Ik raak haar kwijt...

Ik ken t..sterkte en n knuffel..waar staat dat verhaal op hyves?

Check eerst maar of ze een ander heeft en of ze het om die reden met dit als excuus heeft uitgemaakt.

Klinkt alsof ze een ander heeft ontmoet.

Ik denk dat je haar maar moet laten, hoe moeilijk dat ook nu misschien is voor jou. Ze wil niet meer verder, als ze dat nog zou willen, dan neemt ze contact op met jou.



Hoe kom je tot de conclusie dat ze nog wel van je houdt, wat had je gelezen op hyves?



Nog een ding; het is haar keuze dit te doen. Als zij had gewild dat jij bepaalde dingen anders aan had moeten pakken, had ze dat zelf moeten communiceren MAAR beloof nooit aan iemand dat je voor die persoon wil veranderen. Jij bent jij, en je kunt niet iemand worden die je niet zelf bent. En als je niks fout hebt gedaan, smeek dan ook niet om een nieuwe kans.

quote:Jokero schreef op 05 juli 2009 @ 21:00:

Dag dames,



Ik ben een jonge man van 25 jaar en heb dringend jullie vrouwelijk advies nodig. Mijn vriendin heeft na bijna 6 jaar onze relatie beëindigd, en ik ben er helemaal kapot van.



We hadden elkaar ontmoet via internet. Een langeafstandsrelatie dus. We hadden er allbei geen problemen mee, en het ging mijns insziens ook erg goed. We hadden nooit ruzie en konden erg om en met elkaar lachen.



Eind 2008 kreeg ze de kans om voor stage naar het buitenland te gaan. Dat wilde ze graag en liet haar ook gaan. maanden was ze bij mij weg, maar we hadden regelmatig contact via de telefoon en via MSN.



Een paar weken geleden kwam ze terug, en heb haar toen opgehaald van het vliegveld. We gingen naar haar thuis, want ze was moe van de reis. Het hele weekend hebben we samen leuk doorgebracht, niks aan de hand. op bezoek geweest bij familie van haar en vrienden en allerlei leuke afspraken gemaakt. Prima dus!



Twee dagen later belde ze me op. Ik reageerde enthousiast als altijd. Maar als snel zei ze dat ze me iets moest vertellen wat ik waarschijnlijk niet zo leuk zou vinden. Ze zei dat ze me niet meer met mij verder wilde, omdat we teveel van elkaar verschillen. Ik was met stomheid geslagen en wist niet wat ik hoorde, en al helemaal niet wat ik moest zeggen. Het gesprek was dan ook kort.



Ik heb haar de volgende dag huilend gebeld want ik wilde niet dat het over was. Ik wilde dat ze me vertelde waarom we zo verschilden, en dat heeft ze me deels ook wel verteld. Dus ik zei tegen haar: waarom heb je dat niet eerder gezegd, dan had ik er iets aan kunnen doen. Waarop zei antwoordde dat ik dat uit mezelf had moeten doen. Maar waarom zou je jezelf veranderen als je denkt dat alles goed gaat? Dus ik beloofde haar dat ik zou veranderen en smeekte haar om mij een nieuwe kans zou geven. Waarop zij ijskoud antwoordde: nee, ik geloof er niet meer in. Het gevoel is weg.



Sinds die keer heb ik haar nog een paar keer gebeld met de vraag of ze me alsjeblieft terug wilde nemen, waarop ze steeds killer en kouder reageerde.



Ik voel me dan ook ronduit in de steek gelaten. Zij is er blijkbaar klaar mee, en ik mag uit gaan zoeken. Terwijl ik altijd voor haar klaar heb gestaan en er altijd voor haar ben geweest. Ik vind het oneerlijk.

Het is nu inmiddels een maand geleden, maar ik vreet me nog steeds op van binnen. Ik heb er veel over nagedacht en na een verhaal te hebben gelezen op hyves, kan ik maar tot 1 conclusie komen. Ze houdt nog wel van mij, maar de angst dat ze in de toekomst ongelukkig met mij wordt is groter.





