Relaties
alle pijlers
Ik ben in de war
zondag 31 augustus 2008 om 11:09
Mijn hart is gebroken
--------------------------------------------------------------------------------
Ik denk er nog vaak aan terug.
Aan onze ontmoetingen en aan onze gesprekken.
Aan de dag dat je kennis maakte met mijn familie, aan de dag dat ik kennis maakte met jouw familie
Aan onze mooie momenten samen
Aan onze diepzinnige gesprekken
Aan de dagen dat je zoveel moeite voor me deed
Aan de dag dat ik je afwees
Aan de dag dat ik je weer terug wou
Aan de dag dat je weer voor me open stond
Aan de dag dat ik je toch weer afwees omdat ik niet kon voorstellen dat zo een mooie en intelligente jongen voor mij zou gaan
Aan de dag dat ik besloot om zonder liefde met iemand anders te trouwen zodat ik niet constant in onzekerheid zou zitten zoals ik dat bij jou had.
Ik denk weer terug aan gisteren
De dag dat ik hoorde van familie dat je mijn neef was tegengekomen
Dat je nog vroeg hoe het met mij ging
Dat mijn neef je vertelde dat ik intussen getrouwd ben en 1 kindje heb
Dat je tegen mijn neef vertelde dat je intussen ook getrouwd bent en een zoontje hebt.
Gisteren was het moment dat mijn hart defintief brak.
Waarom heb ik je laten gaan?
Jij hebt jouw gezin en ik heb de mijne, maar wat doet het toch zo een pijn.
Mijn man verdient mij niet want ik heb gekozen voor een verstandshuwelijk.
De boot met liefde heb ik laten wegvaren, gisteren is hij gezonken voor altijd...............
Ik weet dus echt niet hoe ik hiermee moet omgaan.
--------------------------------------------------------------------------------
Ik denk er nog vaak aan terug.
Aan onze ontmoetingen en aan onze gesprekken.
Aan de dag dat je kennis maakte met mijn familie, aan de dag dat ik kennis maakte met jouw familie
Aan onze mooie momenten samen
Aan onze diepzinnige gesprekken
Aan de dagen dat je zoveel moeite voor me deed
Aan de dag dat ik je afwees
Aan de dag dat ik je weer terug wou
Aan de dag dat je weer voor me open stond
Aan de dag dat ik je toch weer afwees omdat ik niet kon voorstellen dat zo een mooie en intelligente jongen voor mij zou gaan
Aan de dag dat ik besloot om zonder liefde met iemand anders te trouwen zodat ik niet constant in onzekerheid zou zitten zoals ik dat bij jou had.
Ik denk weer terug aan gisteren
De dag dat ik hoorde van familie dat je mijn neef was tegengekomen
Dat je nog vroeg hoe het met mij ging
Dat mijn neef je vertelde dat ik intussen getrouwd ben en 1 kindje heb
Dat je tegen mijn neef vertelde dat je intussen ook getrouwd bent en een zoontje hebt.
Gisteren was het moment dat mijn hart defintief brak.
Waarom heb ik je laten gaan?
Jij hebt jouw gezin en ik heb de mijne, maar wat doet het toch zo een pijn.
Mijn man verdient mij niet want ik heb gekozen voor een verstandshuwelijk.
De boot met liefde heb ik laten wegvaren, gisteren is hij gezonken voor altijd...............
Ik weet dus echt niet hoe ik hiermee moet omgaan.
dinsdag 2 september 2008 om 11:39
Fatima, ik snap dat je in een lastige situatie zit maar je hebt er zelf voor gekozen om die keuzes te maken.
Nu is het precies hetzelfde, je kan nu voor je geluk kiezen. Ik denk niet dat er veel opties zijn. Of je blijft je leven lang ongelukkig of je kiest voor je zelf en voor je geluk.
Er zijn zoveel dingen taboe in de moslimwereld, waren er maar wat minder taboe's dan zouden heel wat gelovige moslims veel gelukkiger zijn. Alles moet daar stiekem.
Nu is het precies hetzelfde, je kan nu voor je geluk kiezen. Ik denk niet dat er veel opties zijn. Of je blijft je leven lang ongelukkig of je kiest voor je zelf en voor je geluk.
Er zijn zoveel dingen taboe in de moslimwereld, waren er maar wat minder taboe's dan zouden heel wat gelovige moslims veel gelukkiger zijn. Alles moet daar stiekem.
