Relaties
alle pijlers
Hoe vaak heb jij ruzie met je partner?
zondag 30 december 2007 om 15:24
De titel zegt het al... met ruzie bedoel ik ook discussies, onenigheden enz. Vandaag nog hadden mijn vriend en ik ruzie omdat ik geen zin had in bezoek na al die drukke feestdagen en ik bedacht me dat we toch zeker eens in de 2 weken zo'n onenigheid hebben, (niet perse daarover) , is dit nou heel raar, hoe vaak hebben jullie dit?
anoniem_60523 wijzigde dit bericht op 30-12-2007 15:27
Reden: andere formulering
Reden: andere formulering
% gewijzigd
maandag 31 december 2007 om 14:51
[quote]eleonora schreef op 31 december 2007 @ 08:05:
Grappig als mensen zeggen dat relaties waarin weinig of geen ruzie voorkomt saai zijn. Want? De wiedergütmachungsseks ontbreekt of zo? Neuken kan ook als je gewoon van elkaar houdt, zonder in de gordijnen te hangen kan ik je vertellen en ik vind het een stuk gezelliger beginnen met seks zonder eerst tegen elkaar geschreeuwd te hebben. Eerst elkaar voor rotte vis uitmaken en dan op elkaar kruipen, ik vond het vaak maar een armoedige manier om het goed te maken, want feitelijk veranderde er niks na het orgasme.
quote]v
Veel vrouwen willen ook geen goedmaakseks ......... die seksen niet als het het al niet héél héél goed IS !
Wij hebben in het eerste jaar dat we samenwoonden genoeg geruzied voor de rest van ons leven samen ; we hebben ons plekje kennelijk toen bevochten .
Eén keer hebben we nog een stom ruzietje gemaakt , ging over niks ( we konden geen lamp naar onze zin vinden ) en in ons idee was het ook niet eens heftig , maar de jongste schoot meteen in een gaan-jullie-óók-al-scheiden stress , omdat hij wérkelijk niet begreep waar het over ging en er daarom waarschijnlijk het ergste van dacht . Ruzies die ze begrijpen ( ma die tegen een paal rijdt , ofzo ) daar doet dan weer niemand moeilijk over . Maar we schelden elkaar niet uit , zwijgen elkaar niet dood , gewoon even laten weten dat je echt flink baalt and thats it . Afzoenen doen we wél aan , net zoals "sorry " zeggen en ook daar zitten ze gewoon bij .
Grappig als mensen zeggen dat relaties waarin weinig of geen ruzie voorkomt saai zijn. Want? De wiedergütmachungsseks ontbreekt of zo? Neuken kan ook als je gewoon van elkaar houdt, zonder in de gordijnen te hangen kan ik je vertellen en ik vind het een stuk gezelliger beginnen met seks zonder eerst tegen elkaar geschreeuwd te hebben. Eerst elkaar voor rotte vis uitmaken en dan op elkaar kruipen, ik vond het vaak maar een armoedige manier om het goed te maken, want feitelijk veranderde er niks na het orgasme.
quote]v
Veel vrouwen willen ook geen goedmaakseks ......... die seksen niet als het het al niet héél héél goed IS !
Wij hebben in het eerste jaar dat we samenwoonden genoeg geruzied voor de rest van ons leven samen ; we hebben ons plekje kennelijk toen bevochten .
Eén keer hebben we nog een stom ruzietje gemaakt , ging over niks ( we konden geen lamp naar onze zin vinden ) en in ons idee was het ook niet eens heftig , maar de jongste schoot meteen in een gaan-jullie-óók-al-scheiden stress , omdat hij wérkelijk niet begreep waar het over ging en er daarom waarschijnlijk het ergste van dacht . Ruzies die ze begrijpen ( ma die tegen een paal rijdt , ofzo ) daar doet dan weer niemand moeilijk over . Maar we schelden elkaar niet uit , zwijgen elkaar niet dood , gewoon even laten weten dat je echt flink baalt and thats it . Afzoenen doen we wél aan , net zoals "sorry " zeggen en ook daar zitten ze gewoon bij .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 31 december 2007 om 14:56
Ik denk ook oprecht dat een relatie op die manier veel leuker is. Niet alleen voor de kinderen, maar ook voor jezelf. Ik zeg niet dat het niet goed is om ruzie te maken of te kibbelen e.d., ik zou het zelf alleen absoluut niet prettig vinden. Ik geef mijn kinderen véél liever mee dat we naar elkaar kunnen luisteren, met elkaar kunnen praten en "sorry" kunnen zeggen, in plaats van dat je iedere dag wel iets hebt waarover je met z'n 2-en kunt kibbelen. Om eerlijk te zijn lijkt het me doodvermoeiend.
