder ben ik me er terdege van bewust dat kritiek soms nodig en goed is. Maar dat zijn de momenten waarop ik zelf ook zie dat ik dingen anders/beter zou kunnen aanpakken, dan mag het. Aan de andere kant gaat het naar mijn gevoel om dingen waarbij ik denk: zo ben ik! Accepteer het en geef me ruimte.
Ondanks het feit dat ik enorm veel om deze man geef begin ik steeds meer op een punt te komen waarbij ik bang ben dat ik voor mezelf moet kiezen omdat het anders ten koste van mezelf gaat....maar het liefst zou ik een manier vinden waarop we allebei hiermee kunnen dealen en samen kunnen blijven, want verder gaat het eigenlijk heel goed. Anyway....sorry voor het lange verhaal. Tips, vragen en kritiek zijn meer dan welkom!
anoniem_98361 wijzigde dit bericht op 03-01-2010 16:50
Reden: spelvauten...
Reden: spelvauten...
% gewijzigd
zondag 3 januari 2010 om 19:00
quote:Purty schreef op 03 januari 2010 @ 18:49:
Nou, ga dan eens met hem in gesprek! Leg alle kaarten op tafel, zeg dat je eruit wilt komen en dat jullie tot een compromis moeten komen. Niet teveel zeuren verder zoals wuiles zegt, maar actie ondernemen.
Vind je écht dat je hem de ruimte moet geven? Doe dat dan! Vind je eigenlijk dat hij zich toch meer in moet houden, zeg dat dan! Op het moment dat hij het doet (als hij een flapuit is, heeft hij waarschijnlijk niet eens in de gaten dat hij je kwetst, maar hoort hij dat later, in een andere setting, zodat hij zich er niets meer bij voor kan stellen). JIJ geeft je grenzen aan, hij kan dat niet ruiken.
Spreek het uit. Werkt vaak verhelderend.
wat ik al doe is op het moment supreme te reageren en een gesprek aangaan over wat het dan ook is op dit moment. Verder heb je denk ik zeker gelijk wat betreft helder en duidelijk grenzen formuleren.
Laten we daar even een goed voornemen van maken en mezelf eens even flink te empoweren omdat de komende tijd te doen!
Nou, ga dan eens met hem in gesprek! Leg alle kaarten op tafel, zeg dat je eruit wilt komen en dat jullie tot een compromis moeten komen. Niet teveel zeuren verder zoals wuiles zegt, maar actie ondernemen.
Vind je écht dat je hem de ruimte moet geven? Doe dat dan! Vind je eigenlijk dat hij zich toch meer in moet houden, zeg dat dan! Op het moment dat hij het doet (als hij een flapuit is, heeft hij waarschijnlijk niet eens in de gaten dat hij je kwetst, maar hoort hij dat later, in een andere setting, zodat hij zich er niets meer bij voor kan stellen). JIJ geeft je grenzen aan, hij kan dat niet ruiken.
Spreek het uit. Werkt vaak verhelderend.
wat ik al doe is op het moment supreme te reageren en een gesprek aangaan over wat het dan ook is op dit moment. Verder heb je denk ik zeker gelijk wat betreft helder en duidelijk grenzen formuleren.
Laten we daar even een goed voornemen van maken en mezelf eens even flink te empoweren omdat de komende tijd te doen!
zondag 3 januari 2010 om 19:02
quote:benedicte_1975 schreef op 03 januari 2010 @ 18:56:
[...]
Nee, je láát je/het omlullen. Stap uit de passieve rol en zeg hem bv. op zo'n discussiemoment dan gewoon dat je even de ruimte neemt om je standpunt eerst voor jezelf te kunnen formuleren en dat je er op terug zult komen.Wederom een bruikbare tip, thnx!
[...]
Nee, je láát je/het omlullen. Stap uit de passieve rol en zeg hem bv. op zo'n discussiemoment dan gewoon dat je even de ruimte neemt om je standpunt eerst voor jezelf te kunnen formuleren en dat je er op terug zult komen.Wederom een bruikbare tip, thnx!
zondag 3 januari 2010 om 19:03
Bedenk goed dat jijzelf ook enorme kritiek levert; namelijk: jij levert zoveel kritiek op mij dat ik er onzeker van wordt en misschien wel de relatie ga verbreken"
Sleutel is dat je elkaar respecteert en laat zijn wie hij/zij is. Hij dus met zijn kritische persoonlijkheid en jij met je onzekerheid.
