Relaties
alle pijlers
Ik val op vrouwen, wat moet ik met die gevoelens?
dinsdag 2 april 2024 00:20
Een nieuwe nick voor alle zekerheid.
Ik heb zo lang nagedacht of ik dit durfde te posten.
Ik ben erg lang in verwarring geweest over mijn seksuele oriëntatie. Al zo lang ik weet word ik het vaakst en het meest intens verliefd op vrouwen, maar seksueel val ik juist bijna alleen op mannen (kan daar ook wel verliefd op worden maar minder snel).
Ik begreep mezelf daarin nooit. De labels hetero, homo, bi, ze pasten mij niet.
Totdat een jaar of 4 geleden alles ineens exact op zijn plek viel. Het heeft een naam wat ik ben. Biromantisch biseksueel: maar romantisch val ik voor pakweg 80% op vrouwen, compleet hoteldebotel vlinders in de buik en de hele dag aan haar denken, maar seksueel val ik juist 90% op mannen (met heel heel soms ook een verliefdheid).
Ik ben nooit uit de kast gekomen, mede omdat ik bovenstaande lang zelf niet zo heb kunnen duiden. Ik negeerde mijn lesbische kant, werd als twintiger verliefd op mijn man, we zijn 20 jaar samen en we hebben een gezin. We hebben het goed, klikken op alle vlakken. Eind goed al goed.
Maar toch knaagt het. Ik heb mijn leven lang mijn verlangens verzwegen. Verliefdheden op vrouwen zijn nooit wederzijds geweest. Nooit opgebiecht maar wel opgelet en er was nooit ook maar een glimp van een signaal. Maar ik denk stiekem zo vaak ‘wat als?’ Ik word soms gek van mezelf.
Mijn man kent deze kant van mij ook niet, want eerst kon ik er zelf geen woorden aan geven en na al die jaren voelt het raar. Ik ben gewend dit stil te houden en ben bang voor wat ik overhoop zou halen. Nu zijn mijn gedachten vrij. Maar wat doet het met onze relatie als ik dit wel vertel, wat moet hij hiermee? Gaat zijn beeld van mij wankelen, waarover gaat hij (door)vragen? Lijkt het of ik vreemd wil gaan? Wil ik dat? Ik wil onze levens niet overhoop halen. En er is geen concrete aanleiding. Ja, er is ook nu een vrouw die ik erg leuk vind maar ook dat gaat niks worden.
Al sta ik ook niet voor mezelf in als dat wel wederzijds zou zijn. En daarin schrik ik soms ook wel van mezelf. Ik zou zo eigenlijk ook zo graag willen weten hoe het is om met een vrouw te zijn. Niet zozeer een avontuurtje maar een liefdesrelatie. Maar dat kan niet. Soms hoop ik dat mijn huidige relatie stukloopt enkel zodat ik dat zou kunnen uitzoeken. Maar die wens is toch eigenlijk onethisch en er zijn kinderen in het spel, dus zwijg ik maar weer verder en stop het weg.
Kortom voor de buitenwereld ben ik hetero, van binnen voel ik me queer. Die queerkant van mij wil uitbreken maar dat gaat eigenlijk niet, en het zeurt en schuurt steeds meer met de jaren. Ik zet geen stap buiten de lijntjes, nooit gedaan, maar van binnen voelt het zo eenzaam.
Er is geen quick fix, dat besef ik. Het voelt ook alsof ik de enige ben in deze situatie, dus misschien zoek ik dat wel het meeste: herkenning.
Ik heb zo lang nagedacht of ik dit durfde te posten.
Ik ben erg lang in verwarring geweest over mijn seksuele oriëntatie. Al zo lang ik weet word ik het vaakst en het meest intens verliefd op vrouwen, maar seksueel val ik juist bijna alleen op mannen (kan daar ook wel verliefd op worden maar minder snel).