Mijn vraag aan jullie is dit: hoe kan ik haar overtuigen dat ik de dingen die haar dwars zitten wil veranderen? Ik krijg namelijk haar vertrouwen niet en dat doet heel erg veel pijn. Of is dit gewoon een gedane zaak?

Alvast bedankt voor jullie reacties



Allereerst: verander of verwijder al die irrelevante details die haar privacy (en die van jou) schenden. In het gequote deel heb ik die details weggelaten/veranderd.





Dit lijkt me inderdaad een gelopen race. Dat is verdrietig en jammer maar de wereld draait verder. In de liefde zijn er twee nodig om een relatie tot boei te brengen en zij heeft expliciet en herhaaldelijk te kennen gegeven de relatie niet te willen voortzetten. dat is haar goed recht. Het enige wat je bereikt met smeken en jammeren is dat haar respect voor jou zal verdwijnen. Hou daar mee op en ga je richten op het oppakken van je eigen leven.

quote:arrasje schreef op 05 juli 2009 @ 21:04:

Check eerst maar of ze een ander heeft en of ze het om die reden met dit als excuus heeft uitgemaakt.

Klinkt alsof ze een ander heeft ontmoet.Ook mijn eerste gedachte..

Ik lees een aantal dingen in je post, die me het gevoel geven dat je alles wilt doen om je vriendin te behouden. Dat lijkt me niet gezond!



Ik wilde dat ze me vertelde waarom we zo verschilden, en dat heeft ze me deels ook wel verteld. Dus ik zei tegen haar: waarom heb je dat niet eerder gezegd, dan had ik er iets aan kunnen doen.



Als jullie karakter verschillen, is dat zo. Waarom zou jij jezelf veranderen om aan haar wensen te voldoen? Je wilt toch iemand die van jou houdt, en niet van iemand die je eigenlijk niet bent?



Verder denk ik dat het nog niet tot je doordringt dat het echt, echt, echt over is..... Alleen je topictitel al....klinkt misschien hard, maar je raakt haar niet kwijt, je bent haar al kwijt. Als 1 van de 2 niet meer wil, is de relatie over. Tuurlijk, het is klote, maar je kunt er weinig aan doen helaas....



Jij klampt je vast aan elke strohalm, je leest een verhaal op hyves en trekt daar allerlei conclusies uit. Niet doen!



Er zit helaas weinig anders op dan verder gaan met je leven. Dat is moeilijk, dat weet ik. Maar als zij niet wil, dan houdt het echt op....



Heel veel sterkte.....

Lieve TO, wat voor uitleg ze ook zal geven, het zal voor jou niet de juiste zijn.



Feit blijft dat ze niet meer wil.

Ze zal daar best goed over nagedacht hebben, dit is geen beslissing die je zomaar even neemt.



Tuurlijk is het rot dat jij het graag anders had gezien.

Tuurlijk wil je haar 100.000 dingen uitleggen en zeggen dat het vanaf nu anders gaat

Tuurlijk denk jij dat het WEL goed moet komen.



Maar lieve TO, it takes two to Tango, en als zij niet meer wil (en dat blijkt ook wel uit haar killer wordende reactie) dan zal je dat moeten accepteren.



Jij wilt toch ook iemand die voor 100% voor jou gaat???



Tegen vrouwen zeg ik altijd.eet veel chocolade, haal dozen kleenexen en verwen jezelf eens lekker met een kappertje,of schoodheidsspecialiste...weet alleen niet of dat bij mannen ook helpt

Ik denk dat ze zich erg lekker heeft gevoeld in haar eentje op zo'n tropisch eiland en gedacht heeft dat dát nou aan haar leventje als partner-van heeft ontbroken ; het niet hoeven overleggen , geen rekening hoeven houden met , lekker feesten , etc .

Dat krijg jij nu op je bordje als " we verschillen te veel , het ligt aan jóu " . Het zou netter geweest zijn als ze zou hebben gezegd ; " ik ben veranderd , het ligt aan mij " ....... maar het komt op hetzelfde neer ; ze wil niet meer .......