Het is geen wedstrijd. Onzekerheid zit in jezelf, iemand kan jou niet onzeker maken als je dat al niet bent. Jij bepaalt zelf in hoeverre je je negatief laat beïnvloeden door een ander
Sleutel is dat je elkaar respecteert en laat zijn wie hij/zij is. Hij dus met zijn kritische persoonlijkheid en jij met je onzekerheid.
Het is geen wedstrijd. Onzekerheid zit in jezelf, iemand kan jou niet onzeker maken als je dat al niet bent. Jij bepaalt zelf in hoeverre je je negatief laat beïnvloeden door een ander
zondag 3 januari 2010 om 19:04
quote:wolkje8 schreef op 03 januari 2010 @ 18:55:
Hoe iemand op iets reageerd is een van de duidelijkste uitingen hoe iemand dus is, vraag me af of je vriend dit sinds kort doet of dat hij dit in het begin al had, dat hij je lauw vond reageren. lijkt me anders dat hij nu pas echt naar je gaat kijken en nu pas begint te zien wie en hoe je bent.huh?
Hoe iemand op iets reageerd is een van de duidelijkste uitingen hoe iemand dus is, vraag me af of je vriend dit sinds kort doet of dat hij dit in het begin al had, dat hij je lauw vond reageren. lijkt me anders dat hij nu pas echt naar je gaat kijken en nu pas begint te zien wie en hoe je bent.huh?
zondag 3 januari 2010 om 19:08
quote:meds schreef op 03 januari 2010 @ 19:03:
Bedenk goed dat jijzelf ook enorme kritiek levert; namelijk: jij levert zoveel kritiek op mij dat ik er onzeker van wordt en misschien wel de relatie ga verbreken"
Sleutel is dat je elkaar respecteert en laat zijn wie hij/zij is. Hij dus met zijn kritische persoonlijkheid en jij met je onzekerheid.
Het is geen wedstrijd. Onzekerheid zit in jezelf, iemand kan jou niet onzeker maken als je dat al niet bent. Jij bepaalt zelf in hoeverre je je negatief laat beïnvloeden door een ander
Ja, alleen heb ik dat nooit tegen hem gezegd en heb ik toen hij me de vraag stelde of ik doorwilde geantwoord dat ik nog lag niet klaar met hem was
Het is echter wel een constateirng die ik nu doe, namelijk als het niet verbetert is het niet goed voor me om er mee door te gaan.
Wat betreft onzekerheid, tuurlijk is dat iets wat in mij zit. En kennelijk creeer ik op dit moment een situatie waarin het getriggerd kan worden.
Met een andere aanpak zou ik dus ook kunnen triggeren dat dat niet meer gebeurt en dat we samen in een ander vaarwater zouden moeten kunnen komen
Bedenk goed dat jijzelf ook enorme kritiek levert; namelijk: jij levert zoveel kritiek op mij dat ik er onzeker van wordt en misschien wel de relatie ga verbreken"
Sleutel is dat je elkaar respecteert en laat zijn wie hij/zij is. Hij dus met zijn kritische persoonlijkheid en jij met je onzekerheid.
Het is geen wedstrijd. Onzekerheid zit in jezelf, iemand kan jou niet onzeker maken als je dat al niet bent. Jij bepaalt zelf in hoeverre je je negatief laat beïnvloeden door een ander
Ja, alleen heb ik dat nooit tegen hem gezegd en heb ik toen hij me de vraag stelde of ik doorwilde geantwoord dat ik nog lag niet klaar met hem was
Het is echter wel een constateirng die ik nu doe, namelijk als het niet verbetert is het niet goed voor me om er mee door te gaan.
Wat betreft onzekerheid, tuurlijk is dat iets wat in mij zit. En kennelijk creeer ik op dit moment een situatie waarin het getriggerd kan worden.
Met een andere aanpak zou ik dus ook kunnen triggeren dat dat niet meer gebeurt en dat we samen in een ander vaarwater zouden moeten kunnen komen
zondag 3 januari 2010 om 19:15
quote:criticasta schreef op 03 januari 2010 @ 19:08:
[...]
Ja, alleen heb ik dat nooit tegen hem gezegd en heb ik toen hij me de vraag stelde of ik doorwilde geantwoord dat ik nog lag niet klaar met hem was
Het is echter wel een constateirng die ik nu doe, namelijk als het niet verbetert is het niet goed voor me om er mee door te gaan.