Ik begreep mezelf daarin nooit. De labels hetero, homo, bi, ze pasten mij niet.
Totdat een jaar of 4 geleden alles ineens exact op zijn plek viel. Het heeft een naam wat ik ben. Biromantisch biseksueel: maar romantisch val ik voor pakweg 80% op vrouwen, compleet hoteldebotel vlinders in de buik en de hele dag aan haar denken, maar seksueel val ik juist 90% op mannen (met heel heel soms ook een verliefdheid).
Ik ben nooit uit de kast gekomen, mede omdat ik bovenstaande lang zelf niet zo heb kunnen duiden. Ik negeerde mijn lesbische kant, werd als twintiger verliefd op mijn man, we zijn 20 jaar samen en we hebben een gezin. We hebben het goed, klikken op alle vlakken. Eind goed al goed.
Maar toch knaagt het. Ik heb mijn leven lang mijn verlangens verzwegen. Verliefdheden op vrouwen zijn nooit wederzijds geweest. Nooit opgebiecht maar wel opgelet en er was nooit ook maar een glimp van een signaal. Maar ik denk stiekem zo vaak ‘wat als?’ Ik word soms gek van mezelf.
Mijn man kent deze kant van mij ook niet, want eerst kon ik er zelf geen woorden aan geven en na al die jaren voelt het raar. Ik ben gewend dit stil te houden en ben bang voor wat ik overhoop zou halen. Nu zijn mijn gedachten vrij. Maar wat doet het met onze relatie als ik dit wel vertel, wat moet hij hiermee? Gaat zijn beeld van mij wankelen, waarover gaat hij (door)vragen? Lijkt het of ik vreemd wil gaan? Wil ik dat? Ik wil onze levens niet overhoop halen. En er is geen concrete aanleiding. Ja, er is ook nu een vrouw die ik erg leuk vind maar ook dat gaat niks worden.
Al sta ik ook niet voor mezelf in als dat wel wederzijds zou zijn. En daarin schrik ik soms ook wel van mezelf. Ik zou zo eigenlijk ook zo graag willen weten hoe het is om met een vrouw te zijn. Niet zozeer een avontuurtje maar een liefdesrelatie. Maar dat kan niet. Soms hoop ik dat mijn huidige relatie stukloopt enkel zodat ik dat zou kunnen uitzoeken. Maar die wens is toch eigenlijk onethisch en er zijn kinderen in het spel, dus zwijg ik maar weer verder en stop het weg.
Kortom voor de buitenwereld ben ik hetero, van binnen voel ik me queer. Die queerkant van mij wil uitbreken maar dat gaat eigenlijk niet, en het zeurt en schuurt steeds meer met de jaren. Ik zet geen stap buiten de lijntjes, nooit gedaan, maar van binnen voelt het zo eenzaam.
Er is geen quick fix, dat besef ik. Het voelt ook alsof ik de enige ben in deze situatie, dus misschien zoek ik dat wel het meeste: herkenning.
maandag 22 juli 2024 20:56
TO, je vroeg, en krijgt dus, reacties van mensen die het herkennen en hun oplossingen. In hun relaties was het blijkbaar geen probleem om hier open over te zijn maar ik denk dat in de meeste monogame heterorelaties dit slecht valt. Voor mij zou het in ieder geval einde oefening betekenen.
Je kan nooit competeren met iemand van het andere geslacht en je weet ook dat als je partner met zo'n boodschap komt, hij/zij het eigenlijk in de praktijk wil ontdekken. Je partner krijgt dan een leven wat parallel moet lopen aan jullie eigen relaties en dat maakt het wel complex. Liefde en/of seks delen met een ander, dat moet je maar net kunnen en de meeste mensen hebben geen zin in een "gecompliceerde" relatie.