Lullig , ( en begrijpelijk van jouw kant , hoor ) maar van smeken word je niet aantrekkelijker en bloeit de liefde ook niet ineens op als vanouds . Zonder je ijdele hoop te willen geven ; geef haar maar de kans om jou te missen , neem maar even geen contact op .

Mensen zijn vrij om hun relatie op elk moment te verbreken. Dat dat meestal pijnlijk is voor de 'achterblijver' is een feit, maar dat verandert niks aan de zaak. Als ze dacht dat je kon veranderen had ze je dat wel gevraagd. Een mens kan echt niet een heel andere persoonlijkheid worden. Jullie zijn op een leeftijd dat je je heel erg ontwikkelt, en het komt heel vaak voor dat relaties na jaren stranden, omdat mensen ontdekken dat ze toch iets anders willen van het leven.



Rot voor jou, maar het is niet anders. En als troost: ook zonder haar kun je heel gelukkig worden hoor! Er zijn zoveel mensen die na een eerste lange relatie een hele leuke (leukere?!) nieuwe relatie krijgen. Niet meteen, maar dat hoeft ook niet.



Laat het dus los. Er is niks meer aan te doen.

Liefde is egoïstisch. Als ze niet meer wil (wat de reden dan ook is), dan valt er niets aan te veranderen. Zou je er gelukkig van worden als ze uit medelijden met je verder zou gaan?

Nou zeg, ik kan me goed voorstellen dat je je behoorlijk genaaid voelt Jokero! Ik snap niet dat je ex (tsja, pijnlijk, maar dat is ze wel... ) niet eerder op z'n minst iets heeft laten doorschemeren. Erg jammer dat ze het voor jouw gevoel van de één op de andere dag uitmaakte en jou niet eens de mogelijkheid heeft jezelf van een andere kant te laten zien.



En na een relatie van 6 jaar (!!), waarvan je dacht dat het goed zat, het even telefonisch uitmaken met de dooddoener 'we zijn te verschillend'! Ik vind het nogal asociaal! Alsof ze niet eerder kon bedenken dat jullie op bepaalde punten verschillend zijn van elkaar en niet eens de guts heeft om je dit face to face te vertellen. Dat is toch wel het minste na al die tijd... sjongejonge... Ik snap dat het geen leuk nieuws is en het heel moeilijk is om die knoop door te hakken en het vervelende nieuws te moeten brengen, maar mèèèèn wat een slappe hap zeg die ex van jou! Denk dat ze wel een lesje communiceren kan gebruiken!



Maar goed, als zij niet wil, dan wil ze niet, daar valt vrij weinig aan te doen... Er zit dus denk ik niks anders op dan een tijdje zwelgen in je liefdesverdriet en daarna proberen je eigen leven weer een beetje op te pakken... Sterkte!

Waarom zou je smeken om je terug te nemen, zeggen dat je bereid bent om te veranderen? Have some dignity man!



En dan helemaal voor iemand met wie je zo lang samen bent geweest, live leek alles nog oké en dan aan de telefoon de relatie verbreken met de vinger wijzend naar jou.



Neem de tijd om bij te komen van de breuk, het is klote maar gaat over, je maakt het jezelf alleen maar moeilijker door achter haar aan te jagen. Nog afgezien van de factor zelfkwelling werkt het najagen van iemand die je heeft afgewezen alleen maar averechts.

Je moet accepteren dat het uit is. Liefde moet van 2 kanten komen. Bij haar is de liefde blijkbaar over. Als je zo jong een vaste relatie krijgt kan er nog zo ontzettend veel veranderen in je leven en je persoonlijkheid. Studeren, stagelopen, werken hebben allemaal invloed op je. Naarmate je ouder wordt ontdek je steeds meer wie je bent en wat je wilt. Dat gaat soms ten koste van relaties. Dat is ontzettend rot voor jou maar het is niet iets dat je kunt veranderen. Je ex-vriendin heeft duidelijk gezegd dat ze geen relatie meer wil. Dat moet je accepteren en verwerken.



Heel veel sterkte!

Het is misschien hard maar als er iets is wat niet werkt in dit geval is het wel huilen en smeken.