En waar moet die verbetering dan optreden? Nu lijkt het alsof jij verwacht dat hij inbindt. Maar ik lees echt niks geks in zijn gedrag. Trouwens is het heel destructief om in een relatie niet aan te geven wat je voelt/denkt en dan ineens, als je merkt dat je er ongelukkig van wordt dit voor de voeten van je partner te gooien en daar je partner min of meer verantwoordelijk voor houden. Daarnaast is dreigen met het uitmaken ook niet heel erg aardig. Je plaatst hem voor een voldongen feit. Hij zegt tenminste wat hij denkt, en daardoor weet jij wat je aan hem hebt. Hij moet maar afwachten.
Wat betreft onzekerheid, tuurlijk is dat iets wat in mij zit. En kennelijk creeer ik op dit moment een situatie waarin het getriggerd kan worden.
Jij bent onzeker, het wordt niet getriggerd door je vriend, de onzekerheid is er. Een relatie maakt jou onzeker omdat.... vul maar in... waarschijnlijk ben je bang om afgewezen te worden (net als de rest van de wereld). Maar dat is jou probleem, je vriend hoeft zich daar niet op aan te passen. het is aan jou om te zeggen "schijt, ik doe het lekker zo" als je vriend kritiek op je heeft.
Dat hij kritisch is wil trouwens helemaal niet zeggen dat hij niet van je houdt. Een jurkje niet mooi vinden, zegt iets over zijn modegevoel, maar jij maakt er een relatieprobleem van.
Met een andere aanpak zou ik dus ook kunnen triggeren dat dat niet meer gebeurt en dat we samen in een ander vaarwater zouden moeten kunnen komenJij moet in ander vaarwater terechtkomen. Waar je vriend vaart moet ie zelf weten, dat is niet jou zaak.
[...]
Ja, alleen heb ik dat nooit tegen hem gezegd en heb ik toen hij me de vraag stelde of ik doorwilde geantwoord dat ik nog lag niet klaar met hem was
Het is echter wel een constateirng die ik nu doe, namelijk als het niet verbetert is het niet goed voor me om er mee door te gaan.
En waar moet die verbetering dan optreden? Nu lijkt het alsof jij verwacht dat hij inbindt. Maar ik lees echt niks geks in zijn gedrag. Trouwens is het heel destructief om in een relatie niet aan te geven wat je voelt/denkt en dan ineens, als je merkt dat je er ongelukkig van wordt dit voor de voeten van je partner te gooien en daar je partner min of meer verantwoordelijk voor houden. Daarnaast is dreigen met het uitmaken ook niet heel erg aardig. Je plaatst hem voor een voldongen feit. Hij zegt tenminste wat hij denkt, en daardoor weet jij wat je aan hem hebt. Hij moet maar afwachten.
Wat betreft onzekerheid, tuurlijk is dat iets wat in mij zit. En kennelijk creeer ik op dit moment een situatie waarin het getriggerd kan worden.
Jij bent onzeker, het wordt niet getriggerd door je vriend, de onzekerheid is er. Een relatie maakt jou onzeker omdat.... vul maar in... waarschijnlijk ben je bang om afgewezen te worden (net als de rest van de wereld). Maar dat is jou probleem, je vriend hoeft zich daar niet op aan te passen. het is aan jou om te zeggen "schijt, ik doe het lekker zo" als je vriend kritiek op je heeft.
Dat hij kritisch is wil trouwens helemaal niet zeggen dat hij niet van je houdt. Een jurkje niet mooi vinden, zegt iets over zijn modegevoel, maar jij maakt er een relatieprobleem van.
Met een andere aanpak zou ik dus ook kunnen triggeren dat dat niet meer gebeurt en dat we samen in een ander vaarwater zouden moeten kunnen komenJij moet in ander vaarwater terechtkomen. Waar je vriend vaart moet ie zelf weten, dat is niet jou zaak.
zondag 3 januari 2010 om 19:17
quote:criticasta schreef op 03 januari 2010 @ 19:08:
[...]
Ja, alleen heb ik dat nooit tegen hem gezegd en heb ik toen hij me de vraag stelde of ik doorwilde geantwoord dat ik nog lag niet klaar met hem was Het is echter wel een constateirng die ik nu doe, namelijk als het niet verbetert is het niet goed voor me om er mee door te gaan.
Wat betreft onzekerheid, tuurlijk is dat iets wat in mij zit. En kennelijk creeer ik op dit moment een situatie waarin het getriggerd kan worden.