Je kan nooit competeren met iemand van het andere geslacht en je weet ook dat als je partner met zo'n boodschap komt, hij/zij het eigenlijk in de praktijk wil ontdekken. Je partner krijgt dan een leven wat parallel moet lopen aan jullie eigen relaties en dat maakt het wel complex. Liefde en/of seks delen met een ander, dat moet je maar net kunnen en de meeste mensen hebben geen zin in een "gecompliceerde" relatie.
maandag 22 juli 2024 21:45
Dit is precies waarom ik nooit iets heb durven zeggen. Wat ook niet fijn is. Maar ik zie zelf ook nog niet zo de praktische uitwerking voor me waarbij iedereen happy is.DingDong schreef: ↑22-07-2024 20:56TO, je vroeg, en krijgt dus, reacties van mensen die het herkennen en hun oplossingen. In hun relaties was het blijkbaar geen probleem om hier open over te zijn maar ik denk dat in de meeste monogame heterorelaties dit slecht valt. Voor mij zou het in ieder geval einde oefening betekenen.
Je kan nooit competeren met iemand van het andere geslacht en je weet ook dat als je partner met zo'n boodschap komt, hij/zij het eigenlijk in de praktijk wil ontdekken. Je partner krijgt dan een leven wat parallel moet lopen aan jullie eigen relaties en dat maakt het wel complex. Liefde en/of seks delen met een ander, dat moet je maar net kunnen en de meeste mensen hebben geen zin in een "gecompliceerde" relatie.
En dan is mijn man in het algemeen totaal niet van het beperkingen opleggen.
maandag 22 juli 2024 22:00
Volgens mij is het allemaal mindset.
Je hoeft niet te competeren met het andere geslacht, waarom ooit? Schijnbaar is je partner ooit op je gevallen dus je zult wel leuk genoeg zijn toch? Daar mag je best een beetje op vertrouwen.
En nee, niet iedereen hoeft deze kant in praktijk te brengen maar dan nóg kan het wel heel fijn zijn om hier met je partner open kaart over te spelen. Ik zou het als partner afschuwelijk vinden als ik erachter kwam dat mijn man worstelt met zijn gevoelens zonder dat ooit met me besproken te hebben. Eigenlijk zou ik dat eerder als verraad zien (naar mij en onze relatie) dan die hele mannencravings.
...
zondag 28 juli 2024 09:31
Zeker 15+ jaar geleden zeiden mensen/dates dit vaak tegen mij. En dat vond ik ergens een kwetsende en vooral rare opmerking. Ik ben geen trofee, mijn liefde is niet iets dat je kan winnen door te “strijden” en je snapt écht niet hoe ik in elkaar zit. Dit kan voor TO anders zijn hoor (zeker in deze fase waarin er vooral in het hoofd van alles gebeurt, maar verder niet zoveel), maar hoe leuk ik iemand vind, hangt af van hoe leuk die iemand is. En dat heeft geen fuck te maken met wat er tussen hun benen zit.
Als je (mijn) liefde als een soort Olympische spelen ziet met een aparte mannen/vrouwen competitie, zijn we snel klaar geloof ik.
Het stuit me zo tegen de borst en na al die jaren kan ik nog steeds niet goed uitleggen waarom.
zondag 28 juli 2024 11:44
Ik snap weer niet dat ik niet afwijzend mag staan tegen een partner die niet hetero is, dat ik geen zin heb in een relatie waarin ik maar moet afwachten of mijn partner toch zijn biseksuele gevoelens wil verkennen of niet. Ik wordt ok een beetje moe van die LBTHQ beweging die begrip eisen en over elk woordje struikelen die hetero's voelen. Blijkbaar mag ik als hetero geen hetero partner verwachten maar moet ik lekker mee gaan in zijn gevoelens en de relatie openen voor derden.Logingedoe schreef: ↑28-07-2024 09:31Zeker 15+ jaar geleden zeiden mensen/dates dit vaak tegen mij. En dat vond ik ergens een kwetsende en vooral rare opmerking. Ik ben geen trofee, mijn liefde is niet iets dat je kan winnen door te “strijden” en je snapt écht niet hoe ik in elkaar zit. Dit kan voor TO anders zijn hoor (zeker in deze fase waarin er vooral in het hoofd van alles gebeurt, maar verder niet zoveel), maar hoe leuk ik iemand vind, hangt af van hoe leuk die iemand is. En dat heeft geen fuck te maken met wat er tussen hun benen zit.