maandag 31 december 2007 om 15:06
Papa Pluis en ik hebben afgelopen week onze jaarlijkse ruzie gehad. We waren aan het verhuizen en allebei gefrustreerd en moe over dingen. Toen vond hij dat ik niet genoeg aandacht aan zijn verhaal gaf, en ik vervolgens dat hij laatdunkend deed over mijn in de haast opgezette kerstboom. Toen hebben we elkaar een half uur genegeerd, en daarna het afgeknuffeld.
Toen waren we dus allebei tegelijk ongesteld zeg maar, en dat wordt dus ruzie. Maar meestal zijn we het om de beurt en kan de ander prima inschatten dat hij (m/v) even moet inbinden en de ander even laten zeuren en dat het dan zo weer over is. Geven en nemen dus.
Maar schreeuwen schelden of iets in die geest....nooit. Of het moet zijn geweest in 1997 toen ik stomdronken was die ene avond aan het strand.
Toen waren we dus allebei tegelijk ongesteld zeg maar, en dat wordt dus ruzie. Maar meestal zijn we het om de beurt en kan de ander prima inschatten dat hij (m/v) even moet inbinden en de ander even laten zeuren en dat het dan zo weer over is. Geven en nemen dus.
Maar schreeuwen schelden of iets in die geest....nooit. Of het moet zijn geweest in 1997 toen ik stomdronken was die ene avond aan het strand.
maandag 31 december 2007 om 15:07
quote:Zoebie schreef op 31 december 2007 @ 14:59:
Wie heeft het over goedmakerssex gehad??
Daar doe ik dus al helemaal niet aan. Oh, having said that (mijn vorige post), vlak voor ons trouwen hadden we wel een soort van gekke periode waar we elkaar totaal niet begrepen, een paar maanden. Plankenkoorts denk ik. Toen hadden we wel hele goeie seks.
Wie heeft het over goedmakerssex gehad??
Daar doe ik dus al helemaal niet aan. Oh, having said that (mijn vorige post), vlak voor ons trouwen hadden we wel een soort van gekke periode waar we elkaar totaal niet begrepen, een paar maanden. Plankenkoorts denk ik. Toen hadden we wel hele goeie seks.
dinsdag 1 januari 2008 om 14:26
Pffttt..iedere dag? Discussies dan he. Echte ruzies wel een aantal keren het afgelopen jaar (2007 dus) ) maar dat komt ook omdat we een baby hebben, daardoor erg moe zijn en erg druk zijn, beiden flink eigenwijs zijn, ik nogal een conflictzoeker ben (helaas, ik hou helemaal niet van ruzie, maar toch zorg ik op de een of andere manier steeds dat er weer wrijving ontstaat, iemand nog tips om dit te verhelpen??).
Redenen genoeg dus. Maar echt blij ben ik er niet mee, en mn vriend ook niet. Zou graag rust willen hebben en we zoeken op allerlei manieren een oplossing (vooral door veel te praten) maar toch vervallen we weer in het oude patroon.
Redenen genoeg dus. Maar echt blij ben ik er niet mee, en mn vriend ook niet. Zou graag rust willen hebben en we zoeken op allerlei manieren een oplossing (vooral door veel te praten) maar toch vervallen we weer in het oude patroon.
dinsdag 1 januari 2008 om 15:32
quote:Celeone schreeOmdatf op 01 januari 2008 @ 14:48:
Dat snap ik eigenlijk niet, dat je redenen kunt aangeven waardoor de ruzie hebt (moe, overwerk, baby etc.). Waarom zou je partner daar de dupe van moeten worden?
Omdat dat de vaak de eerste is die je tegen komt, waar je je bloot aan durft te geven, je echte ik kan laten zien enz enz. In ieder geval bij mij is dat zo.
Ook omdat het de persoon is waar ik de meeste tijd mee doorbreng en dus logischer is dat dat wel is botst.
Dat snap ik eigenlijk niet, dat je redenen kunt aangeven waardoor de ruzie hebt (moe, overwerk, baby etc.). Waarom zou je partner daar de dupe van moeten worden?
