Relaties
alle pijlers
Ik twijfel, wat moet ik hiermee doen?
zondag 31 mei 2009 om 16:24
Hee iedereen
Ik lees al heel lang mee, en ik weet hoe jullie waarschijnlijk zullen reageren, maar toch wil het hier voorleggen omdat ik er echt mee zit en ik hoop dat er ook serieuze reacties gaan komen.
Mijn vriend twijfelt. Hij twijfelt aan zichzelf, of hij wel goed genoeg is voor mij. Hij is bang dat hij me ongelukkig gaat maken. Ik vroeg hem: ben je vreemd gegaan, of wil je dat gaan doen? Hij zei dat hij dat hij niet vreemd was gegaan maar dat hij bang was dat hij niet sterk genoeg in zijn schoenen stond om dat vol te houden. Ik schrok hier ontzettend van en begon te huilen. Uiteindelijk legde hij uit dat hij niet per definitie vreemd zou willen gaan, in tegendeel, maar dat vreemdgaan, samen met andere dingen die mij pijn zouden doen, iets was waar hij over twijfelde of hij daar wel sterk genoeg voor was. Ik weet niet wat dit betekent en ik snap ook niet waar dit vandaan komt. We zijn nu een half jaar samen en we zijn zo gelukkig! Natuurlijk hebben we onze ups en downs, en al vaker hebben we getwijfelt of we het wel aankonden samen, maar telkens zijn we doorgegaan, en de laatste maand gaat het zo goed. Ik had zoveel vertrouwen erin. Dit zei ik ook tegen hem, en hij zei dat hij ook gelukkig was met onze relatie, maar hij wist niet of hij het nog kon. Ik snapte niet waar het vandaan komt. Hij zegt dat het gewoon een gevoel is. En hij wil dus een tijdje pauze. Ik krijg het al benauwd bij de gedachte en ik wil dit helemaal niet. En dat heb ik dus gezegd. We hadden niet veel tijd om te praten vandaag want ik moest weg, maar uiteindelijk hebben we besloten dat we het samen op gaan lossen en dat we de komende tijd in ieder geval heel veel gaan praten.
Eerder zijn er al van deze momenten geweest, dat we erover twijfelden maar dat we het uiteindelijk niet wilden. Vaak ben ik wel degene die erop aandringt dat we samen verder blijven gaan. De eerste keer betekende dit dat ik niet me zin kreeg en toen hebben we elkaar 2 dagen niet gesproken, en daarna belde hij me op dat hij echt niet zonder me wilde. De tweede keer heb ik gewoon doorgedrongen totdat hij toegaf dat we niet uit elkaar zouden gaan en sindsdien gaat het super, tot nu toe dan.
Is dit weer zo’n situatie, waar we wel weer uitkomen? Hoe moet ik dit aanpakken? Ergens denk ik dat ik hem misschien dan ook de tijd en ruimte moet geven, maar misschien duurt het nu wel geen twee dagen, maar duurt het oneindig voort, en ik wil niet zonder hem! Dat we nu hebben besloten samen eruit te komen voelt heel goed, maar ergens zit het me toch niet helemaal lekker.
Wat vinden jullie?
(ik hoop op serieuze reacties want ik heb echt geen behoefte in vervelende opmerkingen, ik vraag hier om hulp)
Ik lees al heel lang mee, en ik weet hoe jullie waarschijnlijk zullen reageren, maar toch wil het hier voorleggen omdat ik er echt mee zit en ik hoop dat er ook serieuze reacties gaan komen.