Als je (mijn) liefde als een soort Olympische spelen ziet met een aparte mannen/vrouwen competitie, zijn we snel klaar geloof ik.
Het stuit me zo tegen de borst en na al die jaren kan ik nog steeds niet goed uitleggen waarom.
Daar heb ik geen zin in, en dat jij iedereen moet uitleggen dat jij op een mens valt en niet op een bepaalde sekse, dat weet ik allang maar ik hoef geen rekening te houden met jouw gevoelens als het gaat om die van mij naar mijn partner toe.
Het constant afdwingen van begrip van de LHBTQ enz. beweging begint zijn doel voorbij te schieten, de meeste mensen interesseert het echt niet hoe jij je leven wil leiden, wat wel tot irritatie leidt is dat constante vingertje alsof alle hetero's heropgevoed moeten worden. Doe wat je wil maar probeer ook eens te bedenken hoe het voor de hetero partner is die zo'n boodschap op zijn bord krijgt.
zondag 28 juli 2024 11:51
Iedereen weet nu wel hoe jij over relaties en seks denkt en dat jij je partner zou dumpen als die man zo rigide zou zijn als hij gewoon een hetero vrouw zou willen hebben maar dat is jouw leven en je maakt daar graag reclame voor. Prima, een ander ding is om te denken dat dit de standaard is en anderen ongelukkig worden als ze niet volstrekt open zijn over hun seksuele voorkeuren. TO kan het beter eerst voor zichzelf uitzoeken wat ze nou wil voordat ze een gezin laat wankelen. TO heeft ook haar verantwoordelijkheden naar haar gezin en als ze besluit dat ze haar gevoelens verder wil ontdekken, dan kan ze er beter rekening mee houden dat haar man wil scheiden dan dat hij haar begrijpt en haar ontdekken wat ze wil.Rooss4.0 schreef: ↑22-07-2024 22:00Volgens mij is het allemaal mindset.
Je hoeft niet te competeren met het andere geslacht, waarom ooit? Schijnbaar is je partner ooit op je gevallen dus je zult wel leuk genoeg zijn toch? Daar mag je best een beetje op vertrouwen.
En nee, niet iedereen hoeft deze kant in praktijk te brengen maar dan nóg kan het wel heel fijn zijn om hier met je partner open kaart over te spelen. Ik zou het als partner afschuwelijk vinden als ik erachter kwam dat mijn man worstelt met zijn gevoelens zonder dat ooit met me besproken te hebben. Eigenlijk zou ik dat eerder als verraad zien (naar mij en onze relatie) dan die hele mannencravings.
zondag 28 juli 2024 17:10
Was het maar waar dat het de meeste mensen niet interesseert. LHBTQ’ers worden nog altijd met regelmaat uitgescholden, mishandeld tot ziekenhuis aan toe en bedreigd gewoon omdat ze ergens wonen of hand in hand lopen. Omdat mensen vinden dat zij niet mogen zijn wie ze zijn en zeker niet in hunDingDong schreef: ↑28-07-2024 11:44Het constant afdwingen van begrip van de LHBTQ enz. beweging begint zijn doel voorbij te schieten, de meeste mensen interesseert het echt niet hoe jij je leven wil leiden, wat wel tot irritatie leidt is dat constante vingertje alsof alle hetero's heropgevoed moeten worden.
blikveld mogen komen.
Doe niet alsof het een idyllisch wereldje was voor iedereen totdat er ineens regenboogzebrapaden door je strot werden geduwd. Gelijkheid en acceptatie is er nooit werkelijk geweest. Zolang homo een scheldwoord is, is dat niet het geval.
