Ik vertrouw het gewoon niet...

10-10-2009 12:38 130 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal



Ik weet niet of hier al een forum over is want ik ben namelijk nieuw hier.. Misschien dat jullie mijn advies of iets dergelijk kunnen geven:



Een tijdje geleden kwam ik (mijn huidige vriend ) tegen. Het was toen net 2 dagen uit met zijn ex (hij heeft 2 jaar met haar samengewoond) (ZIJ is vreemdgegaan)



De eerste 2 maanden hebben we eigenlijk vooral alleen seks gehad (maar ik ging ook wel mee naar zijn vrienden) het was niet niet "officieel aan" zeg maar.. daarna kwamen we erachter dat we elkaar toch wel leuker vinden dan dat...



Hij heeft vaak getwijfeld of het hem niet te snel gaat allemaal (ik bedoel het was net 2 dagen uit, bam, sta ik ineens voor zijn neus) ik heb tegen hem gezegd dat als het goed voelt, het niet uitmaakt hoe lang het uit is met zijn ex... als het goed voelt, voelt het goed, toch? Nu is hij 1,5 maand “officieel” mijn vriend



Inmiddels is het dus al 4 maanden uit met zijn ex.. Maar nog steeds heeft hij veel contact met zijn ex..... ze smsen elkaar met koosnaampjes (deze gebruiken ze toen ze nog wat met elkaar hadden. Het is voor hem meer een gewoonte, zegt ie.) Bellen elkaar en spreken regelmatig wat af om met elkaar wat te gaan drinken....



Laatst nog, gingen ze samen naar een concert omdat ze dat hadden afgesproken, een jaar geleden. Ik ging ook naar dat concert (onverwachts want het was uitverkocht) maar dat wist ik pas op de dag zelf.. dus ontzettend blij dat ik was dat ik kon gaan belde ik hem op, ik ga ook vanavond daar heen! Zullen we elkaar dan even zien daar? (aangezien het mijn vriend is, dacht dat dat wel moest kunnen) hij vond dat we elkaar wel even konden begroeten maar niet zoenen ofzo want dat was zielig voor zijn ex… (hallo, zielig voor zijn ex? En ik dan? Ik ben zijn nieuwe vriendin….)



Ik begrijp het gewoon niet.. zij is vreemdgegaan, hoe kan hij zo aardig naar haar blijven? Ik voel me ontzettend onzeker als hij elke keer met haar afpreekt. Voor mij voelt het alsof hij nog niet over haar heen is…

En om het nog leuker te maken… zijn moeder heeft zijn ex uitgenodigd om met zijn vieren (mijn vriend, moeder van hem, vader van hem en haar) uit eten te gaan. Als een soort van afscheid en om te vieren dat ze haar diploma heeft gehaald.. Hij heeft gelukkig besloten om NIET mee te gaan…. Het duurde wel even voor ik aan hem duidelijk kon maken dat dat gewoon enorm raar is tegenover mij.. dat begrijpt hij gelukkig. MAAR omdat hij dan niet mee gaat uit eten gaat ie wel iets met haar drinken want ja, hij wilt haar niet het idee geven dat hij niet mee gaat om haar.



Afgelopen zondag heb ik hem gezegd dat ik hem niet kwijt wil… dat ik me onzeker voel… hij zei tegen me dat ik hem niks mag opleggen. Dat als ik niet wil dat hij met haar omgaat hij wordt beperkt in zijn vrijheid… maar ik leg hem niks op… ik voel me er gewoon niet goed bij…. En als ik zo blijf “zeuren” (want er is echt niks tussen hun!!!!) heeft hij er al helemaal geen zin meer in.. dus had ik besloten om me er bij neer te leggen. Als er wat gebeurd, gebeurd het toch wel…..



Maandag na mijn werk had ik hem aan de telefoon.. hij zou de post gaan ophalen bij hun oude huis en deze ook naar haar toe brengen (ze woont 40km bij hem vandaan maar goed) ik zo, oke dat is goed! Ik bel je vanavond nog wel even…. Om kwart voor 9 heb ik hem 2 keer gebeld, geen gehoor en een smsje gestuurd van dat ik nog zou bellen…. Om kwart voor 10 belt ie terug, met de reden dat zijn telefoon in de auto lag, owneej zei die, hij hing aan de kapstok… (ook raar dat je niet eens weet waar je jas ligt, maar goed het zal wel want ik vertrouw m). hij belde me op met de mededeling dat hij had nagedacht over wat ik gister (zondag dus) zei en was het er over eens dat ze elkaar te vaak zagen. Hij zei tegen me dat hij tegen haar had gezegd ook al zien we elkaar 2 maanden niet dat moet kunnen…

Fjoewww dacht ik wat lief dat hij er over na heeft gedacht en mij begrijpt!