Mijn vriend twijfelt. Hij twijfelt aan zichzelf, of hij wel goed genoeg is voor mij. Hij is bang dat hij me ongelukkig gaat maken. Ik vroeg hem: ben je vreemd gegaan, of wil je dat gaan doen? Hij zei dat hij dat hij niet vreemd was gegaan maar dat hij bang was dat hij niet sterk genoeg in zijn schoenen stond om dat vol te houden. Ik schrok hier ontzettend van en begon te huilen. Uiteindelijk legde hij uit dat hij niet per definitie vreemd zou willen gaan, in tegendeel, maar dat vreemdgaan, samen met andere dingen die mij pijn zouden doen, iets was waar hij over twijfelde of hij daar wel sterk genoeg voor was. Ik weet niet wat dit betekent en ik snap ook niet waar dit vandaan komt. We zijn nu een half jaar samen en we zijn zo gelukkig! Natuurlijk hebben we onze ups en downs, en al vaker hebben we getwijfelt of we het wel aankonden samen, maar telkens zijn we doorgegaan, en de laatste maand gaat het zo goed. Ik had zoveel vertrouwen erin. Dit zei ik ook tegen hem, en hij zei dat hij ook gelukkig was met onze relatie, maar hij wist niet of hij het nog kon. Ik snapte niet waar het vandaan komt. Hij zegt dat het gewoon een gevoel is. En hij wil dus een tijdje pauze. Ik krijg het al benauwd bij de gedachte en ik wil dit helemaal niet. En dat heb ik dus gezegd. We hadden niet veel tijd om te praten vandaag want ik moest weg, maar uiteindelijk hebben we besloten dat we het samen op gaan lossen en dat we de komende tijd in ieder geval heel veel gaan praten.
Eerder zijn er al van deze momenten geweest, dat we erover twijfelden maar dat we het uiteindelijk niet wilden. Vaak ben ik wel degene die erop aandringt dat we samen verder blijven gaan. De eerste keer betekende dit dat ik niet me zin kreeg en toen hebben we elkaar 2 dagen niet gesproken, en daarna belde hij me op dat hij echt niet zonder me wilde. De tweede keer heb ik gewoon doorgedrongen totdat hij toegaf dat we niet uit elkaar zouden gaan en sindsdien gaat het super, tot nu toe dan.
Is dit weer zo’n situatie, waar we wel weer uitkomen? Hoe moet ik dit aanpakken? Ergens denk ik dat ik hem misschien dan ook de tijd en ruimte moet geven, maar misschien duurt het nu wel geen twee dagen, maar duurt het oneindig voort, en ik wil niet zonder hem! Dat we nu hebben besloten samen eruit te komen voelt heel goed, maar ergens zit het me toch niet helemaal lekker.
Wat vinden jullie?
(ik hoop op serieuze reacties want ik heb echt geen behoefte in vervelende opmerkingen, ik vraag hier om hulp)
zondag 31 mei 2009 om 21:39
quote:mopjee schreef op 31 mei 2009 @ 20:48:
Maarja ik heb het er net met hem over gehad, maar hij wil me niet compleet kwijt. Hij zegt dat als we tijdelijk stoppen dat hij em nog wel wil blijven spreken omdat hij me niet kan missen zolang. Maar ik denk dat als we elkaar blijven zien dat we er dan niet uit komen, hoe breng ik hem dit aan zijn verstand?Misschien kunnen jullie elkaar blijven zien maar dan geen sex met elkaar hebben of zelfs niet met elkaar zoenen? Dat kan hij niet van je vragen want hij weet niet voor welke uitdagingen hij komt te staan wanneer jullie tijdelijk stoppen. Hij kan niet van twee walletjes eten. Het is en blijft een moeilijke situatie mopjee, maar je moet eerst jezelf gelukkig maken voordat je een ander gelukkig kunt maken. Eerst moet je vriend met zichzelf in het reine komen en jij zal "moeten" leren om altijd je eigen geluk voor die van iemand anders te plaatsen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik.
Maarja ik heb het er net met hem over gehad, maar hij wil me niet compleet kwijt. Hij zegt dat als we tijdelijk stoppen dat hij em nog wel wil blijven spreken omdat hij me niet kan missen zolang. Maar ik denk dat als we elkaar blijven zien dat we er dan niet uit komen, hoe breng ik hem dit aan zijn verstand?Misschien kunnen jullie elkaar blijven zien maar dan geen sex met elkaar hebben of zelfs niet met elkaar zoenen? Dat kan hij niet van je vragen want hij weet niet voor welke uitdagingen hij komt te staan wanneer jullie tijdelijk stoppen. Hij kan niet van twee walletjes eten. Het is en blijft een moeilijke situatie mopjee, maar je moet eerst jezelf gelukkig maken voordat je een ander gelukkig kunt maken. Eerst moet je vriend met zichzelf in het reine komen en jij zal "moeten" leren om altijd je eigen geluk voor die van iemand anders te plaatsen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik.
zondag 31 mei 2009 om 21:45
quote:kennyy schreef op 31 mei 2009 @ 20:41:
ookal ben ik 15, Ik denk dat tijd nemen ook goed kan zijn. Want als je echt elke dag aan stuk door bij elkaar blijft, kan het saai of vervelend worden. Als het echt elke week is, weet ik het ook niet meer. misschien moet je dan toch voor een bepaalde periode een beetje afstand van elkaar nemen?