Verder staat het je vrij om te vallen op wie je wilt vallen. Als je mensen maar in het dagelijks verkeer gelijk behandelt. Dat zijn twee werkelijk totaal verschillende dingen.
zondag 28 juli 2024 17:30
Ach, TO, als het vroeger wat meer “door je strot werd geduwd” (zichtbaar was en met opties en schakeringen, nuances), had je nu waarschijnlijk niet in dit parket gezeten.
Ik zou toch proberen je partner hierin te betrekken. Te delen dat je wel eens gevoelens hebt gehad ofzo. Zo gek is het allemaal niet. Alleen zei men vroeger over het algemeen dat het “een fase” was en ziet men nu dat het ook gewoon onderdeel kan zijn van wie je bent. Zonder een duidelijke scheiding of percentages in straight/gay.
Ik zou toch proberen je partner hierin te betrekken. Te delen dat je wel eens gevoelens hebt gehad ofzo. Zo gek is het allemaal niet. Alleen zei men vroeger over het algemeen dat het “een fase” was en ziet men nu dat het ook gewoon onderdeel kan zijn van wie je bent. Zonder een duidelijke scheiding of percentages in straight/gay.
zondag 28 juli 2024 17:54
Logingedoe zegt niet specifiek gekwetst te zijn door jou en vraagt ook niet of jij rekening wil houden. Probeert alleen te benoemen dat de opmerking over concurreren met het ‘andere geslacht’ een beetje kort door de bocht is.DingDong schreef: ↑28-07-2024 11:44Ik snap weer niet dat ik niet afwijzend mag staan tegen een partner die niet hetero is, dat ik geen zin heb in een relatie waarin ik maar moet afwachten of mijn partner toch zijn biseksuele gevoelens wil verkennen of niet. Ik wordt ok een beetje moe van die LBTHQ beweging die begrip eisen en over elk woordje struikelen die hetero's voelen. Blijkbaar mag ik als hetero geen hetero partner verwachten maar moet ik lekker mee gaan in zijn gevoelens en de relatie openen voor derden.
Daar heb ik geen zin in, en dat jij iedereen moet uitleggen dat jij op een mens valt en niet op een bepaalde sekse, dat weet ik allang maar ik hoef geen rekening te houden met jouw gevoelens als het gaat om die van mij naar mijn partner toe.
Het constant afdwingen van begrip van de LHBTQ enz. beweging begint zijn doel voorbij te schieten, de meeste mensen interesseert het echt niet hoe jij je leven wil leiden, wat wel tot irritatie leidt is dat constante vingertje alsof alle hetero's heropgevoed moeten worden. Doe wat je wil maar probeer ook eens te bedenken hoe het voor de hetero partner is die zo'n boodschap op zijn bord krijgt.
Volgens mij is het een beetje gek om mensen te reduceren tot alleen een geslacht. Alsof een man en een vrouw alleen hun geslacht zijn. Mannen kunnen wel concurreren met mannen maar niet met vrouwen? (Bijv) Volgens mij gaat het over menszijn. En überhaupt is concurreren raar. Mensen en relaties zijn dynamisch. En natuurlijk mag jij behoefte hebben aan een man die gewoon hetero is. Maar het doet een beetje bekrompen aan. Jouw man kan mettertijd ook gevoelens voor een andere vrouw willen uitzoeken, of mettertijd ineens bi blijken te zijn zonder dat hij dat wist.
Het voelt alsof je vooral angstig bent iets kwijt te raken waar je om. geeft. Dat is heel legitiem maar het voelt wel wat benauwend aan. Alsof jouw identiteit afhangt van wie jouw partner is.
zondag 28 juli 2024 17:59
zondag 28 juli 2024 18:34
Taskmaster schreef: ↑04-04-2024 07:13En voila. Toch iemand die eigenlijk denkt dat bi zijn betekent dat je twee relaties ‘mag’ hebben.