Is dit wel eerlijk t.o.v. je vriend? Hij wist blijkbaar niet dat je er zó erg mee zat, terwijl je jezelf zat op te vreten. Jij begint nu aan te geven dat je er niet zo goed tegen kunt, terwijl de volgende keer de spreekwoordelijke druppel kan zijn. Maar hij wist niet eens dat de emmer zich aan het vullen was! Wellicht hield jij je in om de lieve vrede te bewaren, maar dan heb je daar dus helemaal niets aan gehad. Alleen JIJ kunt aangeven hoe je behandeld wilt worden. Als je geen grenzen aangeeft, heeft hij ook niet n de gaten dat hij die aan het overschrijden is.
Leg hem echt uit hoe de vlag hangt en hoe diep het bij jou zit. Zou jammer zijn als het misloopt door miscommunicatie, toch?
[...]
Ja, alleen heb ik dat nooit tegen hem gezegd en heb ik toen hij me de vraag stelde of ik doorwilde geantwoord dat ik nog lag niet klaar met hem was
Het is echter wel een constateirng die ik nu doe, namelijk als het niet verbetert is het niet goed voor me om er mee door te gaan. Wat betreft onzekerheid, tuurlijk is dat iets wat in mij zit. En kennelijk creeer ik op dit moment een situatie waarin het getriggerd kan worden.
Is dit wel eerlijk t.o.v. je vriend? Hij wist blijkbaar niet dat je er zó erg mee zat, terwijl je jezelf zat op te vreten. Jij begint nu aan te geven dat je er niet zo goed tegen kunt, terwijl de volgende keer de spreekwoordelijke druppel kan zijn. Maar hij wist niet eens dat de emmer zich aan het vullen was! Wellicht hield jij je in om de lieve vrede te bewaren, maar dan heb je daar dus helemaal niets aan gehad. Alleen JIJ kunt aangeven hoe je behandeld wilt worden. Als je geen grenzen aangeeft, heeft hij ook niet n de gaten dat hij die aan het overschrijden is.
Leg hem echt uit hoe de vlag hangt en hoe diep het bij jou zit. Zou jammer zijn als het misloopt door miscommunicatie, toch?
Een mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest
zondag 3 januari 2010 om 19:20
quote:criticasta schreef op 03 januari 2010 @ 18:53:
[...]
Bedankt voor je kritiek
Maar ja, dat weet ik heel zeker, en tsja als ik een aantal andere stukken van mezelf quote kan ik het woord klaagzang ook wel weer onderuithalen.
Ik geef overigens ook al in mijn openingspost aan dat hij genoeg goede eigenschappen heeft. Daarnaast schrijf ik ook dat kenmerken als perfectionistisch, extravert etc niet negatief hoeven te zijn, maar dat ik ze zo ervaar op dat moment. Dus dat als kanttekening.
Verder geef ik volgens mij ook zeker aan dat ik één en ander zeker bij mezelf wil zoeken en zien. Maar dat ik met een aantal dingen moeite heb. En dat ik op zoek ben naar een oplossing in welke vorm dan ook , waarvoor ik al een aantal goede bijdrages heb gehad waarvoor dank.Dat zei ik. Heb je al gevraagd of hij nog wel met jou verder wil? Dit lijkt me namelijk niet echt een vreugdevolle relatie.
[...]
Bedankt voor je kritiek
Maar ja, dat weet ik heel zeker, en tsja als ik een aantal andere stukken van mezelf quote kan ik het woord klaagzang ook wel weer onderuithalen.
Ik geef overigens ook al in mijn openingspost aan dat hij genoeg goede eigenschappen heeft. Daarnaast schrijf ik ook dat kenmerken als perfectionistisch, extravert etc niet negatief hoeven te zijn, maar dat ik ze zo ervaar op dat moment. Dus dat als kanttekening.
Verder geef ik volgens mij ook zeker aan dat ik één en ander zeker bij mezelf wil zoeken en zien. Maar dat ik met een aantal dingen moeite heb. En dat ik op zoek ben naar een oplossing in welke vorm dan ook , waarvoor ik al een aantal goede bijdrages heb gehad waarvoor dank.Dat zei ik. Heb je al gevraagd of hij nog wel met jou verder wil? Dit lijkt me namelijk niet echt een vreugdevolle relatie.
zondag 3 januari 2010 om 19:29
quote:meds schreef op 03 januari 2010 @ 19:15:
[...]
Jij moet in ander vaarwater terechtkomen. Waar je vriend vaart moet ie zelf weten, dat is niet jou zaak.
Meds, ik snap wat je bedoelt en vooral de laatste regel zet me wel even aan het denken.
Het is echter zeker niet zo dat hij niet weet wat er speelt en dat het voor mij een probleem is om om te gaan met zijn kritiek, nog los vsn het feit of die terecht is of niet.