Dit was ook met mijn broer en vriendin zijn allebei +-20 . zijn een periode met rust gelaten omdat de sex niet meer goed was, maar ook de gewone dingen werd saai (kwam omdat ze elke dag met elkaar optrokken). Ik wil niet zeggen dat dit bij jullie ook zo is. Maar misschien wil hij wel afstand nemen maar is boos op een boze reactie???
Noujah, ik probeer u te helpen
kennyKenny, ik denk dat jij voor een 15-jarige hele wijze dingen zegt dat stof geeft tot nadenken. Ik denk ook dat mopjee's vriend misschien ook wel bang is voor een boze reactie.
ookal ben ik 15, Ik denk dat tijd nemen ook goed kan zijn. Want als je echt elke dag aan stuk door bij elkaar blijft, kan het saai of vervelend worden. Als het echt elke week is, weet ik het ook niet meer. misschien moet je dan toch voor een bepaalde periode een beetje afstand van elkaar nemen?
Dit was ook met mijn broer en vriendin zijn allebei +-20 . zijn een periode met rust gelaten omdat de sex niet meer goed was, maar ook de gewone dingen werd saai (kwam omdat ze elke dag met elkaar optrokken). Ik wil niet zeggen dat dit bij jullie ook zo is. Maar misschien wil hij wel afstand nemen maar is boos op een boze reactie???
Noujah, ik probeer u te helpen
kennyKenny, ik denk dat jij voor een 15-jarige hele wijze dingen zegt dat stof geeft tot nadenken. Ik denk ook dat mopjee's vriend misschien ook wel bang is voor een boze reactie.
zondag 31 mei 2009 om 21:51
Hee Diem, ik denk eigenlijk dat ik dat niet kan, dat ik er dan teveel in blijf zitten, en dan is het voor mij nog erger als uiteindelijk blijkt dat we dan niet meer samen verder gaan.. Ik heb hem erover gesproken en hij zegt na die maand nog wel een relatie met mij te willen. En dat wil hij nu ook. Maar ik snap hem niet? Hij wil wel met mij door blijven gaan zoals nu, maar hij wil toch ook afstand, en daarna wil hij weer verder?
zondag 31 mei 2009 om 22:02
mopjee, als je er inderdaad zo over denkt dan ben ik bang dat jij de knoop moet doorhakken en niet teveel moet stil blijven staan bij zijn "ja, maar". Als je dat dit niet doet, dan blijft dit tussen jullie in staan en dan ga je ruzie maken en daar zullen jullie nooit uit komen. Laat hem gaan, laat hem los voor een maand waarin jullie geen contact hebben. Als hij helemaal voor jou wilt kiezen, dan heeft hij een maand de tijd om onvoorwaardelijk terug te komen. Maar laat je alsjeblieft niet aan het lijntje houden. Ik zeg niet dat hij dat nu doet maar hij duwt je weg en tegelijkertijd trekt hij je weer naar hem terug. Het wordt tijd dat hij erachter komt wat hij wil en hij mag blij zijn dat jij hem die ruimte wilt geven. Maar je bent geen pingpongbal en jij moet voor jezelf beslissen waar je grenzen zijn en hierin heel duidelijk zijn.
zondag 31 mei 2009 om 22:20
zondag 31 mei 2009 om 22:28
quote:mopjee schreef op 31 mei 2009 @ 22:21:
Ik bedoel dat ik bang ben dat we te veel van elkaar vervreemdenAls jullie voor elkaar "bestemd" zijn dan hoef je hiervoor niet bang te zijn. Een maand is heus niet zo lang en als jullie ervoor kiezen om weer bij elkaar terug te komen dan zul je zien en merken dat jullie gevoelens voor elkaar niet zijn veranderd. Het enige waar je rekening mee moet houden, is voor wanneer hij alsnog besluit niet bij je terug te willen komen. Dan zul je ermee te moeten zien om te gaan dat hij toch niet de jongen is die je dacht dat hij was. Dan kan het zijn dat hij als een vreemde voor je is omdat je niet kunt begrijpen waarom hij niet bij je terugkomt. Liefde is niet eenvoudig, mopjee. Van iemand houden, is makkelijk maar wanneer je van iemand houdt die niet van je houdt - maar dit wel ooit heeft gedaan - kan verdomd veel pijn doen. Maar dit kun je beter hebben met iemand waarmee je geen relatie hebt, dan met iemand waarmee je wel een relatie hebt en dat je bij elkaar blijft om wat voor reden dan ook.
Ik bedoel dat ik bang ben dat we te veel van elkaar vervreemdenAls jullie voor elkaar "bestemd" zijn dan hoef je hiervoor niet bang te zijn. Een maand is heus niet zo lang en als jullie ervoor kiezen om weer bij elkaar terug te komen dan zul je zien en merken dat jullie gevoelens voor elkaar niet zijn veranderd. Het enige waar je rekening mee moet houden, is voor wanneer hij alsnog besluit niet bij je terug te willen komen. Dan zul je ermee te moeten zien om te gaan dat hij toch niet de jongen is die je dacht dat hij was. Dan kan het zijn dat hij als een vreemde voor je is omdat je niet kunt begrijpen waarom hij niet bij je terugkomt. Liefde is niet eenvoudig, mopjee. Van iemand houden, is makkelijk maar wanneer je van iemand houdt die niet van je houdt - maar dit wel ooit heeft gedaan - kan verdomd veel pijn doen. Maar dit kun je beter hebben met iemand waarmee je geen relatie hebt, dan met iemand waarmee je wel een relatie hebt en dat je bij elkaar blijft om wat voor reden dan ook.
anoniem_75212 wijzigde dit bericht op 31-05-2009 22:35
Reden: iets toegevoegd.
Reden: iets toegevoegd.
% gewijzigd
zondag 31 mei 2009 om 22:35
Als je voor elkaar bestemd bent gaat het allemaal niet zo stroef. Kom op zeg. Zeker de eerste maanden " hoort" het echt wel beter te gaan dan dit geharrewar. Als je zo verliefd op elkaar bent ga je ervoor. Ongeacht de eerdere relatie.
Een relatie een maand in de koelkast zetten gaat echt niet werken. Wat gebeurt er in die maand? Mag vriend wel een ander meisje zoenen?
Sorry, ik zou hier geen genoegen mee nemen. Het is graag of niet.
Een relatie een maand in de koelkast zetten gaat echt niet werken. Wat gebeurt er in die maand? Mag vriend wel een ander meisje zoenen?
Sorry, ik zou hier geen genoegen mee nemen. Het is graag of niet.
zondag 31 mei 2009 om 23:23
Nessemeisje: wat stel jij dan voor dat ik moet doen? Wat moet ik hem dan zeggen: je kiest voor mij of je dondert maar op? Dan dwing ik hem dus voor mij te kiezen aangezien hij mij niet kwijt wil.
en Diem en Kenny, wat bedoelen jullie met die boze reactie? Die snap ik niet helemaal.
Ik hoop dat jullie nu nog wakker zijn..
en Diem en Kenny, wat bedoelen jullie met die boze reactie? Die snap ik niet helemaal.
Ik hoop dat jullie nu nog wakker zijn..
zondag 31 mei 2009 om 23:38
Mopjee...
Ik weet neit precies hoe je karakter is. Maar als hij jou bijvoorbeeld iets probeert duidelijk te maken, Dat jij misschien boos, stressig reageer (als je dit al eerder hebt gedaan). En misschien is hij bang dat dit weer voorkomt en wil het vermijden? .. Ik heb het een beetje verkeert uitgelegd maargoed. khoop dat je snapt wat ik bedoel.
kenny.