Er zijn misschien mensen van wie dat ‘mag’. Het klinkt nu alsof je gewoon bij je partner weg wilt. Doe dat dan.
zondag 28 juli 2024 18:54
Wat concurrentie is niets mis mee en vrij normaal in het leven (op zoveel vlakken), ik zou er vooral niet zo zwaar aan tillen of het overdrijven.Logingedoe schreef: ↑28-07-2024 17:59Ik knap ook af op een man die met een andere man zou willen concurreren om mij. We zijn niet in de middeleeuwen dat mensen dueleren en wie wint mag haar houden. Daar zit iig een groot gedeelte van mijn weerstand.
Maar goed. Dingdong moest volgens mij even iets anders kwijt.
zondag 28 juli 2024 20:08
Ik denk dat dit gevoel (dat het iets héél anders is, een man of een vrouw als partner of in een liefdesrelatie) bij iemand die ontdekt biseksueel te zijn zich vele malen sterker manifesteert als je vroeger nooit eerder met die gevoelens hebt kunnen experimenteren dan wanneer je biseksualiteit zich eigenlijk pas in een volwassen, stabiele relatie openbaart. Of hooguit sluimerend aanwezig geweest was maar je er nooit wat mee gedaan hebt.
Ik vraag me wel eens af of ik voor de makkelijke weg gekozen heb want het had best gekund dat ik mijn stabiele relationele leven met een man had opgebouwd en ik weet tamelijk zeker dat ik op een bepaald punt (bv als ik verliefd was geworden op een vrouw) dan hetzelfde had gedacht als TO, van: zou het met een vrouw heel anders geweest zijn?
Nu vraag ik me nooit af, zou het met een man heel anders geweest zijn. Ook niet: zou het met een andere vrouw anders geweest zijn.
En ik denk echt dat biseksuele mensen zich dat sneller zullen afvragen wanneer ze in een heteroseksuele relatie zitten. Het lijkt op het eerste gezicht juist een makkelijkere keuze maar ik denk dat die uiteindelijk vaker met what if gedachten gepaard gaat.
Ik vraag me wel eens af of ik voor de makkelijke weg gekozen heb want het had best gekund dat ik mijn stabiele relationele leven met een man had opgebouwd en ik weet tamelijk zeker dat ik op een bepaald punt (bv als ik verliefd was geworden op een vrouw) dan hetzelfde had gedacht als TO, van: zou het met een vrouw heel anders geweest zijn?
Nu vraag ik me nooit af, zou het met een man heel anders geweest zijn. Ook niet: zou het met een andere vrouw anders geweest zijn.
En ik denk echt dat biseksuele mensen zich dat sneller zullen afvragen wanneer ze in een heteroseksuele relatie zitten. Het lijkt op het eerste gezicht juist een makkelijkere keuze maar ik denk dat die uiteindelijk vaker met what if gedachten gepaard gaat.
zondag 28 juli 2024 21:17
Maar wie heeft het hier over dreigingen? Deze wereld is niet idyllisch voor vrouwen, kleurlingen, gehandicapten, psychiatrische patiënten, dikke mensen, lelijke mensen, een lijst waar geen eind aan komt en zelfs de blanke hetero man moet tegenwoordig uitkijken. Wat niet helpt om intolerantie tegen te gaan is mensen iets voor de voeten gooien wat niet eens is genoemd en ook begrip op brengen voor andermans visie. Je zal nooit iemand een mening kunnen afdwingen, je kunt wel begrip vragen maar dan zal beide kanten niet met verwijten moeten komen.Sappho schreef: ↑28-07-2024 17:10Was het maar waar dat het de meeste mensen niet interesseert. LHBTQ’ers worden nog altijd met regelmaat uitgescholden, mishandeld tot ziekenhuis aan toe en bedreigd gewoon omdat ze ergens wonen of hand in hand lopen. Omdat mensen vinden dat zij niet mogen zijn wie ze zijn en zeker niet in hun
blikveld mogen komen.