Omdat dat de vaak de eerste is die je tegen komt, waar je je bloot aan durft te geven, je echte ik kan laten zien enz enz. In ieder geval bij mij is dat zo.
Ook omdat het de persoon is waar ik de meeste tijd mee doorbreng en dus logischer is dat dat wel is botst.
"ik ben het, Barbabelladingdong"
dinsdag 1 januari 2008 om 20:10
Bar-ba-bella, ik kan me daar niet niet in vinden hoor. Niet alleen voor mij was het zwaar de eerste periode met baby, maar voor hem ook. Het zou wat zijn geweest als we dat op elkaar hadden afgereageerd. Ook heb je diegene gewoon het hardst nodig naast je, en kan je beter elkaars steun krijgen dan ruzie maken met elkaar.
MIsschien scheelt het dat ik zelf geen truus de mier ben qua huishouden en hij ook niet. Er kan bij ons wel daaaaaaagen een stapeltje boeken en een paar nieuwe deo's oid op de trap liggen/staan voordat een van ons dat meeneemt naar boven. Soit.
Ik kan me er ook niet druk om maken dat hij soms zijn sokken uittrekt en laat liggen, want dat doe ik ook wel eens, en degene die het ziet, ruimt t op.
Enige wat ik echt niet snap, maar verder geen punt van maak, is dat hij de kastindeling niet snapt, ook niet na 8 jaar. Dat hij stapeltjes in de kast maakt van bordje, schaaltje, bordje, kommetje, bordje, en je dan een halve armdraai moet maken om alles bijna op te vangen als je het kastje opentrekt. Maar goed, dat heb ik al zesendertig keer gezegd, op een gegeven moment hou ik er mee op en accepteer ik t maar gewoon. Net zoals hij mij al zesendertig keer heeft gevraagd of ik kastdeurtjes dicht wil doen en niet open wil laten staan en ik dat nog steeds niet doe. Is ie ook mee gestopt.
Maar dan moet je wel allebei dezelfde instelling hebben, als je dat niet hebt dan lijkt t me lastig.
MIsschien scheelt het dat ik zelf geen truus de mier ben qua huishouden en hij ook niet. Er kan bij ons wel daaaaaaagen een stapeltje boeken en een paar nieuwe deo's oid op de trap liggen/staan voordat een van ons dat meeneemt naar boven. Soit.
Ik kan me er ook niet druk om maken dat hij soms zijn sokken uittrekt en laat liggen, want dat doe ik ook wel eens, en degene die het ziet, ruimt t op.
Enige wat ik echt niet snap, maar verder geen punt van maak, is dat hij de kastindeling niet snapt, ook niet na 8 jaar. Dat hij stapeltjes in de kast maakt van bordje, schaaltje, bordje, kommetje, bordje, en je dan een halve armdraai moet maken om alles bijna op te vangen als je het kastje opentrekt. Maar goed, dat heb ik al zesendertig keer gezegd, op een gegeven moment hou ik er mee op en accepteer ik t maar gewoon. Net zoals hij mij al zesendertig keer heeft gevraagd of ik kastdeurtjes dicht wil doen en niet open wil laten staan en ik dat nog steeds niet doe. Is ie ook mee gestopt.
Maar dan moet je wel allebei dezelfde instelling hebben, als je dat niet hebt dan lijkt t me lastig.
dinsdag 1 januari 2008 om 20:25
quote:Bar_Ba_Bella schreef op 01 januari 2008 @ 15:32:
[...]
Omdat dat de vaak de eerste is die je tegen komt, waar je je bloot aan durft te geven, je echte ik kan laten zien enz enz. In ieder geval bij mij is dat zo.
.
BarBaRella, dat argument begrijp ik niet. Ik laat mijn 'echte ik' ook zien aan mijn man, maar waarom zou dat dan op ruzie uit moeten draaien? Bij ons in elk geval niet.
Kun je soms verduidelijken wat je bedoelt, met een concreet voorbeeld?
[...]
Omdat dat de vaak de eerste is die je tegen komt, waar je je bloot aan durft te geven, je echte ik kan laten zien enz enz. In ieder geval bij mij is dat zo.
.
BarBaRella, dat argument begrijp ik niet. Ik laat mijn 'echte ik' ook zien aan mijn man, maar waarom zou dat dan op ruzie uit moeten draaien? Bij ons in elk geval niet.