MAAR ja, ik vertrouwde het wel maar ook weer niet, ineens denkt hij er anders over……, ik weet het, het mocht niet het is slecht en stom maar ik kon het niet laten…. Woensdag toen ik bij m was en hij was douchen heb ik in zijn telefoon gekeken….



Hij had haar maandag avond nog gebeld (nadat hij met mij gebeld had) (terwijl hij tegen me zij dat ze minder contact zouden hebben, wat ik dan denk is dat hij haar belt om te zeggen hoe ik er op reageerde dat ik het geloof dat ze minder contact hebben;….. dat klinkt raar maar dat DENK ik….) verder stonden er ook nog smsjes in: (van vorige week, van haar wel te verstaan) 1: vandaag was normaal gesproken onze dag 2: ik vind het jammer dat we niet samen waren op dat feest zoals altijd……. En ga zo maar door…. In de outbox daar in tegen had hij naar haar gestuurd: 1: ben je in de buurt? Dan breng ik je de post en gaan we wat drinken (terwijl hij tegen mij zei dat hij naar haar toe ging om de post te brengen) 2: dat ze altijd speciaal voor hem blijft, dat hij niet wilt dat ze verdrietig is en dat ze altijd een plekje houdt in zijn hart…….



Ik weet gewoon niet meer wat ik moet denken…. Ik voel me erg rot dat ik in zijn telefoon heb gekeken… ik voelde me al onzeker en nu nog meer…. Wat moet ik nu doen? Met hem praten heeft geen zin want dan zeur ik weer…. En zijn moeder?? Het is duidelijk dat zij er moeite mee heeft dat hij iemand nieuwe heeft… Kan iemand mij advies geven?? Ik kom er echt niet meer uit :(
Alle reacties Link kopieren
je bent een rebound
Ik was gisteren aangenaamd verrast dat het gesprek zo positief verlopen was, want dat had ik echt niet verwacht, maar de tijd zal uitwijzen of je al dan niet toch een rebound-girl bent. Ik hoop het niet voor je, maar hou er rekening mee dat het wel heel goed mogelijk is.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou daar niet meteen vanuit gaan. Je moet ook het lef op kunnen brengen om wel iemand te vertrouwen, want anders vertrouw je geen enkele man meer die je laat merken voor je te willen gaan. Realistisch zijn is belangrijk om niet gekwetst te worden, maar daarin doorslaan kan je veranderen in een cynische pessimist. Mocht blijken dat je toch een rebound was dan heb je gewoon het recht om heel, heel kwaad te worden, maar als je er niet voor gaat en later blijkt dat hij wel degelijk serieus was dan heb je een kans op geluk laten schieten.
Hier ben ik het helemaal mee eens, je moet niet gelijk van het slechtste uit gaan, want dan wordt je een zuurpruim, maar je moet wel realistisch blijven.
Alle reacties Link kopieren
quote:smithy85 schreef op 10 oktober 2009 @ 20:20:

Ik ben weer terug.. Heb een goed gesprek met m gehad. Heb alles er uit gegooid waar ik mee zat.. Ik weet nu dat hij mij ook leuk leuk vind en dat hij niet bij haar terug zou gaan ook al zou zij dat willen..Als zij hem terug wilt is het haar probleem zegt ie..niet het zijne.. hij wist in zijn hart dat het uiteindelijk (ook al was zij niet vreemd gegaan) toch wel een keer was uitgegaan omdat ze niet helemaal bij elkaar pasten.. Verder heeft ie mij verzekerd dat ik me niet druk hoef te maken.. Ik ben blij dat ik er over gepraat heb. Had er zelfs hoofdpijn van. Ben opgelucht en de tijd zou het leren.. Ik ga in elk geval proberen me niet meer druk te maken over haar.. Dankzij jullie heb ik kunnen samenvatten hoe ik me voelde.. Thanxs..

TO, prima dat je leuk, leuk bent... maar wat hebben jullie nu afgesproken mbt zijn ex. Gaat dat nu zo verder zoals het was?

Want dit was wat je wilde horen van hem. Maar laat hij je het nu ook zien?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven