Ik ben niet gelukkig.

Wat vervelend dat je je niet gelukkig voelt in je relatie. Heb je al eens geprobeerd om zelf initiatief te nemen qua leuke dingen doen/ uit eten gaan? Je verwacht dit nu van hem, lees ik, maar wat onderneem je zelf op dit vlak?



Heb je relatietherapie overwogen, om beter te leren communiceren?

Sterkte meid! Van je afschrijven kan zeker helpen. Als je niet weet wat je moet zeggen bij de m.w. kan je dit misschien uitprinten en meenemen? Het staat hier namelijk best wel overzichtelijk vind ik.

Wat rot dat je van je man niet het idee krijgt dat het hem boeit. Dan ook nog eens ruzie met je ouders, dan kan ik me goed voorstellen dat je je eenzaam voelt.

Heb je wel vrienden/ vriendinnen bij wie je je verhaal kwijt kan?

Jij stuurt hem zelf weg maar vindt het vreemd dat ie jou dan negeert?

quote:Strawberry86 schreef op 15 april 2010 @ 14:07:

Hallo allemaal,



graag wil ik even hier mijn verhaal neerzetten, en hopelijk wat meer rust in me hoofd krijgen.

Ik ben namelijk al weken erg in de war. Was daar een aanleiding voor? Leuke man op je werk met wie je zo goed praten kan?

Ik ben namelijk niet gelukkig in mijn relatie, en waarom ik me zo voel weet ik niet.

ik heb namelijk een hele lieve man, Wat voor lieve dingen doet hij dan? en een leuk huis.

Alleen is alles veel te snel gegaan, ik ben nog erg jong. Wat had je dan nog willen doen, wat heb je gemist?

Wij zijn 4 jaar samen waarvan 3 jaar getrouwd.

Het is niet zo dat ik niet meer van hem hou, Maar ik mis iets in onze relatie.

Wij kunnen moeilijk comuniceren met elkaar (eigenlijk helemaal niet), En hij is heel anders opgevoed dan ik (in de zin van alles komt wel goed, en maak je niet druk). Eh....hij is positief ingesteld, bedoel je dat? Op zich geen slechte eigenschap, lijkt mij.

Ik mis de aandacht en geborgenheid die ik vroeger wel had. Die stopte hij ineens met te geven?

Hij zegt namelijk bijna nooit Bijna nooit is....SOMS. dat hij van me houdt, en laat dat ook bijna niet merken. En je zegt net dat hij zo'n lieve man is ?

Ik krijg zelden een knuffel Vraag je er weleens om? Begin je weleens uit jezelf met kroelen? en een blijk van waardering door middels een bloemetje of een etentje heb ik nog nooit gehad.Wat geef je hem als blijk van waardering? Etentjes en een fles goeie whisky , of zo? Of hoeven vrouwen dat nooit te doen?



Ik vraag me ook telkens af of hij wel gelukkig is in deze relatie.

Ik heb het hem meerdere keren Omdat je het de eerste keer niet geloofde ? gevraagd, en hij zegt wel gelukkig te zijn en van me te houden maar dat moet ik echt eruit trekken.

We zijn meer broer en zus geworden en ondernemen nog weinig leuke dingen samen. Waarom regel jij niets leuks, als hij niet zo van het regelen is? Is het alleen maar leuk als hij het regelt ?

Alles is zo vanzelfsprekend geworden en daar baal ik van.



Ik heb hem afgelopen dinsdag de deur gewezen, En gevraagd om een paar dagen rust en tijd voor mezelf.

Hij zit nu bij zijn ouders, En ik heb hem gisteravond gezien maar ik krijg de indruk dat het hem allemaal niks doet.

Hij negeerde me zelfs. Misschien zelfbescherming, misschien uit boosheid, misschien wist hij zich geen raad met zijn houding

Ik voelde me erg alleen en vedrietig, Want zo wil ik het helemaal niet. Je trapt hem eruit maar hij moet aardig tegen je doen bij vrienden thuis?

Ik wilde wel de rust om na te denken, Maar ik wilde niet genegeerd worden als we elkaar bij vrienden zien. Lijkt me nou ook niet dé aangewezen plek om dáár en dán aan jul.lie relatie te werken. Ik snap eigenlijk al niet dat jullie beiden op dezelfde tijd daar heen zijn gegaan.

We zijn tenslotte nog getrouwd, En hij had best kunnen vragen hoe het met me ging. Heb je aan hem gevraagd hoe het met hem ging?

Jij wijst hem de deur, je zegt dat je rust wil, en nu ben je boos omdat hij niet vraagt hoe het met je gaat?



Ik denk dat jullie een fors communicatieprobleem hebben. Dat soort dingen is best op te lossen, maar dat kost tijd en moeite van jullie tweeën. Goed dat je die afspraak hebt gemaakt, en als je niet weet wat je moet zeggen kun je altijd nog dit verhaal meenemen.

Als het finacieel niet kan dan houdt het buiten de deur iets doen ( etentje, hotel ) natuurlijk gewoon op. Weinig zin om daar over te gaan zitten zeuren , lijkt mij.

quote:Strawberry86 schreef op 15 april 2010 @ 14:21:

[...]