Ik heb nooit tegen hem gezegd dat het voor mij over zou zijn als het het zou veranderen. Dat heb ik nooit gezegd omdat ik de impact van een dergelijke uitspraak niet onderschat en daarnaast ook omdat ik dat eerder niet zo voelde. Het is echt iets wat ik nu vandaag op dit moment me begin te realiseren en hardop durf uit te spreken of in dit geval hier neer te zetten.
Dat hij kritisch is wil trouwens helemaal niet zeggen dat hij niet van je houdt. Een jurkje niet mooi vinden, zegt iets over zijn modegevoel, maar jij maakt er een relatieprobleem van.
Ja, ik maak er inderdaad een relatieprobleem van, het jurkje-voorbeeld raakt me echter het minst van alles, het gaat namelijk maar over een jurkje. Ook met de andere (karakter)kritiek zou ik meer op deze manier moeten kunnen loslaten als ik het me niet zo laat raken.
[...]
Jij moet in ander vaarwater terechtkomen. Waar je vriend vaart moet ie zelf weten, dat is niet jou zaak.
Meds, ik snap wat je bedoelt en vooral de laatste regel zet me wel even aan het denken.
Het is echter zeker niet zo dat hij niet weet wat er speelt en dat het voor mij een probleem is om om te gaan met zijn kritiek, nog los vsn het feit of die terecht is of niet.
Ik heb nooit tegen hem gezegd dat het voor mij over zou zijn als het het zou veranderen. Dat heb ik nooit gezegd omdat ik de impact van een dergelijke uitspraak niet onderschat en daarnaast ook omdat ik dat eerder niet zo voelde. Het is echt iets wat ik nu vandaag op dit moment me begin te realiseren en hardop durf uit te spreken of in dit geval hier neer te zetten.
Dat hij kritisch is wil trouwens helemaal niet zeggen dat hij niet van je houdt. Een jurkje niet mooi vinden, zegt iets over zijn modegevoel, maar jij maakt er een relatieprobleem van.
Ja, ik maak er inderdaad een relatieprobleem van, het jurkje-voorbeeld raakt me echter het minst van alles, het gaat namelijk maar over een jurkje. Ook met de andere (karakter)kritiek zou ik meer op deze manier moeten kunnen loslaten als ik het me niet zo laat raken.
zondag 3 januari 2010 om 19:31
zondag 3 januari 2010 om 19:33
quote:wuiles schreef op 03 januari 2010 @ 19:20:
[...]
Dat zei ik. Heb je al gevraagd of hij nog wel met jou verder wil? Dit lijkt me namelijk niet echt een vreugdevolle relatie.
Ja, dat heb ik hem gevraagd en dat wil hij.
En nee, dit is op dit moment niet de beste meeste vreugdevolle realtie ever. Maar als er tegenover dit geemmer ook niet mooie en leuke dingen zouden staan (want ja, die zijn er ook!) waren we er ongetwijfeld al lang klaar mee geweest.
[...]
Dat zei ik. Heb je al gevraagd of hij nog wel met jou verder wil? Dit lijkt me namelijk niet echt een vreugdevolle relatie.
Ja, dat heb ik hem gevraagd en dat wil hij.
En nee, dit is op dit moment niet de beste meeste vreugdevolle realtie ever. Maar als er tegenover dit geemmer ook niet mooie en leuke dingen zouden staan (want ja, die zijn er ook!) waren we er ongetwijfeld al lang klaar mee geweest.
zondag 3 januari 2010 om 19:34
Ik mis hier de 2 belangrijkste elementen om een lange relatie gezellig te houden, humor en relativeringsvermogen.
En dan bedoel ik dat niet eens zo streng dat jij maar met meer humor en relativeringsvermogen naar zijn opmerkingen moet kijken. Maar ook tussen jullie twee. Kunnen jullie nog lachen samen, kunnen jullie het gedoe in je relatie en leven nog een beetje relativeren?
En dan bedoel ik dat niet eens zo streng dat jij maar met meer humor en relativeringsvermogen naar zijn opmerkingen moet kijken. Maar ook tussen jullie twee. Kunnen jullie nog lachen samen, kunnen jullie het gedoe in je relatie en leven nog een beetje relativeren?