Grijp jezelf bij elkaar en ga verder met je leven.

De beste wraak is je leven weer op orde krijgen en gelukkig worden zonder haar!

Wat vind je eigenlijk van de reacties?

MissMara, dat zat ik me ook af te vragen, wat hij van de reacties vindt.



Jokero, ben het met de vorige dames eens. Niet gaan smeken, dat maakt je er niet aantrekkelijker op. Als ze je echt had gewild, was ze niet bij je weggegaan.

Dust yourself off and try again, zou ik zeggen. Gun jezelf de tijd hierover heen te komen (alleen! zonder haar te blijven bellen), dan kom je straks vast en zeker iemand tegen die helemaal voor je gaat, en je accepteert zoals je bent. En dat verdien je.

Dit verhaal is veel te herkenbaar topicopener! Haal in ieder geval je leeftijden en woonplaatsen eruit.



Verder: Tja, dit is nou liefdesverdriet. Dat is verschrikkelijk, maar ga nou niet zitten smeken en beloven dat je dingen zult gaan veranderen.

Voor je gevoel is het 'oneerlijk' dat ze je verlaat, maar dat is natuurlijk haar goed recht helaas.

Het werkt niet tussen jullie. Je bent bang dat je haar kwijt raakt, maar je bent haar al kwijt. Ze wil niet meer.



Dat is niet oneerlijk, dat is jammer voor jou en daarom even verdrietig, maar beter dan dat ze bij je blijft terwijl jij moet veranderen. Beter dan dat ze bij je blijft terwijl ze niet gelukkig is. Als je veel om een ander geeft, dan wil je toch dat diegene gelukkig is. Laat het los zodat zij haar leven kan leiden zoals zij dat wil. Ga niet smeken of hopen. Ga voor iemand die jou wil zoals jij bent. En richt je op andere dingen in plaats van op je ex.

Ben ik de enige die het echt niet normaal vind dat dit meisje haar relatie van 6 jaar van de één op de andere dag telefonisch beëindigd? Ik vind het nogal wat dat TO hier zomaar overheen zou moeten stappen en door moet gaan met zijn leven. Ik zou toch op z'n minst om een face to face gesprek vragen!

Je hebt wel gelijk Pear, maar wat lost een gesprek nu nog op?

Nee Pear, daar heb je ook wel gelijk in, maar TO denkt dat met een gesprek alles nog op te lossen is en dat alles dan weer gewoon is zoals het was.



Tuurlijk is het niet netjes om het zo te doen

Maar misschien zag ex de bui wel hangen al en had ze geen zin in elkaar onnodig verdriet doen en elke keer praten.



Voor ex heeft praten toch al geen zin, en TO zou misschien elke keer denken dat er toch weer een mogelijkheid is.



Zij kent hem natuurlijk al 6 jaar en weet hoe hij reageert



To, het zo fijn zijn als je nog even komt reageren...we doen ten slotte allemaal ons best voor je

Een gesprek zal de relatie niet redden nee en het zal een moeilijk en zwaar kl*te gesprek worden, maar ik vind wel dat ze hem iets meer tegemoet mag komen. Ik zou haast zeggen daar heb je recht op na al die tijd. We kennen het verhaal natuurlijk niet van haar kant, maar als ik het zo van TO's kant lees dan kwam het wel degelijk onverwachts. Éen telefoontje na 6 jaar en dan te horen krijgen dat je maar gewoon verder moet gaan vind ik niet kunnen...

Ja, daar heb je een heel goed punt Pear. Ik ben het voor 100% met je eens dat het een onbeschofte klotemanier is om een lange relatie te verbreken.





Maar... zijn vraag aan ons was: hoe kan TO zijn ex ervan overtuigen dat hij gaat veranderen of is het een gedane zaak. En mijn antwoord zou zijn: het is een gedane zaak.

Ze maakt zich er wel heel makkelijk vanaf. Door het op deze manier te doen. Want ze geeft hem ook de schuld min of meer, want hij gedroeg zich niet naar wens volgens haar, terwijl TO van niks wist/weet.