Ik weet neit precies hoe je karakter is. Maar als hij jou bijvoorbeeld iets probeert duidelijk te maken, Dat jij misschien boos, stressig reageer (als je dit al eerder hebt gedaan). En misschien is hij bang dat dit weer voorkomt en wil het vermijden? .. Ik heb het een beetje verkeert uitgelegd maargoed. khoop dat je snapt wat ik bedoel.
kenny.
zondag 31 mei 2009 om 23:53
quote:mopjee schreef op 31 mei 2009 @ 16:47:
Nee en dat wil ik dus ook niet Helianthusje. Maarja kennelijk wil hij het ook niet, want áls het erop aan komt wil hij toch weer bij me terug. En dáárom heb ik geen zin om uit elkaar te gaan want dan heb ik een kut tijd terwijl het daarna toch weer goed komt.
Ik vind het gewoon zo vervelend dat hij bij elke ruzie zegt dat we misschien wel uit elkaar moeten gaan, alsof hij maar wat dreigt zodat de ruzie op houdt...OOOh dit herken ik heeel erg. Deed mijn vriend ook regelmatig. Misschien zal hij het ooit nog eens doen, wie weet. Wel weet ik dat hij niet zonder me wil , ook al heeft hij het al een paar keer "uitgemaakt" , hij kwam altijd terug, kon niet zonder me. Herken me ook in jou dat je zegt dat je hem smeekte niet te gaan. Dat je hem op andere gedachten wilde brengen. Deed ik ook. Maar alleen omdat ik deep down wist dat hij niet wilde gaan. Het waren maar woorden, gesproken uit een soort woede. En na een paar keer herken je het wel. Al is het elke keer anders en heb ik elke keer toch die angst gehad van: is het deze keer blijvend? Maar achteraf realiseer ik me altijd dat hij het niet kan, ondanks onze problemen. Hij kan ook wel erg overdrijven en een rotkarakter hebben, ik denk dat hij het van zichzelf wel beseft en dan tot inzicht komt. Hoe ik soms op hem reageer maakt het er niet beter op, dan wordt hij nog meer op de kast gejaagd. Dus heb ik inmiddels geleerd (zijn nu 1,5 samen dus al verder dan jullie in de relatie) dat ik hem gewoon negeer of met rust laat, zodat hij tot rust kan komen ipv allemaal dingen te zeggen die hij niet meent. En dat werkt ook. Ofwel zelf boos worden, ipv huilerig te doen , dan merk ik dat hij kalmer wordt! Raar he. Dus lijkt mij dat hij toch bang is om me te verliezen, nu hij weet dat ik me niet zomaar laat doen en van me af bijt. Toen ik pas 6 maanden bij hem was, hadden we ook veel problemen en ruzies en zo...Kwam vooral door problemen buiten onze macht en ook gewoon omdat het vertrouwen nog moest groeien, terwijl we zo snel al zo close waren geworden. (samenwonen en alles) Dat heeft tijd nodig, logisch dus dat we zoveel ruzie maakten toen. Maar omdat ik me altijd aan hem vastklampte en hem zeker niet kwijt wilde, kon hij op den duur zeggen en doen wat hij wilde. Nu hij weet dat ik niet zomaar meer alles pik, is hij ook veranderd tov me. Soms moet je gewoon anders reageren, bij sommige mensen. Misschien doen ze niet bewust zo, maar onbewust....En sommige dingen kunnen ook onbewust afgeleerd worden.
Nee en dat wil ik dus ook niet Helianthusje. Maarja kennelijk wil hij het ook niet, want áls het erop aan komt wil hij toch weer bij me terug. En dáárom heb ik geen zin om uit elkaar te gaan want dan heb ik een kut tijd terwijl het daarna toch weer goed komt.