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zondag 3 januari 2010 om 19:36
quote:meds schreef op 03 januari 2010 @ 19:31:
misschien helpt het om te bedenken dat zijn kritiek betrekking heeft op je gedrag en niet op wie je bentHmm en die dingen kan ik niet zo goed scheiden geloof ik. Als hij kritiek uit op de manier waariop ik reageer dan voelt dat voor mij als kritiek op wie ik ben. Hoe kan ik daar onderscheid in maken op een goede manier?
misschien helpt het om te bedenken dat zijn kritiek betrekking heeft op je gedrag en niet op wie je bentHmm en die dingen kan ik niet zo goed scheiden geloof ik. Als hij kritiek uit op de manier waariop ik reageer dan voelt dat voor mij als kritiek op wie ik ben. Hoe kan ik daar onderscheid in maken op een goede manier?
zondag 3 januari 2010 om 19:37
als je gevoelig bent voor kritiek dan moet je onderzoeken waarom dat zo is. Waarom ben jij bang om het verkeerd te doen, of afgewezen te worden? Dit besef/ inzicht geeft je de sleutel om te kunnen relativeren. Jouw gevoeligheid heb je nl. veel eerder opgedaan en heeft niks te maken met je huidige vriend
zondag 3 januari 2010 om 19:39
quote:criticasta schreef op 03 januari 2010 @ 19:36:
[...]
Hmm en die dingen kan ik niet zo goed scheiden geloof ik. Als hij kritiek uit op de manier waariop ik reageer dan voelt dat voor mij als kritiek op wie ik ben. Hoe kan ik daar onderscheid in maken op een goede manier?
Heb jij zelf wel eens kritiek op mensen? En zo ja, heeft die kritiek of die irritatie dan gevolgen voor hoeveel je van ze houdt? Het is het duidelijkst om te vergelijken met ouder/kind relaties.
Ouders hebben constant kritiek op hun kinderen en ze kunnen zich enorm ergeren aan hen. Toch houden ze geen greintje minder van ze
[...]
Hmm en die dingen kan ik niet zo goed scheiden geloof ik. Als hij kritiek uit op de manier waariop ik reageer dan voelt dat voor mij als kritiek op wie ik ben. Hoe kan ik daar onderscheid in maken op een goede manier?
Heb jij zelf wel eens kritiek op mensen? En zo ja, heeft die kritiek of die irritatie dan gevolgen voor hoeveel je van ze houdt? Het is het duidelijkst om te vergelijken met ouder/kind relaties.
Ouders hebben constant kritiek op hun kinderen en ze kunnen zich enorm ergeren aan hen. Toch houden ze geen greintje minder van ze
zondag 3 januari 2010 om 19:40
quote:criticasta schreef op 03 januari 2010 @ 19:36:
[...]
Hmm en die dingen kan ik niet zo goed scheiden geloof ik. Als hij kritiek uit op de manier waariop ik reageer dan voelt dat voor mij als kritiek op wie ik ben. Hoe kan ik daar onderscheid in maken op een goede manier?
Door een daad los te trekken van een persoon (ook jezelf)
Je bent niet stom, je doet stom. Dat niveau. Het maakt tevens je eigen leven makkelijker. Je kunt immers iets wat je doet veranderen in tegenstelling tot wie je bent.
[...]
Hmm en die dingen kan ik niet zo goed scheiden geloof ik. Als hij kritiek uit op de manier waariop ik reageer dan voelt dat voor mij als kritiek op wie ik ben. Hoe kan ik daar onderscheid in maken op een goede manier?
Door een daad los te trekken van een persoon (ook jezelf)
Je bent niet stom, je doet stom. Dat niveau. Het maakt tevens je eigen leven makkelijker. Je kunt immers iets wat je doet veranderen in tegenstelling tot wie je bent.
zondag 3 januari 2010 om 19:54
quote:criticasta schreef op 03 januari 2010 @ 18:27:
[...]
Ja, verbaal gezien voel ik me met regelmaat de mindere, ik heb soms ook wat meer tijd nodig om mijn punt helder te kunnen krijgen en hij kan dingen heel goed weerleggen. Alleen weet ik doorgaans donders goed of ik met mijn gevoel goed zit of niet .
Hmm, dat ie dingen recht voor zijn raap zegt zou inderdaad geen probleem moeten zijn. En nee, als ik het zo lees zijn ze ook helemaal niet wereldschokkend. En soms kloppen ze, alleen heb ik te vaak het gevoel dat hij iets wil wat ik niet ben of kan zijn. Aan de andere kant, waarom me daarom druk maken? Hij is bij me en heeft voor me gekozen dus kennelijk is het vor hem niet zo groot als het voor mij lijkt. Waarom het dan niet kunnen loslaten op het moment dat ik er niets mee kan?