Kun je soms verduidelijken wat je bedoelt, met een concreet voorbeeld?
dinsdag 1 januari 2008 om 20:52
Hahahaa, dat van die kastindeling is zoooo herkenbaar. Ik weet precies hoe je de kopjes zo neer moet zetten dat alles past zonder dat het meteen omvalt, hij niet. En ik heb ook afgeleerd om me daar iets van te vinden, ik ruim de kast gewoon ff opnieuw in.
Wat wel humor is: laatst had Lief de keuken gesopt en had hij de apothekerskast met alle kruidenpotjes (en dat zijn dus een stuk of 6 plankjes vol) helemaal opnieuw ingedeeld. Met de mededeling naar mij dat het wel de bedoeling was dat die indeling zo bleef Ik heb maar niks gezegd.
Wat wel humor is: laatst had Lief de keuken gesopt en had hij de apothekerskast met alle kruidenpotjes (en dat zijn dus een stuk of 6 plankjes vol) helemaal opnieuw ingedeeld. Met de mededeling naar mij dat het wel de bedoeling was dat die indeling zo bleef Ik heb maar niks gezegd.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
woensdag 2 januari 2008 om 06:58
quote:Bar_Ba_Bella schreef op 01 januari 2008 @ 15:32:
[...]
Omdat dat de vaak de eerste is die je tegen komt, waar je je bloot aan durft te geven, je echte ik kan laten zien enz enz. In ieder geval bij mij is dat zo.
Ook omdat het de persoon is waar ik de meeste tijd mee doorbreng en dus logischer is dat dat wel is botst.Vind ik ook makkelijk gezegd. Ik denk namelijk: ik durf me aan hem bloot te geven, hij is de enige die al mijn nukken kent, dus ik zeg gewoon tegen hem dat ik moe/humeurig ben en hou me verder een beetje op de vlakte in plaats van me op hem af te reageren. Jezelf zijn betekent bij mij niet dat je dús bij hem lekker chagrijnig kan zitten gaan doen.
[...]
Omdat dat de vaak de eerste is die je tegen komt, waar je je bloot aan durft te geven, je echte ik kan laten zien enz enz. In ieder geval bij mij is dat zo.
Ook omdat het de persoon is waar ik de meeste tijd mee doorbreng en dus logischer is dat dat wel is botst.Vind ik ook makkelijk gezegd. Ik denk namelijk: ik durf me aan hem bloot te geven, hij is de enige die al mijn nukken kent, dus ik zeg gewoon tegen hem dat ik moe/humeurig ben en hou me verder een beetje op de vlakte in plaats van me op hem af te reageren. Jezelf zijn betekent bij mij niet dat je dús bij hem lekker chagrijnig kan zitten gaan doen.
woensdag 2 januari 2008 om 11:56
ik heb in een periode heelveel moeten overwerken. Daardoor was ik moe en vaker geirriteerd maar ruzie met vriendjelief heb ik niet gehad. Ik vond het alleen maar heerlijk om thuis te komen met hem samen het bed in te rollen en heerlijk lekker niets te doen. Dat is veel fijner dan ruzie maken om de steeds groter wordende stapel mannensokken rondom het bed.
ja en die spullen op de trap. Vriendjelief ziet het niet of vergeet het maar dan neem ik het mee (we wonen toch samen boven).
ja en die spullen op de trap. Vriendjelief ziet het niet of vergeet het maar dan neem ik het mee (we wonen toch samen boven).
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
woensdag 2 januari 2008 om 12:23
Ik was er altijd heel trots op dat ik en mijn ex nooit ruzie hadden in de 5 jaar dat we samen zijn. De laaste tijd ben ik er anders over gaan denken, want ook al hadden we geen 'echte' ruzies, strijd was er wel. Geen venijnige strijd, maar ik denk dat ik het uiteindelijk wel daarom heb uitgemaakt. Omdat ik altijd het gevoel had dat mijn mening toch minder werd gerespecteerd dan de mijne. Een lichte vorm van afleuring over mijn levenshouding die dus niet tot uiting kwam in 'fikse ruzies', maar die er toch was.