Doordat ik zo jong getrouwd ben, Ben ik eigenlijk al mijn beste vrienden en vriendinnen kwijt geraakt. Logisch....van trouwen komt, eh....vrienden kwijtraken. Wat een onzin, zeg.

Ik heb nu nog 1 beste vriendin die hier dagelijks is, En zij weet van alles. En zij geeft jou natuurlijk volkomen gelijk? Zou het kunnen dat ze je en hééééééél klein beetje " opstookt " ? Komt ze dagelijks over de vloer? Werk je niet?

Met haar kan ik ook wel goed praten, En ze heeft zelf voorgesteld om te bemiddelen.

Maar daar zit me partner helaas niet op te wachten heeft die vanmorgen laten weten. Die vindt haar niet zo aardig, schat ik zo in?

Hij wil er samen met mij uitkomen, Maar helaas kunnen we niet samen comuniceren.En dan ga je iemand vragen die volkomen op jouw hand is?

Ik hoop dat het door middel van een maatschappelijk werker wel gaat lukken.

Vind het alleen allemaal zo moeilijk zo.Richt je eens wat minder op je vriendin en wat meer op je man.

Is er een medische reden voor dat je alleen de ochtenden werkt?

quote:Strawberry86 schreef op 15 april 2010 @ 14:21:

[...]

Ik heb nu nog 1 beste vriendin die hier dagelijks is, En zij weet van alles.En ze heeft zelf voorgesteld om te bemiddelen.

Maar daar zit me partner helaas niet op te wachten heeft die vanmorgen laten weten.



Heu, dat lijkt me niet zo raar. Je zit dagelijks al je grieven bij haar te spuien en ze weet alles, maar wel van jouw kant. Denk niet dat je man het gevoel heeft dat ze erg neutraal is, wel?



Hij wil er samen met mij uitkomen, Maar helaas kunnen we niet samen comuniceren.

Ik hoop dat het door middel van een maatschappelijk werker wel gaat lukken.

Vind het alleen allemaal zo moeilijk zo.Nou het lijkt me een goed startpunt dat jullie er wel beiden uit willen komen en daar hulp bij zoeken.

Ik kan me voorstellen dat je man geen zin heeft in bemiddeling van jouw vriendin, zij is waarschijnlijk niet onpartijdig. Hierdoor kan je man het idee hebben dat jullie met z'n 2en hem een beetje de les gaan lezen.

Dat je man gister ook bij die vrienden was zegt dat niet wat over hoe goed jullie elkaar kennen? Misschien waren dat wel de kennissen waar hij naar toe zou gaan. Dat jij ze ziet als vrienden en hij als kennissen bedoel ik.

Een hobby is een goed idee, heb je er nu geen een?

quote:Strawberry86 schreef op 15 april 2010 @ 14:37:

Ik had gisteren een heel belangrijk gesprek, En had op z'n minst wel verwacht dat hij na de afloop zou vragen van dit gesprek, En jij hebt ook aan hem gevraagd hoe het met hem gaat, nu je hem het huis uit hebt getrapt?

Het is hartstikke goed in ieder geval dat je hulp hebt ingeschakeld van een maatschappelijk werker.



Ik zou verder proberen op dit moment proberen niet teveel te duwen en te trekken aan je man. Je vindt het vervelend dat hij niets van zich laat horen, maar misschien denkt hij juist dat hij er goed aan doet om je met rust te laten.



Neem even pauze van hem en bedenk rustig wat je zelf eigenlijk wilt. Je hoeft ook niet vandaag al alle antwoorden te weten, ook niet of jullie uit elkaar moeten of niet. Dat kan altijd nog

Dus in het begin van jullie relatie was alles goed, maar op den duur is het allemaal minder en minder geworden? Sinds jullie getrouwd zijn, of al veel langer?

Ik maak helemaal niet uit het verhaal op dat jullie al eerder zulke problemen hadden en daar aan gewerkt hebben. Waarom trouw je met iemand (zo'n grote stap) als je niet met elkaar kunt communiceren? Wist je dat in het begin al of nam je dat toen voor lief? Of dacht je niet na en zweefde je op je roze wolk? Met elkaar kunnen praten, dingen kunnen bespreken, problemen aanpakken en aan een relatie werken...dat moet je wel samen kúnnen en lijkt me niet iets wat je over het hoofd ziet.



Als jij er met hem uit wil komen en hij met jou dan moeten jullie weer op een lijn komen. Relatie therapie lijkt mij dan een logische stap. Hoewel het dus in de eerste instantie belangrijk dat jij voor jezelf bepaald wat jij dan wil in je huwelijk en je relatie en dat aan hem aangeeft.



Dat je dan ook een paar dagen uit elkaar gaat...redelijk dramatisch...

Lezen en computeren doe je meestal alleen, ja. Sporten kan je wel in groepjes doen. Plaats ergens een oproep voor een hardloopgroepje ofzo. Dat is een ding wat je kan doen voor jezelf. Hiermee maak je misschien ook meteen nieuwe vrienden.