Ik ben vrebaal ook nogal sterk, maar zodra ik merk dat ik iemand met mijn woorden zou kunnen onderuit halen, doe ik dit juist niet. Verbaal sterker zijn, doet er niets aan af dat een ander zijn gevoel minder waard is.
En 'de dingen recht voor zijn raap zeggen' vind ik soms ook overschat als kwaliteit. Alsof je dat vrijpleit om rekening met een ander te houden. Nu komt dat natuurlijk van twee kanten (er zijn al veel dingen gezegd over wat nou echt kritiek is, en de daden los zien van de persoon), maar toch.
Zelf hou ik absoluut niet van competitie in relaties, of dat nou vriendschappen of partners zijn.
[...]
Ja, verbaal gezien voel ik me met regelmaat de mindere, ik heb soms ook wat meer tijd nodig om mijn punt helder te kunnen krijgen en hij kan dingen heel goed weerleggen. Alleen weet ik doorgaans donders goed of ik met mijn gevoel goed zit of niet .
Hmm, dat ie dingen recht voor zijn raap zegt zou inderdaad geen probleem moeten zijn. En nee, als ik het zo lees zijn ze ook helemaal niet wereldschokkend. En soms kloppen ze, alleen heb ik te vaak het gevoel dat hij iets wil wat ik niet ben of kan zijn. Aan de andere kant, waarom me daarom druk maken? Hij is bij me en heeft voor me gekozen dus kennelijk is het vor hem niet zo groot als het voor mij lijkt. Waarom het dan niet kunnen loslaten op het moment dat ik er niets mee kan?
Ik ben vrebaal ook nogal sterk, maar zodra ik merk dat ik iemand met mijn woorden zou kunnen onderuit halen, doe ik dit juist niet. Verbaal sterker zijn, doet er niets aan af dat een ander zijn gevoel minder waard is.
En 'de dingen recht voor zijn raap zeggen' vind ik soms ook overschat als kwaliteit. Alsof je dat vrijpleit om rekening met een ander te houden. Nu komt dat natuurlijk van twee kanten (er zijn al veel dingen gezegd over wat nou echt kritiek is, en de daden los zien van de persoon), maar toch.
Zelf hou ik absoluut niet van competitie in relaties, of dat nou vriendschappen of partners zijn.
zondag 3 januari 2010 om 20:01
Ik bedoel eignelijk te zeggen dat ik in relaties geen zin heb in wedstrijdjes discussies winnen. Ik wil gesprekken, waarbij het niet uitmaakt wie er het makkelijkst kan lullen of wie het best verbaal is uitgerust om de woorden van een ander te weerleggen. Met mijn echt had ik nooit echt ruzie hoor, we konden het heel goed samen vinden, maar toch het ik ook vaak het idee dat ik me moest verantwoorden als ik iets niet leuk vond wat hij wel leuk vond. Terwijl je natuurlijk gewoon het oneens kan zijn en respect voor elkaars mening of smaak kan hebben. (Uiteraard zijn er dingen in relaties waarbij het behoorlijk noodzakelijk is om het eens te zijn, over toekomstverwachingen, financieen etc, maar over wat nou een leuk jurkje is niet).
Het is aan jou om te ontdekken of hij zijn veeleisendheid die hij voor zichzelf heeft ook echt op jou betrekt, of dat jij dat er van maakt. Volgens mij hoort er in een goede relatie ruimte te zijn om jezelf te blijven en natuurlijk ook om de ander tegemoet te komen.
Het is aan jou om te ontdekken of hij zijn veeleisendheid die hij voor zichzelf heeft ook echt op jou betrekt, of dat jij dat er van maakt. Volgens mij hoort er in een goede relatie ruimte te zijn om jezelf te blijven en natuurlijk ook om de ander tegemoet te komen.
maandag 4 januari 2010 om 16:18
Ik heb niet het hle verhaal gelezen, maar kan me iets te goed vinden in wat ik hier zie staan.
Mijn ex was erg perfectionistisch, kon slecht tegen kritiek en had een behoorlijk onverwerkt minderwaardigheidscomplex.
In de tijd dat we samen waren heeft ze opmerking bij me uitgelokt die ze vervolgens als kwetsend opvatte, waarna er vaak niet veel meer voor mij overbleef dan me verexcuseren voor dingen die uit de context getrokken waren.
Het eerst anderhalf jaar heeft het niet zo'n invloed op me gehad omdat ik gewoon erg goed was in dingen loslaten.
Alleen toen kwam ik in een stressvolle periode en heeft haar gedrag mijn eigenwaarde compleet ondermijnd, met als resultaat dat ik nog meer stresste en uiteindelijk in een jaar tijd psychisch compleet instabiel werd.