Ik ben hier overigens anders over gaan denken toen ik las (in het boek 'Blink' dat gaat over eerste indrukken e.d.) over een onderzoeker, die doormiddel van een video van 15 minuten waarin een koppel hun relatie bespreekt kan voorspellen of ze bij elkaar blijven. Hij doet dat door niet te luisteren naar wat ze zeggen, maar door te kijken naar de lichaamshouding en de nonverbale signalen die ze afgeven. In het boek werd een koppel besproken waarvan iedereen bij de ontmoeting dacht dat het een fantastisch koppel was. Toen de onderzoeker de beelden analyseerde zag hij echter dat er vannuit haar geen enkele vorm van begrip of erkenning naar hem toe was, maar alleen maar signalen van afkeuring en zelfs neerbuigendheid/walging. Terwijl de twee op het oog een hele redelijke, beleefde en niet ruzieachtige discussie hadden over wel of geen hond nemen. Nou ja, het is een beetje lang om hier te beschrijven, maar dit heeft mijn hele mening over wel of geen 'ruzie' hebben verandered. Nu zie ik dat er in mijn 'niet-ruzie' relatie wel een hoop strijd was en een gebrek aan respect op belangrijke punten en dat kan net zo slecht zijn.
Nu ben ik zelf wel een persoon die graag harmonie zoekt. Sommige mensen gaan beter op conflict, terwijl ik zelf het liefste heb dat iedereen elkaar leif vind en het goed met elkaar kan vinden. Dat kan natuurlijk heel mooi zijn, maar heeft soms ook als gevolg dat ik te bang ben voor een confrontatie. Echt iets waar ik dus nog aan moet werken
Ik ben hier overigens anders over gaan denken toen ik las (in het boek 'Blink' dat gaat over eerste indrukken e.d.) over een onderzoeker, die doormiddel van een video van 15 minuten waarin een koppel hun relatie bespreekt kan voorspellen of ze bij elkaar blijven. Hij doet dat door niet te luisteren naar wat ze zeggen, maar door te kijken naar de lichaamshouding en de nonverbale signalen die ze afgeven. In het boek werd een koppel besproken waarvan iedereen bij de ontmoeting dacht dat het een fantastisch koppel was. Toen de onderzoeker de beelden analyseerde zag hij echter dat er vannuit haar geen enkele vorm van begrip of erkenning naar hem toe was, maar alleen maar signalen van afkeuring en zelfs neerbuigendheid/walging. Terwijl de twee op het oog een hele redelijke, beleefde en niet ruzieachtige discussie hadden over wel of geen hond nemen. Nou ja, het is een beetje lang om hier te beschrijven, maar dit heeft mijn hele mening over wel of geen 'ruzie' hebben verandered. Nu zie ik dat er in mijn 'niet-ruzie' relatie wel een hoop strijd was en een gebrek aan respect op belangrijke punten en dat kan net zo slecht zijn.
Nu ben ik zelf wel een persoon die graag harmonie zoekt. Sommige mensen gaan beter op conflict, terwijl ik zelf het liefste heb dat iedereen elkaar leif vind en het goed met elkaar kan vinden. Dat kan natuurlijk heel mooi zijn, maar heeft soms ook als gevolg dat ik te bang ben voor een confrontatie. Echt iets waar ik dus nog aan moet werken
woensdag 2 januari 2008 om 12:27
ow hahaha bedenk me net dat vriendjelief qua kastindeling erger is als (dan?) ik.
al onze dvds staan op alfabetische volgorde (en als ik er eentje verkeerd terug zet staan staat ie erna meteen weer op de juiste plek) en zijn boeken staan op alfabetische volgorde in zijn boekenkast. Mijn boeken staan altijd door elkaar. Wat dat betreft verschillen we dus ook als dag en nacht maar daar hebben we geen ruzies over.
al onze dvds staan op alfabetische volgorde (en als ik er eentje verkeerd terug zet staan staat ie erna meteen weer op de juiste plek) en zijn boeken staan op alfabetische volgorde in zijn boekenkast. Mijn boeken staan altijd door elkaar. Wat dat betreft verschillen we dus ook als dag en nacht maar daar hebben we geen ruzies over.