Doe niet alsof het een idyllisch wereldje was voor iedereen totdat er ineens regenboogzebrapaden door je strot werden geduwd. Gelijkheid en acceptatie is er nooit werkelijk geweest. Zolang homo een scheldwoord is, is dat niet het geval.
Verder staat het je vrij om te vallen op wie je wilt vallen. Als je mensen maar in het dagelijks verkeer gelijk behandelt. Dat zijn twee werkelijk totaal verschillende dingen.
zondag 28 juli 2024 21:21
Huh? Heb je het over mij?
En zo ja, ben je wel helemaal lekker?
...
zondag 28 juli 2024 21:23
Precies.Logingedoe schreef: ↑28-07-2024 09:31Zeker 15+ jaar geleden zeiden mensen/dates dit vaak tegen mij. En dat vond ik ergens een kwetsende en vooral rare opmerking. .
Het is ook kwetsend en stuitend en ongelooflijk oordelend.
Daar komt bij dat het ook nog eens nergens op slaat.
...
zondag 28 juli 2024 21:26
Ah, dit verklaart het. Negeer mijn eerste vragen maar.DingDong schreef: ↑28-07-2024 11:44Ik snap weer niet dat ik niet afwijzend mag staan tegen een partner die niet hetero is, dat ik geen zin heb in een relatie waarin ik maar moet afwachten of mijn partner toch zijn biseksuele gevoelens wil verkennen of niet. Ik wordt ok een beetje moe van die LBTHQ beweging die begrip eisen en over elk woordje struikelen die hetero's voelen.
Over rigide gesproken, allejezus.
...
zondag 28 juli 2024 21:29
Maar dat is wel zo veilig als het om fantasieën gaat, het onbereikbare, ze is bezet en hetero, dus het mag een fantasie blijven. Ik denk dat het anders zou zijn als je enorm verliefd wordt op een vrijgezelle dame die bi of lesbisch is, in dat geval zou je het gevoel hebben dat je iets moet met die situatie, je gevoelens zijn dan bevestigd. Soms kan een fantasie enorm met je op de loop gaan, we fantaseren omdat het leuk is, we het zo spannend kunnen maken als we willen, maar het is voornamelijk ontsnappen en vaak uit verveling.Sappho schreef: ↑22-07-2024 20:14Ik ben zo bang dat ik door te praten kapot maak wat ik met mijn man heb. Dat hij zijn vertrouwen in mij verliest en dat dat uiteindelijk het eind van de relatie betekent. En dat voor een vaag idee waarvan ik niet eens weet of dat uiteindelijk is wat ik wil. Volgens mij val ik bovendien op heterovrouwen zonder interesse in mij.
Dat levert een scenario met alleen maar verliezers op.
zondag 28 juli 2024 21:45
Dat is dus het stukje dat ik eng vind.DingDong schreef: ↑28-07-2024 21:29Maar dat is wel zo veilig als het om fantasieën gaat, het onbereikbare, ze is bezet en hetero, dus het mag een fantasie blijven. Ik denk dat het anders zou zijn als je enorm verliefd wordt op een vrijgezelle dame die bi of lesbisch is, in dat geval zou je het gevoel hebben dat je iets moet met die situatie, je gevoelens zijn dan bevestigd. Soms kan een fantasie enorm met je op de loop gaan, we fantaseren omdat het leuk is, we het zo spannend kunnen maken als we willen, maar het is voornamelijk ontsnappen en vaak uit verveling.
Ik heb altijd vanaf mijn eerste verliefdheid op een vrouw (in mijn puberteit) weggeredeneerd met ‘onbereikbaar dus zinloos’ en inderdaad ook van mijn moeder die iets vermoedde te horen gekregen ‘dat is een normale fase’ waarna ik nooit meer iets heb gezegd en zo veel mogelijk weggestopt al zat het er deep down wel altijd.