Ondankt meerde pogingen om het uit te maken, trok ze me elke keer terug. Dit lukte elke keer omdat ze steeds zei dat ze veel van me hield en graag met me verder wou gaan. Alleen deed ze er zelf weinig voor, want ze kon niet inzien dat ze zelf (ook) schuldig was aan de situatie. Ik werd steeds instabieler, onzekerder, begon obssesief uit te zoeken wat er mis was en kreeg paniekaanvallen.
Uiteindelijk met hulp van een psycholoog is het me gelukt weer op mijn eigen benen te komen staan. Grappig genoeg was dat moment ook het moment dat ze zelf opeens niet meer de schuld voor de huidige situatie bij mij kon neerleggen. Ze heeft toen besloten dat ze het uit moest maken omdat het gevoel voor mij nooit meer goed kon komen.
Ik zie nu pas goed hoeveel ze me verandert heeft in de laatste jaren. Ik heb er heel veel spijt van dat ik het zover heb laten komen en kan je alleen maar aanraden om het bij jou niet zover te laten komen.
Wees sterk en zeg het gewoon elke keer als iets je dwars zit. Want als je dat niet doet, gaat je vriend elke keer meer eisen, waardoor je zelfvertrouwen steeds verder zal afbrokkellen.
Het is heel zonde, maar het is blijkbaar mogelijk voor (erg) negatief ingestelde mensen om andere mensen mee te slepen in hen malaise.
Nog een saillant detail. We hebben nog wel goede tijden gehad en ik heb mijn ex wel zelfvertrouwenzien hebben. Jammer genoeg was dat alleen maar op de momenten dat ze zich zorgen om mij maakte en niet naar zichzelf hoefde te kijken.
Beetje lang verhaal, maar ik wou weergeven waar dit naartoe kan leiden.
In elk geval sterkte gewenst!
Mijn ex was erg perfectionistisch, kon slecht tegen kritiek en had een behoorlijk onverwerkt minderwaardigheidscomplex.
In de tijd dat we samen waren heeft ze opmerking bij me uitgelokt die ze vervolgens als kwetsend opvatte, waarna er vaak niet veel meer voor mij overbleef dan me verexcuseren voor dingen die uit de context getrokken waren.
Het eerst anderhalf jaar heeft het niet zo'n invloed op me gehad omdat ik gewoon erg goed was in dingen loslaten.
Alleen toen kwam ik in een stressvolle periode en heeft haar gedrag mijn eigenwaarde compleet ondermijnd, met als resultaat dat ik nog meer stresste en uiteindelijk in een jaar tijd psychisch compleet instabiel werd.
Ondankt meerde pogingen om het uit te maken, trok ze me elke keer terug. Dit lukte elke keer omdat ze steeds zei dat ze veel van me hield en graag met me verder wou gaan. Alleen deed ze er zelf weinig voor, want ze kon niet inzien dat ze zelf (ook) schuldig was aan de situatie. Ik werd steeds instabieler, onzekerder, begon obssesief uit te zoeken wat er mis was en kreeg paniekaanvallen.
Uiteindelijk met hulp van een psycholoog is het me gelukt weer op mijn eigen benen te komen staan. Grappig genoeg was dat moment ook het moment dat ze zelf opeens niet meer de schuld voor de huidige situatie bij mij kon neerleggen. Ze heeft toen besloten dat ze het uit moest maken omdat het gevoel voor mij nooit meer goed kon komen.
Ik zie nu pas goed hoeveel ze me verandert heeft in de laatste jaren. Ik heb er heel veel spijt van dat ik het zover heb laten komen en kan je alleen maar aanraden om het bij jou niet zover te laten komen.
Wees sterk en zeg het gewoon elke keer als iets je dwars zit. Want als je dat niet doet, gaat je vriend elke keer meer eisen, waardoor je zelfvertrouwen steeds verder zal afbrokkellen.
Het is heel zonde, maar het is blijkbaar mogelijk voor (erg) negatief ingestelde mensen om andere mensen mee te slepen in hen malaise.
Nog een saillant detail. We hebben nog wel goede tijden gehad en ik heb mijn ex wel zelfvertrouwenzien hebben. Jammer genoeg was dat alleen maar op de momenten dat ze zich zorgen om mij maakte en niet naar zichzelf hoefde te kijken.
Beetje lang verhaal, maar ik wou weergeven waar dit naartoe kan leiden.
In elk geval sterkte gewenst!