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
woensdag 2 januari 2008 om 12:30
Overigens denk ik dat 'goedmaak'seks zo slecht niet is. Niet alles in ons leven speelt op verstandelijk niveau. Tenminste, ik beschouw de mens toch een beetje als een overgeevolueerde chimpansee. Dus veel communicatie is met ons lichaam. Dus als ik boos ben wil ik in eerste instante ver weg van die persoon, waarna ik dan toch toenadering zoek, door fysiek dichter bij te zijn, de ander aan te raken, te knuffelen e.d. En dan hoeft er rationeel nog geen woord gesproken te zijn. Natuurlijk vind ik niet dat je dingen perse goed kunt maken met seks, maar ik denk wel dat de fysieke kant van een realtie net zo belangrijk iks als alleen maar dingen rationeel uitpraten.
woensdag 2 januari 2008 om 17:47
quote:itsme26 schreef op 31 december 2007 @ 11:54:
discussies hebben we ook die willen nog wel eens een kleine uitbarsting kennen maar dat is sinds we inwonen bij schoonouders. We kunnen dan niet meteen iets uitpraten en als we dan uiteindelijk iets kunnen uitpraten komt het er meestal eerst een beetje boos en hard uit.
Lijkt wel of ik dit geschreven heb! Zo is het bij ons ook, alleen wonen wij niet bij mijn schoonouders, maar wonen we net samen!
De eerste maanden was het lang leve de lol en liefde, maar nu merk ik dat we weer onze draai moeten vinden met z'n tweeen. Alhoewel het wel reuze fijn en gezellig is samen, botsen we nu gewoon iets meer dan toen we nog apart woonden, maar dat gaat wel helemaal goed komen.
Een relatie zonder ruzie hoeft ook helemaal niet saai te zijn, en ik hou er ook heelmaaaaal niet van, maar soms is het een beetje onoverkomelijk. Ik ben blij dat sommige stellen geen ruzie hoeven te maken over huishouden, schoonfamilie enz, maar soms liggen die dingen nou eenmaal ingewikkelder en gevoeliger bij mensen.
Mijn vriend wil bijvoorbeeld heel vaak naar zijn ouders toe en heel vaak hun op bezoek vragen, nou ik heb daar echt niet altijd zin in, en daar hebben we dan wel woorden over, maar je niet echt ruzie te noemen eigenlijk.
discussies hebben we ook die willen nog wel eens een kleine uitbarsting kennen maar dat is sinds we inwonen bij schoonouders. We kunnen dan niet meteen iets uitpraten en als we dan uiteindelijk iets kunnen uitpraten komt het er meestal eerst een beetje boos en hard uit.
Lijkt wel of ik dit geschreven heb! Zo is het bij ons ook, alleen wonen wij niet bij mijn schoonouders, maar wonen we net samen!
De eerste maanden was het lang leve de lol en liefde, maar nu merk ik dat we weer onze draai moeten vinden met z'n tweeen. Alhoewel het wel reuze fijn en gezellig is samen, botsen we nu gewoon iets meer dan toen we nog apart woonden, maar dat gaat wel helemaal goed komen.
Een relatie zonder ruzie hoeft ook helemaal niet saai te zijn, en ik hou er ook heelmaaaaal niet van, maar soms is het een beetje onoverkomelijk. Ik ben blij dat sommige stellen geen ruzie hoeven te maken over huishouden, schoonfamilie enz, maar soms liggen die dingen nou eenmaal ingewikkelder en gevoeliger bij mensen.
Mijn vriend wil bijvoorbeeld heel vaak naar zijn ouders toe en heel vaak hun op bezoek vragen, nou ik heb daar echt niet altijd zin in, en daar hebben we dan wel woorden over, maar je niet echt ruzie te noemen eigenlijk.
woensdag 2 januari 2008 om 19:27
Ik heb ook wel eens in een relatie gezeten waarin er echt NOOIT ruzie was, omdat hij me echt op handen droeg. Hij gaf me altijd gelijk enz. Ik werd daar wel echt gek van, dan liever af en toe even knallen.
Eeen paar maanden geleden zaten een vriendin en ik iets te drinken, die avond was er een groot feest waar zij met haar partner heen zou gaan. Zij belt hem even op, om te vragen hoe laat ze elkaar zouden ontmoeten. (Het is inmiddels haar ex-vriendje, ze is nooit erg gek op hem geweest).
Hij zegt dat hij in een andere stad is, hij heeft met vrienden afgesproken en was die afspraak met haar vergeten. Zij moet lachen, haalt haar schouders op en zegt niets aan te doen.
Ik zou, als die vriend zijnde, dan liever hebben dat iemand een beetje pissig reageert, ook al krijg je daar een beetje ruzie van, maar dat betekent wel dat je vriendin je dan heel graag had willen zien en teleurgesteld is, in plaats van zo'n onverschillige reactie.