Ik had liever gehad dat ik toen meer die ruimte wel had gevoeld maar ik was veel te bang voor wat de buitenwereld er allemaal van zou vinden. Die buitenwereld had dat vast wel geaccepteerd trouwens (ik kom uit een vpro gezin) maar ik heb voor de gemakkelijkste weg gekozen die nu wel ten koste gaat van een deel van mijn identiteit.
Ik weet niet wat ik overhoop haal als ik dat verander. En omdat er kinderen bij betrokken zijn moet ik daarmee uitkijken. Ik vrees dat er geen andere optie is.
Ik ben ook niet van plan om onredelijke eisen te stellen aan mijn man trouwens en dat is ook helemaal niet inherent aan bi of queer of wat dan ook zijn.
Het zou wel fijn zijn geweest als ik vroeger wat meer had kunnen uitproberen en wat dat betreft lijken de jongeren van nu het wel gemakkelijker te hebben, het is normaler geworden.
zondag 28 juli 2024 21:59
Denk juist dat je voor een lastigere weg hebt gekozen, TO. Ik lees dat heel vaak, dat biseksuele mannen of vrouwen vinden dat hun heteroseksuele levenskeuze een makkelijkere weg is, maar ik denk dat die uiteindelijk juist vaak lastiger is. Een aantal dingen zijn natuurlijk wel makkelijker (kind krijgen met je geliefde bijv.) maar ik denk dat, als de gevoelens voor hetzelfde geslacht dieper gaan dan alleen of voornamelijk seksueel genot, dat het vaker als "confronterend" ervaren kan worden.
Ik ervaar mijn man-crushes (in een relatie met een vrouw) namelijk nooit als "bedreigend" of verwarrend. Dus die laat ik over me heen komen en die gaan weer voorbij.
Maar ja, misschien scheelt het ook dat ik met beiden wel geëxperimenteerd heb. Al is het niet zo, zoals sommige mensen soms denken, dat ik het dan allemaal beter met elkaar heb kunnen vergelijken wat ik fijner of lekkerder vind.
Ik ervaar mijn man-crushes (in een relatie met een vrouw) namelijk nooit als "bedreigend" of verwarrend. Dus die laat ik over me heen komen en die gaan weer voorbij.
Maar ja, misschien scheelt het ook dat ik met beiden wel geëxperimenteerd heb. Al is het niet zo, zoals sommige mensen soms denken, dat ik het dan allemaal beter met elkaar heb kunnen vergelijken wat ik fijner of lekkerder vind.
maandag 29 juli 2024 08:52
Sappho, ben je niet veel "lesbischer" dan je eigenlijk aan jezelf wilt toegeven? Want zoals ik het lees, lijk je te snakken naar een intieme band/liefdesrelatie met een vrouw. Iemand anders noemde al dat zij ook dacht dat dat stukje seks voor haar niet hoefde, maar dat bleek juist heel fijn te zijn. Zou dat voor jou niet net zo goed kunnen gelden? Je zegt zelf al: ik sta niet voor mezelf in...
Overigens vind ik het niet raar dat je geen seksuele fantasieën over een vrouw hebt als je de ervaring ook nog niet hebt opgedaan.
Verder denk ik dat het heel normaal is om weleens verliefd te worden op iemand anders buiten je eigen partner om (ben er zelf ook "schuldig" aan), maar jouw verhaal leest alsof er meer aan de hand is.
Overigens vind ik het niet raar dat je geen seksuele fantasieën over een vrouw hebt als je de ervaring ook nog niet hebt opgedaan.
Verder denk ik dat het heel normaal is om weleens verliefd te worden op iemand anders buiten je eigen partner om (ben er zelf ook "schuldig" aan), maar jouw verhaal leest alsof er meer aan de hand is.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