Ik vind het gewoon zo vervelend dat hij bij elke ruzie zegt dat we misschien wel uit elkaar moeten gaan, alsof hij maar wat dreigt zodat de ruzie op houdt...OOOh dit herken ik heeel erg. Deed mijn vriend ook regelmatig. Misschien zal hij het ooit nog eens doen, wie weet. Wel weet ik dat hij niet zonder me wil , ook al heeft hij het al een paar keer "uitgemaakt" , hij kwam altijd terug, kon niet zonder me. Herken me ook in jou dat je zegt dat je hem smeekte niet te gaan. Dat je hem op andere gedachten wilde brengen. Deed ik ook. Maar alleen omdat ik deep down wist dat hij niet wilde gaan. Het waren maar woorden, gesproken uit een soort woede. En na een paar keer herken je het wel. Al is het elke keer anders en heb ik elke keer toch die angst gehad van: is het deze keer blijvend? Maar achteraf realiseer ik me altijd dat hij het niet kan, ondanks onze problemen. Hij kan ook wel erg overdrijven en een rotkarakter hebben, ik denk dat hij het van zichzelf wel beseft en dan tot inzicht komt. Hoe ik soms op hem reageer maakt het er niet beter op, dan wordt hij nog meer op de kast gejaagd. Dus heb ik inmiddels geleerd (zijn nu 1,5 samen dus al verder dan jullie in de relatie) dat ik hem gewoon negeer of met rust laat, zodat hij tot rust kan komen ipv allemaal dingen te zeggen die hij niet meent. En dat werkt ook. Ofwel zelf boos worden, ipv huilerig te doen , dan merk ik dat hij kalmer wordt! Raar he. Dus lijkt mij dat hij toch bang is om me te verliezen, nu hij weet dat ik me niet zomaar laat doen en van me af bijt. Toen ik pas 6 maanden bij hem was, hadden we ook veel problemen en ruzies en zo...Kwam vooral door problemen buiten onze macht en ook gewoon omdat het vertrouwen nog moest groeien, terwijl we zo snel al zo close waren geworden. (samenwonen en alles) Dat heeft tijd nodig, logisch dus dat we zoveel ruzie maakten toen. Maar omdat ik me altijd aan hem vastklampte en hem zeker niet kwijt wilde, kon hij op den duur zeggen en doen wat hij wilde. Nu hij weet dat ik niet zomaar meer alles pik, is hij ook veranderd tov me. Soms moet je gewoon anders reageren, bij sommige mensen. Misschien doen ze niet bewust zo, maar onbewust....En sommige dingen kunnen ook onbewust afgeleerd worden.
maandag 1 juni 2009 om 00:01
Hee Lily, heb even een paar vraagjes?
Zijn jullie dan ok af en toe uit elkaar gegaan? En wat adviseer je mij dan om nu te doen, want ik hoop echt dat ik ook de 1,5 jaar mee mag maken met mijn vriend:). Dankje voor je reactie, dat je het herkent geeft me toch het gevoel dat ik niet de enige ben en zo hopeloos ben..
Zijn jullie dan ok af en toe uit elkaar gegaan? En wat adviseer je mij dan om nu te doen, want ik hoop echt dat ik ook de 1,5 jaar mee mag maken met mijn vriend:). Dankje voor je reactie, dat je het herkent geeft me toch het gevoel dat ik niet de enige ben en zo hopeloos ben..
maandag 1 juni 2009 om 00:13
Calvijn, ja dat klopt, maar meestal heeft hij het er helemaal niet over, alleen als we ruzie hebben.. En als hij pacificist is is hij nog steeds welkom bij mij, maar om met uitmaken te dreigen als we een ruzie hebben vind ik wel erg ver gaan. Gelukkig hebben we over het algemeen niet zo vaak ruzie maar dan is het nog vervelend.
Ik hoop hier nog steeds op een reactie van Lily, aangezien zij klaarblijkelijk weet wat ik in deze situatie moet doen. Lily: ik heb je uitgenodigd als vriend, want dan kan ik je altijd nog pm-en als je niet op dit topic reageert, dat verklaard het dus...
Ik hoop hier nog steeds op een reactie van Lily, aangezien zij klaarblijkelijk weet wat ik in deze situatie moet doen. Lily: ik heb je uitgenodigd als vriend, want dan kan ik je altijd nog pm-en als je niet op dit topic reageert, dat verklaard het dus...
maandag 1 juni 2009 om 00:14
maandag 1 juni 2009 om 00:18
Nog een vraagje voor Lily, want ik lees je stukje net nóg een keer. Hoe moet ik het hem dan onbewust af leren, sluit eigenlijk wel aan op mijn vraag van net, maar gewoon ik heb zoveel vragen, kijk echt naar je op dat je dit zo voor elkaar hebt gekregen! Als ik dat toch mee zou mogen maken! Ik pm je wel als je me accepteerd als vriend...