Eeen paar maanden geleden zaten een vriendin en ik iets te drinken, die avond was er een groot feest waar zij met haar partner heen zou gaan. Zij belt hem even op, om te vragen hoe laat ze elkaar zouden ontmoeten. (Het is inmiddels haar ex-vriendje, ze is nooit erg gek op hem geweest).
Hij zegt dat hij in een andere stad is, hij heeft met vrienden afgesproken en was die afspraak met haar vergeten. Zij moet lachen, haalt haar schouders op en zegt niets aan te doen.
Ik zou, als die vriend zijnde, dan liever hebben dat iemand een beetje pissig reageert, ook al krijg je daar een beetje ruzie van, maar dat betekent wel dat je vriendin je dan heel graag had willen zien en teleurgesteld is, in plaats van zo'n onverschillige reactie.
woensdag 2 januari 2008 om 20:43
Lindy en heejhallo, jullie beschrijven ongelijkwaardige relaties. Een lichte afkeuring van leefstijl van je ander, of juist je partner op handen dragen, dat is ook niet normaal. In mijn ogen net zo min normaal als een relatie waarin je de zaken niet op een normale manier met elkaar kunt bespreken.
Voor sommige mensen zal het wel nomaal zijn dat je regelmatig met elkaar kibbelt, voor mij is het dat absoluut niet.
Voor sommige mensen zal het wel nomaal zijn dat je regelmatig met elkaar kibbelt, voor mij is het dat absoluut niet.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
woensdag 2 januari 2008 om 21:15
Of een stel bij elkaar blijft is volgens mij niet te voorspellen. Mijn schoonouders zijn al 60 jaar bij elkaar maar hebben een bloedhekel aan elkaar en scheiden no way. Maar happy? Nee.
Dat je kunt zien of mensen het wel of niet leuk hebben met elkaar, ook op een dieper niveau dan alleen aan de oppervlakte, ja dat kun je vast zien. Je levenservaring helpt daar ook bij en meerdere relaties gehad hebben ook. Dus ik voel dat het voor mij nu goed zit, ook op een wat dieper level dan alleen aan de oppervlakte.
Ik weet wat ik voel en ik weet wanneer het wel of niet goed zit en dat we geen of weinig ruzie maken is voor mij een teken dat het goed zit want anders, dan zouden we wel meer ruzie hebben namelijk. Ik ben zelf namelijk niet iemand die zomaar alles zonder slag of stoot over zich heen laat komen. Ook door vorige relaties geleerd trouwens. Alert zijn, opletten, je voelhorens op standby hebben en gevoelig zijn voor stemmingsveranderingen. Je leert het van je goede en slechte relaties.
Ruzie kan soms heel verhelderend zijn maar ik zou niet weten waarom het vaker dan heel soms moet gebeuren om een goede relatie te kunnen hebben.
Dat je kunt zien of mensen het wel of niet leuk hebben met elkaar, ook op een dieper niveau dan alleen aan de oppervlakte, ja dat kun je vast zien. Je levenservaring helpt daar ook bij en meerdere relaties gehad hebben ook. Dus ik voel dat het voor mij nu goed zit, ook op een wat dieper level dan alleen aan de oppervlakte.
Ik weet wat ik voel en ik weet wanneer het wel of niet goed zit en dat we geen of weinig ruzie maken is voor mij een teken dat het goed zit want anders, dan zouden we wel meer ruzie hebben namelijk. Ik ben zelf namelijk niet iemand die zomaar alles zonder slag of stoot over zich heen laat komen. Ook door vorige relaties geleerd trouwens. Alert zijn, opletten, je voelhorens op standby hebben en gevoelig zijn voor stemmingsveranderingen. Je leert het van je goede en slechte relaties.
Ruzie kan soms heel verhelderend zijn maar ik zou niet weten waarom het vaker dan heel soms moet gebeuren om een goede relatie te kunnen hebben.
woensdag 2 januari 2008 om 21:38
Wat ik zo raar vind is dat veel stellen gewoon niet naar elkaar lijken te (willen?) luisteren, dat men niet op een normale manier kan zeggen wat men voelt maar dat alles op een ruzie-achtige toon moet, dat men de ander niks lijkt te gunnen. En dat alles onder het mom van 'ruzie hoort erbij' en 'als je geen ruzie maakt dan is je relatie niet goed'. Volgens mij is het uit gebrek aan respect voor jezelf en de ander als je zo met elkaar omgaat.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
